장음표시 사용
161쪽
, Si quis conatus fuerit contra haec,quae pie di poseimus,mel re dire, et doc re, et sicriberri, siquidem Epistopus, et flericiust tue,tanquam aliena a Sacerdotibus, ' Hatu Ecclesiariis. faciens, denudabitur ab Epimpam, mel flericatur' autem
monachus, et laicus sit, anathematizabitur.
Eut Aius misericordia Dei Episeopus fon tantinopoleos, nou.e 30mae,decreui quaeproposita sunt: or confitcns sic habere, sicut omnia supra Capitula si T dogmata continet' sis seipiens fiat, quatuor Sunodos dest Nicaenam tonstantinopolitansi, Ephesinam primam, si V Chalcedonensim, quae ab his de una, eadem , Fide definita sunt: eZ in omnibus his permanens sicusera sici tu es bondemno, st Anathematiis siler
alios haereticos, di impia eorum conscripta, eodorum impiu,
qui fuit JG uestia Episcopus; cum impi' eius conscriptis: θ' omnia, quae impie Theodoretus consiri t cui praedia
Eitum e L si di impiam epistolam, quae dicitur nae: δ' qui sit Alia eis spuerunt, si T sapiunt: ετ sit cripsi
e pollinarius misericordia Dei Di copus Alexandriae ficreui quaeproposita sunt: CIT confitens sic habere cui omnia supra Capitula, τ dogmata continent; si 'st Mipiens sanctas quatuor Synodos, sis'. ut stipra in Libscriptione EutychuEpiscopi Constantinopolitani. Domninus misericorssia Dei Episeopus Theopolitanae fiuia ratis si dest Antiochiae decreui,quae proposita sunt, c. visu - pra. Eodemi pacto iisdem verbis lubscripserunt, Stephanus Epimpus Rapheotanae fiuitatis, micem agens Euctochi, Patriarchae Hier olymitant. Ac subinde alij qu que Epistopi centum sexaginta.
162쪽
maxime differre a sanins Patribus in signis catione vocis, Personae; ipsosq; etiam albquo modo unam personam in Christo ponere : quorum imitatione Chaldaeos dicere unum Pa sopa Christi;ex quo unam
quoque esse eius Voluntatem, atqu virtutem.
AI et Ibas in epistola ad Marim Persam,a sanctis P
tribus damnata, ut modo vidimus: Ecclesia enim sic dicit, sicut sist tua reuerentia cognosiit, sist ab initio edoctas , sir firmata diuina doctrina, ex merbis beatissimorum
Patrum: Duae naturae, ina mistus, a perbona; quod eu
mnus Filius Dominus Iesius se rinus. In quibus verbis Patres duo notauerunt, . Alterum est: Nestorium, &Theodorum naturas pro persenis accipere. Alterur vero: Unitatem , quam in Chris o Domino nostro p nunt. Quamuis enim unam esse dicant persenam , ear tam en non esse secundum subsistentiam, sed secundum assectum, idest accidentalem. Sed describamus verba sanctorum Patrum, ex Achis quintae sanctae uniuersalis Synodi, collatione sexta. Inquiunt itaque Patres: Scri-
163쪽
prer epi tolla dicens, duas naturas, di inam mirtutem, ἴθ' am persinam, P mnum Filium; er non confitens, quod Deus Verbum incarnatus, di homo factus eri, quod est duarum naturarum sicundum subsidientiam initas cuius duas naturas dicit: certum est, quod pro per sinis naturas ponit, - as Lalem et itatem dicit, secundum Theodorum, τ N I forium impios, quos defcndit, or laudat siriptor episto . Et ini enim duas personas,di duos Chri A se duos filios dicentes siam impietatem obumbrare molantes,dums naturas, grinum Filium dixerunt. Quo loco maxime attender debemus, quod quamuis Nestorius, atque Theodorus diuisionem naturarum in Christo Domino posuerint , ;oretenus tamen negauerunt dualitatem personarum in
eo. Dicit enim impius Nestorius in epistola ad Alexandrum Hierapolitanum Episcopum,eadem ei sapientem: duas persinas, Ctanam perbonam Iacimus; sic ina appellatione Christi,duas naturassimul significamus. Dixerat quippe paulo superius in eadem epistola Nestorius: Oportet maneme naturas in filiis proprietatibus , δ' sic per m
rabilem , 6 omnem rationem excedentCm V tatem, nam
intelligi gloriam, sp mnum confitcra Filium. Sed eius d istor Theodorus adhuc enucleatius libro octauo de Ii carnatione . Inquit autem: Sicut re Dominus de miro, Tmuliere dicit, quod non sent duo, sise ina caro: dicamus ernos rationabiliter, secundum inrtatis rationem, quoniam non
sent duae prelo sit inastilicet naturis distretis. Igitur pe sonarum dualitas in Christo,& a Theodoro, S: ab eius db scipulo Nestorio, oretenus ut diximus, aperte negata est. Qui tamen ob hanc blasphemam personarum dualit
164쪽
Chaldaeorum. Iqsetem, merito a sanctis Patribus damnati fuerunt. Quo loco considerandum se nobis osseri discrimen, quod intercedit inter orthodoxos, atque haereticos in H laificatione vocis Persinae. Notare igitur debemus, quod cum
duo sint, quae in mysterio inestabili dispensationis Dei
Verbi concurrunt, natura diuina, dc natura humana ;& humana natura in persona diuina subsistat; Diuina quippe natura,humanam,quam assumpsit, in sui ipsius assiimentis persona substentata. Et haec est unitas ad . mirabilis secundum subsistentiam ; quam ut vidimus, haeretici non admittunt ;) ideo in huius altissimi myste-rij explicatione utimur his Vocibus, natura , persona , atque subsistentia . Verum apud sanctos Patres cum Graecos, tum Latinos, persona, atque subsistentia pro VnReodemq; accipiuntur; quamquam Graeci frequetius utantur voce,subsilientia, quae Graece dicitur hypostasis;
Latini vero libentius dicunt personam , eo quod haec vox magis illis sit familiaris, & ob id opportunior ad explicandum id, quod intelligunt. Sed,ut diximus,idem est apud orthodoxos, quod significatur per vocem, hypostasim, & personam. At apud haereticos, praecipue apud Nestorium, & Theodorum, eorumq; sectatores , non item: siquidem magnum discrimen ponunt inter personam & hypostasim . Nam,hypostasis,intelligunt naturam per se si1bsistentem, quae tantum mente percupiatur : personam vero, ipsam, eandem naturam subsiastentem, ut sensiti patet, & per sensum cognoscitur. Sed Cum proprie,persenam,intelligant id, quod oculis se otiserti non tamen negant,aliquo pacto accipi posse pro h
165쪽
postasi. Idq. ex verbis ipsius Theodori eodem libro octauo de Incarnatione manifeste colligitur ; sic enim inquit : uando etenim naturas discernimus; perfectam naturam Dei Virbi dicimus, ct pcrfectam personam nec enim fine persona est subsistentiam dicere; perfectam autem sisthominis naturam,se personam similiter. uando autem adeoniunctionem respicimus ; mnam personam tunc dicimus Haec Theodorus: in quibus, ut manifeste apparet,de d plici cognitione loquitur, intellectitia atque sensitiua . Nam dubium non est, quin ipse tribuat intellectui discernere naturas persectas: respicere autem comuncti
nem naturarum, sensiti. Hinc facile manasse credimus ad Chaldeos hanc distinctionem vocis,hypostasis,&,pe senae ; apud quos, ut accepimus, magna est auctoritas Theodori Mopseestent: siquidem 5 ipsi in explicatione dispensationis Ucini Dei incarnati, adhibeant tria haec nomina, Chiane, 9Vnuma, si T Parsopa; idest, naturam . ,hvpostasim, de persenam. Dicunt enim,in Christo esse duas Chianas, duasq; Clinumas, & unum Parsipa. Pa sepa autem appellant, id quod oculis cernitur; quasi vero Graeca voce Proselon Paulo immutata, quae communi ter significat uniuscuiusque faciem: & propterea,vt Christi Domini Parsepa,appellant humanum ipsius aspectu; ει Spiritus sancti Parsopa,columbam, & ignem, sub quiabus speciebus apparuit: ita & Patris aeterni Pars a, dicunt ignem illum, quo s.ccensum rubum minime comburi Moses videbat. Pari quoque pacto facile nobis persuademus, quod cum Ibas dicat,in Christo esse duas naturas , unam virtutem, & unam personam: Chaldaei ex
166쪽
pessima huius epistolae doctrina acceperint impium , execrandumq; dogma unius voluntatis, & operationis in Christo. Nam de ipsi dicunt unam eius virtutem, ut dicit Ibas, & unam voluntatem. Et ratio, qua inducimur, ut ita existimemus, est, quia impia haec epistola fuit ab eodem auctore in Syriacum idioma conuersa; λcut Proclus Episcopus Constantinopolitanus testatur in
epistola ad Ioannem Episcopum Antiochenum ; vi h bemus in actis Quintae Uniuersalis sanctae Synodi, coli tione sexta: quae epistola Ibae, maximam auctoritater apud Nestorij, atque Theodori fautores habebat. Qua quam idipsum a Nestorio didicisse potuerint: qui ut sal inis Agatho Papa in epistola ad Constantinum Imperatorem , atque Heraclium , & Tiberium Augustos
scribit ;,nicam & ipse voluntatem, atque operationem
Christo Domino tribuit. Epistola haec sancti Agath
nis, inter acta sextae sanctae. uniuersalis Synodi relata est, actione quarta. Verba autem Nestorij, ex quibus eius peruersa opinio de unitate voluntatis,& operationis Christi colligitur ; desiimpta ex libro secundo, quem intempsit: Praeclaram initiationem; ut testatur sanctissimus Pol tifex ; haec sint: Inconfusis curiossimus naturas, non secundum se tantiam arbitrio tantum copulatas 'proprer quod e rum mnam evoluntatem, sist operationem, si T dominationem
iidemus dignitatis aequalitate Hiensas. Sed, siue ab epist la Ibae, siue a Nestorij commentarbs Chaldaei execrat dum hoc dogma acceperint ; illud quidem ab unitate personae deducunt, atque defendunt, ut Macarius Antiochenus , & ceteri Monothelitae, nempe Theodorus
167쪽
Episcopus Pharinitanus, Sergius, Pyrrhus, Paulus, de Petrus Episcopi Constantinopolitani, atque Cyrus Epia scopus Alexandrinus i, quorum impietas in sexta Vnuuersali scincta Synodo,hac de causa Constantinopoli co gregata ; a sanctis Patribus damnata fuit. Ceterum , ut fratres nostri desideratissimi Chaldaei intestiganta, quibuscum habeant communionem, defendentes unutatem voluntatis, adque operationis in Christo ; & quam impossibile sit conuenire cum Ecclesia sancta Catholica ; describamus Monothelitarum dogma, ut a Macario Episcopo Antiocheno fuit expositu, professione sese impietatis;quam Imperatore Constantino in Concilio resi cente, atque interrogate cundem Macarium de fide sitae; audientibus Patribus, proprio ore exposuit; ac similiter
libello eiusdem blasphcmae professionis, eidem Imper tori ab ipso Macario oblato; ut in ipso possint Chaldaei
recognoscere similitudinem, immo potius identitatem communis erroris . Postmodum sanctorum Patrum sententiam adijciemus; qua commoti, alacrius execram
168쪽
unius voluntatis,& unius operationis in Christo: Habita a Macario Episcopo Antiocheno , in Concilio Patrum sextae Uniuersalis sanctae Synodi, ipso Imper tore praesente, & Macarium imterrogante . Descripta ex Actis eiusdem Synodi, Action octaua. Cap. XIX. Oris τλNτrNVs p ssimus Imperator dixit: S,
placet metirae sanctae S 'nodo, adueniant codicilli t stimoniorum, qui dudum porreriti sῖnt a Gracario minera
bili OArchiepiseopo Antiocheno, qui sust a mobissi statisῆnt;
mi legantur, ν conferantur cum authenticis codicibus, qui
repositisῖnt in He sito merabili Patriarchio. Sancta Syn dus dixit uod ἔν nunc ἀ mestra Serenitate pie iussument, fiat. Et prolati sunt per Photinum magnificum a secretis , 6st Imperialem Secretarium codicilli tres sigillati: qui sν dati Fint, sir oblati as tenti Macario menerabili Archiepιβρο Antiochiae; it recognosimi, si ipsi si/nt, qui ab eo dudum fuerant prolati codicilli. uos in manibus accipiens, 'in piciens idem tenerabilis Macarius, dixit: Etiam mere si sunt, δ' recognosco eos. Con tantinus A simus Imperator dixit: Edicat Macarius menerabilis Archiepiseopus Antiochiae , Γν Stephanus religiosus presister sist Monachus, eius distipulus , quid sibi coaceruantes, huiusmodi deflorauerunt X s testia
169쪽
te timonia. . acarius sandlisimus eArchiepiseopus dixit De ipsa ina moluntate, quae en Patris, ' Domini noctri Iesi. Christi, ιν sancti Spiritus. Constantinus phssimus Imperator dixit: De dispensatione Domini no Di Iesu Chri ii, unius sianctae Trinitatis Dei Verbi,quomodo sentitis ' Macarius menerabilis Archiepiscopus dixit: bonfiteor, Dominum Iesem Chri tum MDnum sancitae Trinitatis esse ' 6st possit incarnationem in duabus perfectis naturis inconfuse, indiui- se in a ptriona ,- na sub intentia; nusquam naturarum diserentia perempta, propter V itionem 'Dd laluata potius proprietate miri que naturae, bdi in Q am permam, sigT 'tanam sιν tintiam concurrente . uoniam Cinro alteram
persenam, 'st ps humanationem WUnius sancitae Trinitatis non assum fit; propter hoc nec aliquid peccati dicimus eum assumpsis; quia absque carnalibus C luntatibus, Ust cogitationibus humanis,in imagine nouitatis confitemur inum D minum no Irum Iesum Chri tum . Gi enim inam
luntatem tabcns , es ad susscptionem harum omnium passi num idoneus nam, eandems habuit mirtutem ad toleramnam horum omnium Jecundum sanctium, fst acceptabilem Augustinum. De hoc enim fst confessonem Fidei iam pridem exposivimus, ξδ' consientimus tam sandiis quinque Synodis , quamque Honorio a Deo erudito, Sergio, Paulo, atque Psetro , CP reliquis, quorum mentionem in his, quae Domino porreximus te Iimomst,fecimus: confitentes nam moluntatem seu i tintialem in ino Domino nonro Iesu Christo, si TDcIuirilem eius operationem . Nec enim quae diuina stat, μcundi m Deum,neque quae humana semisondum hominem; sed humanam , Κν Dei nouam quandam vetuirilem opera
170쪽
Chaldaeorum. Isitionem in conuersitione demon asse confitemur, secundum sanctum Dion m. Constantinus ' stimus Imperator dixit: Confessio, cuius mentio facta erit, quod data sit nobis a cam- earis Archiepiseopo Antiochiae, propriae eius Fidei lectione pandatur . Et prolata erit per Photinum cretis, sist Imperialem Secretarium: sest relerita est per Diogenem a sicutis, Cymperialem Secretarium; quae continet in verbis ita: Pacis Dei, quae exuperat omnem sensim, βιmma eripi eas , per quam no ore, e os corde Deo viventi , sest mero, Trinitati seruientes, tenemus confessionem, pace Dei con Diacti. Hac non ab homine, neque per hominem, sed diuina gratia , o fritissime Imperator,in triatus; cetera omnia inferiora ponens, Ut conicebat diuinum, sacrilms fugium diuianum telum, qui tibi inditus eri, exacuisti: π Ecessae oculos Uitans, Pontifice inquam, uitas Unumquemque, ut quod in eo eri, orthodoxiae proferat lumen, quatenus fulgeat amplius in mundo. Annuat tibi quoque Deus,temporibus pi, tui IN
rij, Christianissimae praedicationis indeficiens lumen: εν his
ricorum nouae caligines extinguantur. Obedio quippe praeparatius,Deo placito me tro consilio. uis ego sum , Domine ἀ Deo decrete, milis , δ' abi tus, nec apparens, y in pauimento reiacens ' Dicam quoque,immeritus terribili seruire atque asse tere tribunali. Verum a iobis dignus habitus, hanc professionem facio Fidei, quam Patres nostri, qui in Nicaea, est δε- hinc fuerunt promt. auerunt: cum qua genitus, sest Hostus sum , cum hac sist a Uedam. fredo igitur in inum Deum Patrem omnipotentem, omnium misibilium ιν inussilium factorem. Et in inum Dominum nostrum Iesum Christum, silium eius in genitum, qui ex eo natus iat ante omnia secu-