장음표시 사용
421쪽
Ibd. p. 325 B: o κέκναι ώς θαυμασίως γίγνοπιαι οἱάγα i. Hoc Graece significat: quam mirabiliter boni nascantur et proveniant. nihil aliud. Scribendum:
τετραχ ινθαι τε καὶ α γωνιαν και Παρατεταχθαι Προς τοανιοκρίνεσθαι. Non Satisfaciunt, quae ad verbum παρατετάχθαι explicandum asseruntur, nee promptum ad vehementer respondendum PrMagoram significari puto, cui significationi adversatur ἀγωνιαν. Suspicor scriptum suisse παρ ατ ετ α σθαι, de duatigatione sLys. p. 204C, Euthyd. p. 303 B).Ιbd. p. 338 A scribendum: ῶς Ουν πο ζσατε καὶ πεiθεοθε μεοι pro ποιήσετε. Futuri illa asseveratio et per se ab hoc loco aliena est et pr0pter πεiθεσθε. Ibd. p. 3b7 Ε: πιιεὶς διά το oiasθαι υλλο τι ἡ
Προς ἀλλήλους κ τ. . Apertissime S0crates non de λόγοις', sed de hominibus loquitur, nec G0rgiam πολλῶν λογωνεμπειρον doctum et eruditumὶ dicit, sed multos homines eius
422쪽
generis, de quibus agatur, usu cognovisse. Scrib.: λογίων. Usus est Plato vocabulo Herodoteo, quo etiam Aristoteles. Ibd. p. 473 B: ἐὰν ἀδικων ανθρωπος τυραννίδι ἐπιβουλευωω και ληφθεις οτρεβλῶται. Tollendum αδικων, additum ad universam notionem, quae exemplo illustratur, in memoriam revocandam. Alioquin saltem scriptum esset καὶ ἐπιβουλευων γ
γάρ σε ομολογουντα. Contra insta p. 514 A scribendum: pῶ3ιεν οἱτως ἐχειν, ut ibd. D recte scribitur: φω/ιεν ταυτα ορθῶς λεγεσθαι Ου De p. 485 E dictum Supra p. 19. Ibd. p. 490Α scrib.: τον βελτίω οντα spm: τὀ βελ
quis debeat imperare. Ibd. p. 491 D recipienda simpliciter codicis Or. scriptura: IF δε αυτῶν, ὼ μαῆρες et i ἄρχο/ιενους; Cum Callicles dixisset, iustum esse τους ἄρχοντας πλεον ἐλεινεῶν άρχο/ νων, Socrates hoc ita transfert ad sui imperium,
ut quaerat: Quid vero, cum sibimetipsis imperant 8 nam genetivus αὐτῶν ipse αρχοντας subiicit;) aut quid, cum reguntur 3 Idemque codex et is paulo post in sequendi
in hac seriptura perspicua: τους ε λιθίους λέγεις, τους οὐpρονας sic interpungendum: simplices illos dicis, modestos . ΣάZς Πως γάρ ου; ουδεὶς οστις ουκ αν γνοίη, O τι ουτω λεγω spro ου τουτο). Quod Callicles subiicit: Πάνυ γε σφόδρα, redit ad illud, quod dixerat cum irrisione: ως ηδυς εI. Etiam p. 493 A ad codices redeundum iδη του εγωγε).
423쪽
Ibd. p. 493 B tollendum δ' inter των ἀμυήτων. Non novi aliquid additur, sed superioribus explicando adiungitur participium ἀπεικάσας. Ιbd. p. 498 B: 'AEupoτεροι εμοιγε ριάλλον, ει δεμ' , παραπλησίως γε. Pravum nec tamen simplieiter tolli potest. Nam et superiora requirunt aeque magnae laetitiae significationem et sequentia εἰ δὲ ιιη3. Proxime ad litteras accedit: 'Mιφοτεροι ἐμοιγε ἐνά/Oλλον Ibd. p. 503 D: τουτο δὲ τεχνη τις εIναι. Debebat necessario e880: τέχνην τινα. Sed male additum est Hναι ad structuram explendam. Auditur ἐστίν.
Ser. : Oνησει. Ne addita quidem αν potentialis modus hic locum habet. Ibi p. bl 2 D: ορα ιι η αλλο τι et ὀ γενναiον καὶ τουγαθον ὴ του oώζειν τε καὶ σώζεσθαι. M i γαρ goυro 3ιὲν το ςηπι οποσον δὲ χρονον, τον γ ιος ἀληθῶς ανδρα ἐατέον ἐστὶ καὶ ου φιλοφυχητεον. Sic codices. Corruptum μη, e quo parum recte Hermannus secit ἡδυ, quod et satis discedit a similitudine neo ipsum aptum est nec eoit cum τουτο ιιιν pro ἡδυ ιὼν γαρ το ζῆν). Scribendum videtur: εἴ v γαρ τoino μὲν το Sane τοσωζεσθαι p0situm in τω Ibd. p. bl 4 e: noλλά μὲν καὶ καλὰ /ιετά των διδαGκάλων ω κολ/ιη/ιενα ηιεiν, πολλὰ δὲ καὶ ἰδis ηιιῶν. Neque ἰδία cedere loco debet, aptissime positum, neque praep0sitione carere possumus; itaque scribendum: i δία δι σξιιῶν. Paulo ante Α) neque πράξαντες, quω
424쪽
Lib. III. codices habent, neque πραξοντες aptum mihi videtur; fuitne: πυρεκαλουμεν ciλλήλους, ω καλλίκλεις, δημοsίμ,
λιι 3ιατα pIbd. p. 517 A: noλλου γε Mi ω Σωκρατες, μνή τε τις των νυν ἔργα τοιαυτα ἐργάσηται, οici volτων ος βουλει εἱργαoται. Iure Stailbaumius miratur raram structuram, quam eg0 Graecam esse nego. Nam πολλου γε Mi notum est per se augendi causa addi; itaque etiam τις ἐργασντο per se dici necesse e8t, nullo prorsus exemplo. Scrib. :
Ιbd. p. 518 A: ταυτὰ Ουν ταυτα ότι τι καὶ περὶ τὴν ψυχήν, gοτε ριέν μοι δοκεiς μιανθανειν. ἔτι λέγω, καὶ ο/ιολογεὶς ως εἰδως ὁ τι θω λεγιυ - κειρ δὲ ολίγονεστερον λεγων κ. z. λ. Pendet τοτε. abundat ἔτι λεγω. Rectum est: τοτε μεν μοι δοκεὶς μανθάνειν. ότε λεγέο, . . . ἐγκεις δ' ὀλiγον -τερον κ . v. i. Ibd. p. 522A: νιολλἀ υιιῶς καὶ κακὰ οδε εἴργασταιαν ρ καὶ αυτους καὶ τους νε-άτους πιιων διαφθεiρεε τεμνων τε καὶ καων καὶ ἐσχ3 α νων καὶ πνίγων ἀπορεἐν Ποιεὶ, πικροτατα πόματα διαὶ ς κ. T. λ. Verba άπορεὲν nοιεὶ omnino ab re et medicinae comparatione aliena tollenda sunt, translata ex inseriore loco B . ubi propriodo Soerate dicuntur, ita ut his: διαφθείρει τε/ινων, πνιγων cet. respondeat διαφθείρει άπορεῖν ποιῶν. Paulo post scribendum: noso ν oi ει ἄν άναβοῆσαι pro Oποσον. Ibd. p. b22 D: αυτ η γάρ τις βοήθεια ἐαυτω noλλάκις ημὶν εὐμολόγηται κρατiστη εἶναι. riRVe coniunguntur αυτη et τις. Videtur fui8Se: τοιαυτη γάρ τις.Ιbd. p. b2b D: obιαι δὲ καὶ τους πολλους εἶναι τους τουτων των Παραδειγ/ιάδων ἐκ τυράννων καὶ βα- Οιλέων ... γεγονοτας. Sic codices. Tollunt editores τους ante τουτων. Sed quid fiet masculinis his: τους πολλουρ
425쪽
γεγονότα ρ Scribendum: τους πολλους εἶναι τυπους
των παραδειγιιάτο ν ἐκ τυραννων . . . γεγονοτας.
διέφθειρεν, ἀλλ' ἐπειδὴ ἀφικοιντο ἐς et iν ἡλικίαν, χρησιμιοι γίγνοιντο ταὶς πολεοιν. Rectum esset διέφθειρεν, si hoc significaretur, tunc nsiminem eos corrupturum stisse, quod nune fiat synt. Gr. g 13l b not.), h. e. , effectus praesentis temporis non verus. Sed h. l. significari tantum consilium actionis in condicioni positae relatum ad tempus praeteritum hypotheticum), ostendit clarissime γίγνοιντο et cum eo coniunctum ἄφiκοιντο. Scribendum igitur
In hoc quoque dialogo sunt quaedam in omnibus eodicibus tam aperta in rebus facillimis et non dubiis menda sut omissum p. 97 Α εἰ, p. 98 B os, p. 97 D θαυμάζοις scriptum pro θαυμάζεις , ut mirere eiusdem generis alia ab iis, qui haec non tulerint, ferri ac retineri pridem correcta, ut p. 72 C ἀποκρινάμενον, p. 91 B odi 1ς pro oυς sat p. 32 C recte scriptum o&ι pro od, p. 94 Ε βαδιον pro ἐαον. p. 97 C Ουκ αεὶ τυγχάνοι pro ουκ ἄν ἀεὶ τυγχάνοι. Additamenta iuro Schleiermacheres p. 85 C, Cornarius p. 98 D notarunt. Diqiligod by Cooste
426쪽
διαφθειρειεν, abiecta illa, quam Hermannus s. vol. 2p. VII fingit, Gallaga. Ibd. p. 94 B: δεα ριη ολίγους οιη καὶ τους
φαυλοτάτους 'Aθηναίων ἀδυνάτους γεγονέναι τουτο TD- πραγμα, κ. T. λ. Pauc0S poterat Mylas putare, τους φαυλοτάτους n0n poterat, qu0rum exempla Aristides et Pericles n0minati essent. MonStratur, n0n paucos praestantes viros eam rem emcere n0n p0tuisse. Mend0sum est igitur και τους φαυλοeta τους Scribendumque καίτοιου φαυλοτάτους. Ου pro /ιη retinuit, quod h0c καλ2se ου φαυλοτατους extra Anni sententiam additur. Ibd. p. 96 E: και ζητητέον δουρ υ ιῶς ἐνί γέ et τροπω βελτίους ποιησει-λέγω δὲ ταυτα ἀποβλέψαρ προς τ/ὴν αρτι ζήτησιν, ως ημῶς ἔλαθε καταγελάοτωρ,
οἱ ἀγαθοὶ ἄνδρες. Sic interpungunt editores et enarrant perversissime; nam nec parenthesis sic p0ni potest nec hic infinitivus particulae subiici quod sit longe aliter, vid. synt. Or. g 186 nα.), praecedente gerundio, nec sententiae erestat, quasi timeat Socrates, ne scientiam, quam habeant amittant. Scribendum: βελτίους ημῶς ποιήσει λέγω δε
ἀποβλε νας . . . τὰ πράγματα, ἡ ἴσως καὶ δια φευγε ε ξ/tῶς Eo γνωναι κ. τ. λ. Illum errorem Socratos dicit fortasse obstare intellegentiae, qua ratione boni evadant. Ibd. p. 100 Α: Tαυτον ἀν καὶ ευθές τοιουτος
ώσπερ παρά σκιὰς ἀληθὲς ἄν πρῆγμα ειη Προς ἀρετήν. Statim talis) nihil ad rem pertinet; sngendo enarrant;
scribendum videtur: καὶ αυθις τοιουτος, rursus et alter eiusmodi. Ionis p. b32 D: σοφοὶ μεν που ἐστε ἐριεδ . . .,
ἐγώ δ' ουδεν ἄλλο αν τύλη θη λέγω, oioν εἰκος τὀν ἰδιώτην ἄνθρωπον. Miram modestiam, sibi in disputando
427쪽
415 nihil nisi omnia vera arrogare. Scrib.: ῆ τὰ πλήθη,
etiam hostes in0bis strenus rem gerentibus i libenter bello lib0rari cuperent. De republica lib. I p. 332 A pro άnαiso I scrib.
Ibd. p. 332 C nulla littera mutanda, sed tamen aliter
verba estniungenda. Nam αλλα oi ει, quae Polemarchum plane non decent, Socratis Sunt, sua sententia posita, assensum exspectantis et exprimentis. Tum 'Eνη est: Affirmavit, assensus est, ut Saepe. Ibd. p. 335 Α: κελευεις δὴ ε/ιας προοθεIναι τωδικαέω ῆ ως τό πρωτον ἐλέγομαν, λεγοντες . . νυν Προς τουτω ωδε λεγειν, ὁτι κ. τ. λ. Quod Stalibaumius post: ἡ υἰς eto πρωτον ελθο/ιεν audiri vult λεγειν, praeter-
P. 533 D Hermannus geminata negatione omnia turbavit et evertit. Sententia haec est: est autem hoc, quod in te est, ut de Homero bene dieas, non ars, sed cet.: ἔστι γὰρ τουτο τέχνη
γ P. 239 C iocose materia nondum tractata a poetis cum puella procis proposita comparatur ἔστιν ἐν μνηστείρ). Mire Her- mannus aberravit. Duili do by Cooste
428쪽
Lib. In quam quod dure fieret, eo excluditur, quod, quae adiun- Fntur: νυν προς τουτω ωδε λέγειν, redeunt ad προσ-θεiναι. Itaque omissa una littera H Scribendum: προο-
προς τουτε ν ωδε λεγειν : aliquid addere iustitiae qualem antea definiebamus, . . praeter hoc nunc dicere; quanquam parum Latine sie infinitivo infinitivus per epexegesin superadditur, Graece optime. Ιbd. p. 339 Ε. Scrib.: ἄρα τοτε, ω ooφωτατε Θρα-
λεγεις; nonne consequitur. ut necessarium sit ipsum contrarium, quam quod tu dicis, iustum esse facere 3 De orationis Drma σπι βαίνει αναγκαὶον nihil opus dici; vid. praeter lexiea Stalib. ad Phaedon. p. 67 C. Συμβα νει etiam Astius, sed plura n0n recte moliens.ὶ
αυτά άποδοῖμεν και φαιμεν ἴδια ἐκε νης εἶναι; Ουδενὶ ἄλλω. Sic codices, vitiose: sententia enim est: cui ea tribuamus et cuius) pr0pria dicamus; necessario igitur ad ὁτω pronomen alterum adiungitur; et edebatur olim ἐκει,ου.
Puto pronomen a mala manu esse. Sub unum conspectum subiiciam omnes eos Ioeos, quibus in libris de rep. Platonis orationem verborum adiectione vitiatam esse suspicatus primus sum; sunt enim hi: I p. 353 D δεμένης ,
429쪽
περιελομενον ἐκβῆναι. Sic eodices optimi; in deterioribus aliquot smeliore uno, Ven. In additur ἐχειν. Quod Baiterus audiri voluit ἰδεῖν ἔχοντα. id lat aliis alia structura interpositis. quibus ipsum hoc τουτον δε adiungitur,
fieri nequit. Suspicor misse: νεκρον . . . μείζω ῆ καet 'ανθ ρomori πλουτου δὲ Ουδὲν, περὶ δὲ τῆ κ.τ. λ. Ibd. p. 361 C: αδηλον Ουν, ειυ του δικαίου εἴτε των
optativum post laturum aut, si malis, praesens si quis non per se sentit, sentiet ex Schneideri et Stadbaumn dssensionibus. Delendum verbum pravo ad explendam orationem additum, ut I p. 337 E. i. III p. 333 Α: ωρ αλλος τις ὀ λιγων ξ αντος. Ibd. p. 366 B. Intolerabilem habet tautologiam haec
nomen ex ultima syllaba participii praecedentis γενο/ιενοι ortum est. i
nέσθαι καs . In Hemanni exemplo, si recto numeravi, 16 Ioeis uncis voces notatae sunt praeter aliquot, ubi syllaba scribendo geminata significatur tonenda . si unum et stiterum Iocum excipias, recte, nec solius Hermanni iudicio. Paulo ante verba - γα μνανται sponsores habent MKII, ut in A casu excidisse putanda sint. P. 364 C recte post Muretum alii αδοντες pro διδοντες, sed simul accentum mutare debebant: κακίας ευπετείας non περι); ut sit aliquid ευπέτειαν διδοναι περί τινος, ridiculum tamen est ευπετείας διδοναι et ευπ. διδ. ως. Ρ. 365 Ε ἀμελητέον pro μελητέον conieci; praeceperat Baiurus.
430쪽
nifesta et in dativis nullam rationem habentibus et in illo Πρεοβυτέροις γιγνομιένοις, quod ita sine artitulo mirifico coniungitur cum γέρουσι, et alia. In μάλλον subest gerundium φατέον aut simile); deinde tollendum καi ante τους ποιητάς. Nam pueris Senes et anus haec decantare iubentur, cum adolescant adolescentibus) poetae cogendi
sunt illis sere eodem modo narrare et fingere: τοιαυτα φατέον στέον) προς τά παιδiα ευθυς καὶ γέρουσι καὶ γραυοὶ, καὶ πρεσβυτέροις γιγνομένοις τους ποιητάς ἐγγυς τουτων ἀναγκαστέον λογοποιεiν.
Lib. III p. 387 C in se orεται videtur latere: ώς
Ibd. p. 389 C tollendum prorsus inepte interpositum λέγοντι, quod debebat esse λέγειν. Poterat in mentem venire πλέοντι ut responderet praecedentibus κάμνοντι, ἀοκούντio; sed id alio loco ponendum erat ῆ πλέοντι προς κυβερν την). Ibd. p. 397 Α: πάντα τε μάλλον διηγησεται καὶ ουδὲν ἐαυτου ἀνάξιον olηsεgαι εἶναι. Ferii nequit διηγήσεται, sed violenter mutatur in id, quod requiritur, ιιιμήσεται, nec ratio ulla apparet additi s άλλον. Scripserat, opinor, Plato: ιιυλλον μιμησεται ἡ ) διηγησεται, librarii oculus a priore futuro ησεται) ad alterum aberravit. Ibd. p. 403 B: τά δὲ ἄλλα ουτως οπιλεῖν προς οντις σπουδάζοι, ὀπως /ιηδέποτε δοξει /ιακροτερα τουτων ξυγγίγνεσθαι. γ0 resertur τουτων p Scribendum: περὶ