Commentarii critici in Thucydidis octo libros

111쪽

umσθη - . Colon Post: eoire haud dubie est tolle dum, ut iam Abreschius monuit, ut haec verba cium illis: ἐπεὶ ἐβ-σθη - ohaereant. Verto Illud bibo, ni Mn P, in illo rerum ictis, icut adfuit lib. I. cap. d. in verbis : καὶ ἐν τουτφ τι- τροπὴ μαλλον ήδη 'Ovε -- ,

In verbis antecedentibus: Vπλεώ- τε απέθανον αυτων -- octo codd. ordine verborum magis consueto legunt: bλειστο τε αυτῶν ἀπέθαν' - . In verbis: Toυστε αλ-λατρίου νεκρου ἐσκυλευον καὶ του -υτῶν νηρουντο -

curn aliis octodecim libris etiam Vindob. omisit vocabulum: αλλo latio. Quod licet assim adhuc defendo. rit, tamen cum Abreschio eiiciendum censeo. Nam infra libro, c. is eadem verba etiam sine illo additamento leguntur. - Denique in verbis: πλὴν κε ν, υσἐματωπον χη δυναμενοι ευρειν - codicum plurimorum auctoritate, ouibuscum etiam Vindo consentit, legendum est: πλην δυο ν, υ ἐγκατελιπον, νυ-άμενοι ευ--ψειν -- sicut etiam linguae Graecae consuetudo postulat. Eodem modo cap. . . emendari debet dvo i OGA:-ν , sicut ibi praeter multos codices etiam Scholia tesegit. Vid dicta ad lib. I, c. o. Cap. 66. Uctois si 'A να retia pθώσιν - . Septem radides Aug. Caso Gi Mosv et tres Parisa legunt: se croco quod more Thucydidis eoi praeferendum. Cone. dicta ad lib. Iv, cap. s. Ita)lib. Iv c. gi, in verbis: A reis o τι ξυμβῶσιν - ex codd. Postulant lectionem: μέχρι ι - . Etiam ira lib. V c. 26, in verbis: με-

νισθύ, ν τε αρχ ν κατέπαυσαν -- sex codd. veram lectionem: μέχρι - Hie tuentur, et eodem capite in

verbio: καὶ μέχρι o ε λεύDiσε - octo codices legunt: μέτρι υ . In verbis: A κστα ευ-- δῆθεν λέγειν - Mndob cum sexdecim aliis libris exhibet: κατα ευνοιαν - λέγειν - . quam ieetionem non reiicio, quia illud: t lata in particula antecedenti ere expressum. In verbis denique: rarae cr-- αυτοι ειη, σννι - α ---αι omnes offendere debet forma minus consueta vel hi:, δι ανι ι. Quare eius loco recipienda est lectio duodecim codicum et incremστα, δρανα

112쪽

νώε οἰκήτορα ἀπο παντ- έσμν το χωρων --. Magna est inter interpretes dissensio utrum h. l. Plurimoruin codicum auctoritate legendum sit: obητ ασ. an emen demus: ἰκητορεσ, sicut etiam quinque codices exhibent. Licet negari non possit, verboruni ordinem lingvae Graecae legibus ita constitui Posse h. l. ut voca. .

referatur: tamen illud: - πάντων melius connectitur cum lectione quinque codd. olatrem, et alias, inpri-inis in vicinia istius vulgatae lectionis: tavroove, non idoneum admitteret sensum, nec haberet es nam, unde penderet. Iam sensus horum verborumaerit ipsi Accimetrae recing m incolae ex omniblis aucte terrae maeis congregetti Scholiastes taαστη πολε- - - να-- genuerunt iant regionem. p. I. Ποιησάμενοι μεντοι πρ- 'aelove reserav- βεβιμότητα, ἐκ των δυνατῶν, . ἐν περὶ γα νε--oν

tationem cum Duxero longe illi exaefero, qua Chii dicuntur ab Atheniensibus hanc pacta conditionem sibi expetiisse, ne quia in eristino suae ciuitatis stratu innovarent. Nam cum Chii nona monimenta Atheniensium iussu demoliri cogerentur, non verisimile est, eos Atheniensibu tales pacti conditiones scribere potuisse aut tales ab Aineniensibua esse admissas. Praeterea inad: ἐκ των --ἀ longe melius ad Chios quam ad Athenienses refertur. Nam in Atheniensium quidem pol state erat Positum, ut Chiis a cerent, sed Chiis nomiam facile erat, ut omne rerum nouarum studium inter singulos ciuium suorum excitatum opprimerent Pomoverea: Mis o -- - verte respondent antecedem

tibus: τὶ νεωτερ-ιν; quare etiam simili sensu de rerum nouarum studio sunt explicanda, cum inprimis illud a νε---Plerumque sensu malo adhibeatur, ut Thucyd. lib. I, C SI. Harodot. lib. v c. Is ideoque is Athenienses iterum dominosmimis apte pomi referri. D-

113쪽

que verea: περὶ - , si non ad Athemens , ut equiis. em adfirmo, sed ad Chios spectarent, ex Thucydidisconsuetudine potius cum a-- essent coniuncta, ut legeretur et M -- -ου; sicut infra cap. 5 et alibi occurrit Cap. a. 'ANMσσαν πόλιν, μη ν δικησαντε -- octo codices legunt ouδ ἐν ἀδικησα-- - , quod Pram, sero quia eo magis in uniuersum adfirmatur. In verbis: καὶ τ αλλη παρασκευὴ ἐρδίω - αυτη ορμώμενει-- quinque codd. Pariss Vindoh. Casa Gr. Aug. legunt: καὶ τῆ αλλη σκευν -- - . mavorinus illud: σκευὴ explicat vocabulor πα--- Cuius significatus exem-tia etiam in Thucydide occurrunt. Ita lib. III. c. s aridatur: - τώ--ωλών θ - σκευὴ,νιλῖ -μενον - . Aperte autem nostro loco vocabulum: λλ. ad naues refertor, quarum facile instruendarum modo mentionem iniecerat. Quare sub illo: σκευὴ h. l non solum nauium armamenta, sed ipsa etiam militum iis impositorum er-ma intelligo, quibus facile Lesbum adgredi possent Les-hiomni exules. Si illam igitur interpretationem sequimur, admitti potest haec nouem codicum lectio. - E iam in verbis: κα-σειν καὶ - ἐκ 'πε μ -τωλι ---λίσματα χειρώσεσθαι --, recipiendam censeo lectionem: rολίσματα χειρώσμσθαι , quam cum vindob adhuc

sexdecim libri proferunt. Ad lib. I , . ai, iam adnotavi Graecos saepe tempora diuersa inter se copulare et adiristos inprimis in infinitivo interdum quoque futurorum loco ponere, si verea opinandi praecesserint. Infinitivi huius loci pendent ex illo a Wαυτῶν διανοια. Cap. l. DV mi Pr-μενη ολψον μέν τινα νον--εστησαν --. Magis'mm lectionem: μάχη γενομένη - septem codd. Parios et Aug. adferunt. Haud

dubie etiam vallae liber et alli eodin iis legerunt valla

114쪽

legatur orα καὶ G -- , -- ouam quoque duo eodi ces Reg. et Aug. consimant. Seci Gallius etiam h l. nihil de Letionis varietate in illo codice Reg. adnotauit. Cap. 56. μυ--o περὶ κυρτυναν - oo φίαν - . Septem codices legunt: πεοὶ Κοτυρταν, cuius verae lectionis vestigia etiam in hephani libro deis

hibus occurrunt. Unus Paris scripsit Romτυρταν - In verbis ultimis n- - ἐκώνων γνώμην αἰεὶ στασαν - non solum, uti iam adnotavimus, legendum est: αεὶ, sed duodecim quoque codd. exhibent: στα . Cum iis alii consentiunt, qui mutato ordine scripserunt: --σιν ἀεὶ --, et inde tandem vulgata lectior εστασαν fluxit. Mihi quidem lectio: N ἐστασι, non solum Propter Plurimorum odi m consensum praeferenda esse videtur,

sed propterea etiam, quia Thucydidis aetati qua haec narrauit magis Perfecti quam plusquamperfecti notio est adcommodata Non enim dubitare licet, quin iliis adhuc temporibus, quibus haec scripsit Thu Tdietem magis dediti tuerint Aeginetae Spartanorum ciuitati.Cap. q. Καὶ αυτok τῶν Λακεδαιμον- γρουρα μί- τῶν περὶ νωραν ήπερ καὶ ξυνετειχιζε, -εξελθε. μἐνειο τε ορ υκ ὴθέλησεν, δεομενων τῶν ἐγινητῶν, άλ αυτου oc Aecitare ureo m- κατακλείεσθαι - . Lectionem difficiliorem obae 'θέλησαν, δεομένων - , quam sexdecim codices exhibent, etiam Duherus non improbat et inprimis tot codicum auctoritate est recipienda Eadem lectio etiam comprobatur verbis sequentibus: αλλὰ ανου κίνδ- ἐφαινετο. Nam aperte Plura- Iis numerus: brorum ad aliud , θέλησ- refertur. Sed

plurimi codices pro illo: Aoi, adferunt: ἀλλ αυτ opeaeissimo , quo bene ipsos custodes respicit periculum metuentes atque etiamDuheri sententia est praeferendum. Cap. 6 i. Ibi rh υδέπατε σφίσι κατά- ξ ιμ--πον προσβοηθήσαδι- . Vindob et decem aliorum codicum auctit t. e legendmn est rela .e voenis reor vitai sicut iam Wassius suaserat. Facile in aliis codd.excidere potuit media syllaba vocis et oυδεπώποτε Propter similem, quae eam excipit. Cap. a. 'IT &-λε ε τυ ἐστὶν ἀμ νε ει τ' - ἐναντια, υν ησυχ α μάλλον ή -λ eoe . In magna explicandi huius loci difficultate, sicut omnes interprertes fatentur, coni aemoranda aliorum interpretanda e

115쪽

pm-dandi ratione re,drsedeo, pila mihi non persu serunt. Sed magni facio et uni se veram habeo in hoc loco nistemaheri ingeniosam distinguendi irationem, ut

legatur il δοκε τε, M v - . Tunc enim illud A, Iaptissime ad verba ora si-χω - παυσαι etc. refertur, et amicula G, quae vocabulo dolere adhaeret, optime respondet particulaea re in verbis ara raoσα - -- spicuae quae alias nihil haberet, ad suo respiceret. Ceterum adhuc varia unt, quae homdam huius locidietionem, aliorum tamen locorum exemplis non desti tutam, testantur. Nam eos illiud redito pinno sequitur infinitivus cum nominarino coniunctui et iura - πα-ι, et deinde infinitiuus cum accusativo: καὶ χειν τη- εἰρηνην. Constat autem, Bud: ακεὶ, sicut Latinum et νι tur, utroque modo confisui posse. Porro, G παυσαι ad: τα ἐναντία, V ξυνδιασώσαι ad. ἀγαθ- x rei

debet, quod priori tamen loco positum legitur, etiam illud: παυσαι, hon priori, sed posteriori lore deberet easspositum. Demque ad verba: καὶ τα τιμα ex antece diuentibus: υν ήσυχία μελλον - particula ova repeia'

dehet, ne interpretatio huius loci sensu plane conis e

quo ulciscendo cogimur foedus inire , ed, si is hoc nobis contigerit m risu foedus aliquo ulciscendo ineamus tamen emim,r inimici, simis ea, cimici, e sis qui . Autibus non i-l, inimici. Ita mihi quia dein huius Ioel difficiat s aletle tolli videtur, si verba raeuos Ai - - r. rνόμε*α nam ita legendum est cum vindob et aliis undecim libris Pro vulgato ''o Ah.αγ

116쪽

Oεὶ, vae iam proh - - . iamiam ieeti mem quom Ga ui se utur, qui vertit: at vim . emPer. coniuncti Wopusiothirema. amus ad eandem codicum lectio inma is vi dendiim si pici iubet illud raraesaeno, quodataram aequitur in vestis: si is aenis dii ovummis MMusionαι- θα - . . Simili sensu haec particula re adfuit lib. I, c. 22, in prias mel. τῶν. - ---- - - - imia apem 1 ιν , dicere, ime c*mentane de eo , -- emPvi De vario temporis interuallo Praesente*Quermis. -- Quare non amplius dubitare licet hoc loco e illa lectione codicum reemienta. Etiam infra lib. IV, cap. 63 ita verbis . άε. sera rvm -- - ,σriora m-Fricali eεε ingratan optimoram codicum auctoritaten o illo: ii legendum est. Plura de huius Particu- lessu ad eundem locum Duxoriis adnotauit.

hac lectione recipienda sui in se bitandum eas cenae

117쪽

Plenum est hoc anui locorum, me interpretum ingenia vexaravit. . Verba moao allata Bauem de antecedentibus esse intulligenda censet. Sed geouentia potius sunt comparanda in m haec duo, qua rasidas sibi con modum quodd in allatura esse putabat, and dubie in

eo erant Posit , ut hostem ad pugnam prouocatum non Prius lacessendo periculum ex facto pugnae initio oriturum euitaret. 2 ut in Megarensium animis , si At meose aibi oblatam detrectarem pugnam, de victoria ibi vel sine proelio concussa opimonem excitar--- In verbis vexorbi, ru A rναι- ετάξαντo non Ahveschai Heumanni aliorumque sententiam amplector, qui longa parenthesi verba me, 'αι- et r. ab antecedentibus o Dei Inrevi separant, sesteram Bauero potius consentio, qui comma post M. -οι collocat, ut haec verba vertantur: cim Megaremma, imi Athenienaeo, d muro longo egreεε aciem militum quidem instruxerunt, ed Pugnam Ouoque nomino erunt, cum ini m. Atheniendeo non reuerent. Non enim verisimile est, Megarenses, cum Lacedaemonii, eorum socii, pugnam praepararent in muris inclusos mansisse. Iam post verba Atiuntio-- puncto distimgaei debet, et verba: λογιζόμενoι - σὲ ἐκεινων στρατη etc. ab antecedentibus separata, de Atheniensium ducibus

ita explico, ut Rud: ores mos pro verbo finitor norD - Positum putem, sicut et Graeci et Latini sexcenties participium lom verbi finiti usurpant. - quod vero sentipturam: Is sic in hoc et sequenti capite attinet, eadem editorum inconstantia animaduertitur, quam

de vocarido: Πλατα- in cap. S lib. II; et cap. 2minium, obseruauim . Nam supra lib. IV, cap. 66. vecto editum leuetur: iter e . - . . Cum itetur non ait erisimile, Thucydidem diuersis locis ariam eiusdem

vocabuli scripturam adhibuisse, cumque etiam nostro et et etsi capite plures bonae notae codices eandem linctionem Medi tela tueantur, ea quo e vulgata ioco erit recipien . 'de odo etiam cap. 1οs octos dices lectionem Isbas et tuentur. Conferantur, quae, ad lib. V cap. 1 os de eodem vocabulo iam a notavi. di quod maique verba attinet: sit tactv πάση τῆσἐννα-

118쪽

minus consuetum fit ut repentina rerum mutatio a g

με - dicatur. Praeterea illud additamelisum: ἐκστα-σεω in nostro loco l*nge melius ad lectionem: bo sivquadrat, et plane separatum manebit a reliquis verbis... lectionem vulgatam νεμομένη retinemus. Denique 3 tis adparet, quam facile librarii utramque ieritionem: γε-vo Asti et Duo usin commutare potuerint cum inprimis illud GDκένειμε, quod statim haec verba excipit longis maiorem huic vocabulorium confusioni occasionem prae heret. Etiam Vallae liber lectionem: γε- sin exhibuisso. idetur lvam vertit hic atram ex redolane aemια - . Admitto igitur octo codd. lectionem: γε- νη --.Cap. pS. - ον εἷνάι μηλώσπερ τα υναια, ἐπὶ τ' Σαμφθένηται. Duxerus 3 lib. III, c. I et c. a. recto defendit lectionem: - ναια, quamuis in Stephanoae urbibus hoc oppidum adpelletur alis. Sed alia

interpunetione haec verba eunt distinguenda, ut commatiost ' ναια sublatum potius ante rem sis collocetur.

Nam ad rismo intelligindum at x divis ' Πταν om. Cone dicta ad lib. III. cos. - Etiam in verbis: L

119쪽

necessariam in hoc loco desiderabit. Cap. 8o 'Aτοίμων ντων τρεφειν τε καὶ ἐπὶ fitano στάσει σαῖ ἐπικαλουμενων - . Vindob cum aliis otiodecim codicibus articulum: b, anthe inoστάσει omisit. iuare nunc, sicut in alias locis q-m plurimis legenia um est: καὶ - ἀποστάσει σφα*- . In verbisCκαναμ των Πλάτων βουto asiois oφάσει ἐκπέμψαι - Scholiastes ad GDυλMusio. suppleuit: ou Aακεδαι- Aoνωισ, et reliqui interpretes eius explicationem ita sunt amplexi ut illud: ακεδαιμον - ad ovλο--- referrent cum potiua ad D respiciatur, et haec: - Λακεδαιμονlam debeant explicari Poterone Loce monii. Nam tota oratio contexta aliam suadet interpretandi rationem. Aperte agit hic locus de Helotis, quos Spartani, si sponte, facta libertatis promissione militiam

aerarenturos esse professi ement, tanquam rerum noua-- myidos clam e medio erant sublaturi quare hic locus haud dubie in mendo cubat, et lagendum est aeriae

120쪽

ximis locis praelare debet. Cone iam ad lib. III, c.

et lib. Iv. c. 55 . c. si et C sa. - Ver ab eo- αξιουσιν ἐν. - πρλεμ- εμνήσθαι σφίσιν ἀρι-- Diodorus Sic Bibliothmeruisti lib. XII. c. 6 , ubi doli a Lacedaemoniis excogitati mentionem iniecic e dicac

Puncto Post ἐλευθερωσomo sublato pertinent. Nouuperiodus iterum incipitricum verbis: a προκρίναντε ἐσδισχιλum o μέν ἐστεφόν-γα- - Iam quaestio oriti R. d quos referri debeant verba : καὶ - ρυαντε - Bauem Midem ea de Lacedaemoniis, Helotas separantibus, intelligit. Sed antea iam narrabatur, Helotas semeti-οs, at qui fortiter militassent, Ponte indicare atque Aece mmte debuisse, quia etiam me illa profesaione Helotarum sponte facta ne ipsi quidem Spartani illos vatis certo dignoscere potui sent, qui rerum nouarum Mentatudiosi quare verisimile est, verbum V --κρινα-σsignificatione neutrali indicare Caere o Heloine, circia ter duo millia numero, a reliquia vor tesse et cum aequentibus: Diui , commate sublato, coniungi debere. Quam quidem explicationem a me prolauim etiam Sc --liasis sequitur. Nam verbis aevii Noxρίναντε - notam adiecit: αντὶ μα πι---έντων --. Sed illud: 1 M Dai λψ etc. quod sequatur, aperte ad Lacedaemonios ita ab Helotia, sub Odoia indicatis, separandos referri debet. P. 31. ovotivnήθησαν δ κα. o. Aαλκιδε ανδραώ eri, minori domυντα ----- εἷναι - . . Fon sine causa dubius haeret Bauarus de vera vocabuli Cn. υθυ- vini Hevilla tione in h. l. Decem codices legunt: neov- μησαν, quam lectionem Graecae linguae usus re-

euix Sed forte sub ea lam vera lectio. . Equidem ar- tror Thucydidem olim scripoisse: προυτίμησαν ἐ-- αν qua quidem admias lectimae. omnia erunt rana et Pra Pro illor λ uos etiam decem c acum anctoritate legendum est: ista es acta ae odio. vf. dicis ad Op ss. - Pormai verbis: ave ob