Niloi Hieroglyphica

381쪽

Carm LXXXIII. Ηesych in voce Plinius mss. f. VIII. 2. 25. Salmasius ad Solinum pag. 31 T. Animal hoc sacrum suisse habitum ab Aegyptiis docent Berodot. II. T. Diod. Sic I. T. pag. d. et cap. I. pag. T. Clem. Alex Protae l. pag. d. in Polleri, dicitieracleopolitas coluisse ichneumones itaque de Chons, Gom, vel Rom, derculi Aegyptiorum sacros suisse dicit Champoli in clist. g. Sub PhαrαON. I. pag. dio, eq. et in CScri s t. N. C. ae: pag. 2. B. '. 12 - 131.άλλὰ βoῆ oυβ άλλου ἐπικαλουμένη Aristot. l. I. IX. cap. 6 pag. 1 T. A. δἐ ἰχνευjιων ό ἐν ,γυπτω ταν δη

πρὶν συγκαλέσὶ βοηθου αλλουσ, . T. . Unde ortasse US-picetur aliquis, etiam hic apud Borapollinem legendum esse άλλα βοηθoυ αλλου ἐπικαλουμένη, κ. T. I. Secundum Seyssarth. p. cit pag. 1.8, med talia de ichneumone in hoc cap. traduntur, quae in Lunam tantum conveniant, ad hunc igitur planetam animal illud reserendum esse statuit. CAPLV XXXIV.

pag. s. D. Plinius mεἰ παι. XX. 1 T. quorum nonnullos citavit Mercerus in adnot. - quod autem Boesol, edidit talpo μυρμήκων, pro eo, quod in Codd. legitur,ataiyιν, errori typographico tribuendum videtur. - aeterum et hodie riget' abigi sormicas multi credunt.

382쪽

tilrumqtie enim Nimcti neσαἰ, utrique exilium Oeri atque, quae hic de Scorpi narrantur, potius de ichneumone accipienda putat, de qu CT quo laudavimus supra ad cap. 3 pag. do. Sed lectionem in Aldina et reliqui editam, et nunc quoque auctoritate trium Codd. Pariss.confirmatam , Servandam esse, de Pata recte judicasse vi detur; qui docuit quoque crocodilum hic non indicarib otalem, Sed erreStrem, viro enim doctos minus recte o cum Aelian f. nim. II. 33. huc advocare, quum ibi non dicatur, crocodilum mori scorpi ex Se ortο, Sed

mortuo crocodilo, scorpium ex ejus cadaVere Venenatiam PTO-

dire quod utem de inimicitia, inter orseo ita illum DBicilem et scorpium, absurdum sit, recte Xplicabitur, si de erocodil ferrestri accipiatur, de quo idem Aelian. I. 58, med et XVI. 6. Plinius mst l. XXVIII. 8 med. T. quoque quae adnotavimus supra ad Lib. I. eap. I. pag. 2s6. Crocodilus iste fortasse ad stellionum genus referri poteSt, quos scorpiis maxime adversariοSESSO, tradunt Aelian de l. nim VI 22. Plinius ist.

t. XXIX. o. Simul cum Aeliani loco II. 33. Philen quoque Carna. LXV. S. seqq. qui et ipse Aelianum

male secutus, crocodilum a scorpi ex Se nato ecidi nar

383쪽

Antigon Caryst. 23. Clem Alex. Strom. I. cap. 21. p. OG. Posteri. Plinius V. T, VIII. 2s, XI. 25, 26 et 2T,med. - De Aegyptiorum et capiti impositum habet scorpium caudam erigentem ejusdemque deae symbolum hoc anima vocat Champod in DeSCrmi M. C. . . .6. B. do. f. quoque pag. 25. . 3.-..2. - nim istae significationem eo i inesse docet Achmet Oneirsor. cap. 62. ' σκορπίο εἰ ἐχθρον κακoυργον καὶ λιγοδο

De Coulianos p. cit pag. 32. Celeriter interscientem, vel incensem per Urοσοditam indicatum dicit, quoniam voces APOTHi, FOCOADS, OZ PTOLOCαre, et X DAEU, Celerem SSe, ab eadem litera, , incipiant contra circe interseientem vel incerilem per CorPium, Coptice oriri vocatum, quoniam rigo, dictoriα, et critam, lentum, scircum Sse, omnes primam literam habeant ori s. quoque

Maproth p. cit. p. I. pag. 18. Apud Seyssarth. p. cit pag. 16T, Sub n. SCOMPius Martis et Saturni planetarum symbolum dicitur.

384쪽

33. ADNOTATIO 1s

,nim III 6 pag. 655. A. idem sui temporibus a nonnullis quoque relatum negat, dicens mustelam parvos admodum pareres re autem Saepe Catulo SUOS SUSceptos transferre, atque inde errorem illum esse ortum. Idem sere de mustella,quαlic memorat Aelian l. nim. II. 35. et explicat IX. 65. Add. Ηοrapollo infra cap. 11 o.

CAPUT XXXVII.

Aνθρω)πον ἐξωλη - o OP Trebatius ἐξωλη vertit erniciostim Mercerus perniciofram, Pestiferum, atque tunc explicandum erit de hujus animalis voracitate; sed melius fortasse vertatur, prouti adnotavit de PauW, ominem ur- Cum libidinostim , qua Significatione usurpatur b. e. in Aeliani loco, quem Suidas in voco ἐξωλεστερo laudavit: συνοδοί τινε εἰ αυτὴν ἐγίγνοντο και συμφοιτήσει ἀκολUG- των όνδρων, καὶ γυνmκων. σελγῶν, κῶ μειρακιων ἐξώλη βίον πρoliq=iuένων. Atque si recte conveniat cum iis, quae veteres censebant de hujus animalis libidine siegyptiis au tem habebatur inpurum, qua propter eo non VescebantUr nisi in estis Baccho et Lunae sacris mactato. s. erod. II. T. 'T δἐ ἰγύπτιοι μιαρον ήγηνται γ ρίον εἰναι,

Iesiodi Eρ καὶ Ημ. s. 6 T. Aelian l. Inim. X. 16. quos laudavit Wyttent, ad Plutarchi l. l. Clem. Alex. Sironet VII cap. 6 pag. 85o, Polleri, nonnullos

385쪽

CAPUT XXXVIII.

386쪽

legitur leonem cαm S MOS vellantem, et deinde eo stilos ero vel lOS. Prueterea niVerSe nota Sunt, quae de leonibus vetere prodiderunt eos, ubi ira incendantur, cauda terga humerosque VerberanteS, ad majorem iram incitari nom. l. T. s. 1 To, a Ti.

Aelian l. nim. I. 1. καὶ μέντοι καὶ λέων τῆ λ καὶ ἐαυτον ἐ)πεχώρει ιασῖίζων, καὶ βλακευειν, καὶ ἐώ νυειν υκ επιτοεπων. Add. V. 3s, med XIII. 1. Plinius mss. l. VIII. 11. Leonum nimi index cauda , Dimmotu ergo placidus, clemens blandienti su similis, D quod rarum St, crebrior enim iracundia, cujus in principion terra Verberatur, increment terga, Seu quodam incitan mento lagellantur. aeterum , quod dicitur: ω τε καὶ ἐκ τουτου πυρεῖτειν τον υ - μενον, οnVenit quodam

Saepe tundendi, Percutiendi signi scatione usurpetur Puod autem hic de febre additur, explicandum ex opinione em

387쪽

non prodiderunt, sed morientem CC Aristot mst. nim. IX. 13. pag. 23. . . Aelian l. nim. II. 32, V. B., et X. 36, ubi Apollini sacri dicuntur. Oppian. Negel. s. 5.8. Phile Carm X et quos ad Plat Pheteae cap. 35. pag. 85. . laudavit Wyttenbachius. Lucianus in libro de Eleolr seu bonis cap. g. Philostrat. V α γοα. I. cap. 5. et mm. I. 11. Gregοr Nagiang. Orat. II. de Theologici et Carmine, SemeS. V. s. os . Chrysostomus in Comm. in cap. 2. Esisf., Phili'. Cicero et se. I. o. Lucretius III. 6. Virg. Cl. VIII. S. Plinius mss. l. X. 23. Eandem fere significationem huic avi tribuit Artemid Oneirocr. II. cap. o. υκνοσ

Seyssariti Op. cit pag. 158, sine Cymtim Mercurii planetae symbolum putat ob musicαm, sed Saturni quoque,

Pauri: τῆ γυναι)κὶ αυτου, sed Aldinam secuti sumus, quod eodem ordine scribitur in cap. lit. - De cornicibus, ea rumque avium fide conjugali, cae quos laudavimus ad Lib. I. eap. . pag. 155 seqq. - Verba κατα φυ σιν , de auri X-

388쪽

plicari putat ex Aeliani loco, de incit lanim. III s Ro-

389쪽

mulas ex Democriti sententia non parere docet: μὴ γαρεχειν μοία μήτρα τoὶ αλλοι ζωoισ, ετερομορφου δἐ, κιστα δυναμενα γονην δέ,σθm Aristot autem de Generctf. nim II cap. . pag. 3T E 638 sqq. Empedoclis et Democriti sententias de mulae sterilitatis causa memorat atque refutat; cs quoque Plinius mst t. VIII. i. Mich. Glycas unαἰ. Parte I pag. s. D. Se3'rth. p. cit pag. 1.3, med mulam ad Saturnum refert, ob Steriliicilem huic planetae propriam.

CAPUT XLIII. 'Eκευο γαρ - καταβαίνων, εἰ α ἐν ἐπὶ τὰ τριστερα κατέλθοι θῆλυ γενναταΓJ Aristot de Generas senem. III. i. Pug. 66 T. E. ε ναι το μἐν αρρεν ἐκ των δε&ιων το δ θ ῆλυ ἐκ των αριστερων καὶ τῆ υστερα τὰ μἐν αρρενα ἐν τοίσδεξιοὶ εiναι, τὰ δἐ θήλεα, ἐν τοὶ αριστερola Plinius Amst. f. VIII. S. D Si post coitum ad dextram partor abeant D tauri, generatοS mares esse, si in laevam, heminas.

Ex quo loco sere putaverim hoc hieroglyphycorum caput a Philippo esse esticium.

390쪽

Plinius Amsi l. XI. o. Servius ad Virg. en. I. s. .35. Diversam ver sententiam Aristoteles prodit, mSt. nim. V. o. pag. 212. E. et 23. pag. 216. A. B. De Couliano Op. cit pag. o. hieroglyphicum hoc per acrologiam explicat quum em Coptice ra,Aovici et cα-

'Eκτιτρωσκει. Aliter Aristoteles, quem citavit IIoesch. Bisi tinim VIII. q. pag. o. h. et elianus, f. nim. IX. o. qui idem fieri dicunt, si qua praegnans odorem Senserit lucernae exstinctae Ric quoque ibi XIII. 2 T. eandam vim tribuit tracti uri caudae abscissae, atque, ipso pisce in mare remi Ssο, quae impositae. Magis cum iis, quae de lupi vestigiis ab equo calcatis narrat Borapollo, conveniunt, quae prodit elian ibid. I. 36. ''Iχνo δἐ λυκου

των. Plinius Bisi Nat. VIII. o. et rumpi equos, qui v vestigia luporum sub equite Sequantur. UΚlaproth Op. cit. p. I. pag. I. D nomen equae '' inquit, Aegyptiacum ignoratur; sed vi , Coptis est,hortas, metale us ovis iam dicitur ea lingua statui igitur potest, D Vocem Aegyptiacam, qua qu significata suerit, simili-nter ab et incepisse.

CAPUT XLVI.

'i Rosellini Montini Ies et Atib. Parte I. Tom. II pag. . in notari ex inscriptionibus hieroglyphicis efficit, quam ab Aegyptiis CUI fuisse diciam.