Rhetorica ecclesiastica ad tyronum institutionem, cum brevi appendice nonnullarum orationum, ... Authore d. Thoma Bari sacerdote campiensi

212쪽

ALPH ABETICVS

cum Rerum, tum Ver borum, qua ivi Ecclesiastica Rhetorica

Adagium,alias Parcemia,& Proverbium t 2.

Adj uncta quae dicantur. Alia Personae, alia Rei. ibid. Adiuncta Argumentorum seminarium. ibid.Hdjunctio Fig. 161. Adjuratio pig. 8 I. Admiratio Fig. 1 L. Admonitio Fig. AEnigma quid sit, & quot modis fiat. 3 I. aenigma de Nomine Iesu ibid de Anno. ibid. Affectu una tractati . Ps. R Tectuum movedoru difficultas,& necessitas.7 . Afiectibus movendis quomodo fiat Orator p.-

δffectus non excitantur clamoribus;sed rationi

213쪽

xs Index Rerum, O Verborum . Allegoria, quae Sc Inversio, dc diversi loquiti. I 3ς. Ejus usus frequens in Sacris paginis. ibid. In Allegoria quid servandum, quid cavendii. I 36.

Allegoricus sensus. II. Alliteratio. vid. An nominatio iaAmbitio definitur a D. Bernardo. 29. Amicitiae immortales, Inimicitiae mortales esse debent. I43.144. Amoris erga Deum incitamenta. γγα In excusabilis est homo, si non Amet Deum . D. Aug. ' 78.

Nee Infidelis excusabitur, si Deum non diligat. D. Bernar. 78.

Amplificatio quid. 6s. Duplex est. si εAmplificatio verborum quomodo fiat. Ss. Amplificatio per Periphrasim. 6 6. Per Synonymiam. - ibid. Amplificatio Rerum quadruplex . s T. Amplificatio per Congeriem. 67. Amplificatio a definitionibus conglobatis. 63. . A Parrium Congerie. ibid.a Causis agglomeratis . ibid. Ab Effectis congestis ibid. a Concomitantium, de consequentium frequentati ne. 69.a Contrariorum conflictione. ibid. a Similitudinibus aggeratis. TO. Ab Exemylis coa, cervatis.ibid. Ab Adjunctis, seu Ciscum stantiis. ibid. Amplificatio per Incrementum. I. per Com P rationem ibia. per Ratiocinationem. 73. Amplificatio in Peroratione vehementior esse

debet,quam alias. Io

Amplificationis locus. 74. inmplificationis, & Argumentationis discri- .

Anacoenosis, at. Communicatio. 14 . Αnadiplosis Fig. . - 1.Λnagogicus sensus. ι I.

214쪽

. III.

Anaphora , Lat. Repetitio ' I38. Anima Thesaurus. Animi dotes Oratori necesimae . DAnno mi uatio, Gr. ec. Paronomasia. Antecedentia quid sint, S quomodo discrepentab Adiunctis. Anti metabole,seu Metab Ole, Lat. Commutatio . Antisagoge, Lat. Compensatio. Amithesis, Lat. Contrapositum,seu contentio.

D. Antonii habitatio describitur a D Hieron.

Antonomalia, Lat. Pronomi uatio.

Apollinis oraculum. Apologus quid sit. In eo quid cavendum. Apophasis, Lat. I'raeterm: si O, seu Praeteritioή Iψ9. Apophi hegma quid. Apophthegmatum Scriptores. Aposiopesis Lat Reticentia, vel Interruptio. so. Apostrophe Fig. iso Apostrophe terminus orationis. in L. Apte dicere quid sit. I 62. Argumentatio quid. Argumentatio aliud, quam Argumentum. ibid. Argumentationes Rhetoricae secus tractandae, ac dialectici suas. ibid. Argumentationis duo praecipua genera. ibid. Argumentationis variandae lex, & modi. 53. Argumentationum dispositio .

Argumentorum ordo.

Ars quid sit, & quid praestet.

Ars exercilio perficitur . Asyndeton, Lat. Dissis lutio. Attentio quomodo excitetur. In Exordio minime necessaria .

Avari species per Hypotypolim depingitur a D. Chrysost. i. Audi

ibid.

215쪽

r 81 Index 'erum, O Verborum. Auditoris tum conditioni, tum eaptui sermo est

accommodandus. 163. Aures optimae magistrae. Iso.

Benedicendum quinque necessaria. a. Benevolentia quomodo captetur. 87. Benevolentiae captandae raro Ecclesiastae contingit necessitas. 88. Brachia in Actione cuiusmodi esse deceat. ετ s. Brevitas Exordii unde commensuranda. I. s.

C Apillorum sucus a Diabolo est D. Bernars.

pag. I A L. Capitis gestos. 17 . Catachresis Trop. 133. Causa quid & quotuplex. 4s. Causarum Genera , in quibus versatur Ecclesiastes tria sunt. 164. Chronographia. IIIa Circumstantiae,vid. Adiuncta. Climax, Lat.Gradatio . IηP. Cogitationum multiplex varietas a D.Bernardo describitur. 146. Collectorum nomina. 23. Comminatio Fig. 3 8. Commiseratio quid. Io2. Communicatio, Graec.Anacaenosis. I T. Commutatio, Graec. An timetabole, seu Metabo

le. ' 144.

Compar,Graecis Isocolon. 143. Comparatio quid sit. 43. Comparatio,& Similitudo differone . Ibid. Comparatio tripliciter fit. 44.

Con in

216쪽

Indon Treum, o Verborum. I 33 comparatio Fig. Sententiarum. I s4. Complexio,Graec.Symploce. 3 3. Compositio Elocutionis pars. 11 Concessio, Graecis Paromologia. 148. Coni illorum Sacrorum usus. 47. concio Evangeloca nil oleat profanae Oiationis. 48.

conelonis partibus singulis debet stylus accommodari. 16 P.

Confirmatio quid,& unde fiat. 1 F. Confirmatio essentialis orationis pars. 87. Confutatio in Confirmatione includitur. 86. Confutatio confirmationis pars est, seu spe

Eius Ioeus. ibid. Quomodo ad Saeram oratione pertineat. ibid. Confutandi plures modL ibid. Congeries Fig. Graece Sinathrasmus. 146. Coniugata quae dicantur. 3 . Conquestio Fig. Conseientia mille testes, τοῦ Consequentia quae dicantur, & quomodis ab Adjunctis distinguantur. η Consuetudo peccandi necessitatem inducit D.

Aug. 341. Contradieentia quid. 3 cContrapositum, seu Contentio, Graee. Antithesis. 14 ω Contraria quid. 37. Conversio,Graee. Epiphora. 338. Corporis, dotes oratori necessariae. s. Correctio Fig. Verborum. IA . oentenciarum. 169.

217쪽

rt Iudex Rerum,ct 'νbarum. Daemonis hortifica imago depingitur. Iso. Decreta sunt morum Pontificum . 47. Definitio quid. 21. Definitionis oratoriae plures modi. ibid. Definitio Fig. 14s. Delectare iucunditatis est. 3 Delectando quaenam idonea. ibid. Deliberativum Genus quo stylo jam gau

Demonstrativo Generi quinam stylus debea

tura . . .. ibid.

Deo primum , mox Arti innitendum . 4. Deprecatio,quae & obsecratio , & obtestatio. ras.

Descriptio quid. ix s. Eius spe etes. ibid. Deus per negationem describitur a Maximo

Deus melius scitur nesciendo D. Aug. 3. Deus in homine vel diligitur,vel Oditur. D.Chtν - . sost. s. Deus primaria sacrae Eloquentiae causa. 4. Diabolum nhonestos hominum sumptus Christo exprobrantem inducit D. Cypr. Ἀ4. Dialogismus,& Dialogus. m.

Didascalicum Genus quem sibi nylum deside

ret. 167.

Dignitas Elocutionis pars. 13 . Digressio quid sit,quidvὶ praestet. II s. Digresso duo sibi postulat,judicium,& mo

dum. . II .

Ad Digressionem quaenam pertineant. ibid. Quibus sormulis a i rem, unde digressi sumus, regredi liceat. - ibid. Dilemma Syllogi mus bicornis. 6o.

Dispositio quid sit. 86. - Dispo.

218쪽

Iadox Iterum,o Verborum. Dispositio duplex Naturalis, Artifieialis. ibi id Dispositio partium orationis. 8s. Dispolitio eorum, quibus singulae partes construntur. 86.

Dissimilitudo quid sit. 37. A similitudine quomodo differati ibid.

Dissolutio,Graecis Asyndeton. I ra Distributio seu Partitio Fig. 14 c. Divisio Propositionis quarὸ necessaria. εη- Quot modis fiat. ibid. Divisionis Virtutes Io. Uitia 11. Divites a Stoicis qui putabantur. I g. Divitiis quomodo utendum. D.cypri 148. Docere necessitatis est. 34 Quomodo orator doceat. Ibid. Docilitas quomodo Paratur. 81-- Maxime necessaria. ibid. Dotes Animi oratori necessariae. Dotes Corporis Oratori necessariae. ibid.

Dubitatio,vel Addubitatio,Fig. 3IT.

Beletas a DambrosdestribIeur. Eeelesiasta pugnare debet,non ludere. IX4. Eeelesiastam esse eruditum decet. 48 ETecta quid sint,& eorum genera quatuori 6α. Elegantia Elocutionis pars. 12s. Eloeutio quid sit. 11s. Elocutio caeteris Eloquentiae partibus dissicilior. t 23. Errores in Eloeutione. v 23. 214. IxsEIocutionem tria faciunt. s. Eloquens vix ullus. 123. Eloquentia Regina flexanima. 7s. Eloquentia triplex, Divina,Heroica,Humana. r.

219쪽

mblema quid sit , Fc in quo discrepet ab anig

mate. r.

kmblematum Scriptores. 24. mphasis. Ioae. Ejus species duae. FGO.Lnthymema Syllogismus imperfectus. S. Enumeratio partium quid sita 3 ε.

. A partibus ad totum tripliciter arguimus. ibid.ξpanalepsis Fip. ν

uicberem a diversimode usurpatur. . . soa Epilogus idem, Enumeratio .dc Recapitu latio. II

uilogus quando adhibendus , dc quo Io-

itur.

Elym ologia,VI No mei . . - . Evangelii Expositores praecipui. 23. Evangelistoum sensus,dc verba sedulo conside

randa. 21.

Evangelium totum ad unicam propositiovem redigendi plures modi . I Α- Exclamatio Fig. Is s. Fxecratio Fig. - Ο8. Exemplum quid 36. Lxemplorum usus triplex. ibid. Exemplum Inductio impersecta. 62.. empli,& Inductionis discrimen. ibid. Exere itationis Mecessitabatque utibi tλs. s. Exordium quid 27. Exordii tria munera. ibid. Eaordiorum plura genera. 88. Exordium ab Expositione 8st a Visceribus causae. F2. ex Abundan Li.', . Ab Exemplis s . Ab

220쪽

Indem Rerum, ese rariorum. 18ν opinione 9 s. a Contrario s . ab Adiunctis s.f.ex Abru PLO IOl. Exorctii visia,& Virtutes. ID 33 Exordia in I adiciali,& Deliberativo Genere gravia esse oportet. Ioue. Exordium secundarium idε,ac Introductio. I O .

Expeditio quid sit. si. Expositio Evangelicae Historiae bifariam si in

Exordio. So.

Extenuatio Amplificationis species. I s. Ab Amplificatione quomodo discrepet. ibid.

s Abularum frequens usus damnatur. It . Figura,Graec. Schema, quid sit. 1 3s. Figurae vel in Verbis,vel in sententiis . 337 Figurae Uerborum quid,& quot modis fiant. s 37ia figurae sententiarum quid , 14s. Figurae sententiarum ad dicendum, docendum- ... que pertinentes. ibid. Figurae amplificando idoneae. 74MFjgurae extenuari ni per utiles. 7s. Figurae ad desectandum aptae. 1 o Figurae movendis animis accommodae. Is Ficutae Ain tabus elendis aptiores. 8IἀEigurae ad narrationem opportunae. II. Fisurae consutationi congruentes . . II so

Figurarum,& Troporum discrimen. N 6.i 37 Finis Ecclesiastici Oratoris duplex. Flectere est Uictoriae. 3. Frontis habitus. 17 a Fucos muliebres, & pigmenta execratur