Philosophiae naturalis adversus Aristotelem libri 12

발행: 1621년

분량: 862페이지

출처: archive.org

분류: 화학

721쪽

LL E R. 629 rem porum transeat, non in longam lineam protenditur, sed prope oculum multus remanens, sui speciem intuentibus Hagerit. Atque hinc causa petenda est cur interdiu minus videant, Solisque sagiant lucem. Fit namque pororum largiorum maior etiam dilatatio. Quoiaties lux valentius hos ignes repercutit. Quantum enim iuuat visionem ignis copia, si valida sint instrumenta,tantum nocet, si infirma. Propter quam infirmitatem . pororum scilicet nimiam relaxationem senum oculi caligant, nec lucem ferunt.

Differunt tamen a noctuis quod noctu non vi deant, ut illς.Vnde hoc'Non habent illum ignem

quem noctuae.

Sed inde nascitur aliud dubium. Si enim multum habeant ignis, videntur minus noctu visura haec animantia Sequela videtur, a simili seu potius eadem causa Debet enim esse proportio inter vim radi . illam fiamulam qu te ipsum repellit. Alioquin si radius sit nimis potens,ita ut non reflectatur, visio non est futura Hinc est quod qui visu pollent, si oculos libro admoueant, non possint legere, radiis scilicet ocularibus vim obiecti vincentibus , ita ut nulla fiat repercussio. Secus de illis qui visu sunt debili. Hi enim oculis minimum a libro distantibus melius vident, dum radi debiles etiam ab obiecto repel

luntur.

Hanc ipsam iudicaui esse causam, Cur ego cum interdiuis remota videam tropinqua distincte cernam,crepusculo longe minus discernam vicina quam iij qui visu sunt multo hebetiori.Vincit enim virtus radij anguidum illum ignem qui

722쪽

tunc superest si res sit vicinat, sin seratur in reis motam , eam pio temporis ratione satis videt. Atqui hebetiorem habent oculum , dum infirmi illi erum igniculi languidos ipsorum spirixus lusticii rite tepet in , passionem, ac sensi

nem feruiu' lae villo vocatur.

Haec igitur fini causa dubitandi. Si validior ra. dius flammulam seu igniculum rei debiliorem vincit, ut nulla fiatia iij reperciussio, nec ulla viso , videtur noctua noctu non visura , quippe quae plurimum habens ignei, validos debeat habere radios. Facilis eli responsio ex iis quae principio posuimus. Ostendimus enim etsi copiosum habeat ignem noctua nihilominus propter laxitatem pororum quibus exit,radios nec longos

nec validos facere. Vel daa,cum noli satis sit,oculorum radios esse

debilcs, sed requiratur color actit, scilicet eiusmodi igniculi vel flammulae ex obiecto micantes qui tenues ac infirmos id genus radios reper

Cum etiam tales igniculi debeant a luce exestari Quaenam lux in loco piorsus opaco excitat illos igniculos per quos selis in densissimis tenebris res videt facilis quoque ratio. Oculi scilicet selis sint in lar candelae, dum ignem susticientem militi lit, ut res vicinas illuminent. Sed in statur, Quidni igitur tantus ignis sistit flammulam rei quam excitato quomodo inquam ab illa tantus ignis repercutitur ut fiat visio 3 Ecce tertio causam Iepetimus Ignis ille multus quidem, sed propter nimiam pororum laxitatem non impetu exiliens nec longam iaciens iaculationem ab igne obiecti

quem

723쪽

LIDE R. 63I quem excitat facile repercutitur. Possemus tamen diceres, id quod non fuerita ratione alienum , nocte quamuis tenebrosa eos rei miniciuos nonnihil agere,ut radium oculi val- de debilem possint sustinere ac repellere , Lum que quod eos igniculos potentiores reddat, else nec ellarium diuuaxat illis animantibus, quorum radi rortiores maiorem in obiecto volunt resi

stentiam.

Id in quam sorte posit propter aliqua animantia

non abire dici. Non tamen videtiri fel congru re, cuius oculorum nocturnus fulgor sati piae se scri causam quae rem videndam lumine necessario impertiat, ut dictum est.

METE OROLOGICORUM

Propositio.

RACTATVM de Caelo , ni doctrina de visu occasionem a cta obrepuisset , Meteorologica sequebantur hac de submota, non vltei ius se reiici passa sunt. Siquid in praecedentibus

724쪽

63 ME TE OROLOGICORUM

attentione ae studio dignum inuenisti, Lechornilae: nihil minas ex his tua patientia reportabit. Nec tamen, opinor ultum sudabis, quando borem,si rectὸ iudico, praesens oblectatio superabiti cet lis eremvesuti Phaeton in mare demergimur,verum Deo dante, quod non illi contigit, mmersuri, si prius Deo duce causam salsuginis Peripateticis ignotam notam fecerimus si aestum maris multiplicemque eius reciprocationem obierimus , si fontes, ac flumina ex origine sua deduxerimus. In quibus m n plura pollicemur quam videbis.Tunc de pluuia,de nive,grandine ventis, alii 'rie meteoris aeriis,qua poterimus acilitate, tractabimus.

MEDITATIO I

su rei di cultraproporiitIr. GRauissima huius rei dissicultas quam multorum Philosophorum animos torserit, videre e non solum ex Aristotele meteorolog. Quo Ioco varias hac de re Vetustiorum sente acrefert sed ex iis qui Aristotelem professi, nec ta men in eius, hae de materia , sense tuti in varias abiere sententias. Nec lenem esse dabitandicaa sam ostendet proposita, si tamen magis enucleata suerit, Aristotelis sententia. Hic enim non alias

725쪽

L DB E R. nalias agnoscens aquas maris ab iis quae sunt in fu-uiis, ex quibus mare constitui recte censet, aquas marinas ex natura sua salsas esse negata, sed aduentitia salsugine alserit impraegnatas. Quod etii aduersissimum mundi aeternitati quam posuit, nihil

tamen in praesentiarum moratis magis animus est,

quam assignauit causam salse dinis, cum eius conserre principiis. Causam autem asserit halituum cum siccorum, tum humidorum syncrasiam. Sed ubi fiat haec halbtuum coniunctio adeo est Peripateticis obscuru, ut unus Scaliger Aristotelem hac de re fauorabiliter exponens ipsum suo cultro quem in Antiquos acuit,iugularit. Quo piaculo non se contaminaias et per summam imprudentiam 3 si veteres illos quos ab Aristotele magis despectos ac derisos, quam refutatos imprudens tuetur, prudenter sequi voluisset. Con imbricenses ver,non paucos, nec obscuri nominis Philosophos sequuti, cu videre nequeat, quomodo modicas illas exhalationes quas quotidie mare recipi: immensa illa aquarum dulcium moles non oc iis obruisset , vi in lacubus, Juviis videmus, si mare dulce creatum fuisset volunt mare hanc salse dinem a principio habuisse confertim, quam tamen conseruet quotidianus eiusmodi exhalationum reditus. Sed quoniam ubi minime debebant, Aristotelem deseruerunt, in eos primum, pro Aristotele animaduertemus, deinde in alios, atque in ipsum Aristotelem tela conuertemus: atque ex his Vetustiorum principiis, quam Aristoteles nequiuit inuenire , causam apertam

reddemus.

726쪽

ARTI C. V. ou ex precedentibus ad colorum sxorsim naturam

venitur.

Ec cum sint perspicua,nos quas manu du-

cunt ad fisorum colorum naturae contem stationem.Neque enim aliud est discrimen inter colores permanentes,in fluxos illos , quam quia

fugitivi illi Itidis,caeterorumque meteororu colo respereant abscedentibus rebus quae talem in oculum edebant actionem hi verbconstent, costate

scilicet re quae hos radios remittit. Abeunt enim radii Solares abeunt&res quae illis impregnatae talem in oculum nostrum factitabant reflexione. Res autem quae stabilem habet colorem , fixae it, fixaque vis illa quae ex eius superficie visus radios, seu illas lineas aerias repellit. Sed ut rem penitius scrutemur. Quid di Incultatis erit in natura, si quantam vim habet lapis v. g. ad pilam retundendam tantam cogitemus in elleminutissimis particulis superficiei. corporis cuiusuis densi,adrepercutiendos tenuissimos id genus igniculos, quos Prisci dicunt a radiis ocularibus moueri, vel ad repellendas illas aeris lineas quas promouet radius ocularis,ut diximus. Pila si in rem molliorem incidat, minus, si in duriorem validius, si in tympani extremitatem

pelliceam , vel simile quid impingat, ab interno aere reperculsa validissim ξ reiicietur. Quid mitu, si superficiei huius superficiei illius partes 1- uersam habeant vim ad repellendos id genus Ddios, prout haec pars plus habet ignei, aut aeris

ouam illa.

Itaque quod in solle&similibus obseruamus,

727쪽

UI R. ciquae nec repellunt,nec repelluntur, nisi quantum aere distenduintur, id ipsum de his minutissimi; 1uperficiei palliculis intelligendum est, quae idὰο

habeant natiuum spiritum, non tamen sussicienter eo implaegnantur, ni superueniente sphitu quem lucis radius immittit, maior fiat spirituum in illa parte compresso,ac propterea maior radij ocularis repulsio. Qii' si spiritu indigena sati intu

mescat ille partes noctu etiam videbuntur repuloso susiacienter radio oculari .Haec susscerent ni lia rationes suppeterent, quas non erit inutile proponere Sic enim magis patebit natura visionis. Picolominaeus lib.de sensu visus cap. 6. color, inquit,est eius perspicui terminati ex eius lue idio re conditione,tanquam sitas emicans. Quid stlo, ille declarat Plato in Timaeo cum colorem vocat 1lammulam ex corpore manantem. Sunt quidem in rei particulis igniculi, veluti flores earum qui mea delitescunt, donec adueniente radio lucis qui quempiam eorum excitat, sorasque dueat' veluti in complexum ruentem vicini ioniculi in consortium cientur. Neque enim opinor neces

se esse, ut singuli lucis radii singulis igniculi duo

candis ordinentur, sed ad unum lucis igniculum

plures in circuitu flammulas ex re visibili prosilii oposse non obscurum est. Porro in aliis partibus vel naturis plures in aliis vero pauciores scint ignes e

iusmodi, diuersiae quoque naturae ac virtutis quamuis pauciores,ac rariores, validius tamen radium ocularem et queant. Hinc doctrine valde colona experietia, qua videmus res subalbida, si

cote atur, log cadutiores euadere plurib' nimitu igniculis tali cotritione solutis Cotra verbies

728쪽

61 Da vis t

madida nigriores euadere, liquore scilicet eius modi igniculorum actionem impediente. Nec fuerit ratione alienum, si plurimosina te igniculos eiusmodi agnoscamus qui ad flama mulae internae eruptionem se coniungant, unus. quisque sui simile atque homogeneum sectantes. Quicquid sit,fuerit satis,si quomodo igniculus ille internus qui veluti rei flos est, ad radu luminaris compellationem prodea agnouerimus, qui velut extinctus erat,iam accensus intumescat, ut oculi radium valeat repellere rursus ablato lumine in suum terminum concessurus. Quamuis quaedasint corpora quae validissimos habeant ignes eius. modi, ita ut nocte etiam seipsis micantes visummoueant. Non enim egent,Vt ab adueniente a dio lucis excitentur.

litae,ac levigatae non aequaliter radium deis sectunt ac speculum non enim aeque rem reprae

sentant. Ergo quod speculum densum siti laeae non susscit ad radiorum in aliud obrectum deflexionem,sed alia causa subest in turrenda. Nimiruhaec est,in aliis rebus etsi densis declaruibus sunt ilia

Ise flammulae quae ad radium hacis ex chata oculi radium reflectunt in oculum:speculum autem talis est naturae,ut eiusmodi flaminitas paucas emit tat unde radius ocularis ab occursu rei lauis in a-Εam partem deflectitur.

Hoc ut melius intelligatur quomodo talis

flammula radium reiiciat in ocuta per cipiatur. Notan

729쪽

Notandum, illam radi ocularis continuationem non ex aere puro fieri, sed qui plurimo igne permixtus sit. Extremum igitur illius lineae quatenus

igne participat iungit se ignit illi qui veluti flos

ex re visibili procedit atque ibi linea terminatur Tolle illam flammulam ex obiecto manantem, ut linea illius quod igneum est non inueniat cui adhaereat;linea illa continuabitur, quia nequit recta pergerem motus ille continuabitur in obliquum. Porro esseritianda ocularis radiscum illassamula connexionem, vel inde licet arguere; Quod ad

aquae motum oculus moueatur;maxim verbii ea

turbida sit. Memini fluuium turbidum satis a rapidum traiicienti mihi accidiise,ut fluxu illo meos oculos abripiente periclitatus sim , nec euasissemni oculis in ripam fixis hanc volutionem stitisse Id utique non fiebat sine radi j extremi,cum aqua, contu iactione. Et quidem potius turbida quam limpida. Quippe in terrestri illa pluriariimque iis inum vehenti plus inuenit radius cui adhaereat, quam in claravi pura. Nec tamen satis est, ut talis fiat radi ocularis ac flamitaulae illius connexio nisi adsit aliud: scilicet ut illud lineae extremum cum re coniunctum nequeat plicari .alioquin; quemadmodsi vitam qua quid pellere intendas, si extremum sit flexile, ac facile licetur, nulla fiet pulso,nec repulsio , elandem in modum, si extremum lineae visuali Acile hue aut illuc deflectitur : Quod fit quoties ad illius corporis superficiem ut minus

amicam, tum aer,tum alia coipuscula minus con

tendunt.

730쪽

quas praetereuntes illuminant,irauro, vel alia rei toxima imprimant imaginem Z Quid est haec imago si non ei spiritalis Accipe. In illum murum quem intueris densissimi Solis radi coincidunt iam oculi tui radi j in eandem muri partem ex obliquo concurrant. Quid fiet Pars radiorum ocularium inreflexas Solis cuspides impingunt,ataque ab illis reflectuntur in oculam qui propterea quiddam thici dum videt Pars vero incurrunt in angulos quos radiorum Solarium reflexio facit. Illi radi oculares non inde in oculum repelliantur, sed suam lineam lineam continuant. Deflexam tamen .Neque enim ulterius recta possunt progredi. Quanam illorum linea deflectiturZQua ne mi educit radius Solaris cui ocularis quisque est contiginis. Etenim inter illos radios Solis ab illa re procedentes minuta sunt spatia pex quae totidem radi oculares in eos angulos illisi in rem ipsam deduci possint, cuius repellentis speciem visui effingant. Itaque a muro mei radi suum cursum deflectentes quem inter radios Solis continuant, eorum duinta , veniunt ad vitrum rubrum per quod Solis radij transierunt A quo quidem vitro reiecti mei ad ij eodem quo processerunt itinere

in oculum meum reducuntur, eaque passione sensu ri coloris rubri illi impertiunt.

Simile quiddam est in eo colore quo scyphus vino plenus pannum tingit Enimuero, ut de ampulla

SEARCH

MENU NAVIGATION