Philosophiae naturalis adversus Aristotelem libri 12

발행: 1621년

분량: 862페이지

출처: archive.org

분류: 화학

321쪽

continuo in alias,atque alias reformet, deque vaqaadam illarum prasin qui fit qu/rat, vere admodum is tutio me respondereposuimu ,aurum illud esse; triangululum, ro esse aut auiam guram earum qua impresse e sunt, continuὸ permutantur, quasi revera sint, non licet dicere. Sola quippe ista reston one anquam ut ima contenti esse debemus. Eadem de illa natura materiam intelligit qua cuncta recipit corpora, ratio est.Idem semper se dicendas. Si quidem ex propria potentia recedit nunquam Suscipit enim omnia, nec ullaminquam similem illis pilo actosbi formam contrahit. Omnis sane natura fictioni subie ita est,agitatas ab ingredientibu Rurara quodammodo, alias aliter se habere pidetur. Haec Plato nobis alias retapetenda, quibus tantum abest ut formam agnoscat substantivam, quin rem nullam tantisper eandem autumat persistere Sed Peripateticos audiamus.

ARTIC VLVS III.

si Peripateticorum hac de re sententia pro

ponuntur.

Temur Zabarellae relationes , quippe qui

omnium iudicio doctissimus, atque planis simus aliorum sententias clare fideliteique exposuit,&suam magno cum iudicio,libere, candideq; aperuit. Ponam caput integrum te ilium decimum libri primi de accretione Nili tritione. Cetra m inquit,ut res manis aper se esse videturia obscuris ima es

ratio, modus,quo id i intelligendum.Dua contrariae hac de re opiniones existunt, quarum alteram equi neces rium omnino est piraque tamen cum maximis di custatibus es coniuncta, ct traqxe sectatores halucit , Hus

habet. Vna es qua in libro primo degeneratione Marsit

322쪽

complures, qui dicisnt non mancre per totam vitam idem numero vivens, nisi secundum quandam aequivalentiam, propterea quod in vivente non remanet per totam vitam eadem materia neque eadem forma numero . De materia quidem certum est ea namque continue fuit,' alia quotidie ex alimentis a generatum quare in homine sine non est eadem numero curo, q: aefuit in eodem puero eadem ta-1nens secundum aequivalentiam 'reia non tota simul sienoisat adsie sparspos partem: hoc modo etiam integritates elementorum eadem manere dicuntur tanquam indiuidua aeterna,quia seruantur eadem fecitndum aquivalentiam solum, in partibus enim i continua mutatio, non in totos-mul elementos etiam nauis dicitur eadem numero longi; tempus seruari,licet tamen omnespartes in ea ni renotta tae fodie namque nouatur temo, alio die malus,albo uotabulis,alio illa adc ut post aliquod tempus sint omnes paries mutauo nulla earustu initio ficta sint, remanserit, eandem eninrnumero naisim dicimus remansisse per aqui- ualentiam:atsi omnes alpartes eodem tempore renouarentur ron eadem nauis esse diceretur sed se alterius, i mero diuerse generatio: isod autem de maleria dicitur , idem necessari dicendum de omni sorma de potestate materias ducti forma enim materruits non est a sua materia separabilis, ad materia exiensonem extensa est quare ita est pars forma in parte Materia, ut totasorma in tota materia 4luentibiti igitur partibus materia Arcesse est ut sinu partes sui mayluant, alta nora partes cum noua malaia generemur,

Quonia igitur riues est riuens, augetur per illa aviniae parte qua altricem vocamas. ccumst sorma mate; talis,mit cumateria secuitu partes, alia ui parzes Iotidie e

323쪽

tur uente enim carne secundumparticulas suunt etiam particula huius anima cumparticulis carnis, O quando emutatio alimenti in nouam carnem,generatur in illapartacula carnis alia noua aniniae particula, qua de illius m teria pote late educitur. Sic igitur neque eadem numero materia, neque eadem numero anima remanet ab ortu

pillentis ad nem usque vita ipsius sed remanet iraque per aequivalentiam, quia secundum partes utraque continue renouatur ultera ct opinio huic contraria, quam

Albertus, ct boma , ct alij multi secutisunt inter

quos Petrκ Pomponatius in libro de accretione eam 1 cacite tueri contendit ' quamuis enim hi non parum dissideant in modo dicendi, ut in dicto Pomponati, libro,idere est n hoc tamen omnes consenti urit, quod sola materia ecundum partessuat, ct renovetur,anima vero xegetans non suatsed per totam vitam maneat penitus eadem numero tam secundum se totam , quam fecundum partes, ct adueniente noua materia extendatur ad eam informaudam,ct animandam, fluente per aliqua parte materiae, non uat cum isti, sed ad alias remanentes materia par te retrahatur. Hanc opinionem sequentes facile silendunt , quomodo vivens idem numero per totam pilam seruetur quam enim a forma 4ra anima est, constia tuatur , necesse II marante eadem formi, qua nec fecundum se totam, ne secundum partes mutatori, ut idem indiuiduum maneat. Utraque haec opinio magnis discultatibus urgetur: nam 'hanc posteriorem sequώ-mA , se dicamus animam transire Eb una parte materia ad aliam nuper genitam, asserimus sormam materia Iem migrare de subiecto in βbiectum, quod ridetur, vi Bucca erreus ait, totam euertere Ari totelis philosophuam: etenim ri toteles censuit formam misterialem de potesat materia Muci non in materiam induci cum prius

324쪽

extra illam extiterit, ut secundum hanc opinionem a seri tur Excitia verὸ partes cum aliis dicamus animamina cum materia fuere, ct in partibus materiae ex alimento genitis nouas anmia particula generari; ita ut non eadem penitus anima per totam vitam seruetur , communi hominum exinimationi aduersari videmur , omnes enim eandem numero vitam , id que numero animal ab ortu ad mortem,sique seruare arbitrantur, cui opinioni attes tu etiam conseruatio 'ecierum in memoria, nam multa bruta animantia ad mortem νβ. retinent multarum re-νum species in memoria impresses, canes enim inuentisiunt, qui cinn multos annos a domuosuo absentessuerint, eum

postea risium flatim agnouerunt quod non ridetur posse co- tingere, nisi eadem numero anima ab sique aliquo suarum partium xuseruatast, nec solum per aequivaletiam e

dem acit enim aequivalentia, ut animal eandem rem addiscere militer aptum*sed norat eandem actu retineat: quod quidem senditur militudine accepta a nauisecundumpartes renouata, qua ipsi quoque utebantur: nam squis in naui characteres aliquos imprimat, post tempus aliquod mutentur,na post aliam,trabes ct rabula omnegissius nauis, manebit quidem nauis eadem per aequivalem etiam sed characteresnonservabuntur. Vtramque igitur opinionem maximis o pixsolubilibu disscultatibruieti

uomodo Zabarella non soluat rationes quibus probatur sorinam, atque ammam non quidem rationalem,sed

vegetativam cum materia accedere, o recedere.

J Roposita qua stio neqtie melius, neque fu- id exhoni potuit quam a Zabarella, neque ab ullo cuius minus suspecta sit fides Quam vo-rb sens

325쪽

ro sententiam dicit fuisse Scoti,& Massilij, aliorum q. complurium, Toletus qui eam amplexus est, addit fuisse Alexandri, Alberti Saxonis, Petri

Mantuant,vi omnium Nominalium Eam tamen

reprobat Zabarella ac quidem meritb: quia profeci,si datur forina substantialis, ea non fluit per

partes, nec particulatim quotidie renouatur, sed ut docuimus, cum Veterib dicendu est,sormam quae fluat, nihil aliud esse quam certam partium diuersi generis aggregatione in optimu concutit Frustratame anhelat ab arella in tue da opinione cotraria quae vult forma materiale eandem numero per tota rei duratione coser uari.Et quonia,

latu fuit huius viri acume ingenii, ut ausim credere re esse desperata, qua ipse tueri nequiverit,idcirco propugnat Zabarella volui efferre: ut cum inanes videbim quas pressus excogitauit euasiones idipsu quod totiescia demostrauimus, vel hoc uno clarissim si fiat, nullas scilicet dari Armas subilatiales Vel enim forma substativa quale Aristoteles cometus est naturaq illa singularis ea de numero durat, vel profecto nulla est. Non aute durare,co uincunt argum et euidentis ima in quorusolutione quam inane humat labore Zabarella viaddamus. Eius igitur defensione c. 6. cum hac prae cautione aggreditur rerum sententia haec ita magnis dissculiatibus veteri videtur, ut multi ea nullo modo solvi posse arbitrantes hac reiecta , astetam quam nos modo confutauium sequi maluerint has igitur oluere nitendum iis nobis non ita eas diluere datum erit, ut omnes

conquiescant, id saltem praestemus , ut iis qui medio. riingenio raditi sunt, ct rite philosophari volunt, eam

sum contraria opinione contulerint, hanc cum minoribus

326쪽

Audiuimus non Platonem, non Priscos Philosophos, non Peripateticorum nobilissimos qui

nimam vegetantem continubmutari enix contendunt, sed inter eos qui contrarium tenent, audiuimus sortissimum duce Zabarellam coactum fateri rationes oppositas esse inuicta atque indissolubiles. Quod vero dicit eam tamen quam tenet opinionem minoribus premi difficultatib. quam contrariam; id recte aduersus Peripateticos qui antima, quae continue flueret, substantiva,

tabant; qualem nimirum Aristoteles diuinauit at contra nos male qui Veteres, veritatEmq. secuti, hanc farinam Aristotelicam impuguamus rati

nib. quas inuictas in dissolubilόsq. AteturZabat ella. id tamen respondeat audiamus.Duontisimiudubiasin qua maxime infirmare nostra hanc sententiam ridentur. Vnum est quod ponitur forma migrare desubiecto insubiectum, quod is de accidentibus,ct deformis om-mibus materialibus imp ibileprosus esse omnes exiissimis, quὸd autem hocsequatur, pateri nam si ista eadem numero

anima quae est in carne Petere transit ad informanda carnem ntiper ex imento aggeneratam, illa adeqvi erat in particulas materia consumptis no uxit cum illis eduni mens contrahitur, ct restringitur ad alia materia partes remanentes absiq; dubio eadem numno animi ι

grat desubiecto subiectum.Altera dubius, quoniam

Aristoteles in lib. lese anima, docuit animam non esse πβ mobilam sed olam per accidens, ad motum corporis,nam

in libro 6ph fica ausicultationis ostenderat sola corpora esse per se mobilia: at ecundum hanc sententiam, amma per

327쪽

carnis consumpta ad remanentem carnis partem retrahitur,non potes hunc transitumfacere nisi loco moueaturtaq; mouetur loco perse, quia nulla corporispar tunc mouetur il sola particula anima locum mutat quod est moveri perse. Hae fiunt validisiima obiectiones, ut multis videtur sententiam banc prorsus euertere se imp ibilem reddere videntur ad quas quid dici possit, proponitsir nobis in prasintia confiderandum Fg quide arbitrorpriorem dubitationem non esse tanti momenti quanti eam se plures arbitrantur,quum ex ipsemet resolutio sumi videatur; migratio enim qua a philosophis impossibilis esse existimaturast ista solum qua accidens, pel forma totum Humsubiectum derelinquat 9 eadem numero ad aliud trabeat, sed dummodosorma totum suism subiectum non deseruised in eo maneat, oicu absq; vlla absiurditate ab una eius par re ad aliam informandam transire neque haec dicenda est migratiosed quadam nomine carens transtio, qua in nulla sorma vel accidente materiali est admittenda, ni insola

anima ob eius Natura aliquantum eleuatami mediam, scut antea declarauimus: in aliis igitur omnibussormis accidentibus naturali biu nullam uesecundum totum subiectum iu secundum partem fieri posse migrationem condicerimus;at in anima est psibila, o onere sariu transitus ac diffusio ab una corporis parte ad aliam ct huius discriminis ratio ex eo quod alias declaravimus , satis clara desumitur nam caetera prater animam serma naturales,

sunt forma corporum smilarium , in quibus eadem es ηε- tura, ct conditio totius Op.:rti cuius iba, proinde in ea sorma participanda, russus es in partibus ordo natura,sola anima est forma corporis orgamci ct dissimilaris, eius cor pyris partes quaru magna est rarietas, format, ac per-Lit eri quodam . ac necessario ordine inam quidem priamo acpraecipue,deinde aliasper illam, O per deriuationem

328쪽

ab illa quamobrem necesse est ab napraecipra vivetispartealabiaspartes anima diffundatur, ct hoc quemadmoduin prima totius viventis generationeseri certum II ta in quotidiana nutritione est concedendum, eaque migratio Muod migratio vocanda est, non est impostibilis in anima, sed necessaria, ct ipsi naturae animae maxime consona.Mutatis igitur per successonem partibus,tuentis, toto tamen corporepe aquivalentiam seruat' potes amma a membro praecipuo, in I sit radicata , ad aggeneratas partes protondi, o itaseni per informare, atque riui care o num corpus quo per totam vitam idemper aequivalentiam seruari dicitur : quocirca ea non est assiima migratio vocanda , quum semper in eodem corpore struetur, neque

de illo toto ad aliud fotum transeat. Haec pluribus quidem Zabarella, quippe quod cui desunt rationes, verba succurrunt.Me profecto capit tanti viri commiseratio, qui ' primum illud argumentum non quidem soluat, quod fassus est non posse;sed utcunque coloret, iecens ipse cogitur, hoc in agones, excogitare motum Aristoteli cuneti sque qui illum secuti sunt, adhuc incognitui . si quidem adhuc nomine caret hic motus quo anima de parte in partem transit Probat tamen huius motus necessitatem undes ex tali scilicet forma, atque anima quam supponit Quid mirum

si falsum antecedens admissum falsum trahat consequens At contra sic erat procedendu . Hic motus animae non potest dari, ergo non est talis anima quam imaginatur Aristoteles, quae tal sm motum requirat. Neque ego suppono non dari tale motu seu tale animae transitu, ne l. hoc est meu inuet tith c est Aristotelis doctrina,vt propterea motus ille que Zabarella fingit,adhuc nomine careat.

329쪽

Per me quide licet defensurus Aristotele, ipsum destruat ne q. enim eualiter quisqua tueri potest: at profecto aegre id feriit Peripatetici, qui Aristotelem hac parte grauissime laesum queruntur. Sed pergat ad alterias argumenti sol titionem Matoris, in quit, momenti esse ridetur altera obiectio de a- Umiae motu ab una enim corporis parte ad aliam transire eadem anima non posse videtur, nisi loco moueatur. Ego quidem non a urdam restonsionem're puto si cum Ioanne Baeconio, in distinet. 8 Iib. . sentent.diceremus,ani mam ad informandas aggeneratas partes tranfre nouper motum, d modo quodam alio nobis occulto, ct abscondito fateamur emim,velimus, nolimiti, necesse est plurima seri in Natura, quorum rationem ct modum nouintelligimus, queuntdmodum igitur, fatui homiriis esset, negare illam quam videt pluuium , desublimi loco descendere , quod modum generationis citu ignoret, ta ingenui,ac vere philosophi animi est, humum ingeni infirmi ratem, O nostram ignorantiam confieri , qua frequentis inest, vi rerum manseIt imarum causas, Omodum generationis intelligentia, assequamur dicere igitur possumus arismam ad aggeneratampartem informandam effundi absque motu, quis autem, ct qualissi ille transitus

nos ignorare .hoc enim asserentes vel non erramus, vel mul-r virnus erramus, qua qui trasitum dum icetperseis

mi es imum insciari audent propterea quod modum,

rationem eiiu non intelligant.

Qujd hoc quaeso quod vir inter Peripateticos acutillimus non potest nisi precarib tueri' Quid tam insanum, quod tegi non possit ignorantiae clypeo Nescit quomodo anima de parte in parte

transeat sine motu,attam e transit. Credite Philosophi Zabatella dicit Pula lita verbid similitu

330쪽

dine suadet, pluuiae scilicet quae cadit, licet multi

eius casus causam ignorent. Hanc pi claram similitudinem attendamu S.

Primo qui pluuia cadentis causam ignorant nullani tamen, nisi valde imperiti repugnantiam vident, qualem peritissimi in hac antime extensio- in non possunt non videre; ut scilicet illa sine motatae alid atqueali,seratur. Deinde nemo est qui dubitet oluuiam cadere, quam videt .Interroga asinum,li loqui posit, eam de alto cadere respondebit.Ecquis est qui hanc animae extensionem videat Videat, quam adeo luculentis demonstra-xionibus dati no posse totiescia probauimus GL deat, quam homines acerrimi tantum abest ut vi deant, quin freti rationibus inconcussis,arguunt, atque conuincunt falsitatisa Scit tame Zabarella. Vnde Scilicet ex Aristotele supponit hoc citae est scire, id quod in controuersia est, supponere viden quantum sit discrimena Liceat imperitis, b liceat philosophis, multorum quae cernunt bculis,causam nescite. At sane parum iuste licuerit,id pertinaciter astruere, non modo quod non est euidens, sed quod euidentissimae repugnantiae falsissimum demonstrant. Quae licentia cum bique sit mala; pessima profect in stabiliendis primis principitriquae si incerta, falsia per talem licentiam pro certis,uerisque ponis,quomodqceta

talia quae ex dubiis,ω aliis principiis deducis3 Vidit vir perspicacissimas , non polia stare eam quam fingit Aristoteles,anima vegetatiuam,

ni de parte in partem ea transeat. Scit eandem animam tamen per se non moueri Aristotele vetante,quomodo verbiranseat sine moti Nescit,

artanaen

SEARCH

MENU NAVIGATION