Excursor castigatus seu collegia canonicorum cathedralium vindicata adversus cavillationes anonymi aucthore Vincentio Pesce cathedralis ecclesiae Aversanae canonico theologo

발행: 1800년

분량: 367페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

hoe iure illos impertivit . Quid tu porro

coram, ais , demonstrandum , hoc quae- Itionem venit , hie tota eo contentio . Sed

nonne ego hunc saxum volvo jamdudum lme ex Ephesino hic demonstravi Sed tino verbulo Octicioso . Parce , bone vir, erravi Oportebat me dicacitatem tuam imitari Verbosior posthac ero , ubi idem recurret

argumentum .

uecedit Eusebius Caesariensis , de quo nonnihil habet Anonymus, quo illum a me ave surum confidit. Ego igitur ex Euseb. Caesar. Itb 5.mist hae recitavici Theocii es , OtAlexander Episcopi , eum praerogativis , δε-

premoque honore dignum Origenem probavissent , ei manus , ut Presbyt eri fungeretur,

imposuerunt . In quae verba nihil exclamans, sed pacatissime commentans subdidi: Vide quanra insederit his Praessanti imis Patribus Sacerdotii opinio , ve illud supremi in Eccle- sa honoris nomine anellent, quo nescio quid dignius Episcopatu iis dici queat, quem δε-

premum apicem nominare moris emi

Hae de Sacerdotio diei illi non laeent, nisi saltem in eam accipiantur partem , quarenus diuersos ordines complectantvr , alias nulla foret Episcopi iura Presbyteros αά--nentia, ac vera esset erit , aliorumque his et reticorum , qui si vos , ac Presbyteros pares fecerunt, furiosa afferrio . ibique sem per eodem me petit jaculo, retuso semper tamen . st mirimo ex verbis ipsis meis sati

apparet, ni Episcopis su dere Presbyteros a

122쪽

bos enim eum illis conserens , pono Epinco, patum esse supremum apicem Presbyteratum

Porro tantae dignitatis rem esse , ut supremus honor nominetur , ac cum piscopatu

non auetoritate is eminentia , sed vocabuli honorificentia quodammodo certet . ecundo nonymum nostrum , qui saepenumero optimum se Logicum venditat , meminita oportebat distinctionis illius Careeorematicae,

tego reniatice, Dei solius proprium est syn- categorematice aliis a Deo rebus aptatur ut lineae, gaudio , dolori , ceteris . Sed sat scio isthaec te barbaries terruit. Constare ergo puto citra periculum omne , Sacerdotium, quatenus solos comprehendit Presbyteros posse Iupremi honoris vocabulo honestari Quid quod in Eusebii textu Episcopatumi e videt , non secundi res'is Sacerdotium; mihi somnum obrepife jocatur , cum Frinis

rogativas supremum honorem eum re-

byters composui Ipse nimirum hunc inde exprimit sensum Theoetistes , de lexander cum probavissent Origenem dignum praerogativis o supremo honore in piscopatu cum aliud ei tribuere non postent, ei

manus imposuerunt, ut Presbyterio iungere suri ad eumdem ferme modum , quo munusculum quis in quempiam conferens , tenus es , diceret aureo monte sed accipe has quisquilias. Quam male solus ipse suas subduxit rationes linam prina et ossa opus habet, de additamento , ut inde hune eliciat sensum,

123쪽

pii si textus sibi relinquatur , omnino re quirit, ut supremus ilia honor ad Piesbyte. 4ium referatur. Secundo, curnam nihil prae ter Sacerdotium amplissimi illi Praesules Origeni tribuere demum potuerunt mussa tum Episcopalis vacabat Sedes Erant porro ambo Metropolitani, ierosolymorum alter, alter Caesareae utraque vastissima erat Provincia Si tunc u istud etiam demus, nulla vacua. Sedes in insequentes annos nusquam factus

est locus At Origenes numquam neque ab illis neque ab alio quopiam Episcopatu auctus est. Perquam igitur manifestuni est, Presbyter tum supremi honoris appellatione in textu. de quo agimus . in digitari . Denique , ut

quid circuitus iste, hae circumlocuties Prae-roγtivas Vremum honorem quae verba Patriarcatui, vel ipsi etiam Pontificatui quis posset aptare , cum potuisset uno verbo Episcopatum diserte exprimere, quod secit in re .sbyterio, ut antithesis inter Episcopatum ac Presbyteratum institueretur olla igitur praeroga, tuis , supremo honore unius Presbyteratus circumlocutio est 6 veluti quoddani epithetum, eo sensu, quem Supra aperuimus. Prodeat nunc iterum Eusebius excutiendus adhuc G lib. 7. Demonstr. Evang. trein celesia distinguit ordines , Ductorunnum , subditorum duos, Fidelium, a C thecum enorum . In quem locum sic ego Do-etissimus Episcopus cum nominis communi ne celesiae administrationem ad piscopos, Presbyteros, ac Diaconos, Ductores videlicet

124쪽

se . perspicue pertinere oe et . Ad hae e ille consuetum taediunt caussatus his innino , rari recusar imum e non ferre olfe cri-

sentem , minus porro Lectorem . Hinc paucis sese expedit Ludiores non paucos in exercrru, Imperatorem , Tribunos , Centia tones, infini- ros manipulorum Mefectos Beri sane quid inde Erro inter hos comparationem in im es , uno ordine censebis olivos Quis vero hosce omnes uno habet ordine λ Certe non ego , qui si Ecclesiae administrationem .Episcopis , Presbyteris , Diaconis . utiquo Ductoribus spiritalium Copiarum assero, neo ullam inter illos comparationem instituo ine in unum ordinem concludo Sed me nimis ad tuum se re care conia

queritur postos nec praeterereri Nil isopo iuperesse, nisi Directionis primarum,ma ni nominis umbram Solemne est homini saepius ad eamdeni calumniam redire, unde in me bonorum odium excitetur. Duos quippe communes locos habet, lanam Bulatam, eversam Episcopalem auctoritatem . Et si his vice simplici crimen dilutum est, non committam tamen , qui quoties eadem in . tenditur accusatio, quam brevissime respo deam . Qtii ilia meti rogas per Oralem curam in solidum a roto Praesbyteri poss-derici Hoc ipsum quod dicis nisi quod Episcopis in hujusmodi cura Presbyteri mi. obnoxii . Vindicandum Presbyteris jus fragii , o quidem desinitivi in ipsis tenera

Mus Conciliis, immo eriam in avsis Lot

125쪽

ωmaricis . Non de sugi , sed celesia ipsa largiente . A dissimo Sacerdotii nomine suo nomine Ponti Dei. . Episcopi miscantur,

ad implices Presbyteros coarctat , exclamor

quo nescio quid dignius de piseopatu infodie queat . O crimen inexpiabile' Nonne usu pervetusto solis Presbyteris id nominis haeret Fresbyteri nempe Sacerdotes ne additamento dicuntur. Ego porro non ad eos solum illud nomen coarcto, nisi in produe o Eusebii testimoni , satisque explicavi, quid illa complexio solae , quam hi in crimen vocas. His ita statutis, perge , si potes, Episcopalem potestatem directivam tantummodo appellare Nova ex Hilario suppetit xcursori meoaeeusatio in eo sita, quod dixerim, pene fumare Presbyteros , ac plaudere uia dictioni. Ubinam critne , utrum in eo, quod Episcopis Presbyteros pene suppares fecerim, an in eo , quod plauserima Alterum hoc falaum et illud vero culpa vacare nemo inficiabitur, nisi quis latine nesciat . Ego vero b eonfilio Hilarium produxi, ut apparea et promiscuo Sacerdotum vocabulo usum ad defignandos utriusque Ordinis Sacerdotes, quibus, ut a populo distinctis, cujus partes in obsequio sunt, sacrum imperium conveniat. Hic tu praeter rem ancelloti distin 'ione prolata, huc demum redis Susset Hilarium

id innuentem in generic Sacerdotum Ocaia

stilo haerere . Sed numquid ego in specifica acceptione haesi i qui promiscuum istud vo.

126쪽

eabulum e Hilario asserui Cur ergo me objurgare pergis, quod amplissima Sacerdotii , a Sacerdotis nomina , ubicumque cineurrunt , ad simplices Presbyteros coarctem,meonfidentissime in hos jura, praerogativas, ae cuncta, quae vastissim sunt Sacerdotii ani. plitudinis , deducani Nonne tu conlidentisssime, ne dicam impudentissime ista eonfingi eodem ipso loco , qui te arguit falsitatis Antequam Basilium arripiat Excursor, eo Ee congressione prima insigne mendacium Nos , inquit , impudentes audiemus a node-sissimo Theologo Nostr , it nullo mostonis te non deprehendamus. c. Ubinant, quaeso, in toto opusculo meo impudentiae nota quem stpiam nominatim inussi ' Sed rem ipsam putemus. Duo ego ex Basilio elicui . Primum presbyterorum προ βριαν. Quid tu adversus eam taces, satis laudas Alterum , praecepta a Paullo piscopis tradita , a Basilium eum Presbyteris conamunia facere, inter quae non ultimum de Ecclesiae procuratione. Tu isthae praecepta potuisse a Paullo dari conis tendis Diaeonis, immo ipsis minoribus Clerieis. Id it tibi assentiar, quid inde finitis eiec Potuerunt haec Diaconis , minoribus que letieis tradi. Tradita tamen non sunt. nisi piscopis, in iisque etiam Presbyteris ex Baslio. Sed si verum ainamus , non omnia potuerunt tradi omnibus communiter Clariis eis, ut illud de Ecclesae administrationes, qua in re nullae minorum Cleri eorum parotes. At praecepta haec medioeria quaedam, o

127쪽

νυltaria extrunt inscia metur id temporis conditioni , ut ex Chrysostomo doces certe nihil ad praesentem quaestionem Nos porro mirari vetas , si hic nonnulla admisceantur , quae Ecclesiae gubernationem evidentissime spe stant , quod nempe optandum sit, ut qui in Fresbyterum assumitur, par sit Episcopatui serendo , ut infimae clas-s Magistelli leguntur, qui brevi post tempore superiores possint Cathedras ascendere. Id quippe tibi etiam assentior , modo con 'cedas, Presbyteros interim usquedum Epi .se opi inaugurentur , cum piscopis, ac sub ipsis Ecclesiae gubernationi assuescere, ac Llos, quos Magistellos nomina , interim suo docendi munere probe defungi. Quod addis de eisdem Episcopis simul, a Presbyteris, hoe est in eamdem personam concurrisse ambos illos gradus in ordines Celsi id vix concipi queat in nihil novum dicis , quod saepe

chrys omum , ac Hieroumum pessime μή Fer interpretatur

A. duo Eeeleta Iumina Chrysostomum,

ac Hieronymum libentissime se accedere Profitetur no nymus eorum verba omni

128쪽

Io 3 auro pretiosiora reputat. Creditur Linmoetiam consido tanti Os pr. e ceteris habit rum , ut in eorum spem grati a minus vitilitigare velit . Chrylbstomus ergo nihil omnino a Basilio dissidet: nisi quod disertior iste est multo , ac vehementior . Epi-

acopo informato Paullum , ait, Presbyteris Praetermisiis ad Diaconos recta gradum facerem ejusque rei hanc affert rationem , quod inter eos non multum intersit . Statim hic oner, intento Igιro noratum ναθά Fresbyteros ι a Chrysossomo conferrι costis ι ratione vitae indituendae . Falsi te Chrysostomus ipse coarguit. Non in ratione vitae instituendae conferuntur. Sed n oneribus, quae imposita sunt utrisque ideoque eamdem vitae rationem tenere eos oportet . Quia non multum interes ipsi enim ad doctrinam in clesaeque Praesdentiam 'dinati sint. Non ergo , ut tu comminisc ris , Chrysostomus non multum intereta dicit piscopum interis Presbyterum, cunati terque diMina ordinarione a Populo ferre Salus , o Deo peculiariter mancipatus se

ceteroqui nihil minus de Diacono dicere potuisset sed quoniam ipsi ad Doctrinam QPraesidentiam id inati sunt. Hic eo loco es, ut elabi nequeas omnino . Sit demum isthae Praesidentia is sei copi directione ac regimine , est nihil , nis quod jussi iunt v rediantur , evadere non potes, quinin fidentiam , ni vis Chrysostomo obsistero vi agnoscas, ac confitearis

129쪽

Nonne praedixi , minus multo litis hie eum Nostro me habiturum Z Nam cetera quae fusiori alamo de Episcopatus divina excellentia egregie disputat ex Thomassino depromia, sic cuivis , mihique imprimis probantur is arrident , ut nullum credam so re , qui contra hiscat . De hominarum porro circa piscopatum sententia neque o nunc ago, neque vadimoniunt subire ii

ab Hieronymum ergo consulamus . Parum ut solet , mihi in illo subfidii eonquisitum affernat . t ego multum iri sperabam . spes fallae es t am quod Hieronymus as xit , ante Corinthiacum schisma communi Presbyterorum consilio Ecclesias gubernatas, id si iihil ineommodare, est , eum ex is prMictis pareas , quod Aposoli iis multis Ecclesiis fotis collocaverint Presbyter cur ergo tantopere me supra vexavit Episcopos, de Miibus mentio in Epist ad Philip Presby-ιteros cum ieronymo . aliisque interpretantem otia ver a vicinioribus Episcopi ι vel ab imis retesantur Aposolis . Sed si hi Presbyteri in eoifimunt Ecclesiam regentes

si vieinioribus pistopis, vel ab ipsis rege bantur Apostolis , qui Sesismati loeus asse

potuit, eum in sthismatis remedium unum Presbyteris praepositum satis diserte adirmee Hieronymus Fefellit ergo te eonjeelatio

tua . eum me id concedere suspicatus es

Contendo equidem post Co in thiaeum schismia antiquum non exolevisse morem, sed aliyec meaq

130쪽

' O ii eas rationes subduco. Nimirum ante schio sina regebantur Ecclesiae nullius sub ue oritate, Capite nullo post illud idem commune regimen perseveravit, uno tamen con

stituto Capit , qui schismati viam intercluderet uberiori praeditus potestate. νSed Nostro perpetua secum ipso pugna est. Ecce aliter , quam modo affirmaverat his de Presbyteris sentit Hieronymum gi

rum, ait , accipiamus illis locis , in vi. btis Cathedrales Sedes nonduin fixae erant tibi nil ιrum , i nulls ceteris praesidente omnis usque par aucto stitare infructis facitis

frequens fuerit ad soli ara lapsus . Non agitur, ut ajebat, hi Presbyteri ab ullis vicinioribus Episcopis , aut ab Apostolis regebantur Dormitare oportet hominem, qui usque eo incogitans est , ut nesciat quid ipse scriptitet Refrica deinde, quod saepius antea secto quaestionem de Episcopi , ac Presbyteri a pellatione . Quod autem , inquit, ex Episti ad Philipp. infert Hieronymus, eosdem dici Episcopos , illo tempore , ac Presbyteros e propterea indisserente , subdit , de Episeo. pis, quasi de Presbyteris Paullum locutum ἰcontendimus Hieronymum so tantum elle, quoa Episcopi inferdum Pressyterorum O-mine designentur. Hoc recte' atque resόν- reris quoque creaeatur animarum cura , carmunus aptizandi . . . . Sed hi non de resbyterorum Oisciis Hieronymus agit , sed promiscuo cum piscopis vocabulo: Proet

SEARCH

MENU NAVIGATION