Isaaci Casauboni De satyrica Graecorum poesi, & Romanorum satira libri duo. In quibus etiam poetae recensentur, qui in vtraque poesi floruerunt

발행: 1605년

분량: 448페이지

출처: archive.org

분류: 시학

351쪽

lancium m Virgilius in Georgicu me minit,cum hoc modo dicit: Lancibus mpandu fumantia reddimus exta. oe, lan

cesque m liba feremus. a similitudine

huius lancis etiam aliarum rerum mixturas appellarunt satura3. Ve rius Flaccus: Satura cibigenus,ex να-- rebus conditum. hoc quoque uberius Diomedes: quoddam, inquit;Π-nuffarciminis multu rebus refertum saturam dicit Varro vocitarum. es autem hoc positum in D. libro Plautinarum

quaestionum. Satura est ubi uua passim polenta, oe nuclei pinei ex mulso costes : ad haec alij addunt m de malo

Punico grana. atque ita paullatim coVentum, Ut quomodo apud Grae

quamlibet mixtionem e multis diuersisque rebus ac καυκεῶνα denotat,

per transsationem i rebus sacris,ubi proprie locum habet eae dictiones: sic

352쪽

sic apud Latinos quaelibet mixtura specierum diuersarum satura sit dicta, indidem traducta voce. quinetiam ad res ingenio factas postea

eadem vox est translata. nam cum in foro leges unica rogatione ferebantur multorum capitum, aut Veteres leges interpolabantur adiectione nouorum capitum, saturas

vocabant: hoc est miscellas, quomodo a Iurisconsultis lex Iulia Papia Poppaea nominatur miscella iquia & multa & diuersa capita continebat. Festus Pompeius : Satura est lex multis aliis legibus conferta. capita legum Romani leges vocant:& ita heic Festus. Glossarium satura

uerbium , persaturam legem ferre: curaptim neque viritim dictis sententiis aliquid senatores decernebant.

353쪽

quasi per saturam sententijs exquisitis.

' Omitto exempla, quae apud veteres, praesertim in libris iuris ciuilis, non pauca. haec autem ideo attulimus, Vt nemo miretur, vocem ita familiarem Romanis, in appellado carmine ioculari, cuius erat diffusum per omnes humanae vitae species ac partes argumentum, fuisse usurpatam. quid λ nonne etiam vetustissi-

mus historiarum scriptor, siue collector Pescennius Festus opus suum ita inscripsit laudatur enim Lactatio libro primo, cap. XXI. Pescen nius Festus in libris H IsTO RIARvMPER sATVRAM. hoc est , ut Graeci similes libros inscribere soliti: Ποι-- έλκι is ι. vel , audT aut denique, Sosipatro interprete, Πουια νς .es4: quod scriptor Iudaeus elegan

tissime, sui sunt arguti homines illi

354쪽

BE ROM. SATIRA L. II. 3 3

in suorum librorum inscriptionibus) dixit, 'a -ν ω ι I. propius ad vocem Satura accesserunt, qui libros suos inscripserunt UIN AMΚΑΣ hoc est Lances: vel Π IN A-ΚΙΔI A. quarum ζ γραφών exempla in praefatione Plinij, & apud

Suetonium in Aurelio Opilio glamatico . erat autem liber Opilij pusillus, quod Suetonius ostendit: vinon tam de rebus egisse, quam rerum variarum summas continuisse videatur. ideo & librotum indices qui summatim omnia co- plectuntur, dixerui. Simillime igitur & poematia quo breuiter multi perstringebantur. SAΤvRAE, Vel , Ut posterius coeptum pronuntiari,SATIR AE dictae sunt. Porphyrio post:

illa de Cereris lance quae modo attulimus: Ergo m hoc carmen propterea Saturam appellauerunt, quia multis

356쪽

DE ROM. SATIRA L. II. 32s

potest omnibus eadem definitio conuenire. quam modo attulimus, propria est Lucilianae Satirae . non minus statura fuit dicique potuit &Varroniana: quin & maior ibi mixtura, ut ante probauimus. verissima

itaque satura. sed quae paullo aliter hoc modo sit definienda: scriptio

prosa versu q. mixta,quo Varia argu- meta tractantur similiter etiam Ennianae & antiquissimae omniu, cuius meminit Liuius, ex iis quae sunt superius disputata, definitiones vicin que possunt construi. Apparet suis .se omnibus illud commune quod muli miscent ac diuersia: quae Vera caussa est cur idem saturae nomen omnibus quadret. Qui solius maledicentiae Satirarum rationem habuerunt, caussam huius appellationis,non a lance satura, sed a nomine satur facete petierunt. Isidorus: aut

X iij

357쪽

a saturis nomen Satura dictum,qui multa habent: vel ob ea quae per vinolentiam dicunt ut ebrii. ita scribendus hic locus.quo dupliciter exponitur hoc elymon. Porphyrion posteriorem rationem clarius explicat : quem vide: nam quum certa sint quae de satura diximus, omnino in eo veriloquio acquiestendum. Petronij libellus mera est Satura Varroniana ut suo loco dictum. ipse tamen Saturiet siue Satiricum maluit inscribere: quomodo Commentarium dicitur pro commentario libro : Α- pologeticus, pro Apologetico libro . at qui Sapricon titulum Petro-

nh reliquiis imposuerunt : ij sine

dubio Graecam vocis Satirae origi nem spectabat. cuius rei nunquam auctori venisse in mentem pro cer to habeo. de Martiano Capella minus ausim assirmare: propter anti

358쪽

DE ROM. SATIRA L. II. 327

quitatem huius erroris, sicut ostentadimus. & tamen in caussa explicanda cur opus suum Satiram inscripserit, nobiscum facit. sic enim ait: Tandemsenilem Martianefabulam

Fcisso lusis quam bcernis famine

Satira. . . . & post:

Hac quippe loquax, docta indo ctis

regerans

Fan s tacenda farcinans .immiscuis Musas,dea Me disciplinas Iclicas.

COROLLARIVM huim lihi: quo discutiuntur duae ab Horatio praρ ω quaestiones: AN SATIRAaIT POEMA. cr, AN SIT IUSTUM POEMA. Fiatonis ii 'Aristotelis placit super natura poestor expenduntur.

ERA et fortasse digna haec quae

stio , quam relinqueremus iis tractandam, qui magnum ducunt, de omni re quamvis certissima pos-

X iiij

359쪽

se dubitare : paratique sunt ex instituto disciplinae suae, vel manifestissimae veritati quoties lubet cornua obvertere. qui hodie lusus est sophistarum, Sc hominum C,

Pin σεμενοι σωπι υ , F αλγεις φανη--1ω-ν. nos melius horas nostras collocare solemus t optamus quidem certe. quoniam tamen anti

qua haec quaestio est , habebimus

vetustati hunc honorem, ut indis,cussam eam non sinamus, absurdaeque in speciem dubitationis, caussam aperiamus. Horath verba sunt,

ecloga quarta, libri primi sermo

num:

Primum ego me illorum dederim quibus ele poetas

Excerpam numero.

si scriptor Satirarum Horatiusto ista non est: profecto nec Satira poema est: quod enim non de se latum

360쪽

DE ROM. SATIRA L. II. 329

modestiae caussa , sed de omnibus in genere Satirarum scriptoribus hoc pronuntiet, ex sequentibus apparet , ubi etiam de Lucilio idem dicitur. paullo tamen aliter aliquato post haec quaestio concipitur, cum lectorum animos expectatione accuratioris disquisitionis suΩpendens, sic ait de Satira: alias iustumsit nec poema

qui hoc quaerit, sit ne satira iustum poema: is tacite consentit, poema esse. quare duae heic sunt qua stio nes: de quibus dicturi, qua da prius necessarie monebimus. Si quantum veteres sapientes diligentiη posterunt in praeceptorum, quae artes di disciplinas constitueba at ,Observi xione: tantum in natura' cuiusque

illarum limitibus suis circumscribenda laborassienimeque huic quae-

SEARCH

MENU NAVIGATION