장음표시 사용
191쪽
aliarumq; sanctarum Scripturarum auctoritatibus, Vnitas personae Christi Domini nostri ostenditur: diuinae
humanaeq; naturae diuisio omnino ab ea
AT fortasse inaudita erat haec veritas ante Nicaeae sanctorum Patrum conuentum.Immo ver quid unitate hac manifestius vere in Christo credentibus ZNonne Praecursor illius, statim ac Saluatorem digito prumum ostendit hominibus; ipsiam, eundemque, ques hominem videbant,Deum declarauit , dicens: Hic eri de quo dixi: Pori me menit Dir, qui ante me fadius eri, quia prior me erat. Et mei nostrae petra, ac fundamentum, Princeps Apostolorum Petrus,quando interroganti D mino respondit: Tu es CArinus Filius Dei eoui, alium sorte mente concipiebat ab eo, quem natum ex Maria sciebat, atque intuebatur λ Et quomodo redemptos nos praecioso eius sanguine dixisset, ac regeneratos in Jem
tuam ex mortuis,per resurrecitionem eius,in haereditatem incorruptibilem,incontaminatam immarcescibilem,conseruatam
in caelis; nisi unum, eundemq; fuisse Deum, & homine, qui nos redemit, & regenerauit, indubitanter credere nos voluisset ; cum sanguinem fundere, S: mori,sit ii minis ;
192쪽
minis i redimere ab aeterna morte, ac regenerare in haereditatem conseruatam in coelis, sit Dei. Sed & discupulus ille, qui testimonium perhibet de his; & scimus, quia verum est testimonium eius; qui cum suenta Euai selij de ipse sacro Dominici pectoris fonte potavisseita; illud admirabile , Verbum caro fastum eri , ex intimo corde postea eructavit; plane unitatem hanc personae Verbi incarnati, non selum mentis nostrae oculas in iaciendam, sed manibus etiam corporeis palpandam exposuit: auud fuit ab initio, sest ille, quod audiuimus, quod
vidimu quodpe 'eximus manus nostrae contrectauerunt
de Herbo et itae: ista manifestata est missimus, sti te Iamur,se annuntiamus mobis. Et quidem, nisi carnem, Verbi esse propriam intellexisset , nunquam aliquid de Verbo vitie se contrectasse asseruisset. Neque sane id illi soli contigit ;imnab vero quando post resurrectionem suam Dominus discipulis apparuit, palpandum omni- bus libere se obtulit. Palpate inquit in dete, ruoniam piritus carnem, ly ofa non hasci. Vbi illud maxime admirabile , quod qui postea manum incredulus admouit, hominem tetigit, & agnouit Deum . Cetcrum D ctor gentium, & veritatis praedicator Paulus Apostolus, factus electionis vas, ut nomen Domini portaret coram gentibus, ac Regibus, & slijs Isiael; siue ministerium , quod accepit, euangeliaandi Verbi Dei exponat ; siue Fidem eorum, ad quos scribit, commendet; siue illos 'doceat, aut moneat ,' manifeste unitatem personae in
Christo semper stipponit: peculiariter tamen in epistola ad Hebraeos, admirabili illa, mysterhq , plena compar
193쪽
tione Domini nostri Iesu Christi, ad Melchisedech Regem Salem, Sacerdotem Dei summi ; ipsam declarata. Quem sine patre,& sine matre,neque habentem initium dierum, neque finem cum dicat; illum assimilauit filio Dei. Et quomodo sine patre, de sine matre Filium Dei diceret; nisi unum, cundemq; in unitate personae Deum& hominem intelligeret,& praedicaret Claristum Z Nam si duae naturae in ipso attendantur, Verbum Dei utique Patre non care homo matre plane habet. Remanet igitur , ut ex personae unitate in duabus naturis; sine patre, & sine matre dicatur. Sine patre quidem in terris, sine matre autem in coelis. Sic & quia una est Christi persis na; & proprio Filio suo Deum non pepercisse dicit, & Fialium se exinanivisse. Non pepercit sane Filio suo Deus, dum secundum carnem flagellandum, atque crucifiget dum illum Iudaeis tradidit. Secundum carnem itaque, & non per adoptionem , est proprius Filius Dei. Qui vere non se exinanivisse , nisi cum verus Deus sit, verus homo factus fuisset; unus, idem , in una persona permansisset. Et ideo Apostolus, utpote de hac unitate minime dubius; quem crucifixum tamquam hominem praedicauit; Deum, distinctione a ceteris hominibus sola,atque simplici,ostendit. Sic enim ad Galatas scribit: Paulus loriolus, non ab hominibus,nseque per homin/m; sed per Iesum serinum. Ergo si non ab hominibus, neque per hominem; sed per Iesiim Christum; dicendum est, quod intelligere debeamus, per Iesum Christum; idest,per Deum. Et paulo infra: Notum
enim abisfacio, ratres uangelium quod euangelieatum en
194쪽
ἁ me,quia nom est ecundum hominem neque enim ego ab homine accepi illud, neque didici ,sed per reuelationem Iesῖ Chrisii. Sed adhuc testimonium huius veritatis maius, qua quod accepimus ab Apostolis, quaerimus Z Patrem aeternum manifeste dicentem de homine, qui baptizabatur: Hic e t Filius mem dilectus, audiamus: Vel potius Dominum nostrum lassem Christum, semetipsum Deum verum, coeco a natiuitate mirabiliter a se illliminato, m nisellantem. Cum enim illum Dominus interrogaret,
crederet ne in Filium Deiὶ ille e contra sciscitaret ab eo, quis nam Filius Dei essetὸ ipse,in cuius ore dolus nunquainuentus est, respondit: Et retudini eum,di qui loquitur iscum,ille e t. Non alia profecto de causa, nisi quia secui dum hanc personae unitatem, idem Deus, dc homo est. Diuinis itaque vocibus, Apostolicisq; documentis in structi, manifestim veritatem unitatis persenae in Christo, inconfusis, immutatisq; permanentibus duabus eius naturis; omnes pariter, qui sincero corde profitentur Catholicam Fidem, confiteantur: & admonitione territi
bili B. Ioannis Apostoli, dicentis: Omnis stiritus, qui luis
Iesum, ex Deo non est,perterriti; quamcuque non modo diauisionem,sed diuisionis in Christo suspicionem studeantetiitare. Qua s.spicione non caret illa nominum Verbi Incarnati distincitio in libello expositionis Fidei orient lium posita: Quod,Iesus,sit nomen humanitatis , Christus,nomen diuinitatis,& humanitatis , Dominus noster, nomen diuinitatis. Eadem enim hac nominum distinctione v s filisse Nestorium, & Theodorum compei mus , ad diuisionem naturarum, quam impie in Christo
195쪽
ponebant, insinuandam: cui distinctioni aduersatur pisne sanctarum Scripturarum auctoritas. Nam, vide admirabilibadorandoq; nomine Iesu tantummodo agamus: Nonne ab Angelo inditum praecepto diuino fui ut conceptus Altissimi Filius in utero ab immaculata Virgine', suo tempore ex ea nastiturus, hoc nomine appellarem Nonne in nomine Iesu omne genu flectendum est, coelestium, terrestrium , & infernorum Et cui omnia genua flectenda, nisi Deo λ Immo vero de ipso Christo P tres Nicetni,in expositione definitionis Incarnationis Dei Verbi, nos docuerunt: Gamuis totus adorandus sit rianus etiam cum corpore ' non tamen secundum corpus adoram
sis. Et Ioannes in Evangelio: Haec aurem scripta sunt, mi credatis,quod Iesus Chrintus est Filius Dei ut crederes, vitam habeatis in nomine eius. Neque tantummodo vita in nomine Iesu promittitur; sed, quod maius est donum, ut credentes in hoc diuino nomine, sint quoque Filij Dei: auotquot autem receperunt eum, dedit eis potentatem filios Dei feri, his,qui credunt in nomine eius. Recipere vitam , & neri Filius Dei, ex Fide, luam quis habeat in alia quo nomine: nomen illud demonstrat, este diuinitatis, an humanitatis Quamquam abunde sufficeret ad diuitinitatem ostendendam nominis, quod debeamus in idisum credere: cum fides seli Deo debeatur. i. t
196쪽
personae in Christo, magna cum modestia agendum esse; humanarumq; rationum importunam curiositatem vitandam. Cap. XXIII. OPORTET igitur, omnes,qui de altissimo huius
unitatis mysterio digne agere cupiunt; maxima cum circumspectione,atque reuerentia ad illud contemplandum accedere:& quantumuis in sanctarum Scripturarum ieetione exercitatos; humanae mentis imbecillit tem agnosceres,titeri se impares tantae speculationi. Propterea quando ad intelligendum Natiuitatis Christi sacramentum accedimus procul abigatur svi sapientistimenos admonet sanctus Leo Papa) caligo terrenarum rati
num r ab illuminato Fidei oculo , mundanae filipientiae fumus prorsus abscedat. Nec sane prohibet sanctissimus iste Pater,ut ex his quς factasunt,& oculis nostris patent; intelligere inuisibilia Dei studeamus; sed ut vitemus illa sapientiam, de qua dixit Apostolus: Iudaei signa petunt, se TGraecis ientiam quaerunt. Quae non in ostensione spiritus,& virtutis; sed in persuasibilibus verbis consistit; qua limretici decepti,a veritatis Euangelio recesserunt: & Inca nationem Verbi intelligere non valentes, de causa illi minationis , fecerunt sibi materiam coecitatis: in quod
incommodum incurrerunt , aut omnino non vitaia
runt Chaldaei. Qui persuasibilibus hisce propositionubus acquiescentes: Nulla natura erisine persona. Et: Na-
197쪽
tura ex persina demon iratur: nullaq; facta examinatione veritatis illarum trecesserunt a sanctorum Patrum doctrina de personis, atque naturis; haereticorum commento de Parsopa recepto. Sed expendamus veritatem propositionum modo propositarum. Etsi nulla natura sine persona subsistere ,& natura ex persona demonstrari dicatur; profecto non ob id sequitur, quod una ab altera dependeat ; idest, quod ex viaitate, aut multiplicitate vivus; unitas, vel m ultiplicitas alterius inferatur. Neque
enim quia una est natura in diuinis, idco quoque in diuinis est una persona ; vel quia sunt tres personae diuinae,
ideo sunt tres diuinae naturae. Sed ab essentia,natura; &a subsistentia,persona determinatur. Quia igitur una est ostentia trium diuinarum personarum,una est earum n tura . & quia una natura in tribus f ibsistentijs subsistita, ideo tres sunt personae . Concurrentibus igitur duabus csseniijs in unicam subsistentiam; luc naturae perfectae in una persona subsistunt. Humano usu,& consuetudine ,
quod credimus caret: humanarum ergo rationum importuna curiositas reijciatur. Diuina aucturitas est, cui credimus; diuina est doctrina,quam sequimur.Hanc autem edocti,primum cidicimus, Virginem sanctissimam Matrem Dei nulla mentis hesitatione appellare ;quar uis quomodo Deus factus sit homo, & ex Virgine natus;
humanis rationibus iacmo possit ostendere. Nam generationem eius quis enarrabit Vere Matrem Dei dicumus, ut sectatorum Nestorij blasphemia omnino ab ore fidelium prohibeatur: nam &ipsi Virginem sanctissimam, latrem Dei, sed non vere,dixerunt. Id ostendunt verba
198쪽
Chaldaeorum. Iverba Theodoreti in reprehensione primi anathematis mi aduersus Nestorium. 1nquit autem, loquens de forma serui in Christo: .Quoniam non nuda erat a forma Dei, sed erat templum habens Deum Verbum inhabitatem,sicundia
Pauli iocem In ipso enim,inquit,complacuit omnem plenit dinem diuinitatis inhabitare corporaliter: non hominis tenitriscem sed Dei genitricem virgine appellamus , illam quidem si
mento formationi conceptui: hanc aurem initioni imponentes a 'ilationcm.Ex quibus Theodoreti verbis Apparet, non siissicere, Virginem sanctissimam,MatremDA, appellare ; sed oportere, vere Matrem Dei credere; hocen, quod ipsa pepererit unica prole verum Deum, & verum hominem ; non appellatione filiationis unum, neque coniunetione indissolubili naturarum facta per gratiam : sed unitate vera, atque substantiali vitius personae. Cum itaque Beatissimam Virginem dici Matrem Dei hoc pacto, Catholica Ecclesia non permittat; mirari non
debent Chaldaei,si illam appelhari ab ipsis Matrem Chiisti non approbet; qui cum hac appellatione Matris,duas
Filij personas defendunt. Non enim reprobatur nomen, quia & nos quoque immaculatam Virginem,Matremo Christi,vocamus; sed non recipimus eos, qui hoc nomiane utuntur,ad duas in Christo personas significandas.
199쪽
nostri voluntatibus, & operationibus; deq; causa , qua decepti haeretici, unicam
voluntatem, atque unicam operationem eius dixerunt.
OM N i s itaque fidelium lingua consteatur, se initimam temperq; Virginem Mariam vere Dei
Cenitricem esse ; & Dominum nostrum Iesum Christu, natum ex ea; Vnum, eundemq; Filium Dominum Vnigenitum, in duabus naturis, inconfuse, inseparabilitec, indiuise,inconuertibiliter agnoscendum: nunquam cuia lata naturarum disirentia per unitatem, magosq; salua proprietate utriusque naturae ; & in Unam personam, ataque subsistentiam concurrente : non in duas personas partitum, atquc diuisum , sed unum, eundemq; Filium Vnigenitum, Deum Verbum, Dominum Iesum Chrias uni,sicut post Ephesiinam sanctam Synodum uniuers lem,etiam in omnibus uniuersalibus Concilijs sancti Patres semper credere profesti sunt. Hinc duae voluntates,& duae operationes inChristo manifeste cognoscuntuc cum voluntas non a persona, sed a natura procedat ,quod haeretici ignorauerunt,aut intelligere noluerunt. Et ideo quod debetur naturae, tribuentes Ursionae 1, pari ignoram tia,atque pervicacia unicam futile volutatem, atque operatione in Christo;dixerunt.Et quide S. Agatho Papa illos ureiragabili ratione perstringit, in epistola,qua aduersus
200쪽
hanc haeresim scripsit ad Constantinum Imperatorem , atque ad Heraclium N Tiberium Augustos,etiis fratres; cuius superius mentionem secimus:nempe,quod si a pe
sona, & non a natura voluntas penderet, utique cum tres
sint personae sanctissimae Trinitatis; non una esset trium diuinarum personarum voluntas. Quam impietatem , atque falsitatem ne dum dicere, sed neque cogitare ullus potest. Et ita omnes Patres Orthodoxi senserunt, cur Latini, tum Graeci ; cum Occidentalis, tum Orientalis Ecclesie: qui pariter duas voluntates, ac duas operati mes in Christo ponunt; quia in eo duas naturas agia , scunt . Contra vero haeretici, quia unus est Christus,
unam tantum esse eius voluntatem, atque operationem
Hrmant; deceptio, quod sicut actiones, & passiones dicuntur suppositi, rvp cho ab illius unitate determinenitur . Sed valde falluntur cum &in hominibus etiam, . unitas Libiecti diuersitaton assectionum non tollat. Sic& Paulus dicebat: Video aliam legem in membris meis, repugnantem legi mentis meae. Multo minus igitur hoc praestat eiusnodi unitas, vibi tanta intercedit formarum disserentia, diuinae scilicet,& humanae naturae. Verum il-bllud quidem essicit personae unitas, quod una nihil operatur ab alia separata. Propterea sanctus Leo Papa dicit in admiranda illa epistola ad sanctum Flauianum Constantinopolitianum Patriarcham, quam Patres, colum-- nam, Sc monumentum Fidei,appellauerunt: Agit enim miraque forma cum alterius communione, quod proprium e BVerbo scilicet operante, quod Verbi eri; sedi cinne exequente,