장음표시 사용
271쪽
Eodem modo Romani claustr dicunt probrantiα. s. Martialis X. 28. . - Rem confirmat Plutarchus, qui de S et S. cap. 8 pag. 56. . καὶ τον λέοντα, in quit , τιμωσι, καὶ χασμασι λεοντειοι τὰ ων ιερῶν θυρώματα κοσκουσιν. Nostri quoque temporibus inventi sunt leones sedentes ante primum Pylonem templi magni in insula Philis. s. Desorol. Nunc M. Antiq. Tol. I. tab. s. n. 6 I. Thebis quoque in dromis, vel ante janua templorum cernuntur Series statuarum deae Nelth, leonum capitibus instructarum. f. Chlimpoli. mlh v. ad ab . . exies, et . S lies. uin et ipsum leonis
o ut in inscriptionibus hieroglyphicis igitandi vel otisfodiendi significatione ponitur CL ab nostr. n. s.
ε odo Toυ ορῶντα *εοει Requier in adnot. ad hoc hierogl suspicatur Voci ἀλκιμωτατον, aliam esse Substituendam , qua irαctinis vel ferossi significetur; quoniam putat leonem robore suo non adeo reliquis animalibus, quorum et multa ipsa robustiSSima sunt, praeStare, sed impotius et feroc sit mutatione non opus videtur rectes , Saepe quoque eo iungitur in monumentis Aegyptiacis , cultrum unguiuus tenens , v. c. in sculpturis porticus cujusdam in insula Philista Descriset. Aes Antiq. VoI. I. ah Id. n. I. in sculpturis templi parvi Edmensis, ibid. Vol. I. ab. 63. n. 6. et fab. c. A. et templi parvi Κarnacensis. Vol. III. ivb. o. n. 2.)
272쪽
enim leo ob fortitudinem reliquis animalibus terrorem incutere dicitur, et inde quoque poetae veteres, ubi aliquem belli ducem hostibus sortitudine sua terribilem describunt, talem cum leone comparare Solent atque simili quoque significatione ortasse Statuas deae Neith leoninis capitibus instructas posuere ante templa Sua Aegyptii, ut quae terrore profanos a loci illi Sacris abigerent. f. Champoll.Pαnth. Iterum loco, quem ad cap. s. laudavimus. Κla proth. p. cit. p. I. pag. 15. Statuit per leonem significari hominem igilantem et irαm mvnαm, ecdoc
trina, quam Vocat acrologicam: Voces enim rario PT i. e.
Bigi re, noli is muriα, et ovi leο, ab eadem litera, O , omne inei pere quod ad vocem Movet , Cham- poli in E phemeridibus, quas Supra laudavimus, dubitat an igilantem significaverit atque nota, ob accentum literae, enuntiatum fuisse putat Etagoia. Adversus hunc objectionem in proth in p. II pag. 2s-31. Sententiam suam iterum defendere conditis est. De Coulianos. p. cit pag. 25. θυμον Vertit AHOT , atque ita ipse quoque hoc caput refert ad doctrinam acro logicum.
tiaca ianvia non significari Silam, sed incrementam ejuS, itaque pro o legendum esse iν Movia autem in Coptorum scriptis saepissime occurrere signissicatione Fr undi, αδνεεi, et usurpari quoque de ciqni, ut tortim in Cαm POSSeSe essundentium quod si verum est, ejus vocis Splicatio
' Idem jam ante suspicatus erat Gilbertus Gaulminius, quem ad h. Iahlonfli citavit.
273쪽
a Borapolline, vel potius a Philippo proposita, secundum quam respondeat Graec Vocabul νέον, salsa erit putanda . Neque aliunde constare videtur, Nilum aliquando vocatum fuisse Toυν, quum tamen de diversis ejus uminis nominibus abunde egerint scriptore Veteres V. o. Diod. Sic I. cap. s. pag. 22. Dion Perlegetes S. 223. Zelges d νοοφhron. V. 11s. Plinius B iει l. V. s. sinam. Marcell. XXII. 15. aliique quos citarunt ablons i cinth. m. I. s. S. T, sqq. et Champoli in p. de M. Sti Phαrcionibu I. pag. 28, Sqq. hic tamen, nomen ab orapolline in hoc cap. memoratiam non adtigit. Nilus, quum ex eo omnis Aegypti alia reVera penderet, et ejus fluminis ipsa illa regi donum haberetur, ab Aegyptiis summo honore ut deus colebatur. Cf. Iablons il l. S. i. Docuit autem Champoli Prenth. v. ad ab . d. fer apud eos flumen illud cultum fuisse nomine et sorma dei mon-Chnotaphis, qui tum Secundum inscriptiones hierogl3phicas dictus fuerit Phen vel Phen . e. Deus es arcens vel f stisi, et dominu inunctionis. Nomen ejusdem de antiqua Aegyptiorum lingua, suisse videtur Neb , Noub , Sive boum cs Champoli de mei mi. Vel. v. pag. 1id, Sqq. et in Petillis ad ab d sit . .), quae OSterior P-pellati ita convenit cum ea, quam hoc loco memoravit orapoli , ut fortasse quis statuat et hic ita esse legendum. Fieri quoque potest, ut ipsum illud ovia super
sit in inscriptionibus hieroglyphicis, in quibus adtaqναm indicandam adhibentur signa illa terret , quae si literis
Copticis transcribuntur inciunt id, vel addita vocali
' Baec quoque quodammodo eonfirmantur ex eo , quod ipsa GSα, quibus Nili incrementum indicari infra docetur, eundem valorem habent, literae M.
274쪽
tab. d. fer, ubi hunc locum Borapollinis vertit, facere videtur cum dabions io Nob ad Nείλου ἀναβασιν reserente. Vuod autem Besychius vocem Noti interpretatUr φυχ' , ποταμοσ, μονὰ , non nimis erit urgendum, quum ortasse non distinxerit appellationem fluminis ordinariam, ab ea qua indicabatur tempore incrementi. ἐπειδ1 6 iλιο ει λεοντα γενομενο πλείονα την ἀνάβασιν του είλου ποι&τα sae Plutarch de S. VOS. cap. 38,
in pag. 66. . Plinius mss. l. V. , med et XVIII. 18, in Puod habent Codd. nonnulli, λέοντι γενομενθσ,
serri poSSet, Si pro γενομενο legeretUr συγγενομενο , Ut recte animadvertit de auri sic in versu, quem laudavit Plutarch. l. c.
tio: πλείονα τxi ἀναβασιν ποιεIται του θεου, etsi Nilus recte deus dicatur, tamen huic loco minus convenire Videtur, atque reliquorum auctoritate inprobatur error lartasse ortus ex varia lectione, qua in iis quae proximo Sequuntur, Pr : οστε ἐμμένων τω ζωδίω τουτω, lectum fuerit ,στε ἐμμενοντο του ἐλίου , vel o θεου. Illud coστε ἐμμενονTo Toυ iλίου τω ζωδίω τουτω, habent Codd. Aug.
Paris C. et Edd. omnes attamen secuti sumus Codd.Pariss A, B quibuscum sacere videtur Cod. Moreti habens ἐμμένον. Alterum, ἐμμενοντο; tribuendum ortasse glossatori cuidam, nominativum absolute positum ita explicare volenti.
Cf. Boissonade ad Niceiam Lugen. II pag. T. 8.
275쪽
Paunii mutationem probavit quoque ablons i in Petrilis. v. II cap. o. S. so. De sontibus autem apud Aegyptios leonum capitibus ornatis, os quoque Plutarch SmPOS. IV.
idem de s et S. cap. 38, quod Supra pag. 22. laudaVimVS cc ου καὶ κεχοι νυν - γροτητο ' LOCUS CorrUptus, ad quem explicandum diversas rationes secuti sunt viri docti Phasian vertit: ti mos in hodiernum usque diem etiamne in muc eo si niti Per i αἰ, qui Bol Pr humoris et,qνα αθuri illi SNSC iunt itaque legisse videtur:
quid Codd. Pariss A, B, et Moreis lacunam quodammodo supplent, neque tamen ita ut vera lectio inde erui possit Pierius, qui in suo Cod similia invenisse Videtur, mervi I. cap. 13. illud' inquit non omittam , Uod Ddorus Apollo tradit, in supplicationibus pluvias expoSQ Dtibus, plerisque in locis leonum ora vino prolui fuisse
276쪽
B morem Sed advertendum est, vulgatos dori Codices hoc loco esse depravatos . De auri adtulit locum Graeci scriptoris, editi a Stephano te Moyne, in quo egrelii di-
καὶ την του οἰνον δαη ιλῆ καὶ α φθονον διαρρsiην. Ex hoc autem loco conjicit simile quid etiam hic ab Ilorapolline indicari, itaque quae adduntur in Cod. Moreti ita mutat:
nis imminem υαεοrum Ormi rium ubic mentes, incoli Memiunt. Eodem sere modo Cuperus in Ami DCr. pag. s. - aeterum supellectilem suam Aegyptii saepe
diversis leonis partibus ornare solebant: Sic V. c. lecti saepiSSime in monumentis occurrunt, pedibus leoninis sulti, ejusdemque animali capite et cauda instructi, os. b. e. tab. nostr. n. . . . Graeci quoque canales et fiStulas, quibus aquae ex tectis effvebant, leoninis capitibus, et tecta Sila, columnas aliaque, diversorum animalium figuris ornare Soloblint.
ad Pluturch et Cuperus in B MPOCrαἰ l. C. τοία δε υδρεία, τ ουρανον καὶ γ=ὴν δωρ λυ ουσανJ T με υδοελν όμοιουντεσ, . et L J Etiam haec turbata videntur, itaque aut statuendum cum au ο, Scriptorem hic duo hieroglyphica illa, riα ταε ασναrta, et Oetame ferrαm quαm millentem simul explicare, aut putandum verba illa: L υρανον καὶ γην δωρ βλάουσαν, hie errore scribentis inrepsisse, et potius pertinere ad ea quae sequuntur infra: τι δε γεννα Λίγυπτο τ υδα ρ κ. T. λ.
277쪽
quibus explicatur quare Silam significaverint Aegyptii per
Coelum es ferrαm quαm millentem. - aeterum totus locus ita videtur constituendus, ut post τοία δἐ δρεια, inde a Verbis, o μεν δρειον μοιουντεσ, Sque ad Zενε- τειραν του εἰναι καλουσι, parentheSi Statuatur, post quam, ob longiorem sententiae interruptionem, eadem Verba, quae
jam ab initio dicta erant, iterum repetiantur. καρδί γλωσσαν χoitari tardi lingit instruolo. An hic ortasse intelligit res quαritim, Veluti in tab nostr. n. o. . ingendum curaVimus, quodque in hieroglyphicis pro Sila poni solet Sane ejus figura ab altero illo, solito
cordis symbolo Vid. ab noStr. n. 5. . , non de Tecedit. ingtici tunc Philippus ortasse vocavit istii millam latercilem, ex qua aqua emuit Mirum prosecto videbitur cur rem satis apertam tam ambiguis verbis descripserit; sed si versionem revera habemus peris Aegyptiac scripti, Philippum hic minus recte su munere uno tum, Ut Sermone Aegyptiorum eandem Vocem pro vasis iειν , et pro ipsa lingu usurpatam suisse, statui poterit. γενέτειραν του εἰναι καλουσι Adnotat Merc. sorten quod in hac gustus sit, in quo nullum esse animal trandit Aristoteles. V Alia ratione de aure, qui oes Iναι reserendum putat ad praeceden υγρω , ita ut sit linguetener , qui hctri Pei em in humi existentem, elictingeniti ieem Ositis humidi SSe SSerunt. - Fortasse in telligitur placitum philosophorum nonnullorum , sectandum
quod omnia ex humido nata quae suit sententia Thaletis Milesii cf. Cic. - αἰ Deor. I. io.), et Zenoni quoque Diog. Laert. IX. cap. 5. S. s.).εν si ni iti Aiγυπτία p Nili incrementum ipsi Aegypto originem debere statuerat Ephorus. s. Diod. Sic I. cap. s. m Sel. pag. 8. φησὶ γαρ απασαν την ,ίγυλῖ-22
278쪽
sert ad Euthymenem Massiliensem.Tρσον δε περ των οUρων Erat haec sententia Agatharchidis nidii CL Diod. Sic I. cap. 1, pag. 56. Strabo quem ad hunc locum laudavit esset. Gemr. XVII. pag. 138. narrat sub Ptolemaeis id re ipsa suisse cognitum atque exploratum Aegyptiis idem narrat Eratosthenes in Procli Comment in P f. Timetetim pag. I. g. quoque Photius Bibl. Ur Cod. III col. 8. Neliodorus ethi . II. pag. sos lio quos laudavit Chlimpoli in p. de verum.
Sti Phetrctonibtis Vol. I. pag. 126. not. d. Caeterum alias quoque fluminis incrementi rationes adtulere vetereS, ThaleS, Anaxagoras, Euripides, Democritus Abderit aliique, quorum piniones vide apud Berod. II. 2. 25. Diod. Sie. I. Cap. 8, Sq. pag. 6. messet Plutarch de P c. Philos. IV, cap. s. pag. 8s T. F. Plinium Amsi A l. V. s. med Pomp. Melam I. s. Senecam f. Ouαest. IV. 2. Arrian. NAU. cap. 6. et ipsummora pollinem infra cap. 35. -n leniri autem ejusque luminis intinctionem significari apud Aegyptios per ri υαSα quctriα, e monumentis proba Vit
279쪽
tab. d. ter, et ait de hslem mervi rotingit et mctbollionis vers. Gallicae pag. 6. Eorum imagines
rem tribus plerumque Ab iis indicaverint Nili incrementum, in eo quaerenda videtur, quod, ubi pluralis numerus indicandus erat in sacra Aegyptiorum scriptura antiqui8Sima, rei ejusdem imaginem ter pingebant atque sic aSi imago ter repetita, pluralem numerum et itaque in romeritum recte indicare potuit.
ἐπεὶ μεση τῆ οἰκουμένηe Idem de templo Delphicο, et de aliis quoque locis gloriabantur Graeci. De auri protriti, legendum putat περ. quoniam particula causalis D hic prorsus sit insulsa.' Sed mutatione non pia Videtur: solent enim regiones quo longius a mari recedunt, eo et fieri altiores, quae igitur mediae iant regioneS, eae
recte altissimae dicuntur quum autem fluvii in locis superioribus oriantur atque inde ad alia descendant, recte quoque causam Nili incrementi, et aquarum in Aegypto scaturientium arcessere potuitiorapollo, ex ipso ju regionis situ in media terra. Caeterum eadem Aegyptiorum opinio memoratur quoque inruermetis fragmento, apud Stobaeum Eclog. I. cap. 52. Vol. I. pag. s2, eq. merenti . 'Eπει
280쪽
hac rationerula proth. p. cit. p. I. pag. 15, 16. Statuit Fili, GCensus voce coom, ut conjicit, aut simili ab Aegyptiis dicti ταε αρνανία, et Coelum Gqναm millens hieroglyphica fuisse, quoniam Voce rao Memom, i. e. mυiα, et Amyta C, Uu αε mvirum indicatur, ab eadem liter em incipiant. Secundum e3ssarth. p. cit pag. 181 , med hilrtae fres in monumentis astronomicis quoque Nilum . . Solem planetam indicant.
explicat foeνm in quo furis su situs , et colentur thuro Xylandri conjecturam probat Wyfierib in adn.