Petri Strozæ De dogmatibus Chaldæorum disputatio. Ad patrem admod. reuer. Adam camerae patriarchalis Babylonis archidiaconum, ..

발행: 1617년

분량: 263페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

181 De Dogmatibus

irae vin recessit , ita caro nati raras nostri granis noni reliquit.

Disterciuibus ' i aque Patribuh Catholicis ubinaphs haereaticis , quia isti unitatem voluntatis ab unitate personarchristi determinant; illi autem duas esse Domini nostrii voluntates, duasq; operatiotaes,ex duabus eius naturis de monstrant ; quomodo cum Chaldaris idem de Fide sin- rixo possumus ; curia ipsi, ut habetur in libello concili tionis, ab vilitate filiationis, & a perfecta naturarum coniunctione, unam esse in Christo virtutem, atque voluntatem profiteantu Haec sent verba ex libello

conciliationis dcscripta: Orientales Vimam moluntatem ru Chrino fatentur, non eo quod ali ram moluntatim concu

cent, sed ne sit confusio in una filiatione et ita Gratio . Et paulo infra: Et si Orientales ' an, Muἡtatem in Christo fatentur in durabus naturis rationabilibus, ετ perfectis Christis quare de eo dicunt: mmo completus, Deus completus' Sed patet, quod dicunt propter coniundtionem perfecitam. At se lasse dicent non dissentire a nobis, quia non adimunt humanam voluntatem; tantum cauere ne confundantur naturae .i Sed hoc minime siissicit, quia & Macarius Antiochenus naturas impermixtas, &inconfusas in unitate linersonae confitebatur : sed quia ex unitate suppositi, v unmtem in Christo unicam esse dicebat;a Patribus damnatus fuit,ut ostensum est.Sed eius verba iterum consideremus; inquit enim in libello professionis suae Fidei superius descripto nitum quippe esse carni sicundu subsistentiam, confitentes Verbum, imum illum adoramus, Filium Vnuseritum, Deum merum, Dominum omnium Iesim Christum,

202쪽

Chaldaeorum .i

in Dabis naturis inconfuse indivise cognoscendum,non per partes ponentes,ac si Carales hominem, ' Deummeque istum

eratum qW --σmiracutis ci empossum uisse qua humana sent ibit di dentes Theodosin si Nestorius dicunt sed cunum,ie findemi confitemur Deum, sist hominem persi

ritum, consiu tantialem 'matri sicundum Deitatem , sdi consubstantialem nobis secundum humanitatem: Husillem trinque natiuitates praedicantes, tam quae ante secula ex Patre si cundum Deitatem, quἀm quae in Ultimis diebus ex caminia virgine Dei Genitrice sicundum humanitatem eiusdem miracula , gr passiones, cr omnem simul Deo decibilem, atque

homini condecentem operationem, ex eodem Christi Deo no Do

iecenseri processisse credimus. Neque enim quae diuina sunt,

secundum: Otκm l neque rusis, qu unt homini secundum

hominem sed humanarus Deus Herιum , nouam quandam Detuirilem operarionem, ἴν hanc tota vivificatricem demonstrat. Tametsi nouum evidetur, sae perturbat aliquorum auditum usticantium hancnos proferre inperemptionem earum,

quae tu Chri u Deo muro βut inconfuse, 6 fundum se sinestiam in natarum duarum naturarum . Euod non erimnquam, nec fiat, Iam vexὸ imprus isti e protestatur, ut patet,conseruatas velle impermixtas, &inconfusas utraLque in Christo naturas ε, nulloq; pacto interemptas ab quamipse appellavDeiuirilem operabonem: dc ni, hilareunias a sanctis Patribus damnatur , &ς patriarchesithrono Anticlche Ecclesiae deijcitur ; uia voluntates,& operationes Christi non a naturis, sed a persena pendere docebat. Nunquid igitur eosdem sanctos Patres allatam modo ex libello conciliationis expositionem uni-c M 4 tatis,

203쪽

i84 De Dogmatibus

tatis, voluntatis,& vimitis in Christo, tamquam Fidei nostrae Catholicae minime contrariam , admissium esse, credendum estὶ Mihi sane nori probatur: nam Patres idisi in prosphoneuco ad Constantinum, ab ipsi, post abs lutum Concilium,habito ; ita loquvndit: Mui igitur in eo sidest Christo) naturales moluntates, ετ duas natura es operationes commuttiter , atque indivise procedentes praedicamuι super uas autem mocum nouitates, horum ais .

inuentores procul ab Ecclesiasticu siptu abjcimus, dianath mali merito subistimis Haec Patres. Et ideo aut veluti nouam eiecissent praedictam exPositionem unitatis vir tutis , & operationis, ex unitate filiationis; aut cum vniatate personali, quam ha retici impie imaginati funes; unam, candemq; censuissent. Nam silexpositiones sequiramus sanctorum Patrum de illis verbis Domini: Pater, si possibile est, transeat a me calix inte: merumtamen non ficut ego moto ,sid sicut tu mis. Et: Verumtamen non mea moluntas ,sed tua fiat; omnes uno ore dicere reperiemus; duas Gisse voluntates in Christo, quia duae erant in eo naturae . Sic Athanas urin thro aduersus Apollin lium haereticum de Trinitate, ω Incarnatione . Sic Gr gorius Nysenus lib.ij.contra Eunomium. Sanctius Ioan ines Chrysostomus in sermone ad eos, qui ad Missas nom occurrerent; & de consubstantiali Et Cyrillus Aloiandrinus in libro Thesaurorum: ac demum' omnes Pati Aorthodoxi sic lesiae Orientalis. Quod stibet sententias

fi orum Patrum Ecclesiae Occidentalis recognostere ;Scietis auctoritates ex Decretalibus Epistolis Summ rum Pontictum a nobis relatis possumus proferre e di in postu

204쪽

Chaldaeorum. 18s

positionem eorundem verborum Domini, quam beatus Ambrosius in ij. libro ad Gratianum Augustum, & beatus Augustinus aduersus Maximianum Arianum asserunt ; ambo Ecclesiite sanctae praestantissimi Doctores ;qui pariter disserentiam voluntatum in naturarum disserentiam referunt . Quare quando Chaldaei expositionem hanc suam veritati contrariam non existimarent; saltem nouam non esse Armare non possent ε, & ideo tanquam nouani,sanctorum Patrum auctoritate, atque definiti

nec, ut vidimus, reprobandam. Sed si, ut in libello professionis Fidei dictum est, Chaldaei profiterentur, se non Dei Genitricem, sed Christi matrem,sanctam Virginem appellare, ob refutationem Apollinarij, atque Pauli S mosveni sexcusatio quidem, ut vidcxur, longe petita : cur non magis refugiunt dicere uni am voluntatem, &virtutem in Christo in quo manifeste deprehenduntur consentire cum tot damnatissimis haereticis, Theodoro Pharinitano, Sergio, Paulo, Pyrrho, & Petro Constam tinopolitanis, Cyro Alexandrino, Macario Antiocheno; qui unius voluntatis,& unius operationis execrabile nouitatem induxerunt, Arq, Apollinarij, Eutychetis, &Seueri perditissimam sectam Instaurantes.

205쪽

18 6 De Dogmatibus

EPILOGUS TOTI V s

Disputationis . ... l

l Am vero satis manifeste ostendisse credimus,exsaarae Scripturae, sacrorumq; Conciliorum, & sanctorum Patrum auctoritatibus, s Pater admodum Reuerendo Beatissimam Virginem Mariam, vere , simpliciterque appellandam este Dei Matrem; & in Domino noshro Iesu Christo duas esse naturas in unica persona; dua', it,

dem voluntates & operationes ipsius ; contrarias auteris sententias nullo modo cum hac Catholica veritate conciliari posse; cunctaq; diuinarum Scripturarum testim i iijs,sanctorum Conciliorum auctoritatibuς, Probatissiti motum Patrum documentis stricienter confirmauisse. Abltinuimus autem de industria a maiori copia testim niorum, & auctoritatum diuinae Scritturae, atque sanctorum Patrum: quia cum haec abunde sitfficerent , br uitati considendum existimauimus: rationem habentes difficultatis conuertendi hunc nostrum commentari

tum in Syriacum sermonem. Abundano quidem apud nos volumina a probatissimis Ecclesiae Doctoribus f pientissi1me de his scripta; quorum tibi copia fieri potuis 1et, nisi diuersitas idiomatis obstitisset. Quantum autem ad processitonem Spiritus sancti, quia dicentes Spiritum

sanctum a Patre procedere, non negatis, quod etiam a Fiatio procedat, sicuti schismatici saciunt; hortamur vos, cum sancta Romana Ecclesia Catholica, & Apostolica aperte confiteri, Spiritum sanctum a Patre, Filiocti pro I cedere;

206쪽

Chaldaeorum . 187 cedere ; sicut in Oecumenica βynodo Florentina desinitum est ; ut ex Decreto patet Eugenii Papae Quarti, sub

quo Pontifice Uniuersale Concilium Florentinum celebratum fuit: quod in fine nostrae huius Disputationis p suimus, ad absolutam veritatis notitiam. Restat modo, ut a Paternitate tua petamus, nobis pro tua humanitate ignoscas, si sorte do mari a sanctis P tribus damnata redarguentes, asperius aliquando e nitimio fortasse zelo, sed tamen minime disiuncto a chariatate, qua te in visceribus Christi prosequor, fratresq; n stros Chaldaeos amplecti desidero. Veniam igitur postulo tot6 mei cordis assectu: sicuti summa animi demiL

sone, quicquid hactenus scripsi, correctioni sanctae C tholicae Apostolicae Romanae Ecclesiae subhctu.

Ita profiteor , sedi Girmo ego idem Petrus Stroω manu proprin.

207쪽

18 8 De Dogmatibus

SANCTAE UNIONIS LITER

seruorum Dei, ad popetuam rei memoriam . 6onsentiem te ad in scripta charissimo silio noctro Ioanne Palaeologo Romaeorum Imporaltare illuseri, sist loca tenentibus men rasilium fratrum notorum Patriarcharum, Κν ceteris Orientalem Ecclesiam re .sentantibus. LAetentur caeli, sist exultet terra; sublatus est enim de medio paries, qui Occidentalem, Orientalemi disias bat Ecclesiam: tr pax, atque concordia rediser illo angulari lapide Jhrino, qui fecit miraque unum inculo fortissimocharitatis, sidi pacis, mirumque iungente parietem, fν perpetuae initatis foedere copulante ac continente ; pons longam maeroris nebulam, sp dissidi, diuturni atram, ingratam, caliginem sirenum omnibus mnionis optatae iubar:itruxit. Vaudeat ἐν mater Ecclesia, quae filios suos hactenus inuicem diffidentes, iam iidet in nitatem, pacems redissse : θ qμ antea in eorum separatione amarissime libat, ex ipsorum m do mira concordia, cum ineffabili gaudio , omnipotenti Deo gratias referat. Cundi gratulentur fideles ibique per orbem, qui stristiano censentur nomine, Matri Catholicae Ec- .clesiae collaetentur. Ecce enim Occidentales, Orientalesi P

tres ,pori longissimum dis tionis, atque disior dia tempus, si

maris, ac terrae periculis exponentes , omnibu i Aperatis laboribus ; ad hoc sacrum Oecumenicum Concilium, desiderio sacratissimae inionis, e r antiquae charitatis reintegrandae gratia , laeti, Macros conuemorunt; 6st intentione Fa nequaquam ὐ Ak

208쪽

Chaldaeorum. 189 fumati fiunt. Post longam enim, laboriosems indagrnem, tandem Spiritis fiancti clementia, ipsam optati simam, sanctissimam , mnionem consecuti sunt. βuis igitur dignas omnipotentis Dei benefici,sgratias referre Asciat ' suis autem diuinae miserationis diuitias non ob tupefiat' cuius ejerreum petitus tanta Ffernae pietatis magnitudo non molliat ' Sunt ista prorsus diuina opera, non humanae stagilitatis inuenta ;atque ideo eximia cum eveneratione si pienda, si r diuinis laudibus prosequenda . Tibi laus, tibi gloria, tibi gratiarum actio, Christe fons misericordiarum, qui tantum boni tonsae tuae sertholicae Ecclesiae contulim, atque in generatione non

tuae pietatis miracula demonstira ti, ut enarrarent omnes m

Ob ilia tua. Magnum siquidem , diuinum , munus nobis

Deus. largitus enth oculis no bras missimus, quod ante nos multi, cum malae cupierint, a picere nequiuerint. Conusnientes enim Latini Graeci in hac sacro andia Oecumenica Synodo , magno nudio inuicem msi sunt, mi inter alia tiam

articulis ille de diuina Spiritus sancti processionesimmacum diligentia , assidua inquisitione disi uteretur . Prolatis moro te Iimani' ex diuinis Scripturis , plurimis, auEloratatibus anctorum Diaturum Orientalium sT Occidentalium; aliquiabus quidem, ex Patre Filio; quibo tam mera,ex Patre per Filium procedere dicentibus Spiritum sancitum,i' ad eandem

intelligentiam a picientibus omnibus,sib diuersis iocabulis: Graeci quidem asseruerunt, quod id, quod dicunt,Spiritum sancitum ex Patre procedere, non hac mente proferrcnt, mi ex cludant Filium. Sed quia eis iidebatur mi aiunt j Latinos asserere,Spiritum sanctum ex Patre, Filios pro aere , tan

quam ex duobus principi', sdi duabus stirationibus; ideo ab-

209쪽

19o De Dogmatibus

stinuerunt a dicendo, quod Spiritus sianctus ex Patre proc dat , si r Filio. Latini vero a matιorunt, non si hac mente dicere,Spiritum sanctum ex Filios procedere t excludant Patrem , quin sit fons, ac principium totius Deitatis, Fili, scilicet, ly Spiritus sancti: aut quod H,quod Spiritus janctus procedit ex Filio, Filius a Patre non habeat; sive quod duo ponant esse incipia seu duas ripirationes sed mi et um tan-rum ab orant esse principium , NPnicamq. pirationem Spiriatus sandii, prout hactenus assi ruerunt. Et cum ex his omnibus et nus, idi idem eliciatur meritatis sensus, tandem in in- , Uriptam sanctam Deo amabilim, eodem sin i, eadem

mente inionem, et nimiter concordarunt, sost con sierunt.

IN NOMINE IGITUR SANCTAE T INIT TIS, PATRIS, ET FILII, E TiSPIZYT

SANCTI, hoc lacro et niuersali a probante Florentino Comedis r Di imus, Lec Fidei merito ab omnibus Christianis credatur, sist si stipiatur : fici omnes profiteantur, quia Spiritus sanctus ex Patre, T Filio aeternalicir est p essentiam suam, suum . ess sit tuns habet ex Patre simul φθFilio; sist ex miroque aeternaliter, tanquam ab CUnop rincipio,

ιν inica 'iratione procedit. Declarantes, quod id, quod sancti DoLZores sest Patres dici ni, ex Patre per Filium proce dere Spiritum smctum, ad hanc intel&gentiam tendit, cetat per hoc significetur, Filium quoque esse, ecundum Graecos quidem, causim sicundum Latinos Herincipiumsu Hentiae Diaritus fiantiti, sicut δ' Patrem. Et quoniam omnia, quae Patris sunt, ipsi Pater emigenito Filio sito Istnendo dedit, aetere se Patrem: hoc ipsium quod Spiritus sanctus procedit ex Filio, ipsi Filius ἁ Patre aeternaliter habetia quo aeternaliter etiam g

nitus

210쪽

Chaldaeorum. I91nitus en . Di imus insuper, explicationem merborum illorum,Pistocliae; eritatis declarandae gratia, ' imminere tunc necestate, licite, ac rationabiliter S mbolo Dissi appositam. Item,in arimosiue ermentato pane triticeo,corpus Christi e- raciter confici, Sacerdotes . in altero ipsum Domini corpus com scire debere, et numquem rise Filicet iuxta suae Ecclesiae Gue Occidentalis, e Orientalis consuetudinem. Item,si mere pa nitentes in Dei charitate decessirint, antequam dignis paeniten'

me stuctibus de commissi satisfecerint, tr omi : eorum an mas parnis purgatorijs poni mortem purgari ; ssest mi a poenis huiusmodi releuentur, odisse cis fidelium tuorumsubstagia,nfissurum filicet scrificia orationes,sst eleemobna st alia pictatis osscia, quae a fidelibus pro alijs fidelibus feri consum runt, sicundum Ecclesiae in litum: illorum i animas diui post

bapti ma susieptum, nullam omnino peccati maculam incumrerunt; illas etiam, quae poni contractampeccati macistam clin Fis corporibus, et eisdem exutae corporibus prout superius dictum e i sunt purgatae,in caelum mox recipi, sidi intueri clare ipsum Deum trinum ετ et num ,sicuti eri I meritorum tamen diuersitate alium alio perffiliiιs. Illorum autem animaS, qui inachiali mortali peccato, υel lo originali decedunt,mox in infernum desiendore,pcnis tamen d paribus puniendas. Item di imus danestam to tolicam Sedem, est Romanum Pontificem, in risiuersum orbem tenere primatum: si T Usum Pontificem Romanum successerem esse beati Petri Principis Aporiolorum, si T verum Chri ti vicarium, totimi Ecclesiae caput, sist omnium Chri Zianorum patrem ac vicitorem exiriere

sit ipsi in beato Petro,pabcendi, regendi, si gubernandi iuersalem Ecclesiam i Domino nostro Iesu Christo p nam p

SEARCH

MENU NAVIGATION