Niloi Hieroglyphica

발행: 1835년

분량: 513페이지

출처: archive.org

분류: 문학

341쪽

tium quod in id inter voces oro et Crelinquitur, huic

Mονον - βασιλέα εχε. De rege apium, et quomodo illi obediant apes cssi Aristot Nisi. nim V 22 pag. ii.

ἐκ τή του μελιτο ' Lacunas, quas Codd. et Edd. hoc loco habent, diversis modis implere conati sunt viri docti. Phasian locum aut circumscripsit, aut aliter legit, vertit enim eae illitis itidem vi melli cαἰione lytie vere

hoc dorapollinis capite Champollion explicavit 'em, quae in monumentis Aegyptiacis, simul cum aliis signis, regem significuntibus, praecedere Solet pronomina regiam quibus igitur significari putabat regem vult obedientiε. s. ejus 26

342쪽

op. de merui. Vet. m. pag. 236. ab gen D 2 o. Q. add, pag. dio et 3β8. - Diversam vi in hieroglyphicis significationem memoravit nam Marcell. XVII. pag. ioo. Eae incenbr.): perque speciem vi mella conscientis Dindicant regem moderatori cum jucunditate aculeos quo-Dque innasci debere his signis ostendentes.' Atque hanc interpretationem postea admisit Champoli. Statuens Femin ea phrasi addi tamquam signum determinativum vocis COTTELI, qua rex indicatur. f. Franc Salvolini in s. de merui obelisci siqsoriensis pag. o. Apem illam vide in tab nostr. II 55. Alia quoque ratione Aegyptios in hieroglyphicis regem indicasses auctor est Plutarch de Is et S. cap. 36 p. 365. B.

ct meridionale mundi clima ingunt, tale relαnltirqtie solium ficus irrigationem et laetationem omnium: ideturque rictitiae simile genitrata membrο ad quem locum Wytten b. αυιλε Osiridem intelligendum, et pro Pitco ortassed et o legendum esse adnotaVit, qua Voce unci genus, γα- Afris herb indicatur Monumenta autem , quod sciam ,

rem istam nondum confirmarunt.

netae symbolum Vocatur. CAPUT LXIV.

Παντοκρατορα De Paum recte adnotat de Deo eam vocem hic usurpari neque amplius de rege terrestri esse cogitandum Summus enim Aegyptiorum deus, Amon Clinu

343쪽

phis, quem bonorum omnium auctorem habebant, ideoqueάγαθον δαίμονα Vocabant, of EuSeb. Prα . Euctim. I. io. quem laudaximus supra, in adn. ad cap. 2. pag. 123.3 colebatur ab iis, forma et enlis 6αrb et pedibushumcinis inεἰrtieli, vid. ab nostr. S. 18.3 Saepe quoque mon-Chnuptiis in monumentis exhibetur vectus navi sua symbolica, et cinctus eodem hoc serpente. f. Champoli Petillis is v. ad ab. d. a. in DeSorol. M. C. .

S. d. - ieroglyphicum autem hoc receperunt quoque Cnostici, atque in primis Ophitae, in quorum monumentis saepissime effligitur serpens iste, leonino capite plerumque instructus. s. Matier uis init Onοεἰ. I. pag. 2 2, II pag. 8i et in Explic tab pag. 31 Seqq.

legendum erit si rost se. 6 φισ. Verbum ἐστὶ de aururecte explicat Vmbolum eεἰ, igni/cαἰ.Seysparth. p. cit pag. 165. ex hoe cap. Et ecpraecedenti essicit per ei erilem integrum indicatum suisse regem i. e. Solem planetam Amidicitum Vero Sei erilem Significasse si em, in astrologia Aeg3ptiorum.

cap. 58. dicitur iisdem signis indicari illa , σνod seri non

solest itaque valde dubito, an duae hae explicationes ab eodem Scriptore prosectae fuerint; quin et utramque ab homine hieroglyphicarum inscriptionum inperito additam puta Verim.άπυθῆ του ἐογου μοιοτητο δηλoi si codd. nonnullorum et Edd lectionem του ἐρμου, vitiosam esse, jam indicaverat Pierius ierogl. Lib. XXXV. cap. 2. Veram Criptionem To ἐργου conjectura jam 8Secutus, quam proh -

344쪽

2si ADNOTATIO u

runt oesch et de PauW, et confirmarunt quoque Codd.Pariss A. B. Inopportuna illa Pitos mentione in errorem inducti fuere qui prο γναφεα , legendum putarent γραφεα, quod ipsum legitur in Cod Paris C. Xlaproth Op. cit. p. I. pag. 22. adnotat, edem Coptice dici AT, Fullonem vero Abi citaque per acrologiam alterum pro alter Scribi. Seysparili p. cit pag. 18i, in sedes gemino Salu num indicare ait, quoniarn rs Fullonia huic planetae

sacra sit. CAPLV LXVI.

dit, quam ut admitti possit itaque ipse minori mutatione, pro G μερινὰσ, legendum conjicit Ucuotραζ, vel potiustσημοιρουσ, Iroruille Cril. V ni pag. 552. atque intelligit de iuncte 6ατα figura , in qua depicti essent viginti

et octo dies aequales et ejusdem mensurae, singuli constantes horis viginti et quatuor. - Idem vir doctus, cujus Verba ad cap. i. adn. οSt. pag. 36, seq. memoraVi ΗοeSch. de hoc loco ita censebat Danna singulis mensibus viginti Docto dies D πλατει sumtos conspicua St, reliquo Verori dies nam spatium unius mensis integri, cum vulgο o

345쪽

niserum esse statuit sub radiis solaribus occultatur. Soletnenim in regionibus australibus, qualis est Alexandrian Aegypti, ubi hic auctor vixit, altera sere post noVilu-nnium die luna rursus conspici ouando igitur mensem D exprimit ea figura, quo luna apparet, dum 28 dies com- Dplectitur, numerationis initium a primo apparitionis dien dicit, signumque mensis hieroglyphicum eam vult esse Diguram, quam Luna die apparitionis suae ultima reprae-DSentat. Posterior saltem hujus hierοglyphici pars, a Philippo, vel a glossatore quodam addita videtur, cui pinioni lavent quodammodo Codd. Paris A. in quo, miSSis

Geminum, in cap. ii in rati Actenom. κρύφι dicebatur; Stobaeus vero in ECIM. I. 25 loco quem Supra Pag. 132. citavimus, secundum Chrysippum di hi ait δίχω - λέγεσ

Crocodilis est . Uerod. II 68 6s, Io, ii 8. Aristot ciεἰ. Nim. I. i. pag. 1s3. I. 12 pag. Eoi A, II. o. pag. 223. D III. s. pag. 235 F, V. d. pag. 322. A, VIII. . pag. 3IT . , cap. 15. pag. s. C. et de stri.

346쪽

m esset et s. pag. s. Plutarch de L. VOS. cap. s. pag. 381. B, C. Aelian l. nim. II. 23 III ii, V. 23, 2 VIII i, si , IX. 3, 58, X. 21 , i, T XII 15, ii, XVII. 6. Photius in Biblioth. Cod. CCXLII. pag. 6.8. Plinius msi f. VI. o VIII. 25. Seneca l. ναρει. IV. 2. - Secundum Artemid Oneii Ocr. III. 2.

sibi contraria esse videntur, de crocodilis eorumque Ultu, apud Scriptore veteres narrentur, Vir Cl. CeosMoy de St. Uilaire, in vir Deser l. mmii , Tum XXIX. Pdg hoo, seqq. adjutus consiliis et doctrina Champollionis docuit, duas esse species crocodilorum, alteram minorem et longe quoque a fluvio, in interioribus Aegypti tractibus degentem, suoque adventia Nili incrementa adnuntiantem, praecipue ab incolis fuisse cultam hane autem Oeatum fuisse Stichtim, ' vel potius ni Cori Ici alteram Vero Speciem voracissimam et semper prope flumen habitantem, Aegyptiis fuisse invisam, eamque vocari QAe. t CT in primis ejusdem peris pag. 58. et sit. novuγονον καὶ πολύτω νον Recte de Pau animadvertit, vocem o Poνo hic abundare, quum SequenS πολύτεκνον explicet, quare πολυγονον crocodilus indicaverit ut autem et vαcis significationis ratio reddatur, legendum conjicit: διὰ το πολυκτονον , Vel πολυφονon; οSterii S, quum magis cum lectione Vulgata conveniat, verius videtur fortasse quοque legi pοterit πολυφαγον, quod et ipsum eumr αοifαle hujus animalis conveniti de qua dorapollo ite-

347쪽

rum infra, II. 1. Aelian. l. c. X. 23 in. Κροκοδειλοσ-φυhει δειλο ἐστι, καὶ κακοηθη δἐ καὶ πανουογο δεινωσ, καὶ ρπαζε μἐν καὶ ἐπιβουλευε μαλα ξεωσ. Plutarch de S. et S. cap. o. pag. 3 1. C. narrat, crocodilum ab

Aegyptiis Typhoni fuisse consecratum secundum Diod Sic. III. g. pag. 1 6. Vesset in hieroglJphicis omnem cito ficim, secundum Clem silex si Om V. T. pag. 6 o. οἰ- feri, ii et dentiam significat. πολυτεκνον Aristoteles, Aelianus, Plutarchus, It co dicunt, crocodilum exaginta Ua parere.Κlaproth op. cit. p. I. pag. 18. Statuit crocodiltim optice dictum suisse Compei, et propterea quoque fur lem, Cox Vel CAAEC, et TvαCem, furem, Com Vel movi,

per illud animal indicari de voce compei iterum egit in Ep. II pag. 3. Sed mirum foret, si Aegyptii ei crocodilorum speciei, quae manSueta erat, et bona iis adnunciabat, odiosam significationem aevαcta atque furentis hominis tribuissent, quae significatione multo melius conveniunt in alteram illam crocodilorum speciem voracissimam, ab Aegyptiis, ut supra diximus, CA dictam de qua si prouti nobis videtur, hic cogitandum sit, hieroglyphicum hoc certe ex doctrina acrologica explicari nequit. Secundum Se 'rth. p. cit pag. 166, in Crocodiltis ferrestris ob vαcilcilem et infraniam, quae ad Martem referuntur, hujus quoque planetae Imbolum dicitur; erocodiltim vero quαlicum Saturni Imbolum putat.

348쪽

CAPUT LXIX.

AMOMειλον κεκυφοτα In papyris funebribus saepissime

in b. t eirmnium, p. I. pug. 3. Champoli in descriptione sepulcrorum regum AegJptiorum, mentionem quoque facit picturae, in qua discus solis profectus ab Oriente accedit ad Ocoicentem, quam plagam per crocodilum indicari ait dole virum doctissimum non addidisse, quo habitu crocodilus iste ibi exhibeatur. Cir ejus Pisio e Sci micte e. v. et Nub. Ep. XIII pag. 228.

349쪽

sisse puto, errore describentium, quibus B cap. 6 T. Verba no- θονον, πολi τεκνον, ante oculos Versabantur eaque lacile Carere POSSUIDUS, quoniam non Splicat, qUur per FOCO- ilum κεκυφοτα, ΓραSus indicatus fuerit. Alterum illud κατωφερεσ, SaepiSSime quidem Sensu, quo decepit Mercerus,rusUr

δ κατα γερεβ, ῶ ἐπὶ τ=ην κατω - aeterum Champoli. ex hoc capite et e praecedenti explicat, quare saepe deus tintis exhibeatur lαris et rccrocodilos, quoniam haec animalia ritis et cccisus sint symbola. f. ejus rarith. v. explic tab. 1i s bis et ter. Praeterea, deus e nptiorum, quem cum Saturno Graecorum convenire putat

Voeundum Statuit, capite crocodili saepe insignitur. Idem Champoli in cinth. v. ad ab. 22. ex monumentis Aegyptiacis docet, hetenomenct CoelestameXprimi, per UiυCrSαSCrocodili Petries. - Clem silex. Strom. V. cap. I. p. 6 o. POlteri, per crocodilum febris indicari ait, ideoque Ae-

350쪽

gyptiorum nonnullos solem ejus capiti interdum imponere solere. Idem narratur ab Eusebi in Pret . Enctim. III. cap. si qui tamen huic animali o πoτιμον δατο Signi ficationem tribuit. Secundum Seyssarii, p. cit pag. 165, sine crocodilas, Saturni et Martis symbolum, significat ocοαsum Solis, id est hujus planetae descensum ad hemisphaerium infernum, cujus dominus ab astrologis , habebatur.

Σκοτο δε λέγοντε , κροκοδείλου θυοαν ζωγραφουσιν Baec quoque explicati monumentis confirmata est. Saepe enim in

inscriptionibus hieroglyphicis orseolli citisi determinat

imaginem vide in ab nostr. 11 56. Champoli in Petrilis. m. ab . o. g. exhibet navem uni-Ηermetis, cimus par tem anteriorem recurvatam, ad Crocodili Cetritae similitudinem larmatam esse conjicit, cui signo tunc significatio ab dorapolline hic memorata, satis apte conVenire opinatur.

Κla proth p. cit. p. I. pag. 18. statuit tenebret indicatas fuisse perrectutam Crocodili, quoniam tenebrα Coptice caici, et Crocodillic Apomi i dicantur, Vocibus ab eadem litera, , incipientibus. Sed orapollo non dicit Croeodilo hanc significationem esse tribuendam, Verum CαN- e crocodili. Igitur neque hoc caput per aerologiam X-plicari posse videtiar.Seyssarii, p. cit pag. 65, sine, Cctusim Croeodili tenebi cis significasse dicit, quoniam hae Saturno planetae subjectae Sint.

SEARCH

MENU NAVIGATION