Excursor castigatus seu collegia canonicorum cathedralium vindicata adversus cavillationes anonymi aucthore Vincentio Pesce cathedralis ecclesiae Aversanae canonico theologo

발행: 1800년

분량: 367페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

varum, es omnino dicendum . Est ergo alia via qua praeter Pontifcra in largitiolum ad jus sitffragii in ipscetiam Ecumeni eis Gonciliis deveniatur. Qitiaeniam porro haec via φρIehivm concredita cur. . Id porro quo jure jurisdictioni tributim est ' Non ei edo ei- Mirim ure chara fieris Sacerdotalis ipse tune quippe in Bullam impingeret . Certe igitur Ecclesiastica disciplina , libente eos

quibus animarum cura imposita est , in Sy. nodis desinitivii suifragium ferre. Et ecce mecum petie iste consentit Noster. Sed statim ex more, secum ipse pugnat. Ter

concludit, centum dynodo , a quos Leo vel re ortus alius inierarca ummas

quidni ille opi Presbyteros coegerine

in quilus judices sederint i , decreta coam csiderint , anathematismosciti ierint ius cr/u

ristri esce quot mihi concedit, omnia paul. I inferius ablaturus semillies isspondebo

.los conce)emibus , immo volent bus Stimmis

ilia Coneilii Praes distis Rom. Pontificibus ea,mnia pereei e . Maete , vir egregie , mul- tum te amo. Sed ubi nunc , rogo, illa alia via , qua pleno suffragio potiantur Preshyter praeter Pontincias Iaigitiones Momen. to abiit, periit , evanuit. Quam vellem vero, ut haec via tam cito non evanuisset . Hue enim melius se recepisset Noster Gregorium explicaturus , clud mad asylum eonfugisset suum, ad modestiam, ad animi demissi mem , quam toto Ponti ia- satus tempore miritice tenuit. Hanc quippe,

142쪽

ut ingenue eonfitemur. se iii ad distipli.

mm eo tempore vigentein, quae habet Gree uius referat , di incillime nodo se, quem innexu , expediet . tque ut in illo uno me eontineam extu i quem prae ceterisve rundum suscepit m Manduro, quod I eolior factuin M. M Gregorius , ive , usipse se explicat, suis , P/isbyterorum Iea Diaconorum κε scriptιoaιόνι rofiorat il

nulla invita Dialocties illud ego ollegi r mod inimis es , ae in auius Gloria esse

inc a qui em - Ηο --rium re Hor ira , i Pontifex mi ori mandarum refocis te nomine . ouod reabyterorum ersubscriptionibus desiturum . ivi id totidem verbis Arma Gregoriin oculi epns aendi sunt Presisterorum iuberinionibus. Sed ego dicam tibi, reponit, cui uiui hae forent subscriptiones , Facile aberrimus de ad clario processuum ea a crimiaesi hieasti. Qui , bone , id tibi de tuum innotuit M- nesas' scere eontra sed esto

. itane μυ--ti m. Sed tum maximo Provinciales Synoὸ sorebant, ubi istiu odicaussae agitabantur ae per rarae ad Pontificeio appellationes . Se quo evadat videamus Acta mitte atur . quorum faciles fulgarione

143쪽

rate folliratus Pontifex eaveris ' Egregie pro more tuo. Ereone Presbyteri non solum per te piscopi satellites, sed etiam tabellion Quid Presbyteris Ipsi Episcopi tabelliones erunt; nam non Presbytero

in tantum, sed ipsius Episcopi ibseria pilonibus mandatum e liter oportebat e se munitum . Quod si Episcopi in subseri-'ptione non vulgare quid agnoscis, cur non Qin Presbyteris, quos vides hie conjungi φsi vero ii uam se Noster dissorsit ac eo in sit, id enimvero ictum est in recensione testimonii quod invictum ex Isidoro petitur. Duo statim mihi objicit, quod nempe t seborum imitatus ego inter Helenae laudatis nes , vituperationesque hi quantem, in Isi h

ro primum Hieronymuni redivivum impense collaudem . Et si vituperabile id non est, . si Patri eximio egregium alterum consero, .menti iur tamen, ut solet ac mendacium e sola verborum recitatione patebit nonne uidetur ιό audire hic Hieronymum in

hujus octoris eripiis rediuiui in Ubi est hie illa impensa laudatiora Alterum , me Isidorum asserere duriuscule locutum, duri asserit Episcopis ordinationem Clericorum concessam , ne a multis disciplina vindieat

concordiam soli eret cum sit id a Divina lege profectum. Quid ergo ' Dicendum erat

Isidorum haeretice locutu in i Quis id ferret Ergo reverentia, quam Doetori debebam Catholicae rei ornamento , id a me verbum ea

144쪽

υrdorum de Episcopi potestate eur non προδra eadem hae caussa temus cum de re sόyteris loquitur Quia ni initum , de Epti scopis crude accipiatur in Catholicum Dogma impingemus , de Presbyteris , nihil periculi si i e his quippe hoc unum habet. illos praeesse, quod idoro cum ceteris Patribus commune est ut te non satis mirari queam , cum itum eri minaris rentιlitiam panicie Gentis indole omnia in immensum Prorrudere , er ampliare . Quo quid indignius dici potest. Sanctissimum piscopum, a Patrem meritissimum ex nationis ingenio Presbyterorum potestatem ad celum extu lisse , Episcoporum porro ita depressisse, ut haereticus audiat φSed videamus , quid Noster pro amolienda ab Isidoro haereseos nota satis insulse comominiscatur . Neque haeretices, ait neque in rivsvla Idori iactitio, uus uadi ve Saa Go Doctori consat honos . Satis gaudeo , sed

vereor ut eum recte piarges Attendamus di-

Denter ad versa CDoctoris certe, non tua', a sola propter auctoritatem tirique rivianam , quae fota proprie escenda en auctoritas: non enim dicit Iridorus auctoritatem humanam . Non attendo. Id quippe tuum est .summo Sacerdoti Iericorum ordinario e. ridiculam commentationem . nec satis dio gnam , quae serio refellatur Ergone sola auctoritas Divina ioc nomine proprie cense bitura Humana minus p oprie d cetur u

istoritas Unde id accepitu Quo vade, quo teste

145쪽

reste id afferIs demum ' mieumque Ius, M., .gem reperies, Divinum Jus , Legem inter-rrei eris , quin isthae proprie Ivia ,

est appellantur Nonne ex omniurii sentemtia Maetoritatis vocabulum generic uni ea in divinam, e humanam distinguendum ac pro re de qua agitur, dignoscendum , nulli divina, an humana intellie tur auctoritas tomnia porro in Isidoro humanam designanta lictoritatem ait enim Stim no Sacerdoti clericorum μά--ionem, o covecrationem

refer---, ne a mulio Mesem G σύ- visaeeata e cordiam Iouere , sca Mum e Merarer . Vides erte hie de disti plina ei de seandalis avertendis , de dissidiis compe- stendis . Nam absque iis foret, non esset ex Udoro uinino Meritot Clericorum ordinatio reservata . Quae omnia jus humanum. non divinum fretant, quod prorsus nulli obnoxium mutationi. Tu ipse superius α. .

hune sensum Hieronymi verba. . Mese si .,

Mureudine , interpretatus es. Sed quid ego η his pluribus ago, cum legenti satis conia 4 perrum sit, verba illa , propter auctoritarem, , non eo, quo vult oster , respicere, item,

se ad originem Epistopalis auctoritatis, sit bai divini , an humani jurisci quo si spere rent, dicendum fuisset, aue Oritare divin aut saltem auctoritatera sed propter auct mi itarem piscopo oneiliandam id demum

ρatutum esse ut ei ordinatio res. rv returo ramen, concludit Noster . Urique ιυμ

146쪽

inremmo a , ortii ordinarienem clericorum juras esse 2 ρι costatis , unde exoririar de Isiare, Mia Diycoporum Iupra re byteros emianentia , vam asservi aridentinum . 'Ergo 1 haec demum conliabunt, inti inseca pote state Episcopis erunt pares Presbyteri, ex. trinseca inferiores. Nem si quaeram a te cur demum duodecim Apostolis unum mpe posuerit Dominus ' ut eapite construi Schi- amaris .caso roliaretur , cum Hieronymo respondebis . Rectissime Apostoli ergo intrinseca potestate, characteres, postolatu pares ad avertenda Schismata caput accipiunt extrinseca ttim potestate majus ac Superius.

Quod de Apostolis dico , de Episcopo ad SS. Ponti heem dictum volci emnes quippe Episcopi intrinseco haractere Pontificiis

vesci ex rinseca potestate inferiores. Si dissidiis igitur tantum avertendis ac paci fovendae, non alia potentiori rationes, Episco-Ios Presbyteris faeis eminentiores inane partem accipis iis divinum potestate

intrinseca, seu charaetere pares erunt utrique citi risdictione dispares seu quod eodem redit , uiliciebat , ut in Apostolis accidit ad schismata compescenda , ut charactere seu intrinseca potestate pares essent, urisdictione tantum ex divino jure resbyteris praestarent Episcopi . Nunc sat scio , udietum a me expedias meum . Ego vero etsi a te male acceptus; quod duriusculam Isidoriani extus partem unam assirmaverim, cum integrum locum tit

147쪽

vi dimiseris duri euiam asserere , -- eo antona ateryretatione mouiandum eis in re dissidiui initiis esset abstinere, ad in . in iramen tecum gratiam . quod exoptas, laetam perlibenter , ita tamen , ut meum qualecumque judicium tibi subjiciam. Ergo se reputo Presbyteris eminent Episcopi jure divino, aeque ae Ecclesiastico . Divino quidem , quod charactere divinitus eoi senentur potentiori effusori, fecundiorique , ut non istim Presbyteros sed ipsos sui sim aes pariant piseopos. Humano vero, quod lieet nulla hujusmodi praestantia in Episc pali ebaractere eluceret divinitus.ndita, e sentque charactere pares utriusque Ordinis Meerdotes, eclusa tamen Apostolorum xemplo perdos'a, quos inter Apostolatu pares inaequalitatem jurisdictionis voluit fischristus, ut essensionum seminaria praei orentura adhue volint, statuitque, ut viii Stimmo Sacerdoti Clericorum esset Consecratio reservata. Magnun quippe sena per inordinatione momentum agnovit a celeua ad subjectionem dignitam eone ilianda semper enim Consecrato Parentis loco habitus est Consecrator Atque inde Patriarcha- tum, corchorum, e tropolitarum origo, a iura primuin invecta sunt, quod eum ab ampliorum urbium Episcopo ceteros seminim impostionem accipere antiquissima ex e suetudine eeteris opus esset Episcopis

148쪽

ta Hierarebia pax, eoneordia, Unitas. positis; aliquid lucis affudisse reo intrie istissimo Isidori bico ponit enim Jure Inviano, charactere ipso Presbyteris piseopos excellere ad hunc spe flare , immo ob hoc hara re totam rcfluere Ordinandi. potessa in Italum id is ineoncussum i doro progreditur amplius Q jure etiam

Eccles asti eo adhue contendit Episeopis μdinationem reservatam Prom aurioritarem uni scilicet conciliandam , ut divisones standala, ae Schismata avor inarentur paterna in uno auetoritate constituta , ab ipsa Ordinatione prognata, qua diversa inter se.

se membra mente , a Capite constituto arctius eqstinerintur . Id -- in hae

quod vero smilius mihi vi um sit. In XVII.

Neipitem suista se diu testatur Anonymus Noster, utium in hune locum, ubi de Conciliis a iur, iiquid commentaretur Ni: divino , si ejus haesitationem in eam interpreter partem , quod se a communi ioco, ab illo si abio, amanisaeostyicet,

149쪽

detur hari sentienti Antii advertebat porro,

in Conciliis eoach is Episcopos in suum gre-- ri Presbyteros accipere, uniffragivim illis permittere, subscribere ubere, regimen ilis denique sub piseopis adscribere. imis sese hoc argumento urgeri videbat , nihil porro adere se tomentosunt, praeter ia-mm Bullam perperam intellectam , quiuige poneret . Dubriabat ergo , num Oe vulnus, quod ne aperiri quidem poterat, tangeret , refricaret

5ed alio ipse dubitationis se caussam eo vertit . anum, inquit, ac fu er suum Imribatur. Cum en n omnisas retroactis Iae

unwn sum num priγoritum D me Hectorem . um quoque molis socopum arvis civitatisse, ur uno a te conisi ruto Ic binaris tolleretur eo A. Nihil rectius . Sed quid inde Iam conjequens erit, nullo pacis n-re Posse . quae uaro molimine ex Comitiorum clauoritare et coacervuυi parces, sodes: -- ne impetu omnia m a disjici aut cedo qua demum ratione id tibi onstitutum estiae erelisis enim admissis nesciremus . r.e Detiae , a Iubjecti e ear si copia horu --, a tuorum partes portores , cum H is consutas cap mendia fererones plurimorum Possi in contra rha obevorium uertis infrino, cui uitam a more vena relictum se

150쪽

arbstrivm , non retere, secreta recti me inceremius Satis ex linie . Atqui id nun

fuit, quamobrem a Coneiliis Presbyterium ad Epistopi latera constitueretur ne ei

more Ius agendi relιquereriar arbitritima somnia non ad unius ii Didii e , sed ad Canones Ecclesiae exigerentur denique ne PD-

testate sua Episcopi ubisterentur . Ea caussa Episcopalem potestatem hi se ea et

lis Concilia volueruuloonclusa. Qua in re illud serio animadvertendum est , non de

Episcopali hie agi potestate i quod Nosternumquam satis intellexit , sed de potestatis

usu , N exercitio, ut junt . Illa , utpote

divino jure Episcopis tradita, nullis potest finibus circii scribi , neque in illam uid tale Eceles . In him porro usum enni tici cadit , ac circumseriptio, quod suis legibus Concilia perfecere. Si in re non abis finiti ratiocinatur numquam satis laudatus Thomassinus in suis Resp. ad Notas eript Anonymi Sed hue demum ejus redit oratior eonfidere se , si quid in Conciliis fit in speeie versi hic, quae hactenus firmavit. namus hie. Unde firmavit Non certe est Conciliis , nam ista perat saltem non bicontraria fore; non ex Scripturis , inminullas produxit; non e Patribus , nullos enim habuit suffragatores . Ergo ex eapite, ε ingenio suo . h. id in alium sensum sibi non Incommodum , omnino aceipiendum Videamus modo, utrum ea voto ei res eo dat.

SEARCH

MENU NAVIGATION