장음표시 사용
661쪽
c. 2, 1 dictum p. 60.) C. 2, 4 scr. : ἐπολιοδαίνουσαν
vid. synt. Gr. si 198 a. Postremo g 10 e vestigiis littera
662쪽
Lib. V. γαρ ζυμωσις ολίγον an οδεῖ σαπῆναι V. an οδεὴς
εἶναι et g 13 ἐξαραιουνται pro ἐξαερο υνται, ut g 12
C. 3, 2 pro τῶν ἄλλων scrib. των ἰατρων et g 11 aut διαβρέχειν την τροφὴν vino, pro διαιρεὶν aut Verbum reperiendum, quod condire significet. Tum g 12 13 scribendum ' δαλερον δαλερου λάβετ' ωδε καὶ ἄλλου ἐπ' αλλο α ρ os φο ρου ἐνοντος τῆ θερμότητι, ἐν Tiu πνευμιατι κ. τ. i. inditur: λα fietu, ' δὴ καὶ ἄλλου ἐπὶ προοφορον /ιενοντος τῆ θ ερμ. ἐν et υπν. Ipsum Empedoclis versum, qui longe aliter apud Macrobium scribitur, n0n attingo. Ibd. 2, 2, 2 pro ἐξαίρει τὴν ψυχροτητα καὶ συνεκπέττει το υγρον scribendum ἐξαιρε I, atque etiam V, 3, i, Il ἐξαιρουντ α τῆ θερ/ιοτητι του οἴνου το νεαρον) pr0 ἐξαίροντα et VI, 1 g7 τω ἐξαιρε ἐν τὴν κολλωσανυγροτηταὶ pro ἐξαίρειν. Recte p0nitur accentus V, 9 extr.
C. 3, 2 κελευσαντα καθ' ἐαυzoν Oραν καὶ προσευχεσθαι τοὶς θεοῖο scribendum: κελευσαντα καθαριιον δραν καὶ N. T. Ibd. 4, I: -δηφος . . . χωρίον ἐστὶν αυτοφυὲς,
πολλά προς ορδονάς ἔχον ἐλευθερiους. Scrib.: χωρίον ἐστὶν αυτοφυῶς noλλἀ n. fy εχον ἐλ., c. autem 2, 13: καὶ υ/ι ἐν καὶ νὴ Λῖα τοῖς ἰχθυο nωλαις, duabus vocibus retractis. C. 3, 4 καὶ τῶν ἄλλων ο=υν οἱ ἀλες - διον
663쪽
in fastigio templi Hierosolymitant . Quam imaginem Graeci
est. de audiendo c. s Athen. XI p. 482 B. Sed iam in interpretatione Latina est Colias terra. J De 3 2, 6 vid. p. 29.)Ibd. b, I, 2 oratio sic supplenda videtur: ἐφάνη ριοι i
664쪽
Rd. 9 g b videtur aliquid excidisse et sic olim
liter a Wyit. discedit; de codicibus non e0nstat.)Ιbd. 10, i, 4: πως γαρ ἀφωσίωσαν; omnium consuetudo sin hac significatione) p0stulat αφω σιωσαντο.
c. 3, 6: τὴν υν sαρκα κρεα γεγονέναι. Duebnerus σαρκα νεκραν γεγονέναι edidit, nescis, adiuvantibusne codicibus; tollendum erat σάρκα relinquendumque acute dictum: την υν νεκραν γεγονέναι. Lib. VI, 2, 2,I: 'Eλκει μοι ταυτα Πιθανῶς fle νἐγκεχειρῆσθαι. Scrib. de disputatione et argumentatione): ἐπικεχε ιρῆσθαι. Vid. III, b, 1 et 2, VI, b, VIII, 4 3 et b, IX, I 4, 2, de Stoicor. repugn. c. I 0 gg 4, 14, 16, Di0g. Laert. IV, 28, cet. Paulo post g 2 ex litteris in
cisi habet aliquid novi haec oculi imago adiuncto genetivo Auge fur). g b scribendum: Προς μὲν γαρ τας ξηρο-
665쪽
Ibd. 3, 1, 1 exciderunt quaedam; scriptum enim fuerat
ad hanc lamam: ... ὀ ἐοτιων η/ιας καὶ ταυτα ετ γ/tετριως λεγεσθαι καὶ προρ αλλην ἀπορίαν τα ς των πορων κενεύσεις καὶ ἀναπληρ-εις noteli', διὰ et i et o te ιὲν πεινῶσιν, ἐάν πίωσι, παυεται ἡ Πεἶνα ἐν τω παραυτίκα, τοἰς δὲ δι Ρωοιν κ. z. 1., et ad aliam quoque qu6rationem 3olvendam facere et pertinere meatuum inanitiones et repletiones. cur eet. g 2 scribendum: Toυeto δὲ et ὀ πάθος οἱ τους ποθους υποτιθε ιενοι PF- τα . . . fιοι δοκουοιν, εἰ καὶ /ιη τα λλα, 'tονοι αἰτιολογεῖν. Ante Duebnerum, qui Wyttenbachii coniecturam secutus est, edebatur: εἰ καὶ /Dῆ πολλὼ ιιονον πιθανως αἰτιολογεiν. Deinde g 3, ut alibi Nid. ad Diod. Sic. XI
b. XVI, 67, XVII, 95, Strabon. II p. 85, XV p. 705 XVI p.
767, Plutarch. c0nsol. ad Apollon. c. 6, hic IX, 3, 2, 4ὶ μεν particula indicium facit alterius membri ob idem vocabulumbis positum omissi; scripserat enim Plutarchus: τὸ ι ἐν ποτον Παραλλονται, τό - aut το δε σιτίον OZ π αραδεχ.οντα ι. e. 2, 10 scrib.: τῶ γὰρ υποξηροτητος ἡ7 παχους pr0 πάθους) άργὼ καὶ βαρεα.IM. 8, 1, 4: 'Eακει δὲ η βουβρωστις ετερον εἶναι. Nonne: ουχ ἐτερον 3 e. 2, 2 scribendum: Bρουτος ἐκ
Λυρραχνου προς 'Aπολλωνίαν ἐων ἐκινδυνευσεν. V. deest ιων.
666쪽
δεὶρ ῆ pr0 ου ς αλὰ.ος Velut vit. Crass. c. 2, Nic. 15 Cic. 18, Cle0m. 13, Ti. Gracch. 6, Brut. 43, de genio 80cr. c. 2, ad princi p. inerud. b, 3. Cap. 3, b primum καί
667쪽
Ibd. 4, 1, 6 scribendum videtur: ουδὲ pro 'Eπεὶ)
De Amphictyonibus Pythia lacientibus testimonia habet Hemannus antiq. Graec. ΙΙ de caerimoniis) g 49, 2l Plutarchus huius ipsius operis lib. VII, b init. se. b extr.
Galba significatur, de quo Spaldingius ad Quintil. VI, 3, 27, inte p. Horatii ad sat. Ι, 2, 46. Miror Winchelmanni ad amator. c. 16, 23 dubitationem in facillimo Graeci librarii err0re. C. b exu. scribi oportet: sex δ' ἐκελοις ευκόλως
668쪽
Wyu. pro ευκοπέος) ουτως δια των ονομάτων ωσπερ τοιχί ων spm τριχ=ων), τα /ι ἐν ἐκκοπιουσι τὰ δὲ καθαιρουσι, παραδυσεις δίδωμεν spro δίδο/t εν et aut ne illis quidem sic facile concedamus, ut per verba tanquam per parietes furtim penetrent, partes eorum alias odientes, alias demolientes.
Ibd. 7, 4, 4 Wyttenbachius sine varietatis mentione:
Ibd. 8, I, 3 quae exciderunt, sic sere suppleri debent:
nihil opus est diei. Ibd. 9, 2, 7 scribendum: ὁθεν ἐν ἀφωρισ/ιενοις
Vulgo deest ἐν. Ibd. 10, 3, 3: Ἐκείνην Ουν τρε post εθα. Hoc eSt: illam fugabimus. Scrib.: 'En ἐκείνην otν τρεχν. g 4 tollendum τους καρποις, adscriptum ad τὴν ὀπωραν.
669쪽
Lib. IX, 1, 1 init.: ἀποδειξιν ελαβε τω Λιογενέω ων . . . μανθανόντων ἐφηβων. Nomen laci est: ελαβεν ἐν τευ Λ. Sed nomen ipsum corruptum. Λιοοκορίω 33 C. 2, 7: 'Eμνήσθη δὲ καὶ ἡ Θεοδωρου . . . γυναικος Ιmo: 'Eμνησθη δὲ καί τις τῆς S. Non dicitur impera0naliter passive. C. 2 38cr.: δια στοματος πἀοιν, ὀ ἐν τοὶς pro πάσιν ἐν goic. Ibd. 2, 2 2 e codicibus restituendum: των ριὲν μακρων οντων, τῶν δε βραχέων, των δ' άμφότερον pro ἀραροτερωνὶ καὶ διχρονων λεγομ ένων, e. autem 3, 1
scribendum: Ουτω καλεὶν τον βουν και βουν Ου δευτερον . . . αλλα πρῶτον τίθεσθαι των ἀναγκαίων.
Ibd. 3, 2, 4 scribi debet primum: καὶ μὴν οτι
pro ὀ) πάντων όρι ιων πρωτος τελειος μὲν τριάς . . δῆλον ἐστι, deinde: τουτων τοiνυν ἡ /ιεν ἐξάς υπο τῆς τετράδος, η δὲ τριὰς υ πο τῆς ογδοάδο ς πολλαπλαGιασθείσα κ. .. λ. N0cuit vocabulorum terminatio eadem αδορ). Ust. ad VI, d, 1, 3. Ibd. b, 2, I: μύλιοτα τω νω. Ιmo: τω ρω, serendo sumine mirerre. g b: δυναμειν ἐν τοὶς a μετέροις Πράγμασιν. Ibd. 14, 1, 2 pro φασίν scrib.: φησίν Hesiodus). Amatorii x) e. 2, 2: Λαφναῖον τον 'Αρχιδάμου, Λυσάνδρας ἐρωντα τῆς Σῖμωνος κ. τ. λ. Ε c. 6, 3 apparet, Daphnaeum ipsum Lysandram non amasse, sed alii eius amatori amicum fuisse. Codices hic Λυσανδρον etc. 18. 6, ubi nunc editur διά Λυοάνδραν, illi Λυοανδρον
Adhibui Winchelmannum. Nonnulla ab eo non recte posita revocanda ad priorem formam sunt, quaedam satis manifesta, ut e. 17, 18 p. 761 Ε, ubi genetivus praecedens ex ἐρωμένω. . . γενομένφ genetivos effecit. Ipsa in libro eorruptissimo et pravitatis illius Graecae foedis notis impresso pauca et fere parvis
670쪽
sine praepositione. Scrib. hic videtur: καὶ Λυσανδρον. Λυοάνδρας ἐρωντα et c. I 8, 6: δια Λυσανδρον.Ιbd. 7. I : Προκηρεξας ἐριου γ ἔνεκα πάσαις γυ- ναιε ν άν ἐραστήν. Sic codices nam edd. ἄν omittunt): scrib. videtur: γυναιξειν si ναι ἐραστην. ἶ2: Mθα γάρ,
παυσάσθω τρυφωσα, Οχῆμα λαβοέσα τῶν του πάθουe οἰκείων, omisso καί ante σχῆμα. Eadem particula sublata iam est e. 9, 9 ante 'Aφροδίτης, tollenda o. 13, 6 anto
κον. Manifesto idem amicitiae genus est τὀ φυσικόν si τὰ Ουγγενικον ipso Plutarcho declarante; scrib.: εἶτα εὀζενικον. Eodem capite g 2I p. 7b9 E s codicum vestigiis sit: ἡ Λαι ς η Γναθαίνιον pro Λαῖδα. Nominativu&requiritur. C. 18, 14 pro ἐπει δέ scrib.: επειτα δέ. Ibd. 19, 7 p. 764 D: Γῆν δὲ κατ' οὐδὲν Ἀφροδίτην καλουντες. Ita Odices, non Σελήνην δέ. Scribendum: Την δὲ κάτωθεν. Sic lunam significat. Paulo post si s pro αἰ ειοθαι videtur substituendum αυξεσθαι. Ibd. 19, 16 p 76b C seribendum: κινουσης ἐπὶ oπ ρι α κατ' ὁDnθον ἀτό/ιων spro: καὶ ὀλισθον άτό- ιων), c. autem 2I, 7 p. 767 e supplendum ἄγων oe