Malachias illustratus, seu Novo commentario analytico, & exegetico ad planiorem sensus evolutionem elucidatus ... : cui accedit dissertatio ... de situ Paradisi Terrestris

발행: 1701년

분량: 709페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

241쪽

MAx Il ro-16. in Tra risquodque non sine perfidia in Deum poliriere poterant. Quare commercium cum perfidis foederis istius pollutoribus non erat ingrediendum , ne se communicatione cum istorum peccato etiam pollii iiij, reatum istum horrendum quoque cum iis contrahant. . Ex inutilitare eosanctionis cum perfidis , unde ipsis nulla salus, nec reipublicae ulla restit tio erat speranda. Erant illi, eum in modum contra perfidos uncti semen sanctum, Io reipublica fulcrum censendum era, , nisi enim eus sibi has conservasset reliquias , Sodomae instar jam antea periisset respublica. Quod si etiam illi se jungerent cum polluci mibus foedus Dei , nil exspectam dum esset, praeter omnem maledictionem : nihil enim valent consilia , vires se coniurationes adversus

Deum.

3. 3. Verum cum rota ista ratiocinatio pro hypothesi agnoscat, perfidos esse istarum parrium nomines una cum doctoribus , eorum ducibus , calumnia videri posiset ista accusatio , nisi probetur QIsdy, cum talibus enim, jungere est Deo bellum indicere , cum hostibus regni tui stare contra eum. Quare probantis assumit nunc porro partes Sacerdotum Antagonista I atque incipit ab exemplo perrita erga Dcum gravioris, gravior iupplicio puniendae illudque in eo collocat, quod Iuda duxerit filiam Dei phregrini , quodque ibita nexum haberet cum ρυfanatione Sanet yehovae, quod Ee aedigebat. i. Theocratiam populi Iudaici ita nere eam gente Idololatrici, ut ab ea speres tranquillitatem di fortunam , utque sine illo foedere de salute populi desperes , est revera perfidia m Deum: quia est testimonium animi, Deum non ut oportet quaerentis: promissione Dei, atque ita etiam Deo, in foedere deviis suis testificanti , non credentisci nec non a defen- Ee a sione

242쪽

,, M A LAEC HIA S MAL. II Oo--.sione Dei peregrini cui gens confoederata omnem λει tunae gloriam adscribit plus quam a Iehova Deo populi terrae antis. i.&cra scriptura semper imcreduhtatem , in popq minantem , quae in potenti Dei csenis est inescebat , foederas iri

solutionem O vinationem interpretatur i qua olim a patribus ad graviorum suppliciorum inflict ne provocatus est Deusci prout etiana incredulis intulit, Hal.

ioci 2 . I. uti fides in Deum est primaria foederis sui stipulatio L ita dissidentia in eum post datam adstipulationem est pudenda foederis ejusdem transgressio, ac proinde mera perfidia , foedus patrum polluens. a. Gravior est perfidia incredulitatis , quando ex diffidentia auxilii divini se a Deo avertit, carnem eligit in brachium , er. 37 F. 6. cum mendacium sibi facit fugium , ac Ῥntra mortem & flagellum Dei I DAsitate , seu fallaci praesidio , latibulum quaerit, efa 8 is Praesertim, quando sub illa desperatione de ausilio Dei illi nihil cogitant de reformatione doctrinae,

morum deque causis , cur cus eos deserat , nil quicquam sunt sollicitici sed contra adversus fratres, eos de Officio suo monentes , insurgunt, aut saltericum contemptu eosdem reJiciunt. a. Maius crimen est sibi non cavere agente idololatricὶ, atque semet tam gravi exponere periculo, quid enim ab istiusmodi hominibus exspectes , quam ut aliquando aut illecebris, autiminis populi apostasiam tentare moliantur aut quomodo gcntes non in sua opinione de majore Dei sui alieni praefeci Israelis potuntia confirmantur, dum Iudaeos vident ad se confugientes sub eorum umbri ac . Dei sui defensione securitatem quaerentes , cui omnem suam gloriam adscribunt: nam Principi, alieni Dei scrvo , potestatem concedere in populum Dei, eamque cum eo divi-

243쪽

Max. II: io. ILLUSTRATUS ai,

divideres, ut sub ejus defensione ita reflatum habeas mi abiud est , quam cum falso numine talauimicare ξωDeum verum hactenus relinquere, imo sese actue sus flagellum jus communire Hoc si fiat , quando signa ad-ntus Christi asot, argumenta a. ntus ejus etiamsi adhuc latea ba uerant ublicata, majus adhuc crimen est, erat enim obiccm ponere ejus ingressui, quantum in illis crat ; ad minimum sese eo in statu ponere , quo ejus apparitionem ut rem intempestivam respiciant, ad quam horrebant, 'unde sibi graviora mala ominabantur. Quae sola animi dispositio

conjuncta cum fata de regno Christi perceptiones, illis ansa foret profanationem Sancti Jellovae perficiendi , illudque ad excidium usque persequendi quae perfri , cum foret in fine sacrilegii caula , recte not tu ut abominanda. meque hunc merum credentium vanum esse constat , quia ex scriptura prophetica edocti erant, yef. a 8 Is I 6 fore ut hoc foedus ad immunitatem a sagello Dei cum morte is inferno , seu populo regni tenebrarum , qui insignem partem constituebat regni diaboli, angant, receptum-ndacii Ulmtibulum sub fal tale sibi quaerentes: idque eo tempore , quo Messias stabat in procinctu Atque tunc fore , ut Deus non solum lapidem angularem ponat in Sion , ut fundamentum sanctuarii spiritualis , duduincum regno Christi promissi. Sed propter abominandum illud foedus , eundem hunc lapidem anguli architectis objiciat in lapidem explorationis quem architecti illi reprobarent Hal. 118:aa. quippe cxplorandi

an cum omissione receptus mendacii ad eum confugerent , de quo dictum credens nempe in ipsum se non Mimabit Num vero foederi cum morte implic ii , eum respuerent , totus tactuarii opus , una Ee 3 cum

244쪽

ari MALA O ΗΙAS M i. iiii Gcum lapide ejus angulari profanarent e Cumque attiexplorationem agnoscebant pii, ut jam praeparatam , .cum suo apparatu praesentem , atque sacerdotes cum maxima populi parte ita filiae Dei peregrini ex foedere videbant adhaerescentes, junctos, ut non nisi

cum horrore rumores de adventu Christi audirent, merito metuebant illos exploratisnem haud effugie tam sustentaturosci praesertim cum haec explorati ordinata sit , ut multorum cogitationes in apertum protrahantur , atque patefiat , quam perverse de regno Christi cogitent, quam vilia de ejus persona sibi dogmata formarint, quamque temere regnum Christi imperiis mundanis gentium opponant quae falsa principia, sub exploratione manifestata, non poterant non in

architectis, istius praejudiciis occupatis , essicere, ut illi hunc lapide in avia reseriant, atque ita Sanctum, Sanctuarium Dei profanehi. Undeciequitur hos jure

merit eorum , ut perfidorum hominum , quos perfidia

in miseros Diaboli laqueos ad graviora scelera pertrah ret, fugere consortiumri hoc axiomate freti, quod nemini addictum sit se non fesinaturum, nisi credenti. s. Adde, aliud argumentum , a sancto judicia divini metu desumptum, quod foederis istius consortibus praecinente Iesaiae vaticinio imminere praevidebant: scilicet Deum excisurum quemcunque virum, qui cooperatus fuerit, ad perficiendam abominandam illam profanationem Sancti Dei, tantopere ab re Mectici fore enim , ut qui ex foedere illo matrimoniali cum filia Dei peregrini lapidem illum Sanctuarii respuant, in judicium Excidii divini pro magnitudine contracti reatus misere incidant quoniam praedixerat Deus , se asi faedus quod pro foedere cum morte & inferno habeo

obliteraturum , grandine receptum mendacii eversu

245쪽

M 1 Π i. o. S. 13rum , Iaribulum aquis inundasurum , age n ut pores trea eat inustos immissurum , atque in eos conculcet mandaturum. Hunc fore finem sacrilege profanantium Sanctum Dei adamatum credentes tenuisse cxae 28:I7-a , supponere licet. Quare merito illos notant ut perfidus , ad judicium illud vias suas maturantes ac proinde dum illi ad consortium vocant fideles , eos esse rejiciendos quippe quorum factio non solum erat conistra Deum, Christum conjurati , sed etiam irae Dei, ad excidium talium exardentis , proterva provo

catio.

g. 4. Accessum ad ipsos , qui pios ad concordiam, & conjunctionem invitabant, jure a se respui tanquam conjunctionem eum per is , probant per suum Hyp

raspistem amplius ex violata lege foedeνis matνimonialis; cui demonstrationi substernunt, matrimonium rem simetam esse , a Deo ad quaerendum semen Dei institutam, cum radix sit multiplicationis populi Dei. Eam ob causam Deum petiisse , ut sub sancto foedere contrahantur,

in cujus pactione ipse velit non solum esse testis , sed& conditionum stipulator , ab utraque parte legum semeti matrimonii aditipulationem exigens. Quo fundamento posito Bonte sequitur stipulationes foederis matrimonialis post aram adstipulationem violari non posse sine perfidia , datam fidem turpiter frangentes: mo fidem , Deo stipulanti, inter conjuges testifidanti

factam , scelesto ausu rumpente r ut proin res levis non sit foedifragium, quod, contra Deum, & contra proxime sibi junctam conjugem committitur. Qua hypothesi asserta pergit ad exempla peridiae, statum populi

oeconomidum misere turbantia, mei aciem ab acceptatione sierificiorum populi plane avertentia, ne ad fise nationem vacillantis reipubliear se convertat. Quibus

246쪽

ii MALACHIAS MAL. II tr in. concipi vult effectum fuisse , ut lachrymae coniagum,

per illatas injurias expressae, una cum earum suspiriis, sese interposuerint inter Deum, sacrificia , ac Deum violati foederis vindicem ad vindictam provocaverint, nullis placamentis pecuinis, nisi malum corrigant, aver

tendam.

g. s. Horrcnda istius perfidiae coniugalis crimen per polygamiamin dimissionem, ac utriusque perleges con- uionem committi , cfendit Hypcras istes delium strenue alteram enim conjugem primae superinducere, quod in polygamia fit, primariam matrumonialis legem quam Deus inter stipulationcs retulit nefarium in modum iolare ac dimusonem uxoris ejusdem foed ris legem perfide solvere Sacerdotibus jure objicit.

3. o. Verum ut convenienter uri naturae statuat bonae caussa defensor, utque cum in hoc ratiocinio cum rati nc consentire videamus, animus est ejus rei fundamenta ex jure naturae confirmare & ex iis porro deducere utrumque factum , quod instituta Iudaica permittebant, illicitum cse. Fundamentum est, quod matrimonia sint contractus foederales , quibus uxor in viri sciam a viro domum deducitur. I. Nil notius est, quam ad matrumonia ineunda mutuum requiri consensum , in quibus fit libera utrinque per nae conditionis clectiori invitam qui ducit, raptum committit, stuprum. Extra controversiam est marcnais foeminam antecedenter ad matrimonium aequali gaudere libertateis stipulandi jure ut non solum libera sit electio persena penes virum, sed .facultas ejiciendi penes foeminam , ad conjungium a viro invitatam , si modo aut persona aut conditio non placeat jam foedus nil aliud est quam mutua personarunt conditionum cum amplexu electio.

Quare etianaeinter gentes sponsalia, ut fidei datae pigno

247쪽

ta introducta sunt. Nec Demina , ob sequioris sexus conditionem , a jure stipulandi exeludi potest quoniam cum viro in eo tertio convenit, quod humanae naturae rationis aeque sit particeps , ac sexus virilis:& relate ad quemcunque alium extra parentes sit sui juris cum magis & minus non varient speciem, ac sequior sexus ejus facultati in statu libertatis nihil detrahat sicuti sepienti in transactionibus nil juris accedit prae homine minus exercitat , aut disciplinarum rudi. Jam ex statu libertatis non fit transitus in statum mutuae obligationis, nisi per mutuum congredientium consensum, seu quod idem est , per confoederationem. it. Hoc foedus cum t dat ad virii farmina conjunctionem , ob sobolis procreationem seu ut noster loquitur αἱ semen Dei quaeremstem desideratam , quod line orporum conjunctione obtineri haud potest in

stipulation. namplius requiritur, quam ut utraque pars tantum de libertate sua cedat, quantum iste finis i-git; duo contrahentes obligationem subeant altrin-1ecus pro viribus conserendi, quae ad communium liberorum aequisitionem eorundemque bonam educationem conducere possunt. Quare in foedere illo contractus est de societate ad familiam constituendam erige da, qua foemina transit ad virum cum obligationei potestate concurrendi ad commune communis iamliae Donum. Hinc eleganter a nostro proponitur ut viri

Deic ex faedere. xonsors domini cum viro facta,&ad illud confestium a vi, o adscira. Socia inquam, non mancipium viri, a parentibus in auxilium , non ad seMvitutem tradita, ut ad progenie multiplicationem , jusdemqimpiam aci bene mor/xam educationem ubi bis vices sint cum marico, Ooquvas Maiice conspiret.

248쪽

ait Hister de Oppia apud Limum e unde inscrt, quo

plus potestis, o moderatius imp rio debella uti Certum est consortium illud potestatis ut materna auctoritate liberos , herili servos seu ulieriorem familiam

gubernet uxor non evertere , sed aedificare familiam, ita ut nulla ratio uxorem ab cacura arceat; no bene esse familiae eam pistulet, qua plus promoveatur modo viro relinquatur prioritasci ut uxor non putetur οτιμος, leupari cum viro potestate imperare , quoniam paritas potestatis lites pugnas excitat sed quod sussicit , et iro ομιτιμιο , seu contor dominii tu viri velut umbone in familiam xerccndi censeatur.

Obsei vatio Aristotelis, quae ex lumine naturae profluxit, huc facit 'Polit. IX. ὁ μιαν-- ουκ χει τοβουλευτικον, το δε θῆλυ 11ἐν , αλλ' ο κυρον Seretus in consultationibus non habet arbitriumla uxor Cero habet

quidem , sed non a lutum. Ita distinctio manere debet inter uxoremin servum , ut illa sit consors consilio rum mariti, cum potestate arbitrandi, licet sub iro. Ergo a concipi debet viri socii, cum matrimonio etiam ad herilem potestatem adscita Ilibere assumpta, qua ei competit auctoritas etiam praecipiendi , hinc in liberos ut mater familia , illinc in familiam ut hera. Neque ullo jure vir a foemina in foederis matrimonialis contrareione stipulari potest , ut se herili illa potestate plus quam subordinatio sub viro , ut ratio .miliae constituendarin rcgenda cxigit , exuat. Nec illa viro, tale quid stipulania , concedere aut adstipulari potest. Quia non solum iniqua & ratione destituta est talis stipulatio , sed talom adstipulationem prohibet mo libertatis , cuique homini naturaliter insitus , qui concedere non potest , ut quis plus cedat de libertate& potestate in natuinii , quam ratio dictat, doceden- dum

249쪽

Mai. II r i , ILLUSTRATUS. γdum esse ad finem consequendum docet. Nemo mentis compos tantum recedit ab amore sulci aut libertatem , quam jure contemare potest , nisi cum anima sibi eripere patituri cum id fieri non possit, quin se tyrannidi exponat . Nemo , qui liber elle potest , ratione utens , se praeter causam in servitutem tradit , ubi ei optionis relicta erat potestas. β. Neque requisitus ad connubia parcntum consensus admittere potest , ut foedus ineatur ' ita quo non sit stipulatio de filiae , viro tradendae, admiisione ad consortium imperii oeconomici. Foedus conjugale postulat, ut dilecta filia cx potestate parentum trantea in potestatem viri. . Quo in casu non potest non intercedere ορὶ 1 parentum , ut cum traditione charillimi pignoris juita stipulatione a futuro marito exigat dignam uxoris receptionem , da eam tenemrimo cum amore ςοργη parentum , a quibus discedit, compensante θ possideat ei debito cum honore, conso tium imperii parentalis in liberos , herilis in familiam,

concedentes, occuratra eamque necessarid cum defensione hanc contra omnes injuriaS, quantum vireS permittunt,

obtegenti, foveat. Quod si vel ipsa filia ex inconsiderant i quadam plus praeter necessitatem, rationem futuro malit concedere vellet, parcntum esset intercedere , idque pro potestate in liberos dictans ne affectus naturalis inhiberes, ne illa in pejorem transeat conditionem , ex libera serva evadat. . Haec parcntum obligatio est , ex naturali in I bcros affectu pr Inuens, atalli adeo indispensabilis , adeo ut ejus neglectus eos faceret λοργους. , Nec ipsa foemina le- time illud consortium domini socialis posse abrenunciare aut in stipulatione seciunda nc gligere propter spem proli putanda est quia nec ei licitum est cori nat raliter inlitam is erga prolem se tendentem , exuere,

250쪽

ad cujus obsequium liberorum utilitatem quaerere oblia gata est Quare tenetur etiam , quando transigi , eam libertatem sartam tectam servare , quae ad eam obligationem solvendam requiritur' uti sine sine auctoritate praecipiendi reservata .in matrifamilias naturaliter compe-tcnte eam solvere haud potest. Ex quibus omnibus confidio in foedere sociali ad matrimonium necessaraam esse conditionem, sive expressam, sive tacitam ' subintellige dam, ut cum matrimonii Gnsummatione fiat herilis potestatis cum uxore legitima communicatio , ejusque ad consortium gubernationis adoptio , qua in quantum cum potestate maritali, utilitate familia consistere potest , illa fiat trifocii quod erat demonstrandum. Iir. Nec minus aequum est, quod exigat Dei etiam

in His fideret habendam esse rationem; cum Ipsa r tio dictet Deum hic quam maxime intercederes ille Gnim, qui perpetua is providentia utrumque xum quasi quotidie reproducendo conservat, est disictiminis

sexus utriusque auctor adeo ut longe aliis generati nis organis instructa sit foemina ac vir, quae tamen sibi mutuo ita respondent , ut mens , mundi gubernatrix, intercedat necesse sit, qua se rationem discriminis eo modo propter generis humani conservationem propagationem, alimentationem initialem ordinasse, ipso μpere denunciet. Proin Deus est, qui prolis procre, tionem volens , ad hoc utrumque sexum reproducit, utrique instinctum ad prolem quaerendam indidit, cecinclitatem huic negat, steri largitur , cita usum casti conjugii concedit a quo cum omnis fortuna & su cessus matrimonii dependiat, quid evidentius est, quam cum quoque ut bencvolum mundi rectorem rogandum esse ad felicem cum conjugatis concursum. Dictabat hoc ipsum gentibus umeti naturae , quae multimodis m

SEARCH

MENU NAVIGATION