장음표시 사용
511쪽
A d Episcopi rursus coeunt: ac metuendum rursus est, ne illinc quoque pudore sustia dat nur, si haec Synodus parum praeclarum finem habuerit. Quemadmodum & prius Nam quae nobis contigerant , ea Deo omnia scienti de cognoscenda de tulicanda relin quemus; etiam si iurando animo inuidiae eorum qui id appetebant, cellimus, non tamquam suavem quamdam rem, ut plerisque videtur, sed admodum periculosam relim quentes, ac velut ex aspera&graui tenipestate ad tranquillum quemdam & tutum portum appellentes. J haec ad Saturninum Gregoritis. Porro hos manistratus litteris Gregorij admonitos, impigre curasse negotium, re cripta Imperatoris ad eumdem -
siliuntianum data declarant. sm M
Conuocati suntin hanc Synodam omnium vigentium tunc liceresum detensores, qui inter eos principem locum tenere videbantur ι ut ii seri pollet humanitate Imperatoris, B abiecta haereti, ad Ecclesiam Catholicam reuocarentur; qui vero animo refractario re- Mocis .cusarent, legibus punirentur. Quid autem coacta in unam Synodo actum iit, pe pauca sunt quae significent. Sed quid de his habeat Soaomenas , videamus: Imper tor Nectarium accersit de cum eo de .futura Synodo communicat,& quaestiones eas, quae 'haeresses peperissent, ut in disceptationem proponeret, iniungit, quo una fieret credentium in Cli illum Ecclesia, & doctrina conli,na, qua religio conformari debeat. Nect rius igitur priuatim iccum meditatus, Agelio Nouatianae Ecclesiae Episcopo, ut in fide secum seruienti iis his siticet que ad Meanum Symbolum peratnent) voluntatem Imperatoris aperuit. Ille veto,qai ut vitae sanctimoniam operibus repraesentabat, ita in ve borum argutiis dc lenocinijs minime exercitatus erat, sibi conliderandum proponebat, si quid facto opus ellet. Sin vero disputandum foret, virum producebat ex lectoribus C suis tune unum, Sysinnium nomine, sed cui postea idem Episcopatus est commissiis, rotione & oratione praestantem , qui sacrorum librorum explicationes exacte calleret, α variam eorum cognitionem haberet,quae tum ab Ethnicis tum ab Ecclesiasticis auctoribus scripta erant.
Qui quidem vir etiam hoc articulo rectissime consulere visus. auctor fuit ut sugerent institutas cum sectariis disputationes, utpote rixarum atque pugnarum fomites: sed ex ipsis quaererent , reciperent ne eos, qui ante Eccletiae dii tractionem interpretes & d ctores titissent scripturae sacrae. Etenim si horum testi inoma reiecerint inquit) a luis imsorum consortibus explodentur: sin autem suiscere eos ad controuer ias decidendo ar- ,: .hitrabuntur, produci oportet illorum libros . Certo enim sciebat, veteres, qui aeter- num cum Patre Filium cognouerant, ausos non stat se dicere, illuni ex aliquo principio
D dux iste originem. Cum igitur dc Nectario id se recte habere videretur. & Imperator edoctus, consilium collaudasset: animos seetariorum pertentabat, quidnam ipti de veterum interpretationibus sentirent. Illis ea magnifice laudantibus, ipsi: palam verbis expressis proposuit num illorum dictis in finiendis quaestionibus staturi sint, dilatis ne locupletes doctrinae triles eos esse iudicent. Orta dc circa hanc quoque re inter seclarum principes dii lentione neque enim consimiliter singuli de veterum libris sentiebantὶ an maduertit Imperator, quod nudis priuatarum opinionum altercationibus nixi, defini tum aliquid pronunciare detrectarent. Quamobrem damnata hac illorum pervicacia, iussit ut unaquaeque secta doctrinae tuae libellum ipsi porrigeret. Cum itaque huic negotio conficiendo praeibtutus dies adesseti conuenerunt in Palatium pro ijs qui constabitantialem Trinitatem profitebantur, Nectarius & Agelius, pro Movu 1σπιE Ariana haeresi Demophilus eius Antistes, pro Eunomianis ipse Eunomius, Eleusius au- intem Cyaici Episcopus pro ijs qui vocantur Macedoniani. Acceptis velo singulorum li- n M. axici bellis , solos eos approbauit, qui consubstantialem Trinitatem asserebant: reliquos ve- ,ro ut absurdos cus rupit. Ac Nouatianis quidem hinc praeter sententiam nihil accidit: siquidem conformem cum Ecclesia Catholica opinionem de Deo habent. Ceteri vero isuis ipsorum sacerdotibus indignabantur, quod coram Imperatore sibi ipsis inscite suio
sent adue viti: multiq. ceteris damnatis, ad sententiam approbatam conuersi sunt. In perator vero lege lata ianxit , ut sectarii neque conuentus agerent, neque doctrinam fidei profiterentur,neque Episcopos aut alios ordinarent: at9ue ut alis urbibus agris l. e pellerentur, alij notarenturiniamia, dc Reipublicae consimiliter ac ceteri, participes non essent: et graues quidem legibus ad cribebat PCenas, sed eas non exequebatur: n
quc enim ut riclias irrogaret , sed ut metum incuteret subditis suis, itudebat, ut sibi is idiuinis
512쪽
diuinis concordes fierent: siquidem α illos laudabat, qui sua sponte conuertebantur.) Ahactenus de his Sozomenus. Porro singulas leges quas hic recenset, inserius describo. mus. Habet haec eadem Socrates quidem pluribus; addim. ob rem praeclare gestam, consilio Susiniiij Nouatiani, ipsum Theodosium eis dem Nouatianis fauisse . passui baesseecclesiam Constantinopoli habere, conuentus agere, fruiq. priuilegi s, quae Cain dicis in periit, ibistent lim mi ba tia ri lati Q . V sm . In At quoniam sit specta fides est haeretieorum de sitis dogmatibus & eotum sectatori bus aliquid assirmantium: aeque nobis. dubiu redditur,tiiuno ut verius dicam mendaci ueste conuincitur totum hoc quod de Nectario ait, in causa tanti momenti Noua num Epist pum consuluisse, atque tui illud usurpem; perinde ae si in Israel Deus non esset , deum Accaron adijile. Quis tibi 'rsuadeat, in eam Synodum, in qua sertiores haselum propannatores audiendi essent, non vocatos esse a Theodosio Catholico; usipiscopos, qui doctrina eeteris eminerent 3 ut inter alios Gregorium Nyllenum, quem constat non ibium hoc tempore se ille luperstitem , sed & plures adhuc vixisse annos, ' Amphilochium Iconi Episcopum aeque disertum Theodorum Tarsensem, eumdemq. Nectarij studiosiim.& illos ipsi,s quos idem Theodorus dederat eidem Nectario indivinis litteris consultores atque doctores ι ut Euagrium relictum a Gregorio NaZianzeno Praetermittamus, atque alios complures, quibus Synodus creditur abundasse , qui omnes Agelium decrepitum senem, & iuuenem Sysinnium antecelleret doctrina rerumq. peritia . Quis igitur pessii adere sibi poterit,his omnibus posthabitis, Nectarium Conuenisse Nouatianos haereticos,sorumq. praescripto dumtaxat rem tantam administrasse, dc in tanto negotio, tacentibus reliquis, seli Nectario cum hae redicorum antesignanis sermone habere permistum esse s At quam re vera egregie digneq. qui Synodo intersu Crunt Epistopi,'fidei causam pertractarint, unius ex iis exemplo iacile poteris intelligere. Cum enim Theodosius Imperator ob id ut dictum est praesens Concilium congre-AMNU OCRI- gasset, ut haereticos omnes sub una fide connecteret eos ad se vocatos, ut beneficentiae.i i, prouocaret, ossicijs sibi deuincire conatus est: cumq. indulgentius quam par erat, cum vERais . Ha ijs agere videretur, Orthodoxorum nonnihil commouit animos; veriti enim sunt, ne -- Imperator illorum circumuentus astutia, praeceps abduceretur in haeresin. Quamo
rem S. Amphilochius Iconii Episcopus cum factis tum verbis redarguit Imperatorem rι ri,M. M.,. quo modo autem id se habuerit, res gesta sic a Theodoreto, destribitur: Cum alio tempore Amphilochius serte intra Palatium esset, videreiq. astantem Imperatori filium tuum Arcadium, qui nuper Imperator creatus iuerat:ipsum imperatorem Theodosium ut mos est: salutauit ille quidem,sed filium sine honore dimisit.Imperator autem ratus DAmphilochium oblitum ossicii iubet ad filium accedere, eumq. cistulari. At Amphil chius respondit,satis esse quod ei honorem habuerat. Itaque Theodosius rem acerbe α grauiter serens, probrum lilio obiecti .iniuriae loco sibi ipsi illatae numerauit. Tum sapientissimus Amphilochius, declarans Imperatori quod animo instituebat, contenta voce: Vides, inquit, o Imperator, quam aegre ignominiam filii tui patiare; immo vero illis, qui in eum insultant, vehementer succenses . Credas igitur mihi velim huius ves, uersitatis rectorem Deum,eos qui contra Filium situm unigenitum loquuntur blasph mias, itidem detestari, & tamquam ingratos erga Saluatorem& patronum suum odio prosequi. Cuius instituitura cum hoc pacto intellexisset Imperatoriacta eius dici M. Gmul admiratus, legem protinus con: cripsit, quὰ vetabat conuentus ab haereticis agi,&c.J haec Theodoretiis. ' EQui tamen in eo corrigendus est, & non ab alio qiam a se ipse, dum superius ait haec acci aisse postquam Theodosius a caede Maximi tyranni ab Occidente Constantino polim reuersus est: nam cum tradat saec facta esse, dum nuper Arcadi Imperator cre ius esset, plane ita liunc i psum annum ea reserenda sinit, quo constat ut dictum est A cadium creatum iasile Imperatorem . Ceterum si ad reditum Theodosj a caede Maxi, mi reseras, Arcadium tune inuenies habuisse in Imperio annos octo: siquidem lanno Domini trecentesimooctogesimo octauo ipso Theodosio atque Cynegio Cois ab eo C cisus est Maximus; & post triennium in Italia consumptum, anno Domini trecentesimo nonagesimo primo,Titiano & Sy immacho Consulibus Constantinopolim reuersiis
est. Sic igitur aperte vides Atta Amphilochii ad praesentem annum reserenda esse, quo Arcadius creatus est Imperator, α Synodus Constantinopoli pro pace Ecelesiae coin
513쪽
A uenit. Sozomeniis 3 eadem de Amphilo tuo narrat, additu. placillae Augustae enituis M. r. se tunc studium, ne vir eius Theodosius circumueniretur ab Arianas, dum ne eorum colloquio trali e tur in ii aeresin, anteuertit.: Causam quoque Antiochena de altercatione inter Paulinum atque Flauianum, de qua superiori anno in Romano Concilio actum est, in hac eadem Synodo Pertractatam ,,re,oe, L . Socratesh videtur annuere, dum ait, Catholicos inter se sitisse discordes & opinione ει-tiis , fauentibus nimirum Syris, Phoenicibus, ac Palaestinis Flauian AEgypri autem, ' i nCVprijs Arabiaeq. istopis Paulino studentibu M quibus etiam conseruitie vidimus si . surari se,. i. perius Gregorium Nazianaenum, qui & recitatis nuper litteris ad Posthumianum Pra
sectum Praetorio id pertigisse viis est, dum monet ut dissidentes& iactionibus studentes Episcoposxtiam asperius , si opus iit, arguat . At nihil prorsus hac ex parte in Syn B eo consedium esse ertum est,procul'. altauit ut discordes potuerint in concordiam x uocarit nam eam diisentionem post multos annos perseuerasse constat. Quia igitur omnes consentiant,post hanc Synodum a Theodosiis Imperatore adue ses hae reticos edicta promulgata luisse: hic eadem describamus, quae ad nominatum sv hibbri,is perius Posthumianum Praeiectium Praetorio data habentur . Verum ante ipsun S γλε bicr Ao.
nodum, quam inchoatam diramus mense Iunio, idem Imperator ad eumdem Posthi zzz
mianum Praesemini Praetorio mense Maio aduersus apostatas rescriptuna s dedit. Rur l. ι. .. At, a.
sum vero aduersus haereticos, qui mani me in Synodo respuerint, ad eumdem Poli - α
mianum mense Iulio haec ediatis z l . . Gia Theo
omnes omnino, quoscumque diuersam haeresum error exagitat, id est, Eunomiam . Ariani,Macedoniani, Pneumachomachi, Manichaei, Encrati tae,Apotactuae,Saccophori,c Hydroparastatae, nullis circulis coeant, nulli colligant multitudinem nultu ad se pop Ium trahant, nec ad imaginem ecclesiarum parietes priuatos ostendant: nihil vel publiu , vel priuatim, quod Catholicae sanctitati Oificere possit, exerceant. Ac si qui extit rit,qui tam euidenter vetita transcendat; permissa omnibus facultate, quos recte obsertiantiae cultus & pulchritudo delectat, communi omnium bonorum conspiratione Peulati u . Dat. VIII. GL August. Constantinop. Merobaude dc Saturnino Coll. JRursus vero mense Augusto ad eumdem Posthumi anu Praefestum Praetorio aduersias
omnes haereticos in hunc modum:
- Vitiorum institutio Deo atque hominibus exosa, Eunomiana scilicet, Ariana, Macedoniana, Apollinarian ceterarumq. sectarum,quas verae religionis venerabili culta C tholicae obseruantiae fides sincera condemnat, neque publicis neque priuatis aditionibus D intra urbium atque agrorum ac villarum loca, aut colligendarum congregationum, aut ...constituendarum ecclesiaram copiam praesumat: nee celebritatem perfidiae saae , veli Iemnitatem dirae commilitionis exerceati neque ullas creandorum sacerdotum usurpo atque habeat ordinationes. Eaedem quoque domus, seu in urbibus, seu in agris, in q; hus passim turbae proles ruin ac ministrorum talium colligentur, Fisci nostri donum. iur'. subdantur: ita ut hi qes vel doctrinam vel mysteria conuentionum talium exerce Te consueuerunt,perquisiti,ab omnibus urbibus ae locis, propositae imis vigore conitri Eli,expellantur a coetibus, de ad proprias unde oriundi sunt terras redire iubeantur, nequis eorum aut commeandi ad qu libet alia loca, aut evagandi ad urbes habeat potestatem. Quod si negligentius ea quae serenitas nostra constituit, impleantur ;Omci prouincialium Iudicum , & principales urbium, in quibus coitio vetitae congregationis E reperta monstrabitur, sententiae damnationi q. subdantur. Dat. III. Non.Septemb.C.P.
Merobaude II. & Saturnino Coss J Qui igitur legibus Theodosij vetiti sunt conuentus agere, sandestine illos cogere e nati sunt, & inter alios quos Saccophoros edictum nominat serant hi Massaliani haer lici, de quibus supra, qui qubd sacco induerentur i, Saccophori sunt appellati) hos silui coω- Episcopi diuersis in locis venati sunt ι de quibus Theodoretus g,cum de his agit: Porro, cinquit,erroris morbum occultare nituntur, & post reprehensiones impudenter negant se eo laborare: et illis qui in eadem sunt opinione, quam ipsi animo complectiantur, e Hesa interdicunt. Ob hanc causam Letoius Episcopus Melitinensis Ecesesiae, vir lingula ri studio erga pietatem exardescens, cum videret multa monasteria, immo vero spelum cas latronum hunc contraxiste morbum,ea incendit,& lupos a grege abegit.Eodein m
do praestantissimus ille Amphilochius urbis primariae Lycaoniae pastor α moderator
514쪽
totia nationis, cum intellexisset eam perniciem illa loca inuasisse, denuo repuliti&y ix se tuos ipse verbo pauit illa labe eripuit.
Quin etiam Flauianus Antiochiae Episcopus, vir multorum sermone celebratus, cum hi te i ' 'οῦ hin Ede is aetatem agere, & suum venenum in vicinorum animos insundere: ν-.λ-hri mista ad eos monachorum turba , deduxit Antiochiam ι & morbum, quem pernegarimo: - ιο bant.extor sit ad hunc modum. Primum dixit accusatores calumniari,& mentiri testes. Deinde Adelphiuin admodum senem, unum ex principibus haeresis, benigne vocat adise, prope assidere iubet. Tum, Quoniam, inquit, o senex, ad longinquum temporiis silam cum vitam propagauimus: idcirco de natura humana&staudolenti daemonum adue sariorum couatus nobis accuratius perspecti sunt de cogniti: multoq. etiam usu, quae αquanta sint gratiae dona, edocti sima us .. Hi cum sint iuuenes, & nihil istarum rerum exquisite norint sermones spirituales audire vix, aut nocivita quidem ierunt. Itaque tuo diquaeso,dic mihi,qua ratione affirmetis , & spiritum contrarium recedere a vobis,& sancti Spiritus gratiam aduentare - . Vis verbis i enex ille delinitus, venenum occultatum exprompsit uniuersunt, dirim
diuini baptismi lauacrum his qui eo tincti erant, nihil omnino prodesse, sed solas m
ces ardentes da mouena in animis habitanteira expellere : nam tingulos qui eduntur, in ... - Iuccm,ex primo parente , ut naturam, ira daemonem servitutem traxisse: quibu* ex an mis Oratione α pulsis, Spirituin sanctum deinceps accedere, suamq. praeientiam tu
sensibus, tum visui ostendere; & non corpus solum perturbationum molibus liberare , ω etiam animum inclinatione ad deteriora prorsus eripere: adeo ut de cetero neque, ieiunio opus sit ad corpus coercendum,neque doctrina ad refrenandam eius libidinem, de ad danda pra epta,quibus recta vivendi via incedere discat: et qui sit huius rei com- GPos facius, non modo a lasciuis corporis concitationibus liberam sere, verum et ianima uidere futura, & sanctam I rinitatem oculis cernere. Itaque diuinus ille Flauianus,
italido isto sonte est, O, & impijs eii rivulis patefactis, miserum senem sic assatur: Omalis diebus onuste dc inueterate, tuum ipsius Os te coarguit, haud ego: tua labia cominis,latui tra te estimonium dicunt. Itaque erroris morbo retecto, Syria exacti erant illi quidem in ri ista sed in Pamphiliam profecti, eam eadem pernicie referserunt. J haec Theodoreius, sed perperam sane ad tempora resentiniani atque Valentis refert, cum constet Flamilianinia nonnisi ita Tneodosio p0st Meletij obitum ut dierum est sedule utic
Constat etiam aduersiis eosdem Massalianos congregatam esse his temporibus SP, , no um Syda , de qua haec Photius in Bibliotheca: Legimus. inquit, Synodum Sydaei, Deo uix maduersias haeresin Mail aliario uir , adest, Euchaitarum, vel Adelphis rum . Pri MANos suit Synod Amphilochius Episcopus Iconij cu Episcopis vigintiquinque. Ex ea n do ibi est Synodica ad Flauianum Antiochenu Episcopum, qui ea de causa etiam aliam Synodum habuit In eo Concilio Ddae habito Adelphius licet poenitentiam polliceretur , non est admissus,quamuis haerestu detestari videretur I quoniam non ex corde poenitentia dc renunciatio facta esset. J addit de eiusdein Flauiam Episcopi Antiocheni epistolis scriptis ad Osromos &Armenos de damnatis Mastalianis licereticis Adelphio ocs ijs. Ceterum haud hoc tempore his reinedijs h.eresis extingui potuit i sed aduersiis eamdem laborandum fuit Attico Episcopo Constantinopolitano dc alus , quorum
contra eiusnaudi haereticos scripta idem Photius recenset. . Hoc ipso anno Romam e contulit Carthagine Augustinus qui sequenti ut dicemus S VOVimui Symmacho Vrbanam Prauecturam administrante Ab eo Mediolanum nullas est. Ag η bat hoc an ipsi: Hateni viginti nouem annorum ut idem testatur quo Carthagine IaOuit Faustum Λ Ianichaeuna, cum iam nouem serme annos in secta Manichaeorum haberet,de pluribus dubitans quae omnia a Fausto fore soluenda, Manichaei polliciti su .a i, rδnx 'ς im longe alii r accidi ilicet Ide veritate in ea secta assequenda clesperare peni-
,.. ,... Ii ς pit. aiionaim mod autem tunc veniendi Romam conii liii iiiijt,ipsum audi': P steaqua, inqui tolle Faustus milat imperitus earu artium, quibus cum excellere putau rana, satis apparuit: desperare coepi, poste eum mihi illa, quae me mouebant,aperire a que dissoluere.J α inserius: Restacto itaque studio, quo intenderam in Manichaei liti ras, magis l. desperans de ceteris eorum doctoribus, quando in multis quae me mou
bant, ita ille nominatus arearuit :c pi cum eo Pro studio eius agere vitam, quo in
515쪽
A fagrabat in eas litteras, quas tunc iam rhetor Carthaginis adolescentes docebam; de legere cum eo, siue quae ille audita desideraret, siue quae ipse tali ingenio apta exist in
rem. terum omnis conatus meus, quo proficere in illa secta statueram illo homine cingnito,prorsus intercidit. J At de sua Roma prosectione idem haec habet: Egisti ergo me
cum, ut mihi Persuaderetur Romam pergere, & potius ibi docere quod docebam Carthagine.Jad docendu enim Rom.e potius,quam Carthagine non questus maior ut sit dit) eum mouit, sed quod adolescentes qui discerent, quietius illic agerent, quam Carthagine, ubi illorum nimia insolentia omnia perturbaret . nam paulo post: Sed quam hinc abirem, & illuc irem, tu sciebas Deus, nec indicabas mihi, nec matri,quae me prole
Etum atrociter plaxit,& usque ad mare secuta est. Sed tesselli eam,violenter me tenentem, ut aut reuocaret, aut mecum perscret; & finxi me amicum nolle deserere: donec vento
I facto nauigaret. Et mentitus sum matri, & illi matri, &euasi. Jet rursum: Recusantisne me incire, vix persuasi,ut in loco qui proximus nostrae naui erat,blemoria beari CDPriani maneret ea nocte: sed ea nocte clanculo ego prosectus sum : illa autem remansit orando & flendo.J Et tamen subdit ipse post accusationem fallaciarum & crudelitatis meae, conuersa rursus ad deprecandsi te pro me abijt ad solita,& ego Roma. J In Vrbem cum venisset,apud Manichaeum quemdam ho pitio se acceptum tradit , ubi & aegroth
uith. Vt vero conualuit cum Manichaeis ut plurimum versabatur,ita tamen ut ei tib se bestigidus esset assertor, immo hospitem suuin a magna fiducia illius haeresis reuocare si deret sed & Helpidij cuiusdam aduersus Manichaeos cora diisserentis scripta disputati ne nonnihil se prosecisse testatur adeo ut contemptui sibi iam illa secta esse coeperit. R mae igitur cu versaretur, domi docere rhetoricam coepit, docuiti hoc & sequenti anno, C quo a Symmacho Vrbis Pra lecto, Mediolanum, ut ibi rhetoricam publice profiteretur, ab Imperatore de hoc monito, missus est. De prosectione erso ipsius Roma Mediol
Hic idem annus ille est,quo Vrbs & Italia magna fame laborauit de qua quidem an nonae penuria,tum S. Ambrosius,tum Symmachus meminere. Ac primum quod ad ra' tionem temporis spectat: ut dicamus eam hoc anno accidisse, certum illud est argumen' tum,quod anno ante relationem Symmachi ad Valentinianii Imperatorem ficta esse,s. Ambrosius tradit: qua quide relationem & ab ipso Symmacho anno sequenti ab illa PQ
nuria esse conscripta, cu Praesectura Vrbana ageret,& a S. Ambrosio coniurata anno item
sequenti, suo loco perspicue demonstrabimus. Ob penuria quide illa pauperes ab Vrbst . -- D. pulsos esse S. Ambrosius doluit, cum in libris ossiciorum haec ait : Quanto hoc utilius, in .ra quam illud quod proxime Romae factu est: eiectos elle Vrbe amplissima,t MMDL G, O As vis qui iam plurimam illic aetatem transegerant, nentes cum si ijsabijsse: quibus velut ci- Q. νε
uibus amoliendum exilium deplorarent, interruptas complurisi nece: litudines, diremptas assinitates 3 Et certe arriserat anni foecunditas: inuectitio Vrbs ibia egebat frumento: potuisset iuuari, si peterent ab Italis frumentum, quorum filii expellebantur. Nihil hoc turpius, excludere quasi alienum, & exigere quali suum. Quid illum elicis,qui dustio pascitur 3 Quid illum ei jcis, qui te pascit3 Seruum retines, rudis parentem 3 Frumentum suscipis, nec asseclum impartis 3 Victum extorques,nec rependis gratiam λ Qua deforme hoc, quam inutile λ Quo modo enim poteli utile esse quod non decet ξ Quantis corporatorum subii dijs dudum Roma fraudata est e potuit & illos non amittere, cieuadere famem,expectatis ventorum oportunis natibus, &speratarum commeatu na-ae uium. J hactenus Ambrosius. De his de ipse SImmachus in epistola ad Flauianum tune temporis , ut apparet , conscripta : ubi haec Φ inter alia : Desectum , inquit, timemus annonae, Pulsis omnibus , quos exerto & pleno ubere Roma susceperat . Fac ut his remedijs conualescamus: quanto nobis odio prouinciarum constat illa securita 3 Dij patri', rΜΜ cum facite gratiam neglectorum lacrorum , miseram famem pellite : quamprimum re uocentur nostri, quos inuita dimisit. J haec Symmachus: et quidem illud facinus iure improbat, quo liberi homines ab urbe ea de causa eiecti fuerant : nam Augusti tempore quod Dio testatur ) ingenti amictata Roma annonae penuria, non - liberi homines , sed gladiatores, venaliaq. mancipia tantum ultra o iocinia milita passus ab Urbe reiecta suerunt . Porro Symmachus homo versatilis, ab occasione deducens argumentum . eamdem iamem ad suum propositum infectens in rei Annal EM. in . Tt tione
516쪽
tione, quam anno sequenti ad Valentinianum conscripsit eamdem famem exaggerans, Aaccidi ite eam persuadere conatur, quod adempti saerant sacerdotii redditus, atque agri Vestalium virginum: ita enim ait: Honorauerat lex parenta Veiiales virgines ac in inistros deorum victu modico, tulitiq. pituit ijs: stetit muneris huias integritas usque ad degeneres trapeatras, qui ad mercedem viliu baiulorum iaciae cutitatis alimenia ver xerunt . Secuta esst hcc factam fames publica,& spem prouinciaram omnium messis agra decepit. Non sunt liaec vitia terrarum, nihil imputamus astris, nec rubigo legetibus obfuit, necauena fruges necauit: sacrilegio annus exaruit. Necesse enim fuit perire omnibus, quod religionibus negabatur, m.J subdit enim, ad cibum glandium ciradices herbarum populum ob famem suisse conuersui ex quibus persuadere conatur Imperatori, reddi prouentus ablatos deorum sacrificis atque Vestalibus, ut terra repei deret quam subtraxerat abundantiam. BAt quam scite prudenterq. inania illa ab occasione famis deducia a Symmacho argu-ι aris . . ., a. menta resellat S. Ambrotius: ipsum audi, dum haec ait. poli nonnulla de dijs: Quae ac tem . equitas , ut paucis iacerdotibus dolentes victum negatum, ii i omnibus denega rent, cum inclementior ellet vindicia, quam culpar Non est igitur idonea quae tantam aegritudinem mundi fallentis causa conistrinxerit , ut virentibus segetibus, subita spes anni adulta moreretur. Et certe ante plurimos annos templorum iura toto orbe sublata sunt. Modo ne demii dijs Gentium venit in mentem cras tui ias ultum iri 3 Propter ea nec assueto cursu Nilus intumuit, ut urbicorum sacerdotum dispendia vindicaret, qui non vindicauit sidorum ρ Eilo tamen ii superiore anno deorum suorum iniurias vi dacatas putant: cur pr&senti anno contemptui fuere: aut enim nec herbarum vultis radicibus rusticana plebs pascitur, nec baccae siluestris explorat sol uia, nec cibum de Cientibus rapit ; sed operum laeta felicium, dum melles suas de ipsa miratur, edi pleuit voti satietate ieiunium, usurarios nobis reddidit terra prouentus. Quis ergo tam nouus hi manis vi ibas, ut vices stupeat annorum 3 et tamen etiam Eaperiore anno plerasque ni uimus prouincias redundati e fragibus. De Galliis quid loquariblito ditioribus ξFris. mentum Pannoniae, quod non seuerant, vendiderunt ι α foecunda Rhaetia fert ditatis suae nouit inuidiam: nam quae solebat tutior esse ieiunio, ibocunditate hostem in se e citauit. Liguriam, Venetias l. autumni trumenta pauerunt. Ergo nec ille sacrilegio a nus exaruit, di ille fidei fructibus annusessior iit. Negent etia quod largo id tu vineae redundauerint: itaque & messem scaenerata recepimus, ta liberalioris vindemiae t iacficia polli idemus. J hactenus S. Ambroiias. Sed de alijs querelis Symmachi anno sequenti.
TRecentesiimus octogesimus quartus Christi annus, Consulibus Ricimere α Clea cho notatur, quo Symmachus de quo nuper facta est mentio Praeiecturam Vrba
ivtu sis na Ingessit, quod Imperatoris rescripta ad ipsum hoc anno data testantur, licet Paulinus ad alia tempora eam reserat. Meminit S. Augustinus 4 de eiusmodi. minachi, , . i. . - Praesectura,dum ait,ie ab eodem Symmacho Praesecto Roma missium est. Mediolanum.
is , d. Ma de Augustino interius . Paulinus autem confundit Praeiectiar. iiii cum Consul ,... tu, de quo sito loco dicendum. Cum igitur Symmachus Vrbana iungeretur Praes: - 'ia , T ctura, libellum milit ad Valentinianum imperatorem pro ri tituendo damnato testis EI bus Gratiani deorum cultu: extati pie titulo Relationis. nam hi Vrbis P isti. Opportuna quidem homo dexterrimus visis est occasione obitus Gratiani, d: Maximi
Urannide exercentis: cum Valentinianus Puer timore eXagitauit omNCΝ timens, exemplo fratris monitus, qui milites purius lucrat deuertores ac proditores, nihil non con- icessurus esset magistratibus.Verum ut vires petitionibus Symmachi adderet Senariis
nomine te sere pro Psitis est di non apud unum Valentinianu, quinetiam apud Theodosium atque Arcadium filium cunidem i. Imperatorem si ..duplici munere, iacmpe Praesecti atque Legati, iis ni tractare, ipse docet his verbis: Vt Pro iectas vester Cesia publica pro sequor, α ut Legatus ciuium mandata commendo.J sed quid peti j tillud in primis & generatim, ciuri ait: Repetimus religionum statum, qui Reipublic diu Proiuit. J flectati in v O, ut c0ncedat reparari aiam Victoriae: erat haec in Capit , - lio, do
517쪽
Alio de qua Dio i Fulmina namque permulta deciderant, quibusdamq. cella Iovis Ca- - 6, 1 Apitolini, quae erat in templo Victoriae,iacta suerat. J haec ibi: verum creditur textus in- uersus, ut velit dicere tactam esse cellam Victoriae,quae erat in templo Iouis Capitolinianam non cella, sed templum, illudq. maximum suit Iouis Capitolini. Alia etiam erae in Curia ara Victoriae, de qua Herodianus h: Cariam ingressi lic ut ultra quoque ara Victoriae penetrarent. Jcum alioqui & alia in Urbe fuerint monumenta Vietoriae dedicata: na a sex Ruso in Regione, Alta semita dicta, ponitur aedicula Victoriae ; sed & in Regi ne Ad temptu Pacis, suisse dicitur ara seu area Victoriae,&Ab alijs alibi ponuntur aliae. Verum ad Symmachum redeamus. Petit quoque reddi venalibus stipendium ab alijs consuetum Imperatoribus exhiberi, quod vendicauerat sibi Flicus; reddiq. agros ijsdem vir inibus & templorum ministris testainerato relicti iura. ita pol teram liberum B esset cuique quid vellet ijsdem deorum sacerdotibus testamento relinquere . Haee persentiscens S. Ambrosius, testinans occurrit, intercessit q. ne quid palom ς' , iis, bitriretur ab adhuc puero Imperatore : cui litteras dedit, quibus tum primo illud ingessit, nullum alium eme Deum, quam quem coleret Christiana religio, deos'. Gentium ve- - μυ esse daemonia; abhorrereq. debere Christianum imperatorem non solum ab illorum cultu,sed Sc ab omni consentu,quo diis sacra peragi permittantur; & quam longe abella
CPortere,ut eius praecepto anae dirutae restaurarentur, sumptusq. ad peragenda sacriticia redderentur: reuocat q. eidem in memoria, quanta Gentiles aduersus Christianos eoruq. ecclesias sub Ethnicis Imperatoribus perpetrassὸnt: ac ne rescindat, admonet, quin a iGratiano pie nouerit esse statutum : At cum Per totum, inquit, fere orbem a pluribas , . retro Principibus inhibita, interdictaq. sint, Romae autem a fratre clementiae tua: au- C pustae memoriae Gratiano fidei verae ratione sublata sint, dedatis antiquata rescriptis: ne, quaesis,uel fideliter statuta conuellas, vel fraterna praecepta rescindas. De negotiis ciuilibus si quid statuitur, nemo putat esse temerandum ι de praeceptum de religione calcatur ξ 4 1sed de ne clarisiimi viri Symmachi moueretur auctoritate, illud incalcat :Deserendum merito clarorum virorum & ego suadeo, sed Deum certe esse omnibus Praeferendum. Si de re militari est eonsulendum, debet exercitati in proel iis viri expe-eriri sententia. Quando de religione tractatus est, Deum cogita. Nullius iniuria est, cui Deus omnipotens antefertur, o c.J illud l. vehementer cauendum ingerit, ne putet ab uniuerso Senatu rogari quod per Symmachu peteretur, sed male ab eo usurpatum est. Senatus nomen, quod a Gentilibus tantummodo Senatoribus constaret esse decretum : cui sit quis imperator Christianus annuisse diceretur,talem hac ex parte reprelien- D sione existimari debere dignum. Ceterum a paucis Senatoribus Gentilibus ea docet sactam esse suggestionem, ipsam vero Curiam maiori numero Christianoru et e reiectam;
quibus restagantibus , talia illos indigna Christiani Imperatoris auribus ingessisse. Admonuit insuper ut petitionem illa deferat ad Theodotria Imperatorem,vi Vm g δ' . h.. ivissimam, neque absque illius arbitrio decernendam: viq. in causa reueonis Episcoros consulat. Petijt de relationis exemplum, quo respondeat. ut ita consulsius 2 heodotrus -οM . utriusque partis iura perpenderet. Quod ii petita ab Episcopis relis ius defensione V lentinianus isse impertire negligeret; quid Ambrosius ei de conminatus sit,a Certe ta inquit ) si aliud stat tu Episcopi hoe aequo anmao pati ac dissamulare non possumus. -- ,.. Licebit tibi ad ecclesiam conuenire, sed illic non inuenies sacerdotem, aut uiuentes res stentem. Quid respondebis sacerdoti dicenti tibi λ Munera tua non quatit Ecclesia, quia E templa Gentilium muneribus adornasii. Ara Christi dona tua respuit, quoniam aram simulacris secisti. dcc J Sed & ne Valentinianus indefensionem Tris, suam pueritiam excusaret, Ambrosius illa subintulit: Quid respondebis his verbis 8 Puerum etate lapsi im3 Omnis aetas persem Christo est: omnis Deo plena pueritia fidei comprob tui : parvissi etiam Christam intrepido aduersus persecutores ore confessi sunt.J At haec
Omnia Ambrosius non tam ad Valentimanam,quam ad Iustanam eius matrem,cuius
arbitrio ipse moderabatur Imperium, voluit esse direm , atque plenius innotescere. Misit petitum Valentinianus ad Ambrositum Symmachi petitionis libellum ; que
brosio caula adiudicata tuerit: de qua victoria illud extat ele
elegans Ennodij disticon: Tt a
518쪽
Sed de Aurelius Prudentius vir Consularis aduersus eamdem Symmachi relationem Aegregium poema conscripsi, eumdemq. sectum in duos libros, quorum priori deorum Gentilium vanam mendacemq. superstitionem redarguit & scite consutat, Cruci'. pintentiam ac gloriam praedicat, cuius virtute Roma a prauorum daemonum dominio vindicata surrexerat; posteriori vero quae a Symmacho suggesta essent, diserte refellit, penitus l. dis luit. Ceterum poema illud sub Honorio Imp. a Prudentio ei te elabor tum constat,ut suo loco dicturi sumus Sed miro quota Dei consilio his temporibus accidit, ut idem ipse, qui pro Vestalibus virginibus tanta cum laude apud imperatorem Symmachus egit, earum Primigeniae , sue dixerimus Vestalium primae lapsu veli ιν, . menter oportuerit pudore sussundi de cuius inserendo antiquo ritu supplicio dem ipse quasi sacrorum acerrimus vindex magnopere laborauit. extant de his duae eiusdem epibas1 maeo m. iiDlae,quarum prior sic se habet ' A: pilis., i. . loro instituroq. maiorum,incestum primigenix' dudum apud Albam Vestali, Ana, uuidui tistitis, collegii nostri disqui sitio deprehendit ι quod de ipsius quae contaminauit pudicia, M. . .Li, ' i am sacram, de Maximi cum quo nefandum facinus admisit, consessionibus claruisse, Gesta testantur. Restat,ut in eos, qui caerimonias publicas abominando scelere pollu
crcς ιμι runt,i egum seueritas exeratur M. Quae tibi actio de proximi temporis lexemplo seruata
est. Et ideo dignaberis, Rei publica: utilitatem,lege'. considerans,facinus cunctis usque ad hunc diem iaculis seueris me vindicat competenter ulcisci.Vale.J ita Symmachus unus ex Pontificibus ad Vrbis Praefectum quem in facinus cupit ultorem iniurgere, ut declarant posteriores eiusdem Symmachi seripiar litterar: quibus pariter intellisas, iura . . . Pontrici Maximi agendi more patrio de iure antiquo aduersus huiuscemodi facinorm l . . reos,ab Imperatore collata fuisse in Praefectit Vrbis. Epistola aute seques se se habeth: C-V si ... a, - ςςundum pro imae aetatis exempla, clarissimo & excellentissimo Viro states hostio ita ditis. .. P ἰς Vrbi Primigeniae virginis,qua sacra Albana curabat a collegio nostro vindi cra delata est. sed quia litteris eius causae probabiles asseruntur, quod neque muros V bis aeternae tanti criminis reum ias sit intrare,neque ipse ad lonsinqua possit occurrere , cum iacinus ubi admisitim est debeat expiari: necesse esse perspeximus potestatem finitimam conuenire,oc cui prouinciarum iura mandata sunt, ut in Primigeniam quae pim. Aisphi blici criminis maculauit arcana,corruptoremq. eius Maximum, qui quidem sagitium. e,eiceatur non negauit,seueritas supcr- his adhibita criminibus exeratur' Dignaberis igitur,comsideratis confessionibus,quae nefandi criminis tragoediam prodiderunt, iniuriam castitisimi iaculi reorum supplicijs vindieare hactenus Symmachiis Quale autem esse soleret suppli cium eorruptis Vestalibus irro andum, diximus in Notis ad Romanum Marty- Drologium. Haec quidem contigisse post relationem Symmachi, atque S Ambrosi responsionem ex eo facile possumus intelligere; quod cum alia plura in septem illas Virgines
neque enim hunc numerum excedebant idem exprobret, certe tantum in easdem i cinus exaggerare minime praetermisisset, id exigente pondere magnae cause,cuius pro Christianorum parte forte patrocinium suscepisset. Sed reliqua huius anni ad Symma chum pertinentia prosequamur. ,oji 6m . . t ςm ΠΠ0,Cum idpin Symmachus ut dictum est Vrbis Praefectu ageret,aduersus, o ... ,.s i a quibu iam Imperatores libellus accusationis allatus est, quo querebantur, siMMACHVM. Christianos ab ecclesjs auulsos, niectos fuisse ab eo in carceres insuper Episcopos e vi cinis ciuitatibus ab eodem petitos in vincula esse coniectos. Res quidem primo auditu sacrilega, quae aures Valentiniani plurimum ostendit, eiusq. animum in eumdem ma- Egnopere concitavit; restribensq. iussit vinctos liberos relaxari, ipsumq. Symmachum durius increpuit . Relatio haec contra Symmachum forte ab seliis natico aliquo prouenit, qui Vrscinoi ueret: eu enim contrat em exilii una cu suis Roma jaoc tempore se. --. . qip-x o p occinus Qui is itur schismaticis obstitisset,in Clitistianos saeuius ,
, . . , a. ,.. talio delatus est. At quid pro sui delensione Symmachus ς ipse rescripserit, videamus. DDD. AAA. Valentiniano, Theodosio, & Arcadio Symmachus praefectus Vrbis, . uia elii natur* humana Vario, probitatem subiacere livori: sed miror eo progres
Lirr x g io Las ri sidias anmliarum, ut crudo mendacio insontis fama peteretur, Di D. 1MPPR.
ψηi enim non amisant, quidve intentatu relinquant, qui in arce terraru Christiana legis iniurijs vindicata fisa findierunt 3 Fleuit,cred scenae istius fabricator, cum de e
elesia penetralibus raptos ad torii ata simularet ι cum de longinquis ac de finitima
519쪽
A. urbibus duci Antistites in vincula describeret . Neque enim serenum clementiae vestrae animum sine his argutijs compulisset sacro edicto populum conuenire, ut asperioribus, quam pietati vestrae mos est, litteris, Praesectum, quem sine ambitu legistis, argueret. Reddat nunc, quisquis ille est, causas fallaciae suae ; qui sub occasione iustae invisitionis, quanae cultum spoliatorum moenium inuestigare iussistis , tragicas quae-iones deministris Catholicae iactat agitatas. Respondeant litteris Episcopi Damasi, quibus assectatores eiusdem religionis negauit ullam contumeliam pertulisse . Non magnopere offici j mei praetendo responsa ; a quo ideo quaesita est rerum fides, ne s ctuin aliquod recordationem quaesitoris effugeret. Credatur eius legis Antistiti, quae lana simulatur. Credatur Praefecto, qui perennitatis vestrae admonitus edicto, miratur in procinctu creditum, quod Roma nescit ad-B missum. Omitto iniuriam Praesectitrae & conscientiae meae : quando eo processiit insimulatio, ut vos quoque ipsos auctores honoris mei quadam reprehensione perstri gat: nam qui summi loci Iudices decolorant, sacri testimonii facilitatem videntur ii cessere . Iamdudum me Diuus genitor numinis tui praecipuo honore dignatus est, ille meritorum arbiter singularis, cuius Imperium cum moribus recepisti. Paternum 1equere ; tuum tuere iudicium. J et post aliqua: Vnum illud, inquit, adijciens, ut me perennitas vestra neces litate inquisitionis eius absoluat, cuius auctoritatem releri i adsti inia Palatina iussistis. Nam si tantum de me improbis licuit extante praecepto: quid retractatis litteris non licebit Sane laudabili viro Episcopo denegante ullum e suis aut carcere, aut vinculis attineri ,& Ossicio eadem suggerente, ignoro quos potissimum praeceperitis absolui. Tenent quidem leges variorum criminum reos 3 sed, ut compe- C ti, a mysterio Christianae legis alienos. Quid igitur aeternitas vestra decernat, deuotus opperior, &c.JIntelligis ex liis, ad hunc usque annum etiam , quo Symmachus Vrbanam Praesecturam gerebat, Damasum Romanum Pontificem fuisse superstitem: ut & llinc cognoscas Marcellinum Comitem in Chronico errore lapsi ina, dum ante biennium sub Consulatu Antoni j dc Syagrij, mense Octobris, Damarum desunctum ponit. Obijt vero ille hoc anno, tertio Idus Decembris, quo die natalis eius inter sanctos adscriptus antiqua memoria perseuerat . quem iam prope octogenarium decessiisse, auctor est S. Hieronymus, qui ut vidimus Romae apud eum hoc tempore agebat, nec nisi post eius ad Deum migrationem ab Vrbe recessit. Consultius itaque Prosper in Chronico sub huius anni Consulibus collocat in laterculo obitum Damali,licet mendose prosus D Tecto Stricto Ursicinus legatur: absque enim aliqua controuersia electum suille Siricium, paulo inferius dicturi sumus. Sed ut quae sunt temporis firmius stabiliantur, ex alia quoque ratione deducimus hoc anno Damasum decessisse. Cum enim constet ex his quae superius dicta sunt, S. Hieronymum una cum Paulino &Epiphanio venisse Romam, Antonio & Syagrio
Coss anno Domini trecentesimo segesimo secundo ; idemq. dicat pene triennium a m/ .vist. Romae mansisse cum Damaso, nec inde recesiisse, nisi ipso desuncto: cumq. liqueat mense Augusti h anni sequentis ex Vrbe egressiim esse: utique affirmare Opus est, hoc ι m.ν. Aperi. anno, mense Decembris Damasum ex hac vita migraile. Obijt igitur hoc anno, dicta ... die undecima Decembris, cum sedisset usque ad annum decimum octauum incho, ric rus D tum per menses tres minus diebus quatuor: nam quem vidimus sedere coepisse anno ae Domini trecentesimo sexagesimo septimo, die decima quinta Septembris, perseueras seq. usque ad praesentem annum, diemq. undecimam mensis Decembris, dictam temporis periodum implesse eum oportuit. Extant Acta Damasi in Ecclesia olim recitari solita apud nos in duobus codicibus peruetustis, nempe quinto atqtae decimo torno V V. SS. exhibet eade codex Vaticanus,& alius S. Mariae Maioris, quem vidimusq; in quibus ad finem haec leguntur: Vt plura
Praeteream, ea nullo modo reticebo, quae Petrus sedis Apostolicae diaconus in sermone
quem in honorem beati Damasi edidit, in eiusdem Titulo contigisse commemorat. ait et oit itaque fratribus praelati Tituli: Iam crebro, fratres , vidistis hic daemonia enuga- DAMAM 1 ta, sebricitantium corpora sinata,& quod maius est, clynicos & contractos exten- 'sia: ut nuper visum est in homine incessii vestigiorum priuato: qui huius ante i res ecclesiae positus, cum non dissideret a sanatum iri, eatenus per se coepit susten-
520쪽
taculis ligneis repere, quatenus hue potuit pertingere: cui sic demum ut ipse proseo Asius est lux ex improuiso accedens, velut lampas effulsit, & illico pedum vestigia reparauit. Quod vero sequitur, non silum scripta eiusdem Tituli, verum etiam picturae
declarant. Fuerunt duo homines non semper sanae mentis, quos medici lunaticos vincant , ipsam basilicam frequentantes, de ut salutem reciperent, beatum Daruasum cor tinuis precibus exorantes. Quadam itaque die venientes ante sepulchrum eius, se Pr
strauerunt, lacrymantes plus solito, Dei misericordiam per sancti Damasi subsidium
implorantes: cumq. ardenter hoc facerent, exauditi sunt & recuperata salute, Dei magnalia praedicabant; atque percepti beneficii non immemores, coma capitis detonia, omnibus diebus vitae suae t pirum in eodem loco Domino seruierunt. Haec autem miracula alij beato Laurentio martyri, alij beato Damasio deputant confessori: nos autem in miraculis non diuidimus, quos una patria genuit, una Ecclesia nempe Romana Apromouit, una basilica colit in terris, unus Dominus honorat in caelis . J hac auctor.
Supererant adhuc aliqui addicti Ursicino; qui Damase, licet defuncto, tanta gloriam
inuidentes, dicerent, non meritis Damasi, sed intercessione S. Laurent ij ea patrari miracula . At eius intercessione miracula facta esse , qui reperitur ab aegrotantibus inuocatus, quis dubitat 3 saepeq. Deum per confessorem impertiri complura, quae a martyre accipi minime valuerunt, idq. ob illustrandam memoriam consessoris fieri, plurima
exempla declarant.Tu de his interim consule quae S. Augustinus habet in epi tibia ce tesma decima septima, ubi agit de S. Felice Nolano confestare ultore periuri . Cet rum qui post mortem miraculis corustauit, vivens quoque ijsdem a Deo insignitus est, quorum unum & perinsigne quidem ex eodem sente hic describemus. Mirieri .is Dum adhuc itaque superstes in vita Damasus esset, illud ab eo in ijsdem Actis mi- C' , o M ,o raculum editum legitur: nimirum, caecum annis tredecim, oculorum luce penitus or-
V AD - ibatum occurrisse Damasi, redeunti e basilica Vaticana, ubi super altare Petri Apostoli Missam celebrarat: magnaq. fide clamasse, ut eius ad Deum precibus illuminaretur: Cum Damasus aliquantisper cunctabundus, fide tamen petentis victus,sign.iuit oculos eius signo Crucis , illa ad ij ciens verba: Fides tua te saluum faciat. Et confestim aperti sunt oculi eius,& vidit, & Deo gratias egit, eius i. sanctii limo sacerdoti Damasi. Haec inquam ex dictis Actis eius antiquitus scriptis. Putamus quidem eiusmodi tunc diuina virtute editum esse miraculum, quo populus Vrsicini diuisus schismate, eo salieni iugno, qui legum sacrarum sancita non nosset, perspicuo intelligeret, qui verus legitiis mus'. Pontifex esset; illumq. verum esse non dubitaret Antistitem, cui Deus eo signo suerat suffragatus. DAt non inter scinctos dumtaxat Damasus miraculis clarus adnumeratur, sed & inter DAMASI cM- striptores Eeclesiasticos a S. Hieronymo reces etur, multaq. metro edidisse traditur: sed& de Virginitate plures scripsisse libros tum carmine tum seluta oratione, superius elusidem Hieronymi testimonio dictum est . Visuntur adhuc Romae ipsius nonnulla epigrammata martyrum sepulchris incisa, sed ex eis perpauca integra. Quae vero sertur
nomine Damasi breuitertexta series Vitarum Romanorum Pontificum, alterius pintius quam ipsius esse opus, alibi diximus, ac saepius inculcauimus. Quae autem de eodem Damasis in ipis libro de Romanis Pontificibus scripta haben-w ς τ η tur explosis his quae mendacii arguuntur, ut quae dicuntur de temporibus Iuliani,' '' de Episcopatu Ursicini,&alijs) haec sunt: nempe,duas basilicas ipsum exaedificasse,alteram ad Theatrum Pompeij, via Ardeatina alteram : exornasseq. locum ad Catacum- Ebas, ubi aliquando iacuerant corpora Apostolorum; struxisseq. ibi platoniam, & epitaphium conscripsisse. Quod vero ad platoniam pertinet: Ado legit Placoma, nostra manuscripta Placoton habent, & quidem rectius: per quod puto intelligi ecclesiae pauimentum tabellis mammoreis varijs figuris decore stratum. Tradit enim Zonaras in Constantino Magno,ab eo Constantinopoli extructum fuisse sorum, quod Placoton nominauit; ex eo, inquit, quod ex tabellis lapideis instratii esset. Porro huiuscemodi ornatu, & si imma quidem impensa sterni consueuisse olim ecclesiarum pauimenta, quae adhuc extant integra,
vel aliqua ex parte dissipata, demonstrant. Quod si Platoniam legendum contendis, Σοδεῖ ut alijs plerisque in locis idem nomen inuenitur express una: quid per platoniam intellio. gendum sit, ut veritatem valeas certius assequi, vide quod habes apud Cassio rum G- Per