장음표시 사용
41쪽
tum in Corpore juris observant legatorum genera Pratus , Wcteranus, Hotomannus, & alii lexicographi, quos forsitan . latuerunt juris hu)usmodi legationes spectantis vestigia quidam, nec prorsus obscura, quae in Corpore juris habenthi in I. . f. de legation. or L lege Iulia. 7. 1. ad leg. Iuc de vi publ. l. a legatis gentium. 8. C. de vectigal. ubi cum distinguat
Imperator is propria legatorum Volo Romano; sermo certe est de legatis exterarum gentium, ut crudite observat Ma XLVII. thaeus de auction. tib. 2. cap. 7. num. o. corum scilicet legatorum Doctores modo laudat; primo meminerunt, qui in provincias , veluti Comites quidam expeditionis, dc negoti rum adjutores una cum Proconsulibus, & Propraetoribus mittebantur, ad instar forte illorum, qui olim comitabantur Consules, & Praetores, quorum munus, electioncm, numerum, & jurisdictionem rcferunt Alexander Gen. lib. 6. cap. 3.
de ibi plene Tiraquellus; item ad instar illorum, qui in militaribus expeditionibus munia vicesgerentis , & Iocumtenentis quodammodo exercebant, ut observant Rosinus, a tiq. Rom. lib. Io.cap. 7. & Alexander d. cap. 3. & hi aut a Senatu dati, aut ejus permissis ab ipsis Proconsulibus adsciti veluti Vicarii, lictoribus & fascibus utebantur; sed Jurisdictionem
tantum a Proconsule mandatam exercebant in privatis controversiis , cum hic publicarum quaestionum cognitionem iis delegare non pollet, ut animadvertit Rosinus, qui tusecorum munia enarrat antiq. Rom. lib. 8. cap. 8 . & pr. aeterea
ibidem disserit de decem legatis, quibus exercituum Duces in Constituendis provinciis utebantur, de quibus plenius Si- nius de antiq. ure prov. cap. 1 g hujus autem. ob. I. & hi legati proprium nihil habebant; sed ejus qui mandavit jurisdictione utebantur, L Iolent etiam. 6. l. legatuF. I 2.1. de os spro' cons. I. cum praetor. 1 2. I iudicem. 1. de judic. quae sibi a Proconsule tantum demandalaatur, quando provinciam esset ingrestus. c. observare. q. An V. de us procρσAlterum
42쪽
Alterum Legatorum genus fuit corum, qui a municipio XLVIII. vel provincia electi, Juxta formam plene traditam per Villa Sego pari. a. q. I. per tot. ad Principem mittebantur, quorum meminit Imperator L si quod. s. o l. M. C. de legation. lib. Io. & hi revera non dicuntur Legati Germon. de legat.
Prisc. tib. I cap.7 num. I. Cohel. ad bul. bon. reg. cap. 3 3. num. s.
Ius quippe legationis, quod externo comparatum esse debere tradit Livius, hi f. tis. 6. nonnisi in externis locum habere potest, de externus is tantum recte dicitur, qui extra ditionem Dus, respectu cimus externus esse dicitur, situs est, quemadmodum cloganter Regina illa apud Virgilium mne id. Bb. 7. ebat:
- - Sceptris terram, quae libera nostris Dissidet, externam reor.
Adeo ut provinciarum hujusmodi legati cum sint, minime censeantur exempti a constitutionibus, &edictis e)us, ad quem mittuntur, &, uti a Civitatibus electi ad proponenda ei populorum desideria l. M. C. Theodos de legat. Or decret. d. l. s quod. C. de legation. potius deputati vocentur. Friden Varseiaer. de legat. tib. I. dissert. 2. I itaque in . Ua. ad .al. intervasta. 3. C. de mun. 9 hon. num. 3 a. & de his nos alias,' in no is de jure publico commentariis ad d. l. interet alga, Deo dante tractabimus. - Postremum tandem Legatorum genus,quod in Jure nostro XLIX. consideratum fuisse censuerunt praedicti Doctores superius num. 6. laudati, continet Praesides, vel Correctores provinciae, qui a Caesare cum imperio & potestate mittebantur, nam ni quoque Legati appellabantur l. r. σί legatw.2o.1de . prae . l. diem. ι 1. de Og ad F. l. hos accusare. I 2 1. de a cusat. & a Proconsulibus distinguebantur l. non est. ν 1. de manumis. vindict. habito tamen respectu ad eligentem, dum Proconsules a Senatu, Legati vero Caesaris a Caesare in pro Vincias mittebantur, Fulgetaer. de Imp. Rom. lib. 3. cap. 1 o. & ab
43쪽
sa DE MANDAT Is his gubernatam Africam sub Caligula, quam sub Augusto
moderabantur Proconsules, prodit Tacitus hist. lib. 4. & pa tem Hispaniae,memorat Strabo Gograph. lib. 3. pag. i 66. & in hoc sensu acceptum apud priscos Auctores, Aquitaniae, Numidiae , & Ciliciae Legatum memorat Weteranus in serico uris vers. legatorum genera tria. L. Tres hae modo recensitaeLegatorum species hic Certe non sunt considerandae, nisi velimus in re clara dubitare; nam Legati municipales ad Principem ignorante Praeside non mi tuntur, L si quis. I 6. C. de Decurion. l. . C. de legation. neque prioribus saeculis mittebantur, ut Dionis testimonio comprobat Colicilius, qui peculiares etiam, per quas in statu Ecclesiastico id sancitur, recenset Constitutiones ad busi. bon. r gim. cap. 3 3 a num. 7 ad I . Et Legati Proconsulum solajuri dictione sibi demandata a Proconsule utebantur, quam is mandare debebat statim ac fines provinciae ingrederetur, L observare q. I. de Q. pro U. Nec unquam dubitari poterat de Proconsulum auctoritate,vel Legatorum Caesaris,qui pari passu videntur ambulare, d. l. non es.sf. de manumis . VinLL L quia unus est decessoris, & successoris proconsulatus L meminisse. io 1. de Q. procons nec Proconsul fines provinciae sibi
LII. decretae ingreditur, quin antea decessori, qui eum expectaro tenetur, litteras mittat, vel edicto utatur ad Provinciales l. p. g. p. C. ut o . Dd. tam civ. quam milit. cum quo signiscet,
qua die fines ingressivus sit, ne sorte inopinato adventu tu bentur. d. l. observare. g. proficisci. o g. recte. si igitur quaestio sit de legatis Principum vere & proprie acceptis, qui dicuntur etiam Ornores: unde apud Varronem de ling. Lat. sib. GEnnius ait: Orator sine pace redit legique refert rem Liti. Et praeterea appellantur Nuncii; licet hodie ea vocis antonomasia indigitentur Romani Pontificis Oratore , Marpetierae disperi. a. si M. qui olim Apocruarii dicebantur, sumpto
44쪽
& in his distinguendum erit, cum duo ut plurimum Mand torum genera his Legacis dentur a Principibus, litterae scilia LIRcet, quibus asseritur fides & auctoritas dictorum, factorumque Legati, quae vulgo fidei de credentiae dicuntur ι & praeterea Mandata, quae eas res continent, quae fieri vult, & praescribit Princeps, quorum aliqua sunt quadam ratione manifesta, aliqua vero occulta: Priores illas litteras exhiberi necessarium L mest, ut inde fides dictis Legati concilietur, ari rex in L pr curatorem 6 s. q. de procurat. ita ut alias sine his quas fidei tesseram di t Mars elaer de legat. lib. 2. dissert. 6. in princi ad instar hospitalis tesserae cujus sculptam imaginem exhibet Casatius de Via. o Rom. Imperiisplendore,par. a. cap. 14. nulla penes Legatos sit Mandatorum fides, immo favorabili illo jure , & privilegiis ab eo concessis, tunc ille non gaudeat; nisi cnim litterae praedictae cxhibeantur, 'praesumitur Princeps ignorare, an, is qui se Legatum asserit, re vera fuerit ab alio Principe destinatus Legatus, ut censent Rutiant de Commis
r. lib. 6. cap. 2. num.q. Pascalius in trarede Legato cap. 2I . vers
undatis adduntur litterae. Vill diem de Legato par. p.r με- num. I S. Laudensis d. quaesi.2s. Cohellius in Comment sta bu . bem regimin. cap. 3 3 . num. s. & Marselaer delegato ae dissert. 6. p. qui monet has credentiae litteras Legatis tradi,ne dum LVI.
ut per eas illis fides concilietur, sed ut praeterea per illas oblugetur is qui mittit, immo qui admittit ; sic enim qui mittit fidem obstringit, ratum penes se futurum quidquid Logatuscgerit, S qui admittit, inde data pariter fide cogitur Jus terigationum semper salvum praestare, in colloquium, atque tractationem negociorum Legatum admittere,qui cum fide venit : ut hinc sorte non injuria quererentur Logati Laconum ad Lygdamum missi, dum iis colloquium denegaretur eo praetextu quod is aegrotaret; dicebant coim illi se non ve- . - F . niste
45쪽
nisse ut luctarentur. Bulge eri de Imp. Rom. lib. q. cap. 22. Afine. Videtur quidem prima facie huic sententiae obstar dictum Nicolai Pontificis, in cap. nobili imiu. 3. distinct. 97- de quo superius bac eadem lege, num. 3 i. qui asseruit isidem Sedem Apostolicam Legatos sine litteris alias non consuevisse admittere, se tamen d non observavisse inspecta nobilitate , integritateque Legati & narratorum verisimilitudine. illud tamen, si recte attendatur, nihil ossicit,quia ibi Pontis ex revera statuit Legatos fine litteris non esse acceptandos, 5
inde per additam ibiaeem exceptionem potius firmatam a notabis necessitatem dictarum litteramna confirmat. τι g. l. nam
LVII. quod liquidae q. I . s. de penu leg. & litterae hujusmodi fidem
conciliant his, quae per Legatum dicuntur, nedum si fuerint directae ad Principem, ad quem destinatur legatio: verum etiam si ad Legatum ipsum qui mittitur, N eo casu tales litterae inducunt speciem codicillorum, seu litterarum deputa
tionis, quas nunc litaueras patentes vocamus, & habent ra- tionem veri Mandati, ut liquet ex illarum litterarum exen
. plo, quas Leo X tradidit Latino Iuvenali ejus familiari, quem ad componendas simultates cxortas inter Maximili num Modiolanensem Ducem, & Octavianum Ducem Genucias uic populum Helvetiorum,misit. apud Nembum e g.
L ii I. Exhibitis pCeaictis litteris per Logatum, in omnibus inde illi fides plene est adhibenda, absque eo quod alia exhibeat
Mandata, ut videtur innuere glossa, in cap. ad Apostolicae a. V. proponi deflent. se re tuae quae ait Imperatorem debuisse cr dere Legatis ad se missis ab Innocentio IV, quia de legatioue apparebate quam sequuntur Aretinus Felinus & alii relati per Farinacium de text. quaest. 63. docentes Cardinali Logato pt , ne credi in iis quae nomine Papae mittentis exponit Principi, ad quem fuit missus: Et ratio cst, quia ex vi litterarum prius exhibitarum censentur in Mandatis ca singula conti-. ncri
46쪽
neri quae legatus Uerit, ut bene ponderat Paschalius de legati cap. s'. in prisc. & satis demonstrat ipsa litterarum formula, quarum exemplar habemus in litteris per Theodorici Regis Legatos exhibitis Anastasio Imperatori, apud Ca slador. varibb.p. Dis. I. in quibus, cum prius eos Legatos declarasset,addidit, caetera mero per latores ρraesentium pietati vestrae verba suggerenda commisimus, ut nec epistolaris sermo redderetur extensior, nec aliquid pro utilitatibus nostris praetermisisse videremur: & in litteris Athalarici ad Iustinianum Imperatorem, in quarum calce legitur: inuadam vero per supra scriptos L suos nostros serenissimis snsi bus verba insinuanda commis
mus, quae Clementiae vestrae more ad essem acite pervenire. ut constat ex eodem Cassiodoro, lib. 3. var. spi z. qui rccenset similes litteras Theodahadi Regis ad eundem Iustinianum' ibid. lib. I o. cap. 21.3cum alias iis non exhibitis omnia quae dicuntur & aguntur suspecta sint, eo quia tunc is qui LeFatum sine iis litteris misit, pollet citra injuriam integra fide a com ventis per suum Legatum discedere, ut animadvertit Marse-laer d. dissertation. 6. si spone : qui ait incumbere quodam- LIM modo Principi Legatum urgere ad exhibendum litteras hujus odi, nisi sponte proferat: & cas inde diligenter inspiciendas esse & expendendas, no sorte quid imposturae adsit.
Quod si quispiam indeLegatum ad exhibenda etiam Ian- Laedata adigeret inique simul & inepte facere videretur: quia verba Legati sunt Mandata ipsa cx praedictarum litterarum
vi, quae veri Mandati vim obtinent Lysi. F. UVandati. l. r. g procurator. cI . procurator 6 s.1. de procurat. & mittentem obligant, ubi receptae fuerint ab eo, ad quem dirigantur, L 3 L consensu. 2. I unde inter. 1. de action.or obligat. l. Titius a . ct ibi Bari. o E. d. f. de eo .pec. Gait. de Creae cap. 2. Numitor Oseqq. Genua descrip pris. Bb. 3. cap. I. num. Is . Crsqq. praesertim quod a Principe prodeunt, cujus cpistolas,
47쪽
non secus ac leges, este observandas docent DD. congesti per Genuam de script. priv. lib. 3. ω'. ult. num. 6. esse Dimo compellens legatum ad exhibenda mandata arcana, veluti vim inserens legationi, Jus legationis violaret, Pascha pi ne d. cap. s 9. & sic Violati juris gentium reus diceretur: bin' enim Legatorum ud, ut ebat Verrina 3 Cicero, divino hum noque valgatum praesidio, cuIus tam sanctam sir venerabile n
men esse debet, ut non modo inter sociorumtura, sita es hostis tela incolume censeatur, quod & monuit Pomponius L M.f.
L XII. de legation. Plures tamen recenset casus, quos eX rerum gestarum monumentis illustrat crudite Paschalius ii quibus Le satum deceat sua sponte Mandata proferre: de Leg. cap. 6o cum scilicet quid agitur tanti momenti, ut promissa dicta L XIII. que L ati firmand asint auctoritate Mandatorum: Cum res L XI v. liquide sciri non potest, nisi Mandatis inspectis: Cum ea, qua hinc inde acta sunt.& pacta, scripto comprehendi, & ab iis omnibus, quorum interest, debent subscribi: sic enim nulla interjecta mora hinc inde contracta censebitur obligatio in vim specialis Mandati, quod Mandantem obliget, quamvis
suisset medio tompore rcvocatum, si mandatarius contrahat
prius quam sibi innotescat revocatio, L s Mandalum i s. st
Manae Earbos. cap. ex insinuatione 3. num. 2. de procurat. Laurent. decis senione . I . num. 3. Rota deci . Iso. num. 8-
LXV. par. 6. rec. Et illud idem praeterea videtur faciendum, quando Legatus missi is fuerit ad disceptandum de controversiis inter quospiam; tum enim proferri oportet Mandata ipsa in quibus aurisdictio haec continetur, iis ex causis, quae superius LX v I. fuerunt deductae. Ac tandem quando odiosa sit legatio, ut non nisi simili oratione quasi certa praescripta formula edi possit, congruum erit Mandatum edere, ut sic magis forma se etur, a qua nunquam recedendum ubi Mandatum est certum,csqHs 6.1. Manae & legatus pondus majestatis Ora
LXVII. tioni adjiciet, quia non tam suo ore quam Principis pectore. loqui
48쪽
loqui videbitur, et ars aer de og. lib. a.dissert. s. ut apud Homerum passim legimus, Legatos iisdem prorsus verbis Mandata referre, quibus acceperunt. Et quamvis.alias ea sit Man- Lxviii.
dati religio, quod ejus fines sint ita custodiendi, ut si hos vel
in minimo excedat qui Mandatum suscepit, Mandans non obligetur, L cum Mandati I a. C. Mand. l. diligenter s. cr ibi
tamen irritus redditur actus,quando Legatus quidpiam contra Mandata arcana paciscitur. Siquidem univetia legationis ra- L XI X. tio prioribus illis credentiae litteris innititur, ut dictum est; per quas constat de voluntate Principis mittentis, & is obligatur ab co qui generali Mandato praepositus est, agendoctiam contra voluntatem arcanam sibi soli significatam; quia LXX. distincti sunt astus volendi: unus, quo se obligat Princeps r tum habiturum quicqvid in legatione. paciscatur ille, quem ipse misit: alteriquo Legatum sibi obligat ne agat nisi ex praescripto sibi non aliis cognito, & hic postremus actus nequaquam reddit irrita ea, quae Legatus promittit pro Principe ex vi prioris illius instrumenti generalis, licet excesserit arcana Mandata, ut observabat quidam magni nominis I C. & vide tur innuisse Modestinus, tum in Is procuratorem 6 F de pro curatoribus docuit cum qui litteras abeuntis adprobavit, qui procuratorem constituit; ses postea mutata voluntate procuratorem esse nosuerit, tamen Judicium quo quasi 8rocurator e pertus est, ratum esse debet: Et inspecta silmina fide, quam jus LXXI. legationis exigit, quod sanctum inter hostes voluit antiquitas, d. l. sin.1. de legation. omissa stricti Iuris ratione, cui non subjacet Legatio; semper aequitas est servandamon secus ac in judiciis, L acuit 8. . de Iudici ut ideo sint attendendae in te pationis limine exhibitae priores illae litterae , quibus summa potestas Legato demandata fuit,quamvis haec inde clandestinis Mandatis coarctata fuisset, vel revocata: sicut in judiciis LXXII.
49쪽
cxercendis nihil obest res procuratoris )udicialis clandestina revocatio, nisi illa per actorem ad Iudicis vel Rei notitiam deducatur; cap. Mandato I 3. deprocurat. Felis. cap. ex pasete 3. num. de rescript. Adae ad decis 2. - 2. Addit. num. 2.de procurat. in novis. Merlin. decis 22. num. ult. quando, ut hic contingit, Mandatum generale fuerat ipsi reo, vel in actis exhibitum glos. in cap. quamvis V. revocari de procurat. in 6. qua equiturpost mol. Fetinus in cap. exparte Decant 3 3. num. 18. V. Iallit s. Adae ad d. decis 2. num. I. deprocum Tota in Tiburtina Castri S. Angeli, i 8 Iunii 164s, I non obstat. in princi coram Meliis.
Nemini licet in sals sententiis adscribere, se quid fecisse jussu Principis, certis tantum casibus
exceptis, qui in hoc textu recensentur.
Sancimus, ut nulgus gloriosissimorum magistratuum n 'orum inive majores sint sive minores , in suis sententiis ariscribat , nos divino ore sne
s ripio jussisse, aliquem in jus
deduci, aut exhiberi, aut quid aliud eorum, quae apud ipsos si
risolent, decerni: excepta cia
50쪽
recte is lataesententiae dicentur , quae meminerina divinabis ionis nostrae in literas non relatae , qua certus judex datur, aut judici coLega adjunguis. Similiterque gloriosi si ua. quae-
sors rei palatii nostri, es sperii biles referendarii pietatis nostrae saream jussionem sine
' tofaciam occassione eorum, qui principem adeunt, o DL- cem , mel collagam ei adjungi postulant, aut quid aliud eorum, quae ad lites oeciant recte per depositionem relationemve insinuent, cst notam faciant. In hoc enim tantum casu divinae jussionis, quae escript actafuerit, mentionem fieri concedimus.
v. Cuiacitis legem hane dirimus Grate ed diis , qua diversimode colur Latina a diversis. v I. Iudicium omne a Cara Dassa disitur di
VII. Clari simi imo dicti Soatores , et
IX. Visa υocis ora iam ademptum D a bus a Iustimam. X. Per C liturionem Gregorsi XV. υτ cara timusiones facta viva vocis ora is, non tamen Carrinaliam.
num VIII. non tamen onmes. n. xi t.
XIV. Commi iis renemur exhibere ici ras , Mandata, alias itiis iuste rei cur. XV. Tenentur pariter exhibere Cursores r gratiam sunt comestiui. τιl ab Aurn nem v excommunicari ner Cozectores: λι-berna oras Elissopi a num xvi. ad xx. faciat in Carrinalis M. is tur, num. xxι. XXII. Notoriam quia remissi . XXIII. RE M ab anne proba i in asser- marinis. XX v. Non omniam, φιaa majori s re Lia fiunt ratio reddi potest. XXul. Prisue ι dat ji, Tres evra ordinem x iusta causa . is tunc emctinium itatio. XXVII. Melius est udio in ι - .XXVIII. Boia Romana Tribuna da
eo remi; e. num. xxx. XXIX. opiniones εjusdem reputantur co mines, imo pravadent communibus.