장음표시 사용
231쪽
emere significat a Sam. ao: Io. Deut. Is ut hic loci commendem prudentia , quae cavetibi a malo, etiam ansam mali, tentationem ad malum includentem,
fugiendo. Quando subjungit inspiritu vestio , resipi
cit interiorem animi affectum,seu sedem amoris rationalis: monens ut non attendat ad cogitationes carnis mens eorum, Qui inter cogitandum non peccet contra illam normam amoris confugalis, neque perversum admittat impulsum, qui spiritum a vero amoris modulo transversum abripiat. Ita mentem castam postulat, quae ne quidem de pluribus adsciscendis uxoribus cogitet quod esset polygamiam committere in corde. Sic notat spiritualitatem legis, quae non subsistit in exicria a polygamia abstinentia , sed etiam cum castitate corporis castitatem animi requirit. f. 9. Malum cavendum sub hac descriptione repetit. ut contra uxorem δευentutis tuae non perfae agat. Hic iterum a consecutivum nobis ob nexus rationem placet. Videmus iterum objectum peccati vitandi vocari uxorem iuventutis alicujusci atque ad versum anteriorem primam notari coniugem ostendimus Crimen fugiendum denuo appellatur perses , de quo verbo crimine actum est ad vers. o. Quando verbum illud hic ponitur in tertia persona singulari , manifesto reis tur ad piritum viri conjugat , quasi dicat, ne persitae agat spiritus veste atque ita docctra pologista, omnem impuritatem cordis quoque eadem lege esse prohibitam. Ut appetere mulierem praeter primam uxorem sit adinerium cordisci multo magis aliam ei superinducere . Nora hἰ alteram rationem , ob quam polygamia tam studiis emenda sit quoniam est perfidia concauera eniirc obntra datam fidem priori.
invitio superuiducto ob amoris honorisque nixori ju-
232쪽
ventutis debiti distractionem prior est non solum mmulationis, Zelotypiae irritamentum, verum etiam rixarumin injuriarum ansa unde fit, ut prior illa virum saepius experiatur offensum, in controversiis iniquum judicem. Hinc illae lachrymae, quae vel altare Dei operiant. Hanc rationem allegat ex ipsa Levit. I 8 i 8. unam ad alteram non assumes IS ad angustia a ei-enaam eam vel ad infestationem ejus in virdotis, revelando juxta eam pudorem sius. Quare & altera conjuxqVis vocatur I Sam 1 6. quia omnes digamae
polygamae sunt τιολοι & insignis est injuria , qua prima assicitur conjuc, quando objectum fit infestationis secundae, taliquando etiam mariti, alteram superinductam plus amantis , ejusque studiis faventis. Proin, quod in se legitima conjugis afflicti eo GH-xationem continet , id primae desponsationis promissi ne violando is jura uxoris, datam ei fidem rumpit, rumpentem duplici titulo injuriae scilicet illataeae
Verso 6 cum oderit, dimis do dimittat , dixis Jetiva Deus Israeli superis uti is-ruriam vestimento fluo , dixit ebovab Deus exercinum , caveretis in spirisu vestro, o non ageretis persiri.
. I. Accingit se oratio ad alteram perfidiae speciem specimen , quam in crimine divortiorum committi notat. Divortia inter Iudaeos dato uxori libesto repudii multiplicabantur unde multarum cum contemptu
expulsarum lacium quoque, copiost essuis , proma
233쪽
MAL II i M. ILLUSTRATUS. 11 nabant. Legem tamen eam potestatem marito concessisse Beati a : I. perpetuo ingeminabant, cujus verba sint sinon inveneris gratiam uxor ante oculos ejus
propter aliqua aeditatem, scribite hbedum repudii quo
nempe mulieri potestas concedebatur, ut posset, si vellet, alteri viro nubere.
f. a. Hisce suppositis dicit Apologista sermone ad Sacerdotes continuato, tulP- Hic iterum in
diversa abeunt Interpretes dum alii vertunt, nam odit Deus dimissionem , sic το dimittere , aut dimittentem. Alii vero , Si oderit, dimittat. Haec diversitas inte pretationis jam oliin inter Thalmudistas obtinuit nam Thaimudiab. r. Gium c ult. ω almud Hieros. in
e super eo disputarum R. Jehuda, de R. Manan. m. ye da dixit sensum es , Si oderis dimitte. R. Iuchamm autem dixit sensum esse, quia odit δελ- hcet Deus dimittentem merum non pugnant i sententia. Haec enim loquitur de conjuge primu , in de conjuge secundi, juxta quod K Elistae dixit, quia
cunque aranisti uxorem fum rimam supen eo in altare fundi lauri mas Utraque sententia in eo convenit, quod aemittere uxorem pro objecto habeat , 5 spectetur ut opus viri, conjucem suam repudiantis. Verum
dissensus quoad odii βhet2 4 objectum sententia R. yehudae subiectum facit virum objectum vero mu- herem dimittendam ost expositi R. Iuchanan subjectum statuit Deum, & objectum virum dimisi em. Christiani Interpretes eodem modo dissentiunt, licet versiones magis legibus grammaticis accommodent.
Qui mentem R. yuehanan sequuntur, alii verbum n Nin Imperativo positum volerites, reddunt, odit silicet D a Deus a
234쪽
Deus illud dimitte: alii odit Primitteres nuper vir doctus odit dimissisnem , accipiens pro nomine sermaep,n alternante hic in vocet nostra palac anten, ut dimis hic sit ipsum divortium , quasi dicat, nam odit
divortium. Hanc sentcntiam conlirmat ex accentuatione, quae verbum tullt accentu conjunctivo ungit cum sequenti additque scopum postulare , ut divortium hie damnetur: Qversionem R Iehudae concedere ait, quod verum non est, supponere enim Deum divortium extra casum adulterii Deat. 24 r. permisisse. Alii tamen sentem iam R. Jehuda utcunque sequentes tertiam personam in verbo Naut retinent, crimen mariti perfidi exprimere volunt, vertentes cum oderit Cnempe vir uxorem suam primam , de qua qua stio est, dimitte, aut si id convenientius statuas dimi iendo dimittat ille vir uxorem sibi invisam nam frequens est, ut infinitivus ponatur cum ellipsi verbi finiti,
mente supplendi , prori γ. Hi viri docti in
priori versione desiderant , quod cum Deus loquens al-
segetur , ille de odio sui dixisset Maz ego odi dimis
sonem. Nec suae sententiae obstare scopum Prophetae urgent , cum Hyperaspistes Sacerdotes alloouens Jhic censendus sit occudare Objectionem, concedendo, quod erat in lege , sed statim addendo id , quod mentem Deli legem Mosis exponat. Quasi dicat provo- eatis quidem 3 Sacerdotes , ad legem Mosis Deut I : I. in qud dixit Deus Israelis , cum libelgo repudii esse di. mirrendam uxorem , quae gratiam non invenit in oculis τiri; ti falco cum oderat vir uxorem , aexisse quidem Deum oraelis , ut dimittendo cum δε si repudii dimitiat sed simul id fecit cum indignatione facti, propter
235쪽
Bieitum esse , sed in taleas prospiciendum aliis incommodis ita tamen, ut irae repudians notam injuriae istatae gerat perpetuὸ Sic legis expositione timen damnat, inuidem ex scopo Nec obstarc accentum ducent , quia plures an Omalia istius generis in accentibus observantur praesertim quando elocutio supponitur cum affectu emit, ut verba cum passione indignationis sint legendi, quae etiam ratio breviloquii est, tot ellipses includens : solent enim tunc sequentia quasi uno halitu pronunciari animo ad sententiae conclusionem festinante. Praecipit in casu ingrato , ut observent quod observandum nollet.
Quid si quis vertat cum oriri dimittendo , seu ad HimilRonem, simul etiam superinduet aut superinduat θinis iam vestimento suo. Ita accentuatio conjunctiva salva erit Mellipsis praepositionis satis frequens in sacris omnem rem expediet. Praepositionis ellipsis ante
voces , terminum exprimentes , facile probatur locis.
Gen. Is: 6 al. 73 a . Notum in lege titulum esse foeminae in polygamia comtemptim habitae , ut dicatur NUP exosi ad quam denominationem hic alludit Propheta quia illud odium aliquando excrescebat, quamvis illegitime, usque ad expultionem per libellum repudii, verbum aut vox HVed non notat simpliciter divortium , sed illam Lmissionem , quae per libellum repudii fieri solebat. g. . Expositio mentis Dei subjuncta talem dimissio nem denunciat esse injuriae seu injustae tyrannidis opus emoverin et auisuperinduat inquit textus, iniuriam estimento suo. Vox D n injuriam dicit cuiquam vi praedomini aut praevalentis potentiae illatam tyrannidem quandam subordinatos vexantem , si pars injuriam patiens vexanti subiecta sit.
236쪽
maritalis hic concipi debeat, dissentiunt interpretest comparatur cum vestimento , sed dubium superior ne, an inferiores seu num dicatur vestimentem texere , an
tuntur a Vatablo Tegit iniquitatem sub se M. Verum aliud requirit verbum D in pthel cum praepositione Pri, quae semper rem obvelatam , aut obvelandam lignificat. Vide PDI ao Io6 II. ob.
II: 6. Hab. I . Ut procul dubio melior versio
sit, is obriet injurid vesimentum suum , quod latine
dixeris. Et superinduet injuriam vesimento suo. Prior versio notaret praetextus , quibus tanquam velamentis crudelitatem suam tegere conabantur quasi injuria pectetur hic ut occultata. Sed scopus exigit, ut injuria Ille respiciatur ut manifesta, in tensus incurrens, quam in dedecus lauri per dimissionem cum libello repudii manifestat, qui uxorem repudiati Proinde hienotat vestimentum interius , quod nuditatem tegit, frigus arcet Iob a et 7 Io ut injuria concipiatur tanquam vestis exterio , qua hominc uti. solent, ut sub ea vestimentum interius operiant is ab omni laesione aeris, aliarumve rerum defendant. Proin elegans estis taphora , publicam injuriae Tyrannidis ostensionem Mostentationem sisnificans : ita ut per libellum repudii publicam gestet infamia notam , quam a dimissione occultare non possit. Innotescit enim ex tali divortio, quam sit homo morosus , dissicilis , inhumanus νος , crudelis , qui mores uxoris ferre non btest. Idque non aliter ac signum gestaret genii sui crudelis, quo se omnibus p beret detestandum. Habeat itaque professio religionis Judaica se instar vcstimenti, homi-
237쪽
mi. Ut o i DL DU U S ais nis nuditatem tegentis illique decus aliquod conciliantis. Prosessio autem repudii publica rationem vestis exterioris circumjectar, religionis professionem
iterum obscurantis , ut non cernatur in homine nisi ad
injuriam pronus animus , ista infamiae nota invisus. Sic habes Iudaeum , sub velamento injustit a miniquitatis, dignitatem Iudaismi occultantem , qui religionem suam ipso opere celebrare cum debeat , potius turpi vitae
genere dehonestat. Nisi forte metaphoram ita melius expediri censeas , ut per vestimentum dimittentis intelligas involucrum is integumentum praetextus alicujus, quo nuditatem turpitudinem sceleris contegere molitur , ne illi odium vitio vertatur Ast operire hunc praetextum dicitur injurii, quatenus ab hominum fit. de , inuasi oculis aufert illud velamentum , ut nemo
ad illud resplaiat aut facinore injuriae in majori luce c0llocato, in omnium oculos per summam indignitatem ita i in rentes, amplius istis credat ne ipse quidem ullo artilacio dissimulare possit. Similis cli metaphora fac os as Amiciuntur adversari mei ignominia , , ω operiunt se ut fago , pudore suo al. 6. Pro torque ipsis es superbii amicit schema injuriae ipsi, quat us homines in vestitius spectantur,& in iis notantur signa qualitatum status, in quibus ex
rebus circumstantibus cernuntur. Non possum praeterure Viri Docti animadversonem , qua ex Alcoran no
tat . inam viro dici UNO Labos Hebr. Pa
vestimentum , contra, variam famistit; atque ita, stimentum viri hic esset uxor , quam primum accipiendo induerat, quamque dimissione facta totam circum in dederatin obtegerat fiaνia paniva. Quocunque hanc
enunciationem accipias modo , res eodem redit scilicet esse in lage de libello repudii non approbarion
238쪽
divorti um , extra casum adulterii commitarum , sed potius notam duritiei cordis gentis istius , quae nulla
cum moveatur clementia erga uxores , istis facinoribus potius iniuriam propalare iublicare dicenda est:
ut proin factum illud a crimine non liberetur , eodem Deo mentem suam hoc altero nunciat hunc in modum aperientes: qui enim dicit divortia notam infamiae ex manifesta injuria uxori illata inurere dimittenti ille satis declaravit eadem illa divortia non esse licita , sed solummodo tolerari, ne ex gentis tyrannide uxor inviasais exosa nimis opprimatur. 3. . Cum zz propter au conversivum praeteriti in futurum , aut semifuris aut sensu imperativo accipi debeatri quicquid eligas, res constabit modo note mus in sensu imperativo .non quaerendam esse rei approabationem , quod subjecta materia non patitur sed formulam sententiae, tradentis hominem in peccarum& ignominiam: quae dicat incedat ille tanquam an minia ornatus is in eo stupore se spectamum B,
g. s. Repetit Agonista hic PMovam dii 'illud:
quod seriam rei inculcationem indicat, qua te ex Deoisqui , quae profert indicat quem l bdducit utri sis suae Interpretem , ut in contextu idem S inentiis impetu bis dicat cum a tamen verita e ut in prima allegatione Rhoυam Vocitet Deum Vra hs , in altera Deum exercituum , qui eas ctiar fieri Deus gentiunt seu adduirere exorcismygentium D ',3 5. Hisce fissi ag eoemeratini vel iubeavea
239쪽
Mo Π: ILLUSTRATUS ai fuit contractum violationem, stipulationemri quae
postulabat, ut aevo e re in carnem unam cithue eum in finem vir indissolubili nexu adhaeresceret uxori scelestum in modum rescindentem. Nexus vero inter hoc monitum, antecedentem e positionem mentis divinar est , ut hoc loco usum istius libelli repudii, seu publicata dimissionis, quatenus pii-blicationem violenti hominis ingenii includit , probe teneant pii scilicet tendere ad eorumprudentiam, qua talis hominis severitate agnita perspecta discant cautius agere, cillam perfidiam prudentius evitare teneantque finem publicata injuriae . per libellum repudii lege exactum non esse dispensationem secere a lege conjugali paradisiaca , sed hominem ita notatum aliis ob- Iicere in exemplum infamiae fugiendae.
g. r. Ontroversiae quam piorum Hyperaspi- tς 'ς xii O status erat, an non pomtea assensum praebere consilio dictatis, Doctorum in populoci seque iis adjungere , ut commune gentis bonum concordia qua solares parvae crescunt, eadem vero soluta res magna dila-huntur ulternis promoveant. Cui tentationi respondent, nos esse quaerendam utilitatem ex re turpi, quae
240쪽
ai 8 MALACHIAS MAι. noot in eis fidiam continet, foedus patrum pollueruein nec standum in rebus fidei eorum auctoritate , qui sua doctrina se praestant perfidiae δή foedifragii ductores rquales in suis consiliis & molitionibus non ponunt esse
felices, aut Deum habere actiones suas fortunantem; sed contra eum necessario experirentur spem eorum et dentem, scopo eos exuentem, di rempublicam huic pe fidiae innitentem justa sua vindicta subvertentem.
f. a. Iustificant pii per apologiam Hyperaspistis unionem suam , quam fecerant contra Sacerdotes. I. Ex fundamento mino- , in unitate patris , qui erat pater origo gentis , exemplar fidelis obedientiae factus, cui Deus testimonium dedit, quod ei in ista via placuerit , quando enim promissionem de danda ei 4emini ejus terra ut esset seminarium ecciesim illi confirmavit, super eam foedus pangendo , eamque sigillo
circumcisonis obsignando , ei omnium benedictionum salutarium spem fecit Hunc solum se agnoscere ut fidei Mobedientiae exemplar primum testantur , seseque ad illum sequendum unitos asseverant. Haec autem unitas munio nullo modo in gratiam deviantium doctorum Grat disibi venda coclinquenda. Adde eandem uni nem fuisse fundatam in unitate Dei, qui solus Eos creaverat in populum ac proin solus Rex in Theocr tia populi fuit, solus audiendus , solus credendus ad
quae officia sese adstrinxer nos adeoque non esse unionem illam dictivendam ad conjuoctionem cum persidis ingrediendam , palam est; ne fundatorem gentisin reupublicae praetereant, eundemque sibi ostensum reddant. a. Ecdignitate foederis patrum pergunt argumentari, cui ut fundamento nitebatur tota Theocratia, reipublieae felieitas i quod foedus erat faederis c in ab aio tanta ex isto, ampliatio, di nova confirmatio;