장음표시 사용
431쪽
Πορια οἰκεiων. Ρrorsus pravum καί, sed pravum etiam in hac orationis larma οἰκείων pro οἰκείου. In καί videtur visse vestigium huius scripturae: χρῆσθαι δικαίων ἀπορία
δὲ et ην νυχην; Et res et θεραπεύοιντο flagitant καθίστα Οαν. οἱ καθιστάντες pro imperiecto est. Ιbd. p. 41I E. Nihil est διαπράττεoθαι προς Ti. Nisi tollendum est verbum cum Hermanno), scribendum est διατάττεται, ad digladiandum paratur.
γειν καὶ ἀντὶ κυνων λυκοις οι Οιωθῆναι. Graecum non ι κακουργεὶν τινι. Apud Lucianum de calumn. c. 12 scribendum: κάν τοὶς nosὶ τήν ἐλπίδα εχων, Ουκ ἐν σωπλησιον, ουδὲν κακουργε i. Tollendum Simpliciter κακουργεῖν, additum ab aliquo, qui n0n attenderet, quid h. I. esset ἐπιχειρεῖν. Lib. IV p. 421B scribendum: El μ ἐν Ουν et μεὶς μἐν φυλακας ώς ἀληθῶς ποιουρ εν ῆκιστα κακουργους τῆς πολεως, ὀ δ' ἐκεiνο λέγων γεωργους τινας καὶ ωσΠερ ἐν Πανηγυρει ἀλλ' ουκ ἐν Πολει ἐοτιάtορας, ευδαὶ μονώλλο ἄν τι η πολιν λέγοι. Σκεπτέον ουν κ. T. λ. Codices et editiones: ἐστιάτορας ευδα-ιονας, Gλλο ἄν τι ἡ πολιν λέγοι, οκεΠτέον ουν κ. z. λ., ubi ευδαψιονας abundat, verba αλλο ἄν τι πολιν λέγοι sententiam non
432쪽
Lib. III. habent, apodosis sine ulla anaeolathi specie male ab ossincipit. Mendum ex accommodatione ad proximum. Ibd. p. 424 D. Nonne: ραμως ταυτη spro αὐτ=,' λα-
Ibd. p. 430 Ε. Codicum omnium bonorum scriptura
καὶ ἄλλα ἄττα τοιαυτα ῶσπερ αυτῆς λέγεται, nisi quod in Α ad φαίνονται, in quo omnis dissicultas est, in margins adscriptum est γραι λεγοντες, etsi eam annotati m alii ad λεγεται referunt. Scribendum est, una littera detram:
ἔγκρατεια, ῶς φασι, κρείττω δὴ αυτου φα ένοντ α Ουκοῖν ὁντινα τροπον, καὶ ἄλλα . . . ἴχνη λίγεται. tarticipium neutro genere resertur coniunctim ad κόπια Dς . . . καὶ . . . ἔγκροτεια, quae dicuntur h0minem κρείττω ἐαυτου ostendere. Deindo illa καi αλλα cet. adiunguntur ad haec: κοσ/ιος που τις . . . η Ιων ροσυνη ἐστέ.Ιbd. p. 434 A pro πάντα ταλλα scribendum πάντα ταλα. Comprehendit Socrates exempla singulatim posita Ιbd. p. 439 A: Iri δε-αγος ... ου τουτων θήσεις των τινος εἶναι τουτο οπερ coetiν; Nulla est eonstructio nisi scribas των οιων τινος ε αι τουτο οπερ ἐστίν:nonne in eorum genere numerabis, quae ita comparata sint,
Ibd. p. 440 C: ζει τε καὶ χαλεπα ει καὶ ξυ/tμαχεδτω δοκουντι δικαίω καὶ διὰ τὰ πεινῆν καὶ διά εδριγουν καὶ πάντα Iὼ τοιαυτα πάσχειν υπο/ργνων καὶ νικα καὶ ου ληγει, πρὶν ἀν ῆ διαπράξηται et τελευτήση . . . πραυνθῆ. Ridicule, qui iustitiam defendat, dicitur Disiliam by Cooste
433쪽
propter famem et frigus hoc facere. Si καὶ . .. πάοχειν eum ριγουν coniunga8, uno/ιόνων obiecto caret, Si ηαι. . . na σχειν υποι.ένων c0niungi velis, nescias, cri per i ii
adiungatur participium. Deinde perverse primum simpliciter vincere dicitur και νικῆ), deinde n0n desinere antequam aut rem perficiat svincan aut moriatur vincatur, Scribendum; καὶ ξυν ιιιαχεὶ τω λκο-ει ακαίω καὶ δι
αρχικον γενους ὀντι; Non obtrudenda Platoni haec or tionis forma ἔντος oi ου πρέπειν uυτω, ut okν pro ἄστει υτο posito pronomen αυτο alio ca8u Superaddatur, praesertim optimo codice et aliis bonis dissentientibus, in quibus scribitur: otheti σι ρενιειν δουλευειν εον δ' αυ δουλευειν oet. Videtur fuisse: δουλεέειν, τῶ δ' αυ μυήλ-λευειν, αρχικου . . . o,etι; cum tale sit, ut id servire deosat, illud contra alterum non servire. Liberius haec de altero genere adiunguntur in πρέπειν cum contra non deceat . Ac sortasse in hac sorma orationis Plato ο ε μυ- λευειν dicere ausus est, Πρέπει c0gitans. 33 Lib. V p. 452 Ε: καὶ καλου αυ snoυδάζει προς ἐλλον τινά σκοπὰν οτησά/ιενος η τον του ἀγαθου. Neque καλου σπουδάζει προς σκοπον οτησάμενος recte defenditur neque ipsum σπονδάζειν προς σκοπον. Tollendum προς, ut apte cohaeredes καὶ καλου αν ἄλλον η τον τον άγ. νηοπον γηsάμενος οπουδάζει. De p. 4bi A v. p. I 8l n.ὶ
ι Ρ. 443 C adeo inania sunt illa: δἱ o καὶ ωφελει, adeo δύ o nihil, quo reseratur, habet, ut certum mihi sit aliquid latere; latet autem opinor appellatio imaginis e labula aliqua ductae vina κελαινacpis Eaωλον τι me δμωo-ηs ; sed nihil probabile extundere possum.
434쪽
Ibd. p. 454 D recipienda erat codicum scriptura sublatis
ύλλην; Iυντως που. Edunt fere: ἰατρον καὶ ἰατρικον την -χην.) Hoc dicit 80crates, eiusdem naturae appellationem spectare tantum ad ipsa ἐπιτηδευ/ιατα, de quibus agatur itaque omnes ἰατρικους esse eiusdem naturae etiamsi aliis rebus disserant) contra ἰατρικον καὶ τεκτονικον diversae etiamsi aliis rebus similes sint). Bis adiectiva naturam significantia p0ni debent, primum duo eadem, deinde duo diversa. Ibd. p. 459 C: ἰατρον δε που μὴ δεο/ιενοις μιενσωριασι φαρ/ιάκων, αλλα διαίτy ἐθελοντων ἐπακουειν, καὶ φαυλοτερον εξαρκεὶν ἡγου/ιεθα εἶναι οταν δε δηκαὶ φαρμακειειν δεη, ἴσμεν, οτι ανδρειοτερου δεῆ τοc ἰατρου. Restituendum, quod Stephanus et ante eum com rectores qu0rundam c0dicum coniecerant, ἐθελουσιν. Id ad φαρμάκων errore accommodatum est. Sed necessario tollendum εἶναι. Alteris aegris putatur καὶ φαυλοτερος ιατρος ἐξαρκεὶν, alteris ἄνδρειοτερου δει. Prorsus nihil est neque ἰατρος ἐξαρκεὶ φαυλοτερος εἶναι neque καe φαυλοτερος ἐξαρκεi ἰατρος εIναι.
Ibd. p. 460 D: τὰ δ' ἐφεξῆς διελθ' sis εν ο προθυ- sto ιεθα. Boni c0dices praeter A neos ηθοπιιεθα. Quod sub utroque latet, in ductus recentissimis codicibus scriptum est c0niectura: πρου θεριεθα. Neque de studio neque do providendo agitur, sed de Eb80lvendo, qu0d supra proposuerant; itaque subiicitur: ἐφαριεν γάρ δή κ. v. λ. Ibd. p. 46b B: ἱκανω γάρ τω φZλακε κωλυοντε,
3 Ρ. 457 D recte in duobus recentibus codd. eoniectura scribit ἀλλ' οἶμαι περὶ vos, εἰ δυνατον ξ ah, πλειστκην ἄν ἀμφισβῆτησιω- γενέσθαι, in reliquis ἄν ante αμ. excidisse, poterat supra p. 174 n. adscribi. Diuili od by Cooste
435쪽
ει που παραπίπτοι, εἰσαέθις σκε νο/ιεθα, νυν δὲ τους ριὸν φυλακας φυλακας ποιουριεν, τὴν δὲ πολιν ως οἰοίτε εθιεν ευδαι/ιονεστάτην, ἀλλ' ol κ . . . πλάττοιμεν. Et πλάττοι/εεν eum σκεφοριεθα et notoc/ιεν copulatumet παραπίπτοι et ειιιεν iis subiuncta flagitant σκε νοi
Ιbd. p. 466 B: ἀλλ' ἀνοντος τε καὶ μειρακιωδης δοξα ἐ/ιπεοουσα ευδαι/ιονίας πέρι ορ - σει αυτον διάδυνα ιιν ἐπὶ τὰ ἄπαντα τά ἐν Πολει οἰκειουσθαι. Prorsus nihil est οριιῶν propter potentiam; esset aliquid τὀ ἄπαντα δυνά/ιει οἰκειουσθαι, etsi abundaret.
οίος ἄν ειη γ 'os ενος. Non quaerebantur duo, num fieret et qualis suturus esset vir iustus, sed, quemadmodum in ipsa iustitia, unum, qualis futurus esset; additur significatio difficilis ad reperiendum et rarae rei: εἰ γενοιτο. Tollendum igitur καί, additum non intellecta oratione et sententia. lbd. p. 473 D: των δὲ νυν Πορευομενων χωρις εκάτερον αἱ πολλαι φυσεις ἐξ ἀνάγκης ἀποκλεισθωσιν. Mnititndo naturarum nihil omnino ad rem pertinet; ipsa forma orationis stων πορευο/ιενων αἱ φυσεις pro οἱ πορευο/ιενοιὶ significat notari vitium aliquod naturae, propter
436쪽
quod hi homines excludantur. Scripserat Plato: αἱ νυοεις claudae et imperfectae, e in se ilige und hin kende).Ιbd. p. 479 A. Nihil non recti est, si quis noλλά ἐά καλά putat, sed si αυτό μεν τοὶ καλον nullum esse putat. πολλά καλὰ νομίζει, multas res pulchras putat
esse. Tollendum τά. Lib. VI p. 486 D: 'μιλος σμονα αρα-ἐν ταὶς ἱ-νως φιλοσοφοις μιχ ποτε ἐγκρινωμεν, ἀλλἀ ιιν ζ tioνικήναυτήν ζητwtεν δεὶν εἶναι. Prorsus barbarum est:
post futurum, sed minime in eo haeret; nam idem esse atque ἀπολογησομεθα, ο ἐλέγομεν, οσι. Sic ludimus philologi. Sed nulla hic est ἀnotoria futura , sed confirmatum Socrates eventu putat, quod antea opinione et quasi ratiocinatione praecepissent. Scripserat Plato: ' ουνδη ου μετρiως ἄπελογιούμε θα, ὁτι κ. z. λ. X p. 607 Bo cod. Α restitutum est ἀπολελογίσθω pro άπολελο-
factum putabam; sed n0n confido. Ibd. p. 490 C: και δη τὀν αλλον τῆς φιλοσόφου φυοεως χορὰν τί δει πάλιν ἐξ άρrie ἀναγκάζοντα etάττειν; Nulla hic ἀνάγκη. Scrib. cerissime: πάλιν
437쪽
tum escendere iubentem. Ιbd. p. 49I D: ὁσω αν ἐρρω/ιενέ-ερον v, το--ωπλειονων ἐνδεi των πρεn οντων. Non agitur, quot decoris careat semen aut animal, sed quantum distet ab eo, quod deceat et rectum sit. Scr. : τοσουτ' πλε ον. Ibd. p. 494 E: 'Hὰν δ' ουν . . . δια το ευ πεφυ- κεναι καὶ τὰ μγγενὲς των λόγων εις αἰοθανηταί τέ πνκαι κάμπτηεαι καὶ ε λκηται προς φιλοσοφίαν. Quam pravum esset eis, exposuit Stailbinius nec quicquam valet Selmeideri excusino. Scrib. videtur: εἴσω αἰσθάνηται. Ibd. p. 496 B: Πάνυώκρον δή τι . . . λείπε αετῶν κατ' ἀξίαν ὀνειλου-ων φιλοσωp α, ῆ που - ο φυγης καταληφθ ἐν γενναῖον καὶ ευ τεθρα/ μενον ἰθος ἀπορεατῶν διαφθερουντων κατά φυσιν μεὶναν ἐπ' αὐτὴ, ῆ ἐν σμικρα πολει ὀταν μεγάλη /χη λ. Quomodo, qui supersunt ἀπορία των διαφθερουντων, dici possunt de pro hensi fuga P et quid est καταλαμβάνεσθαι υποφυγῆς, quasi iuga persequatur et prehendat p Scrib.: vno- φυγὴ καταλε φθέν, suffugio relictum.
Ibd. p. 500 Α: ἡ καὶ ἐάν ουτω θεω-αι, ἀλλοίαν τε φησεις αυεους δοξαν λή γεσθαι καὶ ἄλλα ἀποκρινεὲ- σθαι; Qui sic interrogat, aperta significat, non aliam Opinionem suscepturos nec alia responsuros illos, de quibus agitur τους πολλους), quod prorsus loci sententiae omla rium est; sperat enim Socrates, eos ad rectius iudieandum
Quod p. 499 B ipse correxeram: καὶ τῆ πολει κατηκοφ γενέσθαι, vidi postea Schleis acherum etiam invenisse. Duplex requiritur necessitas, quae et philosophos cogat rempublieam eapesserest civitatem iis auscultare. Disitiros by Corale
438쪽
adduci posse. Pravum etiam φήοεις et ipsum et tempore. Agitur enim, quid Adimantus nunc putet tunc laturum, non quid tum dicturus sit. Mendum est in τε ν ήσεις, pro quo scribendum Opinor απιπτεις. Ιbd. p. b01 D: Ty δις τὴν τοιαυτην φυσιν τυχουοαν Προοηκονταu ἐπιτηδευματων ἐξονοινα ιιπιοβν τῆσαι Vel p0tius, quoniam ου Sequitur, φ οουσιν, quod ex illo sumitur) ουκ ἀγαθὴν τελεως i σεσθαι καὶ φιλοσοφον, ελερ τινο αλλην, ξ ἐκείνους φηοειν λον, ους με ἐς ἀφωρισα/ιενς Rectum erat φησουσιν. infinitivus serri nullo mod0 p0test; additum est verbum, eum non intellegeretur audiri ex praecedentibus. Ibd. p. 504 B: 'Eλθοι εν Που, ἔτι, ως ρειν δυνα- etὀν ην καλλιοτα αυτά κατιδεὶν, ἀλλη 3ιακροτέρα εἴη περίοδος, η, περιελθοντι καταφανῆ γiγνοιτο. TOllondum χοῦν, qu0d et incommodissime interponitur intor ἔτι . . . εχ nec 0mnino usitate additur in hoc ωe δυνατον κάλλιστα . ad ea quam pulcherrime conspicienda
Lib. VII p. blb B pro ου ταυτὰ scrib.: ουκ αυτ ά ... τὰ παριοντα. Sed vere0r, ne aliud lateat mendum scripseritque Ρlato: Ουκ αυτὰ ο γεI ἄν τὰ παριοντα αυτους 3 ο/ιέζειν oνοιιάζειν ονομιάζοντας ἄπερ ορῶεν; aut: ονορεάζειν, ονομάζειν δ' ἄπερ ορωεν; Ibd. p. bI8 Ε: η του φρονῆσαι ἀρετηὶ παντος μαλλον θειοτέρου τινος τυγχάνει, ώς εοικεν, ΟυGα, Ο τὴν μεν δυναμεν ουδέποτε ἀπολλυσιν, υπο δε τῆς περιαγωγῆς κ. v. i. Neque παντος μάλλον initio positum recte coniungitur cum se ἐοικεν et aperte ad θειοτέρου τινος in hac orationis larma: ἀρετὴ θειοτέρου τινος εστινὶ desideratur substantivum. Ρlato. ni fallor, scripse
aut υφάο ιατος. DB p. bI9 B dictum supra p. 27. Ibd. p. b27 Α: Λψουσι μέν που μάλα γελοίως τε καὶ ἀναγκαίως. Miram advel biorum coniunctionem ;
439쪽
κ. z. λ. Abundat vitiose ου, desiderari particula interro- Sgativa nequit. Scrib.: ῆ εἰ προς ουδετερους, αλλά o αυ- ρο
Ibd. p. 528 C: ἐπεὶ καὶ νυν υπο των πολλων ἀτρ- ριαζο/ιενα καὶ κολουο/ρενα, υno δε τῶν ζητουντων, ' λογον ουκ ἐλοντων, καθ' ο et ι χρήσι/ια, δμως προ e ἄπαντα ταυτα βία O χαριτος αυξανεται. Debebat esse υπο ιιὸν τῶν πολλων set habent 3 ἐν codices quidam infimi et pleraeque editiones, omittunt optimi et mediocres 'omnes), deind0 ad ψmo δὲ τ. addi participium resp0n- dens superioribus. Scrib.: υπο των πολλων se τι ρα si ενα καὶ κολουομιενα υπο των ζητουντ . Particula δή malo addita est, cum etiam και κολουost ενα tractum esset ad υπὰ των πολλῶν. Truncabantur τά /ιαθ' vinetia ab ipsis studiosis, non omnem amplitudinem e0rum intellegentibus nec persequentibus. Adduntur p0st tit ξανεται haec: κώ ουδὲν θαυ/ιαστὰν αἱτά φανῆναι, in quibus quid sit nudum cyανῆναι, nemo dicat; itaque etiam Stalibaumius coniseturam tentavit. Scrib.: δ αυδια Πτὀν το υτ α φανῆναι
qualia significantur verbis υno χάριτος). Respondet Adimantus hoc e0nfirmans: Καὶ suν δη τό γε ἐπίχαρι καὶ διαφερόντως εχει. Excidit τοι p08t τον. s De p. 529 C dictum p. 17.
Ibd. p. 530 B: ουκ ἄτοπον, οι ει, ὴγησεται τον νο/ έζοντα γίγνεσθαί τε ταυτα ἀεὶ οἰοαυτως καὶ Ουδα- ρεν ουδὲν παραλλαττειν, σῶμά τε ἐχοντα καὶ oρώμιενα, καὶ ζητε, Παντι τροπω τήν άληθειαν αυτων λαβεμ. Neque ad ἄτοπον, quod masculini generis est, referri ζητεὶν potest neque in νο/Mζοντα nam καὶ ... ζητουντα debebat esse); et praeterea verus ast nomus ineptum puta-Diuitiaco by Cooste
440쪽
bit Socratis iudicio) eum, qui hos coeli motus, qui conspiciantur, αεὶ γίγνεοθαι ωσαυτωρ et in his ipsis veritatem inesse credat, minime ineptum putabit sed vel maxime necessarium ipsam horum veritatem alibi sin idea eorum quaerere Itaque scribendum aut: και ζητησει, ut coniungatur cum ηγησεetote, aut: καὶ ζητε ἐν δειν, ut ab ἡγηοεται pendeat. Ibd. p. 532 C: καὶ ἐκεi προς si εν τά poci εε καὶ φυτὰ τό του ηλίου iis άμναρε α βλεπειν, προς δὲ τά ἐν υδασι φαντάσματα o εiα καὶ σκιας εῶν ὀντων, άλλ' οὐκ εἰδωλων σκιάς δι ἐτέρου τοιούτου φωτος ὼς πρός ήλιον κρiνειν άnoσκιαζομενας. P0Stillud προς ιι ἐν τῶ ζωα . . . ἀδυνα/ιία βλέπειν in altero
membro πρόιr δὴ τα ... φαντα asineta perspicue requiritur
c0ntrarium substantivum, quo significetur libera videndi potestas, latetque id substantivum in adlactivo ab his
Ibd. p. 533 L. Nimis violenter grassantur Hermannus es alii mutando, Stallisumius, quae sanare nequit, delendo.