D. Bonauenturae s.r.e. episcopi card. Albanensis, doctorisque Seraphici Ord. minorum. In primum °quartum librum sententiarum elaborata dilucidatio. Collectis vniuersis prioribus editionibus; quidquid aut elegantiae, aut eruditionis in illis anteà spa

발행: 1573년

분량: 1141페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

851쪽

bilis sustinere uelimus ,responderi potest ad rationes, quae primo inducuntur, quod ab insit incienti procedunt.Cum enim dicitur, stmotus quanto disicilior S purior,& magis supra uires naturae; tanto est perfectior, Sexcellen tior. Dicendum,quod hoc uerunt est caeteris paribus.Sed cum assumit de motu dilectionis inimicorum,qui est huiusmodi. Resp5deri potest ' non sunt caetera paria: quia multo maior, & feruentior est incitus dilectionis erga amicos,quam sit ille. Alius uero est

hic modiis dicedi, st dilectio ini

micorum est excellentior simpliciter loquedo,& magis in ea exercitatur persectio charitatis. Et si hunc modum dicedi sustinere uelimus,quoniam uidetur auctoritas Aug. ipsum satis probabilem facere, potest responderi ad ea,

quae in contrarium adducuntur.

AD prima, quod obijcitur de ordine diligendorum : Dici potest,m Ambr. in gradibus illis no intendit ponere,uel assignare gradus persectionis i dilectione, sed

gradus exhibitionis secundu maiorem, de minorem obligatione. AD ILL v D, quod obiicitur, lubddilectio amicorum est dilectioni Dei similior. Responderi potest

per interemptionem,quia pers ctio dilectionis diuinae magis manifesta est in hoc, quod dilexit nos cum essemus inimici, quam si essemus amici. iuxta illud Apostol Roman. s. Commendat aute Deus charitatem suam in nobis, quia cum adhuc peccatores cssemus 'cundum tempus, Christus pro nobis mortuus est Unde & si in dilectione amicorum charitas

Dei ostendatur cve masnaM diri

lectione inimicorum ostenditur esse nimia. luxta illiid Eph. 2.

Propter nimiam charitate tuam, qua dilexit nos,&c. AD ILLUD, quod obi icitur, quod tanto mo ,

tus dilectionis est melior, quanto seruentior. Dicendum,quod illud uerum est,ubi est par dissicultas,S resistentia. ubi autem non

est par difficultas, sicut in proposito,non habet ueritatem: P patet: quia modicus ignis citius adurit scenum, quum magnus ignis adurat sorte lignum. AD 1LLUD, quod obiicitur, st quanto motus dilectionis est rectior, tanto per sectior. Dicendum,*es uerum. Sed cum assumit, st motus dile ctionis erga amicum magis est aequus,& rectus. Respondendum

est v distinctione,i maior aequitas potest esse dupliciter.Aut P-pter exigentiam meritorum, Sc

dignitatis a parte dilecti: A se

magis ossς tuum diligere amicu, si inimicum. Aut propter abundantiorem rectitudinem a parte

diligentis: S sic non est masis

aequum diligere amicum, quam inimicum,imo magis econuerso:

quia hoc est maioris, εc abundantioris iustitiae, si illud. AD ILLUD,quod obiicitur, et magis debet homo se exercere in eo, qaest maioris persectionis. Respon

deri potest quod in exhibitione

alicuius beneficii & executione alicuius actus duplici intentione

potest homo se exercere, aut propter proiectum alterius, aut pro pter meritum suum mec debet homo in operibus suis tantum meis

ritum suum intueri,sed etia prosectum proximi. Licet ergo in

exercitatione circa dilectionem

852쪽

R luctandi, & ad persectionem

perueniendi, quia tamen magis obligatur homo amico, quam inimico,srequentius debet in amore amici se exercere. Vnde quod dicit, quod magis debemus nos exercere in his, quae sunt maioris

TERTII

perfectionis. Dicendum, M il

lud no est usquequaque uerum, imo magis debemus nos exercere in his, qliae sunt maioris obli

gationis:& sic patet quomodo potest satisi rationabilior utralibet pars sustineri.

Dis TINCTIO XXXI.

Dc charitate quantum ad durationem.

Ilud quoque non est praetereundum,quod quidam

asserunt charitatem semel habitam ab aliquo noposse excidere,nusiuinque damnandum hanc alia quando habere: qui hanc traditionem subditu nuuniunt testimoniis. Apostolus ait, Charitas nunquam excidit.Aigustinus etiam inquit, Charitas quae deseri po- ιο ij. tes, nuniuam uera fuit. Item. Cbaritas es fons proprius, qua rat oesingularis bonorum, cui non communicat alienus. si ' vii in omnes,qui audituri sunt: on noui uos. De hocsion laiza proprius , n in .esim mo alimns communicet tibi. Si autem alieni sunt, qui au-llari. dituri sunt illam vocem, non ergo huic fonti communicantis p damnandi. Item.Augustinus super epistolam Ioannis. dicata est charitas , securus eno, nihil mali frocedere potest.Item.Gregorius in Moralibus,Valida est,ua mors dileio .s,1 ctio, virtuti enim mortis dilectio computatur, quia nimi ilu D. rum mentera quam semel coeperit, adsiectione mundi funditus occidit. Item . Augustinus super epistolam Ioannis,

Ita . . Vnctio inuisibi est, quae in quocunque fuerit,

i.....i. radix illi eris,qua ardente sole arescere non potest, nutria ori tur calore solis, non arescit. Item. Be super Ioannem,

Quaerendum est quomodo speciale filii Dci agnoscendisignu, quod super eum descenderit , manserit spiritus . T.M. t. magni en filio Dei,quod ι ipso manere stiritus astrua TVab.8 tANotandum quod semper in domino manserit spiritus,

smi. in sanctis vero quandiu mortale corpus gestaverint, par-- - Itim semper maneat, partim rediturus secedat. Manet au- tem apud eos, ri bonis insillant actibus: recedit vero ad

853쪽

nisTINCTIO XXXI. o tempus, ne semper infirmos cnrandi , mortuos suscitandi, mornes ejciendi, uti etiam propheti Undi habeant fa- pre qνε cultatem. Manet ergo semper, ut possint habere uirtu-υ: mirabiliter ipsi vivant: νenrt ad tempus, vi etiam s. aliis per miraculorum signa,quales sint intus,effulgeant.

Item. Grego. In functorum cordibus secundum quasdam orcama Nirtutes semper manetlpiritus, secundum quasdam recessurus νenit, νenturos recedit. In his νirtutibus , sine quibus ad vitam non perducitur, in electorum suorum cordiἷus permanet. In eis vero, per quas sanctitatis νim o 41. tus onenditur, νς in exhibitione miraculorum , aliquando adest, aliquando se subtrabit. Item Ambrosius, Ficta charitas est,quae in aduersiitate deserit Haec innuere νidentur,quod charitas semel habita non amittatur. Ideo quia dam in traetexatam prosilierunt audaciam,dicentes chariatatem a damnandis non haberi, nec a quoquam habitam posse amitti: quos ratio vincit O aut ritas. Quidam enim ad tempus funt boni, qui postea fiunt mali,st econuerso. Vnde quorundam nomina Chrinus dicit scripta in libro Nilae,qui tamen postea abierunt retro.Sed scripta dicit non fecundum praescientiam, sed secundam praesentem' iunitiam ui deseruiebant,quia digni erant tunc illa bono, tre. y e. quod habituri sunt praescripti siecundum praeficientiam. Vn- ad R.- de ambrosius, Quibusdam gratia data est in Uum,ut Sauli, Iudae, illis discipulis quibus Dominus dixit, Ecce nomina vestra scripta sunt in coelis, ct pon abierunt retro. Sed hoc dixit propter iustitiam,cui deseruiebant, quia boni μώis, erant. Frequeter enim ante sunt mali,qui futuri sunt boni, --ri. er aliquoties prius sunt boni,qui futuri sunt, O permansu rimasi,propter quod di tui scribi in libro uitae, o deleri 'λDeterminatio auctoritatum praedictarum. quod vero Apostolus ait, Charitas nunquam excidit, nullatenus pro illis facit.Dignitatem enim charitatis ostendens, dicit eam non excidere,quia hic est in futuro ei it, sed fides ostes euacuabuntur, o scientia. Item quod dicitur charitas nunquam fuisse νera,qua deseri poten, non adessentiam obaritatis risertur, sed ad escientiam, quia nos

854쪽

LIBRI TERTII

escit charitas quae deseritur,hominem uere beatu,nec peri . tae. ducit ad uerum bonum. Huic etiam fonti alieni id est,uam . nandi non enmunicant,scilicet in fine; quia non perseuerat. . b c Potest tamen hoc,ί caetera,quae de charitate dicta sunt,

' perfecta intelligi qua soli persecti habent,quae semet habita

. M Exordia vero charitatis aliquando crescunt, ali.,. 4. quando deficiunt.Sunt enim uirtutis exordia, profectus, Greg. provectio,quos gradus ille descernit,qui parabolam illa Hρ it, intelligit.Sic es regnum Dei , quemadmodu si iactat homo, terra, dormiat, exurgatsem germinet, ι .' .. O crescat, GSi ergo perficta charitas sic radicata es,ut ih.m. 8. amitti nequeat, incidens tamen est prouecta amitti potest, i prinς scpe amittitur,std dum habetur,non sinit habente criminaliter peccare.twod Augustinus ofehdit inquiens, diis radix olum malorum est D piditas, cr radix oium bonoruest charitas mul ambae esse non possunt :nisi una radicitus euulsafuerit, alia plantari non pol.Sine causa cqnatur aliquis ramos incideres radicem non contendit euellere. re fides, & spes, scientia dicuntur euacuari,& non charitas

, cis A 'ertendum etiam est quomodo fides, spes,cts entia, . Lib. dicantur euacuari quia ex parte sunt, non charitas cum 1.cap.α O ipsa ex partest. Ex parte enim, idest imperfecte,diligimus, secat ex partescimus, ut ait Uchius super Leviticu. Cum ergo omne quod ex parte est evacuetur, cur cliaritas excipitur, quae dicitur nunqua excidere' Charitas quidem etiam ex parte est, ut sepe sancti docent,quia ex parte diligimus nunc: ct io ipsa euacuabitur inquantu ex parte est, quia tolletur i persectio, addetur perfictio. innanebitq; ipsa aucta, actus eius, modus diligendi,ut diligas Deupropter se ex toto corde, proximu iciu sicut se fum,sed ιperfectidis modus eliminabitur.Fides uero, spes penitus euacuabatur.Scietis uero secundu actu modu suis , qui nucest,non secundum sui coentiam tolletur.Ipsa.n.uirtusscientiae remanebit,sed alium tenebit usum it modum . Si Christus ordinem charitatis pnescriptum habuecli .

Hunc iam superest inuineares Chrisui secundu quod

855쪽

DIs TINCTIO XXXI o homo,OrdinE diligendi praescriptum seruauerit. Quod si est, r.rim.

OEm ho em sicut seipsum dilexit. Oibus ergo uita optauit, . omne; ce saluos fieri uoluit, sed non omnes silui fiunt, O ita non es factum quod optauit. Sed non est ignorandum in eo fuisse charitatem iuxta modum patriae , non uiae, eumq; ordine diligendi implesse,qui seruatur in patria, non in uia.

ali enim in patria sunt,idest,iam beatificati sunt, adeo iustitiae Dei addicti funi, ut nihil eis placeat, nisi quod Deo place ac per hoc illara tatu salutE diligui, O uolui, quos Deus saluari uult, eosissolos sicut se dili unt: ita Christus electos tantusicut se dilexit, eis; umq; salutE optauit.

VpRA egit Magister de

charitate quantum ad

dissinitionem, diligibilium distinctionem, diligendi ordinem, & metiti persectionem. in hac uero quinta parte agit de charitatis duratione. Et - ' quoniam conuenit tripliciter lo- uqui de duratione charitatis,uidet ' Micet per comparationem ad peccatum sibi oppositum,& per comparationem ad habitus aliaru uirtutum: di per comparationem ad statum gloriaesitumnuit quo statu habuit eam Christus: ideo diuiditur pars ista intres partas quarum prima inquiris Magister, utrum charitas possit per peccata amitti. in secsida determinat qualiter spes, & sdes, ct scientia habeant evacuari. ibi. Aduertendum

est etiam, quo modo fides, cr spes. Cre 3 In tertia parte inquirit utrsi ordo,qui inest charitati in via, in Christo, & in aliis beatis habeat inueniri. ibi. Tune iamsuperest mus are,Cre. Prima pars diuiditur in tres partes. In quarum prima adducit auctoritatos ad ostendendum,' charitas no possit tolli per peccatum. l n secunda uero mucit auctoritates ad opposita.

ibi. Hae innuere uidentur,quod charitas,Cre. In tertia uero subiungit explanationes illarum aucto ritatum, ex quibus cocludebatur salsum propter intellectum peruersum . ibi. Luod uero Apostolus ait. Cre. Aliarum uero partium

subdiuiso satis manifesta est in

litera.

quam vera fuit. Cre.) Contra. Secundum hoc uidetur, quddin

mutabilitas sit de ueritate charitatis: ergo si homo in uia semp mutabilis est a malo in bonum, uidetur quod nunquam habeat ueram charitatem. Si dicas quod Magister dicit inserius,qubd ueritas illa no refertur ad charitatis essentiam, sed ad eius effractam, hoc non intuit. Primum, quia multi

uiatores habent charitatem, quae perducit eos ad ueram beatitudinem,& tamen quamdiu uiatores sunt, possunt charitatem deserere:

ergo illa duo possunt simul flare , quod charitas possit deseri

fuerit vera. ITEM. Charitas uiae, S patriae sunt unius rationis:ergo

si de ueritate charitatis patriae est ut sit immutabilis, uidetur similiter quod sit de ueritate charit

856쪽

LIBRI

Hsu7ae. Et sic uidetur simpliciter

sentire Aug st charitas uera nunqua amittatun Sed hoc est simpliciter salsum , sicut manifeste sciatur per experimentum: ergo &c.

Resp. Dicendu,s uel bu illud sane pol intelligi ut sat uis in d plici uerbo. Primo, ut fatuis in Merbo ex parte subiecti in hoc sadicit Charitas,quae deseri potest. Aliqua. n. proprietas,sive qualios deseritur py hoc, P non potresistere impellcti. Aliqua deseritur ex mera uoluntate habetis.

Cum ergo dicit Aug. st charitas non est uera, quae pol deseri, hoc intelligit de illo amore, qui non habet essicaciam resistendi: talis enim amor, qui p6t a superueniete tentatione ut' lentia quada expelli, non meretur dici amor charitatis, cuius est Deum charissi

diligere,& rpamatu oia faciliter tolerare. Aliter pol intolligi ut sat uis in hoc quod dicit. diu quavera fuit, stuirtus uera dicitur dupliciter: Aut quia habet operationem sibi debita. Aut quia per ducit ad finem, propter que est:&iiuroposito uerbo dr charitas nocte uera, quae deseri pol, quia si deseritur, finis debitus n6 acquiritum ideo potius uana,quam uera

est reputata: nec loquit hic Aug. de quacunque potentia desere dicharitate, sed de potentia,quae est actui coiucta. Ad illud quod obiicitur, st immutabilitas sit de ueritate charitatis, &c. Dicendii,st ilIud intelligitur de eo , quod est immutabile per naturam, non de illo quod est immutabile perdiuinae largitatis bencscientia, &eontinuae bonitatis influentiam,

sicut est charitas 2sccta in Patria.

est in libro uitae,cum ille liber sic immutabilis,deleri non p6t:ergo nouidetur u sit possibile,ut alis qui scripti sunt, pollea vadant retro,& deleantur de illo libro. Est ergo quaestio,utrum aliquis de illo libro possit deleri.Quod sicui detur per il lud, quod dicitur in Psal. Deleantur de libro vivetiss.&c. Et Exo. 31. Aut dimitte eis hac noxam, aut dele me de libro uitae. Sed in contrarium est quod dicitur super illud Apoc.3. No deIebo eum. Glos Liber uir est pretscientia Dei,in qua oia sunt constantia. Iuxta hoc qusritur de libro uitae quid sit, S us eius usus. Respon. Ad hoc breuiter dicenda est quantum spectat ad propositum, quia quaestio ista determina.

tur in quarto libro in tractatu de . resurrectione, ' cum liber uitae si diuina disipolitio , scam quam '

aliquis ordmatur ad uitam, S reputatur esse dignus uita, aliquis potest dici duplicitcr scribi in illo libro uel scd in praetentis sumta reeutat 70nem,uel icilin pna-z, uae bullionem. Et Drimo modicit lcrmi in libro uitae, M scri-huntur eius merita. Secundo asit

modo non solum quia scribatur eius merita, sed et quia ipse ordinatur ad uitam scam praedestina . tione diuina. Qui primo mo scribitur, deletur quantum ad prae sentem iustitiam,quia iam non reputatur dignus vita. Qui secun do modo sci ibitiar, nunquam de letur: delerio autem illa non dicit aliquam immutationem faciam circa ipsum Deum,sed solum cisca meritum immutatum. Et sic P.

tet responso ad obiecta .

christus

857쪽

- christus electos tantum, sicut se dilexit,ere . Contra. Latior suit

charitas in Chriso, si in nobis i sed nos non diligimus lummodo electos, uerum eti in praescitos: ergo Christus. Item. Illos

ψilexit christus, quos uoluit saluos seri: sed secundum quod dicitur. i. Thimo. i. Ipse uult omnes homines saluos fieri: ergo uidetur,quod tam electi,s,quam reprobos dilexerit. Item . Angeli non tantiam seruiunt electis, imo etiam malis, & eos quibus se uiunt, uolunt perducere ad uita:

ARTICVLVS I.

ii posit 'D intelligentiam liu itus parti, incidit hie

quaestio circa tria se--- cundum tria,quae determinat Magister. Primo .is. FP ritur de duratione charitatis per comparationem ad peccatum sibi oppositum. Secnndo quaeritur de eadem per comparationem ad habitus aliarum uirtutum. Tertio ergo diligunt eos ex charitate: er quaeritur de ipsa per comparatio go multosortius uidetur, quod nem ad statum gloriae fututc. Ciri Christus ex charitate omnes dilexerit:& si hoc ucrum est, tunc non est uerum,quod Magister dieit. Respon. Dicendum, quod sicut in i .Lib. dictum suit, uolunos in Deo distinguitur secudum

duplicem modum. Est enim uoluntas in Deo antecedens, & u luntas consequens. Voluntas an. recedens est solummodo ex ipso.Voluntas uero conseques pendet ex causa nostra. Per hunc modum duplex est distinguenda di Iectio in Christo, uidelicet dilectio quae est secundum uoluntatem antecedentem, & hac quica primum quaei situr tria. Primo quaeritur, utrum charitas semel habita possit amitti: Secsido quq-ritur,utrum amittens charitatem

Iosiix resurgere in charitate squai.Tertio quaeritur, utrum possit resurgere in minori.

VI Ruri charitas senaei habita possit amitti. Et quod non,adducit Magister multas auctori tates in litera. Et liocipsum ostenditur ratione. Haec enim est per se uera: Amor unit: ergo maior amor magis unit: sed amoecharitatis est excellentior muntum , quam sit amor rationalis :dem omnes diligebat, quia om- ergo excellentius unit: sed nat nes ad salutem peruenire cupie- ratis amor unit ind ssolubiliter, bat quantum est ex se. Et dilectio secundum uoluntatem consequentem, & hac quia respicit merita finalia,non omnes diligebat, nec omnes ad salutem peruenire cupiebat. Et de hac ultima intelligit Magister. Ipse autem

opponit de prima :& per hoc patet re

quia nullus unquam odit, quod naturaliter amat: ergo multos tius amor charitatis indissblubiliter unit: ergo qui charitatem habet,non potest uinculo charitatis privari. IT E M. Fortior est charitas in bono, k sit aliqd peccatsi in

malo sed magis sorte non pol destrui minus sorte:ergo charitas no pol expelli per peccatu,nec Paliud habet expelli : ergo semo

habita

858쪽

habita non potest amitti. ITEM. Omne peccatum ortu habet uel ex timore male M. niliante, uel ex amore male incedente: sed in eo,in quo eii charitas,non est tiamor male humilias nec amor male incedens. Quia dicit Ber. Nu- qua est charitas sine timore, sed cano: nun tuam sine cupiditate, ted orainata: ergo hi detur, quod in eo, in quo est charitas, nulla possit esse culpa: uidetur ergolcharitas ex quo semel habetur,

nunquam amittatur. lTEM. Liberum arb. in Vligendo semper se quitur affectionem praedominantem: sed in omni homine habente charitate affectio charitatis p- dominatur, cum faciat eum diligere Deum propter se, & super

omnia: ergo liberum arb. ex quo semel habet charitatem, nunqua habet moueri contra charitatem: sed nsiquam amittit charitatem, nisi moueatur contra ipsam: ergo

ex quo charitas semel inest homini,videtur quod non possit ab eo perdi,nec separari. lTEM. Omnis qui habet charitate,habet Chri num pro sundanaeto, Se spiritum sanctum pro adiutorio: sed nihil pol firmitatem talis seu lamenti infringere, nec uirtutem diuini adiutori j superare: eigo uidetur, si nihil possit charitatem ab homine expellere. SED COM TRA hoc ostenditur. Primo per exempla ueteris test. Constat.n.4 Saul charitatem habuit, cum de eo scribatur, quod non erat uir in Israel melior eo. Similiter & Dauid charitate habuit, cum de eo dicat dominus. Inueni uirum secsidum cor mesi: S constans est,si uterque charitatem perdit, quia u erque morta-

liter peccauii: Saul in persoluta

do David: David in co mmittendo adulterium, & homicidium: ergo&c. ITEM. Hocipsum ossenditur per exempla noui test. quia

discipuli domin charitate habuerunt tam Apostoli; qua alij discit uti electi:sed multi de discipuis abierunt tetro secundum Q di 'citiit Ioan. 6. Multi et de: Apostolis dubitauerunt inside, secunda habetur Matth.ult. Et similiter ultimo Marci:&similiter ultimo Luc. ergo charitatem habita perdiderunt: ergo charitas semel habita potest perdi. ITEM. Hocipsum ostenditur per auctoritates

I. Cor. io. Qui stat,uideat ne cadat. Et Apoc. 2.Habeo aduersi inite pauca, e charitatem primam' reliquisti ergo charitas semel habita potest perdi,& deleri. ITEM. Hocipsum probat manifesto experimento,quia paruuli, qui baptizantur, habent gratiam: & ita charitatem , εἰ caeteras uirtutes:& tamen quando ueniunt ad adulta aetate,perdui peccado: sicut planu est: ergo charitas postst habet, amittitur ITEM. Hocipsum ostenditur r6nabili a meto. Facilius est descere,q ystcere: & cadere,' si surgere: facilius e st et perdere charitate, i fide, quia pilita fide, perditur charitas,sed n6 couertitur: sed possibile est holem, si n5 habet charitate,acquirere: possibile est et homine habete fidema fide recedere: ergo multoso tius possibile est hominem habεtem charitate a charitate cadere. R soLv Tio. Et quidem quandiu hic piregrin

mur: ubi uertitu es continuesumus.

859쪽

usa tar hi Inoa,quorumla opinio,& sententia fuit,quod charitas semel habita nunquam amittaturi & hoc posuerunt propter persectionem illius uinculi,& ar rem,sive seruorem illius amoris. Crediderant enim illud uinculum esse tantae persectionis, stnullo agente posset dissolui: Sc illum amorem esse tanti feruoris; quod nullo modo posset extingui propter dignitatem, & excellentiam ipsius charitatis:& hoc affirmare nIxi sunt auctoritate multiplici,sicut in ipsb textu: Magister satis aperte dicit Sed haec positio

non est opinio,nec rationalis sentetia: imo error, & insania potius est dicenda: quia repugnat sacraescripturae,repugnat experimento nostrae fidei, repugnat nihilominus rationi rectae. Sacrae scripturae,& etiam experietiae repugnat sicut in opponendo monstratum est. A ratione autem recta disso-

naia quis attendat,pro eo quod iis ratio dictat, quod charitas uiae non tollit a libero arbitrio uertibilitate ad malum,sicut nee cupiditas tollit habilitate ad bonum: simul ergo stat uel tibilitas, ct charitas. Sed ubi est itertibilitas,ibi potest esse culpa: & ibi tacharitas,quam gratia potest abesse. Restat igitur, st secundum dictamen rationis rectae charitas

perdi potest in statu uiae. Vnde c6 cedendae sunt rationes ad hac patiem inductae. AD ILL vo ergo, qubd primo obi jcitur; iubd excellentius unitamor charitatis, quam amor na

inralis. Dicendum, st uerum est: sed tamen ex hoc non sequitur, bilius uniat: quia excellent intoris non tantum at-

tenditur secundum unionis inseparabilitatem, quantum attenditur secundum habitus unitatem siue obiecti, siue termini dignitatem. Via ratio illa non ualet. Sed si tu qii aeras, unde hoc est, quod amor naturalis unit inseparabiliter,& amor charitatis non . Dicendum, quod hoc est quia charitas est habitus regulativus, R directivus uoluntatis deliberativae, quae est ad opposita secundu sta

tum uiae. Amor uero naturalis re

spicit ipsam inclinationPm naturae, quae est ad unum determina D. Ideo dilectum ex charitate potest esse odiosum propter uolt in talis uertibilitatem,quamuis qrnaturaliter diligitur, semper sit amabile propter ipsius nature determinationem. Vnde non est fimile hinc,& inde. AD ILLvD, quod ob: jetitur,st charitas est sortior peccato. Dicendum, st a minsio cnaritatis no est propter hoc, 2 peccatum agat in ipsam,ea expellendo: sicut una sorma natura. lis expellit aliam: sed hoc est,qa cum esse charitatis dependeat aduobus,uidelicet a Deo influen-

te: clim liberum arbitri si se a Deo auertit,charitas in semetipsa deficit. Et qnia liberum arbitriium se non auertit nisi peccado, hine est.charitas dicitur per peccata expelli,non propter sortiriidinε

ipsius peccati agetis, sed propter desectum ipsius liberi arbitrij si,

scipi tis. AD 1LLvD,quod obiicitur,st omne peccatu est ex amore male inflammante,uel timore

male humiliante. Dicendrim, lillud dupliciter potest intelligi, aut st illae duae radices praecedat omne peccatum Perpetrato exterius

860쪽

LIBRI,

terius empore: aut qui, praec dat origine. Si praecedant teli om, sic non oportet ege generaliter uerum,quia ante primu peccatum nullum istorsi suit in primo homine. Si quia praecedant origine ipsam perpetrationem pecca ti,sic habet ueritate, quia nemo peccatum perpetrat nisi malo aia fectu timoris.Quamuis aute huiusmodi affectus n5 sint in homine habete charitatem in actu, possunt tamen inesse,quia libetsi arbitrium,quod est rectum per charitatem, incuruari potest per cupiditatem. AD 1LLvD,qJobycitur,quod liberum arbitrium in eligendo sequitur affectione prae

dominantem. Dicedum, quod est assectio praedominans in habitu, es est affectiostdominans in actu. Cum ergo dicitur quod liberum

arbitrium sequitur affectione pretdominantem ,hoc non intelligitur de affectione praedominante

in habitu, sed de praedominante in actu. Qiamuis autem in homine habete charitatem affectio charitatis praedominetur in habitu: contingit tamen in assectione carnalem prqdomin ari actu,quia si eqnenter homo, qui est in gratia, eorum quae Dei sunt oblitus,omnino cogitat quae sunt mundi: &sc assicitur, quasi non esset ciuis illius supernae hierusalem: & duistam affectionem sequitur, cadit in praecipitium, perditque gratiqdonum, & charitatis habitum. AD ILL v D, quod ultimo obi jcitur, P habeuti charitatem Chri.

sus estiundamentum,& spiritus-san. est in adiutorium. Dicedum, quod uerum est: sed sic Christus est sundamentum, st non susterat

tussan. non gubernat in esse m tuito,nisi uolentem sibi cooperari. Et ideo quamuis illud land mentum sit immobile,& adiut rium illud sit inuincibile: in quia liberum arbitrium ex sua deiecibilitate recusat inniti isti suod meto,& cooperari illi adiutorio, peccando descit in seipso: ac per hoc priuatur a charitatis dono propter desectum a parte sui, nopropter desectum a parte land menti,uel adiutorij. QE AE s T I o II.

cadens a charitate,in

res rrere posuλVTR VM a cnaritate cadens,possit resurgere in aequali. . Et cild sic uidetur primo per uetus test. Malac. 3. Placebit Deo sacrificia

Iuda, & hierusalem sicut dies s culi, Sc sicut anni antiqui Glos Quomodo in principio placu runt, ita post peccatum per poenitentia placere coeperunt. Et hoc

ipsum hanetur expresse, in Gos. Hi per illud Leui. . Haec eu stia pro delicto. Glos. Aeque placet Deo uirtus iustorum, S digna petnitentia peccatora, quae restituis in gradum pristinum: ergo potest

homo resurgere in aequali chariatate. ITEM. Hoc ipsum probatur per nouum testamentum. Scribis

enim Rom. s. Vbi abundauit delictum,superabundauit & gratia. te Luc. i s. Cito Pserte ei stola prisinam. ibi Glo. pristinae dignitati filium restituit: sed n6 restituitur in pristinam dignitalcm, nisi h

beat aequale charitate: ergo ε GIT E M. Hoc ipsum ostenditur per

excpla, quia Dauid post peccata homicidij resurrexit deuotior. Et Petrus post negatione

sortior,scem quod dici En

SEARCH

MENU NAVIGATION