장음표시 사용
91쪽
eontemnere, est gloriae nominati detraheres, atque ejus existimationem imminueres quod fit ab iis , qui vel ullam virtutem Dei abnegant, aut in precibus Deo debita gloriam animitus haud concedunt. Sacerdotum e rat, nomine populi sacrificia offerre is precibus eum Deo ejusque gratiae commendares qui ab iis erat compellandus ut clemens , misericors , peccata poenitentibus remittens , ita tamen , ut maneat judex qui sontes noni punitos dimittat, legis suae δικαι in non infringat. In aliqua parte muneris istius notantur Gordotes in ossicio suo defuisses, nomen Dei contemnendo , dum illud pro dignitate sua non glorificaverant quod praeprimiserat contra legem de moribus sacerdotum Lem arr6. Sanctifunto Deo suo , se non profanabunt nomen Dei fiat, offerunt enim incensum 'hovae, is panes Brisai: propterea focti erunt.
Dicetis uiuerari quam re fravimus nomen
. . I. Post accusationem Iudex pingitur , ut exceptionem de non commissis reatu occupans , ubi fertur accusitioni subjunxisse, icetis quidem Deus, scrutator cordium, renum, hic repraesentatur, ut facile praevidens , Quaenam cogitationes cordis is dicta oris insurgerent adversus objectum crimen, ad illum reatum a se amoliendum. Dcsenderent illi caussam suam negatione criminis objecti ,- postulatione probationis in caussa facti. f. a. Postulatum probationis , qua factum adstrui petunt, est in verbis, aua inrespreUrmus momentuum' Exigunt ergo iacti aut lactorum specificationem, in ovia et us
92쪽
bus ullatenus honorem nominis Dei laserint. Interim repraesentantur , ut disciplinae Dei haud feraces qui se Deo accusanti non subjiciunt, sed cum fremitu bindignatione, sibi admodum placentes, contra insurgunti in D. Rogas , ubi sit honor tis Ἀμον ruri id nobis
adeo alienum occurrit a nostro vitae genere ut contra rogare non dubitemus, tibi nomen tuam vel in mossi
noris ste erimus Nota porro, non moveri hactenus quaestionem juris , sed facti. Non negant enim Dei nomen esse honoraminis , quod evidens est apud cujusvis conscientiam. Sed negant se sibi alicujus facti esse conscios, quod contemptum nominis Dei involvebat. Ita solent in externis haerentes , semet decipere, ac sese arroganter divinar accusationi opponere, signa praebentes contumaciae, hypocri se sic Fontimos pinguntur, ut existimantes le recte suo defunctos fuisse munere . quia in templo exornando , sacrificiis offere dis omnibusque ceremoniis peragendis studiosissimi fusrant , nec in quoquam , quod ad externam cultus Dei, in templo promovendi, observantiam requiritu , defecerant. Quare nec quicquam in se , quod ad honorem 1 timorem Sol exigitur , posse desiderari arbitrahantur. Ex hoc fastu igitur orituram supcrbam illam interrogationis retorsionem facile percipitur.
Vers . Ad tis super altare meum panem impurum.
3. I. Ad occupatam responsionem repraesentatur Deus, ut effugium illud diluens , postulato huic sua perbo reponens. Rogantes , sua in re contempserint nomen Dei per indicationem tacti crimen illud in se implicantis non solum erudiuntur, sed convincun
93쪽
. . r. Factum illud ponitur in adductione panis impuri super altare Dei, quod erat non legitime fungi munere suo sacerdotali mn quando dicit, notandum hoc per synecdochen partis pro toto esse accipiendum. Notissimum cst panem in conviviis Musu mensae pessumi pro omni cibo , qui cum pane in mensa apponitur ,
a convivis comeditur: quia est praecipua communiorque cibi pars is alimoniae ac resectionis fundamentum. Conr Gen. 28 2 o. Prov. o 8. yes V rum cum etiam pomes offerri solerent inter sacrificia, quarn DP diccbantur, etiam omnes aliae sacrificiorum species connotant. 4eυ aa: a . s. Cogitant hic quidam interpretes de panibus propositionis , quos menta aureae imponebant, Ungulis Sabbathis commutabant,
de quibus agitur in lege Exod as 3o. Levit a F. 8 Ast potior est eorum expositio , qui haec dictati iant de sacrificii cibariis , etiam in sacrificio jugi cum
'ictimis conjungendis Levit a Gi-II quoniam mn dicunt uisuper altare Dei 3 3. Altare autem erat oblationis instrumentum, cui
victimarin sacrificia panis imponebantur, quasi Deo inciabum, unde in sequentibus sub nomine mensae rari designatur. Totum compositum erat altare ad ignem struendum, fovendum , qui sacrificia consumere solebat. Dicebatur autem munera sanctificares seu Deo ut facra vendicares, quo a cibo communi separata sint. 3. Erat autem sacerdotum omnia populi munera adducere super altare. Verbum Naa accedere in hiphillli an notat aaeducere. Exota. II: Io. Nec non offerre. Amos 1: F. scuti ergo accedere ad Deum est facerdotum , Exod I9 22. Per. 3o ai. Ita quoquc eorundem est secum adducereis offerre sacraticiaci quippe qui a populo adducta munera accipiunt, ad ἁ-
94쪽
ν, MA L ii I A S Mai. I: r . tare adducunt, eique imponunt jure vocationis sim Ita innuitur Sacerdotum esse , videre quid accipianti
ad Deum deferant. g. s. Quod autem in horum donorum adductione culpatur, est eorundem impuritas , dum panis oblatus, seu adductus super altare Dei vocatur poPutus. xx ἄρτους FiλισγFit ιενεις dicitur autem αλιογημι de cibis χ-duliis impuris e immundis uxta legem omnia Deo consecrata debent eri munda , nullo modo polluta; qualia censentur omnia haud te tima is defectiva, Leυ. 22 2 o. Petit. Is a I. Sunt viri docti, qui objectam anum impuritatem de tritico , a paleis haud bene mundato, aut alio modo corrupto capiunt quasi vitium in materia panis notaretur. Verum haud probabile est ullo tempore tale quicquam fuisse admisium a Judaeis , litera legis rigidissimis post captivitatem Babylonicam observatoribusci nec ulla rati est , cur Sace dotes talia vitiosi munera e manu populi acciperent: neque , si hoc intenderet divina reprehensio , illis facule tuisset in controversam vocare , num in eo peccatum
esset ut fieri in sequenti instantia cernimus Alii e ticia polluebat , quando non in fide Christi ventur offerebantur : de qua impuritate polluente loquitur Pa lus it. I i s. Erant autem munera & reliqua sacrificia quasi vicaria hominum , quorum loco substituebantur nionibus & vitiis , fide autem in Christum destituti, nihil de corpore istius umbrae cogitantes , alia munera ad Deum sibi conciliandum adducerent, Iacerdores Llos corrigere non laborarent , quid aliud faciebant quam po tin panem adduceresuper altare Dei Hune in modum & dona afferentes eadem offerentes, tao potius hic de impuritate morali plebs
95쪽
Mxx. I ε 34. ILLUSTRATUS. 3plebs infidelis QSacerdotes eam probantes, utrique panem postuebant, .sacrificia imoara faciebant, do-Da eo ingrata adducentem: quod tamen Sacerdotibus hicporius imputatur, quorum erat rem totam pervestigare,&curare , ut populus juxta finem legis sua adducat munera: Illorum enim erat iusternere inter anctum cs prophanum , inter poltatumi, mundum Lev Io I O.
Dicetis quirim , qua in re posivimus te t
. r. Refertur hic praevis a Deo improborum Sacem dotum instantia , quam iterum praeoccupat. Sic repraesumantur tanquam elencho divitio cum pertinacia, ina pudentia adhuc contradicturi Sacerdotes, quippe qui psiori responso non cedentes , crimen adhuc dissimularent, obtegerent. Ita caeci illi duces nondum intelligerenti factum, in quo crimen contcmpti nominis Dei timvolvi objicitur. ii f. a. Instantia illa pertina ponitur in novo postulato, indicatur plis quia inrepo erant Deum p quod se videre posse negant, Qui clarius demonstretur exigunt. Accinitio contempti nominis De ponebatur in panis, quem super altari Dei adducebant, potatione , seu sim crificiorum impuritate. Ipsi commutans inter se dicta, Eumen Mei contemnere, panem pollutum offerendo , po uere Meum , ad ciuem quali cibum impurum adducunt. Impura comedentes , quod purum erat ex lege polluebant , Hag. I . II. Ita sit Deus potatum ciatam ut gratum admittere qui loco offerentium erat ipse cum hominibus pollutis communionem haberet, adique sic quasi ipseponeretur, id est, sancius non maneret, cujus rei auctores essent Sacerdotes: Deum pro talibus orantes. Ast negant se esse ejus rei auctores nec se scire,
96쪽
cur illis hoc crimen impinari posses em enim illarum
ossicium munera , juxta legem eremonialem pura, ad altare deferte is in iis quemcumne Israelitam aut circumcisum Deo precibus intcrcessoriis commendarer
quibus Bre existimabam se omnibus muneris se partubus fecissessatis.
Dum liti tu , mensa eboia contemptibilus.
I. Sequitur ulterior Dei responsio, diligentias erimen exponens , a quo se excusare Sacerdotes non pol
rant illudque ponit in dictis eorum , quando apponit, dum dicitis r ut culpa corum lateat in dictis, id est in cogitationibus , judiciis, doctrina , quae omnia in causa erant, cur sacrificia ita polluebantur.3. a. Haec doctrina pollutionis causa erat professio ἰwen Iehoυ injuriam faciens. Mensa autem 'ho- vocatur altare , munera populi panem nempe una cum sacrificiis reliquiso Deo quasi in convivium ainponens Ezech. i ra I6. habent enim sacri-jicia sar cibi, Deo ac comedendum oblati corumaque per ignem celestem consumptio instar com8mmist quibuscum ungebatur grati odoris caussa suffumigium quasi ad ἀναπαυ- - animi refectionem. Ita significabat Deus se familiatiter cum Iudaeis cohabitares, non aliter ac si eodem domicilio , ac eadem cum ipsis mensa uteretur , prae primis , quando agnoscimus solam vuctimarum partem Deo oblatarn , partem vero aliam fuisse absumptam a Sacerdotibus, e aliquando etiam a populo inerrente. Sic videbatur Deus ipsorum comsuetuine delectari, de vicissim amare venes, a quibus tam amante ad communem mensem invitabaturi fuit enim
97쪽
MAL Ira-r . ILLUSTRATUS senim semper inter eos A communi utebantur meis. summa si essitudo, g. 3. Mens yMovae ebatur altaris, ad extollendam rei dignitatem : quippe quam Deus verus , ehova, Deus Israelis sibi consecrari jusserat, apud quam sui communionem A familiare suum commercium cum populo sub istis symbolis testari voluit. Quanti ergo estitui commercium cum Deo gratios , tam facienda erat illa o I vae. Illi vero accusantur contra fecisse , seu contra illam mense dignitatem peccasse is in eo nomen Dei contempsisse , Deumque ipsum Ohisse , quando dicebant contemptibilem esse me m ejus' sei non magni precii aut aestimii rem esse imo vilem: quo sensu venit vox
Hoc per merpretationem dici statuendum est, ut rem rite intelligamus. Sensus est , Sacerdotes talia docere, quae si admittantur , ficiunt, ut altare dehovae non pro inustas rei agnoscant , qui ad illud accedunt. Eloe faciunt, qui finem sis non intelligunt adeoque verum usum altarisin sacrificiorum doctrina sua pervertum. Supponitur aliare cum sacrificiis , instar menis cibis instruct e consideratum , ad sanctificasionem nomianis Dei me instituruin, atque monere orrerentes, Deum non redue cum peccatore in gratiam sine intercedente
peccatorum expiatione , pc Christum in plenitudine temporis praestanda , qui est panis vitae cuius spiritus aeternus tinctificaret carnem suam fractam , ω structam. Contra sentientes autem, docentes effi-clabant , ut homines cum sacerdotibus in opere interno rituali acquuaerent. Qui non credunt atiare sanctificare m-us , aniatenus illita lupus est Christi, spirisu aeterno semet ad Lacissicium sanctificantis, illi ex mensa
98쪽
im yeiam faciunt rem talem nullius pretii. Quae sententia efficit porro , ut res postula sit, quicquid ita sine fide offertur , imoin sine vera poenitentia.
Vers. 8. Nam cum adducitis secum ad immotin um nam malum est y ssi adducatis elaudum o aegrotum , nonne malum si σιν Me age Prasidi tuo : an eo laeetit ei in te aut
a, ripis facis tuam ' dixit 'boab Deas
exercituum t3. I. Nota hic argumentum procedere a comparationes qua moralis impuritas confertur cum defectu ceremoniali in sacrificiis r quae erant significativa puritatis, quam in sponsore aeque ac in offerentibus postulabat Deus. Idem ergo est, si in animo offerentis desint conditiones requisitae , ac cum defectus est in re offerenda,
quam quasi suo loco substituit, qui munus suum de
s. a. Hypothesis in argumentatione est; cum adduritis caecum ad immolandi , o si claudum is aegrotam adducatis altari ad immolationem imponcndo. Notissimum est legem prohibere oNationem animalis, quod non sit integrum , quae inter vitia enumerat sacrificium haud acceptum facientia caecitatem, clauaicati nem , alios quosdam morbos , hic sub generali voce aegroti comprehenisso Leetis ar I 8-a . Deut Israi. In Theocratia sua Deus voluit honorari rebus pretiosis, optimisci praeprimis, quia sacrificia integra λ nificabant, sacrificia placere Deo , quae offeruntur ab ho ne φtegro contra vero , quae proveniunt ab hc vitae
99쪽
ii. Quod autem in sacrificiis placet est dei neeritas in offerente, qua IDMI Dispiacuit in oblatione sua, ut
interpretatur Paulus BD. II: . ejusdem fidei effectus, qui est purificatio credis , a caecitate ignorantiae, clauaerueatione hypocristo duelicitatisque cordis, & agri ae ne pravorum affectuum hominem sanani quale quid Laeei tribuitur. - is s. Manc significationem legis abnegaret,is contra hominem vitiosum Deo posse commendari ut rite eum colentem assereret, qui sacrificia, eum in modum detormia, Deo in cibum gratum offerret. g. 3. Posia hac hypothesi subsumit, nonne hoc, tam es stilicet malum turpe , lege prohibitum', anno tendit in vilipendium altaris, ut mensae Jchovae ac propterea displiceret Ichovari Interrogatio iterum a quipollet affirmationi , scilicet revera hoc malum esse: superaddit eam rc etiam apud conscientiam Sacera dotum , legem tenentium , manifestam esses qui non possint non agnoscere , quod talia sacrificia displiceant Uco , atque reatum 'reti altaris , quod hisce profanatur , nc non contempti nomims Dei, cujus eidennctificando suo nomimehisce conculcaretur, includant. 3 . Haec si vera sint ρ necem est , ut idem hiluant de sacrificiis , quae ab improbis, mente caecis , animo claudicaninus is ex pravis affectibus aegroris, decorpurificatum non habentibus , proveniunt quoniams
erificia homines improbos Deo gratos facere non posisunt, quod ex ipsa lege colligere poterant, Leo acie
3I. Num I 6 Is munera enim hominum polluto. rum erant, ut munera polluta quae pari passu ambulabant.
100쪽
mit argumentum ab hominum existimatione in communi. Jubet, utri offerant Praesidi, dicem iste hoe κ rori tuo usque tig capiant eκperimeritum qu
ctini, cu piaesidem , Qui ιupcrioris Mailioritate regioni administrandae praepontus it. Cons. Auem a Gy. 3:7. i8 a . Hoc titulo etiam Z robabel insignitur. His io quia regnum Iudaei ἱ-tiis extinctum fuit in Iethonii, c Zede si Zorobabes autum Regis Persarum crat solum μαωctus Comcipitur autem populus in ena praesenti , ut sine rege proprio vivens , a praestae muneribus quandoquidem placando eubernatus, qui aut horitate regis alicujus seu Monarchae Oranci rempublicam Iudaicam administraret. Huic jubet, ut experimenti gratia, simile munus desectuosum , vel hoc ipsum mittant. Est hie tacita collatio inter Deum regem popul , hominem praesidem , humana auctoritate praepositum' adeo ut prior dignitat hunc postcriorem infinitis modis praecedat: si enim id tale munus interpretaretur Ernes Llipendium continere dignitatis suae , quanto magis ille, qui ut Deus, ex optici homorandus cst. Fund mentum istius judicii fundatur in eo , quod quilibet intretio muneris censear exprimi donantis animum , quo oco habeat eum , quem donariis honorata 6 6. Hinc inquirit in eorum spemci an in facientes audeant sibi spondere . praesidem eorum gratum habiturum munus illudum sibi vult interrogatio subjuncta. t si complacebis e nnue id est , an te cum istis muneribus tuis suscipiet in gratias , cscum tibi prucatum cupias propter illud domin , an propterea incumredibit in amicitiam λ Nonne potius eum magis offen