Seraphici viri s. Francisci Asisiatis vitae duae auctore b. Thoma de Celano ..

발행: 1806년

분량: 310페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

eum ' ex eo turbatum aliquantulum cerneret Datrem,

asinino stercore sumpto, in suimet accensus vindictam

ori proprio conterendum immittit dicens: stercus ecim masticet lingua, quae in fratrem meum iracundiae venenum effudit. Aspiciens hoc miles, stupore attoni tus nimium aedificatus discessit, & ex tunc se, & sua liberaliter fratrum voluntati exposuit. Hoc omnes fratres infallibiliter ex more servabant, ut si quis eorum alteri verbum quandoque turbationis inserret, protinus in terra prostratus test pedem vel inviti beatis osculis demulceret. Exultabat sanctus 4n talibus, cum suos filios audiebat ex se ipsis exempla sanctitatis edueere , benedictionibus omni acceptione dignissimis fratres illos accumulans , qui verbo, vel opere ad Christi amorem inducerent peccatores . Animarum Zelo, quo perfecte repletus erat, volebat sibi filios vera similitudine respondere.

Sic etiam qui sacram violaret religionem iniquis

operibus, vel exemplis, maledictionis eius gravissimam incurrebat sententiam . Nam eum die una die tum esset ei, quod Fundanus Episcopus dixisset duobus fratribus euntibus ' Soram , qui sub speeth maioris sui contemptus barbam longiorem nutriebant et cavete ne religionis pulchritudo praesumptione novitatum hu-Juscemodi deturpetur; surrexit sanctus continuo , &ad caelum protensis manibus lacrimis perfusus in hujusmodi orationis verba , vel potius imprecationis erupit: domine 'lesu Christe, qui duodenum Apostol rum numerum elegisti, de quo, licet uno cadente, ceteri tamen adhaerentes tibi sanctum evangelium uno repleti spiritu praedicarunt, tu, Domine . in hac hora

novissima antiquae memoriae memorans fratrum pia

irati religioneni in tuae fidei sulcimentum , & ut eva gelii tui per eos mysterium impleretur. Quis ergo pro

252쪽

pro ipsis eoram te satisfaciet, si ad quod missi sunt,

non solum omnibus lucis exempla non monstrant, sed potius ostendunt Opera tenebrarum p A te, sanctissi'

me Domine, & a tota canesti euria, & a me parvulo tuo sint maledicti qui suo malo exemplo confundunt, & destruunt quod olim per sanctos fratres ordinis huius aedificasti, & aedificare non cessas. Ubi sunt qui sua benedictione felices se praedicant, δοfamiliaritate ipsius se iactant pro velle potitos Si . quod absit, inventi fuerint absque poenitudine in ali

rum periculo in se monstrasse opera tenebrarum , va

illis, vae damnationis aeternae. Confunduntur, aiebat, optimi fratres in malorum fratrum operibus, & ubi non peccaverunt ipsi , pravorum exemplo portant iudicium. Duro propterea gladio me transfodiunt, &reducunt illud per mea viscera tota die. Subtrahebat se propter hoc maxime a consortio fratrum, ne con tingeret eum audire aliquid sinistri de quoquam in sui renovatione doloris , & dicebat: veniet tempus, quo malis exemplis Hilecta Dei religio diffametur ita , ut sudeat exire in publicum. Qui vero tunc temporis ad suscipiendum ordinem venerint, sola Spiritus San--cti operatione ducentur, & nullam in eis maculam caro , & sanguis impinget, eruntque vere a Domin denedicti. Consolabatur autem plurimum in visitationibus Domini, quibus reddebatur seeurus religionis suae fundamenta semper inconcussa manere, cui etiam: promittebatur in pereuntium numero indubitata Sub stitutio electorum. Cum enim turbaretur malis exemplis, Si se orationi semel conferret turbatum, hanc invectivam reportavit a Domino: eur tu homuncio conturbaris An ego te super religionem meam sie Pastorem constitui , ut me princiealem nescias esso

253쪽

patronum Hominem simplicem ad hoc te constitui, ut quae in te secem ceteris imitanda, sequantur qui sequi voluerint. Ego Vocavi , servabo , & pascam , S in aliorum reparandum excidium alios subrogabo ita, ut si natus non fuerit, faciam ipsum nasci. Non

ergo turberis, Sed tuam Operare salutem, quoniam eiqi ad numerum trium religio venerit, inconcussa semper meo munere permanebit. Ex tune maximam imperfectorum turbam unius Sancti virtute superaridieebat, quia radio solis unius innumerae tenebrae delitescunt.

Contra orium, O Otiosos.

EX quo vir iste coepit, eadueis abiectis, Domin

cohaerere , vix particulam temporis vacuam abire permisit. Revera cum in thesauris Domini multas jam intulisset copias meritorum , Semper novus , semper ad spiritualia exercitia promptior. Non ali quid boni agere gratiae ducebat offensam , non Sem per procedere retrocedere iudicabat. Cum enim se mel apud Senas in cella maneret, Vocavit ad se quadam noete socios dormientes dicens et rogavi Dominum , fratres, ut mihi ostendere dignaretur, quando servus eius sum, & quando non Servus. Non velis Iem , inquit, nihil, quam servus existere suus. Ipse vero benignissimus Dominus sua mihi nunc dignati

ne respondit: servum meum tunc te cognosce verae,

eiter, cum sancta cogitas, loqueris , operaris. Ideo Vocavi vos, fratres, quoniam coram vobis verecun

dari volo, si quando horum trium nullum effecero . Alio tempore apud sanctam Mariam de Portiuncula eonsiderans homo Dei, quod luerum orationis per verba otiosa post orationem desiueret, contra

254쪽

apsum otiosorum verborum hoc remedium ordin vit , dicens : quicumque frater otiosum , vel l inutile verbum protulit teneatur statim dicere suam culpam, ' projsingulis otiosis semel dicere Pater noster . Sic autem volo, ut si ipse prius se culpaverit de eommisso, dicat Pater noster pro anima sua , si ab alio prius fuerit redargutus, animae redarguentis

attribuat .

Tepidos nulli se negotio familiariter applicatos

et to ex ore Domini evomitos dicebat. Nullus eoram eo comparere poterat otiosus, quin mordaei eum dicto corriperet; siquidem ipse omnis perfectionis exemplar laborabat, & Operabatur manibus suis, nihil permittens effluere de optimi temporis dono. Dixit etiam aliquando e volo omnes, fratres mei, laborare , & exercitari , & eos, qui nesciunt, aliquas artes addiscere . Et rationem reddens, ut, inquit, minus

simus hominibus onerosi, & ne in otio per illieitaeor, aut lingua vagetur. Lucrum autem, Vel mere

dem laboris non laborantis arbitrio, sed guardiani , vel familiae committebat. Liceat, sanctus pater, pro illis , qui tui dicuntur, in excelsum hodie levare lamentum. Odio sunt virtutum exercitia multis, qui ante laborem volentes quiescere, filios se non Francisci , sed luciferi probant. Infirmantibus quam militantibus abundareus , cum tamen ad laborem nati militiam vitam suam reputare deberent. Non placet actione profic re, contemplatione non possunt. Cum omnes singularitate turbaverint, plus fauce quam manibus opem rantes , odiunt corripientem in porta, nec summis

patiuntur digitis attrectari. Illorum tamen iuxta verbum beati Franeisci magis impudentiam miror, qui domi nisi cum sudore vixissent, & nunc absque la

255쪽

bore pauperum Sudore pascuntur. Mira prudentia leum nihil agant, semper eos existimes occupatos.

Horas cognoscunt ad epulum , & si quando fames urger, solem dormisse causantur. Τua gloria, bone pater, monstra hax hominum digna crediderim Sed nec tunica quidem . Tu Semper hoe tempore lubri eo , ' fugaci doeuisti meritorum divitias quaerere, ne in futuro contingeret mendieare; hi vero nec patria perfruuntur , in exilium postmodum transituri . Viget hie morbus in subditis, quin pGlati dissimulant, quasi possibile sit, quorum substinent vitium, rota lucrari supplicium.

De ministris verbi Dei. MInistros verbi Dei tales volebat, qui studiis

spiritualibus intendentes nullis aliis praepedirenti r cfficiis; hos enim a quodam magno rege dicebat electos ad edicta, quae ex eius ore perciperent, PO pulis demandanda. Dicebat autem: prius praedicator hac rire secretis orationibus debet quod postea sacris effundat sermonibus, prius intus ealescere , quam λ- riς frigida verba proferre . Reverendum hoc dicebatoficium, & qui illud administramni, omnibus reverendos . Isti etiam vita sunt corporis , isti daemonis impugnatores , isti mundi lucerna . Sacrae vero theologiae doctores amplioribus dignos ' censebat honoribus ; iecit enim quandoque generaliter scribi et omnestheologos, & qui ministrant nobis verba divina, de hemus honorare , ct venerari tamquam qui nobis mi 'nistrant spiritum & vitam ἔ & beato Antonio cum

semel seriberet, sie poni fecit in principio litterae: Datri Antonio episcopo:meo . Plangendos tamen dixit praedicatores , qui Ven dunt

256쪽

dunt saepe quod faciunt, obolo vanae laudis; talium vero tumoribus tali quandoque medebatur antidoto et cur de conversis hominibus gloriamini , quos fratres mei simplices suis orationibus convertere ρ Illud d nique verbum , donee peperit sterilis plurimos, talia ter exponebat: sterilis , inquit, est frater meus pauperculus , qui generandi in Ecclesia filios non habet officium. Hic accipiet in iudicio plurimos, quia quos nune privatis Orationibus convertit , suae gloria: tune iudex adscribet. Quae multos habet filios infirmabitur , quia praedicator , qui multis velut sua virtute genitis gaudet, cognoscet tunc nihil proprium habuisse in eis. Illos autem , qui se magis rhetores, quam praedicatores laudari eupiunt , Ornatu , non assectu loquente&, non multum amabat. Eos vero dicebat male dividere , qui praedicationi totum , devotioni nia hil impendunt. Laudabat revera praedieatorem , sed eum , qui pro tempore sibi saperet, sibique gustaret.' De eontemplariane creatoris in erraturis . Mundum quasi peregrinationis exilium exire seis

stinans iuvabatur iste viator iis, quae in mundo sunt, non modicum quidem . Nempe ad princi- , pes tenebrarum utebatur eo ut eampo certaminis, ad Deum vero ut clarissimo speculo bonitatis , in artificio quolibet commendat artificem , quidquid in faetis reperit, regerit in factorem , exultat in cunctis operibus manuum Domini, & per iucunditatis spectacula vivificam intuetur rationem , & causam . C gnoscit in pulchris pulcherrimum, cuncta sibi bona, qui nos fecit est optimus, clamant ἔ per impressa rebus vestigia insequitur ubique dilectum , facit de omnibus scalam, qua perveniatur ad solium . Ina

257쪽

ditae devotionis affectu complectitur Omnia , alloquens ea de Domino, & in laudem eius adhortans . Pa cit lueernis, lampadibus, & candelis, nolens sua manu deturbare fulgorem, qui nutus esset lucis aeteris nae; super petras ambulat reverenter eius intuitu, qui dicitur petra; cum opus esset illo versiculo, inpetra exaltasti me , ut reverentius ' illum diceret, subtus pedes , inquid, exaltasti me ἔ.ligna .cedentes fratres prohibet totam succidere arborem , ut spem habeat iterum pullulandi; iubet hortulanum in defossos limites circa hortum dimittere , ut suis tempori-hus herbarum viror, & florum ' venustas praedicent speciosum rerum omnium patrem; hortulum . in horto herbis odoriferis, & florificis praecipit designari,

ut in memoriam suavitatis aeternae avocent Speculantes; legit de via vermiculos , ne pedibus conculcen. tur , & apibus, ne inedia pereant in glacie hyemali, mel, & optima vina iubet apponi; fraterno no mine vocat animalia cuncta, licet in Omni specie hestiarum praediligat mansueta. Quis enarrare cuncta sussiciat λ Si quidem fontalis illa bonitas , quae omnia

in omnibus est futura , jam . sancto huic omnia in omnibus clarescebat. Nituntur proinde ereaturae Omnes vicem amori rependere sancto, & gratitudine sua pro meritis respondere , blandienti arrident , roganti annuunt, obediunt imperanti. Placeat paucorum relatio. Tempore infirmitatis oculorum coacto ut mederi sibi pateretur, vocatur ad locum cyrugicus. Veniens igitur ferreum instrumentum ad coeturas faciendas defert ,

ubetque igni submitti, donec igniatur & ipsum ς ac

beatus pater corpus iam horrore concussum conso

tans sic alloquitur ignem: frater mi ignis sp γ eeneris rebus aemulandi decoris virtuosum , pulchruma - α

258쪽

8e utilem te creavit altissimus. Esto mihi in hae hora propitius, esto eurialis , quia olim te dilexi in

Domino. Precor magnum Dominum, qui te creavit, ut tuum modo calorem temperet , quo suaviter urente, valeam substinere . Oratione finita, crueis signo ignem consignat, & deinceps intrepidus perstat. Sumitur in manibus candens, & horridum serrum, fugiunt fratres humanitate victi, laetus & alacer femro se obicit sanctus, profundatur crepitans ferrum sin tenera earne, & ab aure usque ad supercilium traetim coctura protrahitur. Quantum irrogaverit ignis ille dolorem , eius, qui melius novit, saneti verba testantur ; nam reversis qui fugerant fratribus ,

subridens dixit pater: pusillanimes, & modici eo dis, quare fugistis p In veritate dico vobis, nee ignis

ardorem sensi , nec ullum carnis dolorem . Et comversus ad medicum: si non est,) inquit, raro bene decocta , imprime iterum . Expertus medicus dissimiles casus in simili iacto , divinum hoc miraculum extulit, dicens: dico vobis , fratres, vidi mirabilia hodie . Credo ad innocentiam primam redierat, cui, cum volebat, mansuebantur immitia.

Per laeum Reatinum beatus Franciscus ad hereismum de Graetio tendensi, in quadam navicula res i. debat , eui piscator quidam unam aviculam obtulit fluvialem , ut de ipsa jucundaretur in Domino, quam beatus pater gaudenter Suscipens, apertis manibus, ut libere abiret, illam eum mansuetudine invitavit. Quae cum ire nollet, sed velut in nidulo in illius se manibus reclinavit, sanctus erectis oculis in or tione permansit. Et quasi aliunde post longam moram ad se reversus, dulciter praecepit aviculae, ut absque timore pristinae libertati se redderet. Suscepta itaque eum benedictione licentia , eorporis g ιtu quoddam praetendens gaudium avolavit. Cum

259쪽

Cum beatus Franciscus aspectum , & colloquium .hominum more solito fugiens in quadam herem leon maneret , falco in loco nidificans magno se illi

amicitiae faedere copulavit; nam semper horam nocturno tempore, in qua sanctus ad divina Obsequia surgere solitus erat, cantu suo praeveniebat & sono,

quod sancto Dei gralyssimum erat, eo quod tanta sollicitudine , quam erga eum gerebat, ab eo desidiae' moram excuteret ἔ cum vero sanetus aliqua infirmit te plus solito gravaretur, parcebat falco , nec tam tempestivas indicebat vigilias. Siquidem velut instructus a Deo, circa diluculum vocis suae eampanam levi taetu pulsabat. Creatoris priecipuum amatorem

non mirum si venerantur reliquae creaturae .

In monte quodam quando lue cestula facta suit, in qua servus Dei quadraginta dierum numero rigidissime paenitentiam egit; qui cum, completo temporis spatio , inde recederet, velut in solitudine posita absque aliquo successore cella remansit ἰ vasculum terreum , cum quo ἔanctus bibere solebat, fuit ibidem relictum . Euntes autem homines quandoque ad locum illum ob reverentiam sancti, vasculum illud apibus plenum inveniunt , in ipso autem vase mirabili arte favorum cellulas fabricabant, revera Significantes contemplationis dulcedinem , quam ibi hauserat servus Dei .

Nobilis quidam de eomitatu Senensi beato Fran

. eiseo infirmanti fasianum unum transmisit, qui cum alacriter illum susciperet non appetitu edendi , sed more , quo in talibus laetari semper solebat ob ere toris amorem, dixit ad fasianum : laudatus sit creator noster, frater fasiane . Et ait ad fratres r.tentemus jam nunc , si frater si ianus velit nobiscum morari ,

an ad loca solita, & magis sibi congrua pergere. Et

260쪽

VI T A ALTERA 24I

portans eum quidam frater de sancti mandato longe , illum in vinea posuit, qui statim concito gressu adeellam reversus est patris. Iterum eum longius poni praecepit, qui pernicitate maxima ad cellae ostium rediit, & quasi vim faciens, sub tunicas fratrum, qui erant in ostio, intravit. Jussit proinde illum sanctus diligenter nutriri , amplexans illum, & dulcibus ve his demuleens . Videns hoc medicus quidam saneto Dei satis devotus petiit illum a fratribus, nolens

eum comedere , sed illum ob reverentiam sancti nutrire . Quid plura Detulit eum secum ad domum , sed quasi iniuriam passus disjunctus fasianus a san

elo, donec sine eius praesentia fuit, manducare penitus noluit. Obstupefactus est medicus, & ad sanctum statim fasianum reportans, quae acciderant, per O dinem euncta narravit. Mox ut in terra positus patrem suum fasianus inspexit, proiecta tristitia, mand care cum gaudio coepit. Iuxta cellulam saneti Dei apud Porti uneulam super ficum eicada residens consueta frequenter Suavitate canebat, ad quam quandoque beatus pater manus extendens, ad se benigne vocavit dicens: soror mea cicada, veni ad me ; quae velut rationis com-Pos statim super manus eius ascendit;& ait ad eam: canta, Soror mea cicada, & Dominum creatorem

tuum iubilo lauda; quae sine mora obediens canere coepit, & tamdiu canere non cessavit, donec vir Dei eius eantibus suam laudem interserens', ut ad solitum revolaret locum, ei mandavit, in quo per octo dies continue quasi ligata permansit. Sanctus cum descendebat de cella, eam saepe manibus tangens cantare tu bebat , euius iussionibus parere semper erat sollieita . Et ait sanetus ad foetos suos: demus iam licentiam sorori nostrae cicadae, quae satis hucusque Suaq 'r' lam

SEARCH

MENU NAVIGATION