Niloi Hieroglyphica

311쪽

pag. 8so. Porphyr de insita. IV. T. pag. i. Iulianus Or. V. pag. 126. . quorum nonnullos laudavit Wyttenb. ad Plutarch. Is et os l. l. f. quoque ipseruorapollo

Supra cap. s. sine Plutarch. l. c. aliam imus Sacerdotum Aegyptiorum abstinentiae rationem memorat: NO-niαm Pisces sint Cibtis neque NUCOSSαTiNS, CYNC CN-

312쪽

i scio sumin ere cibili. Reliquos autem Aegyptios piscibus vesci solitos suisse, vidimus supra ad cap. i. Pueg. 262, Sqq. neque tamen omnibus, nam Oxyrynchitaevb. c. hStinebant ab oxyrinchis Suenitae vero ab esu phagrorum, quoniam his Nili incrementum adnuntiari credebant. Cis. Strabo eur. XVII. pag. 1166. C. Seq. Aelian de f. nim X is et i6. Clem silex Prolr l. pag. i. Polleri Schmidtius isεeri de GCerd et oris v l. pag. 2s6-2s8. quos laudavit Wyttenb. ad Plutarch de S. l. Os cap. I. pag. 353. C. Piscium imagines et umiae quoque inter monumenta Aegyptiaca plures servantur in Museis, Champoli in Deformi. N. C. . pag. i. B. 166-iii memorat etfum symbolum Fili, en ore inuntationis et pag. s. B. 226-22s. CoeFryriChtim consecratum de Thoth et Lunae In opere

313쪽

is v. νθ λαγαonibus . pag. 18 . dubitare videtur utrum piscibus divinos honores umquam tribuerint Aegyptii. αλληλoepu oti Pisces se invicem devorare, Satis est no tum Aristot. Tisi . nim. IX. cap. 2 sine. p. l. h.

rα κρειττων. f. quoque Plinius Amsi f. X. 52. Caeterum in inscriptionibus hieroglyphicis iacis revera hac nesciri atque odii significatione occurrit; quapropter

De Coulianos Op. cit pag. 16. rationem hujus hieroglyphici quaerit in paronomasia quoniam os Aegyptiac dieatur Pisa, et cou, Ser HVS Ver eo scin qua voce literam e adspiratam atque veluti A. pronuntiatam sui SSe Statuit, argumentum asserens ipsam hujus literae figuram figura Serpentis parte corporis priore ereeti, atque Sectandum Champossionem literam r. indicantis non valde disserentem. CλPUT XLVI. Tαυρον για φυ σιν χονταJ Interpretes Vertunt Ictet tim

314쪽

26. ADNOTATIO s

Dconcepti uno initu peragitur, quae si sorte erravit vi-Dgesimo post die marem foemina repetit. Uαλυ καὶ ωφρων ἐστl Aristot de mss. nim. I. cap. 18. pag. 8.6 C. tauros narrat coitus tantum tempore cum heminis pasci. De tauri abstinentia et temperantia cf. quoque Aelian f. nim VI. 1. et ipse nora

pollo infra II. 8. Per αurum ab Aegyptiis fortiti Uinem suisse significa

tum, OnUmenta confirmarunt; quem enim pollinis titulum, in Versione Graeca inscriptionis belisci Aegyptiacidermapion, in fragmento servat apud Amm. Marcell. XVII. o. reddidit ' πολ λων κρατεροζ, eundem ChampOllion scriptum invenit in hieroglyphicis per oemitrem et diser m olis, signa nominis rοeri, cf. supra cap. 6. et tab nostr. n. T. H. T. f quibus additur icturus, fortitudinis symbolum. s. Champoli de piermi Vel. v. pag. 2oi, os. add pag. 3.8. et ab gen. n. d.8. Rus inauginem in ab nostr depingendam curavimUS '. i. Puod vero hic ut et infra Lib. II cap. I S. scriptor dicit leverαrelicte quoque Significationem fαur esse tribuendam , illud ex historia naturali potius, quam ex Vera e gyptiorum doctrina addidisse videtur monumentis certe

315쪽

διὰ δώοαo παοαγίνεται ἐν τῆ συνουσία Merc. in versione distinxisse videtur post sαραγίνεται, verba enim ἐν τῆ συνουσία lam Seqq. ungens Vertit mox,ccurrit icinod soli Atii ex omnibus nimαnfibtis in congreSSti Cm ictre est. Puod de auri proponit: hic niν συνουσίαν, Si codi cum auctoritate confirmaretur, praeferendum esset; sed praepositi ἐν , Saepe quoque apud meliores Scriptores Surpatur pro ic, Olum,HisCum Vel inem significans. Xenoph.

rv. VIII. . . . πεσθε ἐν τῆ ἰηθείση χωοα. Nαθ. V. 3. S. 6. ἐδοκει εναι - ἐν θώωνεία. de Veneti V. S. . oτ δε και ἐν τῆ θαλαττη διαρριπτων ἐπὶ το δυνατον καὶ ἐν δατι. Supra ad cap. i. pag. 22 d. vidimus de usu praepositionis i PT ἐν. Caeterum fαtiritatirem reVera significatione abruorapolline memorata, in inscriptionibus hieroglyphicis occurrentem addidimus ab nostr D'. 52. α 52. h. Rationem a tem hujus significationis, a Philippo potius ex historiae naturalis scriptore quodam additam, quam ex Aegyptiorum doctrina petitam putaverim estissitum porro uris humαnα

et Veneris planetarm.

316쪽

risimilitudine conjecit messet ad Diod Sic. i. i. p. s5. probante Wyttenbachi ad Plutarch. l. l. T quoque Clem Alex Prolr l. pag. 3. Potieri. Suidas in voce:

Jablons i in cinth. v. Lib. II. cap. I. S.I. et O SO. I. pag. 138. docet hircum ab Aegyptiis ita vocatum fuisse, quatenus Symbolum atque visa dei Mendes imago esset; nomen autem illud Met rix, significare seminαlem, Pro-l cum foecundum. f. quoque de eo Champoli in Pαnth. m. ad ab . i. Secundum Seyssarth. p. cit pag. 18. in hircus Mercurium et Venerem planetas indicat Artemid Oneii OCr. II. 12 de,riel dicit: καὶ γυι ταr τὰ ζωον, καὶ 'EOμου

317쪽

tialis XIII si. s. 2. imus animali cornibus Veteres Sossuisse ad instrumenta Musica lacienda narrans erod. IV. 1μ2. Athen Dei ros. V. T. pag. Eoo Diod. Sic III cap. 28. pag. 1sq. meSSel tradit orygum cornua inserviisse quoque armis conficiendis, et universe quum multa ejusmodi animalia sint in Africa, incolas magnam ex iis capere utilitatem. - Saepissime confunditur hoc animal in Graecorum scriptorum Codicibus SS. cum colurnice, quae aVi ορτυξVOeatur cf. b. e. infra II. cap. o. In editione ora- pollinis, quae prodiit Romae a 15ss, pro ρυγα etiam ορτυγα legi, alter tamen in margine adscripto, adnotavit

σιν neque tamen negavit ei lectioni obstare, quae in hoc capite animali tribuunter, quaeque in Vem conVenire non possunt; nam quod ola γαρ ἐμποoσθιοι αυτου σκελεσιν,

indicari putat nferiores Petries section, ut ita ad avem reserri possint, nemini, credo , placebit. Trebat quoque in Codice suo oρυγα legisse VidetUr. ζωγραφε ἐαυτo τα κορασJ Locus Videtur eorruptuS. Merc. expIicat: pupillas ita depingit, eoque colore inficit, D ut indignantis tristantisque habitu conspicilitur, aut certe

s oryge conferri quoque merentur Obsersationes ZOOZOsiccte Criticae in Aristos Dist. InimaI. quas scripsit A. F. A. te auPhilos . r. Lips. 826. pag. 6 Seqq.

318쪽

n humi culis defigens, velut eos pingere, pulveri inpri- D mens videtur. U Bochari meroet. I. pag. Ti corrigens ἀσαφεὶ, vertit et hSCondit et illas ναε atque ejusmodi quid secutus videtur Trebatius vertens es ciens ferimm Uvul,6SCondit at verbum ἀσαφεὶ in lingua Graeca non exstare adnotavit de aure, 'ibendum conjiciens: συγκρυπτει , Vel potiuS συστρεφε ἐαυτου τc κύρασ, Oratorquete in gyrum vit aer illas recis atque haec tunc recte opponi praecedenti τενιβων, quae conjectura quum a Comdicum scriptura non multum disserat, magnam habet verisimilitudinem Fortasse recte quoque legi possit uoστρεφει, αυertit et illas Sucis, in feri cim de stis. Sic apud Berodian. III. 2. 5 junguntur ἀποστρεφεσθαι καὶ κατω βλέπειν. deSychiu ἀποστρεφεται Xplicat ἀποτρέπει το προσωπον. ἐπὶ τον ήλίου θείου αστρου ἀνατολ=j. Aelian l. nimαl. X. 28. ισουσι δἐ ο αυτοὶ θεραπευταὶ του Λιοστου πρoειρημένου Sarapidi S καὶ τον ρυγα το δε αιτιον, ἀποστραφει προ τὴν νατoλην τὴν ου γ λίου τα περιττὰ τῆ ἐαυτου τροφὴ ἐκθλίβει φασὶν , γυπτιοι. idem VII 8. Syri exortum oryge adnuntiari dicit , γυπτίων ἀκούω λε

Photius Bibl. Cod. CCXLII. p. io . , sine. Ad anni 1611. Plinius Amsi A l. II. o. Dorygem appellat AegJptus

D feram , quam in exortu ejus contra stare, et contUeri trandit, ac veluti adorare, cum Sternuerit. U

319쪽

corrigi ἐπικαθίσαντο; ita ut intelligatur Toυ Προσκοπου, quem in Orygem adscendisse putat CaUSS. ἐπικαθίσαντεσintelligit de regibus horoscopum in animali illo OUOCαnli bus deinde δια μεσου αυτου, quod interprete reddiderunt: Per medium Osum eta gnomone quoStam , Vertendum dicit estis inter Beniti, os medicinte. Eodem sere modοSalmasius ad Solinum pag. 62, qui praeterea legendum

ecooν, Supplendο τω ήλίφ Sed dicit de auri , F Do non ita praecessisse, ut hic repeti possit, atque praeterea ἐπικαθίσαντε τω ήλίω, e Sensu recte dici non posse neque etiam admittendum esse alterum, quod voluerat SalmaSius, ἀντικαθίσαντεσ. Ipse vero de aure aliam conjecturam proferens, sis apparatus crit. Vertit: quαre riliqui regeS, mroSCOPO Ortum illis nuntirente, nimαl O in ectam COUOCαntCS, O, eluti gnomone quoiam, OrfuS CCI fil&cinem Cylarαθαns quomodo autem ἐπικαθίζειν διὰ μεσου reddere potuerit: in messitim, dueere non intelligo. Nulla mutatione opus Videtur, quum locus recte explicari pοssit: Reges antiqui, postquam horoscopus iis exortum Solis ad nuntiaverant, assidentes huic animali, juxta orygem Seden

bant. Locuti δια μεσου τινo apud Scholiastas veteres Graecos significat infe=Frete liqνο jam ver oryx recte dici potest interpres temporis, quo Sol exoriatur itaque Causs. recte vertit: OSitis infertien, ill S med rite.

320쪽

μένων εἰ βρωσιν - καTαχμ)ηστικω δἐ καὶ ἐπὶ των αλλων. Eorum objectioni, qui Hrygem, animal serum, non recte κτῆνse dici putant, quoniam hoc nomen significet tantum pecudes, occurrit quoque CaUSS. citan locum ex Columella IX. i. ferae pecudes ut Capreoli, damaeque, nec mi-D DUS orygiam CerVorumque genera, et aprorum, modo lau-ntitiis et voluptatibus dominorum Serviunt, modo quaeStuinae reditibus.' addi poterit locus exietiod eth. X. ubi Persina Lethiopum regina ad sacrificia et convivia adhibuisse dicitur: oων τε γέλα , καὶ ιππων καὶ προβάτωνορχθων τε καὶ γρυπων. Prο σφράγιστον ἐσθίου6ιν , de Palam, ortasse recte, legendum censet: σφραγιστον θυhυσιν. erod. II. 38. dicit victimam a sacerdotibus Aeg3ptiis explorari solitam fuisse: γ ν δ τουτων παντων η καθαροσ, σημαίνεται υ λη περι τα κερεα ειλίσσων καὶ πειτα γῆν σηκαντρίδα ἐπιπλώσασ, ἐπιβάλλει τον δακτiαιον καὶ ουτω ἀπαγουσι ἀσημαντο δ θυσαντι θανατο η ζηαίη ἐπικέεται. Sed fortasse vulgatum ἐσθίουσιν defendi poterit, quod saerificia plerumque cum conviviis Conjungebantur, et mactatae bestiae partes relictae a sacerdotibus comedebantur, quod ipsum confirmatur abierod in fine cap. o. καιομέ

pro qua minus recte ab interprete aliquo legi σφάγιστον Causs docet recte jam explicata fuit a Pierio et Causs in adii ad h. l. et a Salmasi in Exeroit Plin pag. 15 T in Solinum pag. 22s. - De Sphragistis autem, Si Ve, Ut VO- Cantur quoque, Moschosphragistis f. Plutarch de S. et S.Cap. i. pag. 363. . ubi ipsum sigillum quoque descrip

라틴어 텍스트