Annales ecclesiastici. Auctore Caesare Baronio ... Tomus primus duodecimus

발행: 1593년

분량: 822페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

521쪽

h per platonias posse intelligi marmoreas tabulas ad ornatum comparatas; ac proinde platoniam struere, nihil aliud esse, quam parietes marmoreis tabulis incrustare. Sic& intelligendum, quod in eodem libro legitur de Liberio: Hic de platonijs marmoreis ornauit sepulchrum S.Agnetis. J In compluribus antiquis Romae ecclesijs adhuc visere licet eiusmodi platonias superesse . In eisdem Actis Damasi habetur, ab eo abselutam ecclesiam sanctarum virginum di martyrum Ruilinae & Secundae in Silua candida . Rursus de eodem in dicto libro de Romanis Pontificibas legitur, quaesisse insuper corpora sanctorum mFrVrum,at quo inuenille ; necnon Concilia martyrum nempe,ut alibi declarauimus in Notis, ubi plura sunt sepulchra martyrum, coemeteria scilicetὶ versibus pariter illustrasse. Narrantur ibidem dona ab eodem collata basilicae S. Laurent ij, quam erexit in Titulum. Quid B autem operis in basilica Vaticana idem Damasus egerit, sic sequens epigramma deci rat, quod ailixum olim in pariete eiusdem basilicae,in codice peruetusto exscriptum e

tat inter vetera eiusdem ecclesiae monumenta:

Cingebam lacus montem, teneroq. mearu Corpora multorum, cineres, atque esa rigabant.

Non sulit hoc mamasius, communi lege siquora ans requiem tractes iterum perfluere par . Protinur aggressu magnum superare laborem, ueris immensi deiecit culmina montis. Iniuria fossicite perforans viscera terrae,

Siccauis totum quicqvsd madefecerat humor.

C Duenti fontem, praebet qui dona salutis.

Hac curauis Mercurius leuita fidelis

Porro de eodem fonte baptismali Prudentius in Peristephano, cum agit de passione Pertri & Pauli, deq. basilica Vaticana, haec habet:

' mextra Petrum regio tectis tenet aureis receptarim, Cauens oliva, murmurans fluento .

Namque supercitio saxi liquor ortus, excitauit .

Fontem perennem chrismaris feracem. , Nunc pretiosa ruis per marmora, lubrica . cti iam ,

Interior tumuli pars ea, ubi lapsibus sonoris v. . D Magnam niuali voluitur profundo. Omnicolor vitreas piatara superne pingit πηι , . Musici relucent, ct virescit aurum, cyaneus . latex umbram trahit imm nimis Osri. Credas moueri fluctibus lactinar.

Pactor oves adis, irae illic gelidi rigore fontis

Videt sitire quas suenta Chrsti. J haec Prudentius, alludens ad amplissimum sentem baptismatis,qui nuper a Damase constructus erat. Porro alterius Qntis in atrio positi structura sic destribitur a S.Paulin 'qui hoc etiam tempore claruit, atque vidit . In epistola enim ad Aletium R de stinere ab eo im- a pa-iani'. pento Russinae coniugi, filiae sanctae Paulae , cum agit de eadem basilica Apostolin ,ou, ii ii E ram, haec habetis: Praetento nitens atrio susa vestibulo est : ubi cantharum minittra a MLiGAει- manibus de oribus nostris fluenta ructantem fastigiatus selido aere tholus ornat αinumbrat, non sine naustica specie quatuor columnis salientes aquas ambiens, &c. Jdeclaratq. pluribus structurae mysteriunm . Quae omnia Damasi operi tribuuntur, cum ante ipsum aquae dispersae nullius usus , sed detrimenti essent mortuorum i pulchris , ipsi nimirum coemeterio Vaticano . Ceterum quod ad sentem baptis in tem spectat, quem ipse extruxerat : illud in Actis eius miraculum enarratur , a ceptum ex sermone habito in eiusdem Damasi depositione : extat apud nos tomo quinto Vitarum sanctorum manuscripto; ubi auctor: Nuper, inquit. res haec gesta est, quam factarn vidimus, &c. J ait enim ut rem paucis comprehendamus ) Sabbato Paschalis festiuitatis, cum compressio magna esset, baptism tempore puerulum e in

nibus gestantis hominis lapsum, ad imaq. Bntis delatum, ab omnibus deploratum es le

522쪽

litterarum,&docendi rhetoricam, mittitur. Accepit libenter eam occasionem, quod docens in Urbe discipulos parum fideles nactus esset ζ quippe admodu illiberaliter,cum tempus adueniret persoluendae mercedis, simul conspirantes nonnulli ex ipsis, es lecti desertores,ad alium doctorem se conferebant μ. Porro eius Mediolanum aci uentus non tum Praefectura Symmachi consignatur, sed etiam Consularibus Fastis . Siquidem contra Petilianum agens h Hrmat, Mediolanum venisse ante Consulatum saut in ἰοῦ 'nis, qui anno sequenti contigit.Sed & ex annis aetatis eiusdem Augustini id etiam exploratum redditur: nam cum alibi dicat se tunc fuisse annorum triginta adhuc,& errore I. 'Manicivaeorum detentumi ex praescripta quidem sit perius annorum Augustini chron graphia; plane deprehenditur, annum aetatis eius trigesimum inchoari coepisse hoc a Mno Domini trecentesimo oetii agesimo quarto. Sed videamus quid ipse de sua Mediolonum profectione conscribat.

Potiquam, inquit - , mistum est a Mediolano Romam ad Praesec um Vrbis, ut illi ci- Ura ς--, uitati rhetoricae magister prouideretur, impertita etiam euectione publica: ego ipse ρ ambiui per eosdem ipsos Manichaeis vanitatibus ebrios, quibus ut carerem ibam, sed utrique nesciebamus, ut dictione proposita, me probatum Praefectus tunc Symmachus mitteret. Et veni Mediolanum ad Ambrosium Episcopum, in optimis notum Orbi ter- , umoriri rar, pium cultorem tuum uius tunc eloquia strenue ministrabant adipem frumenti tui, α l. etitiam olei, &Ebriam vini ebrietatem populo tuo. Ad eum autem ducebar abs te nesciens, ut per eum ad te sciens ducerer. Suscepit me fraterne ille homo Dei, ac peregrinationem meam satis episcopaliter dilexit: et eum amare coepi primo quidem non tamquam doctorem veri, quod in Ecclesia tua prorsus desperabam, sed tamquam licinincm benignum in me. Et studiose audiebam disputantem in populo, non in tentione qua debui, sed quasi explorans eius facundiam, utrum conueniret famae suae, an maior, minorve profuerct, quam praedicabatur: et verbis eius suspendebar intentus, rerum autem incuriosus & contemptor astaba, & delectabar suauitate sermonis, quamquam eruditioris, minus tamen hilarescentis atque mulcentis, quam Fausti erat, quod attinet ad dicendi modum. Ceterum rerum ipsarum nulla comparatio: nam ille Per Manichaeas fallacias aberrabat, iste autem saluberrime docebat salutem. J hactenus A gustinus de suo Mediolanum aduentu, de cum Ambrosio consiuetudine : ςuius conci nibus paulatim est emollitus, . Profecit vero adeo Augustinus , ut quos ante errore duci deprehendisset, iam Ma- D nichaeos penitus derelinquere animo secreuerit, non tamen ut ob id fieret Christianus, avso τα uita ad Acadepricos se conferret : eo namque statu S. Monica mater eius, assectata vesti- ες-R

gia iiiij, Mediolanum veniens,ipsi ina inuenit, plurimumq. gauisti est, iam praeuidens i, re etiam aliquando Christianum. Adhaesieranti Augustino gentiles eius, Alipius Hi Ponensis & Nebridius patria vicina Carthasini oriundus : horum prior Romae ab A

sustino inuentus,una cum ipso Mediolanum prosectus est; posterior ea de causa, relicta Africa,Mediolanum se contulit, vi cu eodem Augustino conuiueret. Deducebat interea Nipius S eu ab uxore ducenda. Romanianus quoque municeps Hipponensis ad quom sPaulini extant litterae arctae consiletudinis usu eidem Augustino proxime accedebat. 'ΡCum inter haec eius concubina in Africam unde venerat redi jt, relicto illi filio, quem

ex eo susceperat, Adeodato. quibus solutus ille vinculis, ς tenebris paulatilia in luc:m

E ccepit emergere. Interea aute Monica sanctissima semina pro flijsalute licita,frequens in sacris conm suome νε. uentibus atque assidua in ecclesia erat Tunc accidit,ut cum epulas terret ad Memorias Mi V M Di DL .martyrum quae erogari solebant in cibos pauperum, qui in ecclesiam in martyrum na--c.QAM tali iijs ad Agapen conuocabantur id enim non tantii in Africa fieri selitum erat, sed R

mae quoque in memoriam defunctoru, ut apparet ex epistola Paulini ad mei tu seripta argueretur ab Ambrosio,qui correxit id Mediolani: eius exemplu,docente postea Augustino, Asricana Ecclesia secuta est, ct Oriens didicit a Laodiceno Concilio.Ceterum quam citissime sanctitas Monicae Ambrosio innotuit; de qua sermonem habens cit At gustino congratulabatur eidem,quod sanctillima semina matre haberet: A qua rogatus de ieiunio sabbati , sic Ambrosus ipse respondit,ut aliarii Ecclesiarum consuetudini non ιdGrahens, suam seruaret; sabbatoq. ieiunare dum Mediolani e letii Romae autem dum

523쪽

moraretur, manae seruaret Ecclesiae consuetudinem, quam summa coluit obseruantia: A se si ' nam de his aliquado agens haec addit verba : In omnibus cupio sEqui Romanam Eccle- siam. J Ceterum eiusmodi rituum diuersitates non improbari in eis qui una fide Cain lica coniunguntur, S. Augustinas plaribus docet in epistola ad Ianuarium .

Cum igitur sui ad ipsum Augustinum redeamus a Manichaeis ipseJaudabiliter defecisset, Platonicis se dogmatibus totus addixit, coluit J. summopere Academicos. Vig baut tune temporis & magnae aestimationis erant apud plurimos Gentiles philoiophi, pr. xsertim vero Academici ; qui quasi seli essent, qui uniuersum mundum veritatis luce perfunderent; quicquid apud alios reperiri pollet consentaneum veritati, id alii alps bruphilosbphia acceptum esse, inani iactantia gloriari solerent: et eo usque progresta est corum temeritas, ut palam effutirent a Platone Christianos accepisse de fide sentenctas, quas Euangelista Ioannes suae narrationis exordio prae seribus exposuisset pro miracu- Blo omnibus contem andas. Occurrit quamprimum pesti huic grassanti S. Ambrosius, b aQ. d. Ga qui aduersus Academicos eruditissime disputans eos ibitissime erroris redarguit; cuius': --- , libros contra Platonem conscriptos idem S. Ausustinus magnopere celebrat . . erat eo in I... a. min. libroru titulus, De Sacramentis,sive De Philosophia: quos idem S. Augustinus in Atriis ... cam reuersus mitti ad se a S. Paulino petiit ς. Hic status erat hoc anno atque sequenti ex. parte rerum Augustini, cum inter Academicos Medulo profiteretur: apud quos nihil tim

ueniens assirmari certi, aeque desperans de veritate apud eos inuenienda astus iam, mututorum antiorum curriculis indagandae veritatis caula exul effectus ; quam despexerat fidem Christianam, in eam coni j re coepit oculos, ipsam attentius contemplatus, . . - num quae in ea ess ni , solida firmitate sublinerent . Sed quam e regie has ipse sui animi

afflictiones depromat, audi : C, ok, tu , ego ma ime mirabar satasens & recolens quam longum tempus esset ab undeuiam, in s gessimo anno aetatis meae, quo feruere cooperam studio sapientiae, disponens ea inuenta PITAP QR relinquere,omnes vanarum cupiditatum spes inanes & infamas mendaces . Et ecce iam

tricenariam aetatem gerebam in eodem luto haesitans.J et paulo post, O magni viri Ac demici,nihil ad agendam vitam certi comprehendi potest. Immo quaeramus dili senatus,& non desperemus. Ecce iam non sunt absurda in libris Ecclesiasticis, quae absurda videbantur, & pollunt aliter atque honeste intelligi. Figam pedes meos in eo gradu, in quo puer a parentibus positus cram, donec inueniatur pel picua veritas, dic. J Accidit plane Augustino, ac si quis e portu luens undissiae ventorii turbinibus exagitatus , i etetur undique fluctibus: qui diu oberrans,omni spe prosperae nauigationis amissa nihil sibi consultius accidere poste intelligit quam si ad portum, unde Gluerat, reuertatur: ita Dnempe qui a decimo nono ut ait ὶ anno, veritatis indagand e cupidus, qobilis ingenii

vela panderat, Manichaeorum natus impetu raptus,caeca offusus diu caligine re in in- certo errans, aduertit tandem se longe longius a portu,quem quaeserat,veritatis abesses aequo & remotius aberrasse, cuni imprudens Academiam quaesiuit: sed cito sensit, quod non veritatis portus,sed re vera statio tantum esset male fida carinis. Quaobrem magno desiderio illum cupere ac quaerere portu ira bene coepit, v nde male ciuillet; ac licet si ro,nouit tandem vere illam veritatis tutiis imam inausionem, in qua primo aetatis adul-ια a. o. temporc versatas erat; duin ut ipse testatur' alibi a parentibus traditus est Ecclesiae, factus . catechumenus. Quonam modo autem persecte postea suerit assecutus certamvcritatem, dicemus anno seqqenti.

Quod vero ad res pertinet orientis: Theodosius Imperator haereticos tape damna- enie,Vuecu . toris aepeq. pulsos, iterum reuertent es seq. Fidelium ccclibas in ciuitatibus insinuantest inari recenti lege prosi ribit,ita rescribens hoc anno ad Cynegium Praefectum Praetorio i: Eunomiani,Macedoniani, Ariani, necnon Apollinariam inter sacrae religionis ossicia

' Ricimere

pro suis erroribus famosa sunt nomina. Omnes itaque, qui harum proseisiona vel ponti ficium sibi vel ministerium vendi cardit,qui se fugati nominis adserunt sacerdotes,quiq. in criminosa religione ministrorum sibi nomen imponunt; qui docere se dicunt , quod aut nescirem, aut discere si dedecorossim : omnibus huius Vrbis latebris indagine curi 1 ore perspectis sine ulla gratiae interuentione pellantur: in alijs locis vivant,ac penitus a norum con restibus separemur . Dat. XII. Kal. Februarij Constantinop. Richom rem& Clearcho Coss. J Huius quidem iterum sanciendae legis auctor Theodosio suit Gregorius N ianaenus, qui licet absens, ruri q. paterno Aria i solitariam vitam age

524쪽

CHRISTI

ret tamen haud potuit Obliuisci platatae a se vineae Ecclesiae scilicet Constatinopolitanae quam cum accepisset, dormitante Nectario eius Episcopo ab haereticis proculcari, ad ip-1utti Nectarium non sine stomaclio eius nodi litteras dedit : Dei cura de prouidentia, quae ante i pora nostra Ecclesias tueri solebat, vita hane deseruili. in uniuersum videtur. At mihi calamitatibus ita demersa & Obruta est animit, cxcosa NAZ. ut priuatas vitae meae molestias nec in malorum quidem numero liabeam tot alioqui tamq. graues atque acerbas, ut si cui alij accidissent, intolerabiles viderenturi verum aa solas Ecclesiae amictiones respiciam:quibus sanandis, nisi hoc tempore cura aliqua adhi- Q. beatur, in omnii odam desperationem sensian res prouoluentur. Qui Aris, siue Eudi

planquod Theodosius in recitato edicto postea intexuit: nimirum eo procaciae haereticos peruenisse, ut in ilia ipsorum o istentanda doctrina iactarent, dedecorosam ella nescire quae ipsi docerent. Et quod addit , eos ita procaciter haeresin propalare, quod illis hoc iacere permissum ei let; ad id sane respexit idem Imperatoris edictum, verbis illis: Sine ulla gratiae interuentione pellantur . J sed subdit Gregorius ad Nectarium de

alijs in edicto nominatis haereticis: ZIacedoniani autem factiose contendentes, eo temeritatis de vesaniae proruperunt, ut Episcoporum nomen sibi ipiis adsciscant, atque in his locis apparean caput q. exerant, Eleutituri suae electionis auctorem garrientes. hos plane 'theodos iis eodem elicio si gillat,du ait eosdem sibi pontificium ac ministeria earum professionum vendicasse. Sed C de alijs haec addit Gregorius: At vero intestinuiroistra malum Eunomius parum iam h het quoquo numero elle: verum nisi omnes in Perniciem suam exiti uinq. pertraxerit, detrimenti loco ducit. Atque haec tamen serenda. Quod autem ex omnibus Ecclesiasticis calamitatibus acerbissimum, Apyllinaristarum licentia est: quos haud scio quonam modo pietas tua conventuum aeque ac nos habendorum auctoritatem sibi arrogas

se atque usurpasse, pasta fuerit. Quamquam autem omnino Dei beneficio mysteri j, di umis instructus & eruditus, non modo rectae doctrinae patrocinium nosti, veram ea etiam omnia quae aduersus sanam & Orthodoxam fidem ab haereticis excogitata fiunt: honorificentiam tamen tuam a tenuitate nostra certiorem fieri, traudquaquam intern- pestiuum fuerit, mihi in manibus e se libellum Apollinaris, in quo ea quae astruunzur, haereticam omnem peruersitatem excedunt. Affirmaut enim, J e.J capita haeresiis A pol D linaris retexit, quae nos superius recensuimus; atque demum haec addit: Proinde ii his sui talia sentium, eius habere licet:illud velim cogitet & expendat tua in Christo illustris prudentia, quod cum nobis cum eorum dogmatibus non conueniat ; cccius habe di illis potestatem factam elle, nihil aliud elle, quam eorum doctrinam nostra veriorem existi inare. Nam si illis, ut i ijs& Orthodoxis, ea quae lentiunt, docere, libere l. Pr mulgare permittitur: quis non videt doctrinam Ecclesiae condemnati, perinde ac veritate ab illorum partibus flante Z Neque enim rerum natura ieri, duas de eadem re doctri

nas contrarias elle veras.

Quo modo igitur excessus ac praestas animus tuus ad tanti mali depulsionem & com rectionem consueta libertate non villulimuit 3 Verum, etiam si nondum hoc factum est: nunc saltem inimitabilis tua omnibus numeris absoluta virtus excitetur: pientisi

Emi q. Imperatorem doceat, nihil ex reliquo ipsus erga Ecclesias studio rediturum esse utilitatis, si tale malum ad fidei canae eversionem per eorum libertatem licentiam q. praeualeat. J hactenus ad Nectarium Theologus. Putamus quidem ipsum cum ijsdem a Gregorio scriptis litteris Theodosium conuentile: quibus ille permotus, ea quae dixi mus, ad Cynegium Praesectum Praetorio semiae scripserit: .ctenim ex Gregorii litteris illud videtur iummatim rescriptum esse collectum, niti quod loco Eunoniij habet Eudoxi uin, quod hic notior esset Constantinopoli, ubi Episcopus diu sedisset, Eunomio itu lus foedere impietatis. Ceterum ipse Gregorius virtute praestans, qui etsi statu humilis, tamen tamqua e ceu sori loco vibrare iacula in delin uentes, cu occasio opportuna daretur, minime praetermitit; non haereticos solum Ecclesiae Catholicae perduelles, sed de tactiliae quoque ii-Los pravitate inorum a diiciplina Leeletallica aberrantes coercuit. Cum enim ut va

525쪽

unum de N hic reddamus exemplum in accepisset Eleusium Praesectum sibi familiarito Aei, se so Ata re coniunctum, ab Eccletia ieiunium institutum praetermittere, ut grauis ostens reum, νηβητ Μ ad ipsusn scribens , ita redarguit: Excepi te etiam tacens, ut silentii quoque sermo: in i .., . c. Te intelligas per calamu se proserentem. Loquar autem quae & amicitiae nostrae&hi iushrodi tempori conueniunt. Legibus iniuriam facis,ludex, qui non ieiunes. Et quomodo leges humanas seruabis, qui diuinas contemnis, ac pro nihilo ducis 3 Purga tri bunal tuum: ne duorum alterum tibi accidat, ut aut malus fias, aut existimeris. Foeda spectacula proponere, se ipsum traducere est. In summa,o Iudex, suturu scito ut iudiceris, α minus peccabis.His nihil melius habeba,quod tibi praeberem. Jhactenus Gregorius: ex quo intelligas, quam graue piaculam duceretur , ieiunia lege Eccletiastica instit in violare. Cuinam, rogo te, tutius tu credas, lector, sanctis limo ac doctis limo Patritalia affirmanti, & ea de causa Praesectos corripienti, an apostatis Claristianorum - B cibus ieiunia Ecclesiastica dis loluentibus, & cuiusque arbitrio eadem relinquentibus ξ esto tu iudex : certe mihi non alius , quam Gregorii Deus erit, atque Gregorius ipse magi ster. Reliqua vero de Gregorio in eius ex hac vita discessu inserius dicem

1 Sed quid praeterea hoc anno Theodosius 3 cohibuit Iudaeos mancipia Cliristianah

- .Hricia. bentes, demq. ad ipsserit iuperstitione adducentes h. Hoc etia anno,niense Septembris, τ . sub ijsdem Consulibus eumdem Theodosium auctum esse tilio ex Placilla coniuge, cui nomen Honorius, inditum suit, auctor est Marcellinus in Chronico, necnon Socra- ' tes,qui idem affirmat. Quo pariter anno, paulo ante natum Honorium, lesanctum ait Agelium Episcopum Nouatianum , & quidem aetate decrepitum, cum memoria sit eum iam fuisse Episcopuna tempore Nicaeni Magni Concilij. CSed ipsum errare certu est, cum nonnisi annos quadraginta illius sedi tribuat: na quem constat ex his quae tomo tertio superius dicta sunt, iam tempore Nicaeni Concilij praeo suisse sitis Nouatianis Episcopum,anno nimirum Domini trecentesimo vigesumo quinto, oportuit eum vel minimum annos sedisse sexaginta. Sui ctum suisse ex eiusdem Agesi- - λεν sententia Marcianum, idem Socrates 4 docet; tenuisseq. sedem usque ad annum Domini trecentesima nonagesimu qui tu , quo Russini mors contigit,ipse demonstrat Magistrii hunc fuisse filiae Valentis Imperatoris, idem tradit. Longe vero ab hoc diuersus extitit Marcianus presbyter & oeconomus Ecclesiae Constantinopolitanae,licet de ipse aliquando Nouatianis indaaesisset, qui claruit temporibus Leonis imperatoris, de quo suo loco dicemus. Porro vixit his ferme temporibus Marcianus alius sanctissimus monachus in Syria apud Cyrum ciuitatem, de quo plura Theodoretus in libro sandorum Patrum D

Deum amantium; cuius natalis dies memoria perpetua consecratus, quarto Nonas N

uembris, in tabulis Ecclesiasticis perseuerat .

IESU CHRISTI

CHristi anno trecentesimo octogesimo quinto Arcadius August. de Bauto creati, M sunt Consules, ille Constantinopoli, Mediolani autem Baulo: in cuius ingressu

eo v v - Augustinus panegyricam habuit orationem, ut ipse testatur scribens contra Petilianum, , . his verbas Cum ego Mediolanum ante Bautonem Consulem venerim, eiq. Consili Eis Iri, M. . Kalendis Ianua ijs laudena in tanto conuentu conspectuq. hominum pro mea tunc rh torica prosessione recitarem,&c.J cuius orationis occasione idem alibi statum prauentis ι - - , . temporis suae animae aerumnos deplorat,h.ec dicens h: inhiabam honoribus,lucris, conmiugio: et tu irridebas velim enim Ego iurὶ Patiebar in meis cupiditatibus amaristimas dii ficultates, te propitio, tanto magis , quanto minus linebas mihi dulcescere quod non eras tu. Vide cor meum Domine, qui voluisti ut hoc recordarer & confiterer tibi. Nunc tibi inhaereat anima mea, qua de vii ita tenaci mortis eruisti. Quain misera erat, α sensum vulneris tu pungebas, ut relictis omnibus conuerteretur ad te,qui es super omnia,& sine quo nulla essent omnia. conuerteretur,& sanaretur Quam ergo miser eram,ila quo modo egisti,ut sentirem ni iseriam meani die illo,quo cum pararena recitare imper tori laudes c eo enim argumenio dui pane γοι in auspicatione Consurum consacuera τι

quibus

526쪽

CHRISTI

δε quibus plura mentirer, & mentienti faueretur ab scientibus, easque curis anhelaret cor meum, α cogitationum tabificarum febribus aestuaret: trantiens per quemdam vis cum Mediolanentem, animaduerti pauperem mendicum , iam credo saturum, iocantem atque laetantem: et ingemui,& locutus sum cu amicis,qui mecum erant, multos dolores insaniarum nostrarum: quia omnibus talibus conatibus nostris, qualibus tunc laborabam, sub stimulis cupiditatum trahens infelicitatis meae larcinam , de trahendo exaggerans, nihil vellemus aliud, nisi ad securam Letitiam peruenire, tuo iam mendicus ille iam praece sillet, numquam testasse illuc venturos. Quod enim iam ille pauculis reemendicatis nummulis adeptus erat, ad hoc ego tam aerumnosis anfractibus re circuiatibus ambiebam, ad laetitiam scilicet temporalis felicitatis . Non enim verum gaudium habebat: sed & ego illis ambitionibus multo falsius quaerebam . Et certe ille B laetabatur, ego anxius eram; securus ille, ego trepidas.Jhaec de se ipse. Certe quidemetii rhetoricis litteris adeo excultus erat, ut alios ipse doceret; dicendo tamen publice, in tanto praesiertim auditorio, haud assueuerat: unde timendi magna ipsi manabat Occ sio. excidit Oratio illa , & quidein puto eam ipsum prudentiorem enectum scidiisse, ,

quam sciret mendacijs cx adulatione eontextam .

Porro hoc anno ipse Augustinus prorsius liber a Mailichaeorum delirijs& insemiaijs, totus erat in perscrutandis Academicis quoestionibus, sed ducens vitam sui est peccatis obnoxiam, de finibus bonorum & malorum disterebat cum collegis Alipio atque

Nebridio. Iam vero & Mathematicorum quoque vanitatem abiecerat, & ab ea inani scientia alios auocare conabatur, inhaerescens Platoni, quem Vietorinus haud pridem in Latinum conuerterat; cui plus aequo se tribuiste, postea talias est ' : Perijst et q. im

C se ut ait) in illis, nisi Dominus praesto fui siet , a quo α didicit veritatem , qualia : C., is

per Apostolum Paulum ' in cor eius Spiritus sanctus instillauit; atque ut perficeretur, Α ir suasit ad Simplicianum virum eruditum Dei sacerdotem l iactum accedere, tanta: ael: i-inationis α reuerentiae hominem,ut pater putaretur Ambrosi, ipsima enim Amb tium ι- ν... a. adire , de prolixius cum eo agere , ob ingruentia illius negotia , impollibile videbatur a quo cum multa alia, tum Victorini, quam superius receni uinius, conuersio- ώ Aώ- - .nem didicit: quam mox animo exarsit ad imitandam M. .: j e- His accessit opportuna occasio a Deo parata: nam contigit' cum Potitiano Afro is,.s ....

in curia militante habere sermonem , discer . vitam Antoni j Magni, ex qua adeo duoviri nobiles Agentes in rebus prosecerant , ut relictis sponsis , vitam delegerint solitariam . Erat tunc agens Augustinus aetatis annos triginta & unum , ut ipse δει MD testatur i, quando Perlecte ad Christum conuersus est , cum illud affatus ingemi- ο ν. scens in horto g: Surgunt indocti ed Celum rapiunt , & nos in doctrinis troibis si N -- , o corde ecce ubi volutamur in carne &sanguine J cum &illud audi jt: Tolle lege, Tolle .. Axcvsrixi.

lege.J lectioneq. Pauli Apostoli , radijs illustratus Spiritus, quid sibi est et agendum plene didicit , cu de suscipiendo sacro baptismate certii firmumq. consilium iniit, deq. vita casta & a negotiis 1 eculi remota seetanda firmiter propolitum stabilivit. Sed & derelinquenda schola, in qua publice rhetoricam profitebatur, ammo decreuit, opere I. firmauit sarrepta l. Poth sequentem annum Oblata Occasione vindemialium seria- ι- , G. rum , secessit in villam Verecundi grammatici, Cassiciacum dictam, una cum matre de filii victoria exultante, atque Alipio amico carissimo. Ibi cum moraretur, sci ipsit tres libros contra Academicos , de Vita beata commentari uini, librum de Ordine n& ε. Αυ. ira L Soli loquia ', ut ipse testatur. Dicauit autem libros contra Academicos Romaniano prae- diuiti ciui Tagastens, cuius diuiti js a pueritia adiutus fuerat, cupiens amicum de se adeo benemcritum ad veri cognitionem adducere. Scripsit,inquam,haec ipsi:,antequam

reuerteretur,ut testatur v. m. .c. .

Ceterum nequaquam eodem anno Mediolanum redijt, sed ut ipse tradit P , non nisi tunc cum ad baptisma suscipiendum nomen daturus erat. Reversius ' vero Me- o Gem M 1. Solanum, Soli loquijs vltimam manum apposuit, commentariumq.: elucubrauit de Immortalitate animae , & alium de Disciplinis : hac quidem onaua ante baptis . .. o..σ.mum, a nobis autem luc recensita, occasione conuellionis eius, quam hoc anno ipsius testificati me diximus contigisse . Ceterum a tempor conuersionis vique ad

baptismum biennium intercurrit: quod quidem expreste probatur eiusdem Augusti-

527쪽

na τε M o ni assertione illa dum agit de tempore conuersionis suae: Multi mei anni mecumi Axerant, sorte duodecim anni, ex quo ab undevicesimo anno aetatis meae, lecto Cicer Ti Ni . nis Hortensio, excitatus eram studio sapientiae, &αJ rursius in Soli loqui js, quae scri . . , 'adhuc catechumenus, idem re lens tempus, quatuordecim numerat annos ab

tetrapore , cum teneri coepit amore sapientiae; ait enim h: Cum trigintaquatuor arm. -- ΠOS agam , quatuordecim fere anni sunt ex quo ista cupere destiti, &c.J subdit hisi' de eadem lectione Ciceronis Hortensij. Sic igitur cum ab eo tempore numeret annos duodecim usque ad tempus quo conuersus est ; ac rursus cum ea scripsit nondum bapti ratus, annos numeret quatuordecim: plane necesse est assirmare, annos duos Minenses aliquot a conuersione usque ad baptismi tempus intercurriste, cum ellet catechumenus , ii dicere velimus eodem quo conuersus est anno sui par est credere, dodisse suum nomen Ecclesiae, ut fieri solet, cum quis inter catechumenos adscribi- Btur. At de ita ti Augustini conuersione hactenus: de baptismo autem suo loco dicendum erit.

Huius quoque anni exordio, nempe pridie Idus Ianuari j, cum vacasset sedes post obitum Damali triginta &vno diebus, Stricius Romanus ex patre Tiburtio in eius locum subrogatus est, non sine tumultu Vrsicini schismatici, ut indicant litterae Valentiniani Imperatoris ad Pinianum Praesectum : erat hie maritus Melaniae iunioris neptis Melaniae senioris. ipse vero litterae sic se habent , acceptae ex codice Vaticano, in quo descriptae habentur epistolae complures Romanorum Pontilicum: Abem Piniane carissime nCbis. Populum Vrbis aeternae gaudere concordia, & optimum eligere sacerdotem . Populi Romani esse credimus instituti,Sc nostris gratulamur aduenire temporibus. Proinde C quoniam religiosum siricium Antii litem sanctitatis sic praeesse sacerdotio voluerunt, ut Vrimum improbum acclamationibus violarent; nostro cum gaudio memoratus Episcopus ipse permaneat, Piniane carissime ac iucundisiime: siquidem magnum ii nocentiae & probitatis exemplum est, in una acclamatione & ipsum eligi,& ceteros in probari. Dar. VII. Kal. Martii. J hactenus epistola Imperatoris. Sic igitur electus Sir, cius, quantum temporis sederit, dicemus in eius obitu.

Ipso vero suae sedis exordio, nimirum hoc anno, sub ijsdem Consulibus, tertio Idus Februari , Stricius Papa scripsit decretalem epistolam ad Himerium Episcopum Tarraconentem , qui de nonnullis rebus dubijs Damasum litteris consuluerat : sed cum illo vita timetis, eas successer ipsius Stricius accepisset, ad singula rogata accurate sciteq. respondit: qaae quidem non in prouincia tantu Tarraconensi voluit obseruari, sed ut Diisdem litteris significatur in Carthaginensi, Baetica, Lusitana, atque Gallecia custodiri

mandauit. Porro eius exordio epiliolae quam manifeste declaratur, hoc eodem anno

haud pridem ipsius Siricij electionem contigisse.

Cum autem non ut Damasius fecerat, Stricius Papa in conscribendis eiusmodi litis ris, Hieronymi opera uteretur; neque eum, ut ille, quod par erat, amplecteretur, atque foueret: mox Pontificis Romani destitutus praesidio, idem Hieronymus acerbi limos irati coepit persecutores; illos scilicet clericos, quorum mores improbos scriptis editis iugulas let. Quamobrem ut se a concitato turbine liberaret, tranquillum cogitans Portum, nempe tutam Hierosolymae mansionem; illuc nauigaturus, hoc anno ab Urbe recedens , naui in conscensurus, ad Romanum Portum se contulit. Id quidem hoc anno factum esse, ex eo perspicuuin redditur: Cum enim ipse testeturς , te pene Etriennium Romae mansisse, pariterq. post obitum Damasi recessi: te: constetq. ex his quae superius dicta sunt, ventile Roma sub Consulatui Antoni j & Syagrij, anno Dominni trecentesimo octogesii no secundo ; ipsum hoc anno ab Urbe oportuit recessisse. Proienti igitur anno, Augusti mensie, ad Romanum Portum te conterenS, nauem conscen-d N M , dit, prout ipse satis aperte demonstrat in Apologia aduersus Russinum . Sed de naui-' gatione agemus interius. Nunc aute causas ipsas retexamus, quibus qui solutioris disciplinae erant Romae es cici, inuidia & odio aduersiis eumdem Hieronymu concitati sunt:Inuidia in primis qui, . dem exagitati, dum estis insignis eruditici di vitae sanctitas, ipsorum ita itiam & vitae cirrpitudi irem manifeste redarguere videretur: de eiusmodi enim causa Hieronymus ad G uisis. M. Pauli uianum : Phalasaeorum conclamauit senatus,ut nullus Scriba vel fictus, sed omnis

528쪽

quasi indicto sibi proelio doctrinarum,aduersium me imperitiae factio coniurauit. J odio

autem eum persecuti, quia seribens ad Eustochium tractatum iea epistolam decust dia virginitatis, cauendos monuit clericos lautos, delicatos,& leues , quorum esset petieuloci consuetudo. qui igitur in ea tractatione proprijs certis q. coloribus penicillo Hi ronymi se esse intellexerunt expresses , in eum magnopere exacerbati sunt: tradit id ipse seribens ad Demetriadem , ubi ait: Ante annos circiter triginta de virginitate se vi ν uanda edidi librum, in quo necesse suit milii ire contra vitia, & propter instra tionem virginis, quam monebam, diaboli insidias patefacere . qui sermo Olfendit plurimos, dum unusquisque in se intelligens quod dicebatur, non quasi monitorem libenter a diuit, sed quasi criminatorem sui operis auersatus est. Verumtamen quid prosuit ammasse exercitum reclamantium,dc vulnus conscientiae dolore monstralle Θ Liber manet, B homines praeterierunt. J Displicuit de Rustino libertas illa Hieronymi in redarguendis clericis: nam ait: Quo modo de Urbe Roma , Deo fauente, capite Christianorum, ea dicat quae dicebantur tunc cum Gentiles in ea populi de persecutores Principes morabantur, dcc. JAt hic,lector,attende,haec a S. Hieronymo scripta de institia Romanae Ecclesiae ministroru non sic quidem accipienda esse, prout hyperbolicus idnat sermo omnes Romane Ecclesiae clericos fuisse doctrina expertes, cu dicit, quod nullus ibi Scriba vel fictus,nepe rex ir doctor sed Pharisaei omnes,nempe seelesti,cautela vero dchypocriti scelera contegentes. Concedendum aliquid Hieronymo iustissima causa indignanti qui Oculos in eos tantii conuerses habens, a quibus contumelijs & calumni jrimpeteretur, omnes illos prauos dixerit & imperitos . Certe quidem qui tempora haec exacte considerat, intelliget pla-C ne hoc tempore coaluisse in Ecclesia Romana clericos doctrina atque scientia claros.

Nonne Simplicianus ille magnus,qui in Episeopatu Ambrosio subrodatus est,Romanae Ecclesiae presbyter stat 3 de cuius lingulari peritia hic repetendum est S. Ambrosj praeclarum illud elogium h : Sed quid est quod ipse dubites, dc a nobis requiras, cum fidei in .

re acquirendae cognitionis diuinae gratia totum Orbem peragraueris, de quotidianae lectioni no hirnis atque diurnis vicibus omne vitae huius tempus deputaueris, acri prae-crtim ingenio etiam inintelligibilia complectens 3 utpote qui etiam philosephiae libros, quam a vero sint deuij demonstrare sisteas,dc plerosque in inanes esse,ut prius stribentiu in suis scriptis sermo quam vita eorti desecerit.Jhaec Ambrosius,qui eius opera atque doctrina sui dictu est) in suo Epistopatus tyrocinio indigens,ab Ecclesia Romana missum Mediolanum ipsum Simplicianum accepit. Rursum quata excultus doctrina de sapie D tia imbutus fuit Arsenius Ecclesiae Romanae diaeonus, quem haud pridem missum diximus Constantinopolim magistrum Arcadij Imperatoris j Dices fortasse, hos dignissimos Ecclesiae Romanae clericos non fuisse tune Romae, cum illa Hieronymus scripsit. ita sane: sed non propterea negaueris eiusdem Ecesesiaesuisse alumnos atque ministros. At si de ijs qui Romae tunc essent, agas: nonne ex clero Romano erant Anastasius αInnocentius,quora prior successit Siridio, posterior Anastasio, amboq. ab eodem S. Hi ronymo commendati 3 omittimus dicere de Pammachio sane litate atque doctrina cel bri, quod inter monachos potius quam inter esericos eum scimus adnumeratum, sicuted complures alios idem vitae genus sectantes, quos rem di amarum scientia atque prudentia S.Augustinus Romae vetiatus commendat V. At licet hi monachi fuerint, horum tamen laus redundat in clericos, ut idem ipse te- .... ι,.

E statur S.Hieronymus,cum ait de clericis 4: Quia dc ipsi aliud sint quam monachi, de non v Mquicquid in monachos dicitur, redundet in clericos, qui patres sunt monachoria. Dctri- Mos cni Arimentum pecoris, pastoris ignominia est ; sicut e regione, illius monachi vita laudanda Q est, quae venerationi habet sacerdotes Christi, &non detrahit gradui,per qCem iactus est Christianus.J haec ipse, cum alias semper nequaquam gradui detrahat, sed personis. Vrbi,non Ecclesiae: illam namque Babylonem saepe nominat, hanc fidei petram; ad quam ipse se conferens, ei communicatione inhaerestere gaudet; sepe contestans, ali num a coetu Fidelium esse, qui ab ea diuiditur: Vt hac ex parte habeas egregium in Hieronymo quod imiteris exemplum:: quippe qui offensus prauis clericorum Romanorum moribus,licet nominet ipserum collegium modo Senatum Pharisaeorum, modo seliolam eorumdem; tamen nihil antiquius habuit,qua Romanae Ecclesiae doctrinam sequi,ipsiq.insblubili nodo coniungi:quod & alijs persuasit: nam ad Demetriadem Annal Ecel. Tom . Vu a scribens

529쪽

stribens,dum Pelagianae haeresis veneria aureo fati titatis poculo propinarentur,eam sic Aadmonuit: Illud, inquit, te pio caritatis alitatu praemouendam puto, ut sancti Innoce xi , qui Apostolicae cathedrae, de supradicti viri, nempe , sit cellor & s laus est teneas fidem ; nec peregrinam, qtiamuis tibi prudens callidaq. videaris , doctrinam recipias. J haec ipse: quem si sapis , tu imitare; nimirvivi si velis etiam eamdelu qaα sub Hieronymo erat,Romae propagata elle in postero, schola,vel senatu Pharisaeinum uel ed. de si deteriora in his quae ad mores pertinent, tibi stagas: ca eodem tamen Hieronymo ei leni do trinae cathedrae te coniungas, quae nullo potest prauorum morum labetactam ri contagio: cogitet . quod et ii stiper cathedram Moysi, immo Christi sedecimi seri, a Isai: b. 21. hae ci Pirarisaei , illud tamen agas quod Dominus docuit illa sententia , nemPe: Facite quae vobis dicunt, non quae iaciunt J bibas'. aquam de fonte puro, quamuis votestaceum interdum elle contingat, vel qui haurit sit aegrotans. Sed ad mltitutam de B

Hieronymo orationem reuertamur.

Q laenam vero in Hieronymum, cum adhuc in Urbe esset, iactarentur conuicia, licet

non priuatim, sed sub communi nomine monachorum: illud in primis accipe quod

Οεuctiis. contigit in funere Biel illae viduae sanctis Paulae filiae,quae durum vivendi genus arripuerat: cum enim eam nimium S.Paula defleret; quinam susurri detralieni tum ellent, ita, uisti via.. . demonstrath: Quousque dicebant genus detestabile monachorum non Vi be pelliturρ non lapidibus obruitur e non praecipitatur in fluctus ξ matronam miserabilem sedux φ V vis εν runt.&e. JHillud ς ε Nos,quia serica velle non utimur, monaesii iudicamur ; quia ebrii non lumus, nec caclunno ora dilioluimus,continentes vocamur dc tristes. si tunica noucanduerit, statim illud e triuio: Impostor & Graecus est.Jhaec & alia id genus plura,cum sub nomine monachorum ipse Hieronymus carperetur. GCeterum quis aequo animo ierat imposiorum absurda mendacia, quibus tradiderunt Hieronymum muliebri indutum veste ab Urbe expulsum Sub Auguilini falso nomine 1rigidus ille fictor illa commentus est, qui cum in alijs sermonibus editis multa delira,

l. . . . -. & tabulosa sub tanti Patris nomine ina prudenter effutiat sin eo ipso ubi illa s.

i. ma.. iamiat, qualia quamve Portentosa mendacia blateret, superius dictum est. Sed nihilo prudentior incertus auctor ille,qui compingens S. Hierony mi vitam , una cu alijs mei Mi et OAruo dacij, illud ipsit praeteriisse noluit, eadem prorsus de S. Hieronymo serit,eias . O quan-ςψηπιὲς ti emistet ista Rustinus , si quis talia suo tempore excogitasset, dum leuiora quaequς mendacia,quae in Hieronymum quoquo modo esse iactata audisset, ignominiae a te imtextae coronae connexit i Adeo ut ad imposturam hanc refellendam,illud fui ieiens es ledicatur argumentum, quod Rufinus istud non inuexit in eum, quod in fronte fuerat Dcollocandum; unde certum commentum suisse probetur: cum praesertim res tanta, in tantum virum,locoq. tali admissa, nec angulii Orbis praeterijlle potuerit, ubi non sciretur.Ceterum quae re vera in ipsum post Damasi obitum a calumniantibus suerunt obiecta, ac stimulante odio atque inuidia perpetrata: idem ipse ea epistola, quam navim in Portu Romano conscensurus consili pii xxacte recentet: ad Asellam enim nobilem Romanam virginem , Christo dicatam,vita sanctissimam, cuius post obitum res piae laree Hier. p .po. gestas conscripsit, hanc epistolam dedit, hic neces lario recitandam ς:Si tibi putem gratias a me referri posse, non sapiam. Potens est Deus super perionax, i, hoc O mea sanctae animae tuae restituere quod meretur . Ego enana indigni nec rei unare via με M . quam potita,nec Optare,o milii tantum in Chrisci largireris assectum. Et licet me steteratum quidam putent, & Omnibus flagitijs obrutum .&pro peccatis meis etiam hac Eparaa suit: tamen rii bene iacis, quod ex tua mente etiam malos bonos putas. Poric

losum quippe est , de seruo alterius iudicare;& non iacilis venia, praua dixisse der diis. Veniet, veniet illa dies. in qua & iIaecum dolebis, ardere non paucos. Ego prinbrosus,ego versipellis & lubricus. ego mendax & satanae arte decipiens. Quid enim est tutius, haec vel credidisse vel finxit sede insentibus, an etiam de noxijs credere niniuise 3 Oseulabantur mihi manus quidam, & ore vipereo detrahebant: et dolebant Iabijs, corde gaudebant . Videbat Dominus & subsannabat illos; & i serum me icuum suum suturo cum eis iudicio reseruabat. Alius incessum meum calumniabatur dcessum , α ille vultui detrahebat, hic in simplicitate aliud suspicabatur . Pene cc

te triennium cum eis vixi: multa me virginum crebro turba circumdedit : diuinos libros, ut potui, nonnullas saepe disserui. Lectio assiduitatem, assiduitas iamiis

c. id ψ . liaritatem,

530쪽

CHRISTI

Ecclesiastici.

R haritatem, familiaritas fiduciam secerat. Dicant, quid umquam in me aliter senserint, quam Christianum decebat Pecuniam cuiusquam accepi Θ munera vel parua vel magna non spreui 3 in manu mea aes alicuius intonuit Z obliquus sermo, oculus P

tulans scit Nihil milii aliud obijcitur,nisi sexus meus: et hoc numquam cibi jcitur, nisi cum Hi

rototyniam Paula & Melania proficiscuntur. Esto, crediderunt mentienti: cur non credunt neganti 3 idem est homo ipse qui fuerat; fatetur inlbntem,qui dudum noxium t quebatur. Et certe veritatem magis exprimunt tormenta, quam risus: nisi quod iacilius creditur quod aut fictum libenter auditur, aut non fictum, ut fingatur, impellitur. J his S. Hieronymus plane demonstrat aliquem aduersus se oblocutum , crimenq. aliquod in eum et xiste, eumdemq. in iudicio iub tormentis coactum dicere B veritatem, penitus nega: Ie quod dixerat, sicq. dimilliina, ut nec Opus fuerit Hieronymo causam dicere . Sed subdit : Antequam domum S. Paulis nosterra, totius in me Vrbis studia consonabant: omnium pene iudicio dignus summo iacerdotio decernebar : beatae memoriae Damasus meus sermo erat: dicebat sanctus, dicebar humilis & dii extus. Numquid domum alicuius lasciuioris ingressus sum Θ Numquid me v sies tericae, nitentes gemmae, picta iacies, auri rapuit ambitio 3 Nulla fuit alia Roniae matronarum, quae meam pollet edomare mentem, nisi lugens atque ieiunans, squallens sordibus, netibus pene caecata, quam continuis noetibus misericordiam Domini deprecantem Sol saepe deprehendit ξ cuius canticum psalmi, sermo Euangelium, dei ciae continentia, vita ieiunium ξ Nulla me potuit alia delectare, nisi illa, quam ma ducantem numquam vidi 8Sed postquam eam pro suae merito castitatis venerari,c . C lere, suspicere coepi. omnes me illi deseruere virtutes. O inuidia primum mordax

tui l o satanae calliditas sena per cincta persequens lNullae aliae Romanae Vrbi fabulam praebuerunt, nisi Paula & Melania: quae contemptis facultatibus, pignoribusq. desertis, Crucem Domini, quasi . quoddam pietatis leuauere vexillum. Si balneas peterent, unguenta eligerent, diuitias & viduitatem haberent materiem luxuriae dc libertatis; dominae vocarentur de sanciae: nunc in sacco dc cinere formosae volunt videri, de in gehennam ignis cum ieiuni js dc poedore desce dere. videlicet non licet eis, applaudente populo, perire cum turbis.J Quod ad Melaniam spectat: cum eam viduam nominet, haud dubium ipsum intelligere de Melania seniori; iunioris enim vivebat adhuc vir Pulianus: Nee sic quidem eius lite meminit , quasi tunc Romae esset, quam iam plures ante annos vidimus in AEgyptuin primo, in-D de vero Hierosolymam este proiectam, ibi . in praesenti vitam agere: Sed idcirco eius meminit S. Hieroirymus, quod tum eius migrationis Hierosolymam occasione, tu Pax Iae idem iter capessentis,quo dc tendebat ipse Hieronymus, detractores eam calumnian di aviam arripuissent. At subdit: sSi Gentiles hanc vitam carperent, si Iudaei ; haberent solatium non placendi eis, qui bus displicet Christus. Nunc vero, proh nefas, homines Christiani, praetermilla dominrum suarum cura, dc proprij φ oculi trabe neglecta, in alieno oculo iesiucam quaerunt: lacerant sanctum propositum, & remedium poenae sitae arbitrantur, si nemo sit sat eius , si omnibus detrahatur, si turba sit pereuntium, si multitudo peccantium. Tibi placet lauare quotidie : alius lias mundities s brdes putat, . Tu attagenem ructas, αde conreso accipensere gloriaris: ego faba ventrem impleo. Te delectant cachinnan E tium greges; me Paula, Melaniaq. plangentes . Tu aliena desideras: illae contemnunt sua. Te delibuta melle vina delectant: illae potant aquam stagidam suauiorem. Tu te perdere existimas, quicquid in praesenti non habueris, comederis , deuoraueris: illae sutura desiderant,dccredunt vera esse quae scripta sent. Esto inepte dc inani

ter , quibus resiurrectio corporum persuasit, quid ad te 3 Nobis e contrario tua vita displicet. Bono tuo crastus sis: me macies delectat de pallor. Tu tales mi ems a bitraris : nos te miserabiliorem putamus. Par pari refertur, ec inuicem nobis vid mur insanire. Haec, mi domina Asella, cum iam navim conscenderem, raptim flens dolensq. conscripsi: et gratias ago Deo meo, quod dignus sint, quem mundus oderit. Ora autem,

ut de Babylone Hierosolymam regrediar; ne mihi dominetur Nabuchodonosorh, sed Iesus filius Iosedech: veniat Esdras,qui intexpletatur adiuto de reducat me in Patriam Annal. EM. Tom. V u a meam

riri

SEARCH

MENU NAVIGATION