장음표시 사용
221쪽
activa sorma; sed stequens apud antiqu0s υστερεῖν et in media larma pro activa in verbis maxime intransitivis substituenda trajes admodum liberi sunt est. apud Sophoclem αυδῶ ιαι, αποτρυο/ιαι, κρυπτο/ιο, Προβαλλομαι pro dirροβάλλω Phil0ct. 10l7, ut ἀπάγοιιαι omittam, qu0d potest suum et sibi abducere verti, apud Euripidem
θηρευω bis p0situm, ρεγκοδιαι apud Aristophanem). )V. 869 Artasse scribendum: κουδεις ἐπίσταταί /ιοι συλλαβε ἐν τοπος me adiuvare . Ibd. 878 sqq.: 'Aλλ' οὐδὲ /ιὲν δον τὴν α ς' ηλίου βολων κελευθον ἀνήρ ουδαριου δηλοὶ φανεις. Neque δηλω φανεiς nequo φανεις κέλευθον τινα serri potest. Scribendum est δηλοi τραπείς. Philoctet. 833 sqq.:
φρονetίδος ' ορμς ηδη. Neque πῶς τἀντευθεν φροντίδος sine verbo dici potest neque illa ορας ηδη Separata ullam rectam habent sententiam. Scribendum opin0r: πως δέ /to ι τἀντευθεν φροντiδος ἐλse ἐδ . qu0modo reliqui temp0ris curam acturus sis. Saltem subest verbum futuri temporis coniungendum cum στάοει et βάσει. In antistropha excidorunt quae resp0ndebant verbis ποὶ δὲ βάσει. )
Nunc video Badhamum coniecisse εἰ δ'ἄρ' υστερήσαμεν. Aoristus minus aptus est. V. 790 quod correxeram, video Reighium praeripuisse. In v. 691 in idem incideram, in quod iam Bothium incidisse postea vidi, neglectum a Nauchio et Dindorsio: M αυτος ηυ. προσουρον Ουκ εrων βάσιν : ubi Solus erat, vicinum euiusquam gressum non habens.
222쪽
Neque ceterorum enarratio probari potest neque Dindonii coniectura εν scribentis; nam τό εν δίκαιον non est unius hominis dicere neque id in singulis actionibus enuntiatur. Scribendum το οἱ δίκαι or εἰςiεiν. Viri est, qu0d ipsi iustum videatur et qu0d defendat, dicere, cum dixerit non invidam acrimoniam linguae prorumpere. i. Electr. 1037: εω σω δικαίω ἐπισπέσθαι /ιε Mi. Genetivus εἰno ντος, qui nonnullis offensioni suit, necessario accommodatur ad δεδρος, quemadmodum accusativus, cum dicas: Aνδρα χρη . . . Hπεῖν, εἰποντα δὲ /ιῆ ἐξῶσαι. Ibd. 1162 oratio sic interpungenda est: Πρός θεων,
deos, si eos vereris, hospitem omni cum benevolentia appr0pinquantem tibi adiunge. Ed. r. 360:ουχὶ προσθεν; ῆ εκΠειρα λεγειν; Sententia aperto requirit: εκ πείρας λευεις; an tentandi mei causa dicis 3 γΙbd. 430:Ουκ εἰς ὀλεθρον; ot χὶ θάσσον; ου πάλ. νύ νορρος ολκων etωνν άποστραφεις ἄπει; Non sic per si interrogari potest: Ουχι θῶοσον; Scrib.ουχὶ θύσοον αυ πάλιν l ἄχνορρος . . . ἄπεις Ibd. 624, 625. Hi duo versus sedem permutare debent et sic scribi:
ὶ V. 255 subabsurdum est κοινῶν παlδαν Noινὰ ἐκπετ υκora suspicorque sub κoi,' ἄν latere substantivum eiusdem significationis. quae est in ἔρνη. Sed non reperio. Duiligeo by Corale
223쪽
Creon indipum suis consiliis et precibus n0n moveri nec cessurum videri dicit; respondet acerbst indipus, tum se cessurum, cum Creon pri0r cesserit, exclamatque quasi admirans, quanta sit invidiae vis; nam omnia Creontis acta et consilia ex invidia nasci putat. In postrema editions Dindonius versus transponendos sensit, sed alterum non recte mutavit. Ibd. 674: lΣret γνός /ι ἐν εἱ κων ε , σαούς ὁ Ο τεχνθυ3mυ Περ υζς. Ferri nequit ς ραν cum genetivo iunctum; neque enim περαν usquam est exire sex ira exire); sin transire est, accusativum habet, nec recte digitur θυ/ιον Περαν Scrib. θν/tου 'κπ ερα I ς.Ιbd 11 bl samulus negat nuntium vera dicere: εγει γάρ εἰ 10ἰς Ουδόν, αλλ' αλλως ta ονεi. Do temere fingenis non videtur dici p0sse νιονε tu neque is no νος appellari.
Potestast de hoc fingendi genere, quod est in mentiendo et ementitis narrandis, nota ἐν dici, ut id hic qu0que quemadmodum Ai. 477ὶ eiectum fuerit, qu0d pri0r syllaba correpta displiceret 8 Plato quidem Euthyphr. p. 3 B καινουρθεους ποιεiν de fingendis diis dixit. Ibd. 1271 sqq. de indipode oculos sibi effodientii:
futuram coegitatem, n0n solum pravissima, quae tum orit , tanquam contrari0rum relatio 0stendit n0n visuros oculus, sed in tenebris visur0s , sed clarissime imperfecta επασχεν
224쪽
et quae nullo modo de futuro tempore intellegi possunt pro οἷα πάσχοι), tum ipsum illud ἐλα, quoniam posthac nihil acturus erat indipus. Itaque haec de praeterita oculorum id est, ipsius indipi culpa dicuntur, quod sani et
aperti non tamen Vidissent. quae videre oportuisset, propter quam culpam nunc caecitate damnantur, proque o φοιντο requiritur necessario praeteritum tempus, quod qui efficereg0nantur Oil αιντο scribendo, Drmam Atticis inauditam inserunt. Sine dubio 80phocles scripserat o υχ ὀριυμ το νιν, quod et propter rari0rem medii usum et pr0pter sequenso δεοίατο mutatum est. Sed aliud restat. Minus enim apte haec culpae et poenae significati0 videtur copulari particula adversativa eos dicens non, quae debuissent, vidisse. sed in posterum in tenebris visuros, quae olim vidissent). Multo saltem melius haec cohaererent,
oυθ' or ἐπασχεν ουθ' orioi' εδρα κακά, i αλλ' saη εν ο κοτωτὰ λοιπόν κ. τ. λ. V. 1273 et 1274, quos Nauchius in suspicionem mendi vocat, recte habent acute per Oxym0ron dicta. Olim indipi oeuli sumissis sis. quae animadvertere debueranus υς 3ιεν ουκ εδει, ἐοράκεσαν matrem), ους δ' -ουκεγνωκεσαν spatrem); h0e minatur eos postea in tenebris factur0s, id est, non factur0s, erepta videndi facultate. γlbd. I 492 sqq. indipus filias alloquitur):ηνίκ' ἄν προς γά/ιων et κητ ἀκμάς,
V. 1466 annotaveram, necessario, interiecta post 1462 ταιν δ' ἀθλιαιν οἰκτραῖν τε παρθενοιν ἐιιαιν) longa et hi membri sententia relativa, demonstrativo pronomine substantivum in memoriam revocari: ιν μοι μέλεσθαι. Postea vidi sic Brunchium emendasse. Reeentiores neglegunt. Nauchius totum versum sine ulla eausa suspectum putat. Diuitiam by Go le
225쪽
213 Nulli profecto, qui de indipi filiabus ducendis deli
beraturus erat, in mentem Venire p0terat quaerere, essentne eae indipi parentibus perniciei futurae, nec ipsaene sibi, sed sibi iductur0ὶ suisque ne perniciem ferrent, poterat timere: et dε illo. cui eas ducors in mentem fortasse Venturum sit, eiusque lamilia haec dici vel sesum suturum εσται m0nstrat. Scripserat S0phocles: ci τοις l ro νευο ιν εοται σφίν O ' ο ιιου suis parentibus sibique: nam οφίν pro οἱ posuit, ut ipse inst. Col. 1490 et Eschylus Ρindarusque. Dind0reus pr0 ε/tote coniecit παλαι, qui sint οἱ grάλαι γονεὶς, vix declaraturus apte; Nauchius τοie ἐι οῖς γονευοιν c0rrupta esse scribit; σφων neuter attigit. Ibd. I 524 sqq.: πατρας Οζμης ενοικοι, λευσσετ', Οἰδίπους ὁδι,
εἰς Osον κλυδωνα δεινῆς Ου/ιφορας ἐληλυθεν. In v. 1526, quem talem p0sui, qualis in cod. Medice0 scriptus est, quae sententia subsit, dubium esse nequit invidendam visam esse civibus omnibus indipi sortunam; sed quaeritur, quae eius sententiae fuerit forma. Ea facillime prodit e codicis vestigiis, quae ostendunt, omnium iudicium interr0gando set ς Ου expressum misse et relativo pron0
Certissimam hanc emendationem videor mihi ante multos annos prodidisse alicubi, sed ipse locum non reperio. Nauchius eandem sententiam esseeit maiore mutatione ἐπεβλεπεν)et impedito verborum ordine et structura non recta; neque enim Graecum est τινί pro συν-Dindor-fius pro ooτις Ου seripsit πας ον, sane litterarum Vestigia non serviliter sequens nec magis 1494 in πάλαι pro ἐμοῖς aut Antigonae v. 3 in ἐλλεiπον pro οποιον ; sed recte ἐζηλου. Duiligoo by Corale
226쪽
Lib. II. Antigonae v. I sqq. κοινον αιτάδευpoν 'IG/ιήνης καρα, αρ' osso ' ὁ, τι κευς των ἀπ' Οἰδίπου κακω a/
Vix audeo dicere, omnem huius 10 ei dissicultatom quae in ipso tragoediae initio legentem et coniecturarum et enarrationum improbabilium varietate pr0pe deterret, tolli una littera mutata: ' ' OIοθα τι Z. των an Οἰδίπου κακων l ὀnolo ν ουχὶ νων ε τι ζωσαιν τελεi; scin' ullum ex malis dipo natis, quod non Iuppiter nobis vivis expleat 3 Omnia in n0bis explentur nec quicquam relinquitur post explendum. Unum addo, Soph0clem tragoediae initium ab e0ntorta sententia et orati0ne implicata quaeque vix intellegi posset, n0n fuisse facturum. Ibd. v. 23 Sqq.
Corrupta apparet esse ὁ κη χρησθεις, reliqua nullam habent minimam mendi n0tam ade0que non ad illa accommodata sunt, ut interp0lata mendi occultandi causa putari nequeant. Ex illis efficitur sacile, quod aptissimum ad sententiam sit:
id est, iuste fortuna utens et legi obediens. Dindorsius sustulit omnia illa ως λεγουσι Ουν δίκη χρησθεὶς δικαία, deinde scripsit ως νο/ιος, nec multo mitius alii nuper. Cuiusmodi homini in mentem venit in versus Sophoclis nullo consilio includere verba nec orati0nis nec sententiae ullam formam
227쪽
Sic codex, v. 130 una syllaba imminuto setsi a prima. manu fuit υπεροπτίας), qu0d minus seliciter Emperius mutavit, ut esset χρυσου καναχν θ' υπερonetae. Nam neque προονισσο/είνους et υΠεροπιας subst.) apte coniunguntur adiecto huic substantivo, ut illi participio, dativo instrumentali καναχ f), nec qui superbit auro auri sonitu υπερ οπτας e0ntemplan recte dicitur; omittitur enim id, ex quo superbiae notio nasci debet, qu0s contemnat. Scribendum est:
Iuppiter aurata arma strepitumque superbientium c0ntemnit. Excidit καὶ ante κα litteras. De v. 205, 206 vid. supra p. 27. Ibd. 356 sqq.
δυοοι βρα φευγειν βέλη. Laborat versus in αιθρια καί. Scrib. πaγων ἐν αἰθρία τε καὶ l δυσομβρα φευγειν βελη, frigorum sive puro coel0 Sive pluvi08a fugere tela. Baeckhii υπαίθρεια paulo longius discedit significatque sub divo, quod non recte separatur a τοὶς δυσο/ιβροις. Ibd. 376 sqq.
plane insolens est. Synt. Gr. si 2II. sit poterat 1acillime
Sophocles scribere: ιιν, ου τηνδ' εIναι παIδ' 'Aντιγονην. Ibd. 42I mire homines, qui ob pulveris vento VBhe-
228쪽
menti typhonem appellanti excitati molestiam oculos claudere cogebantur, divino m0rbo laborasse dicuntur μυ- σαντες δ' εἴχο/ιεν θείαν νοσον . Mihi Sophocles dixisssvidetur, visum eorum aegrum fuisse: εἱλοιιεν θία νοσον. Et paulo rarius vocabulum et sequens littera ν mendum genuiLIbd. 578 summam rei Dindoreus egregie consecit hac inventa emendatione: ευ δε τάσδε cod. ἐκ δε τάσδε, χρ ὴ γυναῖκας ει ρξαι άνειμένας ἐάν cod. γ. εἶναι τασδε ιι ηδ' ἀνει/ιμας sine ἐανὶ . Tantum, ut erroris origo appareat, Scribendum ἐῶν. άνει t ἐνας. Quod nuper Dindoreo magis quam ειρξαι placuit rarum verbum εἶλαι, nusquam id de aliquo c0ncludendo domo carcereve positum reperitur. I δεξαι Melaekius
Non potest ἄγος id significare. Θ0d volunt, piaculi
depulsionem; et ea depulsio significatur proximo Versu. Suspic0r scribendum esS0 ως ἄκος 3ιο νον προθείς, tanquam medistinam et lenimen, ut cet. Eat aliqua brevitas orationis et parva declinatio a legitima forma, quod mensurae τοσουτον ωστε πολιν υνιεκφυγεiν et consilii δπως n0tiones constantur. Ιbd. 8b7: μαυσας άλγεινοτατας ἐμοι ριερ ρινας.
κλεινοIς Λαβδακίδαισιν. Nullo liberioris constructionis praetexto satis excusatur accuSativus sine ulla causa rationeus subiectus genetivo. N0n magis intellegitur, quis sit τριπολιοτος indipi οἶκτος. Itaque substituunt oλον nec animadvertunt ad ea, quae
229쪽
Sequuntur, του τε προ παντος ημιετέρου ποτμου, aptum
8880 οικτον, ineptum οἶτον ORος ποτμου, quasi dicas noτιιος ποτμουὶ, nisi serte hunc genetivum non ab olaoν pendere, sed novo artificio ab accusativo rediri ad genetivum cum si ερίμνας coniungendum statuemis Inest in illo ipso
vocabulo τρωολιοτον id, quin si itur, participium
activum. Scripsit enim S0phocles πατρος τριπολίζων οLτον, usus de miseratione et fletu renovando verbo ab rata aratione traducto; nam τριπολίζω de tertia aratione novalis eodem modo fictum est, quo apud Pindarum αναπολίζειν αρουραν, et eadem dicitur imagine, qua apud eundem ωολεὶν εαυτα τρὶς καὶ τετράκις, adi studiiue huic verbo .sine dubio ex ipso serm0ne qu0tidian. sumpto adiectivum τετράπολος apud The0critum de agro quaber
φιλαυλους τ' ἡρέθιζε μυσας. Non irritabat, nescio qua re et qu0 m0do, MuSa8,s d contemnebat, ἐριζε 'i. Ibd. I 078 sqq. Tiresias Cre0nti sic minatur:
Recto enim Seysterius commata removit subiectumque Verbi φανεὶ fecit τριβη. Deinde haec adduntur:
230쪽
Omitto eos, qui hos quattu0r Versus tollunt, quin eos non expedire p0ssunt; nec Seysfertum mors, aliarum urbium inimicitias et hostilia odia significari putantem, in quas piaculum delatum sit, mirificeque sic corrigentem, ut κυνες
tamen non minus frustra defenduntur in vulgata scriptura gloλεων σπαραγ/tατα, etsi σπαραγ/ιατα per se aptissime commem0rantur. Tiresita, unde oritura sint illa, ante Croontis sedes hoc enim significant Verba φανεῖ - aοῆς λ/ιοις ciet δρων γυναικων κωκυ/ιατα, eU0nit, generalique sententia addit, urbes iis miseratione et indignatione ades8q solere, quorum e corporibus proiectis frusta divulsa in locum incrum canes feraeque pereulerint et quasi sacrificarint, quod in Ρο- lynicis c0π0re futurum Tiresias putat: Ei sic Reiskius) δε παοι συνταρα ΠΠονται πολεις,οσων agi αραγ/t ατ' 8 κυνες καν γιGαν κ. T. i. Restat illud sine dubio mend0sum εοτιουλον ἐς ποkν, quod neque per Se πολις aptum est, etiamsi de acrophii accipias, neque post qιόλεις ferendum videtiir. Qu0d quidan nuper πολον Scrip8erunt, ex eo nihil recti emei potest. Aptius esset Atheniensis rei significationem continens)θολον. Sed res incerta. Eleel. b01. Adeo insolens ευ καταοχησει de bono eventu, ut scribendum Suspicer ευ καταστρενυερ. Ibd. 566 sqq.: Πατηρ ποθ' ουμος, ὼς εγω κλυω, θεας
Non solum excitavisse Agamemno cervum sin quo mire abundat no&ὶν, nisi quis putat Sophoclem cervum dixisse quietum iacuisse, d0nec ictu pedum excitaretuo, sed cursu vicisse et cepisse tradebatur. Itaque duae litterae sedem permutare debent, ut sit ἐξενίκησεν πολIν. IDMiν