Io. Nie. Madvigii ... Adversaria critica ad scriptores graecos et latinos ..

발행: 1871년

분량: 755페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

Lib. I.

ut appareret, quam mirabili ineptoque interpungendi artificio vir perdoctus, sed iudicii in re critica interdum parum liberi et firmi, M. Herigius, pronomen qui quod alii simpliciter eiiciunt tueri conatus esset qui . . . nobiles

erant . . ., Socrates . . . fui D. Sed manet ultra fidem

perversa argumenti c0nclusi significatio in itaque. Gellius scripserat: Hostes tunc populi Romani fuerunt Fidenates aequique. In hoc tempore nobiles celebresque erant Sophocles . . . Democritus . . .

Socrates cet. Ρlusquamperfectum neque per se neque inter perfecta, quae praecedunt et sequuntur, ferri p0terat. XL) Apud poetas versus latere vetat hoc mendorum genus, nisi ubi pro n0mine pr0prio appellativum eiusdem pr0rsus mensurae substitui potuit. Id factum est memorabili exemplo apud Statium Silv. II, 6, 64, ubi Flavium Ursum calamitates, si quae praediis fructibusque eius incidissent, fortiter laturum fuisse ita amrmat, ut simul p0s-8essi0nes per omnes Italiae partes et per provincias late Sparsas adulat0rie persequatur: O, quam divitiis censuque exutus opimo Fortior. Urse, lares; si vel fumante ruina Ructassent' dites Vesuvina incendia Locros Seu Pollentinos mersissent flumina Saltus, Seu Lucanus ager seu Thybridis impetus altas In dextrum torsisset aquas, paterere Serena Fronte deos. Vesuvii incendia et flumina exundantia quid in agris vicinis efficiant, intellego; quid ager Lucanus nocere ipse aliis p0ssit, prorsus n0n intelleg0 ac ne id quidem video, utrum ager mergere saltu8 ut c0niungatur cum superi0ribus) an, ut Tiberis, larquere aquas suas dicatur; tertium nihil esse' Hoc verum esse nequit. Vesuvius flammas ructat, non urbes. Vastassent vulgare est pro Statii ingenio et longius discedit. Opinor scriptum fuisse raptassent. Dissiligoo by oste

162쪽

Lib. I.

vide0. Nugae hae merae sunt de agro Lucano. Statius hie quoque flumen agris timendum nominaverat: Seu Lucanus Acir seu Thybridis impetus cet. Αcirim Lucaniae fluvium inter Sirim et Metapontum Strabo et Plinius nominant; eum Statius, omissa terminatione Graeca sive malumus Latina, vulgari serma appellavit aut Aeris fecit. Dixi supra, otii mult0 facilius pro nominibus propriis appellativa substituantur. h0c est, pro minus notis et non exspectatis communia et trita, quam c0ntra, esse tamen, ubi in appellativ0rum l0cum errore Subrepserit propriorum species. Id suspic0r accidisse in sXLI, Plutarchi Aristidoc. 25, ubi editur: λαὶ γαο τά χρζ3ιατα φλοῦσιν Θεοφρα -

Ἀριστεί δην), ως Ου Mκαιον fiaν, Ουs φερον 3ε τουτ' ἐστίν. Nam Sami0s, quos non multis annis p0st acres libertatis suae dessens0res exstitisse novimus, neque omnino

huius e0nsilii adiut0res fuisse probabile est neque id Athenis ad deliberandum prop08uisse se; neque ulla ceteris locis i Plui. Perici c. l2, Di0dor. Sic. XII, 38, Iustin. III, 63 Sami0rum mentio fit. Multo mihi haec res cum

'Era ηνοταριίαις coiiiunctior videtur; itaque valde vereor, ne Plutarchus scripSerit καὶ tῶν τα/ιινῆν εἰσλ7γου'tενων.

XLII) Sod ut hoc incertum sit, pr0rsus certum est in vita Arati c. 16 Ρlutarchum n0n seripsisse, qu0d editur e codicibus: ὀ δὲ in κροκοοινθος, et impλόν ορος, ἐκ stiGης ανατιεφυκως τῆς 'Eλλάδος. Nam neque ad rem, de qua agitur claustra Peloponnesi Αcr0corinthum esse) pertinet, in media Graecia eum esse, neque id ita fuisse Graecorum opinione usquam significatur, et latum huc ex media Graecia Acrocorinthum se ext0llere, sic dicitur, quasi in reliqua Graecia plana aut non mult0 secus hic supra cetera eminuerit mons.

) Legi, quae Curtius seripsit in hist. Graeciae II p. 139. Disitirco by Corale

163쪽

Lib. I.

Atqui undiquo Graeciam l0nge mai0res alti0resque montes obtinebant. Id ad rem pertinet verumque est et apte dicitur, ex omnibus circa planis arduum hunc et undique praeruptum collem surgere, qu0d sic Plutarchus dixerat: et i 0 λοι ορος

XLIII) In eiusdem Plutarchi vita Cle0menis c. 7

νεολεις. Sic recte n0f0 mai0ris oppidi n0mini subiicitur in ceteris generis significati0. XLIV) Apud eundem Plutarchum de curi0sit. c. I p. blbin ign0ti p0esse hic versus ponitur:

Fluvii n0men inauditum ess0, serre debemus; id ferren0n debemus, hunc tam obscurum p0ni tanquam omnium ditissimum aquae fetsi haec ipsa laus e0piae aquarum mira est); ne id quidem tolerabile est κατ' 'Aλίγνορ diei pro ἐν 'Aλίζονι auit κατ' is να, nec Graecum: sos α) Nirx λαα ινὲ δρυος. Nimirum e0rassatum fluminis n0men t0tum est ex duabus vostibus veraque versus se a haec siit: O s o ο ρ καθ ιιλος στονος ξ dyst op GJιπι πότ λα, quantus est frag0r per aquas maris et circa soli a

quercus.

XLV) In Luciani navigio e. 20 Adimantus ridieule fingit se, thesaur0 invento, omnia iam ultra m0dum magna et splendida memisse: GPDς ουν κα res τον 'LDio αν

164쪽

Mire ex Atticis p0ssessi0nibus excipiuntur Isthmicae et Pythicae, quae Atticae non sunt, nec minus mire hic Isthmia sit Delphica ante Eleusinia, quie in Attica sunt, n0minantur tum iterum Isthmia. C0dices Marcianus et alii) pro Πυθοὶ

habent λίθοι, rectissime; nam 0mnia circa urbem coemith0mo subito Drtunae rivo inauratus exceptis desertis et infructuosis tesquis et saxis), quae e0ntemnit et aliis relinquit. Itaque in 'Io uot latet, qu0d Saxis reSp0ndet, αυχμοί, ut Sit: πλήν οσα αυχι οἱ καὶ

XLVI) In Latinis idem accidisse, primum ostendat Turpilii exemplum, cuius e Phil0patro comoedia haec citantur apud Nonium p. 28I: Forte eo die Mersitrices ad me de lenitate Atticae ut

Convenerant c0ndixerantque caenam apud me

Thais atque Erotium, Antiphila, Pythias. Scripserat poeta: Meretrices ad me de vicinitate

aliquae Convenerant cet. Ex qua urbe essent meretrices quae c0nvenissent ad eam, quae loqueretur, Sane non opus erat diei, qu0niam necessario ex eadem erant, in qua ipsa esset et loqueretur.

XLVII) Seneca rhet. p. 319 s 29 I) in praefatione libri X olim V) controversiarum quae de Scauri ingenio

desidia e0rrupto dicit, his verbis concludit: Declamantem audivimus et novissime quidem M. Lepido ita ut, quod difficillimum erat, sibi displiceret. Neque ad rem pertinet, ubi Scaurus postremo declamaverit, neque h0mo senatorius in aliena et privata d0mo declamavit neque dativo ullus in ea re significanda locus est pro eo quod est: apud M. Lepidum). Seneca scripserat: novissime

165쪽

Lib. I.

quidem tepide ita, ut . . . sibi displiceret. Etiam cal0r6m, qui ante Scaurum adiuverat, Seneca desecisse significat. Praenomen Lepid0 accessit ex ultima praecedentis vocis littera. Teporem in orati0ne seriptor dialogi de 0ratoribus

alsellat c. 21, tepide dicere apud Augustinum est, translatione facili ab affectibus tepescentibus. XLVIIIJ Apud Velleium Paterculum I, 18, 1 neque dubitari potest neque dubitatum est, quin c0rruptum esset in Italia quae urbes in Italia talium studiorum

fuere steriles); sed qui t0llunt aut transp0nunt, nequ0 mendi causam expediunt neque vident illo sublato aliquid ad sententiam deesse; nam cum Velleius proxime tantum de eloquentia dixerit ita una Atheniensium urbe clausa, ut nemo Argivus aut Thebanus aut Lacedaem0nius 0rat0r n0- minetur, n0n recte talium studiorum mentio, si nihil additur, ad omnes litteras refertur; rectum esset 0mnino talium si ). Velleius scripserat: quae urbes et in alia talium studiorum fuere steriles, h0c est, etiam in reliqua genera, ad alia tentanda.

XLIX, In copiosa et dilucida Asconii narratione de caedo Clodii rebusque cum ea c0niunctis ad Cicer0nis Mil0nianam p. 144 Η0t. Q. Metellus Scipio inter alia dixisse dicitur, Milonem, cum sciret in Albano parvulum filium Clodii esse, venisse ad villam et, cum

puer ante subtractus esset, ex servo Halicor equaestionem ita habuisse, ut eum articulatim consecaret; villi eum et praeterea duos Servos iugulasse. Quaero, cur unius SerVuli n0men p0natur,

villici ot duorum reliquorum ut par erat) omittatur; etiam, quid id ipsum sit nominis Halicor aut cui simile; p0stre-m0, cur ex h0c uno Servo ac n0n ex ceteris maximeque ex

villico quaesitum sit. Quaesitum scilicet ex eo est, ad quem pr0xime pueri cura pertineret: ex serv0 alitore, h0c est, qui puero alendo et curand0 praep08itus erat; eum

166쪽

Lib. I.

probabile erat de alumn0 seire. In insante altor est, qui post paedagogus i. L) Cuin n0minibus propriis ita e0niuncti sunt libro-nim tituli. etiam quadam errandi opp0rtunitate, ut eorum obscuratorum aut non animadver80rum tria exempla hic adiungere appendicis loco libeat. Eorum primum est in Plutaretii Demosthene c. 28, ubi Sic editur: /ιωπος δε τοι/ 'Aobαν δερ et oiς Λακοίτου του ρ τοοος αναγsti pM. Quid vitii esset, interp0latores intellexerunt quorum qui e0dicem C scripsit, in quo multiplex nec inscita

γρι σει. Notissimus est liber, qui et sino articulo ἐν citatur, et τοIρσίοις, ut ter apud Di π. Laertium. quemadm0dum apud Athenaeum Clearchus et ἐν τω πρωτω Φῶν VI p. 234 F et similiter alibi, sed δε δε et τερω βίων IV p. lb7 C, XV p. f,8le, εν τετtisrω βίων XII p. bl 4 D et ad eundem m0dum alibi). Ali0quin facile strat 'ro τοio scribero τοὶς βίοις. LI) Apud Phil0stratum in vitis sophistarum I, 22. 2 sic scribendum est: Λιεξι γ ἰο sisto νυ νιος ὁ Πιλ Οιορὶ

sit Boeotia i torum ad barbaros transgres Sa, ut ante fecisti bello Persic0; vulgo πάλιν a verbis ficti Dem08thenis separantur;) οτενάξατε οἱ καrὰ γῆς ροωες,

167쪽

Alterum hoc est doclamationis thema: οἱ κοινο/ιενοι ἐπὶ τι , sian θοφορεῖν. Vulgo haec cum verbis sequentibus continuantur, quasi omnia ex Dem0sthenica illa declamati0no desumpta Sint.

LII) Intor fragmenta Ciceronis librorum incertorum ponitur hoc e Nonio p. 225 Bait. et Halm. IV p. l059, Bait. et Κays. XI p. I 4 l): Prae negotiatoribus Achaeis syngraphas, quas nostra Voluntate c0nscripsimus. Nonius ex orati0ne pro negotiatoribus Achaeis reliqua verba posuerat.

Cap. IV.

Probabilitatis eriticae in rebus grammaticis aestimandae leges explicantur et certo exemplorum genere declarantur ).

Proprium qu0ddam est genus emendationum, quas grammaticas appellare licet, ad restituendam legitimam . 0rati is structuram mendis vitiatam pertinens, in quo

emendandi necessitas c0nficitur, cum c0mparatis rati0nibus quae ex Sermonis usu et c0nstantia ducuntur, et testimoniis exemplisque ponderatis dem0nstratur, n0n gredi p0sse, a communi lege ita aberratum ab ipsis geriptoribus esse, quemadmodum in codicibus e0rum aberretur. Eo demonstrato sere una et simplex aut certe non multiplex ostenditur menda ex c0mmuni errandi 0pportunitate orta c0rrigendi via; interdum tamen graviores et ex aliis causis orti errores grammatico Viti0 coarguuntur. Huius emendandi generis plures species in Latinis scriptoribus coniunctim tractavi; h0c loco speciem aliquam ad Graec0s scriplares pertinentem placet universo tractare non tam singulorum

) Grammaticas quaestiones hic eas solas attingo, quae ad orationis struendae leges pertinent syntacti cas). Nam de ipsis verborum formis et declinationibus squas flexiones nunc vocant) aut omnino rectis aut apud quemque Scriptorem probandis quaerendi cautiones persequi a meo proposito alienum est. Duiligod by Corale

168쪽

Lib. I.

l0corum causa quam ut semel in apto et perspicuo exemplo exp0nam, quomod0 in lato hoc genere et rationum e testimoni0rum m0menta exquirenda et p0nderanda cenSeam. Sed ordiendum est a narrando. Plus viginti sunt anni, cum in syntaxis Graecae arte et alia quaedam ad modorum et temporum verbi usum pertinentia certioribus et magis perspicuis, quam quae Vulgo traderentur, praeceptis comprehendere e0natus sum et acristi

infinitivus ubi praetoriti significati0nem haberet, ubi non haberet, simplici a perlaque sine discrevi I72), primus,

nisi sali 0r, certo praecepto rem c0mplexus, in qua SenSum quendam superi0res secuti erant, Henricus quidem Stephanus eiusdemque aetatis alii rectius conStantiusque quam recentiorum multi. Quae ibi breviter posueram, notato tamen g 172 a not.) librari0rum err0re, quem Veterum scriptorum edit0res non raro secuti essent, ea in libello quem arti in Germania editae comitem esse volui Be-merkungen uber einige Punkte der griechischen Wort-fugungslehre, Gaettingae 1848), uberius explicavi p. 29 sqq.). Collecta enim disp0sitaque materia ostendi, in ipsa summa rei non ita multum, ut ipse dixi, ab Elmstet0 mus. crit. IV p. 475ὶ discedens, sed quibusdam accuratius terminatis in iis, quae de Gristo infinitivi sine αν apud verba dicendi minandi, promittendi, iurandi cet.) putandique credendi, exspectandi cet. significationem habentia pro futuro aut similiter p0sito traderentur nam pro ipso futuro se aecipere

negant, qui subtili0res Videri v0lunt), quanquam clar0rum philolog0rum nomina inde ab Hemsterhusio ad Hermannum, Lobeckium, Muegerum aures circumsonarent, qu0d quidem ad scriptores ante Bygantinam aetatem attineret, nihil esse nisi menda incuri0se c0rrasa et 0pinionum commenta, omissis ipsis recte quaerendi initiis, levissime iacta, et siquis indicia veri exquireret, perspique apparere, Segregatis e verborum 10corumque confusa turba iis, quae suam et pr0priam haberent regulam ut 1inίς et c0gnatis, εέκος

169쪽

Lib. I.

ἐστιν, exemptisque paucis l0cis, qui recte scripti male intellegerentur, in ceteris. nisi quod in uno et altero aliud lateret mendum, aut futurum lenissima mutati0ne δέξεσθαι pro δεξασθαι, ποιησειν pro ποιησαι) re)tituendum esse aut αν non minus plerumque leni - κιστ' αν, μάλιστ' ἄν) addendum, multosque l0cos ali0rum meave emendatione correxi ). Sperabam effectum esse, ne quis paulo prudenti0r periti0rque ἐφη ωετοὶ ποιῆσαι ποιεῖσαί τινα , ut esset: facturum se saliquem) esse, aut etiam

κακοσσειν καὶ χειρωσασθαι edere auderet, tribus quattu0rvelocis similibus adscriptis app0sitave contortula et inani distinctions. Sed ea disputatio, exposita in libello iniquissimo lampore inter belli turbas edito, unum set alterum commovit Η. Sauppium in Plarenis Protag. p. 316 C, G. Sauppium in Xenophonte, Steinium, ut opin0r, in Herodoto ex aliqua parte, Κ0chium in Arist0phanis nub. v. 35 et

114 l); plerique Graecorum scriptorum editores eam aut ignorasse aut neglexisse videntur; nam aut tacite ut Bukherus in Homero, in Platone Hermannus) aut veterem cantilenam occinentes quod maxime in Kruegero mir0r, nisi grammaticae suae auctoritatem, qua ceteri in hae re utuntur, deserere non in animum induxit) menda aut omnia

aut pleraque tenuerunt; quidam, meo libello aut appellato aut significat0, ea adscripserunt, ut nihil eos attendisse aut intollexisse appareat'); qui autem his pr0ximis annis veri0ra

Non paucos locos notaverat Dobraeus, veri tenax, alios Schreferus et Behyems. sed inconstantius. γ Ranchensteinius ad Lysiae orat. XII, 19 ad defendendum ωoveo κτήσασθαι pro κτήσεσθαι positum, quod ego notaveram, me ipso utitur auctore, iis, quae in syntaxi de nπίς et cognatis scripseram, ad Ohiota translatis, oblitus, quam diligenter illa adicendi putandique verbis separavissem Bemerk. p. 43); deinde in I 26, ubi οἴει δουναι pro δώσειν accipitur, correctionem vix necessariam esse, Superiore illa notula demonstratum putat, in

XIII, 53 negat certo affirmari. Quid id ad tempus p

170쪽

Lib. I.

tenuerunt, alium videntur auct0rem secuti esse. Facta est enim his annis ad parendum in re parara veritati non parva progressio. Nam aliqu0t post illa a me scripta annis C. G. Cobetus, hom0 et ingeniosus in hoc genere ad inveniendum et Graece perdoctus, in variis lectionibus fibb4. p. 98, 262, 269i ab eadem vera storisti in sinitivi eum illis verbis e0niuncti significatione pr0sectus, animadversa et declarata singulari n0nnull0rum locorum pravitate, ceterum tota re non plone exp0sita nee terminata ita ut p0ssent ei quaedam cum veri specie opp0ni, ut auristi cum εἰκος ἐ-ι uSus . eandem, quam p0St Elm8leium et alios ego, duplicem corrigendi rati0nem iis scriptorum locis. in quibus acristi infinitivus suturi vim habere putaretur, adhibendam pronuntiavit eosdemque magnam partem l0e0s, quos ego notaveram. Thucydidis, Lysiae, aliorum p0Suit, omissis sane

iis aliorum locis, quorum difficilior erat con ectio. ad idemque emendandi genus rediit in novis lecti0nibus si 858. p. 164. 365 sq. 40bὶ, n0nnullis quidem l0cis iterum positis. Atque eius auclaritas, etsi habuit obtrectantem in hac quoque re

Herbstium nec parentem Eruegerum, alios movisse videtur primum quidem L. Dindorsum. Nam is non solum α 1853, cum Xenoph0ntis historiam Graecam Oxonii ederet, a0ristum

ἀνδραποδιοθῆναι) tenuit adscriptis defensi0nis causa uno Xenoph0ntis, uno Plutarchi l0c0, sed etiam 1857, cum Cyroppediam ederet, restituit ille quidem in illo, quo ad Hellenica usus erat, l0co suturum bt χιονοθαι) e bonis codicibus pro τε εχ οασθαι), Sed tamen a0ristum ferri posse significavit, citata illa ad Hellenicorum locum annotatione

et additis duobus Dionis Chrys0slami vel potius Dionis sit Sapphus) loeis. Sed deinde totus commutatus et in Xenophontis scriptis et in Di0dori Siculi et in Dionis Chrysostomi Polybium et si qu0s ali0s p0stea edidit, non pervOlutavi) ubiquo aut post alios aut primus verum secutus eSt saltem ubi suturo restituto se pro α et ειν pro αι) ub-

SEARCH

MENU NAVIGATION