Isaaci Casauboni De satyrica Graecorum poesi, & Romanorum satira libri duo. In quibus etiam poetae recensentur, qui in vtraque poesi floruerunt

발행: 1605년

분량: 448페이지

출처: archive.org

분류: 시학

331쪽

3ot IS. CASA BONI poemata omne genus: apta virgae, dirae, feeo,cothurno ritem Satiras,aegriphos.

alibi in iisdem statim post illa verba

quae antea descripsimus r Apuleius vester haec omnia: nouemque Musas pari studio eotit. dixerat autem de Satiris Xenophanis. DECI vs. Rutilius Numantianus Gallus in Itinerario quod A. V. C. CIDCLX lx scribebat, sub imperio trium Auggg. HO-norij, Arcad ij, & Valentiniani: de Tusciae praefecto quodam. Qualis nune Decius Lucilli nobile piagnus Per G ibi populos arua beata regit. Nec mirum , magni si redditus indole nati Felix iamsimili posteritate pater. Huius vulnificu Satira ludente Camenis Nec mus potior, nec Iuvenalis erit, Videtur etiam RusΤIcvs ELPIDIvS

332쪽

qui Boetio ac Symmacho aequalis, Theodorici Romanoru regis me

dicus fuisse dicitur, Satiras scri p sis

se. In carmine enim De Christi Issu beneficiis,sic ipse de se: Hinc etiam nostro nugata estsebema dolori: Garrula mendosis fingens Sauromata Musis, Falleret ut trepidos cantatrix pagina

Apparet Elpidium post acceptam

a quibusdam iniuriam, Satiras coisposuisse : in quibus inducebantur Musae partim ipsum consolantes, partim in auctores iniuriae inue-h entes. quod figmentum ipse iam, ut alia poetarum somnia quae paullo ante perstrinxit, condemnati de voce sat roma capite proximo.

333쪽

DE SATYRIc A pas Romanorum. Atellanae cum Saurica Graecorum comparatae r non tamen proprie erant Satyricae. Sulla Σαπω ι ,ssuae. verent ica carmina apud Rom. obscura. Λ1ontanus preta. De nomine S ATI RA dissutatio. opinio earum qui a Saurica Graeca deduxerunt, oe per I scribere insiluerunt. -πώζειν,--ήρωμα. Satyroma. Onfutatur posita sententia ' Hys argumentis . religio Romanorum sn derivatione votum Graecarum antiquiatas motu huius apud tim. Ostenditur error ex Iola diaeti.nam similiturine onus. eautis necessaria in rimandis vocabulorum originibus. varia scriptis bulas dicti nis. v & ipromiscue poni in multu. Satura oe Satira idem. γα propriὸ Satura. varia illius vocis transia tisnes: lex Satura per saturam exquisita fiententia. eiusdem votis Uus in librorum inscriptionibus. Hist ria per saturam. Πιναξ. quomodo Nar,s pose et neribus antὸ expositis, idem nomen conueniat, singillarim declaratur. farrago. Satiricum. Satyricon.

. . . . ' . i

Av OLVIMVs Romanae Sa tirae uniuersam hi stori a: ona ne isque illius mutationes ic formas diuersas, quae quidem hactenus electione veterum nobis obseruata .

334쪽

DE ROM. SATIRA L. II. JOycommemorauimus : errorem de nique magnorum Virorum aperuimus,qui Lucilianae Satirae originem a Graecorum Satyrica repetebant. Nuc vero de nominis Latini ratione ac caussa dicturi, illud prius ad

nus aliquod poeseos apud Roma nos fuisse, cui Satyricae appellatior

non male potuerit conuenire. Iana primum Atellanas cum Satyrica Graecorum nequaquam aspernandi scriptores componunt. Diomedes. Tertius ecies est fabularum Latinarum: quae a ciuitate Oscorum Atella, in qua primum carptae, Atellanae dictae sunt: argumentis dicti ue io cidaribus similes Sat ricis fabulis Graecis. Marius quoque Victorinus libro ii. quum de Graecorum Satyricis metris dixisset, verba haec adi icit: quod genus nostri in Atestanis habent. Et libro tet-

335쪽

tio: hoc metrum Atellanarum striptores appetiuerunt: est enim iocosis motibus emollitum , gestibus agentium satuaccommodatum. & recte qui de poema hoc dramaticum, iocis salibus que conditum, cum Satyricis, iocularibus Graecorum fabulis, eruditi homines compararunt. caeterum, ne hoc quidem, seruata pro- prietate nominis, Satyricum fuit. lex enim perpetua est eius carminis,

quod quidem proprie ita dicatur, ut in sint Satyri: quos in Atellanarum argumentis fuisse nullos, acce- limus. scribit enim Diomedes alio oco: Latinis LAtellana a Graeca Saurica dissert: quod in Sat rica fere,

hanc exceptionem ignorant Graeci: ) Satyrorum persona inducuntur,

aut si qua seunt ridiculae, smiles Satoris,

Autolycus, Busiris: in Atellana obscenae persona, ut Maccus. quamobrem

336쪽

DE ROM. SATIRA L. II. 3OI

non aliter Gm Atellanas iure appellaueris: nisi quomodo vitam inhonestam Gis&υν βίον a Plutarcho dictam, libro superiore obseruabamus. ita fortasse accipiendum apud Athenaeum, quod scribit libro vi. de L. Sulla, Σμυ

φω- . satis constat inter species Romanae poeseos nulla omnino fuiGse , quam vocarent Satyricam comoediam , ut sonare videntur haec

Athenaei verba , si xs o ρκτον accipiantur. sed ex modo dictis paret, - ίας Gmeum secunda notione dici potuisse recte, plenas hilaritatis minus honestae fabulas: quales

V ij

337쪽

tio: hoc metrum Atellanarum striptores appetiuerunt: est enim iocosis motibus emollitum , gestibus agentium satuaccommodatum. & recte qui de poema hoc dramaticum, iocis salibustque conditum, cum Satyricis, iocularibus Graecorum fabulis, eruditi homines compararunt. caeterum, ne hoc quidem, seruata proprietate nominis, Satyricum fuit. lex enim perpetua est eius carminis,

quod quidem proprie ita dicatur, ut in sint Satyri: quos in Atellanarum argumentis fuisse nullos, acce- limus. scribit enim Diomedes alio oco: Latinis . Atellana a Graeca Saurica dissert: quod in Sat rica fere, hanc exceptionem ignorant Graeci: ) Sayrorum personae inducuntur, aut si quaeseunt ridiculae, similes Satoris, Autolucus, Busiris: in Atestana obse ηα personae, ut Maccus. quamobrem

338쪽

DE ROM. SATIRA L. II. 3O7

non aliter Goυκά-Atella nas iure appellaueris: nisi quomodo vitam inhonestam Greeux, βοῦν a Plutarcho dictam, libro superiore obseruabamus. ita fortasse accipiendum apud Athenaeum, quod scribit libro vi. de L. Sulla, Σμυ

φ . satis constat inter species Romanae poesicos nulla omnino fuisse , quam vocarent Satyricam comoediam , ut sonare videntur haec

Athenaei verba , si o d -- acci

piantur. sed ex modo dictis paret, κωμωδίας Goeu- secunda notione dici potuisse recte, plenas hilaritatis minus honestae fabulas: quales

339쪽

quum fuerint Atellanae, nihil sus. picari vetat, de his sensisse Athenaeum : dc proinde Sullae nomen inter poetas Atellanarum esse referendum. Verum enimvero ne proprie quidem dictam Satyricam Romani penitus ignorarunt: nam ad fabularum argumenta Satyros aliquando solitos esse adhiberi, vel ille versus testis erit αξ οwως, apud Marium Victorinum, plane Saty-

Agite, fugite quatite Sat ri. quin etiam, sicut apud Graecos Vetustissimis temporibus ad κω poesim Satyri sunt admoti: qui petulantia dicteriorum solennia festorum exhilararent: sic etiam apud

veteres Romanos in apparatu triu-phorum de si milium pomparum, videntur fuisse, qui ornatu Satyrico prodirent, & iocis ac ridiculis

340쪽

dictis quos vellent cunque lacesserent. Dionysius Halicarnasseus, li

paullo ante scripserat diserte haec:

sus fuere, sed rudes, &inconditi, ac Fescenninis similes: ideo subiicit:

pura 9 7 ηματα αδειαν ἀ GYδ sese quo genere versuum satis ante disseruimus. atque haec extiterunt Satyricae

Romanorum primordia : quibus plane sunt gemina, quae de eiusdem poesicos initiis apud Graecos libro primo retulimus. sed Graecae quide

progressiis,& consummationem tenemus: de Romana vero Satyrica

altum apud illorum scriptores siletium: ut assirmare nora Vereamur,

SEARCH

MENU NAVIGATION