Io. Nie. Madvigii ... Adversaria critica ad scriptores graecos et latinos ..

발행: 1871년

분량: 755페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

631쪽

Lib. V.

Ibd. p. 94 B, una littera melius ceteris adiuncta, locus sic constituendus est: 'Eπεὶ δ' η εἰληθιννῖ φιλίia

632쪽

Lib. V. πολυφιλίαν υπεναντιοῆται, καὶ ait Tu . . . κρ Πις. Σκεπτεον mi πρωτον κ. T.

dictum est p. 140.

633쪽

Lib. V.

ad Troili et Priami comparationem de qua a Callimacho sumpta Cicero Tusc. I, 933 pertinet adiuneta condicio; inania et perversa illa ης ἐθρήνει. Scribendum: Mεὶον γάρ οντως Tρωιλος ἐδακρυσεν Πρία/ιος, και Πρία/ιος

oso ν ά ν ε θρηνει. Oiu γουν κ. τ. λ. Priamum ipsum, si stante fortuna regni m0rtuus esset, minus ploraturum

fuisse dicit, qualia nuqe deplorantem apud Homerum audimus. Frequentia sunt in his Plutarchi scriptis huius men-d0rum generis, de qu0 dixi supra p. 42 sqq. exempla, pauca ab aliis, plura a me ip80 animadversa; vid. praecepi. conivg. c. 2b subi Wyttenbaehius in animadversi0nibus idem omnibus litteris posuit, in qu0d ipse incidi: et v γάρ α ιοχρῶσε3ινον, εἰ τιλε reciι δια ἔο ηθος, τῆ δε καλη, εἰ διατ ὀ ἰθος Ῥιαλλον ῆ τὀ καλλος , de Superstit. c..11, de glor. Athen. e. 3, de Iside et Osir. c. li, de des. Orac. c. 3, viri. d0ceri p0sse c. 3, quaesit. c0nv. VI, 3, i, 3, VII, 8, 4, 9. IX, 3, 2, 4, de Stoic. repugn. c. 2b, l, adV. St0ic. c. 35. 4 et 42, 5, adv. C0l0t. c. 24, 4. Ibd. 26 p. 1lb Α oratio sic interpungenda est: 'Aλλ'

εργων. V. εδειξε τὰ εἰωθος.) Si eonsiderarent, desiturum aliquando luctum, simul considerarent, quo facto cisterposito desiturus esset. Tempore nimirum. Quid igitur tempus essecturum' Pr0prie: quid eum tempua essecisset' Synt.

634쪽

sublato καἰ p0st et γε/tονικην. Ibd. 8 restituendum e codicibus onust ηδονάς pro ὁοας ε δοναί. Sanitatis curam Plutarchus dicit vel voluptatum causa adhibendam, qu0d m0rbus voluptatibus plus etiam quam acti0nibus, peregrinati0nibus studiis litterarum obstet. Itaque etiam recte Megeriaeus: καρ γάρ λοσοφειν

635쪽

Lib. V.

rabantur, sed ἐπιδ νη/ιiαι significations apud medicos recepta). Verbum λεγουσιν, quod Meger. et Wyttenbachius in Uro/ιεν mutabant, prorsus tollendum est; nam ad ips0s aegrotos ἐπιφ/repo/ιενοι pertinere debet, de qu0rum

effugiis alioquin nihil dicitur. Infra p. 127 A seribi debet:

636쪽

Lib. V. κ α ειν, εimul spiritum retrahere, eademque correctio

adhibenda fragmento de anima, quod Wyttenbachius comparat. Supra Α) in nερὶ Οαντων subest unum substantivum pendens a χρείαν, sed n0n reperio; dentium mentio hine alienissima. Ibd. 20 18 W.ὶ p. 133 D: ευθυς καιζεουσν τῆ βαρυνειν τ' ν περοιν, αλλ άναπνοην καὶ χcia. α σ3ια εχειν. Aut εχειν ἐαν aut tantum ἐαν poni debet. Paulo post D) scribendum: ύγωοι προ e

637쪽

Lib. V.

codices retinetur πρεσβυrερον pr0 πρεσβυτατον. Ε φοβερωτατορ n) in vita AEmilii c. 28 et quaesit. conv. I, 2, 2, 2 laetum est νοσερωτερον in ap0phth. p. 198 B. CD. ad Strab. V p. 223.f0nviv. septem sap. c. 8 p. Ib3 Α pro κατα ταυτας scribi oportet κατ' αυτάς, c. autem II p. 154 Ε: ἐν η

restitui Plutarcho supra p. 23. '

638쪽

Lib. V.

Ibd. 11 p. 170 F supplenda, quae ob similitudinem

in Apophthegmatum farraginem ex Ρlutaretii vitis ceterisque seri tis a duobus, ut videtur. hominibus corrasam, ab altero paulo diligentius ducum et imperatorum, ab altero Laconum Lacaenarumque neglegentius, et aliunde auctam Wyttenbaelitus et Dueb-nerus mira inconstantia sic ediderunt, ut alia menda corrigerent, alia, quorum eorrectio ex ipsius Plutarchi altero loco sumi simpliciter poterat, relinquerent sine ulla notatione sut p. 206B: πολίχνιον . . . λυπρὸν ἐν ταῖς ' Aiπεσι περιερχομένου pro παρερrομένου, ut Scribitur Caes. e. 11, p. 236 F παραχωρεῖν τοὐς νεανίσκους Pro νεανlσκοις, ut est Lyc. c. 12). Ex iis, quae celerrime percurrens annotavi, quattuor ponam. Nam p. 208 F. scribendum est: κελευσαντος, εἴπερ ἐστὶν oς δοκεῖ, στρατευεσθαι, p. 214 D: παρα πολυ μὲν Θηβαίων. παρα πολυ δὲ Λακεδαιμον cos ἀμειν νων οντων, OmiSSO χειρόνων post Θηβαίων, p. 221F:ουτε τί αἰτήσαντα Ουτε δανεισάμευον, p. 225Α: ἐρωτώντων Μήτι δεερ- δι ἐγνωκας ποιειν ξ τὰς παροδους κωλυMM. ἰέναι κωλυσων-λπω τω δ' ἔργφ θανουμενος. Cetera omitto.

639쪽

Lib. V.

subiectum et praedicatum confundit; sequitur: τὰ ἄδρότερα καὶ Ουνεστηκοτα ηδη. Tum BJ saciendum: ἀ/ιηχανος ην pro ηὶ φορἀ καὶ πλανη. Ibd. 7 p. 3I9 F: ἐγώ γὰρ καὶ Κλεοπάτραν et v etetny

isαρος τίθη/ιι. Aut ἐν ety τυχη scribendum aut, quoniam Duebnerus τx in codicibus non esse significat. τυχην Καίnαρος et so ., Coesaris fortunoe partem. Aliud mendum ex hac pagina sublatum est p. 67 n.)Ibd. 8 scribendum: et ἄν ἱ δρυσαρι νων καὶ κτισάντων et ην Πολιν, n0n ἐνιδρυσαι ἐνων, ut extremo capite scribitur ἐν ἱδρυο ει καὶ κτίoει noλεως. De c. 9 extr.

dictum est p. bb, de c. 11 p. 323 F p. 54.

εκυπτε, evite demisso sedebat.

640쪽

ρ ε σι α ζηται του oτρατου. Medium de Camillo sibi ipso comitia habente. C. 13 p. 326 B mutandus praeeunte interprete Latino) accentus et una littera, ut sit: ὁ δὲαγων αυτο ν n0n αγών αυτος) εος αληθωρ ἐπὶ non ὀ ἐπι Πάνet ας ἀνθρωπους αξης ερως. Proxime ante scribendum: οι προφασις quo expeditionem 3uscipiendiis pro hac πρ. De Alexandri sortuna I, 3 seribendum: ἔτι pro ἐπὶ)eto ἐς Φιλιππικοὶς πολέμοις ἐπἐsπαιρεν η 'πιλας. Rd. b p. 328 D tollendum καί ante Περσων, ut haec sit sententia: Ομηρος ην ἀνάγνωσμα Περσων καὶ Σου-

γι'δίας ἰδον. Paulo post p. 329 A scribendum praeeunte Reishio, sed in forma aberrante): αἷς ἐ/ι πολισθείσαις et proxime ante cum Rei8ki0: παροικοῆ σαν). Ibd. 9 p. 33I C: Πως γάρ αυτον ἐπι τoiς ἰδίοις ἀγάλλεο θαι τραυι ασι; Εxcidit οἴει post ἰδίοις. Recte interpres Latinus. Ibd. 10 p. 332 A: και την 'πιλάδα σπε ραι, καὶ

γένους παντος ευδικίαν κ. είρ. Adiectivum est 'Eλλάδα in poetico sermonis e010re. De Alex. Drt. II, 2 p. 334 D: καὶ το ενδοξον αυ- των καὶ χάριεν τω τερπειν δ' οὶκ ευάλωτος εἰς τορ ιιιεισθαι. Excidit vox, cum forma orationis huiusmodi esset: ἐν τω τέρπειν εἰδως Ουκ ευάλωτος εἰς τομιιιεῖσθαι. Ipsum participium non praesto. γ

J C. 1 p. 334c mire errant interpretando; ουδὲ παρὰ τοῖς ἀντιτέχνοις Diuiti su by Cooste

SEARCH

MENU NAVIGATION