D. Bonauenturae s.r.e. episcopi card. Albanensis, doctorisque Seraphici Ord. minorum. In primum °quartum librum sententiarum elaborata dilucidatio. Collectis vniuersis prioribus editionibus; quidquid aut elegantiae, aut eruditionis in illis anteà spa

발행: 1573년

분량: 1141페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

741쪽

sub ratione mali,non habet ueritatem: contingit enim tu ere sicut in opponendo Olfensum eii abstracta ratione mali, sicut timebitur Deus in patria. Praeterea: Si quando malum timetur, non timetur nisi quia excellens: si e ro allectio, quae est timor, in suo obiecto niagis concernit ex cel lentiam, quam malitiam sub ratione motiui ,restat similiter ς &aflectio sibi correspondens,uidelicet spes. Est ergo obiectum spei

bonum quidem,sed non sub ratione boni, sed magis sub ratione ardui,siue magni. Et hoc quidemsc habet manifestari. Spei enim

duplex est actius,quorum unus est principiu, de origo alterius: spes enim iacit considere, δc satiendo confidere,facit expectare. Nullus autem recte eonfidens confidit,& innititur nisi in eo,qui nec

possit,nec uelit sibi deficere talis autem non est niss ille, qui est potentillimus in uirtute, &munificentissimus in liberalitate, & hoc non habet nisi habeat excellentiam uirtutis, & largitatis. Cit auriem quis totam fiduciam suam in eum posuit, qui excellentissimae uirtuti seli& libera litatis,magna. ab eo expectat se assecuturu .Quoniam ergo spes habet obiectum magnum,& arduum in confidendo: hinc eli quod habet pro obi reto magnum,& arduum inexpe-mndo. Et hinc est, quod ipse dominus,in quo speramus, magna promittit nobis in consolatione

nostrae,iuxta ql dicit Abrax

Gene. G. Noli timere Abram, quia ego protector tuus sum, remerces tua m. agna nimis: quasi dicat: Ego prόtector, in quo debes Siere: dc melccs tua magna,

quam debes expectare. Concedε dum eli et go quod obiectum spei est bonum sub ratione magni, d ardui. Et quia gloriosum,nomi

nat magnum sublimita te aeterna nominat magnum diuturnitate,i Ilud intensiue, illud ex te sive:ideo concedi potest etiam quod obi ctum spei sit bonum sub ratione

gloriosi,& sub ratione excellentis,& indeficientis, quae duo concurrunt ad persectam ratione magnitudinis ipsius boni. Concedendae sunt ergo rationes, quae sunt ad partem illam. AD iLLvD, quod obiicitur, lsicut se habet scientia ad uerum, ita v rtiis ad bonum. Dicendum, quod hoc non est omnino simile: quia cognitiua non habet obiectum nisi unius rationis, scilicet uerum: sed affectiva cum duplicetur in duas uires, uidelicet in concupiscibilem Sc irascibilem, obiectum habet duplicis rationis, ut delicet bonum quod concupiscit,& arduum ad quod se erigit. AD ILL vo,quod obijcitur,quod uirtus theologica ide habet pro obiecto,& pro fine. Dicendum, quod si hoc intelligatur de identitate quantum ad subitantiam, sic uersieli: qa ipse.Deus eii finis, & obiectum earum. Si autem loquamur quantum ad r6nem mouendit Mnon habet ueritatem nisi in sola

uirtute, quae est charitast ipsa. n.

habet bonu sub rsine boni & pro

obiecto, Oe fine: ideo principatum tenet i iter caeteras uirtutes, sicut insta manifestabitur. in fide ait,tem,s spe n6 habet ueritatem: Nuoniam in illa ratione proca it ab identitate secundum sub stantiam ad identitatem secun du rationem:ideo in processu illa

742쪽

L I B R Iest peccatum secundu acciden .LLvD,quod obiicitur, ' Mse habet spes res estii suturi, ficut gaudium respectu phtis. Dicendum st similitudo bona ell, quantum ad disterentiam futuritioni ,δc phtialitatis: sed quanta ad ronem boni motivi non est similitudo. Bonum enim sub rone boni, qli praesens eis: delectat, &rescit ipa in concupiscibilem: sed

sub hac ratione non hab 't eleuare, & erigere, imo potius iub ro ne excellentis. Delectatio enim quae eli in gaudio, respicit conuenientiam: erectio, ilia est in spe,respu it excellen: iam. AD ILLUD,st obiicitur, D ipes cil respectu boni tantum, ergo habet obiectum bonum sub tone boni. Dicudum, st illud non sequitu r, proco u ilia non eli sola ro; propter quam aliquid tenditio bonum, quιamotnium cius est bonu subrat sonet boni, sed etiam propter hoc illud,st eis motruum eiu ,

trabei semper bons sibi subluta tu. Et hoc modo intelligendu est

se habere in spe: illud . n. arduum S excellens, ad quod assequendum exig: Nu ima, non potest cile nisi bonum. AD ILLUD, P obiicitur, 'spes eis expectatio suturae Deatitudi piso Dicendu , spes non ex pectat beatitudinem, nisi inquantiam tenet rationem

magni, ct ardui, hoc est rationem excellentis,& indeficientis. Et qailla duo Iportat beatitudo de sua rima rone illinc est st 0ris magis

abet dissiniri per beatitudincii , quam alia virtus vinde in rone inla est peccatum secundu accides. Qin uis enim beatitudo habeationem boni: tamen i 6 cadit principaliter sub expectatione spei TERTII. sub illa ratione, sed inquantum

habet rationem ardui. Q V AE s T I o V. In q-a parie anima spes in ass

DE spe per comparationem ad

.ubie in , utrum. s spes si iparte animi cognitiua,vel assectiva. Eis, sit incognitiua,uitatu primo per illud ,quod dicitur. t. Tim i super illud. Finis praece pti est charitas de coide puro se conscientia bona. Glo. de cos cientia Moa. i. despc. Si ergo spes est

costientia, S conscientia se tinet ex parte cognitionis. Des Oitia uae,iiideriir ipsa spes. IrE Betnar .i quadali mi. si per Cat.

Deus suturus est rationi pleniti do lucis, uoluntati multitudo Pacis,& memoriae continis alios ternitatis. Sed continuari aeternia talis est dos correspondens expectationi ipsius spei: ergo si illa respicit memoriam ipf,n, uidetur si ipsas 'xpectatio spei in uia esse In memoria habeat: sed line est ipotentia cognitiuar ergo Sc.

Iah M. August. diffiniens spem ui Lib. de ci. dei dicit,st spes est uir tiis,qua quis se ad illud,quod credrt, peruenturii praesumit Ex hac diis niti6e uidetur, ' nihil aliud 'st sperare,quam simiter credere se peruenturum ad aliquod arduum,& excellens scd tam credere, quam firmiter credere est pset litis crinitius aergo sperare spectat ad potentiam cognitiua : sed cuius est actus,eius eu & habitu Mergo ide redit quod priuia lam.

Imago creationis resori natur per

imaginem recreationis, quae quude rosistit in gratia, ct tribus uir tutibus theologicis: ergosi uiri areformantes sunt inpotenti quas

743쪽

Mas resornrat,necesse est esse virtutes theologicas in illis poten itis,in quibus attenditur initari. tas imaginis. Si ergo illae puten. tiae sunt intelligentia, memoria, S uoluntas: & charitas respicit uoluntatem, fides intelligentia, uidetur ergo spes respiciat memoria: ergo eis in potentia cognicua. lis Μ,Cercitudo respicit potentiam cognititia : ergo cu spessit certa expectatio latui at beatiis Judinis,spes est in potentia cogni, ita tanquam in subiccto. coNTRA.Q tuoi genera

2. δε . assectionu diltinguuina sanctis, Animia S a philolopbis, uidelicet gau- .diun,dolor,spes,& timor: ergo si omis assectio: & habitus regulatiuus assectionis est in potentia assectoa, cum spes uel nominet affectionem, uel habitum directivum astetitonis: videtur ergogoneraliter quod spes sit in potetra affectua. lTEM Eiusdem y tenti e est sperare, cuius in timere: sed timere non est nisi potentis asse q: ergo nec sperare: sed cuius est actus, eius est S li bitus: uidetur ergo quod spes sit . in potentia assectiva. ITEM Opposta nata sunt fieri circa eandeuim: sed spes, & desperatio sint opposita: si ergo desperatio est inpotentia assectiva, uidetur similiter quod & ipsa spes. Ia EM. Sicut contingit potentia rationalem,&.eoncupiscibile obliquari, & diripi, ita etiam irascibilem; ergo si-uit eli aliqua uirtus theologicata ronali, & aliqua in concupisci ibit, ita aliqua debet eile in irascibit; sed haec non eli nisi spςs:er gospes eli in irascibili; ergo spes est ii potentia assectiva. 1 TEM.

ditu, sieut supra ostensem Mix;s harduu est obiecta potentiae irascibilis ; ergo si ide eis obiectum habitus, & potentiae substratae, in qua est habitus; spes est inpotentia irascibili; S haec est aflectiva, ergo spes eii in potuita affectiva.

Ia irascibat, en ii m

RESP. Dicendum, V ansque dubio spes eli in potentia atactiva;

pars potentis affectivae; potentiae enim irascibi lis non inteli detestari mala culpae, & perperi mala poenae: sed et aggredi terribilia,S erigi ad magna & ardua. Et prae

terea non tantum ponimus in ip

sa iram,& patientiam, sed etiam sortitudinem, & spem. Foi laudi in litam inquantum negociatur circa, ea, quae sunt ad finem; spe autem secundum st se erigit ad excellentiam ipsus finis. Hoc aut satis potest aperte colligi iii ex parte affectionis substratae, taex parte conditionis adiunctae,

tum ex parte dotis subsecuturae. Ex parte astcctionis subsitatae; quia cu quatuor sint affectiones, uidelicet gaudius ,& dolor,spes, S timor: sicut gaudium, & dolor sunt circa eandem potentiam, ita et spes,& timor: cum ergo planusit timorem esse ipsus potentiae irascibilis, non eii dubium quin affectio spei ad potentiam irascibilem pertineat, ac per hoc habitus uirtutis spci dirigens affectione illam.Ex parte similiter conditionis,& proprietatis annexe hue ipsum potest satis aperte uideri; spei. n. est itabilire, &quoda moko assecurare de assequendo fit

744쪽

ni abeatitudine: stabilitio asit,&eonfirmatio pertinet ad potentia irascibile. Sicut. n. r5nalis se habet ad elaritate, & esicu piseibilis ad uoluptate. i. descetat: ne honesta tu lic et irascibilis ad securitate. Via ergo assecli ratio est conditio concomitans i sani spe indubitanter,uerum est uirtut in

spei ad irascibile ptinere. Ex parte Ohis suturae hoc ipsum pore ilhaberi: sicut. n. ad sde subicquit uisio, ita ad spe subsequitur persecta tenero. Firimiter aut tenere est

ipsius potentiae, cuius est habita defendere;hanc aute non est dubia esse potentiam irascibile: &ideo concedendum est habitum

spei esse in irascibili potetia,ac Phoc in uirtute animi affectiva, sicut rationes concludiit, quq sunt

ud partem illam.

AD ILLUD uero,' primo obiicitur, quod spes docitur conscientia. Dicendum, st in processu illo est peccatsi secundum squillocatione: quia consciola pol nomitiare ipsam spe, & psit nominare lumen dircaeuum ad bene agendum & hoc ultimo mo spectat ad potentia cognitivam , alio modo non: ideo non sequitur. θ uirtus spei sit in potentia alae cognitiva Praeterea alius defectuq eli ibi: quia nomine conscientiae intellia

gitur spes, non quia spes sit conscientia: sied quia spes est certa exspectatio consurgens ex pratia, &irieritis: merita autem esse n6 possunt, nisi usi est Gscientia bona.

AD iLLvD, quod obiicitur,quod deus sutiirus est memoriae continuatio aeth nitatis. Dicendum, lillud uerbum Berna r. intelligitur mediate,& non primo. Nam conisaatio aeternitatis respiciti illa

TERTII.

uirtutem , cuius est perpetuo tenere: S hoc est potentiae irascibilis, cuius est in praesenti expectare, & ideo ex hoc non sequitur,

quod spes sit primo in potentia

memoratiua, sed quod aliquo modo ipsam resipiciat,uel principaliter, uel ex consequenti. AD iLL vo, quod obiicitui; lubd sperare non est aliud, qua firmiter credere se habiturum aliquid, Dicendum, quod spes dicitur & lame,& proprie. Large accipiendo i

sic dicit eredulitatem quodaomodo firnia tam respectu alicuiuboni asse aiiendi siue a se, siue alio: quemadmodum cum quo uidet alium bonae indolis, d ici , sperat iplam esse furiarum Dona hominem di ibi sperare id ni est quod probabiliter crederi;& siesumitur large,&impropne:&bene potest pertinere ad uirtutem cognitiuam. Alio modo sperare secundum quod dicitur proprie, idem est quod confidere:& ex illa confidentia cum quidam securitate tendere ad habendum illud ,quod speratur. Et hoc mod, pertinet ad uirtutem affectivam:& haee duo,uidelicet confidentia illam, & etiam sucuram tendentiam comprehendit Aug. sub ueebo praesumendit quod idiamitis sequatur credulitatem cognitionis, tenet tamen se ex parte adictionis: & ideo ex illa ratione m potest concludi, quod potentri

cognitiva sit subie sim spei. A,

rLLYD, quod obiicitur,quod itingo recreationis respondet imab-ni creationis . Dicendum , modrespondet: nihilominus taricti imago eraationis plus se tena ex parte eognitiuae: imago uera re

745쪽

secundium dicit Aug. quod ex parte potentiat iras ibitis; pa imago est in potentia cognoscen tetergo quid si subiectum speida, ct similitudo in potetia dili- quantum ad anime potentia.VI-rendi. Et quia imago recreatiosis terius εt posset esse hie inquisi- plus se tenet ex parte assectivae: tio de subiecto spei quantam ad ideo dux uirtutes sunt in parte as substantiam r& circa hoc possent . isecti totaliter principaliter, quaeri plura dubitabilia. Primo ividelicet spes, &cnaritas. Et uim quaerit, utrum spes sit in angelis tus spei retormando potentiam bonis.Secundo, utrum sit inani irascibilem, quae est potentia iste mabus beatis. Tertio , utrum alietiua, per consequens robrinat quo mo sit in angelis malis. inae ipsam memoria , quae in actu c6- to, utrum suerit in his q suerunt municat cum ea,videlicet in actu in limbo. Quinto,uitum siti his, tenendi: & ia non oportit quod qsi intin purgatorio. Sexto,&uti ripes reponatur in memoria sicut ii no qritur, utrum fuerit i Chri in proprio subiecto: sed haec pla- sio. Sed quonia oes hae quaesti nius determinata sunt in secudo nes pro magna parte pendent ab ulib.diu.xus. AD iILvo, quod ul- illa quaestione, qua dicit de eua- Disti tuno obiicitur decereitudine, pa citatione spei , S illa uita caetera 33.-rnm res sio ex his,quae dicta iunt sint faciliat ideo quaestiones istae 1.s r. supra,pro eo quod certitudo spei ad praesens omittuntur, quia quaeno eu pertines ad potentiam co- da ex eis determinabuntur infra, Diti ui, sed magis ad potentiam quaedam ex eis tannuntur in li- affectivam: quae quide certitudo tera, ut se uitetur superfluitas, 'est quaedamas rario tenens se quς est memoriae inimica&c. -l

De charitate quatum ad eius essentiam, & definitionem.

V u autem christus f. in spem non habuerit,

dilectionem tamen habuit inquantum homo tantam,quae maior esse non ualet:qui ex charitate Oximiam posuit pro amicis inimicis. Habuit. . in corde charitatem quam opere nobis exhibuit, ut exhibitionis forma nos ad diligendum instrueret. His aliquid dia cendum eH de charitate,stmodo: ordine diligendi deum

proxima mis: Quid si charitas.

Charitas in dilectio , qua diligitur deiis propter se. O proximus propter deum uel in deo. Hec habet duo manda- ω:unum pertinens ad dilectionem dei, quod est maximum H lare mandatum: O alteruvi pertinens ad dille

, . r.

746쪽

L I B RI T E R T I Iproximum,illisim .Primum est, Diliges Deum ex tota corde,es tota mente, ex tota anima: uodscriptum est in Deute Secundum est, Dilires proximum tuum sicui rei Ium. In his duobus manirtis tota lex priGrt, cti pro- i. Ti.ε. phetae. Finis praecepti di dilectio; ct ea es gemina, id est, Dist. ir Dei proximi.

sentet. 1 Si eadem ch. aritate dili tur Deus & proximus. ς p. z- II c quarkur, Si ex ea ipsa dilectione alligitur Deus ,ri . qua diluitur proximus:an alia sit dilecilio Dei, alia is,. a proximi. Eadem sand dilectio est, qua diligit in Deus'prox. IO. . ximus:ivae spiritus1 anctus est, νt supra dictum est quia ιn JIer Deus charitas est. Unde August. Ioannes ait, Non potest Deum diligere quem non videt, qui fratrem quem videt ,

diligit. Sed si eum quem videt humano νθu, stirituali iaci t. charitate diligeret , uideret Deum Aui est ipsa charitas De f., 9isu interiori; quo uideri potes. usi ergo fratrem quemmidet,non diligit, Deum oui est dilestio, qua caret quifr 2 . . trem non diligit, ruo modo potes diligeres Ex una enim e

nonuul denique cha itate;Deum proximumque diligimus: sed Desib anti- pnopter Deum, nos Vrro proximum propter Deum. Si '' i xero una eademque cbaritas cIt Dei ci proximi, quare dia

doro guntur,scilicci Deus homo vel angelus. Pro quo etiam duo sunt mandata riviacu)u e dem charitas utroque com- netendetur,diuersa t. n. eu diligi praecipiuntur. Vnde Augiri 'fui Arbitror ideo si iri omfoctu nivis at uni, semel in terra, mediis , O iterum de coelo , ut commericarintur nobis duo praece M v 4. pta charitatis,scilicet Dei G proximi.Vna ι si charitas,

t μή praerepta,unus spiritus, duo data,quia alia charit diligit proximum , uis illa, quae diligit Deum. Quad, iri. ergo charitate proa imum du/gimus , eadem Deum diu-cisse Iimus. Sed quia aliud ιst Deus, aliud proximus, si νnast obaritate diliguntur: tu o forte duo praecepta d/cuntur, Λ alterum maius, alafri minus : Mel propter duos τὸ, s. μοι iis qui tu mente geruntur, dum OeAs Gurtur est pro-i- f. atmiis. Moue ur enim mens ad diligendum Deum, mou

747쪽

DIs TINCTIO. XX v II. 3s. tur O ad diligedum proximu, multo magis erga Dexma quam erga proximum. De modo diligendi Deum,& proximum. Consequenter modum utriusque dilictionis aduertamus.Haec regisla,ut ait A Cust dilectionis diuinitres constituta est, 't Deum propter se ex toto corde, pruximum di . ligas sicut te ipsum,Hest,ad quod, propter quod te sκ cus L t. diligere debes. In bono enim is propter Deum teipsum dia C p astigere debes. In bono ergo diligendus e i proximas non in

malo, propter Deum. Proximus Nero omnem hominem ,

oportet intelligi,quia nemo est,cum quo sit operanda male. urii ergo amat homines, uel quia iusti fant, vel ut iuni simi iamare debet,boc est,in Deo,vel propter Deum.Sic enim Oseipsum amare debet, scilicet in Deo vel propten Deum, id est, uia iustus est, uel iustus sit. Uii enim aliter se diligit, d. Di. iniuste se diluit,quia ad hoc se diligit,ut fit iniustus: ad hoc Gri. r. ergo ut sit malus,non ergo iam se diligit. vi enitis diligit, iniquitatem,odit animam suam.Modus ergo diligendi praecipiendus es homin id vi,quomodo se diligat, ut prosit mbi.2Jin autem se diligat,et prodessemi Nelit ubitare de- . : 'mentis es.Modus autem praecipitur,cum ait,sicut teipsum, νt proximum diligas ad quod te sum. Si ergo te non propter te diligere debes,sed propter illum ubi dilictionis tuae . recti mus finis est: non succenseat alius aliquis homo, si et Gii um propter Deum diligis. Huius dilectionis modum usritas insinuat,dicens.Mandatum noui in do nobis, ut dii

gatiis inuicem,sicut dilexi vos,idest,ad quod dilexi uo ,scilis et xl fili sitis, uitam habeatis. in dia De modo diligendi Deum.

Dilectionis autem Dei modui insinuatur cum dicitur . . . Ex toto corde, idest, ex toto intellaciis rex tota anima, Lib. Didin xsqta voluntator ex tota mente, est, memoria: νt omnυ ςogitationes, ct omnem Mitam, o omnem intelle-

ctum in illum conferas, a quo habes ea,quae constra illi.H dicens,nullam partem uita nil rae reliquit,qua vacare de' beat:sed quicquid uenerit in animum, illuc rapiatur quo

dilecti h impetus currit; sit diligere Deum propter D , i

748쪽

Deum,νt quibusdam placet. De ini pletione illius mandati. r. cor. Illud autem praeceptum nou penitus impletur ab homi- 3. ne in hac mortali Mila,sed ex parte, non ex toto , quia ex parte diligimus, sicut ex parte cognoscimus:in futuro au-ob, . tripicbitur ex toto. Vnde August. Cum adhuc est alia

ια- - quid carnalis concupiscentia, non omni modo ex tota annua D ma diligitur Deus. Caro autem non dicitur concupiscere, '' anima carnaliter concupiscit.Cum autem νeu

rit quod perfectum est , vi denruatur quod ex parte est, s . est, Vt tam non ex parte sit, sed ex toto: charitas non au- sponsio feretur, sed augebitur 9 implebitur. In qua plenitudine illud praeceptum charitatis implebitur, Dilixes dominum

δε ηες tuum ex toto corde, c. Tunc erit iustus sine peccato: quia nulla erit lex repugnans menti. Tunc prorsus rem. q. toto corde,tota anima, tota mente diliges Deum: quod es sumnum praeceptum.

Q restio de praecepti ratione. 1ι ὸ - clir praecipitur homini ista perse iis, cum in hae H, taleam nemo habeate via non recte curritur, si quo cu

supras. rendum est,uesciatur. 1 uomodo autem sciretur, si nullis ibid. io praeceptis onenderetur ρ Ecce habes cur illud praeceptuni est,quod hic penitus impleri non potest. Impletur tamen ex parte, scilicet secundum p rfectionem viae. Alia est enim

in εοάε perscctio currentis , alia praeuenientis. Facit hoc manda- paulo tum xt cursor, quiDeum ante omnia est prae omnibus di - ' ligit,nec tamen omnino perficit. inod alteriina mandatum in altero est.

v autem duo sint praecepta charitatis , pro utroquerii. e. r oum ponitur,nec immerito: quia nec Deus sine prono i 3. xlmo,nec proximus sine Deo diligi potest. Unde Apostolus Q G i. omne mandatum legis dicit instaurari, ides, contineri erimpleri in hoc Nerbo, Diliges proximum iustis,sicut tei' ipsum.Et Chrsus dilactionem proximi pecialiits commem rat, dicens, Mandatum nouum do νobis, ut diligaris inuia ι--i3. cemisicut ilexi vos. Vbi illud maius mandatum dilectio'

749쪽

DIs TINCTIO XXVII. ' amnis Dei videtur praetermissum : sed bene intelligentibus Maisti utrumque inuenitur in sagulis,quia qui diligit Deum , non iiam nopolin eum contemnere, quem Deus praecepit diligi: qui dilixit proximum,quid in eo diligit nisi Detim' Istia est dilectio ab omni munda ua dilectione di ireta r quam distinguens dominus ait, Sicut dilexi vos. QPid enim uis Deum dilexit in nobis, non quem habebamus, scd ut haber mus' sicut medicus aegrotos: quid in eis diligit nisi salutem, quam cupit reuocare.non morbum , quem uenit e

pelleri e Sic O nos inuicem diligamus, νt quantum psumus, inuicem ad habendum in nobis deum ex dilutione attrahamus.

Quae chaestate diligenda fiat. Sed quae hae dilectione diligenda sint, iam inquiramus. et dii enim omnia, ut ait Aug. mibus utendu, diligῖda sunt sed ea sola,quae νel nobiscum locietate quadam referuntur christ.

in deum sicut es homo, uel angelus: uel a os relata,bene- c. 23. .

o dei per nos indigent;xt corpus quod ita praecipiendumo diligi. ut ei ordinate prudenterique consuatur.

N praecedentibita egit ro quantum ad ipsius charitatis iMagi iter de duabus duratiotiena. infra distin. 3 uirtutibus theologi - 'Moque periniciendum non est,.c. cis, uidelicet de s de, in sexta uero in comparationetis : Hic sequitur tertia pars, ad aeternam dilectionem. infra in qua intendit agere de cliarita- distinet. 3 1. Prad Cris ad-ciendum

sex partes secundum sex Diitin. pars,quae continet praesentem di- quas continet. In quarum prima iiiii. diuiditur in duas partes. snagit de charitate quatum ad eius quarum prima determinat Magia essentiam,&distinitionem In se. lier de ipsa charitate quantum adeunda uero quantum.ad diligim eius essentiam, S unitatem. In bilium numerum, & distinctio-, secunda lacro quatsi ad eius actu,

. nem. inlia 28 . Hic quori potest , de modum. ibi. consequenter mo- . . Mirum ilia maiidato, . in tertia dum utriusque dilectiouis aduert

uero quantum ad diligendi ordi- mM,Crc. Prima pars diuiditurnen .infra dissin. 29. an quatuor partes. in quatum ride ordine Aaruatia, cyc.) in prima continuat hartem istam quarta uero, quantum ad meriti ad praecedentis partis inquisitio. persectionem. iusta distinct. 3o. n . in secunda uero parte eo Hic quaera solvi, quid polini sit plis nit charitatis diffultionem. ibi. νύ - mui D, G ς. tu quinia vc- charitas est dili titi Gre. 7 In ter-

750쪽

tia uero comparat eam ad diuini mandata duplicationem ibi. Hae

autem habet diso mandata , ic. In quarta uero remouet dubitationem. ibi. Hic quaeritur si ex ea

ipsi dilactione, circ. Similiter si cunda pars principalis, in qua determinat de ipsa charitate quantum ad actum, & modum: diuidi- Uir in parios quatuor. In quarum prima determ mn,quis modii scirca actum charitatis reperiatur. In secunda uero olicdit, ubi ille modus itisimiatur. ibi. Didictionis aistem Dei insinuatur, erc. in In tertia uero in iii irat, utrum ille modus ita uia impleatur. ibLIstud autem

preces tum penitus non impletur ,

c. In quarta ueris,&ulti.ostendit qualiter unum praeceptu charitatis in altero implicatur. ibi. cum autem duosint pracepta, c.

Subdiuisiones autem partium in litera saxis sunt mani selis.

ritur iuxta hoc. Cum multae inu emantur dissinitioncs de cha ritate,& cum unius rei una sit dis finitio, quomodo ad inuicem di- singuantur. Praeter n. dicta dissinitionem inuenitur dii initi ab Aug. in Lib. de moribus ecescsiae sic.Charitas est animi affectio iussistima,coniungens nos cu Deo. Item. Aug. in Lib. Soli loqui.Charitas est uirtus, qua Deu uidere, eoque perfrui desideramus. Ite. in Lib.de spiritu,sc anima. Charitas est uita, copulans amantcna cum Vrato. Postremo diis nitur ab Apostolo. i. rim. i. pinis prae

epti est charitas de corde puto, conscientia bona, Se fide no ficta. Contra primam dilfinitionem sic

charitatem per dilectionem, dissinit idem per heipsum. laem. Amori naturali in Italo innocentiae coueniebat illa diis nitio: ergo noti uidetur conuertibilis cum charitate. Contra secundam diis nitionem ob ijcitur sic. Afiectio animieli ab ipsa anima Charitas autem non est ab ipsa, sed a Deo : erro malediciturἰ charitas est affectio animi. Item. Haec dissinitio potest competere spei : ergo non recte assignatur de charitate. C6tra teri iam obiaci uir sic. Quia uisio respondet ipsi fidei,& fruitio est ad

omnem uirtutem: ergo male dissiti itur charitas per uidere, & frui. Item. Desiderium est in absens Sequodam modo imperfectu: cum ergo charitas sit persectissima,male distinitur per actum desiderandi. Contra quartam obiicitur sic. Dion. in Lib. de diui.nom. disti . niens amorem generaliter, dicitu est uirtus unitiua ergo copula

rc amantem cum amato non est

proprium charitatis, cum sit coeamori naturali, & animali. Item. Vi ta est persectio absoluta, copulatio amantis cu amato est qualitas respectiva: ergo male dicitur charitas esse uita copulans. Coi tra ultimam obijcitur sic. Chariatas est radix uirtutum, & princi, pium merendi,& psidus quo quis inclinatur,& tendit ad fine: ergo non uidetur,' charitas debeat dici finis. Ite. Quaeratur de illis trisbus modis,qui adduntur,inqui

bus fient,& quomodo disiuiguari

tur. Item. Qu. ire c6rdi attribuitur

puritas,&ctius cientiae bonatas,&ndei stabilitas, cum puritas co dis sit eκ fide. Act. is. Fide pia ficans corda crurum : & quare sides ponatur ultima, cum Ipsa fit sti i-

SEARCH

MENU NAVIGATION