장음표시 사용
581쪽
scilicet motu nonnihil secundum quasdam partes magis ad Austrum, secundum alias eid magis ad Septentrionem obliqua latione, post longam iis norum seriem accedere deprehenditur. Item cum btu trepidationis, nunc magis Australis, i in magis Borealis videtur. Id in quam Plato, aliique viri acutissimi potius terrae tardissimo motui dicripseri int, quam firmamenti, Planeta thia que a proprio tui recellai Cum, ut diximus , hici lius sit, te iram aliunde immotam, blam hunc mi, nimum motum recipere, quam tot pharras seu Astra ab iuuicem distincta, live sisque, atqtie discrepantibus motibus rapidi uim 1ali,atque ali vecti, insuper aliud hunc motum i qualiter ioci perri ut motus hic non mutet quam ab initio receperuntdillantiana , nec concentum eorum pertu bet. Ec ce inquam quo de motu Teirce tales tantique vi ri videntur locuti.
91 od ii milii ex aduersum resistatur, contentioliud ire dicatur Platoneta illum te si motum intellexisse qui quotidie noctis dieique vicisti tudine tempora metiatur' non multum reluctast Quin inde paucis ita inseram quod volo. Si Platon iliis a tot singularis docti in philosophis nisi incogruum visu est, ut Terra, rapidissima voluti , indesinente ageretur, minus incongruum videri debet, si aliqtiando illam nonnihil volui dicamus, internorum stilicet spirituum robore eam illar-siua agente, quorsum Author naturae illam verti
Adverte animum Lector, di vide, mi L Ost conceptu, quomodo Terra in Septentrionem mota; Solstitium zatiuum sit citra punctu illa d quo
582쪽
prius obseruatum est fieri Solstitia. Rursus eadem Tecia in Austrum concedente, Solstitium fiat vltra punctum illud, quod quia in eo Solstitia fieri compertum erat, primi mobilis Solstitium perperam appellant ob eandem causam Terra in Septentrionen versa aequinoctium verum fieri necesse est antequam Sol perueniat ad illud punctum quem vocant primi Mobilis Arietem, quoniam in eo noctes diesque aequales esse deprehen
E contrario Terra in Austrum mota, contingit Verum Equinoctium fieri postquam Sol eam partem Terrae transgressus est,in qua Equinoctia fieri animaduerterant.
Considera Lechor,vtru Rationi magis cosentaneu est ianit Terra immota,firmamentu cu omnibus planetis unanimi co sensu nunc in Austru,nuo in Septentrione deflectat,unde Solstitiorima,S ruinoctiorum loca varientur; An ut Caelo certumrmumque circuituum suorum tramitem seruante terrae alias in Septentrionem, alias in Austrum
nonnihil deflexae haec Solstitis, atque Equinoctij
variatio adscribatur. Nihil sit quod illa de variatione motus Carlorum sententia undecimum Caelum coacta est inuenire breui duodecimui omentura, nec dum ibi
fixura pede.Nihil sit quod infinitis suis semperq;
novis inuentionibus no possiant quaestiones finire, quas infinitas quotidie noua φαινό a suscitat. Nihil sint tot co tradictiones,tot absurda,tot ridiculaquet Astronomoru peritissimorum,acutissimorum inuenta comitantur.Nihil sint alia quam plurima non paucis comprehendet ada haec inquam omnia
583쪽
nihil lint. Hoc unum peto perpendat aequa mente cordatus Lector satiusne sit hanc deuiationem, incertitudinemque aliquantulo terrae motui tribuere, an tantam in firmamenti Planetarumque motibus agitatione,perturbationemq; agnoscere.
Unde quaeso tot hac de re inter Astronomos bella in dies crescentiari Quia terram putant immobilem suo nixi principio' Quod ipsi cum Aristotele statuerunt. Quod periculum imminet Rei Physicit ex tali terrae mobilitate8Nullum.
Imb conforme est ipsius naturae,ut corpus natur te sit mobile. Quid commodi, contra,ex Terra mobilitate agnita,atque ex eo quod nonnihil alias in Septentrione,alias in Austru,alias aliorsum Terra ab internis spiritibus agitatavolvaturξApertissima, tutissimaque causae redditio omnium apparentiarum , facillimaque solutio omnium dissicultatum quas Solstitiorum AEquinoctiorumque variatio secum trahit. Sol vel in AEquinoctio Verno,vel in
Solstitio aestiuo,transitne metas versus Septentrionemὶ Terra in Austrum deflexa est. Contra in hy-berno exceditne terminnm versus Austrum ΘTerra in Septentrionem versa cst.Vice versa,an verni aequinoctisveuolstitis Estiui Sol puncta non attingitῖ Terra in Septetrionem tantundem voluta est. In AEquinoctio Autumnali,vel Solstitio Brumali ad debita loca non peruenit Terra ad Austrum tantu auersa est. Atq; ea de in omnibus seruata ratione; quod vel in ha vel in illa partem Terra deflexa sit, causa erit,Cur Sol Aequinoctij, Solstitiique terninum vel non attigerit, vel praeterierit.
Et quam nihil in terra repugnanthe est, quominus fiat eo modo tam nihil infirmamento, Planetisq;
584쪽
D C E Lia laret, propter quod di a fieri negemus: Cum seruato debixo intri Planetas, fir roamentuli interuallo , tota variuio sit respecta Terrae quam idcirco silicum amare uixeris omnis variatatis moto uin ausam exigeris. P t. eianam sana sapienter diuinus ille Plato Caelum moueri negarit, dum scillae ipsum in suo cur si contaturistit nam putauit, omnemque eius modi agitationem , ac titubatione in a Caelo re-
iniciuit quam Terrae Ut Orimium mutationum re
ceptaculo ac seminario iure attribuit .Quem quan-xo ad Astrimo natam compendio, quamque tuto tramite sequutatri sint,videant Astronomi.
De natura stellarum secundum plures ex Antiquis. R TI C. I.
Iceat animi giati paucis hanc tractare quae stionem ac per ea:H ad rei veritatem viamqtuere te. Superitis visum .en Planetas, quicquid eosdixeris, sitne Orbibus solos volui cuius contra .rium innumeris plenum absurditatibus ostensum
est. Nunc sequitiar ut eorundem Naturam accura- 'titis indagemus Dicimus mattos inter Peripatαi
ms insignes,in primis v pro ipsum Thomar tenere Caelos
585쪽
Gelos ex orbe atque Intelligentia veluti ex mate-cia atque forma constare. Eod longe sortiori r liene de ipsis planetis solis, crine orbe vagantibas liceat opinari ac proinde Planeta ,animantia, s d ea sapientissima, atque pei sectissima vocare. Laippe quae virtute propria,cum certissima ratiore motuum suorum absoluant periodos. Idque conso imiter illi sim plurium philosopho tum, tin primorum inter Peripateticos opinioni, cer- tui ei posse dici quicquid Aristoteles sentiat, ruius sententiam parum m. oramur ii ratio sit comes facile autem admiserimus, quod ipsi secundo de Caelo, de stellis loquens dicit , unus eberent proprio motu ex se moueri deberent esse raedιtan trumentis motus , quis vivens suasorma vi, se mouens , debet esse proditum instrumensis o m. Hoc inquam admisso , dicemus planetas iis io tuim instrumentis instructos. Quid contra A i-st, teles satisne erit negare, quia ea in strii menta iam vidit At,inquit,sunt corpora simplicia. Tana facile est id negare, quam Aristoteli supponere Atint ritu essent obnoxia. Nequidem si talia anima itia eslent quae nutritione indigerent, de qua
inde nutritione stellarum agitur qualem
plires ex Vetelibus putauerunt,non est cogitit Quin iis opus efferare quo veluti animalia terrestria cibum capiant, nec dentibus quibus eundem onficiant. Infans enim in utero matris
586쪽
vescitur,nec tamen egetoris ministcrio: sed haud secus atque plantarum radices cibum a terrast paratum sugunt infantes tunc non plus u plantae de cibo cogitantes facultate natu tali eum trahunt , atque in propriam conuerturi naturam. Quin nobis ut aliis animal
bus in hicem editis , etsi alimentum quippi quod non ubique praesens est qimendum , ac in os iniectum dentibus terendum , quod ita
praeparatum ventrlanius excipiat. Vbi tamen edventum est, reliqua ad mitritionem opera natura: committuntur, quae nobis insciis sua munia peragita, ita ut dormientibus nobis ventriculus melius concoquat cibum . Nec est qui sentia cum alimentum singulis partibus distribuitur , vel quando pars quaevis quod accepit in suam con uertit Naturam. Itaque si aere, vel aliquo cibo bique obuio vesceremur , ad quem sugendum
quemadmodum plantis radices natura nobis i se strumenta secisset,absque ullo labore,vel curatisci nutriremur,partibus naturaliter, quod cui caeconuenit trahentibus. Talem istitur Astrorum nutritionem Veter6il-n arbitrati sunt,ut quemadmodum vel dormi intibus, vel ludentibus nobis, partes naturale alimentum attrahunt, a conuertunta, ita sine ura, aut cocritatione, nediam oris, aut dentium pera,
dispei um per vastum Ethera cibum rite raepara um,Naturalia harum stellarum instrum irata raperent, atque in earum verterent silubstineram.
Dum nihilo mintis astrum numquodqι suum cursum velocissimum peragit de hac tacitione, quam naturae credidit, minime sollicitura.
587쪽
Aru es C. III. Vtrumsi Astra nutritione egerent,sentini tui
Cum constet nutritionem nihil aliud esse
quam substantiae quae perit, reparationem: Altiorum nutritio ipsorum substantiae fluxum arguit;an etiam necessario inseri eorundem interitum Maris fluxa est substantia, quam per partes radi j Solis sursum trahunt. Constat tamen mare,
quia quantum ab Astris ipsi demitur substantiae,
tantum a fluminibus continue recuperat Terra
similiter hune partium patitur fluxum, cuius uite intermissione plurimς partes undique abeunta. non propterea moles terrea minuituta, prouida scilicet Natura aliunde reparante quicquid perit. Idem puta de aeris regione.Idem putat Zabarella lib.de calore Caelesti cap.9. de igne sub polis contento: quo quia deficiente motu interire existimat, noui nihilominus suffectione quomodo Ignis regio insequali mole duret,ex naturae sapientis in reliquis mundi partibus oeconomia declarat. Quin talis quantum in usum hamanum subtrahitur, quomodo tantundem Natura restauret, dicemus inserius Sunt quoque montes salis quos refert Plinius, ut suo loco videbitur, de quorum sale quicquid interdiu detrahitur , nox sequens reparat. Non potuit natura idipsum in Astris praestare, ut quantum continue eorum substantiae fiueret, nutritio reficeret
588쪽
Vnde alit anim/ntis,quamliis nutriantar, abeant in interitum.
DIspar est ratio cum animalium tum planta una que ab exiguo principiis successive sui
gulis,ac augentur, donec suae accretionis perioduassecuto necessalio paulatim minuuntur, dum intereunt. Enimuero, ut ostendimus alibi cremetitsi arguit elementorum inaequalitatem , humido nimirum ac frigido plus attrahentem quam calidum absumpserit. Ita ut si continue humidum aequale pondus partium in subsidium attraheret, res cresceret in infinitum.Verum quoniam calido paulistim vires augent c,stigidum, Immidiimque minu:-tur,minor quoque sit partium attractio, atque c-tentio,vnde&minor in dies accretio Donec calidum praeualens in tantum relaxat poros, consumpta scilicet bona parte humidi substantivi Vt facilius quem appetit exitum sortiatur. Hinc illa
concentus partium labefactatio, proportionisque debitae confusio. Ita ut ignis nactus exitum quena quaerebat, non curet humid tim noxium excutere, neque humidiim iam ibi quietirna curet simile sibi in subsidium attrahere sed segnius partes quaeque suo fungantur ossicio Donec parte magna eius quod superest calidi per meatus apertos abeunte, reliquum ab humido ,frigidoque strangu lattar. Qua de re plura alibi. His paucis satis clara facta est ratio.Cur animatia stirpesque, ut ortum, increment unaque , sic interitum participent.In illis vero quae a prima creatione perfecta fuerunt,non video, cur ea neqllita erit ego
589쪽
1 sese IIe inter partes proportio,Vt neque augeri, iteque ininui potuerint; led quod in mari,terra,aere cernimus, quantum quotidie substantiae petiisset, tantum noti successiliet. . Aduersus hanc Veterum sententiam ita expositam,eis non arbitror posse quicquam Peripateticorum machinas,sed quam veluti ridiculam des aptiunt, multis partibus esse probabiliorem quamiluicquid hac de re sensit Artiloteles Existimo taureia,non esse necessarium, ut astra animata fatea-imar, quod an in fide fatis tutum sit tambigo. Qui c- qui sit , tace hacteiria dicta sunt , non paruiri conducent ad Caelorum Naturam penitius in
Communem e tertim de Natura Caeli consonsum aduersus Aristotelem vindican S.
Veterum merens hac in re confiensium. VTemur hac in parte opera, ac fidelicoloia minaei qui lib. de Caelo cap. 2. Petoliores, inquit, Philosophi Naturam rerum indagantes, pereaqq. proximiora sunt sensibus, distantia sensibus mensu- ηtes , lioniam cuncta qua ante Pulos persantur
590쪽
pessunt,nam ex quatuor elementis vel aliiquid ex eis mi sum de Calum quoque eiusdem Naturae exsimarunt. Propterea Empedoclis, ex qIatuor elementis constare cen suit.Democritus, Leucippus, Epicurus exstinarunt conflare ex atomispraesertim Natura ignis cygruentibus, Aempti aquam ct humorem concretum id esse virmarant. Diogenes aerem attenuatum P thagoras, Heraclitus,Stoicorum feries dixere ignem Plotinus in lib. de Caelo exsintentia Platonis Calum esse ignem confrinat. e. Deinde quibusdam interiectis,Prcclin,inquit nTimaeum elemen ta omisita, ct in Ceso, sub Eo. apud inferos reperiri existimat,inquit enim elementa in Eo ommia fiunt, ct in his quasub Cato, eritam infra terram. Nam omista ex quatuor elementis constant, non eisdem tamen, neque eodem modo se habentiibus,qtueriim in Crio sunt ummita resis excellentiis, siunt elementorum , ea autem qllae inveniuntur sub orbe Luna secundi fiunt ordinis, Et tanquam feces elementorum. Haec Picolominarus,qui nonnullis de aliorum opinionibus,adiectis, ita concludita Consenserunt itaque Veteres Philosophi Elementa etiam in
Cato reperiri, solampuritate, .nceritate distinguia codocati sub Caelo. I C. II. Duo haec Veterum sententia ab Aristotelis ratiomibus
An autem firmissimam,ac rationibus fortissimis quas mittimus,munitissimam Con- Veteram arcem, tantum abest,utillae labefactent Aristotelis rationes; quin pugnae intestinae in infinitum crescentes inter Peripateticos , cognitam Veteribus veritatem reddunt certiorem.