D. Bonauenturae s.r.e. episcopi card. Albanensis, doctorisque Seraphici Ord. minorum. In primum °quartum librum sententiarum elaborata dilucidatio. Collectis vniuersis prioribus editionibus; quidquid aut elegantiae, aut eruditionis in illis anteà spa

발행: 1573년

분량: 1141페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

861쪽

litates sanctorum S scriptura in- continentiae, scilicet uirginalis, nuit: up ergo st similiter in alijs uidualis, & coniugalis, cadens a

esse possit. ITEM. H ipsui nosten primo talia nunquam potuit additur rohe,quia cu gratia insundi ipsum primum stat ini resurgerertur hol peccatori,peccatu deletur ergo si innocentia baptismalis ei secundum ueritate , & secundum sicut continentia uirginalis, uidemi reputationem: ergo nullum tur quod cadens ab illo uatii, nunpr stat infusioni ipsius gratis im- quam poterit in aequali resurge-Pedimentum, nec est aliud quod re: ergo non potest homo resurge impediat, quare: non possit dari re in aequali charitate. tanta gratia homini,quata prius: RESOL vi io. ergo ut dour quod homo possit Et ex parte diuina bonitatis Iar

an aequali charitate resurgere. σι entu, G ex parte humauae uo- SED CONTRA. Amos. Non ι latisse dissoneuti iuriiue po se

adiiciet, ut resurgat uirgo Israel. sibile es'. Glo. No negat quin posti tresuN REs vos. Dicendum, oe possibilegere, sed ne possit resurgere uir- est hominem aequali cliaritate rego: a semel aberras,& n reporte surgere, sicut monstrari potest autur humeris pij palloris, non th ctoritatibus,&exemplis,' ratio lhabet tanta gloria c5 eo, qui nu- nibus congruis, secudum st in anquam errauit. ITEM. EZech.ο . te opponendo tactum suit. Sive Levitae,qui loge recesserui a me, enim dicamus quantitate gratiae non approximabunt ad me,ut sa- mensurari scam diuinam largita-cerdotio fungantur mihi. Si ergo tem, siue scam suscipientis ido- Deus peccatores, & poenitentes neitatem, recte couenit intellige non recipit ad dignitate sacerdo- re: 2 charitas, in qua quis resur- talε, uidetur st resurgentes non git,psit esse aequalis illi charitati, possunt habere charitatε aequale. a qua quis prius cecidit: nam ex ITEM.Gratia gratis data nunqua parte diuinae largitatis planu eiuisii psit disponere ad susceptione Ad eius. n.commendatione spe- diuinae influentiae,& capacitatem mi,ut non minus larga dona tri- diuinae bonitatis, sicut gratia gra buat homini, quam ante tribue-tumfaciens: sed iustiis antequa ca bat,stam st dicit Aug. nisi inepti dat,habet gratia gratumfaciente: tudo suscipietis impediat. Ex parpeccator antequam resurgat, inon te uero hois se disponentis satis

nabet nisi gratia gratis data: ereo planum est possibile est enim ut amplius dispositus ectho ad suste homo post peccatu amplius detepcione diuinae tratiae antequa ca stetur malum,& abhorreat pecca dat, st postquam cecidit. Si erso tu,quam prius: sicut multi corria Deus ccitat homini gratia,&cna pii amplius detestatur peccatum

rix xe, ecundu st homo est dispo carnis,quam multi qui nunquamstus,uidetur st maiore habeatho fuerunt lapsi: Se sic rationabilitermo charitatem qu stat,quam qn poni poteit S debet, quod coi restirpit: ergo uidetur quod non tineat homine resurgere in aequai possi; resurgere in charitate qua ii Aaritate: & rationes quae hocii. Iram Cum fit triplex iurus ostendunt uni concedenti

862쪽

LIBRI

AD ILL vn, quod primo obiicitur nunquam resurgit uirgo, nec hao et tantam gloriam cu co, qui nunquam peccauit. Dicendu,

quod est gloria quaedam accidentalis,& gloria praemii substantialis. Si loquamur de gloria accidetali, sie Glo illa habet uelitatem. Quaedam enim gloria qua si gloriatur se nunquam peccasse, ita qua no poterit resurgere, qui aliquado peccauit. Si loquamur de

gloria praemii substantialis , quae coli ilit in uid edo,& amadono habet ueritatem: S penes hac attenditur quantitas charitatis, non penes aliam:& ideo ratio illa no cogit. AD iLLvo,quod obiicitur,2 Levitae recedentes a d mino inepti erant ad dignitatem sacerdotalem. Dicedum,st sacerdotalis dignitas no tantum respicit rectitndinem uoluntatis , sed etiam dignitatem exterioris decoris, propter quam contingit hominem etiam non peccantu seri irregularem: charitas uero rectutudinem uoluntatis respicit proprie,& praecise:& propterea r tio illa non ualet, quia non est simile hinc & inde AD 1LLvD, qa obiicitur,st nunquam disponitur .homo per gratiam gratis datam sicut per gratiὸm gratumsacientem. Dicendum , ' ad hoc quod quis se disponat, alio concurrui, scilicet adiutorium gratiae,& cooperatio liberi arbitrii. Loquedo de dispositione quantum est ex parte ipsius gratiae, magis est di-lpositus ad susceptionem omnis iani, qui est in gratia gratumfaciente, quam qui illa caret. Sed loquendo de cooperatione liberi a ibitrii non semper habet ueritatem,quia in cadente a charita

TERTII i

te lib. arb.charitati,& gratia non

cooperatur: rmo potius aduersa

tur,&aduersando potius disponit ad charitatis desectione , qua ad eius susceptionem: sed in resurgente est econtrario, sicut patet:& ideo ratio illa non ualet. ADtLLUD, quod obiicitur de continentia uirginali. Dicedum, iuba meritum illius continentiae respicit praemium accidentale per se:& simul cum hoc ruspicit quanda dispositionem in carne, quae cum amissa est,non potest recuperari: charitas uero praemium substantiale respicit, & rectitudinem uoliintatis,quae cum obliquata est, ita bene ut prius, cum adiutorio

grattae Dei potest rectilicari. Et

sic patet,st non est simile. Ao ictivo, quod obiicitiir ulterius, minnocentia baptismalis similis eustatui continentiae uirginalis. Dicendum,quod quantum ad quandam gloriam accidentalem qu

dammodo similis est:& de illa m

test concedi,quod homo in tanta

gloria non resurgit: ex hoc tamenon oportet, quod charitas no sit aequalis. De hoc autem eode problemate habetur Lib. . Diii. I . ubi quaeritur, utrum persecta poenitentia in statum pristinum hominem res ituat. QV AE s T I o III.

An homo in minor3 charitate reis

surgere posit. VTR VM homo possit resurgere

in charitate minori. Et st ficuidetur; cura quantitas charitatis in ipsis homine attenditur secundum liberalitatem Dei: sed liberalitas Dei non est armis ipsi

peccatori ad dandum talum, nec plus,nec minus:ergo sicut potest resurgere innuiori, ita di in im-

863쪽

nori.ITEM. Deus dat honaini gratiam secundum.se praeparat, &

disponit: sed possibile est st pecca

tor cum resurgit,minus se praeparet ad gratiam,stante se praeparauerat:ergo posii bilς est st in minori charitate,& gratia res rgat. . ITEM. Culpa quantum est de te, expelli potest per quantulacunque gratiam. Iterum charitas praecedes nihil meretur respectu charitatis subsequentis :ergo nec culpa subsequens,nec charitas praecedes exigit, quod homo in squali charitale, uel gratia resurgat: ergo possibile eicipsum resurgere in minori. ITEM. Si homo non posset resurgere in minori charitate,tunc cadens a charitate pera secta non posset resurgere nisi in charitate perfecta: sed charitas curesurgit,eii incipiens:ergo simul est incipies,& persecta : quod manifeste salsum est, cum nemo repete sat summus, Sc ante statum persectionis necessario pi scurrat satus perfectus,& inceptionis.

SED CONTRA . Erech. i8. Si impius egerit poenitentiam, omniuiniquitatum eius, quas operatus est,non recordabor. Constat Diion intelbgit de obliuione quatum ad actum cogita di, sed quatum ad actum puniendi. Sed homo non punitur solum per inflictionein mali,sed etiam persu tractione boni. Si ergo dominus

non recordatur illorum peccato. rum ad poenam aeternam, cum diminutio charitatis faciat ad diminntionem prsmii substantialis,&ita ad damnum sternum: videtur quod necessarium sit hominem in aequali charitate,uel in maiori

resurgere. lT EM. Rom. 8. Scimus

q; oniam diligentibus Deli om-TIO XXXI. gos

nia cooperantur in bonum. G lo. ipse etiam casus iii mortale: sed casus in mortale peccatum no cooperaretur in bonum, nisi homo, resurget et in squali,uel in malo ri charitate: itidetur ergo P necessarium sit hominem inaequali charitate,uel maiori resurgere. Ita M. Super illud Genesi. Factum est uespere, & mane dies unus.Glos. uespertina lux est, in qua quis cecid t,matutina in qua resurgit. Si ergo lux matutina semper maior est uespertina, uidetur 9, maior fit charitas in qua quis rusurgit, qua charitas a qua quis cecidit. 11EM. Maioris uirtu

tis est quod pellit,quam qJ pelli

tur.Sed charitas, in qua quifresurgit,pellit illud, quod ex nulli charitatena, a qua quis cecidit: ergo necessie est charitatem subsequeri tem maiorem,& sortiorem esse illo, quod charitatem expulit, &per consequens ipsa charitate, aqua quis cecidit.

REsp. Ad praedictorum intellissitiam est notandum,quod aliquorum aliquando fuit opinio,quod

necesse erat hominem resurgere in aequali,uel maiori charitate:&ad hoc ponendum moti sunt tum ex consideratione diuinae dispositionis, siue praedestinationis,luti

ex consideratione retributionis, tum ex consideratione nostrae reparationis. Ex consideratione naque diuinae praedestinationis moti sunt, quia dixerunt, quod diligentibus Deum omnia cooperantur in bonum his, qui secundum Proeositum uocati sunt sancti.

Ideo

864쪽

Ideo diruinae praedestinationis im tionem, & sensibile .experimen-

mutabilitas nequaquam sineret tum, nec habet stabile fundamen hominem labi a charitate,nili ex tum. Contra rationem enim dicelapsu illo uideret subsequentem re est,st perfectus si cadat a ch utilitatem. Nec regimen diuinae ritate,non possit resurgere nisi in prouidentiae filium regni permit statu,& complemento persectio teret cadere,nisi ex hoc simul p- nis suae: & de multis apparet, stuideret maius bonum ex ipso ca . cadentes non resurgunt ad illamst elicere. Ex parte uero retribu persectionem, a qua ceciderunt.

tionis rationem sumpserui, quia Stabile etiam sundamentum non Deus opera remunerat seco dii in habet,quia diuinae praedestinatio ruantitatem charitatis, ex qua nis dispositio non exigit, v ho-unt facta. Si ergo charitas in 'ua mo semper procedat in hinno,sed sis resurgit, uiuificat opera prius D sit finaliter bonus. Dei et a re-inoi tua, Ssacit ea remuneratio- tributio non pensat quantum ad

ne digna,cu remuneratio adaeque meriti efficaciam charitatem ini tur quantitati charitatis, ex qua tialem, sed charitatem finale Noopera facta sunt, nec possit exce- stra etiam prIparario ad gratiam dere quantitate iliaritatis,in qua potest et se maior in eo, qui quis resurgit,ratiocinant ex hoc, nus peccauit,& minor in eo q mari impossibile sit minorem chari os peccauit. Et uerba illa prophe vitem esse in resurgente, si prius lica non intelliguntur de quacu- fuerit in cadente. Ex parte noluae que praeparatione, sed de praepa- reparationis ratiocinantur sic: qa ratione serfecta,& poenitentia inquanto homo magis fit ineptus summata, quae testituit oia abla- ad gratiam, tanto maiori indiget ta: scut in Quarto Lib. explana- praepa ratione ad hoc,ut ipsam su tur Dist. i . Non autem habet uescipiat: sed quanto a maiori gra- ritatem de qualicunque poenitentia cecidit, tanto magis peccauit, tia,&conuersione sine pradiar di magis ad gratiam ineptus fuit. tione:Vnde cum homo se praep'Restat ergo ut asserunt st quan- rare possitad maiorem, & ad mi- titas praeparationis debeat Spor norem,& ad aequalem charitatritionari quatitati charitatis,a qua communis tener opinio,st homo quis cecidit. Et quantitas charita potest de in maiori, in minori, tis sequens mensuratur secudum & inaequali charitate rei urgere. quantitatem praeparationis: pro- Et concedends sunt rationes,que Pter quod cosequi uidetur, quod sunt ad i stam pariem. charitas subsequens adaeuuetur AD LYD ergo, quod primo praecedenti, uel eam excedat: & obi jcitur in contrariiun, st domi

hoc cofirmat per illud Baruch. . nus non recordatur peccatorum Sicut suit sensus ueller ut errare- post poenitentiam peccatoris Datis a domino, decies tantum ite- cendum,' hoc intelligitur quo rum reuertentes inuenietis eo,& tum ad punitionem aeternam. Et

Esa. 3 i. Couertimini fili j lsrael, o, gratia minor dei homini, qua 'sicut in ipsundu recesseratis. Sed ruerat praecedens: hoc no est pro-luc modus ciccadi ea conua ra- Pter peccatorum praecedentia pu

865쪽

iationem,sed hoc est propter ipsus negligentem,& tepidam praeparationem. AD iLLvo, id obiici ur,st diligentibus Deum omnia cooperantur in bonum. Dicu-dum,st illud non intelligit, quia

semper conperentur in bonum quantum ad augmentum praemi j

subitantialis, sed hoc potest esse

quantum ad quadam numiliationem,&diligentiorem boni conis seruationem, & cautiorem mali uitatione, quae adiuuant homine ad hocst perseueret usque ad s-nem. Et melius,& utilius est homini habere paruam charitatem usque in finem perseuerantem, qaam magna,& in media uia dcincientem, An i LLvD, quod obiicitur, st maior est lux matutina, Iam uespertina. Dicendum, liaritas resin gens non comparatur luci matutinae propter magnitudinem, sed propter nouitatem,S ordinem ad proficiendum: Side' ratione illa peccatur secundum conseques quia non eis omnino simile hinc re inde. AD IL-LvD, quod obiicitur,st sortius

est quod pellit, quam quod pelli

tur. Dicendii,st uerum est in his, quae pelluntur per mutuam actionem,& passionem:sic autem non est de peccato,& gratia, sicut cxplanatu fuit sipra: de ideo in nulo cogit ratio illa.

ARTICVLVS IL

ONfEQUENTER quaeritur de charitatis durationey csiparatione ad habitusaliata uirtutu, quae euacuari dAr. Et circa hoema quaeruntur secundum tripli-S. n.Lib. a.

cem habitum, quem dicit Magister euacuandum. Primo quaerii de euacuatione fidei .Secundo de euacuatione ipsius spei.Tertio du acuatione ipsius scientiae.

VTRVM sdes in gloria euacuetur. Et st sic uidetur, quia secundum s dicit Apostolus.Fides

est argumentum rerum non apparentium,super quo dicit Greg. quod quae apparent, non fidem habent, sed agnitionem: si ergo

in patria caetera, quae nunc credimus, erunt manifesta, uidetur quod fides simpliciter erit

euacuanda. ITEM. Augustin. I

de Trin. Mens quippe humana cum fidem suam uidet, qua credit, quod non uidet;non aliquid sempiternum uidet. Quando enim ad spem per fidem nos perductos esse gaudebimus, non tam fides erit, tua creduntur,qus nori uidentur, ted species,qua uideantur, qnae credebantur: ergo &c. ITEM. Ratio euacuationis,quam

assignat Apostolus , est impersectio. Ait enim: Cum uenerit, quod persectum est, cuacuabitur quod ex parte est. Sed conflans

est quod cognitio fidei est ex parte, cum si per speculum, S in

aenigmate:ergo necesse est ipsam euacuari superueniente uinone speciei. I iEM. Credere manifestum non spectat ad habitum alicuius uirtutis,cum simpliciter sienecessitatis: sed in patria caetera, quae credimus, maniscilabuntur: ergo credere ibi non erit ab aliquo uirtutis habitu sed habitus ipsitis fidei essentialiter loque do uirtus est: si ergo ibi aufer tur ratio uirtutis, neceste est ipsum quantum ad essentiam suam euacuari, & tolli.

866쪽

LIBRI TE R T II

sp D IN contrarium arguitur. Pri quod dicitur fides evacuari Plus moi parte ipsus fidei cita an- cnim repugnat ipse habitus fidei

dae,deinde a parte eius,per quod fides. habet euacuari .Ex palteip

sus fidei arguitur primo sic ratione ipsius generis. Fides est in g deformitati peccati, quam Persectioni gloriae: sed habitus fidein

tollitur, nec euacuatur Per ten bram peccati: ergo nec per con

nere uirtutis simpliciter: & quod pletionem gloriae. ITEM. Cogni. est amplius,est in genere uirtutis tio matutina in angelis non exclutheologicae: sed uirtus est perse- dit cognitionem uespertina, imoctio potentiae: sed theologica uir simul cognoscunt res in uerbo, Scrus est maior persectio, qua cardi in proprio genere. ergo uisio Dei natis; sed persectio gloriae no tot in prophia essentia, ct natura non lit perscctione potentiae,nec e - excludit uisionem ipsius in specu at eas, quae sunt in genere uim io, & in ereatura: sed uisio fidei tutis cardinalis: quia uirtutes il- est uisio specularis: ergo per uisiolae sicut dicit August. manebunt nem gloriae non habo ctiacitari. in patria: ergo cum fides non solii IrEM. Lumen cum lumine no hast uirtus, sed etiam uirtus theologica uidetur quod pullo modost per gloriam euaciranda. iTEM. Hocipstim ostenditur a parte di iasnitionis,& essentiae ipsius fidei: quia fides secundum Apostolum eli standamentum rerum spera dabet opponi nec in corporalibus, nec in spiritualibus, sicut pater, quia in codem medio plura posia sunt esse lumina impermitia, sicut licit Dionysiusi Libro de Di caei,

uina nominibus. Similiter & in spiritualibus lumen cognitionis 'rum: secundum Augii. est illumi- per causam, non excludit lumen natio mentis ad uidendum Deia. cognitiqnis perestectum: ergono

Sed gloria adueniente fundame uidetur quod lumen fidei evacuetum spirituali, aedificii no destrui tur per lumen gloris sum,nec pertur,sed potius stabilitur,& illumi aliud habet euacuari:rchat igitur natio non excluditur, scd potius st habitus fidei non evacuatur. α

pei scitur,& completur: ergo ui- RESOLVaro. octiir quod habitus fidei perglo Simplicuer, quo adactum,' quὸriam non evacuetur. ITEM. HOc- ad halmum paci iis

patria: cuni ibi cun cta, quae hic cred.mus,apertissime paι eant.

RESPON. Ad praedictorum intelli. ipsum Oileiad et a parte actus principalis. Actus. n. ipsius fidei principalis elias sentire primae ueritati propter se & super omnia , S gentiam est notandum, st hic est

uelle ei credere, sitie credidi iste: duplex modii, dicenda. Aliqui quia eliis de habitus eii uelle credere,S uelle credidisse; sed in parma assentiemus primae ueritati

propter se,& sia per omnia: uelle- naus etiam credidisse Deo: habebimus et goactum fidei principalem:cigo S ipsam fidem. ITEM.bus enim uidetur esse dicendum, quod cum quaeritur, utrum sdes evacuetur quod non est simplicia ter respondendum affirmando, uel negando. Quantum enim ad ali ciuid evacuatur, & quatum ad

aliquid no. in ipsa enim fide duci Hoc ovenditur a parte eius, per ςsi reperire, iudelicet illuminatio

867쪽

tionis habilitatem, & aenigmatis

obscii ritatem. Qitantum ad Iunii.' iii, habitum fides non evacuatur, sed persicitur, & consit minarii . Q antrum uero ad aenigmatis , b- scutitat m,cum sit ex parte, sin

plicitet tollitur. Et iste modus dii cendi cons mari posse vidciperillud, quod dicitur in Glosa si pillud t. Co in. is. Cum uenerit uod persectum est, ctiacuabitur quod ex parte est &c.Glo.destruetur in persectio,non id quod uerum est, euacuabitur di defitio im- persectionis est, quando illud qd imperfectionis est impletur Et secundum istum modum dicendi sacile est declinare rationes ad u - tramque partem. Nam primae qprobant,quod habitus fidei eua .

. cuatur,concludunt ratione aenig matis,& imperfectionis. Ratio. nes uero ad oppositu concludunt

de ipsa fide quantum ad psectio

nis habitus,& completrientiim lu minis. Licet autem hic modus dicendi satis uideatur probabilis , non tamen consonat uerbis Alig. cap. 1. Augustinus enim dicit in xiiij de .id in Trinitate. Fides,quae nunc inanicus Wo nostro est, uelut corpus in lo-pliara. co,dum tenetur, aspicitur, amat, Irim. 3 quandam cssicit Trinitatem ista ipsa non erit, quando fides hic in

animo non erit: tuae uero tunc erat,quando iam recordabimur in nobis sitisse,& non esse, alia persectio erit. ln quibus uerbis uult dicere, sicut patet per ex eptu id praemittitur paulo ante, st sicut corium; mira liquod corpus, lahomo sensibiliter intuetur,& iPso corrupto,memorat ipsius corporis,non per ipsius corporis ueritatem, sed per similitudinent in amaraumanentem: se & in ip-

sa fide. Vnde mili quod 'habi umsdei nostrae, quem interius ito

mur, uiter temporalia comput

inui: R quia ali ad indo dfficit, non potest quantum ad ipsius in-

tuitum ratio a maginis V litae perpetua est,inaninia attendi. Constat auton quod de ipsos abitu fidei loquitur, secundium illud sit habet politionis, & perfectionis: quia fecundum illud intra, seipsa

anima illum habitum intuetur: aliter non ualet tota ratiocinatio

illa, quam ibidem satis facit prolixe. Non etiam uidetur cons bin nare uerbis Glosae, & Apostoli. Quia si fides evacuaretur solummodo secundum illud ,quod habet imperfectionis, ct maneret secundum illud,quod est in ea complementi, & persectionis, sicut non dicuntur euacuari uirtutes Cardinales; nec habitas charitatis, sic nec diceretur euacuari habitus fidei, quin potius perfici,

completi 'Er proprerba est a'. conse lius modus dicendi, magis cons tit. S. munis, & usitatus: cbiod si loqua Thori. mur de habitu fides, secundum . I. a. q. sdes est uirtus specialis , sic pos3. aris gloriam habet simpliciter acua tic. i. ri: pro eo quod fdes in habitus uirtutis, inquantium intelle bis inclinatur ab ast ictu, sicut in praecedentibus ostensiim fuit: hoc autem non potest elle, nisi quandiu intellcctus de se incertus est de his, quae credere debet Et quo niam in patria illii minatio,& claritas itisionis praecedet motum affectionis, nec ab ipsa inclinabitur intellectus propter ipsius sun nai luminis claritatem, a qua intellectus nullo modo poterit dis sentire: h: ne est quod habitus si

dei fiuipliciter per visionem glo

868쪽

. v LIBRI rue habet tolii, se indum quod

auctoritates sanctoruna, & Glos dicunt satis expresse. Vnde concedendae sunt rationes, quae sunt ad aliam partem. AD HLvD uer5,quod obsicitur primo in contrarium ex parte generis, quia est uirtus theologica,quae perficit potcntia animae secudum digniorem eius par tem. Dicendum, quod si des est persectio potentiae non qualit cu-que, sed secundum i atrum imper, sectionis, S uiae: in quo intelle- .ctus potcil aberrare a ueritate, Sin uia captivari. Vnde non evacuatur quia. persectio simpliciter,scd quia periectio secundum talem iratum. Neceii simile dei uirtutibus Cardinalibus, ea actus earum principaliores non solum: perficiunt ipsas potentias secundum statum uiae,sed etiam secundum statum patriae. AD ιLLUD, quod objcitur ex parte digintilionis. Dicendum, quod fides no substantia, siue fundamentumismplicuerierit in sperandarum, sed solum secundum illum statu, in quo aeterna bona expectantur.

Similiter non est illunii natio ad nidendum Deum simpliciter,sed ad uidendum Deum per speculu. Et quoniam huic statui succedet alius status, in quo erit stabilius .sundamentum,& persectior illu- .minatio:hinc est quod fides euacuatur non propter fundamenti .destructionem, sed propter stabilioris constructionem: non propter luminis priuationem, sed propter luminis persectionem, quae excludit specillar cm, S im. perscctam cognationem. AD 1L- να, quod obijcitur de actu fidei, qui in taentire primae ueri-

tali,& uelle credere, sue eredis disse. Dicendum, quod neutrum est actu, fidei, nisi inquantu homo assci tit veritati non uisae, in quo quidem assensu, & credulitale intellectus inclinatur a volu tate:quod quia non est in patria reperire,non sunt illi actus in patria ab habitu fidei, sed a uirtute

excellentiori. AD iLLvD, quod . obijcitur, quod magis repugnax ipsi fidei tenebra peccati, quam excellentia praema j. Dicemium, quod de habitu s dei est duplicister loqui. Aut inquantum is h

bitus ab aliis uirtutibus ditur mis. Aut tu luantii est gratiat formatus. Si inquantum tui gratia informatus, seueritatem ii bet uerbum piopositum: gratia enim ipsius habitus informati tollitur per culpam,non aurena per gloriam. Si autem loquamur de

ipsa side secundum p est habiti

distinctus habili:ans ad crede dum non uillam:se propter suam imperfectionem maiorem oppositionem habet ad statum gloriae, quam ad statum peccati: α ideopo gloriam habet euacuari,qu uis no habeat per peccatum tolli. AD rLLvD, quod obiicitur,quod cognitio matutina non excludit uel pertina,nec uisio in specie cxcludit uisionem in speculo. Dicedum. quod disteri dicere, uidererem in speculo, di per speculum. Per speculum enim dicitur uidere Deum, qui ascendit a cognitione creaturae ad cognitionem creatoris In speculo aute uidet, qui Deu in ipsa creatura clare intu tur. Prima uisio non erit in storia , quia non erit ibi necellaria scala.Secunda uero erit, sta Deus uidebit aperte in ossius creaturis,

869쪽

ut dicit Aug. in Lib. ult. de civi. dei .Et illa uisio, sitae est per speculum, specta d ipsam fidem illa vero, quo est in specillo creariirae,sperit ad cognatione uesper. tinam, quae bene poterit seruari in patria: Sc ideo no est simile de fide,& cognitione i lia. Et attede dumeti hic,quod plus dili et tili- so per speciem a uisione per speculum quavium ad cogiamtinem ipsius Dei, quam quantum ad cognitionem alicia ius creaturae scnlabilis.Si . n. aliqua creariira sen-sbilis uideatur propria natura,&uideatur per aliquod speculii, in quo resultat, non cst differentia

inter uisionem istam, & illa: nisi in hoc quod una est per speciem secundum directionem simplice, alia est per speciem secundum directioni reflexa:& ideo ab uno,& eodem oculo,& secundum omnem statum de eadem re uisa haberi potest uisio. In uisione auteipsius Dei, luat est per speciem, di per speculum,maior est differentia :tum a parte uidentis: quia in una illarum eli cognitiua poxetia obumbrata,in altera illuminata:tum a parte medii quia in una uidetur Deus per tui essentia, in. altera uero per effectum creata Et ideo una illarum cognitionsi est in quiere,' in statu, altera uero in progressiu: secundum quod dicit Apostolus. Per fidem ambulamus:& ideo una per altera tolytur. An iLLvDiquod obiicitur, uoa lumen lumini non repugnat Dicendum,quod uerum est

quantum est de luminis natura. Verumtamen bene contingit unulumen per adterum euacuari ratione alicuius annexi inseparabitu uel dispositionis Pricedentis,

uel effecto coseqiretis. Et se est in lumine fidei, quod habet aenigma nexum: &ex hoc oritur stthtellecti is inclinatur ab affectu, dirigit hominem ad cogno. scondum non rii sum. Et quoniam tollitur illius aenigmatis interpositio tollitur etiam & illa inelia natio, tollitur nihilominus habilitatio ad cognoscendum non ut sa: qtioniam impossibile erit ab illa sit perna luce absentari: hine

est quod lumesidet,quod est proprium ii lius habitus, licet non ra

ti me sui ,ratione tamen annexo .

rum superueniente gratia habet euacuari: hoc autem dico de lua mine, quod est proprium fidei: nam de lumine gratiae gratumfacientis,tenendum cst quod n6 habet per gloriam euacuari,sed potius consummari. QI AE s T r o II. Dei euac retur per adsentism

VTRvM spes evacuetur per aduentum gloris. Et qηod scuidetur. Roman. 8. Spes litae uidetur,non est spes. Glo. Res sperata,quae uidetur,non eli spes,idest non est subiecta spei iiirti: ti, quae non est nisi de non apparentibus. Si ergo per aduentum gloriae qacrat latens, ciscitur patens, m cesse est habitsi spei evacuari ad praesentiam praemij. ITEM,Spes cst expectatio sut irae beatitudinis, secundu quod di in Glosa ad Rom. s. Sed qn de suturo fit praesens, futurum desinit esse futuruet cum ergo in gloria semper habeatur beatitudo praesens,iiξ-nullo modo contineat ibi esse spem. lT EM. r.Cor. I 3. Nac manet fides, spes,charitas:tria ςc Sc Glo.charitas fide,& spe discedeubus; per

870쪽

manebit aucta, cui si des, & spes hic non pollunt deesse. Si ergo deerunt sibi in patria, uidetur 9, cuae uentur per gloria. li EM Sicut sqhabet fides respectu no visi, sic seliet spes spectu non habitii sed

fides necessatio euacuatur superueniet e clara uisione. ergo spes superueniente comprehensone, siue ceri: ista a tetitione.

SED CONTRA. Sap. 3. Spes illo ru immortalitate plena eii. Glo. i. indefectiva : ergo si spes beat rem non descit, uidetur st spes non habeat euacuari in beatis. S i Tu d: cas quod ibi accipiatur spes pro ipsa re sperata:obiicitur tunc

de ipsis actu sperandi , qui fuit in Christo scam quod dicit Glo. super illud Psal. 3o. In ted Ae speraui. Si er o Christus simul suit coprehenior,&uiator, ur st simul possint itale actus,& habitus spei cum complemento primit.lTEM. Vbicunqtie pol este desiderium, ibi pol esse spes: sed i aeternatitudine est summum desideria, scdm quod scribitur. i. Pet. I. in quem desiderant angeli prospicere:ergo uidetnr 9 in ipsa superira beatitudine contingat reperiri ψε quantum ad habitum, & motum:ergo &c. ITEM. Animae b re in patria expectant iplana stolam secundam, & per consequens suam gloriam augendam, S perficiendam sed certa expectatio gloriae procedes ab inllinctu gratiq, . est ipsius spei uirtutis : eiso spes virtus e finaiabus blatis. I M. Sicut se habet desperatio ad danatos , sic se habet i pes ad beatos P

commutatam proportione, quia

sicut status damnatorii repugnat fatui beator i , sic spes repugnat desperationi: ergo sicut necesse

est ponere desperationem in damnatis, ita neccse videtur, quia

sit ponere spem in beatis . ITEM.Acius ipsus spei est confidere indlio: scd beati maxime habet ista

actum , qu:a maxime consa ut in O,Sc ei innituntur: ergo uidic' in eis potissime sit reperiri ip-lius spei habitum,& usum. ITEM. lAd spem pertinet certitudo,& ex

ppo tio. Sed constat e certitudo lin gloria non to lictur, imo perscietur : ergo uidetur quod habi- ltus spei secundum aliquid su i ha lbeat in gloria saluari, uidelicet

quantum ad certitudine: similiter luidetur st quantum ad expecti'. tione,quia sicut uult Anselmus ponere est durationem in participatione beatitud inis: ergo q mo do participant beatitudinem in A,nondum participant eam in B. S certitudinaliter cam expectat. Si ergo spes quantum ad expectationc in manet,& quantum ad certitudinem consummatur, uidetur

quod nullo modo in gloria eu

cuetur.

Rufa . Ad praedictorum intellistiam cst notandum ' sicut est duplex modus diccndi circa euacuatione sdei, sint liter & circa eu euatione spei. Na S in ipso hab tu spei est reperiri aliquid implactionis,& aliquid perfectionis,&complementi. Ad imperiecti . nem ii. spei spectat illi id,quod est ex pectat; o quaeda ira, ct pro tenso ad ea, q rtaliter non habentur. Ad complementum autem ei iuspectat confidentia, & certitudo,

si ficit colidere,ia inniti ipsi sun .

SEARCH

MENU NAVIGATION