Vitae diui Aurelii Augustini Hipponensis episcopi et ecclesiae doctoris eximii, ex operibus eius concinnatae, rerumque ab eo gestarum et scriptarum libri quatuor. In quibus historiae ecclesiasticae Africanae, Manichaeorum item, Donatistarum, Arianoru

발행: 1646년

분량: 722페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

,, continuatum suit, simulatque ea, quae ab utraque sectione Episcopo-o rum quos similiter adesse mandauimus audita fuerint, possint, liceto scro, ad debitam religionem, fidcm N iraternam concordiam , ali-

,, quando rcuocari. Dcus omnipotens in multos annos te nobis seructis incolumem. Fusib.ι. . cap. 3.

Litteras eiusdem tenoris ad reliquos Metropolitanos Episcopos, quorum arbitrio duo alii eiusdem prouinciae deligerentur, Constantatinum dedisse, existimandum est i quos omnes ad Concilii locum ad duci voluit, datis Prouinciarum Praesd ibus Tractoriis, pro sumptibus itineris e publico. Exitit enim alarum exemplar litterarum, quas Imperator ad Abiailium dedit, ut Africanos Episcopos eodem adduci procvrct, concessis etiam schismatis auctoribus, non aliter aliaque Catholicis , Tractoriis, ut tum appellabant: quae diplomata erant, quibus euocati a Principe curitu publico utebantur, adscrip--tis flati bis, id est diuersoriis & mansionibus ubi reciperentur. Litteras ad Ablauium , Lector reperiet inter eas quas Pithaeus edidit, M Oetato adhaerent, una cum aliis, quibus ad se primum mistas eae Africa Schismaticorum Legatos,Lucianum,CaPitonem, Fidentium, Ninutium &α sumptu suo Constantinus in Africam remisit.

s. XIV

Θnodus Caecilianum denuo absoluit , Donatum

denuo condemnat.

E X diuersis igitur Prouinciis Arelatem conueniunt ducenti Epis

copi, quemadmodum post Augustinum l. I. coni. Parm.cap. s. test tur impresse Isidorus: ut adeo deprauatum videri possit Adonis Chronicon, quod sexcentos perhibet adfuisse. Nec desunt argumenta,

quibus Concilio praesedisse existimari Siluester Papa possit, qui defuncto Melchiadi succellerat. Quod nihilominus alii sic explicant, veper Legatos absens ipse praesederit, ut ex Actis Concilii apparet.

In Synodo tam celebri, tamque numerosa, tota rurius Africana caussa diligentissune discutitur : Caecilianus innocens declaratur, Donatus Diuiligod by Corale

192쪽

Donatus non impudens tantum , sed multorum etiam magnorumque criminum reus peractus, totius Concilii sententia damnatur. Epist. I 62. Absoluto itaque Caeciliano, ut tam effraeni calumniandi audaciae obuiam iretur; seuerissima illico Patribus conscripta lex est , hisce verbis: De his qui falso accusant fratres suos, placuit eos usque ad Mexitum non communicare: sed falsum testem, iuxta Scripturam, im- ει

punitum non licere esse. Canc. Aulat. can. I

Ad vindicandam porro Ecclesiae disciplinam, alij nonnulli Canones consecti e qui quoniam schismatis origini sunt amnes , haud debent praeteriri. De his, inquiunt, qui Scripturas sanctas tradidisse di- cicuntur, vel vasa Dominica, vci nomina fratrum suorum; placuit no. μbis, ut quicumque eorum ex Aciis publicis fuerit detectus, non au-μ tem ex suspicione famae, vel verbis solis, ab ordine Cleri amouea. μtur. Can. 13. Ιam, si iidem aliquos ordinasse fuerint deprehensi i & .c si in his quos ordinauerunt, ratio subsistit; non illis obsit ordinatio. Mibid. Et: Quoniam multi sunt, qui contra Ecclesiae regulam pugna. οε re videntur, & per testes redemtos putant se ad acculationem admitti debere; non admittantur , nisi Actis publicis docuerint omni se suspicione carere. eod. can. εο De Asris, qui propria sua lege utuntur ut rebaetizent; placuit vis ex hac haeresi aliqui ad Ecclesiam venerint, interrogent eos no- Mstrae fidei Sacerdos Symbolum : & si per uiderint in Patre & Filio & ci Spiritu sancto eos baptiZatos, manus tantum eis imponant, ut acci- ccpiant Spiritum sanctum. Quod si interrogati, non responderint hanc μTrinitatem, baptizentur. can. 8. GEt haec quidem ad Donatistarum partim schisma, partim hae- resin pertinent : postque tam euidentem veritatis manifestationem non pauci Episcopi . errorem atque delictum suum agnoscentes, ad Caeciliani communionem transierunt. Epist. 68. OGilat.

193쪽

tinum appellat.

V Erumtamen Donatus Casensis, cum aliis nonnullis, in priore pervicacia & improbitate persistens , a Concilis sententia ad

Imperatorem ausus est prouocare. Epist. 46.162. 16y. 166. 167. III.

Ol. 2. cimi. Petil. c. 92.

Ipse vero Papa Siluester euadere non potuit,quin communem cum Melchiade Traditionis & Thuri ficationis, apud horum posteros, calumniam subiret. I. de un. bapt. c. 6.. od interim Rheticius Augustodunensis, Μaternus Agrippi- .nensis, Sc Marinus Arelatensis , qui Romae Concilio interfuerant, huic iterum assederunt; non sic intelligas velim, ut eamdem rursus caussam iudicarint: sed aut instructionis suggerendae gratia, aut rerum aliarum, quae tum Ecclesiae totius bono sancitae sunt. Ob hoc enim Caeciliani quoquo nomen Actis synodalibus subscriptum

legitur. ,

Constantinus ubi Donatistas a Concilii sententia ad se prouocasse cognouit, grauissimc cxarsit, eosque detestatus in haec verba prorupit: O rabida furoris audaciat sicut in caussis Gentilium fieri solet, appellationem interposlucre. Dιst. 161. O . I. l. Non eo quidem inficias haec prout nunc apud Optatum leguntur, post iudicium Romanum dicta a Constantino videri. Sed quoniam. Donatistae non tam eo tempore appellarunt, quam minorem iudicum numerum, iudiciique privcipitationem caulsati sunt; ut ex lit teris Constantini patet, quas supra ad Chrestum cxhibuimus hoc fitane, viderique idem potest in aliis ad Ablauium; in quibus placide, &absque exclamatione ulla caussas quas diximus recensens, aliud iudicium Arelate decernit:ὶ Optatus vero, praeterquam quod a D nastis misere sit interpolatus, multis siue expunctis, siue transpositis, cui illustrator eius sollertissimus Franc. Balduinus obseruauit haud

meminerit iudici j Arelatensis, neque Constantini postea; verisimilius

194쪽

CAVsSA DONATI ET CAECILIANI. I slius est exclamasse nunc Constantinum, quando mira pervicacia turbulentos Donatistas,hoc Arelatensi iudicio minime contentos vidit, ut colligitur 's. 16 a. & apertὶ testatur Augustinus, qui iudicium Romanum, accusasse Donatistas ait, & ab Arelatensi appellasse. t. a.

-Quapropter huc reserendae sunt Constantini litterae, inter Pitharanas, ad Episcopos Caaholicos, ut ad suas Prouincias finito concilio reuertantur: in quibus Schismaticorum proterviam, iisdem verbis quae nunc retuli mus ex Optato, castigat: & incipiunt: AEterna ct re- Imaia. oec. Et aliae datae ad Catholicos in Africa, hoc modo : Quod ptis ribuit, O

s. XVI. Constantinus ipsi caussam cognostis, γ' Caeci- lianum absoluit.

ET quamouam Constantinus importunam appellandi libidinem Anno

non tantum reiicere, sed pecuniaria etiam multa castigare po-3I6. tuisset; ut Valentinianus postea lata lcge decreuit, in Chronopio Episcopo, qui septuaginta Episcoporum iudicio damnatus appellauerat Praefectum Vrbi; I. I9. Cod. Theod. quor. anest. non recipiend. nihilominus passiis est sibi persuaderi, ut actum ageret, & ipse cognosceret: Veniam, ut inquit Augustinus, a sanctis Antistitibus postea petiturus. Dist. I 62. Romam igitur partes accersit: ibi se caussam auditurum. cuius rei testis est Epistola, quae sequitur.

Constantinus Augustus Di is

ANTE paucos quidem dies, iuxta postulatum vestrum, hoc mihi placuerat, ut ad Africam reuerteremini, ut illic omnis caussa, quae vobis aduersus Caecilianum competere videtur, ab amicis meis quos elegissem , cognosceretur, atque finem debitum reciperet. Verum diu mihi cogitanti, & in animo meo non immeritb voluenti, id po- εtissimum visum est, ut quoniam scio quosdam ex vestris turbulentos

Z a satis

195쪽

18α LIB. a I. CAP. II.

M satis & obstinato animo, rectum iudicium & integrae veritatis rati is nem minime respicere, ac per hoc venire forsitan,ut si ibidem cogno- is scatur, non ut condecet & veritatis ratio expolhulat, res finem acci- , , piat: atque aliquid tale eueniat nimia vestra obstinatione, quod &,, diuinitati caelesti displiceat, & existimationi meae , quam semper ill

,, batam cupio perseuerare, plurimum impediat; placuit mihi, sicut ,, dixi, ut Caecilianus iuxta prius tractatum, huc potius veniat, quem, , credo iuxta litteras meas mox adfuturum. Polliceor autem vobis, si quod si praesente ipso, de uno tantum crimine vel facinore per voL.

- metipsos aliquid probaueritis, id apud me sit, ac si uniuersa quae eiis intenditis, probata esse videantur. Deus omnipotens perpetuam tria.. buat securitatem ita Constantinus. Verumtamen cum Caecilianus istuc, qua de caussa incertum, non

occurrisset; interpellatus a Donatistis Constantinus. Mediolanum ut sequantur, praecepit. Ibi tum corum se nonnulli subtrahere coeperunt, indignati fortasse, quod non cos imitatus , praecipiti sentcntia absentem damnaret. Quod ubi proti idus Imperator cognouit; reliquos ab Oincialibus custoditos, Mediolanum fecit peruenire. 5 cum & Caecilianus venisset;Constantinus mirabili diligentia, cautela,&protuisione, cognita caussa, Caecilianum innocentissimum, Donatistas improbi si imos iudicauit. Epist. Isa. Acta haec fuere ut apparet, Sabino & Russino Colc Eodem enim anno , quarto Idus Novembris , Constantinus totius iudicis exitum lententiam que ad Eum alium , Vicarium Praesectorum in Africam perscri-Dit, ut eius opera in omnium illic notitiam perforatur: ι.ροβ Coll. c. 33. asserens inter partes re tis arbitris Omnibus se cognouisse, 6cinnocentem Caecilianum, illos calumniosillimos comperille. Coll. 3. ωρ. t 9. Commzmorans ctiam, in Aresalensi. Oppido pro Caeciliano

factum Episcopale iudicium: cui iudicio licet iam plurimi ex disseii sione consensistunt; reliquis tamen adhuc retilientibus & discordantibus, iniect.i nimirum appellatione, coactum se inter partes de re tota iudiearo , M. Subdens denique: In quo iudicio per aidi, inquit, Caecilianum virum omni innocentia praeditum , ac debita religionis sitae cia seruantem, cioue ita ut oportuit seruientem: nec ullum iacoαrimen reperiri potui ist ibidem apparuit, sicut absenti fuerat aduersariorum suorum simulatione compositum. ι 3. conr. Croc. GTέ-3. IV II. Disitigod by Corale

196쪽

s. XVII. Carci pertinacia oe odio Donatista ad

calumnias confugiunt. ,

sTa triplici iudicio purgatus est Se absolutus Caeci Iianus: totidem iaque sententiis damnarx percussique Donatistae, odio nihilominus malitiaque cccci, in pristiua improbitate & dillentione obstinati permansiere; eamdemque in posteros, veluti iure hereditario transfud Tunt : adeo ut supinam nanc pertinaciam non vereatur Augustinus non tantum cum diabolo comparare; sed etiam superiorem facere , dum ait : Puto quod ipse diabolus, si auctoritate iudicis', quem ultro elegerat, toties Uinceretur , non esset tam impudens ut in ea caussa persisteret. Epist. I 67. Consumtis igitur iam tribunalibus omnibus, cdm Donatistae n minem haberent quem appellare possent; quod unicum restabat, ad calumniarum praesidium conuersi, Imperatorem quem sibi iudicem antea poposcerant, criminari coeperunt, prauis suggestionibus au res cius inflatas, Coll. s. c. I9. quin & gratia corruptum fuisse iacti

De Osio porr5 Cordubensi Episcopo, cui totum imputabant, pessima, plurimaque indigna conferebant. Questus enim de eodem Parmenianus aliquando fuit, quod Caeciliano auxilium praestitisset, ut ad eius communionem, sanctorum & illibatorum numerus cita suos appellans cogerctur di sed huic impietati fidem seruorum Dei

integram restitisse. l. t. coni. Parin. c. s. neque id sane mirum , aut ab

Osij moribus ingenioque videri debere alienum; ut qui deinde ob crimina flagitiaque sua fuerit a propriis collegis in Hispania damnatus : tamcisi posteriore iudicio ab Episcopis Galliae, sed Osii fraudibus circumuentis, sit absolutus. eod. l. c. q. At vero in Collatione Carthaginensi, dum Constantini iudi-eium frustra facere conantur; asS ruerunt eum audito tostea Ingentio, quem ad se paullo ante transmitti iusserat,iatam prius sententiam retractasse. Collat. o aq. Epist. I 2. t. post Colis. cap.33.aa.

197쪽

O M. Sed eam calumniam facillimum erat conuellere. Nam quo pacto, misso ad se Ingentio . sententiam resorbuit Imperator, quam tanto post latam esse constat , quam de Ingentio mittendo ad Probi anum Proconsulem scriberet: puta annis duobus, atque octo penZ monsibus i t. pari Coll. c. 33. Quamquam & caussam, cur praesentem Constantinus habere vellat Ingentium , sitis ipsae litterae loquuntur. Vnde dubium non est, quin & Arelate auditus sit 'Ingentius, & exhibita Felicis Apiungitani purgatio. Atqui impudentia maiore scribere deinceps gloriarique non sunt veriti, quod Caecilianum Donatus Carina nensis quem Ecclesia illius ornamentum, & Martyrialis gloriae virum appellarunt, ut post dicemus apud Imperatoris cognitionem, reum fecerit conuiceritque, imo damnatum in exilium trudi procurarit. l. post Epist. so. Ita nimirum calumniam calumnia, ne perplueret, pars Donati pertexit.

FURORIS DONAT ISTARUM

INITIM

Donatista Catholicos Basisica sita exuunt.

ΙNterea in Africam reuersis iis,qui se Imperatoris iudicio subduxerant, Basilicam quam in Constantina ciuitate Numidiae, Constanistinus erigendam curauerat, depulsis Catholicis occupauerunt. Catholici , Christiana patientia superantes iniuriam, omnemque tumultuandi occasionem exosi ; id solum ab Imperatore e petierunt, ut in loco fiscali,aliam Basilicam aedificari permitteret.Collaudata eorum modestia Constantinus, voti compotes eliscit: ut patet his litteris. Constan-Disiti sed by GOrale

198쪽

constantinus Victor, Maximus ac triumphator sempei' augustus: muris, Gallico, Victorino, Sperantio, Luinario,

Felici, Crescentis, Pontio, Vidiori, Bubbusio, Donato Episcopis.

Cdm summi Dei, qui huius mundi auctor & pater est, cuius be- μneficio vitam carpimus , caelum suspicimus, humana etiam societate se gaudemus hanc voluntatem esse constet, ut omne humanum genus

in commune consentiat, & quodam societatis affectu quasi mutuis affectibus glutinetur; non duuium est haereses & schismata a diabo. μlo, qui caput est malitiae , processisse , &c. Deinde post aliquammulta. μAccepta igitur Epistola sapientiae & grauitatis vestrae , comperi haereticos siue schismaticos, eam Baulicam Ecclesiae Catholicae, Mquam in Constantina ciuitate iusseram fabricari, solita improbitate Minuadendam putasse, & frequenter tam a nobis, quam a iudici- .sbus ex nostra iussione commonitos , & reddere quod suum non erat noluisse: vos autem imitatores patientiae Dei summi, corum malitiae placida mente, ea quae vestra sunt relinquentes, & potius locum vobis inuicem alium fiscalem scilicet, poscere. Quam petitionem more instituti mei livcnter amplexus sum, & statim ad Rationalem competentes dedi , ut domum bonin rum nostrorum transgredi faciat, cum omni iure suo ad domum

Ecclesiae Catholicae, quam promta liberalitate donaui , ac vobis tradi protenus iussi : in quo tamen loco sumtu fisicali Basilicam erigi praecepi. Ad Consularem quoque scribi mandaui Numidiae, εvt ipse in eiusdem Ecclcsiae fabricatione , in omnibus sancti- moniam vestram iuuaret. Lectores etiam Ecclesiae Catholicae, ε

199쪽

s. II.

Sehismaticos Constantinia paenis

coercere flatuit.

CEterum Imperator, tanta Donatistarum improbitate tot cui- dent ibus indici is nota, ubi nihilominus in dissensione animo obstinato perdurare sensit; aequissimo reto succensus , quos Vinccre longanimitate non poterat, severitate aggredi statuit. Legem itaque condit, qua primum Basilicas eis omnes adimit : conuentus inire prohibet: Episcopos resipiscere nolentes in exilium eiicit: atque uniuersim facultates conuictorum omnium , & unitati pertinaciter resistentium . fisco vindicat. Esu st. 68. 68. I 66. libro x. ιont. P

Neque his contentus, eos, qui Caecilianum tam calumniose ac procaciter accusarant, in primis autem Donatum Casensem, totius schismatis architectum, capitis damnat. Quod dum Parmenianus, Osio Cordubensi Episcopo suggerente factum fuiste ausus est aliquando criminari; hoc ab Augustino responsum accepit et Quin α- iam audet conqueri Parmenianus quda eos Constantinus ad campum , id est ad supplicium duci iussit, qui victi apud Ecclesiasticos

Iudices, nec apud ipsum quae dicebant probare potuerunt, & adhuc in sanctae Ecclesiae praecisione sacrilego furore ferebantur : & hoc eum tamquam immaniter iussisse Hispano Oso suggerente criminatur, suspicionibus videlicet suis semper damnando inauditos. Quasi vero non humanius ac probabilius alius crediderit, Osio tamquam Episcopo suggerente potius factum, ut in leuiorem coercitionem, quamuis immanissimi sceleris, id est sacrilegi schismatis, sententiam

uecteret Imperator. I. I. coni. Parm. c. 7.

Ex quibus perinde constat, capitalem quidem sententiam in Caeciliani accusatores latam ; sed ne executioni mandaretur, Osium intercessisset non quod foret iniqua; sed mansuetudini Ecclesiasticae, in tali caussa personisque, leuior aliqua ccnsura conueniret. Quam enim Legem illam non damnarit Angustinus, istelligi ex sequentibus p test.

200쪽

test, dum ait: Quid enim non isti iuste patiuntur, cum ex aliissimo Dei praesidentis, & ad cauendum ignem aeternum flagellis talibus admonentis iudicio patiuntur, & merito criminum, & ordine potestatum ' Prius cnim probent se non esse haereticos vel schismaticos: tum demum de indignis poenis suis, liuidam emittant vocem, tum demum se audeant, cum mali aliquid patiuntur,veritatis Martyres dicere. LI.

A. III. Eiis me rum Imperatores postea sicuti.

QVare hoc Constantini iudicium ac legem cum filii eius, tum

qui deinde secuti sunt Imperatores Catholici, quoties contra Donatistas erat agendum, in oculis habendam, imitandamque duxerunt: Dist q8. ut non ob aliud de Constantino Donatus grauissime questus sit, totamque facti inuidiam in Caecilianum protruserit: po-uerique ipsius omnem saeculi principatum despexerint contemserintque, magno fastu occinentes: Quid Christianis, cum Regibus saeculii Quid Ecclesiae cum Imperatore t Quid Episcopis cum palatio ἶ ι. a.

Atqui meminisse debuerant; priores se gaecilianum ad Imperat rem detulisse, eiusque tribunal implorasse. Nunc si quod exitium innocenti fuerant machinati, id iuste Dei iudicio recidit in caput ipsi

rum; eaque fouea sorbentur, quam alteri secerant; quis obsecro querimoniam eorum audiat, quis doleat vicem' Eadem nimirum rati ne, qui Prophetam olim Danielem inimici damnauerant, criminari eundem possent, quod leonum rabiem in se concivissent, cui innoxium conabantur obiicere. I.ρψ CG. cap. s r. Nam si Donatistis accusantibus atque superantibus, contra communionem Caeciliani Imperator tale aliquid decreuisset; prouisores Ecclesiae, defensores pacis & unitatis nominari vellent. Cum vero in eos, qui ultro acculantes nihil probare potuerunt, nec oblato sibi gremio pacis, quo correcti exciperentur, consentire voluerunt; ab Imperatoribus talia decernuntur; indignum facinus clamitatur: n Α a minem. Diqitigod by Corale

SEARCH

MENU NAVIGATION