장음표시 사용
131쪽
DIS P. I- CAP. U. 97XIII. Sed explicata jam prima inlicitatis causisa , & origine, sive in quo posita sit beatituis
clinis essentia , plurima nunc veluti coronidis loco exponenda nobis occurrunt, & quaestiones aliquae dirimendae, quae circa beatitudinem fieri possunt.
Illuci itaque in primis inquiri potest, utrum
animus a corpore solutus statim , ac repente
licitatem hanc consequatur Qua quidem in re Pythagoras, aliique plurimi, qui metempsychosim , vel animorum transmigrationem admi serunt, animos eκ moriente corpore in corpus aliud migrare putarunt, in quo anteactae vitae scelera expiare possent, ut tandem puri ad Deum reverterentur. Longe nobilius Plato putavit animos a corpore se3umstos iterum Deo conjungi,
cumq; a Deo veluti Uni vers mente, spiritu, vel anima excerpti forent, ideoque Divina particulas aura dicerentur, in hane iterum uni versi mentem , vel spiritum illos redire. Ac certe si naturali ratione dirimenda res fuerit, necessaribdie endum est, quod animus omni vitiorum labe purgatus, virtutumque splendore ornatus statim ac divellatur a corpore stium Ilium, sive debitam sibi inlicitatem assequatur, ut ex illustri Platonis loco, quem superius attulimus,
XIU. Divino tamen Scripturae testimonio eruis dimur , quod homines illi, qui ante Christi Servatoris adventum obiere,sive ex electa Iudeorum gente fuerint, sive inter Ethnicos etiam populos Lanctitatis, ac innocentiae laude floruerint, post mortem non ad coelestem gloriam aeternae inlicitatis compotes, sed potius ad sinum Abrahae deducebantur, infernum nempe, ac subterra.
Beam locum, ad quem Christus ipse descendiiseram. V. si dich
132쪽
dicitur, ut illis Messiae adventum ardentissime optantibus, jam se advenisse, humanique generis redemptionem persecisse ostenderet; quem admodum peracto jam quadraginta dierum spatio , quo prebuit seipsum vivum post passionem Itiam
in multis argumentis apparens eis , ω loquens
de regno Dei sa), dum coelum candida nube velatus conscenderet, omnes etiam beatos spiritus ex Abrahae sinu ad coelestem gloriam, vel Paradisum propria veluti morte jam reseraturi deduxit. Deinde vero, postquam Christus primois genitur ex mortuis ib), si ve primitia dormientium resurrexit a morturs te , omnes illi, qui corpore excesserint, statim in coelestem gloriam transferuntur, ibique clarissima Dei visione beatituis dinem conseqiiuntur. Hinc Stephanus dum morti proximus foret oeulas intendens an coe Ium viis
dit Iesum santem a dextris Der, dumque lapiis daretur , invocavit , o dixit , Domine Iesu
suscipe spiritum meum id , quippe qui ab Apostolis, divinoque fidei lumine eruditus intelligeret animos, vel spiritus corpore excedentes in Coelum repente suscipi. XU. Non defuere tamen vel primis etiam
Ecclesiae taculis, qui coelestem gloriam, Dei que visionem animis a corpore jam solutis per aliquod temporis spatium differri putarent, atque
assererent homines postquam redivivi, iterumque corpori in generali carnis resurrectione a conjuncti forent, in terris mille annorum spatio cum Christo regnaturos esse, antequam ad coelestem gloi iam transferrentur , unde CbiIlaissa , vel Millenarii sunt appellati . Non omnes
133쪽
DIS P. I. CAP. V. sς tamen eadem ratione Delix illud mille a 'norum regnum explicabant, sed impurissimus ille Cerinthus , qui circa roo. annum a Christo nato haeresim excitavit, integrum spatium illud in compore is voluptatibus, omnibusque sensuum deliinciis insumendum este putavit; eodemque tem pore Iudaei, ex quorum sontibus, sive figmen, tis Cerinthi errorem profluxisse Hieronimo auctore erudimur sis , Davidis regnum instaurandum , Mosaicam legem restituendam, ejusdem θῆ legis ritus, caeremonias omnes, & sacrificia in
Templo Hierosol ymis iterum nobiliorique splendore aedificando ib); quod quantum a divina
Scripturarum authoritate, rationisque lumine abhorreat, manifestissime apparet. Alii vero mille annorum regnum in sola animi tranquillitate, purissimis nempe deliciis, ac iucundissima spiritus quiete collocarunt. Quos inter excelluit. maximaq; sanctitatis gloria, dis serendi acumine, Scripturarum cognitione , qu floruit, illi sententiae robur adjecit Papias Hieropolitanus Episcopus, quem Divus Ioannes E vangelista , ut Irenaeo, ac Hieronimo videtur, vel alter certe Ioannes praesbiter, ut alii eκistimant, erudivit. Hic itaque eum medioeνi ad
modum ingenio praditus foret, ehmque ea , quHarcano quodam fensu , exempli ea uisa ab Apostolis dieebantur, non satis pervidi et teὶ , non modo in Millenariorum errorem incidit, verum etiam auctoritate, & exemplo plurimos in itilum abripuit, atque in primis Irenaeum , ac Tertullianum ; cum praesertim variis Scripturae auis
134쪽
rno ETHICAE Apocalvpsis Ioco ubi resurrectis prima , ese s
cunda memoratur; prima : & feeunda mors, vita, regnum , quo electi regnabunt eum Chriso mille annis, & cum consummati fuerint mille anni solvetur Satanas, vel Antichristus, seducet gentes , unde electis resurrectio secunda , perditis ver b , qui Antichristo adhaerebunt, mors secunda orietur sa). XUI. Quamvis tamen haec opinio utcumqus tolerabilis ib) videretur primis Ecclesiae temporibus, cum nondum accurata Scripturarum sententia satis explorata laret, nihilque ab Ecclesia definitum haberetur , cum tamen deinde clarissimis Florentini, ac Tridentini Concilii decreti, expressum fuerit beatorum animos a corpore solutos repente in coelestem gloriam trans
ferri, ubi perenni talicitate, Deiq; visione fruantur, quod variis etiam rationibus facile ostendi posset, Millenariolum sententia nulla ratione , vel aut horitate defendi poterit; eodemque iurere selli debet illorum opinio, qui non nisi post diem iudicii beatorum animas ad coelestem gloriam admitti putarunt, quod etsi Ioanni XXII.
Romano Pontifici creditum existimetur, ipse tamen non modo literis ad Parisiensis Academiae Socios , Galliarumque Regem datis asseruit se utramque partem Theologis disserendam proponere , nullique potius palmam concedere Voluisse, verum etiam morti proximus sinceris, constanterque professus est beatorum animos Gmni culparum labe solutos aeterna talicitate donari , quod deinde Benedictus XII. expressius adhuc , & illustrius definiuit. XVII. mod si humanus animus dum corpo
135쪽
DIS P. I. CAP. V. 1 rre excedit, ab omni quidem scelere, gravique culpa, immunis, ideoque Deo charitatis, & gratiae vinculo conjunctus si , sed aliqua tamen leviori culpa adspergatur, si ve parnam gravioribus culpis debitam hac in vita non peregerit, in caelestem quidem patriam, vel regnum coeliarum, in
quod non intrabit aliquod coinquinatum a , ad . mitti non poterit, neq; tamen ad aeternam damna tionem , quae gravioribus solum peccatis debetur, expelli; sed ad purgatorium ignem, quo nimirum breviori, longioraque temporis intervallo , acriori, mitiorique dolore levioribus culispis, aut graviorum culparum paena purgatur, ut deinde impollutus, ac innocens ad patriam transseratur . Et sane purgatorium hunc ignem
existere , si ve dari peccata, quae post mortem , sive in futuro saeculo deleantur , clarissime Christus ostendit ubi asseruit quod quicumque dixerit verbum eontra filium hominis, remittetur ei ς qui autem dixerit contra Spiritum Sanctum , non remittetur ei neque in hoe saeulo , neque in futuro ib) ; neque enim de quibusdam veraciter di ceretur quod non eis remittatur neque in hoe faculo . neque in futuro , nisi essent quibus , etsi nos in talo, tamen remittitur in futuro se .XviIl Neque purgatorio solum igne Ieviora scelera . vel remissorum sceler uin paena . sed piis
etiam , ac ardentibus vivorum orationibu S, eleemosinis, praesertun vero sacrificio deletur. Hinc Iudas Maebabaeus collatione facta duodecim draebis mas argenti misit Hierosolymam osseri pro pec-- catis mortuorum faeriferum. sancta ergo Θ D. . Iubris es eurtatro pro defuuetis exorare , ut a
136쪽
pereatis seisantur ca) . Quod autem in veteri loge a Iuda factum accepimus , hoe a Patribus ιraia Eitum tiniversa observat Ecclesia , ut pro eir, qui in eorporis, o sanguinis Cbrisi eommunione d
functi funi, cum ad ipsum Derseium Ioeo μο
commemorantur , oratur , ac pro illis quoque offerri eommemoratur b) 3 neque enim alium eκλstimamus od mortuor pro quibus euram gerimus , pervenire , nisi quod pro eis seve orationum , sive eleemosynarum sacrificiis solemniter funitrarius , quamvis non pro quibus fiunt, omnibus prosint , sed pro iis tantam , quibus , dum vivunt, comparatur , ut prosint. Sed quia non diseernimus qtii sint, oportet ea pro regeneratis omnibur fatere , Di nti Ilus eorum pratermittatur , ad quos bac be- nseia possint, se debeant pervenire . Melths enim
supererunt is a eis , quibus profunt. Diligenti stamen Deir bae quisque pro neeessariis suis , quὸῖνο illo fiant similiter a suis se) . XIX. Quemadmodum vero de suturo desunctorum statu nihil certd definire possumus, ut ab Augustino erudimur, nisi fortasse fidei lumen, Divina revelatio, vel Ecclesiae aut horiri tas accedat; ita quoque beati , vel quicumque mortalem hanc vitam excesserint, nihil prorsus percipiunt, quae in hac vita peragantur, nisi forta illa Deus aliquid ipsis revelare voluerit . Credibile est enim Deum aliqua spiritibus corpore solutis ostendere, quod saepius ab illo laetum pluribus Scripturae testimoniis accepimus Hinc Theologi existimant piorum preces, ac vota beatis innotescere, ut iis excitati Divinam opem implorent , unde Sanctorum invoca-
137쪽
DIS P. I. CAP. V. 1. tio, reliquiarium cultus, aliaque id genus certissima Catholicae Ecclesiae dogmata veteri, constantique traditione derivata deduci debent. XX. Ubi vero post supremum diem beatorum animi iterum redivivo corpori coniuncti fuerint, nihil erit, quod in perenni patria mente cognoscere , vel contemplari illi possint, nisi sola divina essentia; quemadmodum corporeis Oculis Christi , aliorumque beatorum corpora incorruptibilia , immortali luce donata, varii isque dotibus exornata spectare poterunt. Sicut enim an ama divina vis ne fruens quadam spiriartiali elaritate replebiιur, ita per quandam reis dandantiam ex anima in corpus ruum , corpus
suo modo claritatis gloria induetur sa) . Porro , quae sint ejusmodi beatorum corporum dotes, su-
se Theologi disserunt, quos adire iuverit, si plura hac in parte quaerantur Nobis id unum
innuisse su iaciat ejusmodi corporum gloriam inaequalem esse suturam, tantoque nobiliorem quanto nobiliori modo in virtutibus acciuirendis, perserendisq; doloribus animo contulerint, sive certe quanto nobiliori, beatiorique animo Conjungantur. Quamvis enim essentialis illa saelicitas, quam in clara Dei visione, ardentissimoque amore consistere diximus , aequalis in Omnibus sit futura , ideoque beatorum an iam aequaliter stelices haberi debeant, aliqua tamen inaeo ualitas, sive gloriae disparitas in dotibus esse debet, ut ille, qui peculiari quodam merito, sive virtutis splendore caeteros in hac in ortali vita superaverit, clariori quoque praemio, si vecorona donetur, ut ipsa anteacte vitae mercer tbὶ, G 4 corona
138쪽
eo rona ivl ἰtia a dicatur, atq; unicuique reddatur secundum opera ejus. Hinc Christus asseruit in domo Patris fui mansiones multas esse b , a que hoc etiam sensu dixit Apostolus quod Hiae solia differt a stellis in elaritate , sic ω resurrectio mortuorum e , sive hominis redivivi talicitas pro varia meritorum, virtutumque ratione dimar, ac inaequalis erit, ut sus. exponit Augustinus d . XXI. Neque tamen hinc ullus invidiae, aut, maeroris 1entus oriri poterit, quod cum singuli intelligant gloriam meritis debitam singulis conis ferri, quilibet propria, sibique debita Delieitate contentus erit, nec uberiorem , sibique indebitam optare poterit; quemadmodum lard si pater filiis omnibus ex eodem panno ita vestem concesserit, ut natu major, atque procerior majorem , natu minor, humiliorque minorem accipiat, filius certe natu minor ampliorem majori vestem invidere , sibique optare non poterit, qudd illam sibi convenientem, corporisque moliparem non esse intelligat. Quin etiam ex uberiori aliorsi gloria major in singulis Delicitas, atq; laetitia orietur, ut praeclarE docuit Augustinus .
Gaudium vero , inquit, quale , aut quantum ubirale, ε' tantum bonum invenitur ' Cor humanum , cor indigens, cor inexpertum , eruprum , imo obrutum arumnis, quantum gauderes si bis omnibus abundares ' Interroga intima tua si capere
possunt gaudium suum de tanta beatitudine fusia Sed certe si quis aliux , quem omnino sicut teipsum
diIigeres , eandem beatitudinem haberet , d Ite is retur gau tum tuum, quia non mini s rauder pro a II. ad Tim. e. q. v. imi socerieti. e. II, sfraik, M Hrgia. ν, a a
139쪽
DISP. I. CAP. V. Iospro eo , quὰm pro te ipso. Si vero veI duo , inltres, multo plures haberent id ipsum , tantumdem pro sinu Iis , quantum pro te ipso, gauderes , si singulos , sicut te ipsum , amares. Ergo in illa perebaritate innumerabiIium beatorum Angein Iorum , hominum ubi nullus mina a diliget a rium quὰm fe ipsum, erit gaudium innumerabile. Si emo eor hominis de tanto suo bono vix eapiet gaudium suum , quomodo eapax erit tot, ela tan forum gaudiorum in ilia perfecta falisitate Ubi , . Put unusquisque plus amabit sine eomparatione Deum , quam seipsum , cr omnes alios ferum , ita magis gaudebit absque climatione de Dei saliciatate, quam de sua , Er omnium aliorum suorum a .
Quod si fortasse in beatissima, ac talici illa patria , atq; immenso voluptatis oceano aliquis maeis rori , sive dolori locus superesset, non aliud certelliis conqueri, vel indolere posset, quam quod in is nitum illud , summumq; bonum, quod clarissimEtunc contemplatur, in mortali vita non satis, non pro rei dignitate, non quantum amari poterat, amaverit, ideoque cum Augustino exclamaret ferb te amavi bonitas tam antiqua bin . XXII. Verum nec innocens etiam hic maeis ror, aut desiderium haberi poterit, eumq; sum ma talicitas, ut inquit Cicero , sit ferretis ma- Iis omnibus cumulata bonorum pusesso se , sive ex Platone voluptas sine paenitentia sM , ideoque ex bonorum omnium cumulo, Omnique malorum privatione oriatur, illud omne excludere deis bet , in quo levissima mali species appareat; unde etiam beatorum animus certissimus esse de-het non modo hae ipsa isticitate se spoliari non posse
140쪽
xo 6 ΕΤΗ ICAE posse s gravissimum nempe malum, dolorisque
caussa foret beatitudinis amittendae timor , ne que ullo modo esse posset vita veraeiter beata , nisi
fuerit sempiterna a)J sed illam quoq; minui, vel
doloris contagio infici non poste, unde barediatas ineorruptibilis, intontaminata, immarcescibialis b), ac aeterna appellatur. Haec qui tacita quadam, & accurata contem is platione secum ipse perpenderit, nullus dubiis to , quin coelestis erus modi patriae, aeternaeque faelicitatis amore non ardeat; quin actus Omnes severa ,& eximia morum honestate ad ultimum hunc finem , summumque bonum constantissimE dirigat; quin singula creata bona contemnens
ad nobiliora quaedam , ac diviniora se natum intelligat; quin denique perennis patriae desiderio, ac tranquillissimi portus spe dissolvi cupiat,ae esse cum Christo . .
XXIII mod si fortasse alicuius animum ae ternae faelicitatis amor, summique boni posse Dsio non moveat, atque ad mores rite compone dos, vitamque honeste peragendam non impellat, movere cerid poterit incredibilis, ac aeterisna calamitas, aeternus dolor, summumque malum , ad quod impii veluti ad finem ultimum diriguntur. Quid vero sit ultimus ille malorum finis, clarissimF deduci poterit ex iis, quae superiori loco de summo bono, vel bonorum fineram diximus. Si etenim piorum faelicitas in clarissima Dei cognitione ,& amore consistit, qua Deo conjunguntur, in jucundissima voluptate , qua illorum animus uberrimδ perfunditur, in pacatissima animi tranquillitate, in summa corin