장음표시 사용
121쪽
Max. I: si ILLUSTRATUS. stia adstantes invitarent, ut notent ab Mum quod quaerunt in doctrina de delassatione . per requiem ause renda. O dicerent: ecce quid i huic praeconi is iussatis quid audeat pronunciare defatigat em a
borem abrogandustr. molemus proin contineri in hoc effato. Q. Doctrinam de lege ceremoniali , ut sua natura conscientiam a reatu non liberante, sed sperantes in operibus legis ritualis delassante; esse talem ex mente ejus, qui legem illam dederat, rei consonam quia ea lex praeterquam quod umbratica esset, de rem ipsim non conferre, ex consilio Dei jugum imposuit populo, non nisi multa cum dissicultate portandum. 4. Abnegationem istius doctrinae esse consequens ignorantiae circa finem legis, quae prome transgressiones introducta, debebat poedagogum agere ad Christum imo continere haeresin abominandam , quae totum illum culium qui debebat tendere ad sanctificationem nominis Dei, in profanationem nominis mutaret. I. Fore , ut eam doctrinam reiicientes eandem imputent doctori in blasphemiam , idque populo persuadere velint ut omnium animos , qua ore, ab eo avertant quorsum tendit modus contradicendi, qui summum animi amarorem
includis. Greel qui inrigatio ἐg. 7. Finis istius acerbitatis in modo ita rejiciendido. Elatriam conspicuae, quam exposuimus , subjungitur 'quando additur, infaciatis eum animam efflare Eateor, multum dis edere ab hac versioneJudaeos, qui eos sequum tur interpretes tax vertunt ἰ-υ 'σα αυτα exsus Uea:
quae Hieronymus in commentario exponit, exsufflatione digna, id stu: Mistylariovem , ut ruum contemnencti respiciunt, dum flatu dispelluntur levia. Ita sacrificiax, quae ut rem gravem jactabant, multo laboruperastam , Deus ponitur spernere ut rem issem AE
122쪽
tunt, personam pluralis numeri secundam in primam singularis numeri mutant quod non solum est contra puncta , sed etiam contra consonas textus originalis.
vulg. se eis in His Pud, vel ut Hieronymus vertit exsuffletis iliud minitatin Abarbane hic ridicule mi
messin statuunt hominum, macilentas pecudes sed inflatas, ut pingues viderentur , humeris impositas afferentium,& ex portatione lassitudinem simulantium verbum
ripa notat re is eoare , unde moriens dicitur efflare animam re is: 9. In Hiphi efflare velis uti facereo nunquam vero disnareri vide Iob. 31 3s. Nullibi ergo relationem habet ad rei levitatem , ob quam facile distari possit. Frustra igitur sunt, 'visus
lationem ut gestum fastidientium & contemnentium de praedicant. Neque inter se conveniunt, sacerdotes sacrisicia sua , ut opus molesti laboris commendare, & simul ea sumatione contemnere , aut ut rem levem spernere. Nos agnoscimus Deum hic in explicatione scelerum, quae Sacerdotes Perpetrarent, pergere: relativum
n es non esse referendum ad sacrisscta , sed ad germen Petivae, de quo vidimus g. . Ita crimen erit sicere, ut germen Iehovae esse , c. animam 'elgice dicas, Gges gese Correctio Scribarum lectione sua marginali legit WlNfaciunt me e Iare, manifeste etiam ad Deum
reterentes , sed Deum filium tunc ut loquentem considerantes. morandum porro, esse in textu au conve suum praeteriti in futurum atque ita commode accipi, ut a consecutivum , exponens finem dicendorum a
sacerdotibus ruilicet allegationem objectar blasphemiae fores, ut curent germen Dei rapi ad mortem. Hune ergo finem fuisse acerbiori rejectionis doctrina delege delassant , ut crimen simul inveniant, cujus praetextu postea
123쪽
M, L. I:εi ILLUSTRATUS oi postea auctorem egus doctrinae sermen scilicet Ichorae ad necem rapiant. Ex scriptura prophetica notum est. 1. Messam morte violenta moriturum , agentibus hoc saeerdotibus cum Iudaeis suarum partium , ut cogatur animam efflare. Mons Seur. z: Is. quae ibi notavimus. 4. Crimen , quod illi verterent in caussam mortis , ob quoci eum condemnarent, ac morti traderent, inter alia arrepturos sacerdotes ex doctrina delege rituali delassantes, ac propterea cum admissione requiei omittenda. Hoc dogma illi imputarent in crimen blasphemiae , morte dignum. Hanc expositionem quoque urgebant ex lectione marginali contra Judaeos G latinus de arcani libr. I c. anus Pinus in flagello Iud libr. 3. Porciatus victoriar adversus Iud pari. I c p. II. cujus ipsissima verba cum auctoris laudatione recitat Sist Semensis Bibliothecae libr. 8. . Subjicitur iterum illud jam pius auditum, dixit Mova Deus exercituum: ostendens , Deum jam ante praenovisse , quis futurus esset scenae istius exitus adeo ut istae perversi de regno Dci cogitationes tandem terminarent in isto molimine, quo unctum Drucem ex terra viventium exscinderent.
Vers. 3. Tune Lucetis aptum , laudum es agrotum , is adducctis munus an acceptabo istud ex manu vestra ἰ dixit 'borab.
s. i. In his verbis est judicium Dei de stirificiis Iu
daeorum , quae Post spretum germen , ejusque excisi nem afferrent. Hau copula hic sensu tem porali accipio, vertendo tunc sc a quo filius Dei a vobis morti fuerit traditus tunc sacrificia vestra exunt mihirusta rapti, clum
124쪽
io, MALACHIAS MAL. I: gr . di , o aegroti. Porro agnoscimus iterum in textu esse
satu conversivum praeteriti in futurum quo noratur,
hie statui de secrificiis , post mortes Christi offerendis quae riuic da jure ess*ntabrogata Dq. nalgius non tan tum forent alaris sed effiam in se includerent a Mi-μουν ei Christ, geminius Iehovae contemptum, sacerdotium ejus secundum ordurem inhiaedec non
g. r. Putamus quoque hic loci collationem institui inter sacrificia, a gentilibus sed credentibus omni in loco offerenda is sacrificia Iudaeorum. Dixerat versta gentium sussitum Munus dona rore , nomini Jo. Me consecrata & munda. st hic contra indicat udaeorum sicrificili eodem tempore fore imputa, rem abominandam. Cons. yef. 66 3. Raptum vocat id, quod adducercnti quatenus forent hominibus potius extorta lege non amplius sacrificia exigente quam pia spontaneitate adducta. Muaeam vocat straegrotam; quia jam deerat offerendi ratio , qua ablata , censenda erant defectuota non enim possent in fide mortis Christi offerri post ejus mortem , adeoque offerentem non magis commendare Deo , ac si essent mutila ε languia
3. 3. Et adducetis minus scilicet ex panibus in sacrificio jugi Notat hoc pertinaciam , qua Vellent pergere in oblationibus quotidianis; non cessaturi ab iis eo tempore , quo non amplius obligaret lex illaci in qua perseverantia studii sui perversi ostenderent, se opus legis delassans per utare cum requie Christi nolle, Nunc rogat Deus an hatiae accepiabo eae mantimestra δ Intere Dio haec iterum aequivale negation timum maris, respieilantur uti ut sanguine Christi , a quo, et mi , ut dimen fel - animam effla-
125쪽
MAι. I: or . ILLUSTRATUS. io reti unde sequitur donum aut munus, quod ex eorum manibus provenit, opse non posse Deo placere. Confyes et ro-is. Idcm hic concluditur, udod est inpropcisione )qr id. Neque hoc Deu racem ex opinione Prophetae, sed ex dicto suo in foro; nola additur, MicyMova,
Vers. 4. Imo Medictus aris fra uentus , m in grege nu est inculus , movet ac μ- erificat corruptum Domino quanim I x ma-
tuum , c quia nomen meum merendum erit inter stenties. f. 1. Assurgit talaivm Dei altius quam τ' hic fungitur munere particulae exaggerantisci quas dicat, illud non tantum non placebit mihi; sed ille homo eriti, sedictus , qui talia peragit. r. Vox ira multimam notat exsecrationem , qua quis ex omni spe gratiae Dei excluditur, atque interob. jecta severiratis iraeici collocatur. Qui ergo hic de- nunciatur maledictus benedictione divina ponutu non solum destitutum, sed etiam rigidissimoici judicio puniendus , cum in hac , tum in futura vita. Homo ita exsecratust design tu nomine fraudu lenti. Vox 2 a a. radie Pta hominem notat, qui dolo malo hypocritice agit volem videri nominis Dei cultor, dum nomen Dei prosinando concultat, crimen laeis maiestatis in corde committit.
3. 4 Destri hium porro ille hypocrita, ut cui grege es mayculus. Phrasis legalis hic a typo seu umbra
126쪽
transferri debet ad rem ipsam Seu masculus hic iulum significat, qui solus populo esse poterat in sacrificium pro reatu. Respicit Christum , qui id erat in populo, quod afulus integer in grege. Ita etiam Hi ronymus exponit Potismus , inquit ille, auditum H linum accipere populum , qui cum haberet in grege
masculum dominum D atorem , agnum Immacia
tum, qui tossit peccata mundi omnium prophet
rum vaticinatione commonitus ut immolarse, atque smfciperet ariete , qui haerebat ex cornisus in virgulto Sabee , hoc facere noluit. g. s. Factum vituperandum addit, is ovet flas er ea scilicet ejus loco corruptiam Domino. Monet de votis , quae facit iste hypocrita Solent homines rebus in extremum discrinis adductis icene desperatis, ubi humana remedia non suppetunt, conceptis votis ditivinam implorare opem: unde rccte Plinius L. 8 16. tum praecipuus votorum locus es, eum ne nulgus es. Ita lipponitur tempora fore angusta , quibus illi fraudulenti vota voverent, inter vovendu seisicamur sed id vocatur corristum Domino eodem sensu, ut vers. 3. raptum, claudum cs aegrotum. g. 6. Rationem daturus , cur uis foret maledictus
addit, quia Rex, nus ego sum. Ita hic loci Deus se declarat Regem magnum confer 'al. 7 3 9s 3. id est sanctitate Majestate praestantem is omnibus superiorem quippe qui foret Rex Regum is Dominns
dominantium. ἡ rebus humanis Regum potentia altissimum obtinet fastigium t verum longe superior est Rex noster , per quem Reges regnant. Prov. 8 2 s. Do 2 I. ob Ia r I 8. Imo Rex magnus dicitur, quia regnum moliebatur quoque latissimum , quod ab ortu Elis ad occasum ejus se protenderet inter gentes.
127쪽
M L. I ILLUSTRATUS. os Haec ratio probat Deum non posse abnegare regiam
suam dignitatem, aut ferre nominis sui contemptum equo enim ex major est, eo minus ferre majestatis suae hesionen potustri aut admittere exemplum indulgentiar. Ergo maledictus erit, seu exemplum severissimi supplicii statuendus , qui per cuniculos ita dolose peccat con
tra majcstatem regis. 7. Huic addit, nomen meum verendum erit imie gentes Vel si au sumatur consecutive, ut nomen meum erendum sit inter genres Hic iterum nomen yeρου allegatur ut cognitumin fide acceptum inter gentes , quo denuo credanti gentes ad regnum Christi esse adducendas Verum plus dicit , quando ait nomen Dei fore, Va erendum inter gentes. Vox NI a varie vertitur, aliquando notat id , quod horriabile seu horrendum cst. Ita connotat , uicia Dei, illi quoque conciliare nomenjusti is rigiae Pudicis; qui
contemptoribus nominis sui horrenda infligit supplicia, aliis in timorem , ne in simile crimenin judicium incidant. meus gentes vocatas contineresin ossicio, timore cupiens, terrorem atque stuporem incutere hominum, nimis solet, quo abhinc irritare numen metuant ex maledictione Iudaeorum , judiciis suis horrendis manifestanda , sibi horrendum ac verendum nomen acquisivit rquod scilicet sit strenuus gloriae suae vindex , Deus o tisin Zelotes , qui ne quidem populum suum pepercit; sed gentem illam perfidam proposuit severitatis suae exemplum ι etiam mergentes , utin illae discant vereri, atque cautius agere , majestatem regis istius maximi diligentius in veneratione haberes, atque profundi animi demissione coIere ne in simile cum Iudaeis crimen incidente, eandem iram Detin judicium in se provocent.
128쪽
I. Lavis ad elenchi, quo Deus hic utitur, b intellectum reserandum , est animadvertere , quod magnitudo nominis non nisi in Christo agnoscatur , quodque sacrificia sine fide in unicum Christi sacrificium ad peccatorem cum Deo conciliandum nihil valcant. Ex hac hypothesi status controversiae facile eruitur , qui est. Num sacerdotes , externos legis ritus in sacrificiis observantes , caeterum de futuro Christi sacrificio hylastico nihil cogitantes , imo illam spem eludentes , unori suo fecerint satis ρ an vero contra finem legis non assequentes expiationem populi a sanguine pecuino cxspectantes , gloriar nominis Dei non turpiter detrahanti In hujus causta disceptatione negatur prius , asseritur posterius. g. a. Accusatio de contemptu nominis Dei eleganti procedit methodo , dum crimen occultum in lucem protrahendo pedetentim demonstrat contra ac videtur accusatis quod Sacerdotes, muneri suo non satisfecerint, eumque non , ut illos decebat, glorificave
I. Quia non respondebant fini legis generali quiesthοvir Dei, per sanctificationem, celebrationem n minis Dei promovcnduc profitebantur enim Deum propter benevolam gratiae suae oeconomiam patrem , Propter
129쪽
M x. Irο-r , ILLUSTRATUS. rox propter vocationem suam, qua illos fecerat sanctuarii sui ministros Dominum: ex quibus titulis nascebatur Llis obligatio ad eum honstrandum reverendum, etiam in cultu rituali. Jam vero obligarioni sua non latis facit , nec concesso muneri respondet, qui in illis ipsis
exercitiis legalibus magnitudini nominis Dei detrahit: quales ponuntur se exhibuisse Sacerdotes . Hoc curn ipsis alienum videretur gradatim eruitur. mefectus honoris se timoris Tei, collocatus in come tu nominis Dei, probatur facto quod adducant super altare Dei panem impurum , sacrificia scilicet hominum contamin
rorum , quos externis muneribus Deo ut gratum cibum commendabant. Si quis roget, quid hoc ad Deum ejusque nomen faciat's quomodo ple coclem contemptu nominis possit dici polluit ei respondet, illud factum implicare contemptum mensae Rho- , quasi res vitis esset, nam , hoc ipso cogitabant Deum familiare
commercium inire cum peccatore propter vilia ista munera r qualis sententia abnegat sanctitatem e iustitiam
a. Quia aequivalet peccatum m forma peccato in materiaci si quis Principi praesidi dedecus inferre potcst, caeeumin claudum ilii in munus offerendo multo magis Deo Rcgi ejusque gloriae detrahit, vilipendio dehonestat, qui sacrificia mutila&lege prohibita, quippe
in materia peccantia, offert. Qiiod si in pretio materiae
sit testimonium honoris , aut vilipenchi is in materia nullius pretis omenda rem ingratam praestare possint: multo magis si iis forma unde maxime dependet divina gratificatio detectus sit. Supponitur sacrificia , ctiam quoad materiam integra , per se Deo grata non esse, non magis ac eaecae lauda i nisi spectentur ut umbrae, cuju corpus ei Cluistis, ac fides offerentium ea resipi a clat
130쪽
io MALACHIAS MAL. It ε. .ciat ut rem symbolis analogam , quae sola cultum illum perficere poterat. Quod munus Habetis Deo placeret, in diipliceret 8 non erat vitium in materia factis imini , sed in modo offerendi eo quod non recte obtu-sset adeo ut fidei sit adscribendum, quod Habet praestantius sacrificium prae fratre obtulerit. Si ergo Deus offenditur sacrificio in materia defectuosol quomodo non offenderetur sacrificio in formain modo deficiente & quid ni jure censet illudque interpretatur vilipem dium nominis sui e Cum aeque defectus honoris 4Lmoris Dei sit, non curare formam , a qua sela depem det approbatio Dei ac non curare materiam , lege d
f. 3. Ipsia comminatio Dei de sacrificii istis reiiciendis alterius ordinis substituendis cum rebus interpositis probabat fore , ut sentiant sacri ei sine fide in Christum , ine spe expiationis per eum veret unice praestanda , Deo admodum displicere , ut nomini suo injuriosa. I. Clauderet aliquando templum per manus hostium, cessare faceret ejus cultum idque intestimonium quod ipsi non esset voluptas in offerentibus filiis
Aharonis , adeo ut non acciperet a manu illorum sacrificia. Quo probaret sacrificia per se ei non placere, multo minus faciem ejus placare. Imo instituta eorum csseplacuta , sine quibus Deus aliquando coleretur atque per se cultum Ue non constituentia; sed solum ad exercitium fidei insimbolis, consecratis piae meditationis, tanquam subsidia devotionis spectasse. Ita ad pudorem usque exp*rirentur quam male cum detractione gloria Dei de opere sacrificiorum sentiissent olim. a. Idem confirmat excultu N. T. grato, qui inter gentes conversas obtineret;
illae etenim sui generis sacrificia , sed spiritualia , Deo sisterent grata, praeterito etian. templo&altari, cui an-