장음표시 사용
171쪽
id est, /ιήποτ αν)' . Eandem viam ingressus est Sinte-nisius in Plutarchi scriptis in edit. Teubnerianain, in aliis scriptoribus alii; Gustavus quidem Sauppius si 8653 ad Xenophontis anab. I, 2, 2, reStitut0 recte υΠοολο/ νος ρισὶ
προσθεν παυσεσθαι pro Παυσα σήν αι, Futurum, inquit,
vix unus liber habet, nunc quivis postulat. Itaque iam supervacaneum videri p0sSit de h0c 10e0 quaerere et disserere. Sed primum, quod quemvis p0stulare Sauppius dicit, non postulat Bekkerus in H0mero, Κmegerus et Classenius in Thucydide ne Herbstium dicam) multum abest ut postulent, aliique in aliis, ipsique, qui Ποιήσειν et δεξεοθαι pro ποιῆσαι et δεξασθαι rep0nunt, relinquunt aliquot locis infinitivos a0risti non minus vitiosos, sed festinantibus minus omendatu saciles, qui loci quamdiu intacti restant, res conlacta non est neque effugia praeclusa circumspectantibus cum praesertim ipsa causa a C0beto, quem fere sequuntur,
) Ιn uno Diodori libro XIV aoristos sustulit 41 χρήσασθαι , 44 κατακτήσασθαι coniunctum cum 61 δωρήσασθω . . . ποιήσασθο). 95 δωρήσασθοαὶ, 98 συγκατακτήσασθαι , 110 ποιήσασθαι , et post verbum cur hoc seorsum ponam, post apparebit) 13 πεῖσαι , 56 ἐπισχό- . coniunctum cum ἐιι ραξριν, recte factum ἐπισχήσειν), 57 διανηξασθω . Incuria relictum est XV, 8 ἔφησε συγχωρῆσm pro συγχωρησειν. Nam XVI, 55, ubi editur: διεβεβαιωσereo πῶν, o, τι αν αἰτήση, χαρισασθαι fortasse incerta visa est eorrectio, quoniam potentialis orationis forma iπῶν δν ... χαρισασθαι) parum apta Videtur; mihi Diodorus χαρίσεσθαι pro χαριεῖσθαι non refugisse videtur. Disitigod by Corale
172쪽
n0n ita argumentis exp0sitis peracta sit, ut et corrigendi necessitas manifesta sit et stequentia, quae videtur deterrere p08Se, quam inanis sit, appareat. Vere0r etiam, ut ipsi illi.
qui de summa re recte sentiunt, omnes corrigendi necessitatem et veniam recte terminent, ut ἐστι. alia et excludantur et, cur excludantur, intellegatur. Savppius ipse excepit, qu0d excipiendum n0n erat, ἐλπίζω δε ξασθαι anab. VI, 5, 17). Est autem necessarium huiusmodi errores et dubitationes pr0rsus, vero perspecto, tolli; nam neque aliter in ipsa grammatica breviter et perspicue et ad scriptorum intellegentiam apte praecipi potest neque in re critica ex grammatica pravitate indicia certa ad alia coarguenda menda duci. Itaque repetitis plerisque auctisque, quae in illo libello a paucissimis lecto adumbrata sunt, aliis autem omissis, latum hune locum eo. quo initio dixi, consilio et m0do pertractare decrevi. I) mimum igitur, cum quaeritur de sorma aliqua loquendi singulari et dubia, eius quaestionis initium ducendum est a recta et perspicua communis et legitimi et certi usus c0gnitione et definitione et ad eam stabiliendam ad-v0canda, quae pr0xime cum eo usu c0haerent. Nam sic
demum intellegetur, quantum declinet ille, de quo dubitatur. usus, num quam habuerit nascendi occasionem et in serm0ne 0pportunitatem, utrum lacile an difficulter nec
sine praecipiti, ut ita dicam, saltu ad eum deveniri potuerit: haec autem 0mnia ad probabilitatem aestimandam magnopere pertinent. Itaque ut olim ad Cic. de fin. Ι 10 p. 26 ed. II) eos reprehendi, qui ad indicativi pro coniunctivo usum in larmis quibusdam sententiarum defendendum certae et incertae rei distincti0nem advocarent, quod nulla minima in c0niunctivo sin sententiis pendentibus esset incerti significati0, Sed tantummodo cuiusdam sententiarum cohaerentiae. Sic etiam inconsideratius sacere cense0, qui, cum quaerant- ο/ιολογω, ομνυμι, cet. auto /ιαι ποιῆσαι possitne Significare, dico aut puto fac
173쪽
turum esse, n0n prius c0nstituant, quid soleat haec c0niunctio certo et legitimo usu significare. Nam qui unum quemvis librum Graecum legit, hi n0tum esse debet, sequaris pagina. interdum quidem ter quaterve . et ipsum φημι sob ιιι) νιοι futit interpretari dico spiit 0ὶ me fecisse et, si magister est, a discipulis p0stulare, ut sic interpretentur, nec unquam in hac e0niunctione storistum dep0sita certi temp0ris significatione, pro tu esenti acti0nis, ut ita dicam momentaneae indice poni, quemadm0dum βουλο ιαι ποιεiν et ποιῆοαι dicatur; deinde, si nora, γα - οἶ εαι) in aliam etiam transferatur significati0nem, nullam relinqui Armam, qua Graeci in hac verb0rum c0niuncti0ne praeteritum tempus universe certo et perspicue n0tent; nam πεΠοινκεναι pr0priam quandam habet signifieationem;)p0stremo in infinita orati0ne apud huiusm0di verba haec
certum locum amittat, in obliqua sontentia corto reddi n0np0ssit rectae orationis significatio neque, translata in alium l0cum ριονυσαι, ut pr0 futur0 dicatur, ulla tamen nasci possitn0va Significatio, quae ullam rectae 0rati0nis inclinati0nem
adumbret. Itaque perridiculi sunt neque enim miti0rev0eabulo de iis uti p0ssum, qui adm0niti et saepius ad-m0niti has n0bis nugas oecinunt) et qui ide0 noti συι apudet obιαι in futuri significati0nem transferri p0sse narrant, quod a0ristus infinitivi nullam sterti temporis signiscationem habeat, et qui mira quaedam et subtilia se repperisse putant, quae assequantur Graeci, Si Proth παι ετη aut mεeto pro pro ιν sh ιν dixerint; nam ipse, cuius 0rati0
sic redditur, n0n p0terat nisi aut vi ora nis aut nora stat/ra αν dicero. In hac autem tam aperta et facili et apta
j Poteram multa mirifiea proferre, si aut Hermanni aut, ut minores nominem, Baumleinii, Herbstii, aliorum disputata nunc evolvere otium et animus esset; sed tria, quae mihi haec scri-
174쪽
trium distinction0 noιῆσαι, Πορο οειν, nοι Παι ανὶ quo modo aberrari quave de causa potuerit unum membrum certam Sedem amittere, omnino non intellegitur. Haec qui consideraverit, ei per se summopere improbabile videbitur, o 3 αι) Ποι in αι unquam in illam, quam quidam putant. significati0nem transiS8e, idque ut credatur, inexpugnabilem vim certissimorum testimoniorum dari postulabit. Atque eo magis h0c faciet, cum ei in mentem venerit.
benti et veterum 1 os inspicienti in commentariis se obtulerunt et quae breviter absolvi possunt, exempla ponam. Ad Aristophanis nub. 35. ubi Xochius, meo nomine appellato, errorem ἐνεχυρασασθαί φασιν de pignerationem minitantibus correxerat, Teussetius storistum adscribit actionem simplicem et per se sine temporis nota significare, ut si Germanice dicas: -Rie ingen, Bie p1anden Rus μ', deinde, ut nunc in hac re fieri adsolet, Eruegeri grammatica appellatur. Omitto neque Teu selium neque quemquam de minitantibus sic Germanice loqui; sed ubi Teumlius legit φημὶ ποιῆσere, ut esset, quod vult, dico me facere 7 Hoc enim ne illi quidem, qui pro τηριὶ ποιήσειν dici posse putant, tradunt quanquam memini Stalibaumium alicubi in Platone in prava scriptura enarranda sic vertere . Ad Sophoclis Electram 443, ubi δοκεῖ . . . δε ξασθω νεκυς Olunt esse mortuum accepturum esse, SchneideWinua negat, assentiente Nauchio, δεξεσθαι recte dici potuisse, quod id Germanicis verbis utendum est, ne quid corrupisse vertendo videar)- aut ein bevorstehendes δεχεσθαι bestismi Weiset'. Ergo ubi aliquid laturum negamus credique futurum essει vetamus, non debemus suturi signifieatione uti. Quid ergo 3 Dicemusne ominis causa, non lactum ρ Classenius ad Thucyd. II, 3, 2 ad κρατῆσαι de re sutura positum confirmandum illud quoque adscribit, sic etiam cum αν puni aoristum. Quid est omnia con-landere, si hoc non est, ex eo, quod fiat in ποιῆσαι αν ποι σαιμ ανὶ, efficere, quid fiat in ποιησαι - ἐποίησα Θ Gravi errore ibidem Thuc. V, 1, 1 citatur, ubi ποιῆσαι satis apertam praeteriti significationem habet. gerrime sero in hominibus nec indoctis nec, si cogitandi spatium et libertatem sumerent, imprudentibus, hanc fingendi et quicquid sub acumen stili venerit, scribendi temeritatem. Diuitiaco by Corale
175쪽
quam saepe ex adverso contraria in eadem sententia apud haec verba ponantur a0ristus et futurum infinitivi, velut apud unum Thucydidem et alibi et his locis: IV d3:
ultra fidem mirabile videbitur, in e0dem Serm0ne, apud eundem scriptorem illud οντε αδικη ναι ἔφαμαν p0SSeetiam significare: neque iniuriam se facturos dicebant 3 At nune n0n hoc solum iubemur credere, sed etiam storistum illum futuri significatione cum ipso futuro aut c0pulative aut in partiend0, ubi certissime idem prorsus tempus intellegitur, ut nulla minima significationis inclina-.tio in aoristo ess0 possit, c0niungi. Sic enim et alii et Poppo et Kmegerus et qu0usque processit) Classenius scribunt, acriter contra C0betum smeque, si n0visset) defendente Herbstio. III, 46 T να Οασθε ἐντινα Πολιν
176쪽
Kruegerus ad III, 46, advocato etiam mugno, qui in Euripidis Bolena v. 278 defendebat hanc scripturam: Noo νgto θ' καί κακωνὶ ae neque illud animadvertunt haec, quae incredibilia sunt, etiam ceteris fidem detrahere, neque quam manifestum fraudis indicium in ipsis verbis insit, de quo statim dicam. Nam locos tantum corradunt, de serm0nis natura ac testimoniorum habitu ac Drma aeque ineuriosi; illud add0, eos, qui haec sic a Graecis c0nfusa et perturbata narrant, nihilo minus Graeci sermonis subtilitatem in h0c ipso admirari.
2ὶ In ipsis testimoniis in tali re etiamsi nihil praeternumerum spectes, tamen non Simpliciter ea numeranda
sunt, sed cum c0mparati0ne squ0d nunc relative fieri diei- mus); nam n0n 80lum, quam difficilis res ad credendum sit, ratio habenda est, Sed multo maxime, quam Saepe, Si certo aliquo mod0 l0qui licuisset, sic loquendi occisio fuerit et quanta sit c0ntrariorum e0nsuetae larmae exempl0rum copia. Nam interdum decem aut etiam quinque exempla multa sunt in sorina l0quendi n0n mirabili nec permagno numero exempl0rum contrari0rum, qu0d omnino utriusque formae usurpandae rara fuit occasi0. Sed cum quaeritur, qua infinitivisorma Graeci ad rem suturam significandam apud dicendi putandique verba usi sint, quinquaginta aut centum exempla ex omni genere et aetate scriptorum collecta, etiamsi ipsa codicum discrepantia aperte incerta Spernantur, qu0d non
sit, tamen, si nihil habent pr0prii firmamenti de quo mox
dicam , n0n multa sunt, quod aliqu0t l0c0rum millibus apud eos scriptores, ex quibus c0llecta sunt, huiusmodi verba eum infinitivo et de re praeterita et de futura coniunguntur et quod 0mnibus partibus plura sunt illa exempla in quibus in tali c0niuncti0ne ποιῆοαι pro praeterito est, de re sutura ποιήσειν aut potentialiter et dubitative ποι istis ἄν scribitur. Haec t0ta Gmparatio qualis sit significavi olim unius et alterius libri exemplo, velut in
Lysiae oratione XIII bis sib et 47ὶ in codicibus, qui omnes
177쪽
recentes sunt et aucraritate carent, Scribitur ουκ ἐδασαν
ἐπιτρεψαι sidem verbum) in futuri signifieations, sed ter 21, 23, 2b) εφη cum futuro infinitivi ponitur accedente, ut statim dicam, singulari firmamento), semel f 2I cum a0risto et αν, mristus autem ipse quater b2, 70, 7 b, 763 pro praeterito; in eiusdem autem Lysiae primis decem 0rationibus acristus infinitivi apud φη/ιί, νο ι ζω similiaque verba pro praeterito fere quinquies decies legitur, futurum
αν ad hanc rem nihil pertinet - semel VII, 34); adristi
sine αν de ro futura p0siti nullum est exemplum. L0c08, qui volent, facile ipsi v0lutando reperient.) Apud Thucydidom e libro prim0 unum olim pr0serebatur exemplum acristi illo modo p0siti ex c. 26; post Behkerum e e0dicibus Omnes χρήσεοθαι edunt; sa0ristum apud εἰκός de eo, qu0dprobabile sit futurum, I, 8l p0situm huic causae totum insta eximam;) de re praeterita a0ristus apud dicendi putandique verba, si regie numeravi, vicies semel ponitur, de re sutura futurum septies decies, bis 70, 723 a0ristus cum ειν. Eadem aut fere eadem ubique ratio est; nam ut ex alio Thucydidis libro tria quatuorve a0risti vitiosi exempla proferantur, apparet, ad universam rem nihil mutari; nec aliter se res in reliquis script0ribus habet ). 3ὶ Non satis est, in testimoniis, quae in re dubia
proseruntur, codicum Seripturam n0n variare, sed videndum est etiam, e cuiusm0di c0dicibus pr0ferantur. Nem0 enim ignorat, in aliis n0s veterum seriptis b0nis set antiquis e0dicibus uti, ut 0rati0nis formae ex iis constitutae sdps haberi possit, ali0rum null0s superesse eo dices nisi recentes et min0ris aut plane exiguae auct0ritatis. Itaque qu0d ante
Si cui multa videntur loci, quos supra a L. Dindonio nunc in uno Diodori libro XIV mutatos dixi. is numeret in eodem libro ceteros eiusdem generis; videbit. quot partibus plures sint. Disitiroc by Corale
178쪽
plus triginta annos de Latinis in simili quaestion0 dixi i0pusc. I p. 383) perverse lacere, qui testim0nia ex ' omnibus Cicer0nis orati0nibus promiscue sumerent, idem ad Graec0s pertinet, ut imperiti aut inconsiderati sit in tali roidem tribuere exemplis e Lysiae orati0nibus sumptis atque e Dem0sthenis et Isocratis p0st e0dices Parisiensem Σ et Urbinatem collares, idem exemplis Xen0ph0nteis aut etiam Thucydideis atque Platonicis, e0rum pDesertim dialog0rum, qui e0dice Bodleiano continentur. Animadverti igitur velim plura in hac disputatione iactari Lysiae exempla emulto minor0 0rationum corpore quam Demosthenis aut Isocratis. Platonis qu0que vix unum et alterum proserri 3
In Phaedone p. 97 D eodices non pauci nec spernendi habent
sυμην ... και μοι Φρασειν . . . ἐπεκδιηγησαύθαι, copulatione illa,
quam nonnulli apud Thucydidem amplexantur, sed Bodleianus verum tenet. Utriusque cautionis, quam hic posui, exemplum Latinum subiiciam olim a me proditum. Nam ante viginti sex annos scripsi Bemerkungen uber verschi edene Punkte der latet n. Spraehielire p. 6b et 66), abhinc, excepto quod duobus apud Ciceronem et Plautum locis pro anto superius aliquod tempus positum reperiretur, constantissime eum accusativo poni, eique rei fidem Dei prolatis sex Ciceronis locis, uno Plauti, tribus Terentii, uno Horatii, undecim Velleii ex parva parte opusculi, uno M. Antonii apud Suetonium, his unum contrarium esse Ciceronis in Oratione pro Bose. Com. 37 abhinc annis XV . in qua tamen duobus Versibus post legeretur abhinc triennium; eius orationis textum a codicibus esse infirmissimum. Hoc adeo pro indicto fuit, ut ne Halmio quidem aut Baltero aut Kaysero, hominibus meorum sane non eontemptoribus, innotuerit. Poteram addere ex reliquo Velleii opusculo inam delectatur hac forma tempora rerum a sua aetate retro computandi in saltem viginti locos, duos etiam contrarios, alterum II,
65, 2, adeo manifesto pravum post urbem conditam abhinc annis DCCVIIII), ut Haasius abhinc sustulerit, alterum II, 103, 2, ubi cum praecederet post urbem conditam annis DCCLIIII, factum est etiam abhine annis XXVII, quod Masius correxit. Diuitigod by Cooste
179쪽
167s i Sed propria quaedam est praeter codicum fidem
testimoniorum per se firmitas infirmitasve, quae Spectatur primum ipsa verb0rum Arma mutationi et in aliam Armam translationi opp0rtuna aut non opp0rtuna; deinde accedit apud p0etas ex formis n0n eiusdem mensurae versus lex alteram recipiens, alteram excludens. Priorem illam cautioncm in quaestionibus ad Latinam grammaticam pertinentibus saepe c0mmemoravi; nam et cum de indicativo et coniunctivo quaereretur, sunt et sint aut sit p0st v0calem litteramve in pro testim0nio accipi vetui, et, cum de aecusativo et ablativo ageretur, singularis numeri larmas s0la littera m extrema distantes, et in alia re cum venerint pro vo nerunt scriptum quicquam valere negavi c0ntra c u m V e n i, cum venisti; nec Graeca exempla dissigile erat asserre, quaedam supra in transcursu significata velut de ἐκ istu et ἐκ net' α ν); sed nullum est hoc ips0, qu0d tractamus, ad m0nendum apertius. Nam ex omni illa exempl0rum copia, quaaoristi illius defens0res utuntur, l0nge maxima pars eiu8- modi est, in quibus Gristus sola littera ti pro ε a futur0 disserat δε ιισθαι pro δεξεσθαι); multo pauci0ra αι pr0ειν habent nora su ι pro no ινροειν); paucisSima aseristum
habent longius a suturi forma distantem, ut ίοῦν excidisse statuendum sit quemadmodum ipsi apud Thucydidem V,
36 Elmsteio obsecuti i κιοτ' ί ν αναγκαoθῆναι edunt, ubi αν in codicibus n0n est . Velut ex Thucydide excitantur ex aliis locis χρ nouo θαι, δε ξασθαι I, 26. V, 22 , κρατη scit II 3, etsi apud usineam Taeticum, qui locum citat, κυαr o ειν scribitur , υποτοπῆοαι III, 24, ubi tamen n0n υποτο-
sex iis locis, quos supra si) citavi, in quibus duo pluresve infinitivi concurrunt ΙII, 46, IV, 2 l, IV, 28, IV 52. VI, 24, VIII, b); nam in his locis a0risti hi ponuntur,
180쪽
uno codice receptus, ύποκτεDαι, cum in ceteris sit άno-κtείνειν, id est apertissime ἀποκrενε ii , futura autem omnia sunt ea . qlue l0ngius ab acristo distant παρατε-
una res, si cau8a ageretur apud iudices in quaerendis maleficiis et interr0gandis audiendisque testibus exercitatos, fidem saceret certissimam, a0ristas ill0s fraude aut errore Ortos, sutura 80la vera es80. Unus est apud Thucydidem locus praeter illum, quem ipSi defensores a0risti tenere non ausi sunt V, 36), in quo n0n c0rrigenda vocali aut sua in o ει ι mutando abs0lVatur emendati0, VI, 24, ubi accedit eadem, quam in quinque illis l0cis notavi, adristi et suturi in diiuneti0ne copulati0: νο/ιiζων τους 'Aθηναiους ἡ
ουτως ne Ρ0ppo quidem negavit: Κruegerus, qui in V, 36ῶν addiderat, hic sertis fuit in pravo defendend0. Ac ne quis dubitet, librari0s ill0s a0ristos vocali mutata esse-
ad Duobnorum. Idem autem, quod apud Thucydidem
3ὶ Infimae aetatis Graeculos Byzantinos aoristi et futuri infinitividistinctionem ignorasse, indeque orta esse praecepta Thomae Magistri p. 159-169 p. 61 sqq. Ritschl. , dixi antea, ibique, etsi parum commode perspicueque res tractaretur, recte tamen praeeipi p. 69 R), putandi et dicendi verbis de re sutura futurum, de praeterita acristum subiiciendum esse. Diuili od by Cooste