장음표시 사용
531쪽
meam. Stultus ego, qui volebam rantare canticum Domini in terra aliena; & deserto monte Sina, AEgypti auxilium flagitabam: non recordabar Euangeli j 'υ quia qui de
Hierusalem egreditur, statim incidit in latrones, spoliatur, vulneratur, occiditur. Sed licet cacerdos despiciat atque leuites; Samaritanus ille misericors est: cui cum dico tur : Samaritan es, sic daemonium habes: daemonium renuens, Samaritem lenonnegauit: quia quem nos custodem , Hebraei Samaritem vocant. Maleficum quidanr me garriunt: titulum fidei seruus agnosco Masum vocant α Iudaei Dominum meum. Seductor & Apostolus dictus' est. Tentatio me non apprehendat nisi humana. Quota partem angustiarii perpessus sum, ut Cruci milito p Infamia falsi criminis imputariit: i. cor. io, sed scio, peri bonam & malam iamam perueniri ad regna caelorum . Saluta Paulam de Eustochium velit nolit mundus, in Christo meas. Saluta matrem Albinam, sororemq. Marcellam, Marcellinam quoque, de sanctam Felicitatem ; & die eis: Ante tribunal BChristi 1imul stabimus: ibi apparebit, qua mente quis vixerit. Memento mei, exemplum pudicitiae de virginitatis insigne, fluctus'. maris tuis precibus mitiga. J hactenus Hieronymus ad Asellam. Qui,d vero vides nullam ab eo salutationem impertiri Melanuri satis indicatur quod di tum est, ipsiim i fitelligere ea epistola de Melania semore iam diu ante Hieroidlymani prosecta, ibiq. commorante . Quod instuper eadem epistola meminit de Pa la Hiero Uymam proficishente: intelligis ex his pariter eiusdem S. Hieronymi m destiana, dum noluit nauigare cum ea; sed praeueniens ipsam, licet in sarcinis cmpatam, Romae reliqait. Porro qui fiterint iplius Hieronymi in nauigatione comites, ,- - dc quando ibluerit e portu, idem ipse in Apologia aduersus Rurinum his verbis de sis, scribit et Vis nolle proiectionis meae de Urbe ordinem 3 Narrabo breuiter . Mense CAugusto, stantibus etes ijs, cum sancto Vincentio presbitem , re adolescente fratres mutinianus hie eras, quem ultimo Leo narum, Roma diu esses, ad se ut veriora , accersirit inoc alijs monachis , qui nanc Hiero lymis commorantur, nauim in Romam po tu securus ascendi , maxima me sinctorum frequentia prosequento. Veni Rh sium: in Scytheo littore paululum steti, ubi veteres didici fabulas , de praecipitem 1allacis Vlysiis cursum, de sirenarum cantica, de insitiabilem Carybdis voraginem . Cumq. mihi accolae illi loci inulta narrarent, darentq. consilium, ut non ad Pr tei columnas, sed ad Ionae porrum nauigarem: illum enim fugientium & turbat rum , hunc securi hominis esse curium t Malai per Malaeas re Cycladas Cyprum Pergere: Ubi sui plus a venerabili Episcopo Epiphanio, cuius tu testimonio glori ris, veni Antiochiam , ubi fruitus sum communione Pontificis conteuortiq. Pauli, Dni: et deductus ab eo, media hieme&fiigore grauissimo, intraui Hieroselymam. Viiadi multa miracula; dc quae prius ad me fama pertulerat, oculorum iudicio comprobaui.J hactenus Hieroi mus de suo aduentu HierosUymam; iter vero eius in AEgyptum Prosequemur anno sequenti,quo contigit. Sed quae illa miracula, latea tantu audita, nondum visa, quae tunc prinau ipsim imiis perspexit se contigit 8 sertasse illa , quae ad sepulchra laneiorum fieri solita scribit in epitaphio Paulae his verbis, dum agit de ipsa Paula loca cincta Palaestinae visent :Cernebat varijs daemones rugi re cruciatibus,dc ante sepulchra sanctorum ululare homines more luporum, vocibus latrare canum, fremere leonum, ibi lare serpentum, mugire taurorum: alios rotare caput,& post tergum terram vertice tangere,suspensis'. pede i
is minis, vestes aestuere in faciem.J haec ibi. His similia narrat S. Hilarius libro de Synodis, E
tu, pedibus suspense es liant , deorium capite, nihilominus vestes inhaererent diuino mir eulo pedibin quo semineo taetri idori contuitum.
,-. . Paula autem cum Eustochio filia haud diu pmiectionem distulit; sed quamprimum
iis io ei, Portu Romano Nauim conscendens, eadem prorsus via qua Hieronymus, etiam uit in λιτ ut αυ-- Orientem. Vt aute haec certo cognoteas quod ad tempus pertinet, illud in primiis accipe
& Aristeneto; rursumq. dicat , eamdem Hieros blymis commoratam este annos vigii ti: utique aifirmare necesse est, hoc anno eam Hierosolymam prosectiam esse. Vis αι n.- --. sti , qu Πω anzς H cro mus praeuenerit Paula: aduentum Hierosolymam Z illuda os accipe: isum de se restari , media hieme ae grauissinio uisore Hierosolymani introiste; - . si cum de
532쪽
A eum de Paula tradat , media hieme prosectam esse Antiochia Hierosolynum versus. t m
quod moris estet a temporibus Apostolorum , quos Christiani sis cepissent hospitio
eosdem ad aliquod viae spatium, cum discedere: it, comitari, secunduin illud Ioannis epistolae h: Fideliter facis quod operaris in fratres, de hoc in peregrinos, deduce di- b Iran. 3.gne Deo. JQuod autem ad Paulae ex Urbe profectionem spectat; dignum plane Christiana fide
spectaclitum Roma tunc vidit, ieminam Consularem, patriae Pareiatumq. splendorem, diuitias, caraq. pignora a millius non reuersuram relinquere, atque una cum virFino set u τ tfilia Christo dicata, ad Christi cunabula per tot maris sipatia dc vitae dicorimina nauiga-yre. At quanta animositate ξ audi Hieronymum S: Descendit, inquit, ad Portum, fratre, e His εν, . a. cognatis, assinibus,dc quod his maius est, liberis prosequciatibus,re clementis limam m - trem pietate vincere cupientibus. Iam carbasa tendebantur, & remorum ductu nauis in altum protrahebatur: paruus Toxotius supplices manus tendebat in littore: Rurina iam nubilis, ut tua, expectaret nuptias, ieeens fletibus obsecrabat: et tamen illa siccostendebat ad caeluin oculos . pietatem tu filios pietate in Deum superans . Nesciebat se matrem, ut Christi probaret ancillam: torquebantur viscera, & qua si a suis membris, dii traheretur, cum dolore pugnabat i in eo eunctis admirabilior, quod maξnam vinceret Eliaritatem. Inter hostium manus & captiuitatis duram necellitatem nihil crud lius est,quam parentes a liberis separari: Hoc contra iura iraturae plena fides lpatiet,
tur, immo gaudens animus appetebat s& amorem filiorum maiore in Deum amoret C eontemnens, in sola Eustoclito, quae& propoliti ac nauigationi S eius comes erat, a quiescebat. Sulcabat interina nauis mare cunctis, qui cum ea velizbantur, littora respicientibus, ipsa auers, tenebat oculos a ne videret, quos sine tormento videre non poterat. Fateor, nulla sic amavit filios ; quibus,antequam proscisiceretur, cuncta argita est , exheredans se in terra, ut hereditatem inueniret ineano.J haec de illa,cum ibi vite Portu,Hieronymu5. Quaenam,rogo, vin quam Gentilium Romanarum nobilium leniris
narum tale pro religione specimen edidit: cum alioqui in Ecclesi Dei, non unius iis tum Paulae , sed innumerabilium propemodum dixerim mulierum tortis limarum exempla legantur. Paulae autem peregrinationem Hieros blymam usque, idem Hierinnymus scriptis prosecutus est Conueniemus nos eam varijs occasionibus saepius futuris temporibus. Sed quae sunt reliqua anni huius ,Prosequamur. D Hoc item anno aduersus Priscillianum cogitur Concilium Bur legaletae, a quo idem haeresiarcha appellauit ad Maximum tyrannum, a quo cum tuis occiditur. Sub eodem Coucini vunamque Arcaa j atque Bautonis Consulatu inquit Prosper in Clironico Priscillianus in Synodo B degalenii , se damnandum intelligens, ad Imperatorem Maximum prodi uocauit; auditus'. Treueris ab Euodio praefecto Praetorio, ab eodem Maximo gladio addictus est cum Euchrocia Delphi iij rhetoris coniuge & Latroniano, alijsq. errori consortibus.Quo tempore Bur legatae quaedam Priscilliani disi ipula, nomine Urbica, ob impietatis pertinaciam per seditionem vulgi lapidibus extincta est.J haec Prosper sim malim rem gestam complexus. Porro Seuerus post recensita quae acta sint in causa Pristilliani sub Gratiano, quae suo loco superius retulimus, de his quae acciderunt sub
Maximo tyranno ita prosequitur usque ad dictorii necem narrationem: Iam rumor in-s cesserat, Clementem Maximum intra Britannias sumpsisse Imperium, ac breui in Gallias erupturum. Ita tum Ithacius, Eri oppug tor Prisci ψ, slatuit, licet rebus dubijs, noui Imperatoris aduentum expectare: interim sibi nihil agitandum. Igitu ubi Maximus oppidum Treverorum victori tigressias est: ingerit preces plenas in Priscillianum ae socios eius inuidiae atque criminum. Quibus permotus Imperator, datis ad Prae iccta Galliarum, atque ad vicarium Hispaniarum litteris, omnes omnino quo labes illa inuoluerat, deduci ad Synodum Burdegalensem iubet. αo Ita deducti Instantius & Priscillianus: Quorum Instantius prior iussus causam dicere; pol quam te parum expurgabat, indignus esse Episcopatu Proiiunciatu cst. Pri Hudico. finitianus vero, ne es Episcopis audiretur, ad Principem prouocauit. Permissumq. id nostrorum inconstantia : quia aut sententiam irreiragantem ferre debuerant , aut si
hi ipsi suspecti habebantur, aliis Episcopi audientiam reseruare, non caulam Imro
533쪽
ratori de tam manifestis criminibus permittere. Ita omnes, quos causa inuoluerat, ad ARegem deducti: secuti etiam accusatores Idacius & Ithacius Episcopi, quorum sti dium in expugnandis haereticis non reprehenderem, si non studio vincendi plus quam Oportuit certassent. Ac mea quidem sententia est, mihi tam reos quam accusatores displicere . Certe Ithacium nihil pensi, nihil sancti habuisse definio: fuit enim audax, loquax, impudens, sumptuosus , ventri regulae plurimum impertiens. Hic stultitiae eo usque processerat, ut omnes etiam sanctos viros, quibus aut studium inerat lectionis, aut propositum erat certare ieiuni js, tamquam Priscilliani socios aut discipulos in erimen accerseret. Ausus etiam miser est ea tempestate, Martino hiscopo , viro plane Apostolis conferendo, palam Obiectare haeresis infamiam. Namque tum Martinus apud Treveros constitutus, non desinebat increpare Ithacium, ut ab accusatione desisteret: Maximum orare, ut sanguine infelicium abstineret: satis superi. suficere, ut Episcopa- Bli sententia haeretici iudicati, Ecclesiis pellerentur: nouum este& inauditum nefas, ut causas Ecclesiae Iudex saeculi iudicaret. Denique quoad usque Martinus Treueris suit, dilata cognitio est, de mox discessi e is , , 'IL rus egregia auctoritate a Maximo elicuit sponsionem, nihil cruentum in reos constiae v. GLA- tuendum. Sed postea Imperator per Magnum & Rusum Episcopos deprauatus, α a ' mitioribus consilijs deflexus, causam Praesecto Euodio permisit, viro acri &seuero Qui Priscillianum gemino iudicio auditum, conuictumq. maleficii, nee di quentem o scoenis se studuille doctrinis,nocturnos etiam turpium seminarum egisse conuentus, Π dumq. orare solitum: nocentem pronunciauit, redegitq. in custodiam , donec ad Primcipem referret. Gestis ad Palatium delatis, censuit Imperator Priscillianum sociosq. eius capitis damnari oportere. Ceterum Ithacius videns, quam inuidiosum sibi apud CEpiscopos seret, si accutito, etiam postremis rerum capitalium iudici js astitisset et entiri iterari iudicium necesse erat in subtrahit se cognitioni trustra, calido iam scelere periecto. At tum per Maximum accusator apponitur Patricius quidam Fisci patronus. Ita eo insistente, Pris Allianus capitis damnatus est, una'. cum eo FelicisIimuΝ,& Armenus, qui nuper a Catholicis, clerici Priscillianum secuti, aesciuerant. Latronianus quoque dc chrocia gladio perempti . nstantius, quem lii perius ab Episcopis damnatum diximus, in Sylinam ' insulam, quae ultra Britanniam sita est, deportatus. Itum deinde in reliquos, sequentibus iudici js, damnatio. Asarinus ,& Aurelius diaconus gladio: Tiberianus,ademptis bonis, in Sylinam insulam datus : Tertullus, Pol mii ,& Ioannes tamquam viliores persi,nae, & digni misericordia, quia ante quaestimnem se ac socios prodidissent, temporario exilio intra Gallias relegati. Hoc fere modo Dhomines luce indignit limi, pessimo exemplo necati, aut exilijs mulctati: quod initio iure iudiciorum & egregio publico exemplo defensum, postea Ithacius in iurgijsselitus,
ad postremum conuectus, in eos retorquebat, quorum id mandato & consiliis effecerat: solus tamen omnium Episcopatu detrusias Nardacius, licet minus nocens, sponte se Episcopatu abdicauerat: sapienter id & verecunde, nisi postea amissum locum repetere muci IAR tentas Iet. Ceterum Priscilliano occiso, non solum non repressa est haeresis quae illo auctore proruperat, sed confirmata,latius propagata est : namque sectatores eius,qui eum prius ut sanctum honorauerant, postea ut martyrem colere cooperunt. Peremptorum corpora ad Hispanias relata, magni: q. obsequi js celebrata eorum si era. Quin dc tur re per Priscillianum,summa religio putabatur:ac inter nostros perpetuum discordiarum bellum exarserat, quod iam per quindecim annos sordis dissensionibus agitarum, nullo Emodo sopiri poterat. Et tunc cum maxime discordijs Episcoporum turbari aut misceri omnia cernerentur, cunctaque per cos odio aut gratia, metu, inconstantia, inuidia , factione, libidine, auaritia , arrogantia , Qinno, desidia essent deprauata; postremo
plures aduersium paucos bene considentes, insanis consilijs & pertinacibus studijs certabant. Inter haec plebs Dei, e, & optimus quisque probro atque ludibrio habebatur.J ha oratis. t. tenus Seuerus : qui ii ib Stiliconis Consulatu eam se scripsisse historiam superius d
Exprobrata fuit in Maximum a Pacato in Panegyrico Theodosio dicto horti caedes, eiu noxii dum ait: Sed nimirum graues suberant, inuidiosaeq. causae, ut unco ad renam Clariu
C. M. tis matrona raperetur ': Obijciebatur enim, atque etiam exprobrabatur mulieri vidua
nimia religio α diligentius culta diuinitas. Quid hoc maius poterat intendere accus D
534쪽
A ici sacerdos Fuit enim, suit & hoc delatorum genus, qui nominibus Antistites , revera autem satellites atque adeo carnifices, non contenti avitis euoluisse patrinionijs, calumniabantur in sanguinem,& vitas premebant reorum iam pauperum . Quinetiam cum in iudicijs capitalibus astitissent, cum gemitus α tormenta miserorum auribus ac luminibus hausissent, cum lictorum arma, cum damnatorum frena tractiastent, potu Iutas poenali manus contactu ad sacra reserebant; & Caerimoniari quas incestaverat me latibus , etiam corporibus inquinabant. Hos ille Phalaris in amicis habebat: hi in oculis eius atque etiam in Oiculis erant nec iniuria,a quibus tot simul votiva veniebant, auaro diuitum bona, cruento innocentium poena, impio religionis iniuria. J iraec Pacalus, nullum Gentilis homo delectum habens inter Catholicos re haereticos, putam superstitiosos Gnosticos Priscillianistas, Christianae religionis exactissimos fuit se cultores. v Quod vero ad Latronianum pertinet, quem eadem ex causa una cum Euchrocia gla dio necatum cum Seuerus tum Prosperassirmant: apud S. Hieronymum Matronianus 'legitur, de quo ait: Matronianus prouinciae Hispaniae vir valde eruditus, & in metr:- aco opere veteribus comparandus, caesus est & ipse Treueris cum Priscilliano, Felicissimo , Iuliano, Euchrocia eiusdem iactionis auctoribus. ex tam eius ingeni j opera diuersis metris edita. J Meminit idem S.IHieronymus de Priscilliano, cum ait Quid loquar de . casti. s.
Priscilliano, qui & taculi gladio & totius Orbis auctoritate damnatus est 3J & alibi ς
de eode tradit , edidi isse multa opuscula,liabuisseq. desenibres, qui ea excusarent non semsiste cum Gnollicis, licui aduersarij fuerant criminati. Sed struitra ab impietate vindic re curarunt hominem,quem Opera probrosa condemnarunt,cuius sordes putidarum Iliabidinum nec Baetis Tagus'. ablucre valuissent. Q De Tiberiano quoque Baetico, quem Seuerus eadem ex causa relegatum a Maximo dicit in insulam Sylinam, idem Hieronymus agit his verbis 4: Seripi t pro si picione. Π ' ηο
qua cum Pri lcilliano accusabatur haereseos, apologeticum, tumenti complostri. se sτι ne . Pol ea, post suorum caedes taedio victus exilii, mutau t propo in s A iuxta sanctam scripturam , canis reuersus ad vomitum t filiam, deuotam Clari lo virginem, rami r
momo copulauit. J haec ipse, idemq. in Chronico meminit cuiusdam Tiberiani viridiserti qui anno trigesimo Imperij Constati ni Praeturae titulo Gallias administi abal,queis ob temporis discrepantiam ab hoc putamus este diuersum. Qubi autem impurissimorum hominu condemnatio, qui obturpissima scelera etiam eo inmo, Gentilium Imperatorum legibus iustissime gladio ieriendi erant notam inusserit indelebilem Episcopo accusatori:illa in primis cauli praecessit,quam ex Seuero reddidimum,ni lico qum irram accusatoxeni suis te huiusmodi,qui odio potius quam diuinae legis Zelocou minueretur qubd ipse voluptuosus quosque ieiunantes etia Catholicos ut accidit de S, Martino cum Pristilliano lentire culparet;qu q. itidem poena sanguinis procul abhorrereta mansitetudine muneris pastoralis: nondum enim de Episcopo aliquo auditum in Ec- , clesia Dei erat, de Qntibus poenam singuinis exegisse. Quo modo autem sequenti anno ea de cauli in Gallijs, nempe Treueris, conuener it Concilium Episeopora, qui Ithacium , communione priuarunt, suo loco dicturi sumus, ubi & Maximi iactum accurat Ius pedipendetur . Iam vero ad res Ecclesiasticas orientalis Ecclesiae digrediatur oratio. Hoc eodem anno, ij dein Consulibus ut auctor est Socrates Timotheus Eriscopus Alexandrinus, cum tediisset annos quinque,decelli tiin cuius locum Tii philus uillectus ritio est. Huius Timothei, cu Ammonem sanctissima monachum ob auriculi spontaneὰm Σ Ω , . amputationem enectum irregularem, nihilominus Episcopum ordinarit , sententia haec , , fuit : A Iudaeis lex ista seruatur. o, si dederitis milii aliquem etia naribus truncum,sed L moriburs probum, non eum dubitabo Episcopum facere. J extat eiusdem apud Graecos in epistola canonicas. Mentio quoque eiusdem Timothei habetur in rescripto Theodosiij
Imperatoris adoptatum Praesectum Augustalein AEgypti de Ecclesiastico iure illibate
seruando, his verbis h: I δ.- β.Grauiter admodii mota est nostra clementia,quaeda ab his qui Episcopora sibi nomi- na vessicant, perpetrata,d contra leges non minus diuinas qua humanas improba tem
xitate commissa,vexatos etia nonnullos Orthodoxora clericos, quoru aetaS liuic iniuriae
a sacerdotio reeugnabat, flagitatos ' itineribus, quaestionarijs dedito itque haec Omnia
eos commilla,qui ad teguineta frontis,sacerdoti j nominis titulos praeierebat.Ueniq. le , icet, a, . Lu
535쪽
gatque: idcirco continua lege sancimus,nomen Episcoporu vel eorti qui Ecclesiae neces Asitatibus seruiunt, ne ad iudicia siue ordinarioru siue extraordinariorum Iudicii Pertr hatur . Habent illi Iudices suos, nec quicqua his publicis commune cu legibus, quantuad causas tamen Ecclesiasticas pertinet, quas decet Episcopali auctoritate decidi. Quibus que igitur mota fuerit quaestio quae ad Christiana pertineat sanctitatem, eos dec bit sub eo Iudice litigare, qui Praesul est in suis partibus omnium sacerdotum, id est perANupti dioecesin, Optate caris lime ac iucundillime . Quare laudabilis auctoritas tua, arbitrio temperato, quicquid negotiorum aliunde incidet, terminabit, habitum pol tificium facrae disceptationis Timotheo Episcopo, quem sibi omnes etiam sito iudicio
praetulere: est enim vir cum omnium sacerdotum siusceptatione venerandus, tum etiam
nostro iudicio approbatus. J hucusque Theodosij rescriptum,quod utcumque mendis . sit deprauatum , perspicue tamen illud insinuat, iudicia Ecclesiastica per Episcopos eo nse tractanda .
Hic, lector, accurate hominu primu,ac subinde Dei contemplare iudiciti.Duo enim hic habes eodem p pe narrationis contextu in eadem ferme causa I mperatoru exepta,
nempe Theodosii Aug. atque Maximi, turanni potius digni nomine: quibus ab ijsdem Persi,nis,nempe prauis Epitcopi S, aduersus alios collegas importuna est facta suggestio Maximus sibi arrogat causam Episcoporum, desert appellationi haeresiarchae, iudicat causam adulteros legibus faculi gladio vindici subijcit; quod iuste irrogatu supplicium rei multorum scelerum meruissent. Sic plane iudicat Naxinitis:Theodosius vero longe diuerse: quippe qui intentis linio primum accepit animo, Episcopos deserre ad Praei
etos vel ipsum Imperatorem excessias collegarum, vel crimina inferioris ordinis sacerdotum , subterfugientes Episcopale iudicium. Hos rei jcit Imperator, nec audiri pati- Ctur a Praefectis, quos& dato rescripto commonuit ab Ecclesiasticis iudici js penitus abstinere , quae ad Episcopos Ecclesiasticarum rerum ac personarum legitimos Iudices deserri mandauit. Ita se habuere in eadem serme causa dissimilia ac prorsis inter se diuersa duorum Imperatorum iudicia. Quodnam autem horum iustius suerit, non solum Synodali suit postea sententia definitum, sed diuini iudieij aequa lance librotum,& alterius iactura vitae atque Imperij declaratum: cum alioqui Maximus exerens, ut alter Pliinees, gladium in turpi stimorum hominum necem, sanctificasse manus suas Domino ob id I. ut Phinees perennitatem Imperij commeruille videri potuisset: quem tamen non caedes sontium culpabilem reddidit, sed arrogatum sibi sacerdotale iudicium, quantumlibet Episcoporum illorum consensione delatum: Vt intelligant omnes, quina grauius delinquant, qui illud, contradicentibus sacerdotibus, sibi vendicant nae extorquent. Sed iam reliqua prosequamur. Eodem anno creditur defuncta Placilla Augusta , quam superiori peperisse constat Honorium, cum & nequenti anno reperiatur Theodosius Gallain coniugem accepit . se R. Laudauit eam sunebri oratione Gregorius 'sseniis,qua de virtutes illius Pluribus prosecutus est, locum describens ubi defuncta in Villa nimirum Scotoumin dicta,quae a tenebris nomen habes,extinguendae lucentis egregie in Ecesesia facis videbatur esse praenuncia. Meminit eiusdem Placillae, perperam alibi scriptae, Flacillae,S. Ambrosius in si nere Theodosij,eamq. Deo coni uneta in caelis affirmat. Sed qualis quantave esset Christiana semina eadem Augusta, Theodoretus h ita describit, cum Theodoiij egregias vim tutes eidem sanctae coniugi Placillae acceptas fert: Coniux eius, nempe Placitati,irumquam destitit diuinas leges eidem Theodosio in memoriam redigere, seq. primum eiciem a accurate ipsa erudierat . Siquidem ea non Imperatorio principatu se insistenter extulit ; sed diuinum, quo flagrabat, desiderium augere studui . Quippe benefici j
magnitudo amorem erga dominum multo reddi lit ardentiorem . Itaque ad eos subleuandos, qui mutilata corpora, membraq. Omnia labefactata haberent, nihil non diligentiae & curae adhibuit: atque ad eam rem non seruorum, seu stipatorum opera
usa est, sed illa ipsaJice iungi ministerio, adire eorum hospitia & singulis necessaria
suppeditare voluit: simili quoque ratione, ecclesiaruin hospitia visere, aegrotis in lecto decumbentibus curationem adhibere, tractare ollas, iusculum gustare, patinam illis descrre, frangere Panem , ollas Porrigere, eluere pocula, omnia denique alia munera obire, quae serui ct ancillae ex equi si,lent. Atque illis qui eam ab hoc genere minist
ri j auocare studebant, respondit: Aurum distribuere, decere Imperatorem se autem pro Im-
536쪽
Ecclesiastici. δὲ RICU PAR siue
A pro ipso Imperio, ei qui id ipsum dederat, illa opera osterre debere. Qtiinetia percrebrosistebat marito dicere: Semper te, mi vir, Oportet cogitare, qui olim tueris, α qui iam sis. ista est duo animo complectens, non te ingratum Ostendes erga patronum, sed Imperium, quod suscepisti, iuste δ: legitime gubernabis: atque eo rite administrando, eum qui ipsum donauerit, auguste sancteq. coles. Eiusnodi sermonibus semper cum viro liabitis, semina virtutum animo eius mandata praxiaris lime commodicii meq. ringauit. J ista Theodoretus. Genuit haec Theodosio, praeter Arcadium de Honorium , Pulcheriam : sed vivente adisue matre Placilla, tenella infans cito decesiit ι in cuius sunere idem Gregorius
ilenus, qui Constantinopoli erat, habuit panegyrim ; de qua de in funere Piacillae tuo, ii 2' matris : Quo modo igitur, inquit, secit distributionem 3 Cum tres essent liberi liues enim bonorum capita sunt qui virilis sexus essent apud patrem reliqui, qui regno eius praesidio ei leni : ad suam vero partem Miam filiam pertinere existimauit. J .
Quanto vero odio eadem Placilla Augusta execrata fuerit impios Arianos, idem Gregorius ad cumulum eius laudum adi)cit huiusmodi corollarium- : Simulacrorum odium commune est omnibus qui fidei participes sunt: sed eius praecipuum,qubd Aria- m... .
nam infidelitatem similiter atque simulacrorum cultum abominabatur. Nam eos qui in creatura diuinum numen esse existimarent, nihilo minora colere atque venerari
putabat, quam qui ex materia simulacra et siciunt. At recte ac pie ita iudicabat. Nam qui creatura adorat, etiam si in nomine Christi id iaciat simulacrorum cultor est, Chri-1ii nomen simulacro imponens. Idcirco cum didicis let, quod non sit Deus recens cinouus, unam Deitatem adorabat, quae in Patre δ: Filio de Spiritui ancto glorificatur. C in hac fide crevit, in hac viguit, apud hanc spiritum depositit, ab hac oblata est sinui patris fidei Abrahamiiuata sontem Paradisi, dcc. J certe quidem per Arianos occulio tramite diabolum conatum esse restituere idololatriam, alibi idem auctor pluribus docet, nos'. superius diximus ex sententia Athanaiij. Hoc eodem anno Theodotius Imperator ad Cynegi PP. ita rescripsith aduersus
idololatras iterum reuiuiscentes: Ne quis mortalium ita iaciendi sacri: icij sumat au- Lis του eoo daciam, ut inspectione iecoris, extorumq. praesagio, vanae spem prona illionis accipiat svel quod est deterius) futura sub execrabi li consultatione cognoscat. Acerbioris etenim xx s. imminebit stipplicii cruciatus eis, qui contra vetitum praesentium vel suturorum ex Plinrare tentaverint veritatem. Dat. VIII. Kal. Inni j Conuantino' Arcadio A. I. 5 Bautone V.C. CossJ sanxit haec dc alia Theodosius aduersus Gentilium sit perstitionis cultum, D Quorum meminit Aueustinus ς, necnon Ambrosius qui eius in abolendis talolis Ili I 'Q.
Sustulit hoc pariter anno, ad eumdem PP. rescribens , fidicinas ac psaltrias mulieres ciuitatum pestes: hisce enim illecebris mores ciuium corrumpebant: de his namque ait S.Hieronymus scribens ad Furiai: Fidicinas de psaltrias, de istiusnodi chorum di I . . . boli, quasi mortifera sirenarum carmina, proturba ex aedibus tuis. JQuo:tem anni Valentinianus Imperator de relaxandis vinciis Palchali tempore ciuis Ib. iacis modi generale edietum proposuit S: τιλ inini in Nemo deinceps tardiores fortassis assatus nostrae perennitatis expectet. Exequantur Iudices quod indulsere conii leuimus. Vbi primum dies Paschalis extiterit, nullum teneat carcer inclutum, omnium vincula soluantur. Sed ab latis secernimus eos, quibus T contaminari potius gaudia laetitiamq. communem , si dimittantur, aduertimus. Quis enim sacrilego diebus sanctis indulgeat ξ Quis adultero vel incesti reo tempore castitatis ignoscat e Quis non raptorem in summa quiete dc gaudio communi persequatur a nitantius Nullam accipiat requiem vinculora, qua quiescere sepultos quadam sceleris inam
nitate non sitiit. Patiatur tormcnta veneficus, maleficus,adulteratori. moneta'. Homicida quod fecit, semper eapcclat. Reus etia maiestatis, de domino,aduersus quem talia molitus est, vcniam sperare non debet. Dat. V. Kal. Mart. Mediolan. Arcadio I. dc Bautone Cou.J De eiusmodi sane consuetudine dc lege Imperatoris meminit S. Ambrosius h. cum exprobrat in ipsum Imperatore, quod Iulii me Augustae matris tuasione. Pa cluuis tempore pios viros carceri manciparit, quo vincti dimitti selerent. Sed de his inserius. Id ipsum quidcm, nempe ut Paschali tempore vincti relaxarentur, prael .. .re quoque s blebant Christiani, qui in Oriente regnabant Imperatores: quia dc a Theodosio
537쪽
aeque pietatis ossicium exhibitum est: meminit namque S. Ioannes Chrysostomus eiu modi religiose consuetudinis, cum agit de oratione Flauiani Episcopi Antiocheni, quam Constantinopoli coram Theodosio habuit, legatione sungens pro populo Anti clieno sub gladio ira Principis periclitante: nam haec tunc ad Theodosium Flauianus:
Recordare priorum, quando solemnitate hac, nempe Paschali, superuenient per totum Orbem terrarum epistolam irrisisti, iubentem carcere aetentos dimitti, & illis ignosci crimina: et illis humanitatem tuam demonstrare non sussicientibus, per litteras dicebas: Vtinam mihi liceret,& defunctos reuocare, & resuscitare, & ad priorem vitam reduce re . J erant enim haec vecta in sanctione contexta,quae non reperitur.
TRecentesimus octogesimus sextus Christi annus aperitur Consulatu Honorii αEuodij: erat hic apud Maximum sangens ut vidimus anno superiori in rebus Priscilliani Galliarum Praefectura. Quod igitur Fastis adscriptum videas Euodium uel ximi hominem, plane intelligis inter ipsum ac Theodosium ci Valentinianum Imperatores pacis foedera esle transacta ; cuius quidem violator & raptor Maximus primus suit, ut tuo loco dicetur. Quod vero ad Honoriam Consulem creatum spectat: erat pia ne puer natans,de quo Claudianus: Inter canaluti consul Proueheris Id ns passo modo nomine rasios, CLDona Qq. tibi qui te produxerat annm. J Natum quidem esse Honorium anno superiori, mense Sept ebris,auctor est Marcellinus in Clironico: qua ratione dicendum,ipsium cum ei Consulatus traditus est, infantem fuisse quatuor mensian Anni vero huius exordio, nimirum ipso mense Ianuarii, celebratum est a Siticio Papa
Romae in basilica sancti Petri Concilium octoginta Episcoporum, cuius extat epium . . la Synodalis' data Octauo Idus Ianuari, pos Consulatum Arcadii atque Bautonis, oh. h. quod scilicet nouorum Consilum nomina Romae nondum publicis auspieijs pro villulata estent. Porro in hoc Concilio nouem Papa capitulis collapsam in Africa Ecclesi
icam disciplinam restituere conatus est . . De Nouatianis ac Montensibus primo cautum, ut venientes ad Ecclesiam, per manus impositionem conciliarentur : hoc enim nomine Romae noto , Montenses, Donati- Ostas sic istriaticos nominat. AIonuit praeterea, ne sacerdotes atque diaconi coniugati, . cum ordinati essent, cum uxoribus Permanerent. Ceterum caelibatum sacrorum mini-Borum nequaquam ex lege Siricii Papae recens introductuna esse, sed ab Apostolorum temporibuς in Attica acceptum atque retentum, sibi vendicat Concilium Carthagi- , C ii ca-λ nense h. Huius decreti Strici j,ut incontinentes a ministerio Ecclesiastico arcerentur,m minit Innocentius ς Papa in epistola ad Exuperium Episcopum Tolosanum. Sunt 3 alia ibi statuta, quae eadem epistola recensentur. Sed & recitata fuit haec Siricii epistola in Concilio Telepcenti m in Africa sub Honorio Imp. lebrato, de quo suo loco dicendu . Eodem quoque mense Ianuarii, Valentinianus Imperator indignum prorsus pio Principe, impulsu haud dubium Iuilinae Au ustae matris, pro Arianis eius inodi promul-G. - gauit cilicuim ': EDamus copiam colligendi his,qui secundum ea sentiunt, ouae temporibus diuae me moriae Constantii, sacerdotibus conuocatis ex omni Orbe Romano , exposita a. fide ab his ipsis qui dilientiren'scuntur, Ariminensi Concilio, Constantinopoli etiam confisei mala, in aetern amansura decreta sitiit. Conueniendi etiam quibus iussimus, patescat arbitrium: scituris his qui sibi tantum existimant colligendi copiam eontributam,quin si turbulentum quippiam contra nostrae tranquilli tatis praeceptum faciendum esse ten tauerint, ut seditionis auctores,pacilq. turbatae taesesiae, etiam maiestatis,capite ac san guine sint supplicia luituri: manente nihilominus eos supplicio, qui contra hanc dispD-1itionem no tram obreptiue aut clanculo supplicare tentaverint. Dat. X. Kal. Februari - . . Mediolani, HOaori. N. S. P.& Euodio Coll.J sed Iustinae liune filii e conatum audies ex his quae de cadetii lege habet Rufinus ς.
538쪽
A Interim ci :ctanda aduersus fidem Patrii Imperialia decreta mandantur Benevolo tunc Memoriae scrini js praesidenti: sed ille, cui ab incunabulis sacra fides & venerabilis suit alia ηεNrvoLus negat se impia verba posse proferre dc contra Deum loqui. Tum vero ne incoeptum Re *--ψε sinae frustrari videretur, celsiores honor promittitur,si impleret iniuncta. Ille qui nobilior in fide este quam in honoribus cuperet: id mihi,ait, pro impietatis mercede alutiorem promittis gradum e Hunc ipsum, quem habeo tollite : tantum mihi conscientia fidei duret illaesa. Haec dicens, ante pedes impia praecipienti una cingulum iecit. J ita de . Beneuolo Rustinus. Erat hic patria Brixianus a S. Philastrio Catholica disciplina optime informatus ; ad quem eius successia S. Gaudentius, cum mittit ad eum editos a se sermones,ista praelatur,egregium ciusdem viri factum commemorans :Communis voti suerat,ut ea quae de diuinis eloquijs per Paschales dies proxime prae-z teritos explanavi, coram valuities audire. Cum enim semper, tum praecipue his diebus . sestis praesentia tua nobis merito grata est in Ecclesiae Brixianae conuentu. nam sicut limnoratorii nostrae urbis,ita etiam Dominicae plebis, Domino annuente, lignissimu caputes quia non minore diligentia seruare studes Dei praecepta quam discere, robustam C tholicae fidei professionem praeclarae vitae meritis aequiparare contendens, ut habeat sim cera fides opera suae puritatis nitore condigna Qua in re maximus docentis fructus est, α immortalis utilitas audientis, dicente Apostolo h: Non auditores tantum , Od iactores , a. legis iustificabuntur apud Deum Nec mirum,si hodie taliter in timore Domini conue
seris, qui necdum percepta baptismi gratia, ita pro fidei caelestis veritate pugnasti , ut
imbutum te admirabilibus doctrinis Apostolici per omnia viri Patris nostri Philastrij, tantae constantiae testimoniti approbarit.Nostri namque temporis Regina leZabel Ari C hae perfidiae patrona simul & 1bcia,cum beatissimum persequeretur Ambrosium Eccle-sae Mediolanensis Antistitem, te quoque ea tempestate magistrum Memoriae oblitum salutaris fidei arbitrata,contra Catholicas dictare Ecclesias compellebat. Quod ne face- , res, ultro & promotionis politicae dignitatem dc ambitionem caecali gloriamq. mund nam pro Dei gloria contempsisti, magis eligens priuatus vivere,quam mortuus militare. J haec Gaudentius ad ipsum Beneuolum egregium confessorem . Porro ipse S. Gaudentuus, qui ista praelatur ad tractatus quos de Paschate scripst , haud pridem defuncto S. Philustrio, quem vidimus interiisse cum Ambrosio Aquileiensi Concilio, in locum eius subrogatus est,licet immatura aetate, sed praelians doctrina xiANi ELε- atque virtutibus: vertim quali quantave adhibita vi s ipse declarat in sermonis exordio, V Η quem de sua ordinatione tunc habuit,cum ait : Imperitiae meae conscius, de aetatis ip: us D immaturae ad sacerdotii dignitatem pudore deterritus, merito silendi licentiam a sum-
missacerdotibus postulabam. Metuo enim primum, ne vis verborum caelestium exiguitatis meae sermone tenuetur: deinde erubesco, qubd tantae expectationi Optatum doctrinae fructu praestare non valeo. Vnde imparem vestro per omnia me desiderio sentiens , - . onus istud totis viribus conatus sum declinate. Sed beatus pater Ambrosius ceteriq. v nerandi Antistites,sacramento, quo temere vos ipsi,s obligastis, astricti, tales ad me epistolas cum vestra legatione miserunt, ut sine damno animae meae ultra iam resistere non valerem; cui ab Orientalibus quoque Episcopis, nisi meum ad vos reditum pollicerer , salutaris communio negaretur. Tali igitur conclusius articulo,& auctoritate sanctorum
praesentium subiugatus, suscepi hoc summi sacerdotij munus, nec merito dignus, nec aetate aptabilis, nec doctrina maturus. Intuemini ergo quid patiar,&c. J Sed quid hic ipse E ait ab Orientalibus se excommunicandum, nisi reditum polliceretur 3 Accipe quae ab . eodem in alio sermone 1 traduntur: nempe in Oriente peregrinationem suscepi iste piet tis ergo, α inter alia loca aduenisse Caesaream Cappadociae, ibiq. a sacris virginibus in monasterio agentibus saeras accepisse reliquias sanctorum Quadraginta martyrum. qui sub lacinio Sebaste in Armenia pessi fuerant quasse mutuatas dicebant a S. Balilio Magno ip aram auuncato, eius tunc ciuitatis Episcopo.Cum autem ut dictum est inter ,- , haec contigerit sanctum Philastrium ex hae vita decedere; omnes sacerdotes eius prouinciae,atque potissimum S. Anibros ius,in ipsum Gaudentium, absentem licet,in electione . Pari contentione conspirant, firmant decretum, atque stabiliunt iureiurando . Cum vero haec audisset Gaudentius iam electus Episcopus, detrectaretq. in Occiden; em rediutum; milia est ab Episcopis ad ipsum legatio & ad Orientis Antistites,qua rogarunt, ut renitentem redire Gaudentium excommunicatione compellerent: quod ut vidimus ab Annal. Eccl. Tom. 4. Ax eisdem
539쪽
eisdem nauiter impletum fuit, coactus 1. redire, dc regimen acciper Ecclesiae Brixianae. AAt de his hactenus, ad quae occasione Benevoli non inuita digrclusumuS Porro quod eius lem Gaudenti; ut diximus allertione illud exploratum habe tur,m cm' tempore eiusmodi impiae sanctionis, quam Beneuolus dictite renuit, lusti arri Augi lia: bii Vu stam , quam iure nominat Iezabelem, aggrellam esse KAmbrotiam persequi: hic de e dem periecutione stilius agere, temporis ratio postulat & argumentum. De qua quida illud in primis considerandum, eamdem Iastinam semper antea, etia temporibu, Cra- . tiani,S. Ambrotio negotium iacessi te, ut superius d cium est in electione Ancum ij Epi-1copi Sirmieniis. Ceterii letua illa qui leni exillimata si int re imitatis 1 Erme momenta, . quae nec periectationis nomine ceniseretur,respectu habito ad ea quiae his temporibus ingruit , cum pertinacior de tradenda basilica Arianis ab ea est facta petitio, A violenta acti O noecuta. ubd enim memorato nuper impio Imperatoris edicto pi Oibili ribus B sacrilegii Ariminent ue data est et conueniendi facultas; iblicitior Iustina fuit, ut Arianis loca,in quem ijdena suae communionis sectarij conuenirent,subreptu a Catholicis tradoret: cuius rei causa tot tantaeq. Mediolani concitatae sinat turbae; quas antequa enarrar aggrediamur, de tepore exactior est habeda discussio.Scimus enim has ad tepora Grati ni a Paulino relerri, quas nos iiii, huius anni Cou & non ante cooptas essὸ contendimus .. Miratu sum vehementer, Pauli mina clericum eiusdem Ecclesiae Mediolanentis mili- πε rv tantem si ab Calli cliacono recens bre et smodi peri cutionem ante obitum Gratiani: At, I, du conlidero non ipsum praeterijsse,quo potillima tempore re anno ea acciderint: ed quod . COM r A A . uulla in seribe: G habita chronographiae ratione , prout tibi occasio videretur oblata, 'R res gestas pro arbitrio collocaret; narratis his quae a Iustina aduersus Ambroiiuia si maj acta ellent,ad alia eius seni argumenti recensenda institutam de his semel prosequi- Gtur orationem. Vnde tortalle Gracis data est errandi oecasio : i qui dena F ometrii eat h. - ante Gratiani necem contigisse refert ' sicut S: Nicephorus h atque alii hos 1 uti: Ruii , Ni . h. lib. Π vero conti Sille tradit post obitum Graiiani: quod manifestius demonstrat Gat . h. M , dci xij auctorita, citata nuper, iuncta edicto pro Arianis Iustinae opera promulsato Sed ad euidentiorem rerii aemonstrationem illud in primis uitelligendia est, elui odi.
per secutionem biennio perdurasse: quod euidenter constat Arpbroiij auctoritate 3 cum . agens in Auaentium Arianum, cuius nutu Iustina ad omne nefas impelleretur, praeter illa quae ium accidi se narrat ; ea quae superiori pallus sit anno, in memoria reuocat, di- a . - λα- ccii, a Superiori anno, quando ad Palatium tuum liam pericus, ct c.J Quainobi in i ' tendum eit, pers cutionem hoc anno coeptan in annum lsequentem iuiue propagax-m His igitur in hunc modum de tempore elucidatis; reliquum est, ut quaenam hoc anno, Dquae vero i quenti a Valentiniano atque iustina in Ambrosium gesta sunt, aequa diici minatione diuincia, certa certi, quaeque reddamus annis.
Ip:ὸ igitur Ambrosius in nuper citato loco de rebus hoc armo gestis haec habet :Quali vero superiori anno, quando ad Palatium simi petitus, cum praesentibus prima
timus ante Cnsiitorium trac aretur,cum Imperator basilicam vellet eripere, ego tunc aulae comem plat: ne regialis infractus sim , constantiam non tenuerim iacerdo: ij, aut
imminuto iure discellarim 3 Nonne meminerunt, quod ubi me cognouit populus P latium pet ijsse, ita irruit- ut vim eius iserre non pollent; quando Coruiti militari cum ivx rozιν,. pcdixi S ad iugandam multitudinem egresse, obtulerunt omnes se neci pro fide Chri nis Non tunc rogatu, tum ut populum multo sermone mulcerem, spoiade in sideria, quod basilicam Eceseliae nullus inuaderet e Et cum pro beneficio meum sit ossicium pin Estulat u ; tamen quod populus ad Palatium ventilet, mihi inuidia commota est. In hanc igitur in Aldram me rcilire deiiderant. Reuocaui populum,&. tamen inuidia non euiat.Jliaclenus apte ibi de rebus hoc anno gellis. Quidnam est autem, quod iustina Augusta Ambrosio semper insensa, ipsum hoc po iv,τtu, eri tissima anno vehementius cXagitare aggressa est ξ dicam paucis. Morata est ipla quidem in laoc tempus, in primis quod v iuente Gratiano erga Ambros ii propensiore, id leni non licuit: sed nec eo defuncto: nam cu metus Maximi tyranni ea urgeret, studuit tunc
de Ambrosio benemereri, cuius indigebat opera ut vidimus ad Maximum coe cu' dum & continendum in Gallijs. Icta autem cum eo foedere, quod res in tuto videre tur collocatae laec Deum timens, nec viruin sanctissimum verita, immemor accepti boneticis,quo filio conciliataesici Imperiit, impulia surore, Arianoruq. iii mulis c&agi ata,
540쪽
Ecclesiastici. βψRICU PAR si V MENTIM D
scelus aggreditur omnium maximum. Sed & noua illam ea causa commouit, quod suae sectae homines male mulctatos,indeq. pulsos sciret, nec nisi ab ipsa sperare auxiliu, ad quam constigissent. Etenim cum Theodosius Imperator ut demonstrauimus) in Oriente Arianos & alios haereticos compluribus datis edictis e ciuitatibus alijsq. locis ire iussisset: accidit, ut nonnulli ex ijs, quod scirent Iustinam Augusta Arianam esse, Atlantiq. rauere, seuereq. illos olficijs omnibus,ad eam in Occidentein te Mediolanum conferrent. cum vero iidem immensis numero excreuillent, crevit pariter Epistopi ipsoru audacia, capraesertim magnae patronae, nempe ipsius Iustinae niteretur auxil0. Erat hic Auxentius genere Scytha, subrogatus i n locum senioris Auxeniij, quod ceteros doctrina antecellere videretur: sed quod sciret Auxentii nomen odiosum esse ob Auxentiu seniorem ciuibus Mediolanentibus, loco Auxeniij dici voluit Mercurinus; lex quo eleganter Ambrosius Vnu portentu est, Sc duo nomina. Etenim ne cognosceretur Au. quis esset, mutauit sibi vocabulum; ut quia hic fuerat Auxentius Episcopus Arianus, ad deeipiendam plebem quam ille tenuerat,se vocaret Mercurinsi. Mutauit ergo vocabulis, . sed perfidia non mutauit texuit lupam,& induit lupu.Nihil prodest quod mutauerit nomen : quid sit, agnostitur. Alius in Scythiae partibus dicebatur, alius hic vocatur, &c.JSed antequam de rebus ab eo gestis agamus, consutanda est illa sententia, qua duo oko ,--
Auxenti j conflantur in unum , seniorq. cum iuniore miseetur atque confunditur . Iam Tu . sENio
pluribus alias disseruimus aduersas aliquos, qui hunc iuniorem Auxentium unum eumdemq. esse putarunt cum seniori eius dem nominis Episcopo Mediolanenti; aduersus quos satis sit modo aliquas adducere differentias, quibus alter ab altero distinguatur. Seniorem in primis Auxentium diem obijsse ante creationem Ambrosij, non si erates h tantum, Sogomenas , atque Theodoretus 4 Graeci historici assique controuer- . M in lib. savlla confirmant, sed α qui nouerunt ipsum de eodem vixerunt tempore atque 'L -.us...scripserunt, Paulinus , Hieronymus i , necnon Ressinus sex presse testantur : a quibus rem adeo perspicue probantibus desciscere . nec vel unum antiquorum inuenire con- - 'trarium Mimantem, quid aliud est, quam apertissimae veritati contentiore nimis obni- e Viti ξ Rursum vero si idem cum seniori Auxentius i unior erat i quae suit illa causa mutandi nominis, ut Mercurinus nominari mallet, cum etsi non ex nomine, ipse tamen vul- --.tu omnibus notissimus esset, utpote qui quatuor serme lustris ut vidimus) Mediolani sedisset Certe adeo notum iacie hominem non superinducta mutatio tantum nominis, sed nee quod est in fabulis Orci galea vel annulus Gygis occultare potuissent. Sed & tertium illud irecessarium accedat argumentum petitum ex verbis Ambrosij, D dum ait hi Alius in Scythiae partibus dicebatur, alius hic vocatur, nomina pro regio- .nibus habet.J ita ipse: ex quibus apparet, hunc ipsum non Mediolani Auxentium di- ιι- m esse, sed in Scythia, quem eiusdem constat auctoritate Mediolani Mercurinum nominari; cu alioqui de seniore liqueat non alio nomine quam Auxeniij nuncupatum. His quoque addimus, Auxentiu seniorem patria fuisse Cappadocem, id Athanasio & ι πιι-s msalijs testantibus;hunc vero testificatione Ambrosii constat fuisse Scytha. Cum tot igitur M alter ab altero distri minentur proprietatibus & disserentijs; duos extitisse Auxentios, nemo iure poterit dubitare: illum priorem nimirum produxisse aetatem, usque ad ultitimum tempus Valentiniani senioris, latentem ac decipientem Imperatorem Catholico nomine : istum vero non ante auditum dc cognitum, quam post obitum Gratiani, cum a Iustina contra Ambrosium elatus est. E Plures quidem cauta eiusdem Iustinae animum Ambrosium concitarunt, nimirum
electio Catholici Episcopi ipsa refragrante ante facta in Ecclesia Sirmiensi, Palladi j dc Secundiani veterum haereticorum Epistoporum in Concilio Aquileiensi publica com
dem statio, ea cuncta uno in primis operante Ambrosio: quodq. etia cu adhuc vivente
Cratiano ut vidimus agere coepisset de basilica Arianis tradenda, id numqua obtinere potuisset. quebat tuo haec ipsa quide in stomacho; sed adhuc Gratiano superstite erga Ambrosium propensore evomere opportunu minime fuit: veru nec stati in illo necato, data est ipsi iacultas in Ambrosiit insaniendi timore Maximi ingruente, cu opus haberet ad placandu & continendum intra limites Alpium Maxima eiusdem Ambrosij opera, qua egregie plane nauauit,utiliterq. impendit. His igitur ia cessantibus,hoc anno aduersus Ambrosium Iustina concitat Mercurinum, dictu apud Scythas Auxentia. cuius quidem mutationis nominis non illa dumtaxat, quam dixi 'causa praecessit, quod Annal. Eces. Tom. x x a osum