장음표시 사용
71쪽
ris. Secundo ideo terror juris impedit praescriptiquem , iquia, qui errat in jure. habet, vel saltem praesumitur habere malam fidem: ergo si realiter illam non habeat, aut etiam cesset ejus prasiumptiς , praescribere poterit praesertim in foro conscientiae , in quo cessat praesumptio. Haec aliaque simulta argumenta promovet Leis. incit. dub. . ad probandam hanc sententiam. 33 I is tamen non obstantibus probabiliorem censeo sententiam oppositam, quam tradit Glos. in c. a. de his, quae fiunt a Pra lato &α& in c. Apostolicae 9. de Donationi
bus, Panorm. in cap. Cum non libeat Ia. de
Praescriptionibus num. 9. Μolina de Iustici tract.2. disp. . aliique plurimi ab ipso citati ue videlicet ignorantiam juris, quamvis penitus invincibilem, seu sine omni culpa
attamen - praescriptioni cuicumque etiam longissimi temporis esse contrariam adeo que in supraposito casu ementem aliquida papillo cognito ut pupillo, absque auctoritate Tutoris ex ignorantia legis h .jusmodi emptionem; irritantis A numquam ibi acquirere dominium re, emptae, quam vis in ejus possessione longissimoc tempore
cum bona fide continuetia ..36 Ratio hujus sententiae est: quia prae
scriptio introducta est a jure humano civili,
a 'deinde tapprobata per Sacros Canones et
ergo sub iis tantum conditionibus admitti debet , subqitibus conceditur a Iure Civili
di, a Canonibus non reprobatur et atqui a Iure civili inoo misceditur: pratisicriptio poΩsidehii rem alienam, tanquam. luam ea.
72쪽
Uit. m. R g. II. 6 Iignorantia Iuris: ergo &c. minori subsumpta constat ex pluribus textibus, praesertim ex l. Iuris M. ff. de juris, & facti ignorantia, ubi sic habetur aris ignorantiam is, usu capioneo negatur prodesse ; facti vero ignorantiam prodesse constati: item ex. l. numquam. 3I. ff. de usurpationibus,, & usuca pionibus , ubi sic expresse : numquam in
usucapionibus iuris error possessori prodes& ex aliis textibus alibi. 37 Dices cum Lemo : textus isti solum
de praescriptione loquuntur , quae introductat est ijure Digestorum, hoc est de praescriptione ordinaria longi temporis 3 non autem de praescriptione longissimi temporis, quae introducta est recentiori jure Codicis 3 ergo si non in praescriptione ordinaria, saltem in praescriptione longissimi temporis locum ii bere potest ignorantia Iuris. 38 1 Respondetur correctionem , seu limitationem Iurium universalium vitandam esse; quotiescumque aut evidens ratio, aut
manifesta legis dispositio , legis msterioris
eamdem , correctionem , seu limitationem non convincat, ut communiter docent Auctores. Cum igitur in citatis textibus universaliter decernatur ignorantiam Iuris possessori non prodesse , non debet hoc limitari .quoad possessorem longissimi temporis, nisi talis limitatio constet, vel ex aliqua evidenti ratione , ,vel ex aliqua lege recentioris Codicis: atqui nec ulla evidens ratio , nec ulla Codicis lex afferri potest,
favens ignorantiae juris ad praescribendum ;siquidem in Codice in favorem possessionis longissimi temporis solum inducitur , ut - pro
73쪽
6a Tit. m. Reg. nyro ea non requiratur titulus , sicut requiritur pro pessessione longi temporis :. exeo autem quida carentia tituli non obstet tali ponsseri. , non insertur , quod neque obses ignorantia juris , cum sint casus dive fi, de in privilegiis contra aliquam legem universalem concessis: non valeat illatio aeasu expresi ad casum diversum non ex pressium , I. principi s in fine C. de . A pellationibus: ergo M. Ad primm . fundamentum sententiae contrariae , respondetur posses rem l gissimi temporis laborantem ignorantia juris, si omnem diligentiam, M.quam tenetatur,
adhibuit, pon quidem habere bonam fi
dem Theologicam separatam ab omni culpa 3 sed tamen habere malam fidem civilem, hoc est reprobatam a jure, de ex praescrupto juris vitiosant in . ordine ad e-um praescriptionis, qualisin ignorantia juris ex
textibus supra citatis: Possesses auteni m .
Ite fides , sive Theorimice , sive civiliter uia
lo tempore non praescribit. o Ad secundum fundamentum respondetur , falsum eme, quod eatenus praecise error juris impediat praescriptionem , quatenuSerrans in jure praesumitur trabere malam Gdem : tota enim ratio quare praedictus error
praescriptionem impedit c est, quia ita statu tum fuit a jure humano civili, a quo eGdent leges praescriptionis. Potuit quidem legislator moveri ad id statuendum, ex eo, quias equenter praesumi potest, quod possidens
alienum ex errore juris habeat malam fidem et supposito tamen, quod ex tali motivo seneraliter statistrit, ei rorem juris non prodesse - - -ssese
74쪽
possetari, quamvis in aliquo casu particul ri cesset omnis praesumptio inalae fidei , adhuc tamen subsistit etiam in eodem casu praeductum statutum, eo proporticuraliter modo, quo si Princeps ad vitandas rixas generaliter prohibuerit ferre arma noctu, & quamvis inlaliquo particulari casu, si Petrus serat arma noctu, non sit ullum periculum rixae , adhuc tamen subjicitur legi generali . quia legis obligatio non cessat, quando ejus causa finalis cessat solum in aliqua particulari persona, non autem in universali , arg. l. ea quae raro 63. ff. div. reg. Iuris.
M Quaeri etiam potest utrum mala fides
Τestatoris noceat etiam haeredi, ita ut haeres
dicendus fit mala fide possidere , adeoque non posse res haereditarias praesci ibere, ex eo quod illas in haereditatem acceperit ae , Testatore, qui mala fide illas possedit, adeo, que illarum dominium non praescrii it λ qa Respondetur haeredem universalem desuncti , qui res mala fide pomedit, nullo tempore posse prsscribere res in hgreditatem acceptas, etiamsi illas bona fide accipiat, &diu possideat. Ita docet communis Doctorum sententia, sumiturque ex l. Cum haeres II. E. dedi v. temporalibus praescriptionibus,& ex *. diutina . Instit: de Usucapionibus,
ubi dicitur: - Defunctus 9 initium flum non babuia fidest si mala fide cepit possidere,) haereaei , bonorum possessori, li-
cet ignoranti , possessis non prodest . Ratio autem , quae ex iisdem juribus deducitur, est , quia haeres repraesentat personam de- iuncti, ita ut per fictionem juris censeatur una eademque hersona 3 unde fit, quod pos-
75쪽
64 Ur. IIL Reg. ID possessio haeredis censeatur per fictionem
paris una continuata possessio cum possessione Testatoris. Sicut igitur possessio Te-itatoris fuit malae fidei, ita per fictionem juris censetur malae fidei etiam possessio haeredis . Possessor autem malae fidei ullo
iisnod si contingat huic haeredi , quem diximus non posse praescribi, etiamsi possideat bona fide per itali, quia illi nocet mala in fides Testatoris , si, inquam, contingat huic haeredi alium haeredem succedere, reique haereditariae possessionem bona fide ingredi ue tunc posse eumdem haeredem haeredis praescribere, docent Couar. AccurtiuSi aliique, quos citat dc sequitur Molin. de Iustit. tract. a. disp. 63. dummodo tamen pro praescriptione non computetur tempus duorum praecedentium polsessorum , qui prae scribere non potuerunt ex eo , quod illorum unus habuit malam fidem personalem, di veram, alter autem habuit malam fidemper' fictionem juris ; sed Qtum computetur tempus ue quo ipiem et haeres haeredis bona fide possidet. . Ratio disparitatis, quare in praedicto casu haeres immediatus praescribere non possit , possit autem haeres mediatus, quia in casu haeredis immediati inte venit una solum fictio iuris, Per quam ce saur esse eadem persona cum Testatore desuncto, adeoque mala fide possidere, sicut mala fide possedit defunctus . Vide Decium T. De reg. juris in l. meredem pag. 377. at vero si per fictionem juris censeretur e iam secundus haeres ma a fide possiderer .mmi per fictionem juris reputatus fuit pria lmus l
76쪽
mus haeres mala fide possidere , concurrerent duae fictiones juris in eadem re, & ex eodem capite ortae: atqui duas fictiones in eadem re eodem capite ortas jura non admi tunt, ut Panor. probat in c. Significavit 36. de res criptis nu. . arg. desumpto ex l. I. C. de Dotis promissione: ergo quamvis primus h
res per fictionem juris censeatur mala fide possidere , sicut mala fide possedit Testator defv nctus 3 non propterea censetur pςr ficti nem jaris mala fide postidere secundus haeres, sicut per fictionem juris reputatus fuit mala fide possidere primus haeres. q4 Quaeres utrum in tali casu ille secundus haeres praescribat cum titulo adeoque ad complendam praescriptionem ipsi sufficiat longum tempus posiastionis 3 an potius praescribat sine titulo, adeoque ipsi req i.ratur longissimum possessionis tempus ad praetcribendum. Ratio dabitandi est; qnia ex una
parte videtur non carere titulo; siquidem inter titulos , quos supra enumeravimuS
habiles ad praescribendum , un is est pro haerede , quando scilicet aliqn id acceptum est, & possidetur tanquam haereditas relicta : in praesenti autem casu supponit ille secundus haerςs possidere rem in haeredi, cate relictam.
43 Ex altera parte si ille secundus haeressit de numero eorum, qui in jure . Ocantur
haeredes sui, ori necessarii, veluti filius, &filia respectu patris , sub cujus potestates1ntis de quibus sermo est Si a tem, Instit. de haeredum qualitate, & differentia , si inquam secundus haeres sit hqres suus, videtur non poste prsscribere cum titulo pro hε-
77쪽
66 Th. IIL Reg. IL rede, sed ut praescribat necesse esse, ut possessionem bona fide continet longissimo tempore, quantum requiritur ad praescribendam sine titulo. Ratio est: quia in l. Mbida. C. de Usurapione pro haerede , expresse dicitur : nihil pro haerede posse uisucapi suis haeredibus existentibus, magis obtinuit. 46 Respondetur esse 1ententiam satis communem inter Doctores , ouod Filius non possit praescribere titulo pro Daerede praedictam rem alienam, quam Pater per ficti nem Iuris possedit mala fide. Probant horitum ex authori rate illarum legum , quas praedicto modo communiter interpretantur uetum etiam ex ratione 3 quia filius adiens haereditatem patre defuncto, non censetur novum dominium acquirere, sed continuare solum dominium sui Patris 3 siquidem
etiam vivente Patre reputatur tanquam Dominus rerum sui Patris 3 ergo ingressus filii ad haereditatem paternam non dat novum titulum filio ad acquirendum dominium rerum possessarum a patre, sed istum quasi continuat praecedens dominium, quod habuit simul cum patrer ergo si aliunde patertion habebat dominium alicujus rei, eκ eo,
quod per ficti mem juris mala fide illam possederit ; neque filius habere potest idem
dominium ex ingressa ad haereditatem. postum contingit in haerede non necessario, quia talis haeres per ingressum ad hς- reditatem acquirit titulum ad Comparandum dominium sibi rei, quam defunctus possedit bona fide perlanali.'7 Haec sententia habet magnum robur communi authoritate Doctorum . Hac tamen
78쪽
Tit. III. Reg. II. 67men non obstante, censeo non esse improbabile , quod etiam haeres suus, is necessarius possit praescribere titulo pro haerede rem alienam, quam defunctus possedit bona iade personali , .adeoque ad praescribendum sussicere eidem haeredi tempus, quod sufficit ad praescribendum cum titulos quam sententiam esse satis probabilem dicit etiam Leiasius lib. a. de Iust. c. o. dub. I 3. num. 64. Ratio hujus prci abilitatis est , quia quamvis filius existens sub potestate patris etiam via vente patre reputetur tanquam dominus rerum tui patris, propter futuram successi
nem necestariam, non tamen habet earum
dem rerum possessionem , vivente patre cum neque possit illas attingere sine patris concessione. Acquirit igitur de novo possessionem post mortem patris, & quidem cum titulo, quia scilicet est ejus haeres: Atqui ad incipiendam praescriptionem cum titulo, sufficit, ut bona fide incipiatur possessio cum titulo, ut patet ex supradici is: ergo&c. 48 Quod attinet ad citatas leges pro sententia contraria, respondet Lem. loco citat. cum vilio in tit. de haeredum qualitate, &differentia,' esse satis probabile, quod illae leges sint aliter explicandae, itaut scilicet quando in l. Nibit dicitur non posse usucapi pro haerede suis haeredibus existentibus , non sit sensus , quod suus haeres non possit usucapere titulo pro haerede ; sed quod alii non . possint usucapere titulo pro haerede , quando existit haeressuus: existente enim haerede suo, titulus pro haerede alteri convenire nou potest, cui explicationi consonat, etiam Lex sesamento . c. unde Meri, ubi dicitur: D a rac
79쪽
68 Tit. IIT. Reg. ILex testamento , vel ab intestato eaesentelio, vel nepote suo haerede , nemo potes ab intestato haeres existere. Item quando in l. 2.1f. pro haerede dicitur filius a patre haeres institutus res haereditarias a patressibi donatas pro parte cohaeredum usucapere non posse , non sit sensus , quod filius usucapere non possit res quascumque haereditarias tit pro haerede, sed solum quod non possit praescribere titulo pro haerede res sibi a patre donatas; cum enim ipsas naturaliter possidere ceperit titulo donationis , vivente patre , non potest post mortem patris incipere easdem possidere titulo haeredis, quia ex ead. I. D. 2. E. pro haerede, & ex l. cum nemo S. c.de acquirenda possessione, &eX possident. 3.'. illud, nemo potest mutare causam pos-1essionis naturalis. Videri potest Couar. in Comment. hujus regulae Possessor p. 2. g. I. n. 3. & seqq. ff. de acquir. posses. ' Hactenus dicta circa haeredem proce dunt in haerede universali. Quod si sermo sit de successore , vel haerede particulari , qualis est v. g. Legatarius, imo & quicumque bona fide succedit alteri, sive vivo ,
sive defuncto in aliqua re quocumque titulo, sive onerosio , ut emptionis , permuta tionis , sive lucrativo , ut donationis , legati &c. tali successori particulari non nocere malam fidem antecessoris, docent pas-1im Auctores ex Lan vitium S. T de diversis temporalibus praescriptionibus,adeoque euua-dem posse praescribere; ita tamen ut tempus ejus praescriptionis incipiat a propria possessione bonae fidei, non autem a tempore, quo antecessor mala fide possedit, ut notat GIOLI - in
80쪽
Τit. DL Reg. II. 69 In eld A. an vitium. Ratio disparitatis, quare mala fides antecessoris noceat successori universali, seu haeredi , non autem noceat successsori particulari, est; quia ligresper fictionem juris repraesentat personam defuncti, unde in I. II. C. de acquirenda possessione , dicitur : vitia possiesionum a maioribus contracta perdurant , is, successo rem culpa auctoris sui comitatur . At successer particularis, cum non repraesentet personam defuncti , nec succedat in ejus vitium ; unde potest praescriptionem incipere, si bonam fidem habeat. 3O Complebitur autem ejusmodi praescriptio, quando res ab ipso bona fide fuerit. possessia longo tempore , quale requiritur ad praescri bendum cum titulo , qui suppo nitur hic intervenire, exceptis tamen duobus casibus. Primus est, si proprius illius rei dominus ignoret esse eamdem alienatam, quia tunc ad praescribendum non sufficie possessio longi temporis, sed requiritur posses estio temporis longissimi, perinde ac si titulus non interveniret, ut expresse dicit an in Authent. Mei , I. de praescr. longi temporis Io. vel ZO annorum ; quod tamen intellige de re immobili, ut adulertit Molino tract. a. de Iust. disp. 63. quia in eadem Authent. sermo esse videtur de sola praescri- ptione rei immobilis: Secundus casus est si res illa , quam successer particularis bona fide accipit, sit res Furtiva, aut vi possessa. Tales enim res usucapi nequenni, non solum a fure, aut violento occupatore , sed etiam a quocumque asio, qui bona fide eas accipiat per emptionem, aut donationem,