장음표시 사용
301쪽
s S. Ληιλοκρι=τoi c. Suh Democriti nomine plura exstans scripta chemica. f. h. c. l. Reuvens Ere., Letronium p. III p. 23 sqq. Si Sphaerae nomine iudicari videtur fabello ista, in qua certo ordine , fortasse ex doctrina astrologica , o numeri sunt dispositis: greo την i. e. σελην γ Iunαm saepe significare monsum, diximus supra in adn. ad cap. c. pag. I38. '' In S. συνψη σον την Sensus esse videtur numero, qui vicitur si omnes numeros nominis aegrotantis computes , adde meUsem illum, sive numerum mensis illius, in quo decubuerit, ita ui, si vb. e. aegroto Democriti nomen sit, mensis addendus sit numexo 22, qui deeem liferis, cy, i, ocis, , , , re et , essieitur.
302쪽
16 26si ET 515 22618 28821 2s122 idoἐ-δη μαθων γραμματα - ἐλήλυθεν Nonnulli Codd.articulum addunt, μαθων; sed etiam apud meliores scriptores Graecos, Saepe mittitur , ubi aliquid non certo definitur. s. Statb. ad lat. Gorgiam cap. 6 p. 52o. E. Ita apud eundem de egibus pag. Is 5. . legitur: διαφε
To μη γεγυμνα νου. f. Matthiae r Ur in obs ad S. 2 1. - Perfectum ἐλήλυθεν, hoc loco usurpatur de re
certissime Ventura neque hoc sine exemplo meliorum scriptorum; b. c. Demosth. - mm in pag. 1 8. S. 1 T.
303쪽
proprie nigrum , uncum Rata , et cα mum Ormioritimi Ara, utque ita hoc caput ex doctrina Sua acrologica explicandum putat, omnibus illis vocibus ab eadem litera uincipientibus. Apud Se Drth. p. cit pag. 188, med ictbria ScriF- fori Mercuri sacra, in monumenti quoque planetam hunc indicare dicitur.
Lρογραμματεα De sacerdotibus Aegyptiorum, eorumque divisione in primis f. Clem Alex loco, quem in adn. ad cap. praec citavimus agit ibi Clemens de ritibus sacris Aegyptiorum: DIρωτο μἐν γὰρ προερχεται δοσ,
αρτων βασταζοντεβ. Denique ultimo loco memorantur olπαστοφοροι. Ex iis autem in hο et in Seqq. capitibus Bo- rapollo mentionem facitii erogrammateorum, Prophetarum, Boroscoporum et Pastophororum. Cae porro de eodem ar
tios, cane mortuο, solitos fuisse totum corpus atque caput radere, eumque sepelire in Sacris thecis, singulos in urbe
304쪽
suari j. f. quoque Diod. Sic I. cap. 18. pag. 21, cap. 3. pag. 3, cap. I. pag. I. idem, cap. 88. pag. s. narrat lupos ab Aegyptiis fuisse cultos, ob amnitatem quae intercedat inter eos et canes Add. Aelian dej f. nim X OS. Plutarch de S. VOS. cap. o. pag. 368. F. narrat ea nem antea in Aegypt maxime fuisse honoratum, pοStquam Ver Solus animalium, carnes Apis a Cambyse interfecti gustaSSet, non amplius eum primum locum obtinuisse inter animalia divinis honoribus culta. Ita enim locum eum Plutarchi esse accipiendum recte docuisse videtur 3 tenbachius. - Ηic autem ab Ilorapolline indicari puto canem aureum, jαCαἰ plerumque dictum; cui animali, in hierο-glyphicis inscriptionibus saepe scribete significatio tribuenda videtur, ita certe accepit Champoli in sigillo phragistae, quod memorat in DescriF. M. C. . . To. II. 18. quodque in ab nostr depingendum curavimus . si . . Saepissime quoque per idem animal si hetam significari monumenta confirmarunt. Vid. ab nostr . . . . . . . . d. χρη. πόλλὰ μελεταν, λακτεὶν τε συνεχωσ, καὶ ἀπηγριωσθαί Fortasse 1-τεὶν accipiendum de igilando, deque homontim illis r rehendendis ἀπαγριουσθαι, quod proprie significat eχαοer6αri, hic verti poterit seυertim SSe hi Caeterum de canum vigilantia et judicio egit Plato in A tibi II cap. 16 pag. 3 6. . . quem locum, prouti observavit Wytteub ante oculos habuisse videtur Plutarch.
hodies in Aegypto manum Mumiam plures inveniuntur, et inmuseis servantur.
st Verha υλακτεῖ et Iolrore saepissime de hominibus dicuntur. dici Sophocl. fragmento pag. I 2. U. Dothii.
305쪽
κύων τενιζει - εἰ τὰ των θεων εIδωλα De PauWcorrigendum putat: ἐπειδη ό κύων τενιζει - εἰ τὰ πλαθεων εIδωλα, et άπλα θεων εIδωλα explicat ex opinione illa veterum secundum quam dii interdum formam quamdam aeriam induant, nulli nisi acutissimis oculis praedito visibilem atque ita a άπλα θεων είδωλα opponi ola Dλοι εἰδώλοισ, i. e. iis quae in templis stant; sed credo exempla deesse, quibus probetur ejusmodi deorum formas dicitarim Icoλα; ita ut sortasse nimis temere hic, invitis
codicibus, vox ea intrudatur, praesertim quum etiam in cap. Seq. legatur τα των θεων εrδωλα ξυωπεὶ.ἐνταφιαστην δε των εοων Eνταφιασταὶ apud Aegyptios erant illi, qui cadavera condiebant diversa eorum ge
Erant autem boαμματευσ, qui partem ex Sinistro cadaVeris latere excidendam circumscribebat παοασχίστησ, qui lapide ethiopico carnem dissecabat, et o ταοιχευταὶ, qui sacerdotibus familiares erant, et omnium maxime in honore habebantur. - Voces cs 1εoco de riun recte videtur explicasse de setoris,nimαlibus. ἐπειδὴ καὶ υτο γυμνὰ - θεωοεὶ - - είδωλα Causs. Pro ἀνατετμημενα corrigit ἀνατεταμμενα, et oυTo referens ad canem, vertit: usi elis licα vectat, quα CNSIO-dis, deοrtim imulacrα atque ita voci κηδευεσθα hic non funerαndi, sed universe curαndi, et Sermndi significationem tribuit; sed sileto referendum videtur ad Entaphiasten, qui nuda et resecta spectat, quibus justa lacit, animalium corpora; είδωλα tunc accipienda videntur, veluti recte adnotavit de PauW, de cinimαlibus eortim umbolia Reueh. Visio explicat 'oίωμα, εἰκων, ηαελν; et Supra
306쪽
quadam. - uod autem dicitur, per eαnem in hieroglyphicis indicari ni hiαεlen, monumentis Aegyptiacis confirmatur; nam deus nubis, quem capite Oαnis et rei e fingebant Aegyptii css. vb. c. Plutarch de S. et s. cap. ii pag. 68. E. Diod. Sic I. T. pag. T. esset. Proclus in lat. Polit pag. sit T. cadaveribus condiendis praeerat; et in loculis munitarum, aliisve monumentis idem ille deus saepissime pingitur stans juxta iamiam in lectulo jacentem. Cf. ab nostr. n. . . . Add. Champoli in Deformi M. C. T. pag. i. A. 51 , Sqq.
his laborare, rabie, angina et podagra, cT Aristot demst. nim VIII. 22. pag. sio2. C. et quem citavit de Paum, Aelian l. nim IV. o.); sed vereor ut significatio ista, qua nαφροτερον ἔχειν dicatur prο γιωσ
idem docet Aristoteles, quem citavit ad h. l. Ηοesch de Petri. Nim. III. 12. Vol. II pag. 535. D. α δ πολυσυδῆ
παντα μcUκρον Sc. plenem habent oso i/σ, καὶ ανθραψοσ, καὶ κυtων , quam conjecturam si admittamus, rationem videbimus, quam ob rem per cinem significari Plenem sta tuerit scriptor quoniam hunc majorem quam reliqua ani-
307쪽
malia habeut illud animal, et morbi, quibus praecipue la
diderim ea cinis hieroglyphico ab Aegyptiis fuisse indicata. Statui fortasse potest, IIorapollinem hoc loco deum nubin, canino capite insignem, ob muneris similitudinem, mortiaos ad inseros deducendi, confudisse cum Mercurio ' huic
enim planetae astrologi nonnulli certe, seriem , O Γα-stim et Sternulαmenltim tribuere potuerunt de corαlti adnotavit Seyssarth, quem infra laudabimus riSNS ET SE
308쪽
cundum astrologorum doctrinam, pertinebat ud Solem. s. Bermes apud Stobaeum Eclog. I. . . . S. 12 pag. 1 6. merentia j. Κlaproth p. cit. p. I. pag. 1 T. per CαNUm, quem Cnoin et Cimo Coptice dictum sui38 statuit, significari
niam omnes hae voce ab eadem litera, in incipiant quod autem striis territiἰαmensum indicare dicitur, explicat ex alio nomine, quo cani etiam a Coptis nominetur emim, eo P, eo OP li; terreutαre autem Coptice EPeEP ab eadem litera, e, inei pere. Vocibus o Di et Cicillas, quibus Cernem significari, praeeunte dablonSki , negaVerat Cham poli in Censurα, quam Saepius laudavimus, hanc ignificationem iterum vindicare conatur Livroth in Ep. II. pag. 1, 32. Secundum Seyssarth. p. cit pag. 1.3, Sub finem,
σχχ μα γυμνον' Mere legendum cοnjicit, a jματι γυμνώδ' aut accusativum ita explicandum, ut pendeat a participioAαΠακειμέν=ην , EX V praepοSitionis aut denique distinguen-
' Secundum Oneirocritas splen significat risum Artemid. I. 6, sines Vr f oφα καὶ γελωτα. t At conis oplice non ita vocatur, verum YZ DP, vel Teo P, quod enim asserit Iaproflin syllabam om articulum esse indefinitum, ad ipsum nomen proprie non pertinentem, monumentis hieroglyphicis inprobatur, in quibus conis TZP, vel si vocalem addas Teo P dicitur f. Rosellini Montini aeq. et 'ub. I. II. 3οl. I. pag. Iss.
309쪽
dum OS παοα- ιμένην, ita V σχή3ια γυ/ινο per Se intelligatur. Priorem rationem probandam censet de aure , qui recte rejecisse videtur Caussini conjecturam , conjunctionem transponentis hoc modo: προστιθεασι - κυν βασιλικὴν στολὴν παρακeι χώνην καὶ σχημα γυμνον. LOCUS Corruptus; nulla harum conjecturarum Satis explicari videtur sortasse duo haec verba sunt rejicienda ad sensum certe non Tequiruntur Puod autem per cαnem significari dicit IIorapollommistrαltim, ea interpretati monumentis nondum confirmatur; sed Plinius, quem citavit ad h. l. Mercerus,mst f. VI. do med. At ex Africae parte' inquit D Ptoembari, Ptoemphanae , qui canem pro rege habent, motu ejus imperia augurante Auruspi oppido longe a Nilonsito. ' Idem sere de Aethiopum gente quadam narrat Aelian l. nim VII. Io. ξυωπε De Verbο οξυωnris Vidimus Supra ad cap. 6. pag. i.8. - Caeterum aliam quoque cinis significationem hieroglyphicam memoravit Clem Alex. Strom. V. T. p. 6 i.
310쪽
med pag. d. meSSel. et a Clem silex. Strom. I. g. pag. 58. Polleri eae etiam Porphyrius de hsfin IV. . Cuperus in 'αγ οσr pag. ido Creuger mb. et Vlhol. Vel. Tom. I. pag. . . nota 1 o. ablonski in P fh v. Lib. II cap. . . . Apud Plutarchum ce S. VOS. cap. d. pag. 352. . dicuntur ίεροφοροι - Cae terum Norapollo ante oculos habuisse videtur hieroglyphicum qu ex doctrina Champollionis, ipsum illud sciceratam indicatum fuit os ejus peris de merui. Vel. v.
Ωροσκοπον 's ροσκόπo est ex eorum sacerdotum Aegyptiorum numero , qui astronomiae in primis operam dabant. Cf. Clem silex. Sironet loco, quem supra laudaTim IS, ubi docet ad eorum insignia pertinuisse ωρολογιον καὶ φοίνικα, οSque edi Scere debuisse quatuor libros IIermeticos:
ζώνται Trebat Ouod in horαs homines Cibtim Petrent ωρα larta SSe quoque intelligi possunt irrit lebeεἰαles, quarum vicissitudines ruges asserunt, ita ut Sensus sit quoniαm ntifrimentum hominibus, cinni tenvesicilibuSIrαε-heαlur. - caeterum non crediderim ejusmodi hieroglyphicum in monumentis Aegyptiacis inventum iri.