장음표시 사용
141쪽
Carthaginienses et Dionysium maiorem Olymp. 93, 4 factae condiciones his verbis indicantur: τνην εἰρηνην ἐπὶ TOiσ- ἔθεντο Καρχηδονίων εἶναι / εν των ἐξ αρχῆς ἀποίκων
verbo εἶναι subiicitur; deinde admirabiles sunt illi των ἐξύρχης . no κων ui. λοι salii ex c0l0nis ab initio deductis). qui ita infinite significati cum Sicanis coniunguntur, quasilii quoque omnium antiquissimi Siciliae incolae coloni Poenorum fuerint, etsi tum dicendum erat αλλους τε των ἐζ ἰρχῆς ἀno κων καὶ Σικ. Paee omnium primum cavetur ut Carthaginiensium sint Veteres, qu0s ipsi illuc deduxerant, coloni, hoc est. M0tye eiusque ager vid. XIII, 54 et XIV. 47: Morυη. Πολις α Ποικος Καρχηδονiων); deinde iis dantur indigenarum pr0ximi, Sicani et alter p0pulus, cuius nomen latet sub illo ἄλλους, facillimum repertu, si quis Τhueydidis libri VΙ c. 2 legit, ne alios excitem; tum Graecae urbes iis doduntur magnae et nobiles. Scriptum erat antiquitus: Καρχηδονiων εἶναι /ιετά των ἐξ αρχης ἀποίκων
VIJ Apud eundem Diodorum XIV, 1I7 de Pausania
sent op τη πελτασταὶ πάντες καὶ οἱ ὁπλιται των ἐκ Πειραιως 33ὶ. hactenus tantum οἱ ψιλοι excurrerant. Fortasse igitur Xenophon tantum καὶ ot ἄλλοι posuit, ὁπλῖται a librario additum est. Video, quid dicturi contra sint, eoυς αλλους οπλίτας esse τοὐς α ιλους, τοις ὁπλίτας.
142쪽
sit κατ' i σοδον 'Αρκαδίας invadere in Elidem, nemo dixerit, ns quid dicam do miro horum concursu κατ' ἐφοδον '--καδίας et ἐνοδου εἱλεν. Manifestum est Diodorum dixisse, per quam Arcadiae partem et locum Pausanias Elidem intrarit. Nihil pr0pius videtur quam κατά νωτίδα . Si quis propius ad litteras nomen loci in occidentali Arcadia ad Elidem versus siti, apti ad viam Significandam, monstrarit, Recipiam.
VII) Idem XIX, 88 de proelio inter Alcetam, Epiro
tarum regem, filiumque Alexandrum et Lyciscum, Macedonum ducem, sic Scribit: γενο/ι ἐνζς ουν μι υχης ἰοχυρῶς
τέ τινες των ' ἀνδρῶν καὶ Miκυθος ὀ set ρατηγος και Λυσανδρος 'Aθηναιος ὁ καταοταθεὶς επὶ της Λευκάδορυπο Κασσάνδρου. Mire Micythus, qui ante omnino nominatus non est, subito imperataris l0cum tenet, quem Lyciscum suisse Diodorus apertissime dixit ὀ rεταγμενος ἐπὶ et ης 'Aκαρνανίας στρατηγος). Sed adiecta inter hominesh0nestiores, qui ceciderint, Lysandri Atheniensis mentio satis ostendit scriptum fuisse ΛI κε θος ο Στράτι oe. Illam hominum ultra vulgus militum evectorum significationem n0n posse contineri etων άνδρων appellatisne apparet j. Poterat videri excidisse adiectivum ante άνδρῶν. Sed scribendum est αλλοι τε τινες των ύδρῶν h0c est, maiorum
et praestantium, quomodo ipse Diodorus ά ά crocodili δηγματα appellat I, 3b, Di ySius Halicam. νονρμιατα et vir χἀ καὶ ύδρά καὶ καλά, alia alii, qui in Thes. Stephani ed. Ρω .n0minantur.' Dindoinus in quarta editione stellulam Uposuit mendi notam. J XIX, 19 video etiam Dindoinum in editi quarta animadvertisse
subesse nomen proprium; nam ἐπικολωνος neque Graecum est neque aptum requiriturque manifesto significatio, quo via serat ut sequitur de altera via: ἡ δὲ δια των Κοσσαίων); ipsum nomen vix verum est; mihi in mentem Venerat subesse urbis nomen, a qua appellata chalonitis regio. Diuitiaso by Go le
143쪽
131 VIII) Idem Diodorus XX, 2b Eumelum, B0spori regem
narrat mille Callatianis, qui ex sua urbe a Lysimacho obsessa effugissent, perfugium tutum dedisse: αλλα καὶ πολιν
nomini sid enim Φοαν in hae orati0nis Drma esse debet. adiecto καὶ et ην χωρανὶ addat τυνν ονο/ια 3 ἐνην, minuSetiam, cur h0c separaverit ab illis Non ν εδωκεν nec scripserit u λλα καὶ Mouν noti ν 1δωκε κα et οικε ia'. Manifestum est in litteris Φοανκαιτην unum subeSSe adiectivum regi0nem Significans, quae praeter urbem non n0minatam Callatianis exsulibus divisa sit, ut haec suerit orationis Drma: Tζν ονοδιαζο/ιενην Φ Οανκα- ικην Φοαντικὴν γ) χωραν κατεκληρο /χησεν. Ipsam formam nominis quis reperiat aut praestet p lXὶ Eodem libro c. 3l d0 Agrigentinis haec scribuntur: οι δε ταυτην Ennam ἐλευθερ-α3 τες Παθῆλθον ἐπὶ τον 'Essir sοον, φρουρῆς ἐν αυτιῶ παραφυλα et του σης et ν noλιν. N0n 80lum mire abundat ἐν αυro , sed pr0rsus vitiosum est eum sequatur πολιν, nisi quis hoc serendum putat: - cum prae8idium in e0 0ppidum custodiret . Id ad rem pertinet, quale illud fuerit praesidium; apparet autem peregrinorum et mercenariorum suisse ab Agathocle ad urbem continendam imp0situm. Scripserat sine dubio Diodorus: φρουρῶς Σαιινιτων παραφυλαἔτουοης την πιόLν Samnites inter mercenarios Agath0clis fuisse, constate cap. 64. Err0r coepit littera a semel Scripta, ut αμνι-
Xὶ In excerptis Haeschelianis vitiosissime scriptis)libri XXIII Diodori hoc legitur frustulum 6, in Dindorsi
edit. quarta XXIII, 4, 2): Ora 'Aδρανωνα κω/ιν ν καὶ Πάκελλαν Πολλάς M. ιερας Πολιορκήσαντες 'Pω3ια ἐοι&πῆλθον α πρακτοι. Oppidum 'Aδρανον novimus et ab aliis et bis ab ipso Diod0r0 commemoratum, Adran0na non novimus. Sed magis mirabilis κω/ιης appellatio obsessus-
144쪽
que a Romanis multos dies vicus. Manifestum est inter Adranum et Macellam tertium oppidi aut castelli muniti nomen interpositum fuisse; id ex να et κω/ι ν emcitur κόνην. quam Siciliae πολιν a Philisto commemoratam Stephanus Bygantinus in ordine ponit. Scribendum igitur: 'Aδρανον, Να κόμην; ν καὶ - κελλαν. XI Diodorum excipiat Strabo, wtate non multum distans, apud quem ut propter argumenti naturam infinita est nominum pr0priorum copia, ita etiam huius errandi generis occasio non exigua fuit. Apud eum V p. 242, ubi de Campaniae veteribus incolis agitur, haec leguntur: αλλω
δ' υuo Kw αίων, ἐκείνους δ imo Τυρρηνων ἐκπεσεiν. Apparet constructionem in illis οἱ δ' εκείνους pr0rsus turbatam esse quae esset recta, si haec sola legerentur:
os κων τι εθνος , tum omnino non intellegi, qui sint ἐκεινοι, qui Opicis et Ausonibus succ6sserint ipsique a Cumanis eiecti sint; eos a Strab0ne necessario suo nomine appellatos fuisse, adieeto appositi0ne illo Οσκων re εθνος. Id n0men adeo notum est et tam manifestis litterarum vestigiis monstratur, ut mirum sit neminem vidisse; Strabo
XII) Apud eundem Strabonem libr. VI p. 267, ubi d0 Siciliae ora orientali sub radicibus A tnae .lur, in codicibus optimis et fido dignis et in Meinehit editione scum
145쪽
ευλ μενα στοματα. Ν0n dicam multis de ostiis fluminum congressis ἐκβολαις συνελθουοαιd nec de verbis nullam omnino structuram habentibus καὶ πάντα, pro quibus in editi0nibus ante Meinehium substitutum est ex c0dicibus interpolatis unum παντων, qu0d debebat Saltem e880 παντων των καταρρεονταam, ali0quin enim nun omnes ii fluvii. qui six AElna decurrant, significantur, sed omnes fluvii ex AElna decurrere dicuntur; sed ut sic scribatur, salsissimum erit nihilo minus, omnes fluvios, qui in AElna 0riantur, in orientali ora uno ors exire; nam in diversissimas partes labuntur. Manifestum est, Strabonem non infinite fluvios hic exire scripsisse, sed certos fluvios n0minasse; nec difficito est, si loc0rum situm consideres, nomina ex litteris
ΣΥΝΕΛΘΟΥΣΑΙ ΚΑΙ ΠΑΝΙ A eruere. Scripserat
enim Strab0: αι πιῶν noτα/ι ἀν ἐκβολαὶ Συμαίθου καὶ Παντακί ου , καταρρεοντων ἐκ νῆς Aisνης εἰς ευλ μενα ino/tατα. Neuter fluvius in hac ora teste eget. Alterius nominis, cum πάντα tanquam plenum scriptum esset. extrema pars abiecta est, eo facilius, qu0d sequebatur κα ὶ.
XIII) Incertior videtur Strab0nis in eodem libro lacus p. 284, ubi. p0stquam Canusium et Argyrippam sArpos
commemoravit, subiicit: Λεγονται- μνοτεραι Λιομη - δους κτιοριατα, tum univerae addit: καὶ πολλα δείκνυται τῆς Λιο/m δους ἐν τουτοις τοὶς τοποις δυνα -οτε ας ostr/ιε ita, quae deindo Singulatim persequitur. Sed his int0rponitur aliquid miri; sic enim scribitur: χέγοντα δὲ ἀ/ιφοτεραι Λιοριηδους κτίσ/ιατα ' καὶ το πεδίον καὶ ἄλλα πολλά δε κε tetuι κ. τ. λ. Apparet et ridiculum esse. planitiem ostendi notam et monumentum imperii Diomedis.st illa καὶ ἄλλα πολλά κ. t. i. sic adiungi lactae primum in
oppidis Diomedis mentioni, ut nihil interponi potuerit. Quid igitur fiet 8 Scilicet latet in illis τὰ πεδίον tertii oppidi
nomen, cuius praeter Canusium et Argyrippam Diomedes
146쪽
conditor serebatur. Id ipso Strabo sine nomina significavit paucis ante versibus sp. 283 , το hin οριον των Κανυσι-εων ad Aufidum flumen situm; nomen ex tabula Peutingeriana si, ut videtur, hoc est Aufinum et itinerario Antonini p. 3I4 edit. Wesset. Aufidena) scimus ex flumine ductum fuisse; ex litteris to πεδίον videtur facillimo effici Aυφίδιον. Ad hanc saltem formam Strabonem scripsisse patet:
XIV) Libr. VII p. 290 Strabo ex populis Germanis, qui olim ad orientalem Rheni ripam habitassent, alios scribit in Gallicam ripam a Romanis traductos, alios ipsos in interiora Germaniae recessisse ira inης δὲ τά ἔθνη et ἀθ
μεταGτάντα εἰς την ἐν βάθει χώραν, καθάπερ Μαροοί), tum addit: λοmοὶ δ εἰσὶν όλiγοι καὶ τῶν Σουγά/ βρωνιιερος. Poterat ferri ἄλλοι τ' ὀλίγοι καὶ οἱ Σουγαρ βροι non potest ὀλiγοι καὶ Σουγιιιιβροι, multo autem minus ὀλίγοι καὶ Σουγά/ βρων /issoe. Hoc enim sic dicitur, ut necessario praecedere debeat alius populi, qui totus manserit, nomen. Id Ubiorum Ουβιοι, esse nequit, quoniam ii ab Agrippa iam aliquanto ante, quam Strabo scripsit, Rhenum traducti erant quod ips0 Strabo IV p. l94 commemorat); itaque Ουοιποι sic enim Vsipios Strabo appellat p. 292 aut e Ptolemaeo Ovio nos in mentem Veniunt. XV In eiusdem Strabonis libr. VIII p. 34b obscuratum est ludicrum nomen lepide fictum ab homine festivi et procacis ingenii. Nam quod in Odysseas libro III, 3i 8 sqq. Minerva sub Mentoris persona latens, postquam se dixit ad
navem redituram et mane ad Caueonas versus abituram, sic Nestorem alloquitur: ου δὲ τουτον, ἐnεὲ τεον ἔκεeto. 3ια, LIis νον συν δίφρω τε καὶ viai' δος δε οἱ in πους, Οι Tοι ἐλαφροταetoι θε ειν καὶ κάρτος ἄρισetοι, id illo
147쪽
τὴν Λακεδα διονα πεμφαι Ουν δίφρω τε καὶ υἱεῖ εἰς ταπρος 3 ιερη, αυτή δ' ἐπὶ ναυν βαδιε oθαι νυκτερευ- Πουοα φησιν ἐπὶ την δυσιν καὶ εἰς τουπιοω. Iure vehementer mirantur Sotadis mentionem in sententia versuum
Homericorum simpliciter p0nenda; Κramerus quidem, qu0- modo'explicanda sit, neminem unquam divinaturum eredit, nec nimis anxie quaerendum putat; totam enim paginam usque ad verba stir ρι Πυλου του Μεσσηνιακου p. 3463 nugatoriis utens argumentis exsecat tanquam alienam; quasi interpolator Strabonis disputationem dilatans magis quam Strabo ipse Sotadem ex inferis arcessitum in Homeri versus περικατω ut Verbo supra explicato utar iniecturus suerit. Ego, quod neminem divinaturum Kramerus putat, satis certo scio, inductus ad id inveniendum particula /ιόν, quae pravissimo ante 'A =κ να sic additur, ut iubeamur alius personae menti0nem exspectare, quae aliud iusserit. Nimirum Strabo. utrum Ment0ris an Minervae testimonium appellaret. haesitans usus erat nomine lepide a Sotado ficto ad conflatam ex utroque per80nam significandam: η Mεν et οραθην M. Librarius eum /ιὲν scripsisset, 'Aθηνα scripturus esset, et οὐ omisit ut supra VI p. 267 κίοti inter παντα et καταρ
nomen proprium, cuius pars maior in codice A periit ceteri Iacunam habent -); sie enim scripsit: Μεσσοαν δ' Ουχωρας εἶναι μερος φασιν), ΙαλλαJ τῆς Σπάρτης, καθαπερ καὶ το Λιμναῖον κατα τον lωραJκα. Cod. quattuor sere litterarum vacuum spatium habet inter τὸν et κα.) Intellegi vult Dionysium Thraeem grammaticum, qui neque in huiusmodi rebus i ad geographiam et antiquitates pertinentibus) unquam testis citatur neque sic uno cognomine significari a Strabone poterat. Longe alia ratio est librorum grammaticorum et scholiorum. Strabo scripsisse videtur καθάπερ τὸ Λιμναῖον καὶ την Βαβυκαν. Babyeen Spartae fuisse omnes norant; quid et ubi esset, quaerebant; Plutarch. Lyc. e. 6, Pelopid. c. 17.
148쪽
XVI, Libro XV p. 731 Strabo de pecunia ab Alexandro Persis victis capta et reperta exponit: ibi haec leguntur:
ναι. Mirifico pr0rsus dicitur, quanta suerit summa praeter eas pecunias, quae non captae Sint sχωρις των λην- ντων). Quid autem sit παρά ταυια splurali numero, omnino ignoro; nam ut fingam esse propter hoc διαrουτο), quo id referatur quaeVe significetur causa, ne suspicari quidem possum, nec sane quaerere curo; nam in codicibus scribitur nερὶ τα et τα, mutatum a Corae. Postremo historiae vehementissime hoe repugnat: quis enim nθscit Alexandrum omni gaga, quam Darius secum habuisset.
post proelium ad Arbela et Gaugamela potitum esse p Arrian. ΙΙΙ, 15, Curi. V, l. 2. Et cur alioquin huius pecuniae Strabo mentionem sacerpt 3 Manifestissimum est. Strabonem hoc scripsisse, χωρὶe των/ ἐν Βαβυλῶνι
Susis et in Ρerside reperta sint. quadraginta illa talentorum millia explevisse tradi, ut, si quis illa addat, multo maior fiat summa. In illis autem περὶ TAPTAMΗ significatur. quo loco illi in castris thesauri capti sint. T dis in Vmutato tres habebimus nominis syllabas; quarta, cum e c- tum esset rαυτα ιι ut VI p. 267, VIII p. 3453 omissa est. praesertim D; sequente; erat enim λα. Scripsstrat enim
Strab0: των ἐν τω nrρατοπέδω τω περι Γαυγ α ει ηλα ληφθέντων. Comes, qui περί praVe mutavit, cum ριν tamen perversum osse recte intellexisset, a Kramero reprehensus est Mn. philol. Dan. V p. 19 et 159. Eadem Strabonis pagina 731ὶ paulo post, ubi haec leguntur: Eυδαίμον δ' Ουσα ἡ
149쪽
ad occidentem Cyrenae haec leguntur: 'Eστι δὲ α κρα λεγομένη μυδοπενιάς, ἐφ ἡ Βερενίκη τὴν θεοιν
Ioci habet siάλιστα quasi dicas: lacus est si in eo potissimum insula); subest nomen insulae ignotum. XVIII) Antequam a Strabone discedo, addam eiusdem
ultimi libri locum, in quo non n0men proprium, Sed tamen prorsus eodem modo appellativa v0x rarior certi loci index, substituto pervagato vocabulo, sublata est, quod mendum cum subesse et locum quendam signiscari intellegerem. diu nomen proprium frustra anquisivi, d0nec casu in rectam viam deductus sum. Nam p. 831 Strabo urbes eius Numidia, partis, in qua Caesar bellum contra Scipionem si Iubam gessisset, plera8que eversas et deletas scribit, eas quoque, ad quas Caesar Scipi0nem Vicisset: συνηφανίσθησαν δὲ τoie
ους τοις, ειτα προς Θάκγω καὶ τῆ πλησίον λ ιινη καὶ ταις αλλαις. Ρerversissime in distincta trium proeliorum enumerations eius urbis nomini, ad quod postremo pugnatum sest, adhaeret illud infinitum καὶ τα te ἀλλαις. Nam τὸ πληοῖον λί/ νη ideo additur, quod circa urbem et lacum vicinum pugnatum est, ut ex belli Africani libro . qui cum
Caesaris commentariis servatus est, constat. Atqui eius
in pronomine hoc, quod quo reseratur non habet, nomen pro prium subesse, iam alii intellexerunt. Κrmerus, qua est ad librariorum errores defendendos fingendi levitate, . haud pauca praeterea neglegentiae Vestigia in hac Straboniani operis parte offendi* narrat. Huiusmodine 3 Saltem unum exemplum p suisset. Litterae longe recedunt ab eo, quod subesse suspicere, Πολυκλε ιτ ος sy. 728, 735, ubi codd. Πολυκριτος, 7423. Disiligod by Corale
150쪽
scriptor pugnae narrationem ordiens sio incipit o. 8R: Erat stagnum salinarum, inter quod et mare angustiae quaedam non amplius mille et D passus intererant. Itaque Strabo scripserat una littera minus: re e Θαφυ, καὶ τῆ πλησίον λίμνη καὶ ταὶς ἐιλαις. Nam salinae a Strabone αλαι appellantur, nou αλες, apertissime libr. XII p. 56I: εloὶ δ' ἐν-Eιιιηνη αλαι όoυκetων α λων. Femininum genus apparet etiam XII p. 546: ωνοιιαοτει
XIXJ Straboni proximus erit Plutarchus, cuius et invitis et in moralibus quaedam huius generis menda deprehendi. Ex illis primum est in riblicolae c. 17 extremo,
ubi sic scribitur: Tουτον et ον ἄνδρα μυκιον ὀριου τι παντων καὶ Σκαιόλαν καλουντων, 'Aθηνόδωρος ὀ αν-δωνος ἐν τω προς 'Οκταουιαν τὴν Καίσαρος ωδελφήν καὶ 'ΟΦίγονον tui os ασθαι φησίν. Hoc si recte scriberetur, Athenodorus tantum Mucii Scaevolae nomini addidisset και) alterum c0 0men; sed orationis forma maiorem de ipso nomine dissensum significat. Scripserat Plutarchus non καί. Sed Γαιον 'Oh ἰγονον, primum ut sunt Graeci neglegentes in nominum Romanorum rationein non attendens, qui Gaius sit, eundem Mucium esse, deinde non intellegens 'ΟΦίγονον Athen0dorum posuisse pro Cordi cognomine, quo nonnulli Mucium ante, quam Scaevola appellaretur usum esse tradebant sZonar. VII, 12, schol. Bobiens. ad Cic. pro Sest. c. 2I p. 299 Or., Aurel. Vict. de vir. illustr. l2 ; nam cordum interpretabantur sero natum. Etiam Quintilianus I, 4, 25 Cordum inter cognomina ex casu nascentium ducta ponit.