장음표시 사용
251쪽
Manifestum est iis, qui Graece sciunt, aut bis per ου de eo interrogari debere, quod homines inani superbia instati interrogando iubeantur sacere, aut primum per o Dyn de eo, quod vetentur sacere, deind0 per oυ. Illum
krmam corrigendo enicere L. Dind0reus conatus est: ού σωφρον σεete . . . Tu δ' ο/ιιλία, in qua Scriptura sinpρονεῖν non aptissime de abiicienda superbia dicitur, alteram quam apertissime m0nstrant codices nequ0 enim saetis quisquam pro ου oωφρονήσετε Substituisset ου μιη φρ. Badhamus, postis, quod ipse quequs aliquando tentaveram, otio αφρονησετε. Sed ut omittam, nimis per so ambiguum hoc videri, cum pr0 us c0ntraria significatio ου μὴ φρονησετεὶ versum n0n minus et lacilius esticeret, a pho -
νεὶν plane inusitatum est extra participium ωφρονέων apud Homerum Hippocratemque et ali08. Itaque, quoniam ne id quidem procedere videtur, ut φρονεiν ipsum de superbia i μεγα φρονεὶν) intellegatur ου μὴ φρονήσετε),
Nam etiam φθόνος aliquis est, cum superbi illi humilioris originis et condicionis hominibus nobilitatem concedere nolunt. )
De ipsa vetandi forma οὐ μη ποιήσεις; non omitres faeere 3 id est, ne fecerisi prorsus ab negandi οὐ μὴ ποιήσηρὶ separanda non debuerat post Elmsteium dubitari. Ea aut simpliciterponitur ου μὴ ληρήσει i Arist. nub. 367, addito σῖγα Esch. Sept. 250: Ου, σῖγα. μηδὲν τωνδ' ἐρεῖς;) et continuatur etiam vetando per καί Soph. Trach. 979) aut μηδε Eurip. Hippol. 606, ubi codd. προσοίσης, ne librariorum proelivitas obscura Sit, Aristoph. ran. 298), aut praecedit ut in hoc Electrae loco , adiuncto altero membro iubente ou) per αλλα Arist. nub. 296,505, ran. 202, 462, 524 vel δέ Eurip. Med. 1151ὶ, aut, praecedente membro iubente sos , subiungitur per καὶ μη Soph. Trach. 1183. Eurip. Helen. 437, Hippol. 498, 499, Plat. Vmp.
252쪽
p. 175 Aὶ aut μηδε Sopli. Ai. 753. ESi enim ου μὴ ποιῆσεις idem atque βουλει μ' ποιήσειν; vin abstinere a faciendo Aristoph. Acharn. II 08 et 1113ὶ. Aberravit etiam Berghiuin Aristoph. nub. 2 16 s saltem in edit. IIJ, cum in ceteri verum teneret. Quod quaeritur, in altera negandi forma coμὴ ποιήσηςὶ serendusne sit pro coniunctivo aoristi etiam sutu indieativus, quod negabat Elmst eius, eius quaestionis nervus ei in locis, qui laturum mutationem respuens habent, Sophoel. in Col. 177 ci ξει), Electr 1052 t με θε ρομαι), Antig. 1043 inci01 σω Aristoph. ran. 509 πεοιο potiαι), Plat. Crit. p. 44 B εὐροσωXen. Heli. I, 6, 32 son ιειτωιὶ . Nam hie quoque omnia sindelectu et discrimine coacervantua . Diqiligod by Corale
253쪽
241 verbum subesse. Sed c0ndicionis significatio inepta est nee recto δ' sublatum. Adiungitur intimationi votum:
Ρrimi versus emendandi initium est, ut a proximis separetur, a quibus etiam separavit Stobseus, illos describens helog. I, 3, 18 sp. li 2 Η. . Graviter enim per se ponitur δίκην δεδωκtio et ex hoc concluditur. Hoc invento versus non ita magna mutati0ne egere videtur et sic probabiliter corrigi: ερρ', ουδὲν είδως ως ἐφηυρεθης χρονω. Cum contemptu Electra di gisthum ignorass0 dicit, quisse maneret exitus. Proximum versum licenter interpolasse librarii creduntur, qu0d in Stobaei codicibus seribitur ἴστε τῆς ἐπικουρίας, sed in e0 nihil subesse credo nisi hoc:
modo cum reliqua oratione coniungitur. Sed facillima eorrectio; scribendum enim est ιιηνι. Mars Halirrhotium decidit ira ob irami stupratae filiae. Ob levissimum mendum latum versum HerWρrdeno merito suspectum Din- dorsius iudicat.
J V. 615 nihil mendi habet. Postquam Orestes interrogavit: ά. ἀπως λαβω; respondet Senex: Muros ingrediendo ne si volueris quidem ne si ingredi quidem eonari audebis , capies.
254쪽
Heraclidarum v. 169 ubi Copreus Demophonta docet nullam ex adiuvandis Heraclidis utilitatem percepturum :ἐρεὶς το λωστον ευρήGειν ιιονον. Sententia, quae nulla est, optima essicietur hac scriptura: ρ in εἰς το λωσeto Q ἐλπίδ' ευρησεις μεονον.
Nihil esse εἰς χεiρα γῆ ξυνάπτειν, consentitur, nec quicquam auxilii allatum est. Facile tamqn id inventu est et e pr0ximo; scripsit enim Euripides: εἰς χέρσα γῆς ξυνηχιναν, εHα χερσοθεν. Notum est pro adiectivo dici et τά χερσαγῆς esse ipsam χίροον.
255쪽
Promittendi et sese ad aliquid faciondum offerendi significatio, quae requiritur, n0n est in εξαγγελλοριαε, Sed in ες εαγγιλλο ιαι, ut Scribi debeat κάτιαγγελλοι cae . Ibd. b33:
Neque γάρ τοι pro γάρ aptum et reliqua manifestissimam habent tautologiam, cum id, quod Macaria se repperisse dicit, iam sit in limi φιλο Ουλουοα. Scribendum : ρη' α γάρ τοὶς ρι ν τι λοwυχουο ί γε κάλλιοτον ηυρηκ εχ'κλεῶς λmε ἐν β ον. Ibd. 684 sqq. subi Ι0laum pugnare volentem famulus
256쪽
simile οὐκ εστ Ουκ εστιν . Qui sequitur versus 689 siescriptus: IO. αλλ' ουν /t in Iov/ιαί γ υριθμιὰν 00dd. μαχουρια ριθγιον) Ουκ ἐλάσσοst, quam habeat sententiam, n0n intellego; nam Ι0laum, si se pugnae adiungat, n0n contra pauei0res pugnaturum squam si non se adiungat), inanissimae nugae sunt. Scribendum videtur: αλλ' oυν ιιαχουν et αἱ γ ἀριθμὀν ουκ ἐλάσσοοι. Aucturum se certe numerum Su0rum modeste sic significat, ut h0stes saltem n0n cum pauci0ribus pugnaturi sint. Respondet famulus, exiguum h0c esse additamentum:
Futuro tempore in hac iubentis et vetantis interrogati0n0 0pus est. A0risto l0cus est in secunda persona τι Ουκ ἐποίησας , Vix in prima, perfectum sειργασαι plane excluditur; et est ἐργάσει in eodicibus. De v. 894 vid. p. 109.)Ibd. 1050:κosis et' αυτον, ' ονες, εἶτα Βρη κυοὶ
Neque nudum illud κο/ι ζετε αυτον ferri potest n0que apte c0niunguntur haec κο/ti τε . . . εἶτα χρ . Scribendum: κο tti τ' αυeto ν, οι Γες, ενθα χρὴ κυοὶ
Duel ad supplicii locum Eurystheum Alcmena iubet.
257쪽
Iure Naucrius dubitat, possintn0, qui domo eiecti sint eaque arceantur, n0V0 Verb0 ε ξεσφραγισι νοι, quaSi ex Signati, appellari; nam ut sign0 app08ito clausam domum fingas quod non in her0ica tantum aetate, sed in ipsius Εuripidis licenter fingatur), tamen h0mo miro dieatur οφραγιο/μνος. Aptissimum e0ntra Videtur ες εο ναι- ριο/ιενοι, quaSi pilae lusu eiecti. Ibd. 69:
258쪽
Ad rem non pertinet et per se nugatorium est) Herculem Sine teste clarum esse; ως autem n0n habet, quo recte reseratur. Apparet hoc dici, vel sine testimoniis manifestum esse, Herculem non Servaturum liber0 mala fama obrutos. Itaque pro ευκλεής sub8tituendum ευδηλος. Ibd. 302:δ' .ἰσῆλθέ /ι εἰ παραιτησα 3 εθα
Mirum neminem animadvertisse S0lcessum e8se optativum nudum in interrogando, quid fieri lartasse possit scribendumque παραιτηGαι ριεθ u .
259쪽
potest neque Lycus quaerere, huiusne opinionis Amphitruo argumentum habeat. Scribendum est: T. τί ς ἐχεις τεκμήριον; Ρrobabilem Lycus se opinionem exspectare significat, euius aliquod sit argumentum, non inanem suspicionem; pro τινιι αξην dixit eti
/ιοι ἐnαῖειν, nemo Atheniensis dixit. Codex /ώλλουσι. Serib. θέλουοι. Ι . 845: τιμας δ' - τασδ', ουκ αγασθῆναιν iλοις. Debet hoc significare: eum honorem habeo, ut non in admiratione et amore sim inter amicos. Sed primum mirus hic est h0nor, deinde incommodus est pluralis numerus, vehementissime denique offendit oυκ pro ti positum. Tιμαι at δε dicuntur δεικτικως: hi honores et hoc munus, quod teneo inter deos inseri0ris generis . Hos honores ipsa Dementia appellato 'κ αγα Get άς φίλοις quibus amici non sane invideant; apte iam adiungitur oυδ' ηδομαι et reliqua. Ibd. 86b Sq.:
mei ς, ους ἔτικτ', ἐνα ρων, πριν ἄν ἐμάς λυοσας αφή. Neque pluralis aptus est neque recte homo dicitur όν ιεναι τὴν λυσο ην, quae ip8um oppressum tenet. Scribendum :πρὶν αν λυσο α οφ αφῆ. Ust. Or. 227: o ταν άνῆ νοσος ρια νως. ΕΚ λυοοας puφὴ mendum ortum e8t.
Ibd. 1020 sqq. scribendum cum Wundero, sed oratione melius distincta: εαδε δἐ pro τάδε) wιερεβαλε, Παρε α/- τά TO τε κακα
260쪽
Lib. II. φονον ἐχω λεξαι θρεομ ενον μυσαις,
In v. 1022 recepi Heathii emendationem indigne
melius distincta et uita littera addita: ovo' ανδρος αν δυναιθ' υποστηνω βελος l ἐγκαρτερησων θάνατον ' ειμι δ'ἐς πόλiν κ. z. λ. Hercules ipse non Vult nunc ἐγκαρτερεῖν θάνατον, sed contra, quanquam in malis sit, vitam se toleraturum dicit. Secutus me Nauchius est. V. 1340 displicet παρεργα et requiro vocabulum aut diversitatem significans seorum, quae Theseus de diis commemoravit, ab Herculis malisin aut velamentum et callidam occultationem; sed aptum non reperio. Diuitigod by Cooste