D. Bonauenturae s.r.e. episcopi card. Albanensis, doctorisque Seraphici Ord. minorum. In primum °quartum librum sententiarum elaborata dilucidatio. Collectis vniuersis prioribus editionibus; quidquid aut elegantiae, aut eruditionis in illis anteà spa

발행: 1573년

분량: 1141페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

811쪽

hoc patet responsio ad obiecta. nis. Item Multae a IIae sunt condi

Moliorum charitas ιnordι nata tiones, in stitibus membra Chri-

est, ere.) Contra ista Ambrosij lii inuicem coniunguntur praeter uerba obi jcitur sic. Charitas nolo praedictas, uidelicet relatio uxo.

poteli esse inforavist, sed semper ris ad uirum, discipuli ad Mawformata, & charitas sormata tem strum,domini ad servum, si bdi- per est ordinata : ergo implican- ti ad praelatum,quas omnes omittur opposita,cum dicitur. Chari- tit Ambr. uidetur ergo insufficietas inordinata. item. Videtur ma ter diligendorum ordinem assiale dicere in hoc qu6d subdit, ql gnare. Quaeritur ergo de num in primo eth ponunt tertium, uel ro,& sui scietia ipsorum graduu. quatium: si enim primo diligen- Respon. Dicendum, quhd sicut dus est Deus, ct qui praeponunt dictum fuit, ordo ab Augu. assi

aliquid Deo non habent chari- gnatus respici t ipsam charitatemtatem, uidetur quod maledicat, secundum se: ideo attenditur se,. quod aliqui habent charitarem eundum principales disseientias inordiriatam, eo quod ponunt boni,quae sunt bonum iupra nos, Deum tertio , vel quarto loco. & bonum intra nos,&iuxta nos, Respon. Dicendum,quod nomen δc infra nos. Ordo autem Ambra charitatis accipitur large, & pro respicit ipsam charitatem , prout prie. Large ad quamcunque dile- et in natura,quam dirigit, S i ctionem,quae multum habet ama tigit: si hae e non tantum attendi. tum carn & i ita potest esse ino tur penes disterentias boni, seddinata,vel ordinata ipse asit obii etiam penes rationem proprij, dixit de charitate proprie sumpta. alieni, propinqui, S remoti: & Ante amnia Deism, o c. Vide. hic ordo multiplicatur in sex dis. tur in hac dii inctione Magister, serentias. Nam charitas aut respiimo Ambr. esse superfluus. Pri- cit bonum simpliciter, quod estino,quia Augustinus non enume summum bonum:& siceit primus rat nisi quatuor gradus,hic autem gradus. Aut respicit bonum .prois enumerat sex: ergo uidetur si Au prium:&sic sumus nos. Aut respigustinus non est diminutus,quod cit bonum alienum, ut sibi eo

iste sit m perfluus. Si tu dicas, st ilictum:& sie quadruplex est grasub uno istorum membrorum, ut dus,scam st quadruplex est disse delicet sub dilectione proximi, rentia modi coniungendi. Aut .n. continentur quatuor de illis meis est coniunctio in naturae consor in

bris: ostenditiirtunc quod sit di- mitate: & sic est ultimus gradus, minutus, quia dilectio corporis qui attenditur in dilectione ini- nostri ibi non tangitur. item .lSi- micorum. Aiit in naturi consoris cui gradus sunt in dilectione pro mitate,& csiuersationis iamiliari ximorum, sie uidetur esse in di- tate:& sie est penultimus modus, Iectione Dei: quia multum debe qui atteditur in dilectione domemus diligere Deum creatorem, sticorum. Aut in his,&rphete indi amelius recreatorem.& moti sanguinis propinquirate: ct hoc me gloriscatorem: ergo in m- poteti esse dupliciter. Aut in alisi

812쪽

LIBRI

in descendendo:& sie est patris ad

penes haec accipiuntur duo gradus intermedij. Et sepatet numerus, ct sulficientia ill

rum sex graduum: patet etia dis solutio tale torum. Ad illud.n. quod obiicitur de Aug.iam patet responsio, quia aliter assignatur ordo diligedorum ab Aug. aliter

ab Amb. Ad illud, quod obiicit

de dilectione corporis nostri. Dicendum,' hoc reducitur ad dilectionem sui. Ad illud uero quod obiicitur, v gradus sunt in diis Gone Dei: Dicendum, ' falsum

est:quia unus est Deus dilectus: Silli non iunt nisi rationes m uentes ad diligendum Deum, Sinducentes nos scdm plus S mi.

nus,quae th no costituunt ex pariste dilecti diuersitate graduu. Ad illud, qa obiicitur de aliis c6ditionibus, scim quas attendit uinculu, & conivnuio. Dicendu , lad .istas pht reduci oes. Na uxor cum sit caro uiri,& econuerso, reducitur ad dilectionem sui: pater uero spualis ad dilectionem prisaiaturalis. Ceteri c6Ianguinei ad dilectionem lilii:dsis,magister,&discipulus ad domellico; reseruntur:& sic patet st nihil superfusi, nihil etiam diminutum in praedictis gradibus continetur. Solet etiam si parentes, ere. Contra. Rones illae uide resse ad utraque parte. Rone enim Ppinquitatis itidetur mali parentes praeserendi sint bonis extraneis, ea parentes ponantur in tertio gradu. Rone uero bonita tis uidet contraris. Et si tu resp5 deas in non est contrarietas: quia

diuertis respectibus possunt inuiee sibi praeponi,& habeni se sicut excedelia,& cxcessa:hoc non sol.

uit quia adhuc restatq5, Τ ill ru magis excellit, utra bonitas, vel a pinquitas. Et si bonitas ii ρ, csi charitas per se, di primo respiciat bonitate. Quod iterum propinquitas uidetur,quia penes iliala attenditur, & assignatur ordocharitatis. Resp. Dicendum,st ea

amor complacentiae, & amor beneficentiae . Amore coplacentiae

amat quis alique, quadosis ei, facta acceptat,& ipsum approbat& et in bonitate eiu s coplacet sibi. Amore ueto beneficetis amat quis alique 'uando uult ei ben facere,& diligit eum, n6 tantum quia sit bonus, sed ut sit bonus .inantu ad pr: mum amorem ponderat bonitas,qua nisi ad secundupoderat propinquitas. Vnde estost pater meus, sit malus, & alius

extraneus sit bonus,magis debeo uelle,&desiderare,& procurare 9 pater meus sit bonus, & in charitate permaneat u alius extra' neus, licet ipsum,& facta eius qua

diu est in statu peccati, no debea approbare. Et p hoc patet resp6so ad quaestionem proposita, patet etiam responsio ad obiecta. Perelelia artias hac est,

obiicitur contra hoc: quia si haec est psecta charitas,ut sit paratus

pro fratribus mori,cli ho an periecta charitate cosiliens non ut paratus mori pio Deo, uidetur et perfectus amplius diligit proximu,q imperfectus Deum. Sed mcontrarium huius cit: quia charitas quatumcunque parua diligit Deu Ppse,& luperoia, hoc autenunqua facit perfectus proximo.

Iuxta hoc qu. aeritur, cu clararitas

sit nobilis limu opus Dei, & Dei perfecta sitit opera,videriir quodias charitas sit Persecta: male er-

813쪽

impersectum. Iuxta hoc et posset quaeri, quo charitas imperfecta habeat peifici, & augeri: sed hoe fuit deteritii natum in i . Lib.dii La . de in z.dist. 26. Resp6. Dicen- signum psectae charitatis,&esserius est propritudo moriendi pro fratre:issa th proptitudo non inest charitati solumodo ex dilectione fratris, ita ex dilectione fratris relata ad dilectione Dei, que perfectus sit per se, di superoia diligit,& ob euilisamore cita pro ipso fratre uult mori: i5qua. Dis hoc no teperiatur in uiro linis

persecto respectu Dei,non in sequitur st minus dili at Deum,qperfectus proximii: sed quia minor cii dilectio unius respectu Dei,si alterius. Ad illud ,ql obiicitur,st semper charitas est perseea. Dicendii,st perfectu duplici-- ter dicitur,uei in se, net in ordine. Loque sode persectione in se, charitas in sui principio est imperfecta in se,sed per cremcntum perscitur. Loquedo aut de persectione ordinis, qua quide pers ctione ola opera Dei diculuresse persecta: sic charitas in quociique ilatu sit, persectione habet: quia ordinata est in suum finem, S postst elicere debita operationem. Alitei distinguitur persectio sunscientiae,&excellentiae, suersectio fiam natura, di sim lcpus,

sicut in a. Lib. ditiq. habetur. cum ad perse lienem Deuerit, dib., . rit; pio, πο ὶ Contra hoc est,' quia beatus Martinus, qui ualde, em habebat charitate,in morte dicebat. DAe si adhuc populo tuo sum necessarius, n6 recuso labore. Ite. Hocipium vi pronem,

sia maioris perscctionis sgnu est

appetere laborare,& assigi r asiquo, η appetere quiescere cu eorergo ui st ad psccta charitatε nsi

ptineat dicere, cupio ditatui,&csse,sc. sed magis,cupio laborare pro Christo. Res p. Dicendum .s desideri u quiescendi cum Christo potest venile ex causa duplici. Vel propter taedium malorum

praeientium, lici propter co temptum rerrenorum , & abu

dantem praegustationc coelestisi. Primo modo est signum impersectionis non plactionis: luia sic recusat laborare. Secundo modo sigmim est persectionis,quia no recusat laborare: sed spiritus tanto

amotis Christi desiderio stringast uix p6t inter se,& Deum interpositione corporalis parietis iussinere.Vnde hoc signu est, Gainat Deum Psecte. Alia uero q dicuntur in litera, satis sunt plana, di

quaedam cx eis satis declarata tur indistinctione proxima.

ARTICULUS L

D intelligentiam hiruius partis quaeritur hic de ordine chari----tatis. Circa hoe a telia lex incidunt dubitabilia. Primum est de ordine charitatis c muniter respectu dilisendorum. Secundum est de ordine ipsius per coparatione nostri ad Deo. Tertium est de ordine eiusdem per comparatione nostri ad proximum. Qua itum est de ordine ipsius per coni pa tionem Pa tris ad filium. i intum est de omdine charitatis per comparationε domestici ad extraneum.S tua ,

814쪽

di ultimum est, utrum ordo cha'ritatis attendatur quantum ad esse tum tantum, an simul quamsi ad cui ctum, & ci sectum.

VTR v M ordo sit in charitate respectu diligibilium. Et quod

sic itidetur. Cant. 2. Ordinauit in me charitatem: sed ordo charitatis non attenditur nisi in diligendo: ergo&e. ITEM. Augustinus in

libro de doctrina Christiana dicit,u primo diligendus eii Deus

qui est supra nos, s ecundo quod nos sumus:tertio quod iuxta nos: quarto quod extra nos:ergo secudum hoc patet quod ordo est in

charitate respectu diligendorum. Conliat enim st illa non ordinatur adinvicem iecunduin ordinexemporis, sed secundum ordine excellentiae, & dignitatis. IrEM. Hoc ipsum ostenditur auctoritate Amb. qui astignat in litera ordinem charitatis in diligendo: si ergo recte assignat,uidetur quod ordo ponendus sit in charitate respecta eorum,quet ex charitate diliguntur. ITEM. Hoc uidetur ratione. Charitatis cil rectificare alse.

tum: sed affectus non eit rectus, nisi praeponat maius bonum mi noti bono, & hoc dicit ordinem: ergo in charitate ponendus est ordo. ITEM. Charitas diligit plura diligibilia,aut ergo aeque primo; aut non. Non sque primo,esiliat, cum charitas habitus sit unus, ct unus, habitus unu principale habet obiectum. Si no aeque primo:

ergo unum per prius, reliquum per posterius:ergo ibi est necessarius ordo. ITEM. Magis competit ordo amori duliberativo, quamnahurali: sed videmus amore naturalem ordinatum esse respectu dili sibilium: ergo multo fortius vi

TERTII

detur esse circa amorem deliberativum;sed talis eli amor hari tis:ergo &c. CONTRA . Ordo praesiipponied illinctionem: e go ubi non eis distinctio,ibi non eii ordo scdcbaritas respectu diuersorum diligibilium nou eii di istincti, nec multiplicata: ergo nec respectu coriadem erit ordinata. II EmVbicunque est ordo,ibi est..pportio: sed diligibilia ex charitate nulla est

proportio.Creati enim ad increatum modica,uel nulla est proportio, nec corporis ad spiritum: e go si non cit ordo,uel proportio iter dili sibilia,utiletur quod charitas respectu eorum non sit ordinata. IrEM.Ordo maximespectat ad cognitionem, quia sapietis est ordinare: ergo si non ponitur O do in cognitione respectu cognoscendorum , multominus non debet ordo poni in charitate respectu dilidendorum. Si a v dicas, lordo est in scientiis: obiicitur de fide, qui est habitus cognitiuus,

qua etiam creduntur articuli diis uersi,se inuicem excedentes secadum gradum & dignitatem: sicut illi, qui sunt de diuinitate, excellentiores iiint,quam illi qui suist de humanitate: si ergo non ponit ordo i fide respectu credibilium non debet poni ordo in charitate respectu diligibilium. ITEM. Sicut in fide una est latio credendis. sit maueritas: sic in charitate una est ratio diligendi, uidelicet sumnis bonitas;sed propter unici

rationem crededi fides omnibua articulis assentit aequaliter; et inpari ratione uidetur de charitate

quod & ipsa omnia di bgenda debeat diligere aequaliter. I iEΜ . Charita, quadam naturali inci nationa

815쪽

natione inclinat ad diligendum bonum: si ergo ipsa est habitus

uniis,& idem mouens, idem semper est natum facere idem in his 'tiae naturaliter instinat ad aliquid: uidetur ergo-naritasomnino uniform: ter, ct aequaliter moueat ad amandum omne diligibile. IT E M. Si ordo attenditur in charitate, aut actenditur quatum ad habitum,aut quantum adactum. Qitatum ad habitum no, conllat,cum ille sit uiius S idem. Si quantum ad actum. ergo uidetur st in dormiente non sit chari

ta, ordinata,cum In eo non exer

ceat actum suum. Eii igitur q5: penes quid attendatur ordo in charitate, di quare magis attenuatur ordo in ipsa , quam in alia

uirtute, cum omnis iiirtus sicut dicit Aug. in Lib.de Moribus ecclesiae sit amor ordinatus. Et rursus. Cum circa omne bonum sit modus,species, Sc ordo, cur P tius charitas dicitur ordinata, quam modificata. R EsoL v T lo.

cum charitas aeqvis p nderatrix er uinculum ligam goopere deo eamordo.

REsPON. Ad ptaedictorum intelligentiam est notandum, st chariatas est ninculum ligans: iuxta itilud,quod dicit Apost. Col. 3. ubi uocat eam uincula persectionis. Et Dion.in . cap. de drui. no. dicit, v amor est uirtus unitiva. Vnde cu amor charitatis sit amor maxime liberalis, multa complectitur, & in unum colligit: unde charitas non tantum unit sibi eu, in quo est: sed etiam quodammorido ligat et,quod natu est ad eundem sinem peruenire. Nec tanta

ea charitas uinculum ligans, sed

T Ito XXIX. 334

etiam pondus inclinans. Ouod enim eii pondus in corporibus,

hoc e si amor in spiritibus . in niam igitur unumquodque per suum pondus habet ordinari , dccharita, pondus est, & a qua ponderatrix: hinc est stipsi charitati

maxime competit ratio Ordinis. Et quoniam ipsa est uinculum ligans,& circi implectens multa rideo non tantum ordinat ipsum

diligendum in finem, sed etiam ipsa dileeta, secudum quod ratio diligendi. & ipse habitus charitatis diueistinode comparatur ad illa. Concedendae igitur sunt rationes ostendentes charitate esse ordinatam respectu eorum, quae sunt ex charitate diligenda.

AD ILLUD, quod primo obiicitur, st ordo praesupponit distinctionem. Dicendum, quod ordo atteditur in charitate ratione habitus relati ad actum, & obiecta:

quamuis autem in charitate non

sit dillinctio ex parte habitus,ei tamen dillinctio ex parte ipsorii diligendorum, S ex parte ipso rum actuuna, ratione cuius diuersitatis mandata charitatis habene multiplicari, & ipsa charitas habet ordinari. AD ILL v D, quod

obiicitur, stubi est ordo, ibi est proportio. Dicendu, si proportio dupliciter capitur, liracte, & lae e. Si stricte dicatur proportio, sic dicit quandam commeniar tionem,& est rerum eiusdem generis: & hoc modo non habetiit ritatem praedicta propositio, Pubicunque eit ordo,ibi sit proportἱo. Si uero accipiatur large, ut dicatur proportio quaecunque ii bitudo, quae atteditur secundum contremetiam analmiae, hoc modo proportio in boni creati aliam

816쪽

increatum, & etiam ordo secundum rationem causalitatis,& primitatis. Finis enim digniorta excellentior , & praeponit; rhis,quae sunt ad finem:& qi tanta ad hoc attenditur ordo in chari. rate. AD iLLvD, quod obiicitur, ordo maxime uidetur spectare ad actum cognitiuae, cum sapientis tu ordinare. Respcnieri potest primo distinguedo, quod duplex est ordo. Quidam partia in toto de rerum in uniuerso. Quidam ueto eorum, quae sust in tane ad ipsum finem. Et quamuis primus ordo principaliter sit circa cognitionem,secundus tamen principalius consistit circa asse.ctionein,& dilectionem,cuius est in finem inclinare. Ordo autem esuritatis attenditur per comparationem ad finem:& ideo n5 est

simile de ipsa,& de habitu cognitiuae. A liter potest dici, quod ordo in habitu attenditur per c6pa rationem ad actum, & obiectum, scut prius dictum est. Quoniam igitar summa bonitas aliter, &aliter habet comparari diuersis diligibilibus,& ab eis habet ea ricipari secundum plus,& minus ut patet a corpore,& spiritu:hine est quod amor cliaritatis dieitur ordinatus. Per hunc etiam modiis quis habitus cognitivus consideret aliqua,in quibus sit maior, & minor ueritatis euidentia,utique in tali habet reperiri ordo, sciit prior est scientia principi tum, quam conclusionum; S siepotest ad illud testsideri per iii-teremptionem. Et si obijciatur de fide. Dicendum,quod non est simile: omnes enim articuli ad

summam ueritatem uniformiter

comparantur , secundum quod a

TERTII

fide creduntur: sides enim in credendo omnes articulos assentit primae ueritati, tanquam dicta tib & asserenti: ideo uniformiater,& aequat uer omnes illos credit. AD ILLvD,quod obijcitur, quod una est ratio . diligendi in

charitate, sicut una ratio crede

di in fide. Dicendum , quod & si

una sit, non tamen sie uniformiater habet comparari ipsa chariatas ad diligibilia, sicut ipsa uetistas ad credibilia: plus enim est optabilis ipsa ssima bonitas Deo quam nobis, & spii liui nostro si corpori: ideo non est imite hinc,& inde. AD 1LLvo,quod obsicis tur,quod idem manens idem natum est sacere idem. Dicendum, quod illud habet ueritatem de eo,quod naturaliter inclinat tam ratione sui, quam 15ne sibi adiacti:& hoc respectu eiusdem obiecti. Nam secundum diuersitatem obestorum fit diuersistatio operationum: unde sol amplius illuminat crystallum, quam illuminet lapitim,uel lignum: utrum que autem horum deficit in ch ritate. Nam ipsa charitas ruitiua est ipsius uoluntatis, & D Ieum illa habet moueri,quae quidem uoluntas uoluntarie inclis natur ad ipsa uolita. Praeterea. Vnum obiectorum est magis amabile, quam reliquum. sicut unum

corpus est magis illuminabile, si aliud, & ab eciem lumine nugis

illustratur. AD iLLvD, quod uia timo quaeritur utrum ordo in charitate attendatur quantum ad hanitum, aut quantum ad actum, Mobiectuin.Dicendum,quod quantum ad habitum. Vnde quamuis habitus charitatis sit unus tamen

dicitur ordinatus: etiam si non fit

817쪽

st in actu: quia habilitat animam

ad hoc,ut ordinate moueatur: unde iustus dormiens dicitui habere charitatem ordinatam. Ex v is autem,quae dicta sunt,patet,qua.. recharitas magis dicitur ordinata, quam uirtus alia Magis etiadicitur ordinata, quam modificata: hoc enim proprium est ipsius simul habere ratione uinculi li-lixis,& poderis inclinantis: ponus autem ordini correspondet. v Aa s T I o i l.

An charitas ιu preponat Deum nobis '

DE ordine chamatis per comparationem noliri ad Delim. Vtrum, scilicet charitas in diligedo praeponat Deum nobis. Et sic,uidetur.Primo per illud mandatum Deut.6. Diliges dominumum tuum ex toto corde tuo,& ex tota anima tua: hoc dξ esse prinasi,& summum mandatum: si ergo nulli ali j praecipitur,ut impendamus totum affectum nisi soli Deo: uidetiir st in dilectione

charitalis Deus teneat pranasi,&summu locu. ITEM. Hoc ideo lic-ditur per Aug.& Amb. D uterq: sicut in litera ponitur in ordine diligendi Deum nobis pisponit.

ITEM. Hocipsum uidetur per rωvem:qih pp qd unsi quodq; tale, di ipsum magis: sed charitas quicquid diligit,diligit pa Deum: e

so primo & principaliter,& maxime diligit ipsum Deu: ergo secundo ordine charitatis Deus p- ponitur nobis. lTEM.Scam quod uult philoiphicu documentum, finis magis eli eligedus, quam ea quae sunt ad finem: sed ad ordine ritatis spectat, ut magis dili-rica,quae sunt magis eligenda: essio bonum increatu est finis, SMn. Lib. a.

& bonu creatu est,quod est ad Mne, υξ st in ordine charitatis semper bonu increata,quod est Deus

praeponatur bono creato, quod nos sumus.

SED CONTRA.Gratia est persectio naturae natura aut care, gratia magis diligit seipsum si Dcu: si ergo Psectio no peruertit ordine sui platabilis, ur ' ide ordo

in charitate habeat scilitati: ergo charitate mag:s debemus dilige. re nosmetipsos, qua Desi. iTEM.

Si aliquod unum addatur aliquibus aequalibus , necesse est ii Iapost additione esse aequalia: et pari rone si addai in qualibi is, post additionem erut inaequat laried amor nostri ante aduentu charixatis praeponderat amori Dei:

ergo & post ipsius adueniar igitscgni ordinem ipsus charitatis magis debemus nos diligere,qua

Deum.lTEM. Affectus amoris sequitur notitia cognitionis: incognita enim non possumus diligore:sed magis cognoscimus nosmetipsos,quam crinoscamus Deli, quandiu sumus in statu uiae: uidetur ergo ad orditiosa charita.

tis spectet plus nos, quam Deum diliget escam statu plente. II EM. Videtur et saltem aequaliter:quia quantu aliquis diligit Desi,tanta appetit frui Deo,& beatificari in i pio:&quanisi appetit siui Deo, im appetit sua beatitudinem: &quantum sua beatitudine appetit, tin se diligit: ergo uidetur a quatum quis diligit Deum tin diligat semetipsum. I ΕΜ. Motus charitatis in Deum finitus est. cum sit a uirtute finitar similiter motus charitatis in seipsum& possibile est motum inarit iis in Deum remitti,& mo. Ccc

818쪽

LIBRI

tam charitatis in seipsum intendi sed quando aliqua duo sunt finita, quorum unum intenditur,

S aliud remittitur, possibile est illa peruenire ad aequalitate: eris ro uidetur quod ex charitate possumus nos, & Deum squaliter diligere:& sic redit idem qd prius. I aEM. Amor est uis unitiva: sed

impossibile est st aliquis uniatur alij, magis quam sbi: ergo impossbile eii magis alium amare,qua se igiti ir non uidetur 2 in charitatis ordine Deus nobilipsis si pretponendus. BEsoLvTIO. Omma ad Deum uel ii ad finem charitar dirigat.

RESPOM. Dicendum,ς secundum ordinem charitatis Ueus praeponed iis est nobis in tan tu ,ut amor respectu nostri nec quari possit, nec praeponi amori Dei salua substantia habitus charitatis. Ratio autem huius est ista: quonia charitas tacit Deu diligi tanu finem ait timum, & tanquam summum bonum:& quia snis ultimus est unus solus, & summum bonum,

similiter non habens aliquid superius se,uel sibi qquale hinc est quod secundum charitatis legem impossibile est aliqd plus Deo, vel aequaliter ipsi Deo amare. Charitas enim quia, diligit Deuscut summum bonium,diligitesitii per omnia. Quia diligit ipsum scut finem ultimum, diligit eum propter se. Quod autem diligitur propter se,& super omnia,diligitur dilectione fruitionis: qa Mero propter aliud diligitur, diligitur dilectione usus. Cum ergo charitatis sit omnia ad Deum tanquam ad finem ultimum reserre, sicut ponderis est,corpus ad locu

TERTII

proprium inclinare r hine est scharitas facit nos Deum plus unosmetipsos diligere. Vnde coim cedendae sunt rationes, quae sunt ad partem illam. AD iLLvD, quod obucitur,u gratia est persetito naturae. Dicedum, Q in natura eii considerare aliquid per modii positionis,&& aliquid pennaodu priuationis, S desectus,& corruptionis. illud autem,quod eii in natura per modum positionis;a gratia habet perfici,& saluari quod autem eii ibi per modum corruptionis , α priuationis, a gratia habet corrigi,& suppleri. Cum ergo diciturq, naturae est plus seipsam, quam Deum dilixere. Dicendam,quod haec non est conditio reperta in natura, spectans ad ipῆus perfoctioncm siue positionem, sed psetius ad ipsius corruptione: ideo non sequitur quod per gratia habeat saluari, imo potius sequitur st per gratiam habeat amoueri. AD ILL v D, quod obiicitur, v si

unum addatur In aequalibus, ad

hue erunt inaequalia eadem inaequalitate, qua prius. Dicendum,st illud habet ueritatem, quado illud additum aequaliter respicit utrumque illorum inaeqtialium: sic autem non est in proposito nacharitas principalius respicit illum affectum hominis, qui est in Deum, quam illum qui eis in se.

ipsum vinde in aduentu charit iis minuitur amor sui.& intenditur amor Dei. AD ILL vo, quod obiicitur, quod affectio sequitur cognitionem. Dicendum, i ae ctio dicitur sequi cognitione non solum a parte claritatis in cognoscendo,sed etiam a parte bonitatis consideratae in ipso cognit

819쪽

Licet antem clarius cognoscat seipsim homo quam Deum, tamenullus habes charitatim aestimat latam bonum,& tam amabilem, quantum aestimat Deum. Et ideo dilectio tequens cognitione praeponit ipsum Dcum nobis in dili

q; tum quis diligit Deum,tantum desiderat frui Deo. Dicendu quod duplici motu dilectionis c5tiligit Deum diligere, uidelicet

asscctu amicitiae, Se affectu concupiscentiae, siue desiderii. Cu crispo dicitiar: inrantum quis diligit Ibeum,tatum desiderat liui Deo diligere potest dicere motum

amicκ ae,uel motum coricupiscetiae. Si dicat motum concupiscentiae,absque dubio veritatd habet: sed hie motus non ponit in numerum csi dilectione nostrii & ideo non sequitur ex hoc quod aequaliter Deum,& nos diligamus. Diligere enim nos ex charitate non

est aliud, quam summii in bonum nobis optare. Si uero dii: gere Des dicit motum amicitiae, tunc hoc6est,tantum,& quantubpos sunt importare proportionabilitatem,ut sit senius,si multum uis Deo bonum, multum desideras Deo frui. Vel potest importare proportionis comniensurationθ, siue aequalitatem. Primo modo habet ueritatem, secundo modo non habet ueritatem. Per charitatem enam summum bonum dili. 'optoque summum bonum mii,ita quod uolo G Deus summa bonum habeat,& Di summum boni im per essentiam, mihi uel operparticipationem: & multo magis

opto sibi, tuam mihi. Et ideo nosequitur ei hoc, amor Dei pos-

sit aequari amori nostro salua charitate, uel etiam amori alicuius creaturae,utpote amori gloriae,&fruitionis Dei, siue beatitudinis creatae. Posset etiam responderialiter per interemptionem adpositionem illam. Quantum dcsideras frui Deo,tantum diligis temetipsum; secundum quod ,tantum & quantum, dicunt commensurationem;quia potest quis desiderare seu i Deo propter ic,S 9u

concedendum sit, i ex charitate diligat se propter se, & super omnia. Ao iLLvD, quod obijcitur, P motus charitatis in Deum ethsnitus,& nosipsos similiter:& ita

per intensionem,&rcmissionem possunt aequari.Dicendum, quod licet uterque sit finitus: qa a ui tute sinita procia it; tamen ratione ipsius obiecti unum excedit reliquum in infinitum. Nec est hoc

inconuenicns : quia finitum pote: taliud finitum excedere in infinitum; sicut linea punctum, Rsupci scies lineam. Vnde sicut infinita puncta non possunt lineae

aequari, sic amor ipsarum creaturarum secundum legem esiaritatis non potest aequari amori creatoris.Sicut enim ex punctis nunquam potest constitui linea, se ex infinitis bonis creatis non PO test constitui summum bonum

animae rationalis. Amor .n. Dci

salua charitate nunqua pol sic remitti, quin Deus diligatur ut

sinis,& ut summnm bonum. Nec amor creaturae porcii ita intendi, quin creatura diligatur ut bonum ad summum bonum ordinatum:& ideo non sequitur si mo

tus illi ad aequalitatem uenire possintino iLLvo,quod obijci-

820쪽

tur,quod nihil potest alii magis

unita. luam sibi. Responderi potest dupliciter. domu v hoc potest intelligi de unione quantum ad naturalem conuenietiam, uel quantum ad amoris inhaerctiam. Primo modo uerum est, secundo modo falsum:& hoc secundo modo amor dicitur uirtus unitiva.

Aliter potest dici,.Deus magis

- est intimus unicuique rei, quam

ipsa sibi: & plus pendet esse rei a Deo conterualue, quam ab ipsis principijs intritis ecis,& complementum beatitudinis spiritus rationalis habet a Deo non a sei λ:& ideo cum dicitur,st nihil potest alteri magis uniri quam sibi- ipsi, si hoc intelligat de ipsis creaturis,ueritatem habere potest. Si uero intelligatur de ipso Deo,ueritatem no haber. Deus enim i

time illabitur ipsi animae:& ideo

anima ex intimis medullis ast et ionis habet Deo adhaerere: &eum habet charitatem,ampliustedit in ipsum,qua in se:& in eo requiescit amplius quam in se: ila melior est Deus ei, qua ipsa sibi. Qv Ah s T I o I LI.

De ordine claritatis per c5parationem nollii ad proximo. Vtrum scilicet secundum ordine charitatis praeponendum sit bona proprium bono ipsius proximi Et D sic, uidetur. Primo per autoritatem August.& Amb. in litera,qui inimediate post dilectionem Dei ordinant dilectionem sui. ITEM .Eccles. 14. Qui sibi nequam est,cui alii bonus erit per hoc uidetur st non potest aliquisaltu ordinate dilitate, nisi prius

TERTII

ordinate diligat se.ITIM. Auga. in Enchi. tractans illud uerba. Date eleemosynam,& omnia mada sunt uobis. Qui uult ordinate eleemosynam dare,a se debet imcipere , & eam sibi primo dare. Eii enim eleemosyna opus milericordiae, uerissimeque dictu est: Miserere animae tuae places Deo: si ergo prius debet homo sibi misereti quam alij, uidetur quod iecudis inoldincm charitatis amor

sui sit amori proximi praepone

dus. la LM. Sacut natura appetit suam conseruationem, sic charitas suam perfectronem: led natara magis aplpeti cCnseriti tim msui in se, quam in suo simili: ergo& charitas plus appetit perfici in seipsa,& in anima in qua est,quacharitatem aliam appetat per ci in anima aliena: ergo secudum rectum ordinem charitatis amor

sui praemitti debet amori ipsius

proximi. SED CONTRA . I. Corinth. I 3. Charitas no iustit; lus sua sunr. Et iterum alibi.Nullus quod sua est quaerat,sed quod alterius: c go uidetur ocharitas si ndum suam perseritonem inclinet magis ad amandum alterum, quam adamadu seipsum. ITEM. Matth. 12. Diliges proximum tuu sicut

teipsim: hoc id es sicutJaut est nota smilitudinis, aut aequalitatis. Si similitudinis tantum eadε ratione posset dicere:Di ligesproximum diis sicut Deum. Si squalitatis: ergo non uidetur quod sit ordo dilectionis respeetia nostri ad dilectione respectu proximi. ITEM. Grego in quada Homilia. Nemo ad Lipsum habere charitatem dicitur. Ad hoc enim quod

charitas sit,necesse est ut dilectio ia

SEARCH

MENU NAVIGATION