Excursor castigatus seu collegia canonicorum cathedralium vindicata adversus cavillationes anonymi aucthore Vincentio Pesce cathedralis ecclesiae Aversanae canonico theologo

발행: 1800년

분량: 367페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

Exςmplari porro Iure Cyprianum Recipiendum esse, ipse tibi dux est. Ait nimirum: Instruis is Mendit Deus ergo non praeciapit: mox te ad vetus revocat Teitamentum,

de ad ovuin , ubi nulla praeceptione positiva factum imperatur. Ergone , replicas injusta ilia orae aut ,

ou.c natu/n i rastio, di judicio non fuerie examinata QMd me interrogas Cyprianum3nterroga , apud que ni res cst hisce conceptis verbis . Vide, qua via elabi possis eerse tibi totum exedendum est. Commendas Natalis pietater pira illa sua partis lone distributiva. Bene sane gratias tibi credo h biiurum illsim ingentes: nam non facile nisi per iocum , o timendas . Quid porro valet nova Ii haec tua interrogatio mihι ne juris Pleb concιιLat tu rarium ci Duc Vis tertio jam audire , P; et i jus ex veteri disciplina fuisse , ut ne pastorem invita accipei et ideoque ejus expetitum suffragium: qiis in lectione Matthiae uiui patum pri. I O , non inodico deinceps temporis spatio ina cci Jia i linuis . Iam nunc explicaturus Cyprianum nonymus qui in niodice illi

ctat illum nempe de ure coire essisse suo ε plusculum suis detulisse Presbyteris . laee vero satis, supestive superius occupata itat,ue cypriani testim, ni recensentes eamdem Nostri sententiam acrit: calligat, litius . Interea vide, quid invenetit, ut ex angustiis evadat, in auis cruriani vuιbuu uno eo

102쪽

Ciectus est. Aiebat ergo S praesul de ortu,

nato, ac Philumen restituendis , non nise

se solum illi rei judicium dare, cum multi de Ciero abessent . Non potui , inquit O siet pleni ima vox es , urbi em me conminuam adducere , Q reponerem , non Possum;

vel ii te morarem , ne nimius esses in bris versandis , responderes , non offam. Quis ea, olura haec putaret accipienda impotentia Nunc accipe. Si propudiosum hominem O gares in libidines proeli vem , uti se contineret, reponeret ille non possum baccipereane id de ab soliua impotentia, ait potius demorali Illa nimirum abso lita dieitur Impotentia, in quid sive physice, sive moraliter fieri omnino nequit. Cum invitatus a te re pondet, non possum, cum illud verbum studiosus ingeminat satis ipse agnoscis, non de absoluta, sed de morali loqui impotentia . Si ergo in ea, quae a nobis unis pendent, cadit moralis ista locutio non possum quanto magis illa, quae partim a nostro, partim ab alienupendent arbitri, Non poterat Cyprianus quia ex temporis illius disciplina solus non

poterat . Sed urges e Cereriam alere ars in

mearum , i Cypriano volenti iri et CD-ras Id demum quaeris Et id dabitur, non in Cypriano quidem; nulla pini tum DP portuna se dedit os casio sed in Eligentis Pontifice Maximo, eui restitit Clerus , o

Pulusque Rom. veritus , ne Petri Consti it titii politaria haeretici hon inis acciperet Pissolas . De hoc iterum insta.

103쪽

solitarius ipse Cyptiacus x prolui illa ,

ipsum me j hibere provisoriam esse, non de. finitivam ac verba Cypriani huc facie inita adtexui. Anonynuis Noster eumdem olit uiri sensum suum benignitatis , indulgentiae

hic nos vult accontodare uis jus litandi , o soluendi velis bcopati potestate re morum. Certe characto Epilcopali , perinde a Sacerdotali inhaeret ligandi , atque solvendi potestas. Potestne , amabo, aliquid Ecclesia praescribiar Episcopis, ac Fresbyte. ris , quibus huJus potellatis usus Sera turrit cui pr.eceptioni nisi obtemperetur , usus hujusniodi inhibeatur Id nisi in iaciaberis is quod sane non pote, o concedes etiam iulaeso ligandi ac solvena jure potuisse Ecclesiam Episcopos ubere , in lapsorum re--, conciliatione Presbyterii consilium adhibere. Mones me porro , ne ad lienum sensum detorqueam, quod Cyprianus aisirmat de impo/itione manus Epijcopi Clerici noscilicet reponat aliqui , inualide Diaconos

inaugurari aceruore , o PressFrerorlam mauus imponentium cum Episcopo praejentia de sit. Nil periculi stri nam piae ter te nemo

id est umquam repositurusci norunt quippet Eruditi ad unum, hic agi de impositioncimanus reconciliatori , quam moras erat per Clerum sue te abyteros una cum Epi--sicopo aeri. Sed an incipit Noster labasceres in care ient qaam si non et ne descendit, inclinat

104쪽

' grsaltem mam eum dixissem , Cyprianum imrestituendis lapsis, Clari sui oblitum mini.

me fui me ea disputat, quae non modo sinon qtra quod esserie ipse ad rem faciunt , verum etiam rationes suppeditant, cur emum Ecclesia omnia multi ommunicatis Consiliis ab Episcopis, a Presbyterio expediri mandaverit De ιipiendis,DU , ait, nec inrer

Episeopos aec inter Presbyteros congruebars Ergo Presbyteri e illis erant, qui super hoc consultabant Nimius in aliis rigor

alios nimia tenebat indulgentia ita effieien- idos omnino elamabant, ἐ-ictaas alii satisfactiones decernebant a tu in tanta re solus pronunciasses Nec quia Romame, quis aliarum

Ecclesarum sensus esset, Uigenti is explo- συροὶ Maete , bone vir macte . Quid aliud hie nos doces si rectissime per Canones

constitutum, ne unius arbitrio res graviores Permitterenturi, sed ollatis Consiliis potius gererentur Prudentiam eamdem vis nos animadvertere in Clero Rom. cujus consonans incomparabili Cypriano exhilarat texesponsio ad eumdem lacer collatione consiliorum cum se copis , Presbyteris , Diaco

nis , Confessoribus . . . . ad antibias Laicis Vsertim tractare rarionem Scire, pergit porro monet Gerus in Aquiro, nam cum deci

Horum aussa in diversas iretur sententias suid facto opus esset . commvni consalilire

consti aequum videbatur, ut decisio cum pia se exciperetur . Ergo tunc cum plausu decidia demum accipuur, ni communi Cono.

105쪽

Salio , quod facto opus , constabilit pr. ADque huc sane digitum intendi cui Ecclesiastica decreta tunc tibi firmitatem vindicare asserui, si plurimoruin sint conseqsionentia nita quod perinde est, ae s dixissent tirnias esse Ecclesiasticas leges , in quas plurimorum consi, ira consensio , quod tum facilius illis adhaereant lub ili , cum ipsi sibi eas latuisse videantur Ex quo non sequitur in subditis me legislativam uani potestatem agnovisse ut minime te ad conturbatione ii inclinantem opus fuerit Gratiani fiat vel te recreare, vel milii excusationem conqui

rere .

Sed illum rectissime disputantem audire perg Inu uitissim*m piae Matris Ecclesae Diritum poenas aererrime descendentem etiam ejusdem in promoυendis ad Saerps ordines Luerentiam attendit. Quomodo tibi, quaeso , Spiritus hic locutus est , nisi in Sacrisi qui prostant , Canonibus Non mirat vimur

subdit Maonum Cyprianu*m , aliosque etiam sequentibus seculis Discopos , tibi de interae ceno eradum esset coaetmunione , rantam rem nolwsse Hos solitarios transigere . Eumdem scilicet Spiritum secuti, 'Ri vel per Scripi uias, vel per C nupe loqueb*ntur . . Cur risque nullus ait leo discussus , ut loquitur

e.an o acri. legibus edoeti per plures dire

106쪽

8a furi examinari , Nihil aptius, nihil concinnius , nihil verius dici sterat ut mihi jure doleat , quod hisce e principiis pessini concludat iri hunc nodum: Non ignorantes ceteroqui suum esse ad desinitivam fe rentiam procedere. Nec illa ruesbyterorum praefentia roboris aliqvid sententiae addebat sed ad Iolemnitatem, oejusum quoiue terrorem

ine enerandum erat non mediocriter mortuo

na mic certe homo ad insaniam nos adiget. Ubi , amabo 'auditum est umquam ab alio crimina disicut , e cani inari , ab alio decisivam pronunciari sententiam' i ad I piscopum spe stat sententia definitiva , nonne oportebat ipsum discutere , exa in in reci lias qui potuisset re ste pronuntiares Si porro is eum Prςsbyteris discutir, examinat quae res judicium praecedunt cum Presbyteris quoque definit, pronuntiat. Quae animadversio illud etiam imanifeste refellit , ad solemnitates scilicet nudam , vel ingerendum

terrorem Presbyterorum praesentiam adhibitam . Nam non nudam praesentiam exhibenthi Prehbyteri , sed examinant D .im , ac discuti lint mox ad mentem redit i δε- a Ordii aDones quod attinet , rilissimum pro AI fuit , eos ad Ecclesiae mini erium Mociscere , quos Presbyterorum IUDICIUM, O lΘsis TESTIMONIUM probaret. Quare ergo, paulo ante , mecum hac de re acritercoia certasti Nonne tu ipse, uti nos Natalis

docuerat, in lem judiuium , in lebe testi trionium agnostis ' Cur tantopere in cleis

107쪽

vandis argumentis meis, Plebei mihi sent.. per obtrudis , ut in pari conditione, re- ,hyterii, ac Plebis praesentiam esse obtendas ne bone , istud tuum memIneris, ne Saepe mei eeod a crambe Lectori incommodare coeas. Sed jam totius dsputationis cardinem ipsum ampetit Cyprianum, jebam ego hi ausin di Disciplinam ad primaeva revocare post 1ica tempora. Ita an . Quid tu benignita ia is Magister Nis Cyprianum entena inter- erHarione accipias , seide a progrediaris Egone , an Cyprianus ipse Sed quo progredior, sodes 8 Erro divini mandati ρων ricatria Ecclesa, qui a illa disciplina reces. it ore Cypriano , his in hujus benignas incidisset manus, qui illum comiter habeat, a comiter trae et Verum nil suo opus est interpretamento, cum satis compertum sit, quod 3 jure Cyprianus accipiendus sit, uta paullo ante uberius edi Drni . Ne ipse M. ne dissentit Nec adus Martyris , inquit, Iiorremus Fata ad divina mari eri rem

hanc rcvocantis , cum non omnia, Me Chria

runt inelusa rigore mi ipse ergo cius Mexemplare niutationi tamen obnoxium agnoscit eii tantas pus erat de mutatione

trage dias excitare ' Illi, vero difffiteri non voterit ma nam in Magisterio divino Chris ι, inpostolor ala inici M.

108쪽

de me altius iasvetentem inrueri, fg sitae enitnitaria oblittini acerbi ime adversarios excipere sibi videtur nonymus. Hi

minus, nihil ab ingenio alienius meo nihil in verbis meia, unde liceat id eonte ctari. Noo ego cum illo apud Terestium 'o Caelum, O terra , o maria Neptunia sed tantum ala enitet Iairi me aut , ut levius dicam emere Frmar eontendo benignitati scis licet dandum , non disciplinae tune vigenti Presbyterii eonsulendi necessitatem Sedio vi quid rei id demum sit i noluit uelani dictum perdere , scurrae iiiiivgm Luciani o Iupiter irata H iaci ratio te desituit . Sed vi deamus, utrum nostrum destituerit ratio nam gravissimos Theologo in ontrarium abeuntes si cui praeter ipsum sint. cer

te non laesi, D eorum sententiae falsitatis aut temeritatis notam adpinxerim; nam nihil est in singulis ab omni parte beatum Ergo ego , qua ratione id insituri meu&riter Cypriano' tribuemus cum Cyprian ii e testis sic, hoc item Romae uvae siccle sarum insa es amplissimum , obtinere quae in E quis dixit in viariter Cypriaao id insiturus moris vendum An uno Cyprianos ruaec seri r ρα rege Eceles At Discreos omne illo operbi. tumore insa ros is picas eris , qui nihil cum Presyreris suis communicatum vellent , folo te Mari fros in Israel Ia areat 'avllius se consu latere pro iterentur L. . . Non erra Intvlaris divino illo fuam Ecclesiam regendi more

109쪽

cyprianvs fvit . Praeiverant δεμ alia quamplures . N Omae Cornelitis non dissmili arte Ecclesiae clavum regebat . vis non Firmilia. num lavdibus ad coelum ferar civi per in-evus annos cum Episcopis , ac Presbyteris in unum convenientisus , sedulo quae cur.e Iuxcommissa erans di pici ac, si quae eraviora essent , co-nvni consilio diri oerentur . tias esere Cornelium , has es Firmilianum Cypriani socios nec poterat sapientivi, Daviu/que res Eccles publica ructari. Vide qua ni mirifice mecum convenias, ut praevaricatus caussam et adidisse mihi videaris . Nam quid hic restat, nisi ut illud , satis quidem tralatilium, sed huc tamen apprime iaciens, in te intorqueani . Quod Romae, quod in Africa, quod in Asa una deest America nondum quippe jam innotuerato, quod apud Principes

Ecclesias receptuncest, id vere Catholicum. Q Ecumenicum. Non ergo unius, aut alterius Antistitis pietati is humanitati adscribendum est, ut convocetur ad res majores Presbyterium , sed disciplinae eo articulo ubique vigenti. Merito ergo Firmilianus necessario id feri pronuntiat merito conceptis verbis a Ecclesiastea disciplinam refere Cyprianus . Dicit expectare constium , ac sententiam omnium nolle praejuscare,' o

ius rem communem indicare non audet.

Quid attinebat porro , ut scrupuIum mi adimeres omnem aditioner me, Ioqui Fir milianum, a Cyprianum se Conciliis pi- ς'Porum. Hoc paeto serupulum mihi potius in

110쪽

Conuontistis resineros etiam Quin non abnuis; idere e Lusirm is in ι ιtiano a CyprIano, aliasq. Recte faue. nain negari non potest. Quae ergo in his conventi. hus Presbsterorum partes pinos ab Epιsco Fortim ore subdis, ensere mihi uideor υιὰ re. Ubi sunt ergo Theologi illi, quos an Synodis etiam in cumenici, sussiugium Do-eirinale habere superius a istinabas ii tam- ouani Disobsi Matisris adhaei en , non ad Concilium, sed ad litterarium itidlim conveniebant . Praeire illos i Episcopos ), flos

Presbyteros. fideliter. Quid si mnosius quispiam riuid si Saniosa tenus praelSsent . pecudum more presbyteros sequi derimum te auctore oportuisset y quae somnia quae deliramenta cuinam id hac leniis homini sano in mentetii venies Et pergis adhuc λο sensu aecipiendum Liicium Uissem, For. ιinatum Felici imum non fotis ρι-ycoris iudicator sed a Presbyteris ' Γιaxonis , nisi plura optatis habere vetim , Diacono PreMyteris pares sicere . Ο om parationen insulsissimam Sunt ne Episcopis pares presbyteri sub ips judicantes Quo mod erunt ergo Pressi teris pates Diae Otii. sis ipsi sub illis 6rdine suo judicent' diu minis omniti in Ordinum ciere studet Anti-nymus et Episcopi Presbiteros pares me feeisse toto spiritu huc usque lamavi tu linc porro Piesbyteris infensum reddit, quod iis Diaconos aequare oti tendam.

SEARCH

MENU NAVIGATION