장음표시 사용
331쪽
sic so et cives in unum confundit, ut προειλ/ιενος αυτων iungat.
τατοι expediti quidem vel molestissimi).lbd. 40, 2: Aπιστουντες et ε steti εἶναι τους Παρα-
est, de usu sortunae n0n agi, sed de animis fortuna elatis; sed quod γοω/ιενοι deleri volunt, multo facilius et probabilius indo sit ἐρρω/ ἐνοι. II, 8, 1: ἐρρωνeto ἐς τὀν Πολε/ιον, VI, 17, 6.
Γρξά/ιενοι de modo operis ullo pacto adiungi superiori περιετείχιζον, inten)08itis de consilio operis illis po/ιίοντες κ. τ. λ. Requiri Verbum, cui adnectatur deinde χρωνιενοι
magis etiam ostendit, qu0d Sequitur και κοπτοντες. . . άπε- Cap. 48, 3 conieceram παντί τε τροπω. Occupaverat Poppo. Item cap. 62, 3 καὶ τῆς αλλης παρασκευης ευπορία ἐν Η-evius et Gaeller. Dissiligod by Corale
332쪽
ditur, qu0d superiora de οτρατηγοte dicta erant); operis divisi significatio h0c loco, ubi de solis Athoniensibus agitur nec ulla partitionis rati0 indieatur velut κατὰ φυλας ,
minus apta est. Alioquin Scribendum erat διελο/ιενη ἐγενη στ. Male interpungitur ante ταφρον. Transverso muro contra Megarenses dueto ab illo inde loco, ubi is erat usque ad mare ab utraque parte Nisaeae lassam murumque perduxerunt.)Ιbd. 72, 4: ου μι ἐντοι εν γε τω παντι εργω βεβαίως
Ibd. 73, 4: λογιζό/ ενοι καὶ οἱ ἐκεινων στρατηγορι η ἀντ παλον ειναι οφίοι τον κίνδυνον, . . ἄρξασι ιιάχης προς πλεiονας αυτων - λαβεῖν νικηoαντας Mεγαρα χὶ σφαλέντας τω βελτίστω του ore λιτι κου βλαφθῆναι, τοὶς δὲ ξυμ riuo ης 2ῆς δυνα/ιεως καὶ των παρ- οντων /ἐiρος ' εκαστον κινδυνευειν, εἰκοτως ἐθέλειν Postrema haec verba adeo nulla vinciuntur legitima orationis struetura, ut KruegeruS Verbum κινδυνεχειν
prorsus tolli voluerit, in quo ipsa sententiae vis vertitur. Manifestum est enim hoc dici, adversarios Pelop0nnesios), quibus minus gravis sit periculi et discriminis c0ndicio, non sine causa pugnare velle; itaque duabus litteris initio sit in fine sublatis sic scribendum est: ο is δὲ ξυι πάσης
εἰκότως ἐθέλειν τολ/ αν. Apparet partium, non totius periculum significari; ceterum eam partiti discriminis significationem non nego Subobscuram e8Se, ipSius, ut opinor, Thucydidis culpa. Videtur intellegi voluisse, sive totarum Ρeloponnesiorum copiarum sive eius, qui adesset, exercitus ratio haberetur periculum inter singulas civitates sic divisum
333쪽
esse, ut victi non omnes simul optimam pariem virium amitterent sui Athenienses το si Het στor του orati τι κου). 3
ἐλευθερουν. Prima verba Kruegerus sic enarrat, quasi scriptum sit: ου γαρ δο είκοτέος γ' αν ἐπράso ο/ιεν vel potius: oti γάρ ἄν εἰκοτωρ ἐπράσο o/ιεν). Alii aliter; neque tamen efficiunt, ut recte et tiri de tali re intollegatur, quam Brasidas neget Lacedaem0nios εἰκοτως saetur0s Πρά o Got/tεν αν). Scribendum Videtur: ου γάρ δὴ εἰκῆ o 1τως γ' αν et άδε Dρύoso ιμεν : neque enim sic temere et sine certo consilio haec egerimus sagere nobis plaeen. Certam rem Brasidas Lacedaem0niis pr0p0sitam esse dieit, quam impediri ab Acanthiis non possint pati. Paulo ante ir0niam, quae inesse putatur in vis πιιετίρω ευν I, n0n intellego, p0tiusque interpretar: ne ob benevolentiam erga vos dum vobis faveatur parcaturque) oppugnentur pecuniis cet. Sie enim dici λυ/ιετεραν ευ
σων ῆκω ου δ' ἀσαφῆ την ἐλευθερίαν νομίζω ἐπις εοριν, εἰ το ηπάτριον παρεὶς τὸ πλεον τοις ολίγοις η τb ελασσον τοῖς πῶσι δουλωσαιμ, etiamsi omnes machinae admoveantur, tamen ipsum
contrarium ei, quod diei debeat, significare Brasidam, si ita agat, veram et sinceram libertatem asserae), ad rectam autem sententiam efficiendam unam esse addendam litteram Ουδ' res σατ hoc est, non sinceram allaturum me libertatem puto, si ita agam , dixi in annal. philol. Dan. I p. 41 et 174. Postea vidi iam Bauerum id intellexisse. Contemnitur tamen saeillima et certissima emendatio et artificia Rdhibentur. Non minus eertum c. 98 extr. a Poppone inventum, in quod ipse quoque, cum in legendo solo Kruegeri exemplo uterer, incidi: μη ἀπιουσιν ἐκ τι ς
334쪽
αυτου καὶ αντίπαλα καταστήsαντος, των διἐν στέρεσθαι, τοὶς δ' ἐκ του ἴσου ἀ ιυνοιιενοι κινδυνευειν καὶ κρατή- Οειν. Ρ0Strema corrupta esse consentiunt. Scribendum videtur: τους δὲ τους 'Aθηναίους) ἐκ τοh i σου ἀμυνο- μενοι κινδυνευειν, εἰ καὶ κρα et ηοειν. Incerta et cum
periculo vict0ria proponebatur. Tων μέν ad captivos o Pylo quin pertineat, dubitari n0n oportuiti) 3Ιbd. 122, 1: Καὶ η ιιἐν οτρατιά παλιν διέβη ἐς Toρευνην, οι δὲ τω Βρασίδα ἀνηγγελλον την ξυνν κ νοῦν, καὶ ἐδεξαντο πάντες οι ἐπὶ Θράκης et ι/tαχοι των Λακεδαιμονίων τά πεnραγιι ἐνα. Brasidae quidem inducias legati iam advenientes nuntiaverant sύφικνουνetαι παρ' a Metoνὶ nec ulla alia de causa retro cessit exercitus; nunc non de nuntiatis Brasidae induciis agi ostendit etiam, quod de effectu additur καὶ ἐδεξαντο. Scribendum: οἱ δὲ
audendi, quod, qui rem agebant, pauci eSsent; nam frustra Κmegerus h0c, quod primum p0nitur, de causae loco demovere conatur . Scribendum videtur: των πρασσοντων Οργιλων τε οντων : ira et Studi0 incensi ferebantur. Σφίσιν recte Κruegerus e proximo versu huc retractum iudicat. Fuit, cum mallem: of κ Oλίγων.
) Cap. 118, 9 vitia video set in hac coniunctione: ἐκκλησίαν ποιησαντας τους στρατ γους .... βουλευσασθαι 'A 3 ναίους, quoniam, quod subiecto latius patenti post adiungitur partieipium eum subiecto minus late patenti, inde non sequitur, praecedenti subiecto minoris ambitus et participio superaddi possa. in verbo primario subiectum amplioris ambitus, et in his καθ' τι δω ἐσίη ἡ πρεσβεία , sed auxilium afferre nequeo. Distit sc by Cooste
335쪽
Ibd. 128 exu.: καὶ ἐς τὰ λοιπον o Περδίκκας) τῶν Πελοποννr σίων τy Hν γνω/έη δι 'Aθηναίους Ου ξυκηθες stio ος εἶχεν, των δὲ ἀναγκαίων ξυμφόρων διαναστάς ε Πρασσεν, ὁτέη τροπω τυχιστα τοῖς ιιὲν ξ ιβ σεται, των α Παλλάξεται. Neque dicitur διαναοτηναιτων ξυ/ιπόρων neque Ρerdiccas utilitate necessaria neglecta a Laesdaemoniis ad Athenienses transire cupiebat, sed, quanquam animi sententia pr0pter Atheniensium iniurias insolitum ei erat Ρel0ponnesios odesse, tamen utilitate cogente se ab iis removebat. Scribendum igitur: τω δὲ ἀναγκαίω Myορρο διαναστάς διαστάς p).Ιbd. I 33, 2: οἱ δὲ ἄHην πρειαν ἐκ του νο/ιου του
Kruegerus additum του προκει/ιενου qu0d proprie palam positam et fixam significat); ego et ipsam legis mentionem in tali re miror vix enim c0gitarant in lege condenda de fuga sacerdotis) et ἐκ του νο/ιου, qu0d n0n memini Graece dici pro νυ ω. Itaque Thucydidem scripsisse tantum arbitror : ἐκ του προκει/ιενου, hoc est, pro re nata et ex rerum statu, qui effectus erat. Novum enim hoc erat nec provisum; nec ali0quin licebat novam sacerdotem facere pri0re viva. Qui interpolavit, non intellexit, quid esset ἐκ του προκειμένου.
Lib. V, 22, 2: αυτοι οἱ Λακεδαι/ιονιοι) προς τοὶς 'Aθηναιους ξυ/ι3ιαχίαν ἐποιουντο, νομίζοντες ἐκιοτ ἄν σφίσι τους τε Ἀργείουρ, ἐπειδὴ Ουκ ῆθελον ' ιπελίδου και Λίχου ἐλθοντων ἐπισπένδεσθαι, νο/ιίσαντες αυτους ἄνευ 'Aθω αίων ου δεινους ει ναι, και την ἄλλην Πελοπόννησον /ιάλιστ' ἄν ξουχάζειν' προς γάρ ἄν τους 'Aθηναίους, εἰ ἐξῆν, χωρειν. Repetitum illud post νομίζοντες sic enim putand νομίoαντες αυτ οες, plane vitiosum esse Κmegerus latetur; et tamen variatum tempus νομίζοντες . . . νο/ι σαντες n0n commemoravit. Quid dicam de i κιστ' ἄν ... ου δεινους pro ηκιστ' ἄν λινουρ8 Apparet prorsus separata esse νομίζοντες, quod ad
336쪽
Lacedaem0ni0s pertinet, et νοι ἐσαντες, quod ad ArgiV0s; ideo enim hi noluerant ἐπιon ἐνδεοθαι, quod putabaset Lacedaem0nios suυetoet ρὶ sine Atheniensibus sibi non timendos esse. Verum sic manifestum fit ad haec νο/ i νet ες τους τε 'Αργείους - κιστ' tiν deesse infinitivum, quo addito
haec sententia alteri illi adiungatur: και et ἐν αὐ.ην Πελοπον- νζοον 3 αλιοτ' αν ν Ουχαζειν. Is infinitivus ante ἐπειδη excidit, cum sic Thucydides Seripsisset: et oiti νet ες ἐκιset' u νοτίοι τους τε ' γείους ἐπ ετ i θ εο θαρ, ἐπειδὴ ... ου δεινους εἶναι , καὶ τήν α/βην IIελοποννησον /ιάλιοτ'&ν ἐουλαζειν. Lacedaemonii societatem cum Atheniensibus laciebant ad terrorem Argivis iniiciendum, qu08, qu0niam inducias confirmare noluissent, sibi bellum illatur0s credebant. Ibd. 54, 3 recte Behherus oemma post ταυτην sustulit του προ του Καρνεio υ /tηνός ἐξελ θόντες τετραδι
χρονον ἐs αλλον ἐς et νην 'μι δαυρίαν καὶ ων Ουνὶ, Sed quae emeeretur sententia, nemo praeter ipsum indit; snam ipsum vidisse credo;) itaque l0cum se intel legere negant. Argivi fraude, minime sane subtili, utentes, ne mense GaIneo, ut adverSarii, quieScere e0gerentur, per totum tempus
unum diem se agere finxerunt e0demque omnes numeron0mineque Signarunt, τριακασα φθινοπιος menSis, qui
Carneum praee edebat, appellantes. Simili artificio Alexander, ut Daesium mensem vitaret, alterum Artemisium egit Plut. Alex. c. l6 . Η0c est enim η/είραν τινα aut ἀγειν. )Ibd i,i; l recte iam alii viderunt, n0n terr0rem Lacedaem0ni0rum signiscari, sed admirabilem disciplinam et belli artem. Verum err0r n0n in verbo esse videtur, sed, quod praecedebat οῖ τε Λακεδαι/io νιοι, interp0lando hic qu0que scriptum eundem eaSum suspic0r, cum a Thu-
Cap. 55, 2 ἐς εκατερων ἐλθοντας τα στρατοπεδα pro ἀφ' εκ. scripseram coniectura, cum id in cod. Casset. et altero praeterea esse et a Goellero receptum nescirem.
337쪽
dide relictum esset: μαυοτα δὴ Λακεδαι/ιονίους,ες ο ἐ/ι 3ινηντο, ἐν τουτω τω καιρω ἐξεπλάγησαν. Nam etiam ε/ιε ινηντο l0nge aptius ad ceter0s, qui admirabantur, quam ad ips0s Lacedaem0nios refertur. Ibd. 72, 2: 'πιλα ιιυλιοτα κατα Παντα τῆ
inauditum, Lacedaemoni0s, bellicae artis inter Graecos principes, semper maxime peritia belli inseriores fuisse qu0d ipsum ἐλασσουμένους imperfecto tempore dicendum erat; si ἐλασσωθεντες de pugnarum eventu accipitur, α Πειρια potius dicendum videtur fuisse;) sed aliter Thucydidem
scripsisse vel S0lum ουχ Mysso ν περιγενοι ενοι oStendit, quod aliam in iis rem ante laudatam declarat. Scripserat autem una V0ce minuS: ιιάλιστα δὴ κατα παντα ε/t πειρία Λακεδαι/ιονιοι, τοτε τῆ ανδρία εδειξαν Ουχ ηοσον περιγενο/ιενοι. Non animadvers0, ad utrumque dativum pertinere περιγενομιενοι - Lacedaem. , qui Sem per arte, tum n0n minus virtute se praestare ostenderunt l, additum est manifestissima interpesati0ne ελα satae θέντες
Interpolationis e Thucydidis libris exempla ad III, 12. 2 collegi.) Paulo post g 3 του ριῶ φλῆναι την κατάλη δειν
sic interpretandum est: ne se circumventio prae0ccuparet.)
Lib. VI, 16, 4 in Alcibiadis oratione): άα ῶσπερ
τὼ ισα νε ιων et ἀ ostoiα ἀνταξιουτω. Homines Alcibiadis similes si fortunas everterint, alloquio n0n frui ceterorum, et nimium Videtur et ex altera parte leve; c0BS0landi significati0 neque in προσαγορευω neque in προοδὶ γoρω apud antiqu0s est. Scripsitne Thueydides προο- αρκουμ εθα levamur 0pe et auxilio)3Ibd. 2l, 2: αυιοθεν δὲ nαρασκευὴ άξιοχρεω ἐ--εναι, γνοντας κ. T. λ. Non puto p0st interposita illa αἰοχρον δὲ ἀπελθεὶν κ. τ. i. repeti posse ex superi0ribus
338쪽
δεὲ, sed id ipsum p0st excidisse. Nam ex αἰσχρον quidem, quod Poppo vult, elici omnino nequit. Strab. I
p. 9 recte Coraes: παντα γαρ τὰ τοιαυzα Παρασκευαί τινες . . . Tω μαθεῖν τῆς χωρας τήν φυσιν καὶ γωνκαὶ φυτων ἰδίας ' προσθεiναι δε δεὶ και τά της θα
Ibd. 39, 2 in Athenag0rae oratione : 'Aix ετι καινυν, ω πάντων ἀξυνετωτατοι, εἰ μὴ /ιανθάνετε κακάσπευδοντες, ξ ἀμαθεστατοί εστε ευν εγω οἶδα 'πιληνων, ἀδικώτατοι, εἰ εἰδότες τολι ἀτε' ἀλλ' ητοι μαθοντες γε ῆ μεταγνοντες τὰ τῆς Πολεως ξυμπαοι κοινον αυξε2ε. Ineptissime inter hanc partitionem cum adiecta condici0ne: ἀξυνετώτατοι, εἰ steti . . ἡ ἀδικωτατοι, εἰ . . inter-p0nitur ῆ ἀιιαθεστατοι, plane idem significans, qu0d ἀξυνετωτατοι. N0n minus pravum ἐοτε. Nam illa ἀλλ' 1iι και νυν sat vel nunc saltem aperte ad sequentem imperativum pertinent, repetito ob plura interposita ἀλλά άλλ' ἐτοι), et perverse ab eo divellitur interposito illo indica
339쪽
recto dici potest siτον ἔχειν, στρατιαν εχειν non potest, quasi sine exercitu advenerint. Scribendum παρέχωσι de Siculis. Ιbd. 62, 4: καὶ τανδραποδα ἀπέδοσαν καὶ ἐγενονεοαυτῶν εἴκοσι και ἐκατον τάλαντα. Recte improbatur ἀπέδοσαν pro ἀπέδοντο; neque tamen hoc rep0nendum, quod commutari cum illo non poterat, sed ἀπεδοθησαν. De plurali numero verbi nihil ut dicendum sit, facit adiunctum ἐγένοντο ταλαντα.) jIbd. 69, 5 scribendum: καὶ εἰ τι ἄλλο ξυγκαταστρεψα/t ἐνοις ραον αυτοῖς υπακουουσιν ἔσται ipsi leniore c0nditione pareant) pro υπακουσεται, quod nihil est. In εοται incidit etiam Baetimius.)nd. 77 exfr.: καὶ οἰομεθα του ἄποθεν ξυνοίκου
προαπολλυρι ἐνου ου καὶ ἐς αυτον τινα - ξειν τὰ δεινον. προ δ' αυτου μάλλον τον πάσχοντα καθ' αυτον δυστυχεῖν. Extremorum verborum acumen obscuratum est. Neque quod προ αυτου τον πάσχοντα V0lunt esse τον
προ αυτου π., fieri p0test, interp0sit0 si ἀλλον, et, si ea, quam putant, esset Sententia, καθ' αυτον necessario primo loco poneretur καθ' αυτον δὲ μαλλον τον προ αυτουπάοχοντα δυστυχεὶν . Scripserat Thucydides: προ δὲ ciet του /ιάλλον τον πάσχοντα γῆ καθ' αυτον δυστυχεὶν:eumque, qui nunc) patiatur, magis ante ipsum τινά illum, cuius error significaturi quam per se et 80lum miserum esse. Ipse enim m0x comes miseriae erit. Ibd. 82, 2: 'Hμεῖς γάρ 'Lωνες οντες Πελοποννη
IV, 93, 2 feratur αυτω superp0situm et fi 'μποκράτει, nullo tamen pacto ferri p0test Πελοποννησίοις Superpositum αυτων. pro quo p0nendum est αετοί. Ρrimum tan-
Cap. 60, 2 ante multos annos, cum priore Muegeri exemplo uterer, in quo nulla Boishii Tonpiique coniecturae mentio fit,
conieceram ipse scribendum: οὐκ αναπαυλα ἐφαίνετο.
340쪽
tum suam ipsorum libertatem se tueri voluisse Athenienses dicunt. deinde hinc ad principatum et imperium progressos. Id pronomen nescio quis d0rmitans obiectum verbi fecit. Ιbd. 9l, 6: καὶ ταe του Λαυρioυ των ἀογυρείων
οτηρίων mentionem mirati sunt eorumque eum argentiladinis et agris coniuncti0nem. Nam in urbs iudicia omnia mai0ra fiebant nec ea obsidione fore ut statim intermitterentur , Alcibiades dicere p0tuisse ridetur. In mentem venit, Τhucydidem Artasse dεκατευτη Οἰων ScripSiSSeeoque n0mine 0mnia signiscasse loca. ubi aliquid publici reditus et etὰ exigerentur; nam quae pr0prie δεκαται appellantur, earum exigua in Attica vestigia sunt, a Boeckhio de cegon. publ. Atheniensium I p. 443 edit. sec. monstrata. Sed ut hoc incertum, ita certum, quod sequitur: sici λιστα
φορε ἐσθαι et quod minus animadversum esti necessario suturum tempus requiri, deinde temporis aut condicionis significationem. Videtur suisse δ ιαν ο ρευσο st ἐνης, ει
insecuto die insecutus, est dies, quoin Syracusani copiarum recensum superiore capite e0mmemoratum fecerunt, iam Athenienses cet. Omisso errore additum est κα . Quod quidam post ἐξηrάζοντο verbum excidisse putarunt άνη- γοντο , prorsu8 eam coniecturam everiat εκ τῆς Κατάνης