장음표시 사용
201쪽
tione Thucydidio locum laudat, onmerunt vocabulum e Morin sum vero h l. sit opimi, et in antecedentia aimul quae etiam de Atheniausibus narrabantur, respi-miat, cumque Praeterea Idem verbum Valla inrubro suo legerit, vertens sica aque in eodem At resensitim ex-
202쪽
eriam nautis praeerimi Et cum iam minia, naue
lectionem imi Dubem iure praeferetidam esse censuisquia hoc vocabulum de hominibus consilia dantibus es sollemite. Praeterea' etiam sex codices, addita copula et inu ambunt: a - - α καὶ α καὶ αυτ ἐκ- - . Idemisiam valli haud distae in libro suo Teperit quia verte-hate commemoram haec et ista, recte ma Mi hctnstim Mihi quidem persuasum est, ita etiam Thucydidem scripsisse. Nam sub illo uis a Ginelligit haud dubio Hermocratis consilium, quod ad c suae adin'nitionide obstruendis viarum angustiis adieeerit. Abreschius quidem coniecit legeridum esse uti άμα καὶ αντ- . Ad istud di is non est sine libris adiiciendum, quia iam in Hiero illo: bin anter i. simul latere videtur. In
verbis arere ' αυτωσ ρακλεια ταυτην τὴν νμερ- - ουσα - decem codices legere iubent r. Ηρακλείταυτην ην ημερo- σω ουσα - . Quae haud dubie est vera lectio. Ita saepe apud Graecos scriptores occurrit
dictio G σίαν τινὲ θε nouli. Verisimile est, etiam val- am in suo codice legisse e Ηρακλει, quia vertit imininone enim eo dis actoroici Herculis. . In verbis: κα ,- επειθεν αυου oκράτη - tredecim codices magis
Atticorum more legunt i καὶ συκε τι πειθ' αυτου - .
Ita iam lac Perigonius in suis ad Aeliani vam inae lib. I, c. . notis obseruauit, abundare snterdum particu lam ita in Atticis scriptorihus, oed semper tamen intem re orationem et ea de causa saepe addi negationibus. Hoc loco igitur indicabit et eum plane non ii Pera
deret. Denique in verbis: op nooevmλασαντεσ,ε ἐσον τισ 'ελλεν ακουσεσθαι - orationi contextae lectio omnium sere codictam op προσελάσαντεσ, ἐξῶσου τι - -- is conuenit Nam antecesserat: πέμπει των μαίρων -
203쪽
αβόντε δ αυάα - Verisimile est, ab ipso Thucydid'
proferiam sae ham codicum lectionem. Consueta db iovidi ratione acribi debuisset: αναλαβουσι, ut d antece denor Moξεν αυ-la eieratur. Sed talis enallage casuum in Thucydide non vano occurrit, Icut iam cap sq. Dum sceri auctoritate animaduertebam Cum ex illud: M- ξεν αυτola GD--, quam vocabulum: Moxo, ven et entiam complectatur, apthetiam post longiorem paren- thesin cum hoc verbo finito αναλαβοντε ἀφορμασθαι Con--hmgI poterit, quia ubiectum, quod illi: γαλα -re inest,ssimul ad verbuni finitum Mo--c intelligitur Si--milem verborum m Muctionem infra capta . reperi--anus CG ικέα καἰ An uoσθένει ἐκκυ- πυρά κα-ακτε,σ
retur cum una tantum vocula Cretaei, utramque particu- . lam ovis separaret Solent autem Graeci, ut maiorem
204쪽
aeceii, scribatur: καταπεπληχ θε Sed idem veri Pturae mendum adhuc in editionibus recentissimi d Prehenditur Porro duodecim eodices legunt: - αν-αθιζησθε - et alii quinque libri V - ασθε - . veram igitur huius loci lectionem eme puto: καθέζar, o θε, Mictarique conεederitis. Nam optatiui H αιτ -- ἐξανα-ήσειε - Cum horum verborum consimotione non cohaerent et longe alio aemu de eo, quod fieri possit, a hibistur Denique pro illor v. - 1 - - - eum undecim libris legendum est: ogk, Mo---- iam anteeesserat o , ἐ--- - In verbis: Uvro M ναμέδα και τε χθ κρα-- - longe apis in duodeei libris legitur: ουτ καὶ κατ- καὶ τε - ouare illud: M h. l. a Duxero virium editionis Mudsonianae habetur. - In vereis autem sis missa disi v bo uidere si re - ε-- - legendum est moliatorum codicum consensu: βέμιδι εἰσιν. Porrv qm,--3s omnes fere codices legant si te oria=- - - --men cum Wassio nihil mutandiren esse censeo, ae t vitio recepta eat aptissima cum Niciae sententia Atheniemes non in munim, sed in tuto lom essent versat-i, et quia librarii a venaemero vocabulata lamis et v μι- ,ermutarunt. Gone Interpretes ad rinem Issi I, cap.
aristi, σεπόμενον δἐ - Λημοσθέν-r-- vara dubitatu, die itera lectione in hoc tilico mihi est orta Primaem, non 'Facile procedere potest exercitus a men si niuiso sep ta ma madrata dispositum, cum magis ipso proelii tempore acies formae quadratae singulari artifimo adhibeatur. -- Iem ac3ei scismain etiam Thucydides lib. VI, cap. 6y, andaverat. Porro, si vera esset laetio recepta cur non etiam munis forma laudator, qua copiae, quibus Demosthenes praeerise, procedebam Nam non verisimile est, etiam Demosthenis milites forma quadrata dispositos excepisse ieiae agmen, quia tunc multo in s tot milites agmine formae quadratae procedentes in stinere impe fit inissent. meoique duodecini codices, qui Ie--nt: ἐν διπλασα τεταγμεν--, longe aliam huius loci interpretationem, quam ipsa oratio immexta adiuvat, --, dare vide ara diam si hanc e iam l*mmmmimia
205쪽
mittimus et Pro illor ou Nisi ineuntes Pintuor codicum .uctoritate emendamvra et mutas, longe alius horaim vereorum sensus existit verba sic emendata x M ἐ-- ρει ν δ πλv xlv τεταγμέ-ν, o Nικίου, ἐφ&πόμενον M, MAMMA- -- aperte indicavit, exercitum in det' agmina dimensa diuisum processisse, quorum prius, quod
illuc Poedere poterant. densum mimis aptum fundit
Cap. a. tres Yευμα-τεγχεν ἐν τ--- σθεν --όν ,---τη-όντα --αν - Narratur quidem Capite anteeedenti. Demosthenem cum dimidia fere coa Piarum parte nimis distractinis fuisse, Nicia. Neque facile tamen una illa noetes qua castra cinere com mnt, tanto statim interuallo a se inuicem ae rari pote Tant, ut iam sequenti die een um et qmnquamata stadi Tum patio Nicias antecessisset. Quare memorato iam sunt ex odaces, Mi voeabulum diremta. omiserimx Nam nimium quantum iam Den Mnshme in itinere ima in noctis moratus esse videbatur, cum iam quinquaginta mi Alaram innitio Nicias eum eodem ista ex castris profectus
is modo praeteretiistis gnificat onagri involvit, apte ad
206쪽
sequentis referri pino, uia Niciam sub idem fere tem pus castra in colle quodam posuisse narratur id quod
ρατιάν -- nouem codices legunt: καθεισε τὴν στρα-
τιαν - . Duherus iam iudicauit, non ab imperito lia Mario hanc lectionem oriri potuisse. Illud astu o hcuius activum'. l. legitur saepe Thucydides adhibuit, ni lib. I, cap. 26. lib. VII. cap. ' ' Cum vero etiam verba Homerica interdum Thucydides frequentet, certe nemoratu digna manet haec codicum lectio, Ad eandem lectionem: καθε confirmandam quoque confert alia unius codicis lectio: καθησαι. cap. S. Euo Misa iam noνη-e, iamυ τε καὶ τ ψαλλων ἐπιτηδείων .no v .. omnes fere codices Umierunt et ia- ante invia tares, eici P. Si vel desit haec vocula, tamen a legentibus,no oινo suppleri Poterit. Quare h. l. interpretamento originem debere videtur. Capes M, si x xἰσδ-3 - πρωτο βουλυμενο --, indecim codices legunt: διαβηναι αυτ og -- - - -aυμεν- m. Lectionis illius elegantiam, qua studium
Maiiciendi ultro enatum indicatur iam assim com-
inprimit, sicut paxillo post apte legitur: καὶ Γυλι-- μη ἐκέλευε - . Articulus: Iacile intercipi'. L
potuit ab ultima antecedentis vocabuli imitam, similita ber desinentis syllaba. , In verbis: καὶ 'D-- --τά τινι ζωγρε- ήδη ἐκέλευε καὶ του τε Πιστο- - , sisμισαν ζῶντα - decem codices exhibent dura o Ioae ντα -- et unus liber habet: re'. uoiam quae lectio tot librorum eo inprimis commendatur, ut participio anato minuat verborum finitorum quibus hic acriptoris locus abundat copiam. Sed hac lectione admissa stiam Milon post tactis est tollendum, ut vereat aeta vovere 1σι υρ, elicim reliquOε, cum antecedenti e --.ν apte coniungantur. In vereis et sta M*mλη' πάσα --λέα αυτῶν - sexdecim codices atque etiam Scholiastes scribunt: καὶ δ, επλήσθη νά- . quia haec lectio
apte distributionem captiuorum an variis Siciliae uela
207쪽
indieat haud dubie est receptae lectioni longe praefe--nd. Nam illud: κατεπλήσθη multitudinem et copiam captiuorum in tota Sicilia indicaret, quod de septem mi litam numero, qui Thucydidis et Diodori Siouli testimonio vini sunt capti , non bene ad tantae amplitudinis imsistam, quae nondum tota impleri septem millium multitudine poterat, adcommodatur. In verbis denique:
καὶ ἐν α ζαλλ- προσβολαὶ ται κτιτα την πορείαν συχναίσγενομεναι - nouem codices omiserunt vocabulum:
booer λαὶ , quo non facile in hoc loco carere Possumus. Poto igitur, librariorum iniuria excidisse hoc vocabulum, quia quatuor verba deinceps aequuntur, quorum ultimae syllabae in Gαι, desinunt. Cap. 6. υσφαλεστατην εἷναι νομωαντεσθ' ἀρη διν - . Nouem codices omittunt xxi ante vocabulum ivxioneme, et quia etiam Scholiastes illud: et Ignorat, ho-xum codicum austoritatem non esse reiiciendam censeo. In verbis: καὶ ui rese aer, eor'γυτάτω τα-ων, - ται τε Πνιε - non verisimile At Thucydidem . l. acripsisse Niciam tali de causa, qualem ante duplicem
commemorauerat aut ea, quaerim duplici causae proxima esset periisse. Nam nihil diceret hae distinguendi
ratione. Si scripsisset: ταυτη, non autem: τοιαυτη, mi
codices exhibent, talis distinctio certe Iocum halleret. Cum igitur codicum auctoritate idud τρια-n sit retia nendum, non credor si pedet, esse scriptum a Thucydide ut iam talis horum verborum sensus existat Illa igitur tali debet et qucie hiari antea commemoratis duabus causis est promim et simillimo, Periit. Prae terea septem codices legunt br-axa, quοd, ut iam Duherias adnotauit in Thucydide est Magis usitatum ideoque praeferendum lectioni vulgatae Magis emen-edata igitur huius loci lectio erit: καὶ ἐν τοια- in vo τι ἐγγυτατα τουτων, αἰτ- ἐτεθνήκει lectio unius cod Paris. ότι ἐγγυτάτη - quae haud dubie ex vera lectione: ἐγγυτατ fluxu, non est praeferenda Nam dicendi conmetudo qua verbo a stantivo adverbia adiungi solent, leotionem: ἐ--τα -- inprimis defendit.
In verbis ultimis A την νενομισμένην ἐσ τ θυον ἐπι--Bευσι, -- primo quaeritur, quid indicet: eirmi&υσι
208쪽
Aoo-crari diaat m, expliepit et aetioeo. Si igitur contextam orationem illius, mi respicimus, ta vocabo ohaud dubio vendi mei et more hominum indicantur. In nostro autem boco simul mam lectionis varietas depreh--ur, quae Midem non hoc voc hulum, sed verba cum eo coniuncta respicit. Nam aer codices omittunt euha: στ νε-----, quibuscum. non solum choliastes et margo Care quia is comentiunt sed in etiam libri, qui loco verborum Q - εἷ- - alio addit mento u αφτήν -- utuntur. Nam quatuor Paridis cum duobus aliis litata etiam his verbis omissi legunt διὰ --- ανἐ -- ν --- premi im-δευσιν. Quibusciam quoque Vallae liber conaeae t. Nam hunc locum vertit: ob amatam Mirtutia, Mod fama in tuam conferinis. In illa igitur lectionum varietate aia haec verba: δια την
νενο ιισμένην ἐπιτηδευσιν stacta muserunt et omnium codicum consensu comprobantaer. Non sine
eulum: ii imprant octo codices, quo facile in hoc loco
209쪽
ates illudit si ignorat, nun amplius retinendum esse vim detur. In verbis: γετα πεται ἐκ κε/αIAoν- --καμένην, sex codices degunt 'Aλκαμένη , et quia, iam in sequentibus eadem codicum lectio repetitur, ea retinenda. -- In verbia, quae iam sequuntur; ἀρχονταhiacia r. M - - quinque codices omittunt: oc aliuqainque omittunt: o. vera glisur lectio se via tor, si omisso is scribimus et ia-τα ε τη-Hssimi --.diam librarii perpetuo particulas: o et de inter se Per mutant. Quam etiam interdum utraque particula; -- et se adscripta mi eodicibus. Cuius perumtationis ex--empla suppeditant variae laetione aib. v. c. 1οo, lib.
his iubent. Alii quatuor, qui exhibent: ADt asivm eandem priorum codicum lectionem magis confirmant. Ita quoque amosativum ' ' in iam adfert Scholiaste inmota ad Thucyd. lib. Η, cap. p. nare etiam lib. VuI, cap. 8 et cap. Io, ubi adhuc Bine lectionis varietate edit
tum est: -κ--ην, restituenda Me videtur vera lectio 'a λMαμε νη, cum inprimis cap. I. iterum dati
210쪽
haud dubie anterpres quidam ad ea respici iubebat, quaae in antecedenti capite de Chiis narrantur inde noua lectio: διά ταχέem nata est, quae deinde inter ipsa scriptoris verba recipiebatur. In verbis: Onω - προτερ- ναυ καὶ στρατιαν πείσωσι πέμπειν -- cum Abrescia voci codicibus scribendum esse puto: πείσουσι πέμψιν - , sicut Atticorum consuetudini est adcommodatum. In verbis: προ την λεγομένv- ξαν άπαγγείλαν- τοσαimola, illud: nexi 'Iλα- ab antecedentibus, quibuscum non amplius cohaeret, Iuncto est distinguen dum Punctum contra est tollendum huius libri cap. 16, post verba ta Misit Alo u την Πων, sicut iam Portos. Duherus aliique censuerunt; quia haec verba cum sequentibus arcte cohaerent. - Denique in verbis ta
dices suadent lectionem: αυτοὶ μελλον πέμπειν , pro illo: αντola, quod modo antecesserat in verbis redim)ίσαν τυ αυτῶ πέμπειν -- et mox sequitur in verbis: oc, o cvαυαρχo ην. Facile igitur intelligitur . unde falsa leuetio abroto in nostr loco sit orta Nam tale pronomen ex antecedentibus optime suppleri poterit, licet non diaerte adscriptum sit , Etiam. Vallae liber ignorabat voca-hulum: .viola, quia vertit Ex quib-ymnum missisHercini ci oem. Illude auro autem apte indicat, pόnte Lacedaemonios decem naues primum iis mittere decre