장음표시 사용
501쪽
A Done Chrysinomi constet Basilium iuniorem eo tempore cum creatus est Epis Pus, non excellisse aetatem annorum viginti duorum aequales enim erant) quo modo tingi potest; hunc illum esse Basilium aetate senem, qui & poli lEquentem annum ex hac vita migras e dicetur 3 Ceterum de cum ipse Chrysostomus de iuniore Basilio dicat, eadem illum qua se patria esse natum, nempe Antiochiae,facultatibus pauperem: quam longe discrepat ab illo Magno patria Caesariense, quem praediuitem ibis te, Gregorius NaZIan-zenus & Nyssenus alarmant 3 Vel quid conuenies, ut Basilius Cauariensis Antiochiae et eius esset ab Episcopis Syriae, sicut iunior iste, de quo Chlysbstomus scribit Z Vel cum
nitet Basilium hunc eremum cogitantem esse electum, Basilium vero Magnum li- . . queat, postquain cum Gregorio NaZianZeno eremum incoluisset, vocatum esse ad
Episcopatum B At licet longe alium hunc Basilium ab illo Caesariensi suisse pateat extitisse tamen d
ruina de moribus valde conspicuum, nec adeo Chrysi,stomo imparem potest intelligi scum utrique vix egressia limen adolescentiae, quaesiti tuerint ad Episcopatu, tentaeq. Ille, cum Chrysosto inus iugam arripiens in sui ex lationem commentarium illum tam
celebrem de Sacerdotio elaborauit , de quo audi quid Isidorus Pelui tota ad Eust ccxoo Dothium scribat :Ego quidem librum, quem a me petiisti,naisi: fructumq. ex eo per te ex pecto, qui ab omnibus exigi insit ut . Nullum enim, nullum inquam, pinus huius lectio penetrauit, quod non diuino amore sauciari te ut qui augustam quidem ac venerandam rem accestuq. dissicilem sacerdotium esse ostendat, verum sine ulla reprehensionis labe comsEctandam esse doceat . Siquidem sapiens ille Zc eruditus arcanorum Dei interpres C Ioannes ByZantinae Ecclesiae,atque adeo Ecclesiarum omnium oculus, librum eum ita iubtiliter di prudenter atque accurate condidit, ut omneS, tam qui ut Deo gratum sacerdotio sunguntur , quam qui iregii senter & ignaue sacerdotalem dignitatem adiminiistrant, hic de virtutes suas & oflentiones reperiant. J hactenus Ilidorus.
Quisnam vero ierit ille Basilius Chrys blonii pernecellarius: haud quid certum habemus, quod firmiter assirmare possimus: scimus tamen,eodem temporeon Cademuriae prouincia duos vixisse Basilios, qui interfuerunt Synodo Constantinopolitanae, nempe Basilium Raphanensem in Syria, de alium Episcopum Bibli in Phoenicia. Opinantur alij suisse Basilium Seleuciae Il uriae Episcopu: attamen constat, Theodoreto k auctore. πω , - nil tu vitam egio monasticam sub sancto Marciano Abbate ,& cum eo diu vers tu, Episcopu vero postea claruisse tempore Concilij Chalcedonensis, i dc subicriptus habetur, D post annos iὸptuaginta viro minus; cu tamen Seleuciae Syriae tempore Chrys. mi esset Episcopus Maximus qui ut auctor est Socrates collega lint ipsius Ioanius in exercita- ιε-I... o. a. tione vitae monasticae una cum Theodoro illo postea Mopsuestiae Episcopo plane infelicissimo, na a monachatu excidit de a fide: ad quem lapsum scribes ex eremo ipse Chi sostomus recens Et insigniores col legas Valeriu, Florenti una, dc Porphyrium. Hos autem omnes sub cura egisse Diodori & Cari herij Abbatum, Socrates tradit: quorum pri rem Tarsensi ait praesedium Ecclesiae: addit Euagrium iuniorem filium lenioris Euagrij nobilissimi ciuis Antiocheni in eremum iam antea concessisse, de eius exemplo nonnI-hil esse permotum Chrysostomum. Eremus porro illa fuit in Syria: nam Diodorum, sub quo etiam Chryli stomus excoluit vitam monasticam,in ea regione habitat ἡ,Thcin
E Quodnam autem vivendi genus arripuerit: vel ex eo probe poteris intelligere, dum I crimini sibi tribuit delicias vel cogitasse s ait enim : Quid ais , o homo, quid lin .. I. queris ξ Areta viam dc angustam iussus es ambulare:ut quid de requie Z vr quid de abun : 'th. , , . dantia percontaris 3 Per angustam ianuam transire iussus es: quid amplos reqviris ingressus 3 est aliquid illa peruersitate nequius p est aliquid ista peruersitate deterius 3
Verum ne existimes me haec dicentem alios incusare; iam nunc tibi de me, de me ipso inquam narrabo. Etenim cum sevillat in animo meo quondam, relicta urbe, transire
ad habitacula monachorum: ego scio quam sblicite perscrutabar, unde nobis in illis locis quae nece: laria si int corpori praeberentur, & si postibile esset, dc recentis de diurni ponis habere quotidie copiam: sed α illud non segniter requirebam, ne forte eodem iam Olla dc lucerna est et a pranda, si non leguminis grauis de iblitarius cibus sumi iuberetur sta dc ne Operis aliquas grauis esset exactor, ne forte sedere terram cogerer, aut ligna deserre,
502쪽
deferre,aut aquam humeris portare, vel cetera huiusmodi exhibere ministeria . ita omni Aselicitudine pro requie corporis percontabar, dcc. J doluit inquam, & maxime doluit haec aliquando vel animo reuoluille postea, cum libens volensq. durissimum vitae illius institutum sectatus est. Sed quae suere eius lucubrationes in eremo3 Posita sunt naque tunc secundu propheti eum illud, deserta in stagna aquarii, cu fluenta doctrinae ex eius pectore pro opportunitate manarunt. Etenim ad Theodorum collegam,ignauum desertoremansignem edidit
AE I commentaria, quo eum ad eremum, unde excesserat, reuocaret: tradit vero Hesychius 'Ge.,ilii: Hieroselymitanus, eum scriptis Chrysestomi reuocatum, sed iterum lapsium, atque de-Nεs CNRI teriorem redditum, pessima haereticora omnium eualisle,ut esse solent omnes qui semel
ος λη * exciderunt e nionacliisno qui soleant pro defensione heresis suscipere patrocinna. Ad ea scripsisse Chrysostomu,testatur quoque Imperator Iustinianus: Scripsit,inquit, epistola Bad Theodorum Mopsiueste ira, non tamen laudibus , sed querimonijsdc increpationishus plenam, ut te illo a bona conuersatione lapio,&c.JElaborauit tunc pariter duos iblos de Compuctione cordis libros, de tres de Prouidentia Dei,magna admiratione habitos : sed& Aduersus vituperatores vitae monasticae nobile opus elucubrauit tribus libris distinctiam ; magnopere admiratus,non inter Gentiles tantum, sed inter Christianos aliquos adeo infelices reperiri, qui tam sublimi detraherent philosophiae, homines plane,
, quorum Deus venter esset, & gloria in consutione, terrena tantummodo sapientes. Debs r. Virginitate quoque tunc elaborasse tractatum,complures at firmant' sed alias inde episi las Clirysostomus dedisse putatur, quae non extant. Redditum vero ipsum sutile patriae ob graues contractas ex duro vivendi genere aegritudines , moxq. ibi ordinatum esse lectorem a Tenone Episcopo, auctor est cci xxsosT , Socrates: quod contigisse videtur, absente Meletio, Zenone ibi vicariam praesecturam
., agente, non quidem . ut ait) Episcopo Hieros blymitano nullus enim eius nominis hisTEM temporibus illi Ecclesiae praefuitὶ verum Tenone Tyri Episcopo, qui interfuit Concilio N - Constantinopolitano vel quod tradit Nicephorus*ὶ Maiumae Episcopo. At de Chrys
stomo hactenus. Iam vero reliquas huius anni, quae extant,res gestas recenseamus.Theodosius Imp. hoe anno concessit Gentilibus,ri sitas adirent basilicas, illas sane,in quas negotiora causa confluere consueuerant,ira tamen ut omnino a sacrifici js abstinerent. Reperitur enim ea
διν v de re restriptum ad Palladium in , quod sic se habet: Imppp.Gratianus, Valentinianus,de Theodosius ΑA A. Palladio Duci Osdroenae.
Atidem olim frequentiae dedicatam, elui etiam, populo quoque communem,in qua D mx ox ostia simulacra feruntur posita, artis pretio quam diuinitate metienda,iugiter patere, publici Lici UR η' consili j auctoritate decernimus. Neque huic rei obreptiuum ossicere sinimus oraculum: ut conuentu Vrbis de frequenti coetu videatur experientia tua omni votorum celebrit te seruata, auctoritate nostra ita patere templum permittat Oraculis, ne illic prohibit oeditati. ram utra sacrificiorum huius occasionis aditus permissilis esse credatur. Dat. prid. Kal. Decemb.Constantinop.Antonio de Syagrio Coss.JHoc etia anno,ijsdem Consulibus, aduerius Manichaeos clandestinos conuentus agem M utcnλεt tes, ijdem ediderunt I mppp. sanctioiae, qua cu pluribus illos poenis assiciant, eosdem imo es , bent inquiri,omniq. iblicituduae pervestigari nam post multa haec habentς: Sublimitaso I. s. d. hora. itaque tua det inquisitores, aperiat lorum , indices denunciatoresq. sine inuidia delati nis accipiat. Nemo praescriptione communi exordium accusationis huius instingat: Enemo tales occultos cogat latentes'. conuentus e agris vetitum sit, prohibitum moenibus, sede publica priuataq. damnatum: ac summa exploratione rimetur, ut quicumque in unum Paschae diem non obsequenti religione conuenerint,tales indubitanter , quales hac lege damnauimus, habeantur. Dat. prid. Kalend. April. C.P. Antonio
ρ i . .....ti. Qu pariter anno aduersus Validos mendicantes est promulgatum edictum f. Eisse in . . c. ἰ sa namque largito Christianorum, pauperibus bona erogantium, alliciebat ad mendii. candum validos etiam. Nam Hieronymus S de Pammachio: Fores quae prius saluta lium turmas vomebant, nunc a miseris obsidentur , dcc. J agit ibi pluribus de multitudine dc miseranda conditione quaerentium stipem , atque addit: Hoc exercitu
comitatus incedit, in his Christum consevet, horum sordibus dealbatur: munerarius Pauperum
503쪽
in id genas.hoc ipsum S.Paulinus in epistola ad Aletium μ.Cu igitur liberalis esse Bleret reps. Fideliti erga pauperes omni tempore munificentiasin obitu tamen alicuius ex caris erat effusa, ut ijdem citati auctores pluribus docent exemplis : idq. ex antiquo Ecclesiae rmore, ut Origines h tradit in Iob. Ceterum locus mendicantium prae seribus esse δε- ι o i, in n. Iebat ecclesiarum in porticibus atri j : id colligitur in primis ex Gregorio Naziam .exeno ς illis verbist Petitionum clanmr internis templi cantibus exaduerse res pom e vaddet, atque e regione mysticarum vocum miserabilis luctus excitatur. J et Ioannes - m'. Chrysostomusin: Propterea,inquit,& ante ecclesias & martyrum monumenta pro sertia a ch γ'.
bus pauperes sedent, ut nos ex huiusnodi spectaculo multum capiamus utilitatis. J At de his haclanuS. QVI sequitur annus Domini trecentesimus octogesimus tertius , inchoatus est Merobaude& Saturnino Consulibus, quo & Gratiani decimas sextas absitaui -
turaeum Maximus Dux exercitus in Britannia tyrannidem arripiens, acclamatus a militibus Imperator, transinittens exercitum in Gallias, ab insensis Gratiano legionibus exceptus, Imperium sibi corroborat. haec Victor de Tossimus f. Treueris ipsum colim . Ut λ
easse thronum Imperij , Gildas Sapiens tradit, qui & haec de eo summatim habet: Ma-C ximus callida primum arte potius quam virtute,finitimos quosque pagos vel prouim g cis, emcias contra Romanu statum, retia periuri j mendaci jq. sibi facinoroib regno adnectens, α unam alarum ad Hispaniam, alteram ad Italiam extendens, & thronum iniquissimi Imperaj apud Treveros statuens, tanta insania in dominos debacchatus est, ut duos Imperatores legitimos, unum Roma, alterum religiosissima vita pelleret, &c. J li ipse. Vt aute obsequentes sibi milites redderet, ea usum arte,decolorasse mendacia, Pacatas hiradit, ut se Theodosio Imperatori amnitate coniuncti1 assereret,quasit eadem ipse com P suo Theodosio, aggressiis esset. Ataurant alij, Maximum Britannum genere,ex Helenae Constantini matris propagine originem mentientem, Britanniae Regulorum ope sultum audax facinus pertentasse. Britannum q idem ipsum fuisse, crates tradite de . s. r. M. f. steminate vero Constantini sibi aliquid atrogasse, cognomen Flauium indicium est; D dicebatur enim ipse Flauius Clemens Maximus, licet Tosimus Maximum Hi: panum . . . . genere fuisse velit. Gratianus autem cum se non Britanniae tantum copiis,Galliarumq. exercitu destitutum videret, sed di infidos esse putaret quod &expertus est) reliquos, qui apius se , terant milites: Hunnos sibi concilians,in Gallias eos vocat aduersus Maximum: quorum alios classe voluit infestare Britanniam, ut horum fatigatus molestijs reuocari ab incoc-ptis Maximus posset: alios veto Alanis coniunctos in Gallias properare iussit, ut alijs copiis iungerentur. Sed Gratiano exercitus proditione extincto , Valentinianus frater, sub pacis spe ca Maximo ineunda, alio eos abire mandauit. id quide S. Ambrosius in relatione ad Valentinianum, Maximo inculcatum a se suisse inter alia tradit, cum alti: πι- I mVide autem, quid intersit inter tuas minitationes, ae Valentiniani Aususti pueri marmx siletudinem.Tu flagitabas, quod barbarorum stipatus agminibus Italiae te infunderes: Valentinianus Hunnos atque Alanos appropinquantes Galliae, per Alemanniae terras reflexit. J excusat tamen non contra Maximum praxipue accitos esse Hunnos, sed contra Iuthungos Rhaetias populantes. Inter haec autem,cum Maximus transiens in Gallias cum Britannis, Armoricos eie-dibus eiecisset , atque uberem sed habitatoribus vacuam regionem ij dem Britannis militibus tribuisset: quo nouam colonia in posteros propagateri Connani Britanni Reguli,quem Britannorum ducem habebat in exercitu,consilio ue e Britannia nouis colonis
singulas virgines singulis militibus e iugio foederandas missa legatione ad Cornubiae .in Britannia Regem,expeti jt. Nihil visum est negari debere novo Imperatori, quem in Britannia exortum ijdem Britanniae Reguli omni studio consevissent s cum praesertim nonnisi gentilibus suis, ijsdemq. donatis noua prouulcia praediuitibus, suas ipserit filia c. r et Ama I . Tom . Ss matrim
504쪽
matrimonio honestissime coniungendas tore, certum haberent. Duabus igitur legio- Anibus Britannicis, pro numero militum, qui tunc in eis reperti fuere, totidem delectissum virgines, Omnes numero undecim mille, quarum principem locum tenebat Vrssela Regis Cornubiae, nomine D:on i , filia, desponsa nnano duci exercitus Brita notu. Cunestae Londini cialectae,impositaeq. sunt multae nauigin: dum. nautae solutant, Armoricorum regionem versiiS,a saeua procellamrpelluntur ad Germanicum littus, ubi dum essent, Melga Piciorum &Gaunus Hunnotam pyram, qui pro Gratiano adue sus Maximum mare illud incursabant, eas nacti, in ipsas irruentes ut hostium semirinas, saeuitia pugnarunt atque libidine. Sed cum hortante Visula, mortem pati potius a delegissent,quam virginei pudoris terre dispendium: barbarico illi in eas incensit ore, quod properarent alio, nec esset otiu cas demulcere blanditiis, in ipsas armis ut in ho-istes insiliunt, trucidantq. singulas: quas duplici auctas corona, martyrii scilicet a nque virginitatis, cinum excepit. Haec quidem ex antiquis monuitientis rerum Britan niae excepisse, Gaufridus Episcopus Astapheniis in suo de rebus Britannieis comment
At licet multa de alijs auctor habeat fabulosa, quae veris nonnihil fidei detrahant, ut magno delectu sit liber ille legendus: cum tamen eo loco constituta res sit, ut inter apinclaruphorum quilquilias arbitri considentes, quae magis verituralia comprobentur, ea iure deligenda putemus: obuijs accepimus manibus, quae ab eodem auctore narrantur. quod eade pluribus fulciantur verisimilibus coniecturis , reliqua vero quae edita habemtur Acta plurimis constent cuique prudenti resertae figmentis . Disseruimus de his in nostris Notis ad Romanum Martyrologium, Linda q. Epilcopi Gandauensis viri eruditione clarissimi adstipularionem adiecimus. Quibus accedam, quae vir nobilis α G cum primis disertus Marcus Vel strus in Fragmentis It merariae antiquae tabulae summa peritia illustratis haud pridem edidit, ubi agit de Pratorio Agrippinae ad mare ibio: cuius sententiae antiquorum monimentorum fide certa testatae liaud inuiti iurui himus. Tu velim ipsum consulas. Nos iam reliqua percurramus.' Hoc anno res Gentilium Romae nurum in modum collapsae sunt: demptis enim sumptibus sacri lictorii ac stipendiis sicerdotu, illud superadditum est, ut Gratianus nomen respuerit Summi Pontificis quod hactenus more maioru bsque tamen labe ipsorii sacrorum, Claristialia Imperatores ob summa potestatis amplitudinem recinuerant : sed&Urbis Presecto de rebus ad Gentilicia superititionem pertinentibus quod pontificum erat) auctoritate tribuit iudicandi, quod ex Symmachi epistolis colligi potest. Verum his accessit, quod cum Praeiecturam Praetori, siue Urbanam Gracchus vir clarissimus Dcandidatus Claristianae religionis gereret, in deijciendis idolis egregiam iuuauit operram. Contigisse quidem hoc anno eius Praetecturam Praetorij, complura Imperatorum rescripta declarant v : licet S. Hieronymus scribens ad Laetam cius consanguineam,P- d L A secturam Vrbanam gessisse dicat: sed cum de ea nulla sit mentio penes antiquos, iacile . . . M. . .. irrepsisse error potuit, ut loco Vrbanae, Praetoria, vel e conuerso Praetoria pro Vrbana sit posita. Porro de reto noui Hierobaal, haec ipse Hieronymus habet ς: Ante annos paucos propinquus vester Gracchus nobilitatem patriciam Gnans nomine, eum P - 1ecturam gereret urbanam , nonne specum Mithrae ,& Omnia portentosa simulacra, quibus Corax, Niphus, Miles , Leo, Perses, Helios, Bromius pater initiantur, suta
uertit, fregit, exussit, & his quasi Obsidibus ante praemissis, impetrauit baptismum Christi Solitudinem patitur & in Urbe Gentilitas: dii quondam nationum cum ' Ebonibus & noctuis in selis culminibus remanserunt : vexilla militum Crucis inignia sunt. J haec Hieronymus . Sed oc Prudentius egregium iactum Gracchi ita
ἐγ-ἐ.M. ια Versibus cecinitis 4:ωνέ m M. DU quid Poplicolas m percurram nomine Gracchos Iure potesam fustos, ct in arce Sena PraecFaos, simulacra deum messisse rotat , Cuma'. seis pariter linora ommpotenti
Suppliciter Onso se consecrasse regendos p JQuam autem iniense animo id Gentiles Senatores tulerint, exitus declarauit: issi quidem secreto studere cooperunt Maximo tyranno aduersus Gratianum Impo
505쪽
casionem , qua uniuerium conciliare sibi posset Imperium. Quod igitur sciret Senatores qui erant Romae Gentiles, ob stublatas aras & 1acrificiorum i mpensas direptas, aduersus Gratianum iniensi, animo esse : eos spe feliciorum eventuum delinitos atque ille tos,reddidit tibi devinctos,maximeq. sui cupidos; que adeo vi nomen Maximi cem . . lebrare & extollere,minum vererentur. Nam inter alia a Tosimo φ proditum est,quod Ox xi M.,
eum insectando idololatriam Gratianus nomen pariter abieci ii et Pontificis Maximi, IV .u
quod non superstitionis amore, sed iuris ac potestatis conseruandae gratia ut dictum M x. est titulo tenus Christiani Imperatores hactenus retinuerant: mox illud argutum in Gratianum scomna a iactarunt, ex Symmachi puto talibus d promptum : Si Princeps A non vult appellari Pontifex Maximus, admodum breui Maximus Pontii ex fiet.Jhaec
apud Tosimii. Quae aute illis contulerit Maximus,Gratiano extincto, tuo loco dicemus. At nulla interpolita mora, hoc eodem anno,inente Augusto, Gratianus occiditur I de cuius nece tiare si ammatim sanctus Hieronymus h: Gratianus ab exercitu lito proditus,&ab obuijs urbibus non receptus, ludibrio hosti fuit; cruentaeq. manus Vesti Sia o,ixv,.
parietes tui, Lugdune, testantur. J haec ipse. Porro res gesta a Socrate ς ita describitur: μ. s. In rheta quae lecticae spectent praeseserebat, quaeq. a mulis gestabatur, Andras thius Maximi dux occultatus, praecepit ut satcllitibus Imperatoris denunciaretur ,: Imperatoris Gratiani coniugem in ea vectam esse Imperatoriq. fluvium Rhodanum, qui Lugdunum urbem Galliae praeterfluit, traijcienti obuiaui procedere. Imperator itaque coniugem esse ratus , insidias haudquaquam euitauit, sed in hostis C manus, tamquam caecus in sessam, imprudens incidit. Nam Andra inius e rheda desiliens Gratianum interiecit. J haec ipse, eademq. menas 4 . Ceterum Toli- .. Tmus ς longe aliter rem gestam sic breuiter narrat: Contricatus autem Gratianus pri- . L sim. tibia .mo quidem Mauros equites uniuersos discessionem fecisse, atque Maximum Aus tam acclamasse , deinde ceteros etiam paulatim ad Maximi partes transire: desperatis rebus, sumptis'. secum trecentis equitibus,pleno cursu cum eis verius Alpes aufugiebat . Eas cum nonnullo munitas praesidio reperisset ; versas Rhaetias, & Noricum, de Pannoniam,& Mysiam superiorem tendebat. Hac illius fuga non neglecta, Maximus Magistrum equitum Andragathium oriundum e Ponto Euxino, qui este per- amico in ipsam animo videretur, cum equis laborum tolerant illimis ad eum peri quendum mittit. la impetu continuo Gratianum persequens, cum Sigidunt mmim 'μμη Diem transiturum apprehendisset, occidit. Jhaec Tossimus, qui tamen in eo lapsus e rore est, dum Sigidunum pro Lugduno posuit; nam omnes alij, ij se his temporibus libentes, apud Lugdunum ipsum occitum ese tessantur, ut Rumnus , qui cuia .., ...Hieronymo eadem tradit, nempe suorum masis proditione, quam vi laostium Gratianum Lugduni occisum esse: Quem ultimis allatibus Ambrosium nominasse, ipse in oratione habita in iunere S Valentiniani narrat his verbis : Tu me inter tua pericula requirebas , tu in tuis extremis me appellabas , meum de te plus dolebas
Gratiani necem hoc anno, ijsdemq. Consulibus, octauo Kalendas Septembris contigisse, Marcellinus habet in Chronico. De annis vem quibus imperauit: Socrates, in AETAs G3 Eomenus,& alij tribuunt eius Imperio annos quindecim : ceterum si numeres a Con-E sulatu Lupicini atque Iovini, & eius anni nono Kalendas Septembris, quo a V lentiniano patre idem Socrates tradit Gratianum auctum Imperio ipse est annus
Domini trecentesimus sexagesimus septimus) utique reperies ipsum imperasse annos sexdecim & uno die amplius. At minime ijs assentimur, cui tribuunt aetati eius annos viginti quatuor : nam qui adultus ut habet Ammianus' a patre Augustus crea- ,. tus est, atque annos sexdecim imperauit plane numerum illum excesiisse Oportuit. Triginta io eum vixisse, apud Victorem legimus: sed puto legendum,'nnos viginti
Praedi eantur a siancm Ambrouo Gratiani laudatissimi mores, ut illis verbis: Fuit Ais. statis. ipse fidelis in Domino, pius atque mansuetu puro corde: suit etiam cassus in corpo- ri ire, qui praeter coniugium nescierit seminae alterius consuetudinem. R. uisus idem An:-.brouus alibi de exitu Gratiani,&fide ipsius: Recordamur alique proXime ab Onanibus p . .
506쪽
subito egens omnium, ab ipsis quorum hered tarium fuerat sortitas Obsequiuin , inpit urseri, ingruentibus in exitum, inserentibus monem, nullo auxiliatore,nullo iams eio sui, nullo comite. Quid aliud melius dixerit, quam quod ex ipso cui se deuouit . acceperat: Nonne Deo subdita erit antina mea 3 hoe est: Quid persequimitu Quid
suritis 3 Quid insultatis 3 Carnem potestis interficere, animam non potet iis . Vitam a Marib. t α. ilham corporis potestis eripere, meritum non potestis extinguere. Scriptum est enim :Nolite timere eos qui pollant occidere carne, S c J tota naque illa tractatione quod reli qua est usque ad uinem dem sanctus commendaris Gratiani pietatem atque constantia, Maximi crudelitatem exaggerat, ludaeq. comparat proditori, lyilatoq. duriorem appellat, quM cum ille Christi corpus sepulturae mandandum petentibus dederit, hoc Maximus denegallet. Deplorat hos mores, hare tempora idem S. Ambrosius, cit in Api logia. BDavid, ipsum Regem atque Prophetam commendat, quod cum ei oblata edet occasio nullo negotio nulloq. sui periculo Saul persecutoris a Deo reiecti Regis occidendi, Regni q. potiundi a Deo tibi unctione prophetica destinati, ablli nuit tunc a nece ipsius,cX- ,- - pectans ut a Deo mors eide inserretur. Aith enim: Quo solo exemplo docuit omnes ho tu in mines,non praeripiendum regnum, etiam si debeatur sed expectandum,ut suo tempore deteratur. Vtinam hunc virum inutati essent posteri: non tantas bellorum pertullii mus acerbitates Arguis quod unum occiderit: non consideras quot docuerit, quemas modum pax orbi Roniano perpetua seruaretur. Quam graui adhuc luimus vastitat et quam publico Quodam totius Orbis sanere appetiti,nccem Regis exolui mus t He
dura supplicia i inde adhuc nobis barbarus hostis insultat, dum parata aduersum se, innoS arma vertuntur. Sic vires ceciderunt publicae, sic Romana virtus suis moribus ista- Ccta consenuit, dani publico rapitur parricissio, quod paternae solicitudinis religione si scipitur. J haec gemens Ambrotius. Sed funus Gratiani denegatum a tauo tyranno celebremus nos laudibus,quae ab eius
saeculi ser: ptoribus sunt sine inuidia cumulatae: non enim a S. Ambrotio tantum, seda κω . m. a. laudatur pariter a Rustino Gratianus, cum ait V: Gratianus pietate religione omnes
pene qui antea fuerunt Principes sit perabat: usu armorum strenuus, velox corpore, α ingenio bonus erat, sed iuuenili exultatione plus sere laetus,qua in siniciebat, & plus verecundus,quam Reipublicae intererat. J Multa magnaq. Ausonius congessit de vini tibus Gratiani in Gratiarum actione pro suo Consulatu, ut inter alia: In cibis, inquit, euius sacerdotis abit nentior caerimonia3 in vino cuius lenis mensa frugalior ξ operto consavis tui non sanctior ara Vestalis,non Pontificis cubile castitis, nec pulvinar Flami- Ditis tam pudicum. In ossicijs amicorum non dico paria reddi : anteuenis, di quoties in obsequendo praecedimus , crubescis pudore tam obnoxio, quam in nobis esse deberet ab Imperatore praeuentis . J et inserius post nonnulla e AEgrotantes amicos Traianus visere solebat: hactenus in eo comitas praedicanda est. Tu & visere solitus& med ri , praebes ministros , instruis cibos , tomenta dispensas, sumptum ad:jcis medet rum, consolaris affectos , reualescentibus gratularis . In quot vias de una eius hi manitate progrederis 3 Legionibus una uertis, ut incommuni marte euenit, si quid aduerti acciderat, vidi te circumire tentoria: Satin saluae , quaerere : tractare vult erasauciorum , & ut salutiferae apponerentur medelae, atque ut non cessaretur, insi re. Vidi quosdam fastidientes cibos, te commendante , sumpsisse. Audiui confirmantia ad salutem verba profari , Occurrere desiderijs singulorum : huius sarcinas Emulis aulicis vehere, his specialia iumenta praebere . illis ministeria perditorum imstaurare lixarum: aliorum egestatein tolerare sumptu, horum nuditatem velare vestitu: Omnia agere indefesse re benigne, Pietate maxima, ostentatione nulla: omnia praebere aegris, nihil exprobrare sanatis.J haec & alia Ausonius Consul. Cum igitur adeo sipectata atque commendata vita extiterit Gratianus : miramur . M. vehementer Ammianum i , qui cum ipsum laudet, in vana demum studia nam
di deflexisse tradit: et quae tandem 3 quod seras in vivarijs sagittis conficere soleret. Quid hoc demum, si re haud illiberali consueuit iuuenis interdum post curas genio indulgem Z Quae haec collatio , ut qui nec pilum habeat similem Commodo , eumdem Commodo comparet 8 ite quidem Ethnicus scriptor in Cluistianos Princia
507쪽
A Post necem vero Gratiani nequaquam extinctus est Maximi filior; sed cum in alios Gratiani studios, agentes in Gallijs, tum praecipue in Merobaudem Consulem & Ba- ς ΠΣ AMulionem Ducem esse conuersum, Pacatus tradit: occisumq. illum, istum vero ob metunt ζPI crudelium cruciamentorum sibi ipsi mortem intulisse, idem affirmat. Sed S. Ambrosius Ballionis mortem eidem exprobrauit Maximo, cum Legatum apud eum egit snam in relatione ad Valentinianti haec habet ' in persena Maximi: QuOS, inquit, Occi- - . res vindi 3 Respondi ei:Balionem. At quem virum 3 qualem bellatorem3 Haeccine tuit iusta cau- sa exilii, quod Imperatori suo fidem seruauit 8 Non ego, inquit, eum tulit occidi. R spondi : Hoc audiuimus, quod occidi iussus sit. Sed,inquit, si ipse sibi vim non intulis et, iusseram eum deduci Cabillonum, & ibi viuum exuri. Ergo propterea de illud creditum est, quod eum occideris. Quis autem sibi parcendum euiaret, cum occisus sit bel-2 lator strenuus, miles fidelis, Comes utilisti haec S. Ambrosius. Sed Merobaudem in i ste Prosper in Chronico infamat de proditione Gratiani: nam Pacatus virum de fide sim cera erga ipsum Imp. plurimum laudat. Post vero exaltatam Maximi crudelitatem, de stabiliendo sibi Imperio eum cogitare coe pisse,Tosimus h tradit,Legato anilis se ad Theodosiu Imperatorem Constanti- , M. nopolim,vi eius anima exploraret,vellet ne bello decernere, vel adsciscere i plum in col- .
Iegam Imperij. Ille autem temporis ratione ducens, bona spe aluit tyrannu, ne eodem THEODO, χαfurore quo coeperat,pergeret,atctue superans Alpes,Valentinianu imbellem adolesce tutu aeque conficeret, totunaq. sibi occidentale Imperium vendicaret. Quod vero tr dunt L post Gratiani necem Valentinianum, Iustinam, atque Probum Praefectum Prae- a Sa --ν.
torio metu deseruisse Italiam; haud quidem hoc anno contigit, sed cum postea ex ina- ,.c prouiso Maximus sit in Italiam intulit: quando autem id acciderit,suo tempore di iniri . a. 1 ius. Ceterum ut saeuientis tyranni impetus intra Galliarum limites contineretur, qui instar fulguris eodem serme momento Britannias, Gallias, atque Hispanias reddidit sibi subditas; latentis fuit virtutis, nempe diuini numinis, Maximum id prope nesciem tem coercentis. At quo modo hoc audi. S. Ambrosius audito obitu Gratiani, barbaro'. omnes sub Maximo militantes ad totius cladem Imperij este paratos, ac iam iamq. in Italia grassaturos, ab omnibus α ubique timeri: apud Deum si quester pacis accestit, instarq. Moysi stetit in i contra- Q eoone in conspectu eius, ut auerteret iram ipsius, se suaq. pro omnium salute deum ' ' uens. Obtinuit tandem quod enixis precibus effagitavit, sed dispendio carisii maeret, a Val. IOI. nelnpe obitu amat ilSimi fratris Satyri. Testatur quidem id ipse in eius Oratione tun D bri, cum ait: Nihil habeo quod querar , sed habeo in quo Deo gratias ag am : quia sei per optaui , ut si quae perturbationes vel in Ecclesiam vel in me manerent, in me potius ac meam reciderent domum. Deo igitur gratias: quia in hoc omni u metu, cum omnia motibus sint suspecta barbaricis, communem maerorem priuato dolore transegi, & in me conueritim est quicquid timebamus omnes: atque utinam hic consummatum sit,ut
dolor meus publici doloris redemptio sit. Nihil quidem habui, iratres carissimi, in ζ: VJ
rebus humanis tanto fratre pretiosius, nihil amabilius, nihil carius: sed praestant priuatis τMi isto publica, &αJ praesenti enim anno obitus Satyri statris contitit; ut ex eo perspicue P test intelligi, cum idem Ambrosius ait, eum litteris Symmachi reuocatu ne ex Asrica in Italiam veniret,flagrante ipsa Italia bello ciuili, nimirum cum Maximus in Italiam svi dicemus) ducturus diceretur exercitum: ille vero contineri non potuit, quo minus pe-E riclitanti fratri A mbrosio praesto esset. Ob cuius prospera commeatu S. Marcellinam sororem votu nuncupasse S. Laurentio, idem affirmat. Et quide plane miraculo accidit, ut e maris tempestate, facis naufragio, libet euaderet; cum Ac sacrum illud pro salute viaticum secum ferret, nempe sacratissi mam Eucharistiam sudario obuolutam atque custoditam: cuius antiqui in Ecclesia moris alibi pluribus meminimus. Sed de nuncupato voto sororis haec ipse Ambrosius:
Tuis enim votis apud S. martyrem Laurentia impetratu esse nunc cognoscimus cona-ymeatum : atque utina non Raucommeatu, sed etiam prolixu vitae tepus rogasser,&c.JAt quona pacto cu periculu euasisset, a Catholicae communionis Antistite baptizari v luerit dem prosequitur oratione, cu praesentis temporis rem statum,& ex his quae gesta essent, quae proxime sutura timeremur, ita describit': Si nunc urgeri Italiam tam pro- o ambos Pinquo hoste cognosceres: quantum ingenus res, quantum doleres in Alpium vallo
508쪽
laminam nostrae calutis consistere, lignomin 1. concaedi luis construi murum pudoris 3 AQua afflictione maereres, in tanto teneri discrimine tuos ab hoste impuro atque crude
ii , qui nec pudicitiae parceret, nec saluti 3 Quonam, inquam, haec modo terres, quae nos perpeti , de sertasse quod grauius est, spectare cogemur, rapi virgines, de auuusos a complexu parentum paruos liberos supra tela ia tari, incestari sacrata Deo coris. Pora , & senilem viduae maturioris uterum in vias desuetos onerum redire, non pignorum λ&c.J De sepultura autem Satyri fratris, Dungatus nobilis suorum temporum scriptor, in commentario edito contra Claudium Taurinensem Episcopum ad Ludovicum Pium& Clotharium eius filium Imperatores, his verbis meminit: Idcirco, ut arbitror, Ambrosius suum fratrem,quem nimium dilexerat, i ta sanctum martyrem Victorem sepeliuit, de quo tres libros edidit egregios, unum de eius planctu , alteros duos conses tocios de Resurrectione & Paradiso: cuius epitaphium hoc dictauit tetrastico.
Vranio Satyro se remi ter honorem Maromaὰ Luam delabi Ambrosium Ziae merus merces, ut seri sanguinis humor
Finitim, penetrans adlauat exuuias. J Missa sunt ista nobis haud pridem in lucem vendicata a clarissimo viro& eruditis limo Nicolao Fabro I.C. Parisiens, cui
ex consuetudine litterarum intima amicitia coniungimur.
Quanti Iecerit ipse sanctus Ambrosius apud cinctos martyres sepultura locari Christianum hominem; ex eo poteris intelligere, quod ipse etiam voluit lepeliri in Ambr sana a se erecta basilica , in quam transtulerat corpora sanctorum martyrum Ger ualij atque Protali j . Porro id ex maiorum instituto usurpatum, idem amrmat, siue Caattid am ν velimus, Maximus Taurinensis cuiusuis alterutrius sit sermo ille cum ista habet :s Ideo a maioribus prouisiim est, ut sanctorum Ollibus nostra corpora sociem sui dum illos tartarus metuit, nos poena non tangat; dum illis Christus illuminat, nobis ten brarum caligo diffugiat . Cum stactis ergo martyribus qui et centes, euadimus inferi tenebras eorum proprijs meritis, attamen consocii sanctitate. J hac & alia ibi. Quod vero a maioribus id traditum dicat, plane alludere videtur, quod in fictis coemeis. rijs , in quibus corpora recondebantur sanctorum martyrum, Fideles quoque ceteri, qui fide constantes in communicatione Catholica diem clausissent extremum, sepoliri solorent.
ι ν..t- . m. Quinetiam & S. Paulinus h Nolanus Episcopus imitatus esse videtur S. Ambrosium, ... dum adfinem panegyrici Celsi pueri habet hos versiis: Diauem Complutensi mandauimus urbe propinquu ni unisum tumuis faedere martyribus: l a V de meos onctorum sanguine ducat,
o Era Ago ρογνι m igne ani M. J haec Paulinus, qui & litteris imterpellauit sanctum Augustinum , ut eodem argumento scriberet commentarium rVtrum scilicet prosit alicui post mortem, quod corpiis eius apud sancti alicuius in moriam sepeliatur. Praestitit id ipse, cum de Cura agenda pro mortuis ad eumdem Paulmum tractatum scripsit : queru velim consulas : nobis enim institutum proe quendi onus incumbit. Inter haec autem , cum tot tantaq. mala ob tyrannidem Maximi in Italia tim ito Vio v. rentur, perdissicilem ac Plane desperatam legationem Valentinianus Imperator Am. En otii AOMA brosio credidit ad Maximum, si torte ille veritus sanctitudinem'vari ubique specta- 'μ' tam ac praedicatam, iurentes coluberet animi impetus dominandi libidine incitatos. Immenlae plane agebatur molis opus , exundantem torrentem aliquo: posse obij, ce coerceri , incendiumq. extingui , quod velletnentioribus flammis ex morte Gratiani, uniueris tibi vendicato Galliarum exercitu, in Maximo maximum acceperat incrementum . At non cunctiatus est scinctus 12cerdos opus aggredi deploratumi, spem sibi concilians ex diuina potentia , cuiuς arbitrio cor Regis agitur . . Fuix haec prior legatio . , posterior .vero post. sequentem annum , licet Paulinas script Vitae iptius Ambroiij ambas in unum coniundat maximo praeiudicio vecitatis 3 se nael namque iterumq. eodem munere apud Maximum ipsum esse perfunctum , eius.
dem Ambrosij testificatione liquos de vitaque enim legatione meminit ipse in oration
509쪽
A in funere Valentiniani habita, his verbis : Ego tuus iterum Legatus repetiui Gallias: in AE .. imo. et mihi dulce illud ossicium fuit pro salute tua primo, deinde pro pace atque pietate, qua staternas reliquias postulabas, nondum pro te securus. & iam pro iraternae lepuuturae honore 1blicitus J haec ipse. Quae autem extat eiusdem Ambrosii relatio ad eumdem Valentinianum , posterioris certum eii sutile legationis: nam in ea ipse menti nem facit de priori, ubi ait: Non commisisses secundam legationem, nisi primam prinhailes.J cuius quidem Acta licet exciderint a tamen quid in ea gestum sit, satis expressum habetur. Nam idem S. Ambrosius in epistola ad Erorem, qua queritur de contumelijs ab ingratissima Iustina Augusta sibi multis modis frequenter illatis, & inter alia quod ab ea tyrannus nominaretur, haec habeth: Non hoc Maximu dicere, quod tyran- nus ego sim Valentiniani: qui se meae legationis obiectu queritur ad Italiam non pinu tulisse transire. J haec de priori legatione: posterior autem haud ita 1 elicem finem consecuta est, ut suo loco patebit. Sic agitur una Ambrosio acceptum ferendum est, quo minus tyrannus non continuo codem quo coeperat progredi impetu atque surore, uniuersam Italiam imparata igne terr . vastarit. Sed & ex his intelligis turbas illas ab eadem Iustina Arianis studente in Ambrosium concitatas, post priorem hanc de qua egimus legationem Ambrosij contigisse: ut scias errare Socratem atque Sozomenum i ς -- ιμ- n
eas ante Gratiani obitum recensentes. a Mi in .r.
Hoc eodem anno,urgente licet Maximi tyrannide, ante obitum Gratiant,mense Maij, , , ijsdem Consulibus, datum reperitur rescriptum Patauit ad Hippatium PP. aduersub Vixius in apostatas & haereticos : ex quibus plane intellisas optima mente eius de Gratiani Pram
eipis maxime pij, licet interdit indignis lima ipsum rescripsisse dixerinius staude Mace- ci,u. si doni j Magistri ossiciorum. Sic patenti exemplo vides, minime apud Deum Principes
exculari, cum ministrorum fallaci js ad noxia istatuenda decepti aliquando inducuntur. At nouistimam hanc Gratiani sanctionem tamquam testem eius erga Christianam religionem istudi j describamus,quam ipse in procinctu edidit milii Leli vero huiusinodi
Christianorum ad aras & templa migrantium, negata tellandi licentia, viudicamus ' ' 'admi ilum. Eorum quoque flagitia puniantur, qui Christianae religionis di nominis diguitate neglecta, Iudaicis semet polluere contagijs. Eos vero qui Manichaeorum nefanda tecreta , & scelerosos aliquando sectari maluere secelliis . ea iugiter atque perp tuo poena comitatur, quam vel diualis arbitrii genitor Valentinianus adscripsit, vel nostra nihilominus saepius decreta ivllerunt. Auciores vero persualionis huius, qui lubricas mentes in proprium deflexerant consertium , eadena quae reos erroris huiuscem P di poena comitetur: quinetiam grauiora plerumque pro motibus Iudicum dc qualitate commissi extra ordinem promi in nefarios sceleris huius artatices ii applicia centenius. Sed ne vel mortuos perpetua vexet criminationis iniuria, vel hereditariae quaestiones
temporum varietate longorum prorsiis emortuae in rediuiuos semper exagitentur con
nictus: huiuscemodi quaestionibus metam temporis adstribimus: Vt si qui defunctum violatae atque desertae Christianae religionis accusat, eumq. in sacrilegia templorum, vel in ritus Iudaicos, vel ad Manichaeorum dedecus trant ille contendit, ea9. gratia te. . stari minime potuille confirmat: intra quinquennium iuge, quod cum ossici citis actimnibus constitutum est, proprias exerat actiones; suturiq. tuaicij huiuscemodi sertitus exordium, ut eodem in luce duraute, cuius praeuaricatio criminanda eis, flagitij huius de sceleris particeps fuisse doceatur, publica sub tellificatione testatus probet indiciums2 neque quam superno nomini tacitus praestitit perfidiam, sceleribus acquiesceus, praeuaricationem deinceps tamquam ignarus accuset. Dat. XII. Kal.I ij Patauij, Merobaude II. α Saturnino Coit J At de rebus Occidentalibus huius anni hactenus: iam ad res
Orientis huius temporis enarrandas stylum conuertamus,
Quod in primis occurrit, hoc ipso anno sub ijsdem Consulibus Merobaude iterii de
Saturnino, deculum to Kalendas Februari j,Theodosius Imperator Arcadium filium et lol:
maiorem natu pronunciauit Augustum: ita Socrates , Maomenus S, Marcellinus ae tavrix, alii. Erat tunc Arcadius annum aetatas agens octauum. natus nimirum si ib Consulatu --
Gratiani quarto & Merobaudis, triennio ante Theodosi, patris Imperivin. At pili, Prin- s Γε. κἀceps p ta sibi visus contulisse filio,si Romanum illi tradens Imperiit,non aeque in eum iatrans tunderet pietat ei ad Gratianum Imp. epistolam iam scripserat,qua eum rogauit, C. MAE.
510쪽
polim mitteret. Scripsit ea de re Gratianus ad Damasum Romanum Pontificem, qui misit ad eum Arsenium Ecclesiae Romanae diaconum egregia probitate spectatum & li teris insigniter eruditum. Cui, cum Constantinopolim peruenisset, Theodosius filios suos tradidit moribus ac litteris imbuendos, atque dixit: Posthac tu masis pater e rum,quam ego.J Accidit de illud memoria dignum: cum enim ingressus scholas, vidisset Theodosius Aruenit a stantem, Arcadiumq. auditorem sedentem,indignatus est, quod AMxuivs MA. magisteri j gradum parum decore seruasset, cum stans ipse doceret, Arcadius vero so libri, dens addisceret. Arsenius autem cum se excularet,atque diceret,haud decere sedentem se docere Imperatorem: indignatione ille commotus abstulit et Imperatoris in iisne, sedereq. in throno Arsenium compulit, filium vero detecto capite auditorem pronteri;illud inculcans, tunc prolem suam vere fore dignam Imperio, si cum scientia aeque ima adiis ι M. t.. buta fuerit pietate. Haec quidem pluribus in eiusdem Ars enij vita narrantur: et licet ibi si de duobus Theodotii litus mentio habeatur, tamen de Honorio constat hoc tempore nondum natum esse, quem Placilla Augusta peperit anno sequenti, Ricomere dc Clearcho Consulibus:aliquis enim quod sciretduos fuisse Theodosio filios,adiecit Honorium. Contigit autem postea, ut cum Arsenius Arcadio verbera i nnixi isset; ille vero medit retur instar Neronis, magistro suo mortem inferre : ipse diuino monitu ab aula clam recedens, ad AEgypti eremum se contulerit, ubi vixit egregia sanctitate toto orbe como mis.. i .aν. spicui . Vnde S.Hieronymus' de S. Paula in AEgyptum peregrinante ait,vidisse Μa rios, Arsenios, atque Serapiones. Porro quam pie sancteq. I heodosius Imperator mlios instituendos curauerit, argumento sunt quae de ipBrum consobrino Nebridis tr dit S. Hieronymus , utpote qui illis accesserit condiscipulus ι ait enim: Mirum diructu est: nutritus in Palatio, & condiscipulus Augustorum, quorum mensae nianistrat
Orbis & terrae ac maria seruiunt,inter rerum omnium abundantiam in primo aetatis fi re tantae verecundiae suit, ut virginalem pudorem vinceret, & ne leuem quidem obsto
ni rumoris in se fabulam daret. Deinde purpuratorum propinquus, s ius,conlisbrinus, eisdem cum ambobus studijs eruditus quae res etiam externorum mentes sibi conciliat)non est inflatus superbia , nec ceteros homines adducta fronte contempsit,&cJ . Eodem quoque anno, mense Iunii ut auctores sunt Socrates 4 & SOZomenus ) cel bratur Synodus Constantinopoli a Theodosio conuocata ad dirimendas in Ecclesia comcitatas ob diuersas haereses ubique discordias. Agebat hoc anno Praesectunt Praetorio summum magistratum Posthumianus ut eiusdem Theodosij rescriptat indicant ijsdem
. . ib., . . i. Consulibus ad eum data: ad quem Gregorius NaZianzenus scribens, eius Synodi me-ε ε m. b.- ν. minit: nam cum in primis ipsius egregiam eruditionem commendet, deq. amplissimosi. d. , ἡ, magistratu ob virtutum merita coniecuto congaudeat, de eadem coacta Synodo ita fi
pNaupl. rLιε heis: Nihil tam Imperio tuo conuenire existimas quandoquidem rursus Episcoporum: .... nodus celebratur, haud scio qua de causae, & quo modo coeunt ium) quam ut te Prae sinu Natua . secto, ac tua opera Ecclesiae ad pacem adducantur, etiam si eos qui disti dijs &factioni, ' bus contendunt, asperius obiurgare oporteat. Quod si cuipiam nimium curiosus esse. videar, quod cum a negotijs recesserim, non tamen curam & solicitudinem abiecerim : hoc ne mireris. Non enim quemadmodu a thronis & fastuoso supercilio, ita etiam a pietate secessimus: quin potius eo maiorem fidem auctoritatemq. apud te habiturus mihi videor, ut qui non rem meam priuatam, sed publicam utilitatem curem.J haec ad Praesectrum Praetor:o Gregorius. Eodem quoque argumento, nempe ut in Synodo Episcoporum habenda studeat paci lEcclesiae conciliandae idem Gregorius eodem tempore litteras dedit ad Saturninum, illum quidem puto, qui hoc anno cum Merobaude Consillatum gessit, creatus hic a Theodosio in Oriente , ille vero a Gratiano sic Valentiniano in Occidente. Litterae a ,s .mmini. tem Gregorij ad Saturninum datae se se liabent hi Non est apud me dubium alioqui temerarium esset scribere) quin amicitiae olficium E d , ocieta a me requiras.Externis enim licentiam,nobis autem loquendi libertatem tribuis,ut coimmus iso EC- seruus bonus ijs qui eo honore digni habiti sunt, ut ad Deum appropinquent. Quoci ς Aς ea te quoque salutamus,& desiderio tuo morem gerentes, rerum nostrarunt ita tum tibi exponimus. Omnia apud nos Dei beneficio recte se habent, hoc uno excepto, quod
de Mesesijs anxij α soliciti sumus tam faede perturbatis. His quicquid operis averreretueris, communem concordiam sic re α flamone impigre constitve: quandoquiis