Commentarii critici in Thucydidis octo libros

161쪽

ante oo , ν si ha evecta cum: δι-- coniung-tur, quae explicatiovis uberioris causa illi: χειpor recte Mint adiecta Ceterum falsa est haec nonnullorum nota, vallam in libro suo legisse remorat 'tuo Nam vertit et Prasurtim missis, et, ut is laq-r, ara se vi res eum Muditis mi Graecorum inmis teri Quam maxime autem traiectio verborum Thucydidea Miam in hoo

ioco est conspi a.

pretes, quia Thraciae mentio h. l. fieri non potest sed doleo, quid corraseae lectionis lorum ponendum sit, magnamhest dubitatio Heumanni sententia, quae etiam Bam. ero inprimis placuit, ut sub septatio, nomen loci ignoti prope Nisum lateat, eo ineerta redditur, quod statim in 'eque iti capite S , tantum in verbis is rii: M χειμά -ε -- sola Naxi urbs commemoratur For . te exdectione oodicv- σταυρωματ verisimilis huius loci Io io eliei pote, . diam aliis in locis; si castrorum vado et ossa munitorum mentio iniicitur, tantummodo Im-mmo singulari: στα- ι -- ponituri Cum igitur h. l. numero plurali eremiρώματα -- occurrant, haud dubieo stra viribus incis munitionibus, itine hiherna ipsorum tutiora aredderent, in his, is indicantur. Forte' igitur Thucydides olim seripserat u Noto, stiri e x, σταυράM τα 'ρὶ, στρατυπεδον - erectum D lici Muino refoua cingentia ,- Mihi persuasiunmt daaten

162쪽

vocabulum, quod similem aemum adferat, vix sinax Mectione Sedinci utere. Illud C in fine vocabuli xi, stacile ex mitio sequentis vocas: σταυρώματα adhaere- Potuit . vocabulum: Petri eodem sensu etiam apud Xemnophontem disi et infra hueydidis lib. VII. c ju ubi

tamen plurimi codices, omnium fere interpretum e tentia, illud male omiserunt. Firmiores horuin castro-xum munitiones inprimis memoratu dignas huc dict visas esse, etiam ex sequenti capite adparet, quod ita incipit Ah o di stibi alapax σφι - ut indi turissimili ratione Syracusanos suam urbem muro exdtructoi muniuime. cap. m. συλομεν- -- βα-ν -υ υ ---nere ro --. Plurimi codice terent: Diso em ne d αβαλλειν - . Quae lectio huic loco est aptissima ex cum consilio Syracusanorum, qui , ut indicat eorum ovationis initium cap. 6 occupare Atheniensium corinia lia voluerunt, plane conuenit. Quare cum Duxero han lectionem vulgatae Praefero.Cv. yy. εἷξαι--οk, τιμυκ' ἐωνε τάδε σὶν, 'mηρ--- - rion apta vocabuli: istis explicatis adferri poterit. Forte Thucydides scripserax oti --o, ἐνθαδε εἰσιν - Certe aptisaimum sensum iu tande haec particula, qua etiam Thucydides in anteceditant capite =6. bis usus est in verbis: - , ἐν δε κα-τταικί - - τα ἐν νυν- -ται -- Etiam in m Mim Iom illi: ἐνθα εἰσὶν - in sequentiis apte respon-.dem verbi . Qixae asprela - τὴν Ωιαν --υντερ. Foris

prima syllaba: si librariorum incuria peltat vialiterain, quacum vox antecedens re fauit , cum a saepe permutari solet. - Serba μεν ον, - - - ληφθῶμεν -- interrogationis signum, aicui iam Du-rvs Postulahat, est ponendum. verbis: Eoi . - ἐκ--- H --ηνἐ λέ-νοσ, --ται ----ν-- et i iam alia interpunctione mihi opus esse videtur, ni Q --.ma posta si-νται Ponatur et verbum: emi metis , qui di iam sequitur. ad illud: δ αντα --leatur. Nam nullo. sensu adhibetur vocabulum: binis, ad illud: να--l, cum Aemilio orto suppletum origidiis, Sprecessa: tiuum incommodi, quem etiam a rima--- δυνα - ται , cum tot verborum Parenthesis interaestis, referre

liceat, mri Thucydides totum secum iis scripsisset a.

163쪽

AD THUCYDID. LIB. n. acy

- κακουρ εἷν αυτουσ. Si constructionem verborum

spectas, simillimus est locus, qui in capitis antecedentis adfuit verbis rei ae s. ἐκαστοι τινὰ εἷχον,α-ν υπρεπημενv--ε κατεστρεχμαντο. - Denique in verbis sedit oeoμεθα, του πωθεν ξυνοίκου προαπολλυμένου, - ο αυ- τόν νινα ξειν τὰ δει-ν, - δἰ αυτου μάλλον τον --oντα, καθ' ἐανον δυστυχειν - aptissima reperitur decem codicum lectio: υ καὶ ἐρ αυτον τινα - . Pro illo: καθ' ἐαυ---- eae codices ut saepe aliis locis occurrit, exhiabent: καθ' αυτο δυστυχεεν. Cap. d. v θη ιηθείτω ον περι τή ἐμή μἀλλον - μανυμενο - . mcio, qua de causa ille librariorum error: ἐνθυμηθεIrcis in variis editionibus adhuc adseruari Potuerit, cum tamen plurimi codices veram lectionemrἐνθυμηθήτos tueantur. In verbis: ἔχων δ ξυμμαχον Πι και ρύψερη-- ἀγωνιειται - lectior exi uo omni eloquentiae vi destituitur, quia esset superflua repetitio antecedentis eteo si perem. Quare lectionem omnium fere librorum: καὶ σαι ρηγιον - longe Praefero. Nam aperte hic sensus inret, ut non olum indicetur in his vereis Camarinaeis auxilio tanquam eorum socios fore racusanos 'sed ipsos quoque Syracusanos non aliorum sociorum destitutos coniunctione ideoque iam longe potentiores ipsis laturos esse auxilium. -- Denique in ver bio: άπερ αν, εἰ ἐσbu Dp-ριναιαν πρωτον - κοντο 1

καὶ νυν παρακελευσμέ-- όπω μηδἐν ἐνδώσωμεν, φαίνεσθαι -- Particula: ' Post: ne est omittenda, quia eam plurimi codices reiiciunt et quia propter ea, quae sequuntur: Homνοι, ἐπεκαλεἷσθε - est superflua. Pro alto: αφίκοντο - longe aptim admittenda est octo codicum lectior oν αφέκοιντο ν θηναλι, at Primum Menissent trienienερε - Loco autem illius si ovia γε, forma magis Attica nouem codicum tam Aηδἐν ἐν-δώσoμεν - non est negligenda Gailius tamen celeia herrimus de vocabulo: ἐνδώσω Πν nullam ex suis codicibus lectionis varietatem adnotauit. Cap. 's. -νω σα, ρονουσι, ν ι ν ἐνευλόγω, - φασει, του μ ἐν φυσει πολεμίου μυλεν ωφελειν --. Ba eroc idem defendit particulam si ante: υλνω, --φα- - - non iusta de causa ut mihi quidem vide

164쪽

tur Ex antecedentibus ad illud: aυλora nos*-re sulpa

plendum est: σωφρονη--ε - . Quia vero Plurimi codices ignorant particulam si ante; υλore', quia porro adparet, quomodo intrusa sit h. l. haec particula ex malo repetita prima sequentis vocabuli syllaba, et quia etiam alibi deest haec Particula, sicut in verbi antecedentis capitis: PF ἐμ προφασει την ἐκεφνου γαίαν - βεβαιώσασθαι, maesa amplius iusta causa, ut particulam si retineamus, superesse videtur.

Cap. M. AEαὶ μη ἐκεινην την προθυμIαν δοκελ, τελή-- ἐν θην εἷναι, μιν δ ασφαλή, το μηδετεροι δὴ , ἀσκικὶ u p rint i- ντασξυμμάχον- ηθειν. Ad illud: κειν haud dubie ex antecedentibus supplendum est et iso Pro illo: τὴν προθυν -- multi codicea cum Scholiata. sta et Vallae libro aptius legunt: - προμηθίαν - . Quam scripturam: προμηθία, illi: προμηθειαν etiam prae-iolit esselingius in notis ad Herodoti lib. III, c. 6. -- Praeterea commate Post: misi, sublato cum tinem scriptum stim fuisse cense' remis vi, vuem ui 1σην - sine accentu illi: P imposito vocabulum; isti autem Post: ou ex Atticismo redundat ideoque sensum huius loci non amplius turbare potest. Eodem Atticiamo etiam aliis locis Thucydides usus est, ut lib. v cap.

particidae; hi post: μηδετέ - haud dubie ironia subest, sicut etiam in verbis eiusdem capitis siti 'A-αlatio, φίλου ἐντασώ,' ἐασαι, --Mν. Hac ironia in Partitacula mi acilisei, Atticos saepe uti, iam Valaenarius in commentario ad Euripidis Hippolytum,.sS, adii tauit. Iam sensus huius loci est Et petr est, nemini in eo rucientiam ingularem, quia nobis quidem qu Hobia autem tum it, Poεstiam Mideri, quod mistri ac, liret genti, tanguam trimque Pariis octa, feriis ut talium, Cap. 82. Ataro dii me'- τἀμα λει --ερον ---ήγε νε --. Plurimi codices ignorant voculam: F;

quare eam quoque h. l. ut minus necessariam cum Wassio esse delendam censeo. In verbis ultimis Miso m buxo re Mo--τρ καὶ μὴν, -- ἐ-ν--ν - - -

165쪽

ivor clin eodices Teate exhibent καὶ η μὲν -- o- . Idem etiam valla in libro suo inuenerat quia vertit et nobis semirutam in ore Inepta est lectio ibim quia legatos Atheniensium aperte de suis ciuibus loquitur. Cap. 33. Καὶ ἀψαλλω ἐπομεθα, α, τυν βαρβαρ-

ον- καθελοντερ εικοτω αρνμεν - . Si cum valchenario lectionem codicis Graeu. καὶ θυ καλλιεrro D μεθα, ω -- admittimus, non amplius opus erit conie-etura e Porti, qui verba: Maomo no e librariorum interpretamentis adnumerauit. Nam cum illor ovκαλλιε υμε - apte requentia i v - neoms αρχομεν - cohaerent. Ipsum vero verborum sequentilam argumeminin huius lectionis: καλλMMυμεθα elegantiam et veritatem egregie confirmat. Non enam verbis omatis se uti legatus dicit, si solos Athenienses extitisse Persarum victores et eos pro sua omniumque Graecorum libertatoavhilose pericula adfirmauerit. Mese etiam confirmata est haec Veschenarii coniectura unius codicas Par auctoritate.

rimorum codicum auctoritate lagendum est et Miabo volo ἐκει συμ μαχοι σ, ωσ- . Explico lana dativum illam commodi in hac constructionis varietate eodem enodo,utaoc ex Thucydide ad cap. p. laudata postulant. Nam certe lebatus Atheniensium exomplis allatis indicare vo-lriit, suis se ostiis non abuti, sed eos humani Iractare Iam ero comma Posc ἐξηνυμε tollendiam est, ut hoe

verbum arcte cum sequentibus motio eis etc. ccina reat. In verbis ώστε, καὶ τανθαδε, εἰκοσ, ρ- - λυσιτελβυν καὶ ε λεμμ- u υρακουσίου δά- καθίστασθαι - Phutimi codices legunt ώστε - - καθ σταται , quod etiam, si variam particulae: Mστε -- structionem spectamus, admitti potest. Evam Scholiastes istam ovicum lectionem exhibet. - an verbis imp

--τσι μώ, ἐπ τ ή-τερω στησαντε υμα ν-- me, . - ἐρημίαν - αυοὶ αρξα - Particula: μἐν Post: υλυνται tredecim libris omittitur. Etiam Sinoirestes ignorasse hano p rticulam videtur. Quare tot librorum consensu est elicienda Pro illor I - ἐρημίαν - in moratu dignam quoque lectionem sex codice Reg. Cas Dan Aug. et duo Paris . exhibent ii ut aestv v μι--

166쪽

1M NOTAE CRITICAE

Quae mihi valde arridet, quia haec adiecis particula ista simul indicat, amarinaeos ab Atheniensibus desertos adhuc, sicut antea, Syracusanorum multo magis expositum iri violentiae. p. 86. O Mameιoν, περ κανή λυκιουτε λόγε πεI--θειν, τῶ m, o, ἀπιστε, --. Haud dubie praeferenda est cum Duxero et Bauero trium codicum lectio: inpii ac xieis Ioni, , ut illud: - apte cum et iore comiungatur. In verbis: M. Ovντε υμὶν - τε ἐπιθυ--λευουσιν, κα - magis vera quinque codieum lectio et ἐπιβουλευουσι καὶ - est admittenda. -- Deniquinin verbis ultimis mi-λ-εσθε καVmiaocreeti u----τή - tredecim codicum consorsus, qui exhibent: καδπολλοστον μοριον αυτή --, non potest reiici, 'minprimis certum sit, an Scholiastes legerit nouo eti--μορων, qui Potius ad interpretationem huius loci sua

esse noc vocabulo videtur.

Cap. 88. Dι -- ἐν κυφημo ε εν. I H -μα-ριναλι - . In septem bonae notae codicibus legitur et vo-υταυ Aphskoo- . Forte sub falsa lectione latet haec verae remur dxi o - quae huic loco es aptisaima. Quamquam enim non ignoro, in tali narraestionum genere particulas pii et di plerumque sibi inuicem respondere tamen hac ratione iam cap. 81. ille Hermocrates Euphemo oppositus erat in his verbis: omυ--τα μἐν Aoκρατη . ν. merxi o --. Quare iani

apte nostro loco sequeretur: τοιαυτα δ. M ppipeoc. - . In verbis occuc τὴν πυρινθον καὶ τήν Λακεδαίμονα - ά--αλέντε , Plurimi codices articulum: fit, anter Λακεδαίμονα - omittunt, qui etiam, cum, o την antecederet facile deesse Poterit. In verbio: μη περι-- τα -ομενα - τῶν 'A μαίων - magis vera et

diutioni Thucydidis adcommodata est lectio septem co

fere codices legere iubent: κωλυoντα μὴ γμβαίνειν - . Quae quidem lectio, cum constet, in verbis purisoave praesentia pro futuris Poni, non est et elicienda. p. 8s. Misis Aoτι - τὲ μ προ-κε iv μαλ-λ- χε ae vi sio MN --. Iam. Duherus in eferre iussit multorum codicum lectionem remis ' ἐνομιζε --, quae apte respondet antecedenti: -γέ- - In vadi

167쪽

iam Duheri eutentiam sequor, ut elegantius scribatur duo tam codicum auctoritate όσι καὶ λοι&-σαιμι - oleo idem sic etiam elliptice occurrit in cap. su verbia et Auria usi V θη--- et pro illo o comnium fere codicum consensu recipiatur omao υμε--νη ἀνθια --, quod optime oppositum est antecedenti: m -υντέ τι. Etiam valla in libro suo hanc lectionem unoenit, quia vertebat Uerum de manifesto amentici

Cap. ο. καὶ ἐμοὶ, risi MAν οἷδα ειση τέον --. Quatuor codices scripturam Thucydidi magis consuetam: ἔσηγητέos exhibent. Quantuis cod. regius sit inter illos quatuor tibros eius tamen nullam iniecit mentio

octo codicum et vallae libri auctoritatem cum Duherosequor, ut legatur is ritus poρμαγ -- me tu re-gis inferret continenti foeta a Denique in verbis rxρήματα δἐ καὶ - λον, ωστε ευπορώτε- γίγνεσθαι τ- αυ- νων, - - προσγενομενα --εν χωρία μελλε - παρι----- attentione digna est septem codicum lectior fiaγνε - τὶ - . Nam constat, Thucydidem saepius inr-gulari, quam plurali numero vocmulum: la adhibere, sicut Stephgnus ad lib. II c. ', adnotauit Praeterea etiam sensus horum verborum Vrbνεσθυι τὶ, est aptissimnus, quia illud: τι sicut Latinum: liquid, saepe indicat et res,miser, rea cteni momenti inlati reo negotio. Tune autem in- αυτῶν, commate sublato, melius cum sequentibus: αυτά, χωρ conivnbitur, quia in retiarn quaedam Graecae linguae elegantia cernitur, Tit Ironomen exura interdum nonnullis locis frequenatent. Puto igitur legendum esse: ευπορώτερον θνεσθαινὶ -των ε ΣικελM-- αυτα - προσγε-μενα - θεν

valle etiam praesens tempus, quia inprimis particula;

168쪽

evom, me aptior, Praesenti adiicitur. h. i. admita

ταλλων-ooσο&υρ - Plurimi libri legunt: ob aeuo Iou-, sicut etiam editum est lib. II. c. sci, et ibidem Got leberus recte adnotauit, etiam nostro loco ipsius semtenua esse legendum. P. s2. υδ ἐπὶ πεπρίδα θύσαν- ' μῖμαι, --. Cum undeviginti libris legend*m esse censeor . -

Dis eri sententiam amplector, qui ex quatuor codicibus veterum Atticorum more legi iubet M ορα ,καζον.

ita magis in Miuersum uatodia in hoc toto aqco ageuda

iam in ipso huius capitis initio, de exercitus Insura tion agi opinantur. Sed nimis impedita erit huius capitia explicatio nisi potius de facta Atheniensium exploratione, qua primum inquirebant, ignaris hostibus, hunc locum, quem mox capturi erant, haec verba explic/mus. Metiam instio capitis illud: Meuo meo cum Baurito doctisvaimo de exploratione facta e si . Antiosedenti capite quidem occurrehat iti, a iam apud Syracusanos med nostro loco tali caret additamento vocalmium: ἐν---,rvare optime ad antecedens: A-o reo, ea lambmu, remeretur. Decem autem codicum auctoritate legendum edi eae o λυ-ν- in te; ἐξετασμωρ. Iam leue sus h Tum vectorum erit Anteq-m Syracumni animo. term elicim ex campo tacta Pratia Plen ex P xvi nemuerε- montaniam semota rem rempnem. f. - sit aduenire, hοεtem arcemum POε-- di verbis και περὶ τον ΛιομιλGν ἐκτακοσιρι- sequor qmnium ser*eodicum axicreritatem, sui legunt: o I rur a M uM

169쪽

VII CAS, in verbis: καὶ οι ἐξα-σωι τῶν Συρακ-σίων- repetitur. In capite autem antecedenti s6, ubi a huc codicum consensu legitur: καὶ ψακοσαν λογαδαστῶ ν ό-ντών --, cum Aem Porto emendandum eme puto iiξακoσίου λ αδα - . Nam facile permutari potuerunt signa numerorum a librariis. Imo mihi persuasum est si adcuratius inquirantur Thucydidis codices ad- hac in nonnulli numerum usticosioue repertum iri. Sal-toin valla in libro suo hunc numerum legit, quia in cap. vertebat: delecti uni Pritra aracent et ali

innoυ - έλα ν - . Quae lis o mihi verisimilior esse videtur. Nam non ipsi equites, sed Athenienses siue eorum duces equitibae eligebant et coemebant equos. In verbio: W-- -- m n, econ θηναλι, να περ

dignis ima est lectio cod. Aug. τυκήν. pro illo mala imco vere in illo codice haec lectio exhibetur. Nam haolacuisne verisimillima iuueri coniectura, Pti Tυκην legat- egregie confirmabitur. Quam igitur Syracusarullum partem statim muro cinxerunt Athenienses, sicut apte Scholiastes haec verba seMχισαν τόν κ-λo intemPetatus est. Nam interpretatio Baueri, ut Labdalica-atellum muro cinctum esse intelligamus, non est Praefo-

mmda, quia iam in ante denti capite narrauerat Thucydideo 'hoυρων ἐπὶ ρ, αβδαλω ,xo A NOS. Etiam in Tvucydidis verbis animaduertendus est rarior vocabuli; ae proa no nam, qui magis in poetis frequentatur occvixit tamen haec particula illo sensu aetiam in Merodoto et in aliis quibusdam Thu didis locis. Ce---m Pro illo: ερ καθε με- forte olim scriptum ege--- περικαθε υμενοι, quod certe huic lac est aptissimum. In yeebis: κώλ--ου 'Aθηναίου iι-

φθ-- τε καὶ ἀπoσκίδνασθαι 'uxeoτερον -- lectionem inum3ίδνασθαι μακροτέραν, quam septem codices exhiberit habeo doctiorem et elegantiorem, quam ut adiuratio imperito sit Profecta. p. ss. -- καὶ ξυλα ξυγα--υντερμα- βαλλον inliso TP-Ωoν --. Nouem codices legunt: παρέβαλ- intio T vrsi--, quae incendi forma in tali na

170쪽

rationi an genere est magis comuerita is verbis: αδάμα ἐν τρυτ εἰ ἐπ-η, λεν μερο ανυπέμ- νυτου - undeciae codices legere iubent: - άμα καὶ ἐν οAq, e-- . Quam lectionem vulgatae praefero, quia, commate Pyst V acet: m arctoum posito, illud: His apte cum r

doctiaimus vitandi hiatus causa ex Hiarimis codd. edidit: ἀλλ amroveo, Quamuis igitur h. l. cum eo con sentiam, mihi tamen est persuasum, in plurimis scriptorum locis, ubi eiusmodi literarum ultima rum elisio deprehenditur, librariorum festinasstium atque imperitorum culpam subesse concedo etiam eiusmodi literas et syllabas vocabulorum ultimas a Graecis et Latinis, si lingua an haec vocabula eloquerentur, saepe esse subpressas, iactat in Gallica lingua et aliis adhuc nostra aetate fieri solet. Propterea tamen non sequitur, ut in scribendo etiam eiusmodi iteras et syllabas olim qu tidiana elocutione suppressas omittamus. Via igitent ceritiore instedi videntur librorum editores. qui in plurimis locis nisi omnium codicum auctoritas prohibuerit,eio modi literas ultimas adhuc retinent, licet omittantur in nonnullis codicibus com inprimis ire scriptoribus promicis certae scribendi regulae quibus elidendae sint ei modi literae, nondum innotuerint. In verbis r ηθει- δη κατωθεν τῶν ν-- ά- vξαντων --ἐκει, ἐπαννει --. valde mihi arridet quinque radicum Q. GC Caas Aug. et unius Paris lectior risi 'Aθην. - άπ-

διωξονόων - ἐπεὶ - . Nam tota oratio contextam

det ut haec verba intolligantur, Atheniensibus, qui ex planitie inde loca montana ad Syracusanos ibi vallum adgressos denuo repellendos, petebant quante Was-

aio, qui prauam adpellat hanc codicum lectionem, non

adsentio.