Malachias illustratus, seu Novo commentario analytico, & exegetico ad planiorem sensus evolutionem elucidatus ... : cui accedit dissertatio ... de situ Paradisi Terrestris

발행: 1701년

분량: 709페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

341쪽

extinctae pietati argumentum continens, ex eo malorum Quia deducens. i. Crimc speciale inter obmurmurationem populi indicatur vers. 8. An spoliaret homo Deum pnam vos spoliatis meo dixisi quire spoliavimus te Secimis o ablarione. a. Pertinacia ingenii exaggeratur ex obfirmatione animi contra hoc monitum sub ipsis Dei castigationibus vers. 9. Maledictione vosma dicim, mi , spoliatis me, gens univer . II. Incitatio ultima, urgens, ut per solutionem de biti fructum re istentia dignum exhibeant ,

A. Constitim Dei exponitur, de inferendis id mum suam decimis integris vers. o. a. diem te rotas decimas in domuυ thesauri, nisi cibus in domo mea. B. Suadela a feliciori successu supplicationum. r. Iri terrestribus Vermio. b. Et explorate me, agit , in hoc dixi Bhovah Deus exercituum: Aiqn aperiam vobis cancesios coeli, undam υ-s benedictionem ustra id, quo u cir versi I. increpabo vobis comedentem , ut non comrumpat vobis fructum terrae: π non orba erit υobis itis in agro dixit Iehovah Deus exere

tuum

a. In spiritualibus , populi conditionem ad insignem beatitudinem extollentibus vers. a. Et beatos vos dicent omnesgentes e nam eritis vos terra voluptaris e dixit Ieho h Deus exere

tuum.

342쪽

Vet. . A diebus patrum mestrorum relinastis fla-

istis meis , ut non serrimeritis. Revertimini ad me reverta a mos dixit Ieboab Deus exelmiluum.

3. L. Incipit hie sermo Dei in aecussatione inerepato rix, quam extendit ad totam gentem : in qua gentis impotentia notatur tanquam inolita , clarita se comita verbum Dei obfirmandi cacoethes Declinasis

inquit Deus , saturis meis 3 pri αππο ει.

times inter varias S literarum appellationes vocantur m pri , δογματα , quibus agendi circumscribitur libertas, Domino rem omnem legibus ita definiente, ut nihil addere liceat , vel demere. In quibus sola Dei, ut supremi Domini, spectatur Voluntas. Huc revocamus , quae culium templi externum attingunt, in nemque ejus ordinem, rationem disponunt imo Gliam quae rationem consecruςndae salutis ex testamento gratiar definiunt. Verbum declinare is recedere si gnificati v a gitur, iis imputata est, quod recesserint asalutis Dei, partim per observantiam traditionum humanarum , legem intringentium partim per abusum re,rum externarum , hauci debito modo adnibitarum is si quando in iis, quae saltem figurae erant, ad exercitium fidei in Christum ordinatae , vel chirographum constituebant, qua rebant causam juris. Praeprimis concipitur omnis cultus ut Dei amorem per rerum terrestrium cupidinem exstim

343쪽

M L. in rix. ILLUSTRATUS. asguens , unde potius ex consuetudine agendi, aut ex necessitatis apprehensione atria frequentare , quam ex intrinseca pietate cernebantur. Notat antiquam illam fuisse culpam , quando addita diebus patrum vestrorum. Gloriantur Iudaei in traditionibus & expositionibus patrum quod , nisi cum castigatione ad normam legis Dei fieret, notatur ut imbricum fideli morum principium cum quidam errores is deviationes jam a diebus patrum obtinuerint: antiqua enim fuit etiam errone ista opinio de propria justitia , in legis observatione quaerendari supinitas, intrinsecam pietatem in externis exercitiis negligens, quae omnem cultum in hypocrisin mutat, aut plane n

gligit.

3. a. Additur , ut non servaveritis inrita

haec consecutive vertimui plus est alias declinare as tutis, quam ea non servare. Saepe Deus commendat, tit servent statuta sua. Nunc ex declinatione a statutis infert eorum non observantiam , inobedientiam. D. Tantum abest ut servaveritis saluta mea , ut potius ab iis a vobis declinatum & recessiim fuerit atque ita effoclum fuit, ut plane contra meam commendari nem non servata suerint inter vos saluta mea. Haec

accusatio justificat sententiam Dei de supplicio etiam a populo sumendose avita enim inuasi haereditaria inapietas populi Deo Iudici jus cedit eum vel funditus de tendi, contemptum cultus sui debito supplicio vindicandi. f. 3. Huic increpationi subjungit obligationem rimertendi adse, si velint, ut revertatur Deus ad istos: ut in priori accusatione detegatur redeundi necessitas: idem enim est, recedere a salutis Dei , ac recederea Dei quippe qui non invenitur , nisi in observantia

344쪽

statutorum suornm, in quibus erat indicatio viae, ducem iis ad Deum. Praescriptio ossicii ergo est in verbis revem timim ae me. Hoc praeceptum invitationem continet ad paenitentiam is re infrentirem inuasi summam o ligationis ejus , qui vesit cum Deo redire in gratiam. Quando additur a me , notatur justus ille redeundi terminus ad . quem : er I oel a I 3. Zach. I: 3. In hoc praecepto continetur justum prωianium euangelii is ejus , qui Christo viam praepararet: eorum , qui populum norum Christo , dum in terris ageret , colligerent. 3. 4. Sub hac derrium conditione per facit gratiae impetrandae denuo, dum annectit Hego revertat admost nisi quis malit vertere , ut ego revertar ad vos, quod saltem includitur. Haec reversio Dei ad eos supponit Deum ab ipsis esse alienatum is quas recessisse ab eis Quod nemo facile de discessu ac recessu aut de quocunque motu locali acceperit, qui Deum veneratur orrini praesentem. Verum est in iis metaphora , qua Deus recedere a populo dicitur, quando esticit, ut non sentiant amplius praesentem eius munificentiam&defensionem. Redire vero ei tribuitur, quando populum denuo recipit in gratiam , atquc sublatis poenis iterum sicut antehac , bonis suis accumulat is gloriosis liberationibus ab hostium machinationibus artum tectum constituit. Hoc ultimum mutris supplicationibus rogare quidem concipitur populus. Seci ejus spem non facit Dei effatum post peccatum , nisi redeunti ad Deum per poenitentiam. Hunc ergo declarat solum arque unicum nexum esse , qui spem restituat peccatori revertim mmd me errevertar ad n qua regula nullam habet taceptionem. Mons Zach. I 3. aer 3 3. dicit,

345쪽

MAL. II: - , U . a revertere ad me , ω ego suseipsam te. Hoc nisi fiat, omnibus pereundum erit hoc qui fecerit, vera poenitentia, etiamsi sera', optato non carebit fructu Phrasis mutuata a consuetudine hominum est, qui offensi vultum a se mutuo avertunt, commercium fugiunt placati vero, Min gratiam rcdeuntes , ut antea ad invicem a cedunt, opem praestant. Imo Deus hic potius ut pars offensa conspicitur, & opem negans , qui rogatus ad opem pristinam , eam negat, nisi debito modo redeant, cin quo ab eo reccsterant, id corrigant. 3. s. Dignatur hoc jam saepius usitato signaculo dixit Iohovah Deus exercituum. Hoc dicto aperuit causam miseriae temporis, reipondit ad frustraneas illast puli querelasis supplicationes: viam perveniendi ad votum ita aperiens et ut rem perpendentes periculum

vadant.

Vers. . b.4 8. ηι dixisti vel dicetis qua iv

re re ertemisci An spoliaret homo Deum e

nam mos spoliati me, in dixistis vel dicetis qua re spoliavimus ieci iacimis es

ablatione.

f. I. Pingitur hic populus , ut in Opocrisissibi adhue placens is dissimulans se ulla in re indigempaenitentide imo plane nestire , qua in re defuerit officio suo Itala gente ista notatur inolita plane obstinatio. Sic Iudaei carnalas sibi in externis legis observantiis placebant Deum nihil aliud ab ipsis postulare putantes ut ad vocem euangelii , spiritualia umnia alia postulantis , obsurduerint: qui stupor est hornimii , nec verbum De ex

mente ejus intelligentium , neque st ad illam normam

rite

346쪽

quid sit vera μετανοια, non sentire poenitentiae indigen

tiam.

,. r. Ad caussae suae assertionem tamen Deus provocat ad exemplum aliquod illustre, quo eos reos arguat: quod solum si esset in illis culpandum , debuisset illos tamen ad conversionem in saccum, cinerem revocare, omnesque vias eorum ipsis facere suspectas, ut semet ad serium viarum suarum examen applicent. In illud exemplum allegat crimen sacrilegis in Deum commissum.

An spoliaret homo De m 8 Verbum P p hic ante

omnia excutiendum est , ut de mente Dei Vite statu mus raro , imo non nisi hic semel μου. et ara 3. in sacris occurrit. Ex contextu utriusciue loci colligunt Magistri actum rapinae significares unde expilare , o hare , aut vi alicui rem eripere crtitur. Versiones antiqua sensum praebent proiit Interpretes rem conceperunt Chaldariis Anci ascetur homo ad Nfus Deum, quod vos me ad iram provocaris p xx. Mi-

supplantabit homo Deum , quod vos meissplantatis. Verum hi videntur legisse apa , aut existimas verba illa duo idem significares, ut saepe solent voces oc ba metathesin se transpositionem iterarum recipiemtia Theodotion inquila vertunt απογρψει συα dabit. Uulg. Si ad get homo Deum, quod vos me conrigitis quasi Deus hic Iudaeis exprobraret, quod Christum cruci adfixerint. Ita Hieronymus in commentariis scribit, se id aliquando accommodasse ad passionem Christi, qui a populo suo confixus est. Verum nullus hic, hiquit Capens, de cruce Christi sermo, qui enim hoc cohaeret cum expostulatione de decimis non solutis ρ credit tamen ille Interpretea respexisse usum

347쪽

versione recedere non audent, Xponunt, Deum tam

to a cere dolore , ac si quem jaculo consigeres.

Nos, quae plana sunt, sequimur. Homo spoliare, aut expilare GD um dicitur : qui, quae Dei sunt, Deo ad usum cultus externi consecrata , ad se rapit, quocunque id praetextu fiat. Conferuntur hic IN

homo ex pulvere tertae terrenus , Dei concession terra colonus , ni juris habens in res terrestres , ii si in quantum Dei munificentia ei portionem dedit suam. Huic res cst cum Deo , omnium non solum domino, sed e legislatore, qui sub cxsecratione sancire leges Mobligare subditos solet. Quae maxima est inter utrumque disparitas. Iam axioma natura cognitum hic interrogative proponituri horrcndum esse impietatis crimen , si homo audeat cxpilare Dcum vix cadere in quenquam. Quasi dicat neminem esse tam barbarum is omni ratione alienum , qui sacril gium in num a , quod colit , commissum non clanimo detestetur. Ita gentiles notarunt Dionysium, qui statuam Iovis spolians , detracto ci magni ponderis amiculo , a sate padium aureum et oneri esse: Vemeam gere rigus, dixit sequestro eo redditurum laneum, quodad utrumque an iuεmpus esset aptius. mota interrogationem hanc divinam in praesenti expostulationes cibi statione includere ultimam ejus indignationem: sis an homo Deum spoliaret 8 ut cus id impunitum dimittat.& nullo indicio hoc sibi displicere ostendat' ut se non

Diali scelesto utas sacri violatore avertat, omnemque

ab ea munificentiam suam, defensionen tollato imo eum ultimo supplicio tradat' Quae istum animi affectum exprimunt verba , abrupta esse solent.

348쪽

31 NA LACHIAS MAL. III: ix. 6. 3. Hoc tamen crimen imputat populo dicens nam os Ooliatis aut expilatis θ mea alii quod vos empilatis me. Nota sacrilegii reatum, hic allegari, ut probetur, Deum summouiare se a populo avertisse, eundemove sublatis suis benedictionibus, & negata ulteriori defensione in miserum istum statum e cipitasse gentem, quam respiciebat ut sacrileeam : id est , ita omni timore honore Dei destitutam , avaritiae ac injustitiae vitiis de- foedatam, ut ad earum concupiscentiarum sitietatem vel Deum ipsum expilare ausit. Ulcus igitur, quod tangit, omnium scelerum continet complexum , cindicium animi, omnia jura divinain humana susque deque habentis, Introducuntur quidem isti homines , ut cillam culpam dissimulantes , sed eopse etiam depinguntur, ut carnaliter inconsiderantes is ab exploratione fili allani Tribuitur enim illis denuo interrogatio per

modum insantiae 2 quae pertinacis ingenii nora est qua dicendo rogant qua re spoliavimus res Simulant ii, que se etiamnum sibi istius 'osti non esse conscios. ta sibi placent in externis ut sub istis velamentis ne ipsi quidem videant , quae in abyssis impuri cordis lateant: atque ut factum statim allegandum pro spolio non habuerint.

3. f. Verum , ut haec larva iis detrahatur, Deus ad aliquod facrilegii pecimen pergit , quod sane pro animi in Deum sacrilegi indice hac vice poterat esse satis quodque sufficienter probabat, quomodo ad omnia alia audenda essent dispositi non enim putandum est, in hoc solo opere sacrilegum eorum animum posse subsistere, ut non ad ulteriora pergat. Specimen itaque sacrilegii ex tali mentis dispositione profluens ponitur in decinni ablatione , non integre solutis.

349쪽

gendae r Prior decimas significat, sive decimam totius massae partem , ab ea separandam. Ex instituto legis divinae Lesitae quibus nulla agrorum aut vinearum in distributione terra portio adjudicata fuerat, ne cura rei familiaris a sacris abstraherenturio quotannis , excepto anno Sabbathico , decimas messis accipiebant, ut haberent, unde viverent. Hae decimae iterum erant decimandae, quae portio decima decimarum audiebat, Sacerdotibus tradenda. ccedebant etiam decimae secum

dae , quasiDominus messis post primas quoque a massi auferebat , Hierosolymis absumendar in festis i nisi

quod decimae istae secundae anno tertioin sexto in pauperum usus fuerint convertendae, atque etiam cum peregrinis communicandae, nec non Levitis in civitate cujusque sua. Ab his omnibus distinguunturm quae erant

mes primitiae, ante decimationem auferendar, atque etiam Sacerdotibus tradendae quibus ablatis , tota d mum quae rellhquebatur massa erat decimanda Notat alias omne id , quod in donum a peculio aufertur, Proυ. 29 quare vertitur ablatis , παρχη , φαι ρε- ρια ac cedebat in usum sacrorum. Verum nn sumebatur ex iis , quae terra ex satis proferebat, quaeque nemo nisi vir sacerdotalis comedere debuit Leges

Rei auferendae quantitas non erat lege definita id cuius vis libertati relicta ' halnaudistae tamen inter quadragesimam & sexagesimam totius definiunt.

Qui autem in his sol vcndi suo deerant ossici, sive nihil, sive non justam cederent portionem, hic loci dicuntur ponare Deum quia Deus in ita templi ec nomia ut pater familias spectandus crat, Sacerdotes &Τt a Le-

350쪽

Α; MALACHIAS A L. ri. Levitas alens ut domesticos su'sci qui cum summus erat omnis proventus dator Margitor , tantum sibi vendicabat, quantum jussit cum domesticis suis communica

g. r. Post indicatum culpae specimen accedit ad ejus dem pravitatis exaggerationem : quae desumitur partim ab incorrigibili eorum pertinacia, quippe qui nequidem ob id maledictione percussi resipiscant Partim ab universali gentis labes, qua proserpere visa est ad unive sim gentem. g. a. e maledictione , inquit, vos maledicimini cinquibus est miserae conditionis populi declaratio. Singularis hic est Graecorum Interpretum αβλε,i is, quando

ποντες μι αποβλεπετε. Jam ante de maledictione Hyavidimus Cap. a: a quae non solam annonae dicit penuriam, sed quicquid malorum in hic scena affigebat populum is quotquot aversi a populo animi Deus dabat

tunc indicia. Inter quae numeramus etiam traditionem populi in manum populi Principis ad vetiae, exactorum , populum quoridie emungentium. Ob qua ma-Ia jam concipimus eos concione tota cum supplicantes , ut redeat ad eos cum antiqua tua clementia. Verum in his notare debebant, maledictionem divinam, transgressi foederis Dei crimen punientem, illatam fuiste juxta denunciationem maledictionum legis, quibus foedus illud sancitum fuerat , Seut et 8 IF-68. V. 8 34.

33 Hujus causa erat, Doliatio miniseris pauperum

quae

SEARCH

MENU NAVIGATION