Niloi Hieroglyphica

391쪽

V. 6. et inces, Cicon cetφαlumbeS, Ubi Vulnera acceperint, iis origan herba imposita , mederi sed recte de PauW adnotavit haec disserre ab iis, quaereorapollo hic tradit, neque de ei ere atque de OiψαNO, sed de morbo atque de Mur agi, quam ob causam citavit Aelian f. nim. I. 35. κουω υν βασκανία ἀμυνTηριον τὰ φάττασ, δαφνη κλῶνια ποτραγoυσα λέ-α, iτα μέντοι ταὶ ἐαυτῶν καLαὶ ἐντιθbαι, των νεοττιων qiειδs et Plinium uias. l. VIII. T. DPalumbes, gracculi merulae, Perdice , D lauri soli annuum fastidium purgant.

aedicule dicitur oeoADEC, et vermia ora rui, utriusque D vocis prima litera est ori

CAPUT XLVIII.

'A; ἀψ bερον διχομενον De auri reprehendit Mercerum vertentem: ominem qui Suvie Nα,rtabile Crareαἰ, ερ εα α ciller Susco l, ipse autem explicat: Sed D ab alios qui acit, ut ira excandescat, bilem accipiat, sibique succrescere sinat. ' Videtur scriptor voluisse hominem, qui bilem Nαltir non Acthel, i. e. qui ad iram non lacile commovetur, qui iracundus non St, qui ero b ααο,οοi Pil bilem i. e. ab alio ad iram incitatur priori loco , otii bilem significat proprio Sensu, posterior Verο, accipitur pro irα, vel quavisse, quae iram PFOVocet. i oυσαν τὰ πίσθια ρθa Aliter Aristot 'iat. nim. 11. 15. pag. do. D. ενιοι γαρ πρό τῆ κοιλία ἔχουσιν, μί

392쪽

ορτυ , χελιδων, Γρουθοσ. Supra autem, I cap. I. Ηο- rapollo dixerat columbas felle carere jam hoc capite, prouti recte vidit de Pau , tertia sententia adfertur, columbas fel habere in caudari nam ita Tertenda videntur τασπίσθια , atque intelligenda de columbarum genere caudam erectam habentium. Llaproth p. cit. p. I. pag. . Vera ratio' inquit D quam b rem Columfα, reporarii, indicaverit bilem, D Arai, quaerenda in Similitudine priorum utriusque hujus vocis literarum , et is

'EκHνο γαρ ἀπο θαλάσσησ, τ ἀπο τη γῆ λίθον ἐπαίρειJCod Paris. c. et Ald quem sequuntur Mere CauSS. Et Pierius, articulum mittunt ante Nic. Apud meliore scrip tores Graecos, ubi duo nomina aliquo modo inter se juncta, pariter desinita sint, aut infinita, articulum aut praefigi utrique, aut in utroque mitti, docuit deindor ad Platon.Gοrgiam pag. . . . cap. s. Stalbam ad pag. 3. C. cap. 33 In ου autem . apud Matth. b. c. I. io et Lucam XI 2 in alter nomine articulus mittitur: γενη-οήτω το θελημα σου , ῶ ἐν Πυρανω καὶ ἐπὶ τῆ γῆσ.δια το σφαλω μένειν. Credebant Veteres aquilas, lapidem id suo imponere, quo securae essent. Aelian de l. nim. I. 35. αἰετοὶ μἐν re nido suo imponuntJ τον λίθον, σπερ συν ἐξ αυτων Κετιτη κεκλ, ται. Philostr in Vilia pollonii II. cap. i. J ἀετο μεν καὶ πελαργοὶ κα

l. X. DAquilarum generi inaedificatur nido lapis

393쪽

naetites, quem aliqui dixere gagatem, ad multa remedian utilis, nihil igne deperdens. ' Add. XXXVI. 1 f. et 22. Pro νεοσσια in reliquis legitur Ooσιὰν, sed alterum ad-SumsimuS, quoniam in cap. 56. plurimi et optimi codd.vocem ita scriptam habent. s. adn. ad eum locum, pag. 5.8, eq.

θρωπων έπψραστὰσ. quibus similia memorari ab Aristotelemst. nim Athenae Demnos Lib. IX. cap. 1 o. pag. 3so. D. E. αεανθ Plutarcho de Solert. nim cap. 31 pag. 81. B. et Oppian neget. II adnotavit de aureri', locum

itaque corruptum existimans utque conveniat cum reliquo rum Scriptorum narratione, Pr καταδιωκομενον, legendum conjicit κατοικειούμενον, et Pro mTαται, ἐφίπταται , Ut

SerVato Symαται , Sequentia ita mutanda: που ν δη ita noν, C mim Olat, ubicumque iceri eque m. quod adtinet ad Verbum κατοικειουσθαι, e modo pro Simplici Ohαιουσθαι, fortaSSe recte usurpatum sui de illis, iii D- miliores,lii reddunttir. Sed potius statuerim Scriptorem de egri et licebοgitantem, hic equi nomen PοSuisse, ubi Cetriis memorandus esset, itaque pro Yππον , utroque loco legendum esse ij α. Aelian l. nim. V. i.

394쪽

λόμεναι ἐαυτων ταυτα, καὶ ρυομεναι σφα ἐκ των παροντων, καὶ μάλα ευπορωσ f. quoque Phile Carm. XXX. s. 6.cλPUT LI. Tω δίω πατοωνι Satis notum est Vocem πατρων perti nere ad illas, quas Graeci recentiores ex Romanorum lingua in suam transtulerunt; neque tamen eam extra omnem

animadvertendam putat, quοniam Voce AEATOT , i. e. CS-Fertilio, et Aerias i. e. infrmns, debilis, ab eadem litera, in incipiant. CAPUT LIII. Nυκτερίδα παλιν εχουσαν δοντα καὶ μασῖον ζωγραφ-σιWJPuod in Codd. quibusdam et Edd legitur: τρυνον ζωγραφουσιν, reliquis missis, in suo quoque Cod Trebatius in- Veni SSe videtur, vertens tarii rem ingunt m Pierius lec-

395쪽

tionem ab oesch e Cod. Aug. receptam, et nunc qUoque auctoritate Codd. ParisS. A. et B. confirmatam, ipse etiam se in SS. invenisse testatur merui XV. cap. 12. Gesnerus Lib. III de inibus inm ex conjectura, PT Tρυ- γονα, Scripserat νυκτεοίδα, eamque lectionem probavit Bochari merset. II pag. 5T, med Caussinus, qui de fur rure hic agi non posse et ipse videbat, scribendum conjicit Toίγονα, quo nomine indicaretur e ei filio, cujus pro Prium S τριγειν , adnotante Polluce ' , sed nullum adfert argumentum, quo confirmetur, avem hanc ita fuisse Vocatam. Error autem Codicum facile explicandus ex eο, quod, ubi in praecedenti capite, νυκτερι nominata suerat, in sequenti autem τρυγονo significati explicatur, scribendi errore hujus nomen, pro illius posuerunt, qui codicem tranSScripserunt. - CC porro de vespertilione Mich.

X. i. Volucrum animal parit vespertili tantum, cui me membranaceae pinnae uni. Eadem sola volucrum lac-nte nutrit ubera admoVens geminos volitat amplega in-nsantes, Secumque deportat.' Lib. XI. T. Volucrum D nulli dentes praeter vespertilionem. V et cap. 3s, D. D Volucrum vespertilioni tantum Osc. mammae sunt et lacJ. Puae autem in Codd. Aug. et Pariss A. B. adduntur: Hoυσαν δοντα καὶ μασGυσ, abundare identur, quum eadem

in explicatione symboli dicantur, prout animadvertit de

PauW. - aeterum similem fere significationem everti

396쪽

Toυγον ζωγραφουσιν Interprete recte acceperunt hoc loco de stirlure reocharto in mea Oet. II pag. 5T med.φαει-αοαm intelligente, de quo pisceres infra, cap. 112. De turture idem narrat Aelian l. Inim. I. ras.

XVII. 18 Praeterea verba ipsa: μ δε παναχωρουσιν - δίκτυα ἐκπεπετασμενα, de ave Sermonem Sse docent, quum φαει ιαCαS,maxime horrenda atque Venenatas, helianus certo non VocaSSet δειλαίασ, ut recte observavit de PauW. suum

autem Aelian ibi XVII. 18. idem de φαεtincto narrat, talia addit, ut appareat apiscem intelligi h quodque hic δίκτυον, ibi vocatur φερνιον, i. e. φονια, qua PiSCe femruntur. Iraeterea recte statui non posset, Aelianum bis de eodem animali, dedita opera, idem narrasse; et in aliis quoque animalibus illud accidit, ut, quod animali terrestri tribuerunt veteres, ridem quoque quαlita ejusdem,

aut similis nominis, adscriberetur, b. e. in mNSic , SU-pra , cap. 6. et et Stella,qναlico, infra, cap. lio. -

397쪽

caeterum de furfure quoque ea accepit Phile Carm. XXI. VS 5 Seqq. Et SCOPUS etiam Ves eodem modo capi, docet Aelian de l. nim XV 28. Κlaproth. Op. cit. p. I. pag. d. D Coptis cri orari AAD USUrpatur pro turture, et cro CAEC prο α&αlione haen voces incipiunt a liter o Liis quoque addi posSit Crinitarim, D tibia, cujus prima litcra, soni aliquantum durioris, haud nita dissert a m

muS, Vetere mαTCS tantum ex eorum animalium genere

6αnoros habuisse. Caeterum cicadae in Musarum tutela esse putabantur. Cf. Aelian l. nim XII 6 sine; atque propterea Pythagoreos odisse hirundinem refert Plutarchus Sympos VIII ouaest VII cap. d. pag. 22 T. E. F.

398쪽

unt oculos habuisse videtur Clem Alex. Strom. V. cap. S. pag. 661 Poller. διωκει δέ αρα sc hirundo καὶ τέττι

recte igitur hic errαl reddiderunt interpretes, praeter Pierium, qui ierogl. XIX. cap. i. vertit De Um re

399쪽

reliquortim O Ortim Coeleεltam es ectilem signet hoc loco autem significatur ortasse,nnus ille munus, de quo Plinius, ubi de Phoenice agit, mSi l. X. . cum n hujus alitis vita' inquit magni conversionem anni fierin prodidit Manilius, iterumque significationes tempestatumne siderum easdem reverti; ' et Solin. Obh. cap. 33. D cum hujus i. e. Phoenicis vita, magni anni fieri conver-nsionem rata fides est inter auctores. ' De hujus autem anni duratione diversae erant PhilosophorUm Veterum Sententiae, quas recenset Plutarch de Plac Philos h. II. 32. pag. 8s2. C. s. Idele in Enchir Chron. mlh et TeoAN. I. pag. 183, eq. In nummis Constantii junioris, et Constantis, hoenix cernitur, modo rvr Tvem, modo SM-γr hαerα γοεiἰMS, cum hac inscriptione FEL TE P. REPARATIO. Cf. Spanheta de Prαest et om Stimism.αntiq. Tom. I. pag. 28T. ρήσσει ἐαυτον ἐπὶ την γῆν Merc. pr ρήσσει , nonnullos legere dicit ριπτει , et prο ρήγuατοβ ριuuαToσ, quod non opus St; nam ρήγνυ et ρήσσω Saepe significant ProSαν-

400쪽

no dejicio, terrαe,llita, ut recte animadvertit de Paun. Ηesychius ρῆξαι explicat, καταβαλεb; et hξε, αττέβαλε.In Seqq. quoque Sunt, qui Pr οπὴν, legendum putent,oπην, quoniam prior vox de vulnere minus recte dicatur; sed omnes codices eam habent; et supra, in adn. I. cap. si pag. 2T8. vidimus Epiphanium eadem voce debet nere usum sui SSe, ubi agit de pelicano: οπὰ ταὶ πλευραὶ κατεογα ται , et οπὰ αυτῆ ἐμποιεὶ - Verba διὰ τxj οπῆσ, ab Aldo, Mercer et Pierio missa Trebatius in suo codice legisse vide

Idem verbum supra habuimus I. cap. 55. Aelianus de

eas Ve sacras habuisse, et qui ciconiam occidisset, eodem