장음표시 사용
131쪽
Tales fuere, Fortunatus, Epist. 2 3o. Benenatus, 2 3a. 8c 2 3 7. Nouatus, Epist. 242. Seuerus in Ecclesia Mileuitana, sirem. so. de di- urso Epist. 24o. inter primos Augustini amicos: Epist. x i. cui vel idcirco iudicium alicuius rei libens permittit, quia certum sibi esse dicit, quod habitet in eius corde Christus: D . 1 o. domosticus olim eius & contubernalis: Dist. 7. eruditionis haud sane contem nendae, ut ex citata Epistola, eiusque stylo patet: de cuius nepte, sanctimoniale insigni, videri potest Epist. I 22. morte; Dist. II o. T . lis & Alipius, O a 39. Euodius; Epist. Ioo. Possidius,vist. s. sed hi quatuor, diu ante Epistopatum Augustini, Monasticum eius
institutum amplexi fuerant. l. 8. cons. c. m. Ol. 22. de Culit. Dei. c. 8.
Clericis Auguriinianis, Monachi tempore
DE Monachis a se institutis agit Augustinus hisce verbis: Deinde
perrexit Petilianus in vituperationem Monasteriorum , de Monachorum, arguens etiam me, quod hoc genus vitae a me fuerit institutum. Quod genus vitae omninb quale sit nescit, vel potius t to orbe notissimum nescire se fingit; i. s. tant. Perii. c. qO. Hoc vero institutum,illo Clericorum prius esse, constat ex eis quae supra i decolligitur f. 33. 64.77.2os. 12DOc. O arr. in Ps. I 2. & d nique ubi dicit: Eiuscemodi vitae ipsum experimentum, intellectum sibi dedisse. Enarr. in V. IOI. conc. '. Quapropter huius Monastici instituti fuisse videtur Sebastianus cum suis: EFII. I s. Renatus Caesariensis ad quem scripsit librum primum de origine Animae, t. a. Ret. t. 36. hominem Ouidem Iaicum , sed pro sua lide& eorum quos diligit, prudenter religioseque sollicitum. t. a. de oris An. c. I. Etenim Vincentis Victoris libros duos, ut hoc obire dicam, quos ad Petrum Presbyterum Hispanum scripserat, Augustinus direxit. ι. a. c. 36. Monachi item Adrumetini, Diuiligod by Corale
132쪽
metini. Dist. ad quos cum librum scripsisset de Gratia & libero
Arbitrio, propter eos, qui, dum gratia Dei defenditur,negari putant liberum Arbitrium: dumque defenditur liberum Arbitrium, negari existimant Dei gratiam, asserentes eam secundum merita nostra dari r I. a. Ret. c. 66. egit ei gratias Valentinus, Adrumetinus ut apparet Monasteriarcha, Epist. 236. ad quem duas Ep istolas erusdem argumenti cum praeterito libro, ob dissensiones cadem de caussa exortas Augustinus dedit, uti post dicemus. Din. 6. O 47. Hoste Monachos per id tempus solitos fui ite emittere votum Castitatis, clare insim KL de Grai. O lib. a . c. A. vi iam nihil dicam de voto Paupertatis, quod ex superioribus cst manifestum. Ad eosdem rursus Monachos alterum librum scripsit De corrept.& gratia, cum nuntiatum ei esset quemdam inter eos dixisse, Neminem corripiendum si praecepta Dei non facit, sed tantummodo ut faciat orandum. libro a.
Hominum eiusdem instituti gratia, librum scripsit De Opere M
nacborum, quod nonnulli inter eos manibus operari, nonnulli Eleemosynis mallent vivere: quamobrem euenerat, ut tantum- non fierent inter quosdam tumultuosa certamina. i. a. Mira I. c. al. Quo
in libro, inquit: Tametsi multi sint, sub habitu Monachorum hypocritae, circumeuntes prouincias, nusquam missi,nu silua fixi, nusquam stantes, nusquam sedentes, &c. qui sub generali nomine Monachorum, Monasticum propositum blasphemant; nihilominus tam bonum,tam sanctum, in Christi nomine sicut per alias terras, sic per totam Africam ut pullulet, se optare. t. ia Oper. MonMb. c. 28. Quapropter bonos excitat, ut aliorum mala opera bonis operibus pers quantur. ibid.
Et quia hic liber , iubente Aurelio Carthaginense Episcopo, ceperat auspicium; resipondet illi, sed alio loco, non videri sui recipiendos in numerum Clericorum, qui sua sponte Monasteria deseruerunt. Hoc enim modo & Monachis facilis lapsus, & ordini Cloricorum fieret indigni IIima iniuria, si desertores Monasteriorum ad militiam Clectieatus eligerentur: cum ex his qui in Monasteriis peria manent, non nisi probatiores atque meliores ita Clerum assumi Ieant. Nisi sorte sicut vulgares dicunt et Malus choraula, bonus symphoniacus est; ita iidem ipsi vulgares iocari permittantur in Cloricos, dicentes, Malus Monachus, bonus Clericus est, &c. Epist. 76.
133쪽
i8 LIB. I. CAP. IV. Quod cum diceret, iam 1 Monachismo Augustinus ad Clericatum transierat: ibid. N ideo nihil mirum, si Byrrho fortassis usus aliquando fuerit: se nn. so. de Aurs tametsi Byrrhum, non Ecclesiasticum aliquod , sed seculare gestamen videri possit: flerm. i8. δενιrb.
Apos. c. io. vel saltem utrisque commune.
ET quoniam iam tum ipsus tempore, Insula Capraria incolebatur a Monachis, qui diuisis cellulis AEgyptios Patres Italiae intulerant ;eorumdem Abbati Eudoxio, talia aliquando scripsitiqualia post in Africae suae Monachis vehementer optauit. Id contigisse
videtur Anno circiter CCC. XCVm.
Nam postquam eorum se Orationibus pari deuotione atque humilitate commendasset ι Vos, inquit, fratres exhortamur in Domino, ut propositum vestrum custodiatis,& usque in finem perseueretis: ac si quam operam vestram mater Ecclesia desiderauerit; nec elati ne auida suscipiatis, nec blandiente desidia respuatis et sed mici Corde obtemperetis Deo , cum mansuetudine portantes eum, qui vos regit, qui dirigit mites in iudicio, qui docet mansuetos vias suas. 'Nec vestrum otium necessitatibus Ecclesiae praeponatis, cui pari rienti si nulli boni ministrare vellent i quomodo nasceremini non inueniretis. Sicut autem inter ignem & aquam tenenda est via, ut nec exuratur homo,nec demergatur; sic inter apicem superbiae, & voraginem desidiae, iter nostrum temperare debemus, sicut scriptum est: Non declinantes neque ad dexteram,neque ad sinistram. Sunt enim quidum nimis timent, ne quasi in dexteram rapti extollantur; in uni stram lapsi demerguntur. Et sunt rursus qui dum nimis se auferunt a sinistra, ne torpida vocationis mollitie sorbeanturn ex altera parte iactantiae fastu corrupti atque consumti , in fauillam sumumque
Sic eigo dilectissimi diligite otium, ut vos ab omni terrena delectati
134쪽
AvGVST. IN EPISCOPATU VITA COMM. ris
lectatione refraenetis: & memineritis nullum locum esse, ubi non possit laqueos tendere , qui timet ne reuolemus ad Deum t & inimiis cum omnium bonorum, cuius captiui fuimus, vindicemus: nullamque nobis esse per tectam requiem cogitemus, donec transeat iniquitas, & in iudicium iustitia conuertatur. Dust. 8 r. Postquam deinde docuisset omnia quae agunt,ad Dei gloriam facere, qui operatur ominnia in omnibus; ita concludit: Nec me importunum existimet cha ritas vestra. Non enim hoc vos monui, quod vos non arbitror facere; sed credidi me non parum commendari Deo a vobis, si ea , quae munere illius facitis, cum allocutionis nostrae memoria faciatis.Nam& ante iam fama, & nunc fratres qui venerunt a vobis, Eustathius &Andreas bonum Christi odorem de vestra fimcta conuersatione ad nos attulerunt. Quorum Eustathius in eam requiem praecessit, quae nullis fructibus sicut insula tunditur; nec Caprariam desiderat, quia nec cilicio iam quaerit indui. ibid.
Vox Deo Gratias , Augustino ου Augustinianis familiaris.
Vm vero Augustinus, Diui Pauli exemplo,vocem Deo Gratias, δ. ad Co-
frequens usurparet, di p. a. coiit. Fortu 1. ιn fine. L 2. cent. Peιιt. c. q. rinth. I. O c. 92. l. 3. tant. Cresion. c. 34. Oc. auctor fuit ut eadem vox , apud θ 2.
omnes passim frequentaretur, tum potissimum apud suos. Nam quid Cormirumelliis, inquit, Ac animo geramus, & ore promamus , & calamo ex- primamus, quam Deo gratiast Hoc nec dici breuius, nec audiri laetius, nec intelligi grandius, nec agi fructuosius potest. Epist. 77. Suaisitur celebritate in nomen viri proprium transiit: nam ad Deo gratias Carthaginensem diaconum librum scripsit De Catechirandis rudibus: GUL L c. t. de ad eumdem iam sorte Presbyterum, aut alium, Epistolam q9.
Interim cum eam vocem Donatistu reprehcnderent,atque eius loco substitui mallent, quali magis tortu Latinam, Deo laudes; cum tamen altera etiam usi ectui Traditores in Circensi Concilio , sub Secando Diuili do by Corale
135쪽
Sccundo Tigistano; I. 3. t. Cresco. c. 37. Hi, ait, Circumcelli nes, etiam insultare nobis audent, quia fiatres cum vident homines, Deo Gratias dicunt. Quid est, inquiunt, Deo Gratias ' Itane surdus es ut nescias quid sit, Deo gratiast Qui dicit Deo gratias, gratiasasit Deo. V i de si non debet frater Deo gratias agere . quando videt se trem suum. Num enim non est locus gratulationis, quando se inuicem vident, qui habitant in Christot Et tamen vos Deo Gratias nostrum ridetis, Deo laudes vestrum plorant homines. Enarri in n. I 32. Quod ideo diei existimo, quia inter furendum, per verbera & mo tes Catholicorum pronuntiare identidem solebant Circumcelliones, Deo laudes. Vide I. I. coni. Petil. c. 8 .
Augustini Episcopi in omnibus modus oe modestia.
IAm licet Episcopus Augustinus, eadem eum suis Clericis mensi
utebatur: P d. as. quae licet frugalis esset & parca; inter Olera tamen & legumina, carnes aliquando habebat propter hospites,
semper autem vinum. Idem c. 22.
Adhaec vestis eius, & calceamenta, & lectualia, ex moderato &competente habitu erant, nec nitida nimium, nec abiecta plurimum. idem eod. c. Obseruandum dumtaxat, vestes ipsus extimas e lana fuisse, propter eos qui lineam aliquam gestasse volunt: intimas verb lineas. Patet his verbis: Quam tura nobis quid sit lana, quid sit linumi Lanam carnale aliquid puto, linum spiritale. Hoc coniicere audeo ex ordine vestimentorum nostrorum: interiora sunt enim linea vestimenta, lanea exteriora. serm qu de diuersDe hisce loquebatur, ubi ait: Fateor vobis, de pretiosa veste erubesco, quia non decet hanc professionem, hanc admonitionem, haec membra, hos canos. ferm. o. de diuers. Quapropter, quod paullo antὸ dixerat: Nolo talia offerat sanctitas vestra, quibus quasi ego solus d centius utar. Offeratur mihi verbi gratia byrrhum pretiosum: forte
decet Episcopum, quamuis non deceat Augustinum, id est, hominem
136쪽
AUGUST. IN EPISCOPATU VITA COMM. m
pauperem, de pauperibus natum. Modo dicturi sunt homines, quia inueni pretiosas vestes, quas non potuissem habere vel in domo p tris mei, vel in illa saeculari professo ne mea. Non decet. Talem debeo habere, qualem possum. Si non habuerit, fratri meo dare. Qualcm potest habere Presbyter, qualem potest habere decenter Diaconus &Subdiaconus; talem volo accipere, quia in commune accipio. Si quis meliorem dederit, vendo: quod di facere soleo: ut quando non potest vestis esse communis, pretium vcstis sit commune. Vendo, & er go pauperibus. Si hoc eum delectat ut ego habeam; talem det, unde
non erubescam. θνρη.ωd de diuersPorro de calceamentis agens: De his calceamentis, inquit,quibus calceati ambulamus, consolatur me Donamus meus. Si enim ipse calceatus non esset, non de illo Ioannes diceret: Non sum dignus soluere corrigiam calceamentorum. Sit ergo obedientia, non surrepat superba duritia. Iam. qa. de Sanct. c. 6. Robur alioquin Zelumque Alipii non dubius extulit, quod sui corporis fortissimus domitor, cum ad Baptismum e cassiciaco rure Mediolanum properaret, Italicum s lum glaciale nudo pede obtriuerit, insolito ausu. ι. y. οπ.c. 6.
Cochlearibus tantum argenteis utens, cetera vasa, quibus mensae cibi inferebantur, vel testea, vel lignea,vel marmorea erant: non tam neccssitatis inopia, quam proposito voluntatis. Possid. cap.22. Prouentus etenim Ecclesiae Hipponensis quos nonnulli computant ad quadraginta aureorum millia non fuisse ita tenues, colligi potest ex Sed neque tamen idcirco ad opes, quas ante reliquerat, rediisse dici potest. Nam ut inquit Prosper: Paullinus ingentia praedia quae fuerunt sua, vendita pauperibus erogauit: sed cum postea factus esset Episcopus, non contemsit Ecclesiae facultates, sed fidelissime dispensavit. Quo facto satis ostendit, di propria debere propter perfecti
nem contemni,& sine impedimento pereectionis,posse quae sunt communia Ecclesiariossideri Quid sanctus Hilarius t Nonne & ipse Omnia bona sua, aut parentibus reliquit, aut vendita pauperibus erogauiti Is tamen cum merito persectionis suae, fieret Ecclesiae Arelatensis Episcopus; quod illa tunc habebat Ecclesia , tion solum possedit;
sed de iam acceptis fidelium numerosis hereditatibus ampliauit. La. νιι. Cesu t. c. s. Quod tum terita quoque Augustinum, constabite dicendis inseri u . t
137쪽
' LI B. I. C A P. IV. Inter edendum, Lectionem magis vel disputationem, quam epulationem potationemque diligebat. Summopere autem detractiones Oderat, quas ut longi sume arceret, adscribi in triclinio iusserat:
Quiquis amat dictu absentum rodere νιtam, Hanc mensam indignam nouerit esse siti.
Iod quidem religiose adeo obseruauit, ut nec toleraret in eis, qui ignitate pares assidebant: quinimo se subduceret, si cohibere non , pollet. Id enim experientia se didicisse, horum oculatus testis Possidius scribit. cap. 22.
SIcuti viris, ita & feminis normam & regulam vitae tradidit rvis. Io9. quarum instituto principium se dedisse insitulat his verbis: Non sic plantavimus & rigauimus hortum Dominicum in vobis, ut i nas metamus istas ex vobis. ead. Dis. Studio enim mutandi Praepositam quam tum existimo Felicitatem fuisse, cui scribit Epistolam 87.) fuerant tumultuati. ibid. anno , ut nonnulli tradunt, Episcopatus ipsius circiter decimo sexto. Sed quaecumque illa fuerit; germanae eius sorori quae, teste Possidio, vidua Deo seruiena multo tempore usque in diem obitus sui Praeposita ancillarum Dei ,ixit successisse eolligitur excitata eius Epistolato'. ubi sic ait: Perseuerate in bono proposito, & non desiderabitis mutare Praepositam, qua in Monasterio illo per tam multos annos perseuerante & numero 3c aetate crevistis: quae vos mater non utero, sed animo suscepit. Omnes enim quae illuc venistis, ibi eam aut sanctae Praepositae sorori meae seruientem, placentem; aut etiam ipsam Priepositam, quae vos tacepit, inuenistis: sub illa estis eruditae, sub illa velatae, sub illa multiplicatae. iΑbsque eo tumultu quem diximus: Soleo, inquit, gaudere de vobis , di inter tanta scandala, quibus ubique abundat hicimundus,aliquando consolari, cogitans copiosam congregationem, & castam dilectionem, & sanctam conuersationem vestram,& largiorem gratiami
138쪽
AVGVs T. IN EPISCOPATU VITA COMM. rasi
Dei quae data est vobis, ut non solum carnales nuptias contemnereiatis , veru metiam eligeretis in domo societatem unanimes habitandi, ut sit vobis anima una & cor unum in Deum. Haec in vobis bona, haec Dei dona considerans, inter multas tempestates, quibus ex altis malis quatitur cor meum, solet utcumque requiescere. eaa. ψi. Vnde liquet quae,qualisve fuerit earumciem conuersatio:& nihilominus seminarum Monasteria , non nis urgentibus necessitatibus, ipse visitabat. Psid. cap 17. Iam vero nulla,quantalibet ei consanguinitate propinqua , intra domum cius umquam versata est : ita erat scandali omnis auertendi, & famae existimationisque suae custodiendae sollicitus. Ob quas caussas dicebat, Numquam debere feminas cum seruis Dei etiam castissimis, in una manere domo. Possid. cap. 26. Hanc in rem videri potest sermo a os . de lamp. Vnde si forte rogatus seminas aut viseret, aut salutaturas admitteretiaditabant Clerici omnium arbitri, tametsi arcanum aliquid diceretur. Possucs.17.
Aliarum feminarum pitu Doctor.
INterea & curam plurium aliarum in Christo gessit, quae velatae
non erant, ut neque per litteras instruere grauarctur. Sic ANICIAE FALTON P R O B AE,coniugi quondam Probi, viri Consularis & Galliarum Praefecti, nobilistimete opulentissimaeque viduae, Poetriae clegantissimae, & Virgili Centonum auctori, praescribit, quomodo fructuose Deus orandus sit. E st. HI. de qua femina Hieronymus: Proba illa, omnium dignitatum,de cunctae nobilitatis in orbe Romano nomen illustrius : cuius sanctitas,& in Vniuersos effusa bonitas, etiam apud barbaros venerabilis fuit: quam
trium liberorum Probini, Olybri i & Probi, non satigarunt Ora inarij consulatus. Risron. Epist. 8. plura Claudianus in Panegyrico Probini &olybris. Sic ANICIAM IvLIANAM iam dictae Probae filiam, viduam Clodii Hermogeniani Olybrii, matrem Demetriadis virginis sanctimoniam professae de qua proculdubio agit Epistola I 79. ad Pr
139쪽
Qq LIB. I. CAP. IV.bam & Iulianam conscripta serio monet: Ne patiatur eam euiusdam fallaci, licet elegante Epistola,duci in fraudem, perperamque senti rede bonis spiritualibus, tamquam ex se, suaque voluntate ea haberet. ι . I s. ipsam au Iem Iulianam matrem docet, bonum esse si vidua permanserit secundum Apostoli consilium. l. de bono morat. Sic FLORENTiN A Μ,puellam pietatis veraeque sapientiae amore flagrantem, monet, vis quid doceri cupiat, interroset. Id enim si sciuerit, non negabiti vel ii ita nesciuerit, ut nullo fidei salutisque detrimento nesciat; faciet eam de hoc quoque reddita ratione secura in t aut si nesciat, & tamen sciendum iit; vel impetrabit a Domino, quia saepe ossicium impertiendi, est meritum impetrandi: vel ita respondebit, ut ipsa nouerit pro hac re quam pariter nesciunt, ad quem pulsare debeant. Epist. I 32. Sic ITALICAM, quam seminam illustrem Euodius appellat, Epist. 247. in consolatur se per morte mariti, & refellit eos, qui Deum oculis corporeis videri docebant: Dist. 6. cuius argumenti gratia, scripsit iterum ad Paullinum. s. II 2. Sic S EL E v C I AN AM instruit super Petri baptismo&poenitentia, ut Nouatianum aliquem lucrari possit Ecclesiae. Epist. ro8. Sic conis latur MAAr MAM, seminam studiosam,super assiictione Barbarorum & Donatistarum. Epist. I t. Sic EC D I C I AΜ grauiter reprehendit, quod dum pari cum marito consensu Continentiam ambo vovissent; ipsa resiliendi marito occasionem dederit: eo quod absque eius scitu & venia, omnia vel pene omnia quae habebat, duobus transeuntibus Monachis, tamquam pauperibus eroganda dedisset. Quapropter monet eam, ut , marito Ueniam petat, &e. Dis . t 99. Ex qua Epistola patet, nigellis vestibus uti
deuota. consueuisse. Sic FELIC I AM virginem, quae mala quorundam Pastorum Ecclesiae vita, non leuiter offendebatur,hortatur ne proptere1 vnitatem E clesiae deserat. ΕΝΗ. ZO9. 3
Sic denique S API DAM, Deo deuotam virginem, partessicaeiade Raust te consolatur super morte Timothei, fratris sui, Diaconi Carthaginensis: cui cum tunicam suis manibus Sapida contexuisset ς eo mortuo donauit Augustino, qui tum illam vestire coeperat, quando suis litteris moestam virginem consolabatur: Epist. 2 8. ut videas non
minori paupertatis, quam benignitatis studio,virum facillimum,om-
140쪽
aibusque factum omnia, incubuisse. . Quapropter sicuti horum trium Ecclesiae membrorum, puta Populi , Curi, & Sanctimonialium, ut nunc demonstratum eu, curam impense gessit; ita pro eisdem Deiparam interpellans,Ora pro populo, interueni pro Clero, intercede pro deuoto semineo sexu, inquit,
Videri potest, ad omnes generaliter seminas spectare,quod de fuco μ 'ς -& pigmentis faciei recitat ex Cypriano & Ambrosio, huiusce corru- αχώptelae grauissimis castigatoribus, i. .ia doct. ChriΗ.ι. 2I. Etenim fucaripigmentis, quo vel rubicundior vel candidior semina appareat,adul- terina fallacia est et qua ne mariti quidem decipi volunt, quibus solis τpermittendae sunt seminae ornari secundum veniam, non secundum imperium. Nam verus ornatus, maxime Christianorum & Christianarum, non tantum nullus fucus mendax, verum ne auri quidem vestisque pompa, sed mores boni sunt. Dist. 3. Vbi etiam ait; Capillos nudare, nec maritatas decet. Monet tamen Possidium Episcopum, ut de ornamentis auri vel vestis praeproperam non habeat in prohibendo sententiam,nisi in eos, qui neque coniugati, neque coniugari cupientes , cogitare debent quomodo placeant Deo. Huc Dist.
EPistopus igitur Augustinus, cuius ingenium pristina conuersa- tione Simplicianus Ecclesiae Mediolanensis Antistes, qui beatissi- mo successit Ambrosio, exploratum habebat ; interrogatus ab eo, in Τruibusdam Apostoli Pauli, aliisque librorum Regum dissicultatibus, uos ad Simplicianum libros edidit: quorum primo expedivit, quae-Q 3 stiones